เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 113
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-02-22 07:44:55
บทที่เกี่ยวข้อง
เมียสวมรอย บทที่ 114
"อุ๊ย?" หญิงสาวที่เดินออกมาจากร้านสะดวกซื้อตกใจ อยู่ดีๆ มีมือของใครไม่รู้มารั้งตัวเธอ "คุณ?""จะไปไหน" ศิลามองทางที่เธอจะไปมันไม่ใช่ทางกลับบ้านพัก"จะ..เออ..""จะไปไหน" เขาถามซ้ำอีกครั้งเมื่อเห็นว่าเธอตอบไม่ได้"จะออกไปตลาด""เดินไปเนี่ยนะ"ญาณินไม่ตอบ..ที่จริงเธอคิดว่าคงมีคนใจดีให้ติดรถออกไปบ้าง"ตามมา" ชายหนุ่มจูงแขนของเธอให้เดินตามกลับมา เพราะเขาจอดรถไว้ที่สำนักงาน"ฉันเดินเองได้" หญิงสาวที่ก้าวเดินตามแรงฉุดแกะมือเขาออก เพราะเห็นสายตาทหารหลายคนที่มองมาแต่ศิลาไม่ยอมปล่อย..เขายังจูงเธอให้เดินตามมาที่รถ แบบไม่ได้สนใจคนรอบข้างเลยอึก? ทหารสองนายที่คุยกันอยู่เมื่อสักครู่ ถึงกับสะดุ้ง เมื่อเห็นว่าผู้พันเดินไปจูงแขนเธอคนนั้น "เราจะคอขาดไหมวะ" แค่นี้ก็ดูออกแล้วว่าใครเป็นคนทำให้เธอได้มาซื้อยาคุมฉุกเฉิน"กูว่าไม่ถึงคอขาดหรอก..แค่ทำความสะอาดรอบกรมเท่านั้นแหละ""ฆ่ากูให้ตายดีกว่า"ที่จอดรถ.."คุณจะทำอะไร""จะออกไปซื้อของไม่ใช่เหรอ""แต่มันยังเป็นเวลางานของคุณอยู่นะ""ก็รีบซื้อรีบกลับ""ฉันไม่รบกวนคุณหรอก" หญิงสาวที่ถูกเขาจับนั่งเบาะข้างคนขับกำลังจะลุกออกมา แต่ถูกอีกฝ่ายจับให้นั่งลงพร้อมกับดึง
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-22เมียสวมรอย บทที่ 115
"คนบ้า" พอเขาเข้าห้องน้ำไปแล้วเธอถึงได้กล้าพูด คุณเภสัชกรนี่ก็กระไร หวังดีกับเราเหลือเกิน เห็นไหมทำให้เรามองหน้าเขาไม่ติดเลยถ้าคืนนี้เธอปูผ้านอนข้างล่าง เขาคงมาอุ้มขึ้นไปนอนข้างบนอีกแน่ ญาณินก็เลยคิดวิธีใหม่ โดยขยับลูกไปนอนตรงกลาง แล้วเธอก็นอนด้านใน เพราะถ้าเขาอาบน้ำเสร็จจะได้นอนอีกฝั่งหนึ่งของลูกได้เลย"หึ.." ชายหนุ่มที่ยืนเช็ดผมให้แห้งอยู่ก็นึกขำ เมื่อเห็นเธอจัดที่นอนให้ลูกตรงกลาง พอเช็ดผมแห้งแล้วเขาก็เดินไปยืนมองอยู่ข้างเตียงหญิงสาวที่แกล้งหลับอยู่ค่อยๆ หรี่ตาขึ้นมอง ว่าทำไมเขาถึงเงียบไปพอเห็นว่าเขากำลังยืนมองมาที่เธอดวงตาที่หรี่อยู่ก็รีบหลับลง"จะรีบนอนไปไหน แล้วแบบนี้ไอ้ที่ซื้อมาจะได้ใช้งานเหรอ"ตอนที่ทั้งสองคนรักกันอยู่ เธอก็ไม่เคยใช้ของพวกนี้หรอก และไม่เคยคุมกำเนิดด้วย ทีแรกยังคิดว่าไม่เธอก็เขาต้องเป็นหมันแน่ แต่ใครจะคิดว่าตอนเลิกกันเธอจะมีลูกของเขาติดท้องมาด้วย"อืม คุณ!?" หญิงสาวที่แกล้งหลับอยู่เปิดตากว้างขึ้น..เมื่อถูกอีกฝ่ายคร่อมร่าง "คุณศิลาถอยออกไปนะ" เธอหันมองดูลูกเล็กน้อยตอนนี้ลูกยังคงอยู่ที่เดิม แต่พ่อนี่สิอุตส่าห์จัดที่ให้แล้ว"จำ 2 / 5 ได้ไหม""ไม่!" ญาณินเบือนหน้
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-22เมียสวมรอย บทที่ 116
เช้าวันต่อมา..ศิลาตื่นขึ้นก็ไม่เห็นเธอกับลูกนอนอยู่ข้างๆ ชายหนุ่มรีบหยิบผ้าเช็ดตัวที่กองอยู่ปลายเตียงเมื่อคืนนี้ขึ้นมาพันรอบร่างกายก่อนจะออกมาจากห้องพอเปิดประตูออกมาก็ไม่มีใครอยู่ด้านนอกเลยสักคน เขาก็เลยเดินไปเปิดดูห้องข้างๆ ว่าเพื่อนยังอยู่ในห้องนั้นไหม เพราะวันนี้เป็นวันหยุด"ไปไหนกันหมด" ชายหนุ่มรีบกลับเข้ามาดูเสื้อผ้าข้าวของของเธอว่ายังอยู่ไหม ..ใช่แล้วสิ่งที่เขากลัวคือกลัวว่าเธอจะพาลูกไปแบบไม่ลา ถึงแม้ข้าวของของเธอจะยังคงอยู่แต่เขาก็ไม่นิ่งนอนใจ ชายหนุ่มรีบเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้ววิ่งออกมาที่รถขณะที่กำลังจะสตาร์ทเครื่องยนต์ รถของซันเดย์ก็วิ่งเข้ามา"ไปไหนกันมา" มองเข้าไปในรถก็เห็นว่าเธอกับลูกนั่งอยู่ในนั้น ส่วนข้างหน้าก็มีน้องสาวนั่งอยู่"มึงนั่นแหละจะไปไหน" ซันเดย์ลงจากรถก็เดินอ้อมไปเปิดประตูให้กับภรรยาสุดที่รักก่อน ส่วนศิลาเดินมาเปิดประตูฝั่งที่ลูกชายนั่งอยู่ เพราะตอนนี้เคาะกระจกใหญ่เลยเมื่อเห็นพ่อ"ไปไหนมาครับ" ชายหนุ่มอุ้มลูกลงมาก็เลยแกล้งถามแบบหยอกๆ แต่ในใจรู้สึกโล่งมากที่เธอไม่ได้พาลูกไปไหนไกล"แม่ไม่ซื้อปืนให้อีกแล้วครับพ่อ" มาถึงเทวินก็ฟ้องพ่อใหญ่เลย ดูจากหน้าตาแล้วคงผ่านกา
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-22เมียสวมรอย บทที่ 117
หญิงสาวกลับเข้ามาในบ้านด้วยท่าทางแปลกๆ จะพูดกับใครก็ไม่ได้ เพราะสิ่งที่พ่อของเขาเอามาต่อรอง มันมีค่าที่สุดในชีวิตของเธอ"ฉันคิดว่าพี่ออกไปซื้อของ" สาริศามองดูไม่เห็นญาณินหิ้วอะไรกลับมาด้วย"พี่ออกไปเดินเล่นมาค่ะ คุณริศามีธุระอะไรหรือเปล่าคะ""เปล่าหรอกค่ะ ตอนเย็นริศาจะไปตลาด พี่อยากได้อะไรไหมคะ""พี่มีครบทุกอย่างแล้วค่ะ ขอบคุณมากนะคะ""ถ้าอยากได้อะไรก็บอกนะคะ หรือถ้าพี่อยากออกไปด้วย..""ไม่หรอกค่ะ" ญาณินรีบตอบไป..ดีเหมือนกันทางจะได้สะดวก แต่ก็ยังไม่สะดวกซะเลยทีเดียวเพราะยังมีเขาอยู่หญิงสาวค่อยๆ เปิดประตูเข้าไปดูในห้องนอน น้ำตาที่กลั้นอยู่เมื่อครู่ถึงกับไหลออกมา เมื่อเห็นพ่อกับลูกนอนกอดกันอยู่บนเตียง ชีวิตที่แสนอบอุ่นใครจะไม่ต้องการเย็นวันเดียวกัน.. ตอนนี้สาริศาก็ไปตลาดแล้ว เหลือแต่ศิลาที่กำลังเล่นของเล่นเป็นเพื่อนลูกอยู่ครื่นนน ครื่นนน ขณะที่ญาณินกำลังเก็บห้อง เสียงโทรศัพท์นี้ก็ได้ดังขึ้นอยู่ใกล้ๆหญิงสาวอดมองไม่ได้ว่าใครที่โทรมา แต่เพียงแค่ครู่เดียวเจ้าของโทรศัพท์ก็เปิดประตูเข้ามา..พอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเห็นว่าเป็นเบอร์ใคร ศิลาก็อดมองเธอไม่ได้ เพราะคนที่โทรมาก็คือผู้กองฝ้ายซึ่งมีช
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-22เมียสวมรอย บทที่ 118
"ศิลา?" พอเห็นว่าเป็นใครที่อยู่มุมนั้นศักดินาถึงกับหันมองไปดูลูกน้อง ส่วนลูกน้องต่างก็หลบสายตานั้น เพราะไม่มีใครคิดว่าเขาจะเข้ามาได้ยิน"บอกความจริงผมมา เมื่อ 5 ปีก่อนพ่อทำอะไรกับเธอ" เท้าแกร่งค่อยๆ ก้าวเดินเข้ามาหาลูกกับเมีย ซึ่งตอนนี้ดูเหมือนลูกชายของเขาจะตกใจมาก"พ่อครับ" เทวินอยากจะไปหาพ่อแต่แม่ไม่ยอมปล่อย เธอต้องดูก่อนว่าความยุติธรรมในตัวเขามีมากพอที่จะคุ้มครองเธอกับลูกได้ไหม ไม่ใช่ว่าพอพ่อพูดอะไรก็จะเชื่อท่าน"อย่าบอกนะว่าเหตุการณ์ทั้งหมดที่ผมเห็นในวันนั้น มันเป็นฝีมือของพ่อ" เขาหมายถึงตอนที่เห็นเธอนอนอยู่บนเตียงกับผู้ชายคนอื่น เป็นใครถ้าเห็นภาพแบบนี้ไม่ได้คิดเยอะหรอกนอกจากกำลังถูกนอกใจ"เรื่องมันก็ผ่านมานานแล้วจะฟื้นฝอยหาตะเข็บอีกทำไม""หึ!!!" นี่มันอะไรกัน ทำไมเขาถึงโง่งมขนาดนี้ เรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นมันเป็นเพราะพ่อของเขาสร้างสถานการณ์ขึ้นมาเองหรอกเหรอ ถึงว่าความรู้สึกตอนที่มีอะไรกับเธอ เหมือนเธอไม่เคยมีใครอื่นเลย"พวกคุณปล่อยพ่อฉันนะ" เวลานี้ไม่มีอะไรสำคัญเท่ากับพ่อของเธออีกแล้ว เรื่องที่เคยผ่านมาแล้วแต่เขาจะจัดการ เพราะถึงยังไงเขาก็รู้ความจริงจากปากของพ่อเขาเองคนของศักดิน
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-22เมียสวมรอย บทที่ 119
"ไม่ได้ยินเหรอลูกบอกให้มานอนด้วย""ให้ผมไปนอนด้วยได้จริงเหรอ" ชายหนุ่มไม่รอช้าคว้าหมอนได้ก็รีบนำมันมาวางลงอีกฝั่งหนึ่งของลูกชาย"ดีใจจังเลยครับ" เทวินหันกลับไปมองพ่อเล็กน้อย ก่อนที่จะหันกลับมาหาแม่อีกที "เราอยู่แบบนี้ตลอดไปเลยได้ไหมครับ" ถึงแม้แกยังเด็กมาก แต่ไม่ใช่ว่าไม่รู้เรื่องพวกนี้เลย เทวินกลัวว่าสักวันหนึ่งจะไม่มีพ่ออีก เหมือนที่เขาเคยไม่มีมาก่อน"ดึกมากแล้วนอนนะครับลูก" หญิงสาวตบสะโพกลูกเล็กน้อยเพื่อกล่อมให้นอน เธอยังไม่อยากพูดเรื่องพวกนี้ เพราะถ้าพ่อเขาไม่ยอมจบ เธอกับลูกคงอยู่ลำบากศิลานอนมองเธอที่นอนหลับอยู่ 5 ปีเต็มๆ ที่เขาเข้าใจผิด ไม่ใช่ว่าเขาจะอยู่สุขสบายเลย ในใจยังคงคิดถึงเธอตลอดมา ถึงแม้บางเวลาจะโมโหมากที่เธอหักหลังความรักของเขาที่มีให้ แต่เขาก็ไม่เคยปล่อยให้ใครเข้ามาแทนที่เธอได้เลยเช้าวันต่อมา.."ทานอีกนิดสิคะพ่อ" กว่าพ่อจะตื่นนอนพวกเขาก็ออกไปทำงานกันหมดแล้ว เธอก็เลยทำอาหารเข้ามาให้พ่อทานในห้อง ส่วนลูกชายเล่นกับคุณอาอยู่ข้างนอก"พ่ออิ่มแล้ว""เดี๋ยวพรุ่งนี้หนูจะพาพ่อไปหาหมอเพื่อไปขอยาลดความดันนะคะ" พ่อเธอต้องทานยาความดันโลหิตสูงทุกวัน ถ้าขาดก็ขาดนานไม่ได้ ตอนที่พวกมัน
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-22เมียสวมรอย บทที่ 120
"อือ!" ไม่ใช่ว่าเธอจะปล่อยให้เขาล้วงแบบสบาย ญาณินก็พยายามดึงมือเขาออกมาอยู่ แต่แรงแค่นี้เหรอจะสู้เขาได้ "คุณ!" เสียงนี้ดังเล็ดลอดออกมาจากริมฝีปากบางเพียงเบาๆ แต่ก็หนักแน่น เมื่อนิ้วนั้นไม่ได้อยู่แค่รอบนอกเพราะตอนนี้เขาแหย่มันเข้าไปในร่องแล้ว"ไม่ทำอะไรมากไปกว่านี้หรอก" ชายหนุ่มกระซิบพูดใกล้ใบหูของคนที่นอนหันหลังให้"อื้อ พอแล้วค่ะ" โชคดีที่ยังได้ยินเสียงพ่อกรนอยู่ ถ้าพ่อเงียบเธอคงไม่กล้าพูด"คิดถึงจัง คิดถึงคุณมากเลยรู้ไหม" ที่เขาไม่เอ่ยพูดคำนี้ออกมาแต่แรก เพราะคิดว่าเธอไปมีคนใหม่แล้วจริงๆ แต่พอรู้ว่าเป็นแผนการของพ่อ เขาก็เลยไม่จำเป็นต้องเก๊กท่าอีก"ฉันไม่เชื่อ" ถ้าเขาคิดถึงเธอจริงต้องตามหาเธอบ้างสิ ทั้งๆ ที่เธอรอเขากลับมาโดยตลอด แต่ก็ไร้วี่แวว ถ้าไม่เกิดเรื่องนี้ขึ้นเธอคงไม่ได้เจอหน้าเขาอีกตลอดชีวิต แล้วเขาจะรู้ไหมว่าเขามีลูกชายที่น่ารักขนาดนี้ศิลาไม่รู้จะพูดยังไงเพื่อให้เธอเชื่อ มันอาจจะเร็วไปคงต้องใช้เวลาอีกหน่อย"เอามือออกไปนะคุณศิลา!" เธอเผลอตะคอกเขาเสียงดังแต่ก็ไม่ดังมาก"จุ๊จุ๊" เขาส่งสัญญาณบอกให้เธอเงียบเพราะเสียงกรนของท่านเงียบไปแล้วญาณินคิดว่าพ่อต้องตื่นตอนที่ตะคอกเขาเมื่อ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-22เมียสวมรอย บทที่ 121
"หยุดเลยนะคุณศิลา" หญิงสาวรีบห้ามไว้เมื่อเขาไม่ได้พูดแค่หยอกแต่จะเอาจริง"คุณพ่อไม่ได้ยินเสียงหรอก""ไม่ได้เกี่ยวกับคุณพ่อเลย คุณรู้ไหมว่าที่นี่ที่ไหน""รู้""คุณช่วยให้เกียรติสถานที่เขาหน่อยได้ไหมคะ""ผมไม่ให้เกียรติตรงไหน""ก็คุณเล่นมา 18+ ที่โรงพยาบาล""ผมให้เกียรติที่สุดแล้วนะ คนมีความรักก็แสดงความรักสิ จะให้นั่งร้องไห้หรือไง""ฉันไม่คุยกับคุณแล้วออกไปเลยนะ!""แต่ผมยังไม่อิ่มเลย""คุณจะให้อิ่มแทนข้าวเลยหรือไง""ขอให้ได้กินคุณ ไม่ให้ผมกินข้าวทั้งเดือนก็ได้""ไม่กินข้าวทั้งเดือนก็ตายกันพอดีน่ะสิ" ประโยคนี้หญิงสาวพูดออกมาเพียงแค่เบาๆ แต่เขาก็ได้ยิน"ผมยอมตาย ซี๊ดดด" มือหนาจับความเป็นชายชักขึ้นลงเพื่อเตรียมความพร้อมอีกครั้ง"อือ คุณ!""ขออีกแค่ครั้งเดียว" ครั้งแรกขยับก็ลำบาก ดีเท่าได้แล้วที่เสร็จได้"โอ๊ย คุณศิลา" คนตัวเล็กถูกจับหันหน้าเข้ากับผนังห้องน้ำ แล้วชายหนุ่มก็ส่งความแข็งแกร่งผ่านทางด้านหลังของเธอ"ไม่นานหรอก ซี๊ดด คิดถึงจัง" เขาคิดถึงเธอมากจริงๆ ถึงแม้แตะตัวผู้หญิงคนอื่นบ้าง แต่ก็ไม่ถึงกับมีเพศสัมพันธ์ เพราะเขาทำกับผู้หญิงคนอื่นไม่ได้จริงๆ ถ้าไม่ใช่เธอ"อื้อ อื้อ อ" ญาณินโก่ง
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-22
บทล่าสุด
เมียสวมรอย บทที่ 134
เหมือนถูกลากมาตบกลางสี่แยกยังไงยังงั้นเลย ที่ได้ยินพวกผู้หญิงพูดถึงสามีตัวเอง"ได้ยินผู้พันบอกว่า วันนี้จะร้องเพลงช่วงเปิดงาน""อ้าว ไม่ร้องตอนปิดงานอีกแล้วเหรอ" เพราะกองทัพเลือกร้องเพลงตอนปิดงานมาหลายปีแล้ว ที่เขาร้องช่วงปิดงานจะได้มีคนอยู่ร่วมงานจนถึงช่วงสุดท้าย"เห็นบอกแบบนั้น""แหมนอกจากให้ติดรถมาแล้ว ยังบอกเรื่องจัดงานอีกนะ" ไม่มีใครไม่รู้ว่ากองทัพแต่งงานและภรรยาก็คลอดลูกเดือนที่แล้ว แต่อย่างที่รู้กันอยู่ว่าคนที่ทำอาชีพนี้ส่วนมากจะเจ้าชู้ มีหลายคนเลยแหละที่มีบ้านเล็กบ้านน้อย ยิ่งระดับลูกชายของคนใหญ่คนโตแล้วด้วย ผู้หญิงพวกนั้นก็เลยอยากไต่เต้าสบายทางลัด ยิ่งถ้าคว้าใจผู้ชายมาได้ถึงกับยอมเลิกกับบ้านใหญ่ก็เคยมีความรู้สึกของมโนราห์ตอนนี้เริ่มไม่ไหวแล้ว จนเกิดอาการคัดเต้า โชคดีที่ใส่ที่ซับน้ำนมมาด้วย แต่ถ้ามันไหลเยอะก็คงเอาไม่อยู่เพียงไม่นานเสียงดนตรีก็ดังขึ้น หลายคนที่ร่วมงานต่างก็หันไปที่เวที และหลายคนก็พูดกันว่า ทำไมผู้พันกองทัพถึงได้ร้องเพลงช่วงเปิดเวที เพราะทุกครั้งผู้พันจะร้องตอนปิด ..นั่นแสดงว่าคนในงานยังไม่มีใครรู้เรื่องนี้ ผู้หญิงคนนี้คงสำคัญกับเขามากจริงแหละ ถึงได้รู้ว่าเขาจ
เมียสวมรอย บทที่ 133
"ฉันขอชุดที่รัดกุมหน่อยนะคะ..แต่..เออ..""แต่อะไรคะ" ช่างที่กำลังเลือกแบบชุดให้ถามลูกค้า เมื่อเห็นอีกฝ่ายเหมือนไม่กล้าพูด"ขอแบบที่สามารถปั๊มนมให้ลูกได้ด้วย" ก็ไม่คิดว่าตัวเองจะไปหรอก แต่อะไรมันก็ไม่แน่นอน เธอก็เลยขอชุดแบบนั้นไว้ เพราะถ้าน้ำนมมาต้องรีบปั๊มออก ไม่งั้นคัดเต้าทำให้ปวดมากบางครั้งเกิดการอักเสบเลย"ชุดแบบนั้นทางร้านเราไม่ได้ทำไว้ค่ะ แต่เราคิดว่า ผ้าคลุมไหล่สามารถปกปิดได้"ขณะที่คุยกันไม่มีคนในบ้านอยู่ใกล้เธอก็เลยกล้าพูดพอรู้แล้วว่าลูกค้าต้องการแบบไหนทางร้านก็รีบจัดการให้ ส่วนมโนราห์ก็เริ่มทำการเสริมสวยต่อขณะที่ทำผมอยู่ได้ยินเสียงลูกชายงอแง เธอก็ให้ช่างหยุดก่อน เพื่อไปดูว่าลูกเป็นอะไร แต่พอเห็นว่าลูกอยากเข้าเต้ามโนราห์ก็เลยจัดให้ก่อนจนแกนอนหลับเธอถึงได้กลับมาทำสวยต่อ ชีวิตแม่ลูกอ่อนถ้าใครไม่เจอกับตัวก็ไม่รู้หรอกบ่ายคล้อยวันเดียวกัน.."พ่อโทรมาบอกว่าให้แม่เข้างานเร็วหน่อย""คุณแม่ก็ไปสิคะ""แม่ว่าจะรอรับเราไปด้วยกัน""ไม่ต้องรอหรอกค่ะ โมนายังไม่รู้เลยว่าจะไปไหม""ถ้างั้นแม่รอเราที่งานนะ" พอแต่งตัวเสร็จพุดตาลก็ให้คนรถพาไป เพราะไม่อยากให้ท่านนายพลต้องกลับมารับอีกเวลาเดียวก
เมียสวมรอย บทที่ 132
ลืมเลยอีกแค่ไม่กี่วันก็ถึงวันงาน พอคิดถึงเรื่องเมื่อปีที่แล้ว ตอนนั้นเขากับเธอยังไม่ได้รักกัน"หึ.." พอคิดถึงตอนที่กระโปรงเธอขาดก็นึกขำขึ้นมา และตอนที่เธอคิดว่าเขาร้องเพลงให้ผู้หญิงคนอื่น แต่ไม่ใช่เลย ตอนที่ร้องเพลงนั้น เขากลับคิดถึงหน้าเธอต่างหาก"ยิ้มอะไรครับผู้พัน""ยังจะเดินตามมาอีก ไม่ทำงานหรือไง""ทำสิครับ แต่ผู้พันลืมแล้วเหรอว่าที่ทำงานเราไปทางเดียวกัน" ตอนที่เป็นผู้กองอยู่เขาสังกัดหน่วยงานเดียวกับกองทัพ แต่พอเลื่อนขั้นเป็นผู้พัน ฉลามต้องเข้ารับงานใหม่ "แล้วตกลงที่ยิ้ม..ให้สาวที่นั่งรถมาด้วย..หรือคนที่อยู่บ้านครับ""ไอ้ฉลามมึงจะหางานให้กูไปถึงไหนวะ กูก็ต้องคิดถึงเมียกูสิ""ครับคิดถึงเมีย""ไอ้นี่พูดเหมือนไม่เชื่อ"สองวันต่อมา.. วันนี้เริ่มประชุมเรื่องที่จะจัดงานประจำปี ใครรับหน้าที่ส่วนไหนก็ต้องเริ่มจัดการส่วนที่ตัวเองได้รับในแต่ละหมู่เหล่าต้องร่วมแรงร่วมใจ เพราะงานประจำปีไม่ได้จัดขึ้นแค่เป็นงานเลี้ยง แต่เป็นงานที่ทำให้ในหน่วยงานรักและสามัคคีกันที่คฤหาสน์พลเอกเกษมราษฎร์"โมนาไม่รู้ว่าพ่อจะมา" เพราะพ่อเพิ่งมาตอนที่เธอคลอดลูกนี่เอง และวันนี้พ่อก็มาอีกครั้ง"สามีเราไม่บอกเหรอ ว่
เมียสวมรอย บทที่ 131
"คุณอยากได้อะไรครับ ทำไมไม่เรียกผมเดี๋ยวผมหยิบให้" ฉลามรีบเดินกลับมาที่บ้าน"ฉันเรียกแล้วค่ะ แต่คุณมัวมองสาวๆ พวกนั้นอยู่""อุ๊ย.. เปล่ามองสักหน่อย""ตาฉันไม่ได้บอด""แก้วใจครับ อย่างอนนะ มันไม่ดีต่อ..""คุณไม่อยากให้ฉันงอนก็อย่าทำสิคะ""ผมแค่..""แค่อะไรคะ""แค่มองนิดเดียวเอง""แต่ที่ฉันเห็นไม่นิดแล้วนะ"กูจะถึงกับตายไหมวะ ..ฉลามรีบเดินตามแก้วใจเขาไปในบ้าน ในใจก็แอบหวั่นๆ"อย่าเดินเร็วสิครับเดี๋ยวสะดุดล้ม""ไม่ต้องตามมานะ""ผมสัญญาว่าจะไม่มองผู้หญิงคนอื่นแบบนี้อีกแล้ว"แก้วใจหยุดแล้วก็หันกลับมา แต่ฉลามที่ตามมาด้านหลังเกือบหยุดไม่ทัน"จะหยุดทำไมไม่บอกผมล่ะ""ไม่ต้องมาใกล้ฉันเลยนะ" หญิงสาวผลักสามีให้ออกห่าง "ใช่สิท้องฉันโตขนาดนี้ ก็เลยไม่น่ามองเหมือนผู้หญิงพวกนั้นใช่ไหม""ใครบอกคุณไม่น่ามอง แก้วใจของผมน่ารักที่สุดในโลก""คนปากไม่ตรงกับใจ ฉันจะกลับไปหายาย""ไม่ให้กลับ""ฉันจะกลับไปคลอดลูกกับยาย""ที่นั่นอยู่ห่างไกล เวลาคลอดก็ลำบาก เอาแบบนี้แล้วกันใกล้คลอดผมจะไปรับคุณยายมาอยู่ด้วย""จริงเหรอคะ" จากที่งอนอยู่เมื่อสักครู่ก็มีรอยยิ้มขึ้นมา ฉลามถึงกับหายใจโล่ง ดีนะที่ยังมียาย ไม่งั้นคืนนี้ต้
เมียสวมรอย บทที่ 130
ญาณินกัดฟันไว้ไม่กล้าส่งเสียงคราง เพราะลูกชายเพิ่งจะนอนลงมือเรียวยื่นลงไปจับศีรษะของคนที่เมามันอยู่กับการใช้ลิ้น แทนที่จะยกศีรษะของเขาขึ้นแต่ดันกดมันลงแบบลืมตัวชายหนุ่มยิ่งได้ใจเพิ่มจังหวะความเร็วของลิ้นอีกระดับหนึ่ง จนสะโพกงามเกร็งกระตุกเขาถึงได้หยุด แล้วค่อยๆ ขยับขึ้นมา เพราะจะปล่อยให้เธอเสร็จก่อนไม่ได้สิ่งแรกที่ศิลาทำเมื่อโผล่หน้าออกมาจากผ้าห่มนั้นคือมองไปดูลูกชาย ว่าเขาหลับหรือยัง แต่พอเห็นลูกยังดิ้นอยู่ เขาก็ค่อยๆ เอนตัวลงอีกฝั่งหนึ่งของเธอแต่ชายหนุ่มไม่ได้ปล่อย เขายังคงลูบคลำเนินอวบนูนของเธอเพื่อไม่ให้อารมณ์อีกฝ่ายหยุดลง"อือ..คุณ.."ศิลาไม่สนใจที่เธอห้าม แถมยังส่ายหน้าบอกเล็กน้อย เพื่อให้เธอรู้ว่าถึงยังไงเขาก็ไม่หยุด รอให้ลูกหลับสนิทก่อนเถอะ จะจัดการเธอให้สมกับความคิดถึง"อื้อ" พอนิ้วนั้นจมหายเข้าไปในร่อง หญิงสาวกลั้นเสียงไว้ไม่ได้อีก แต่เธอก็ไม่ได้ส่งเสียงออกมาแรง "อ่ะ อ่ะ" อารมณ์ของเธอเริ่มควบคุมไม่ได้เมื่อนิ้วนั้นขยับเร็วขึ้น"หือ" ชายหนุ่มยิ้มเล็กน้อยเมื่อถูกมือเรียวลูบคลำที่เป้ากางเกง ยิ่งเธอเป็นคนรูดซิปเองด้วยแล้วเขายิ่งพอใจมากแต่เธอทำแค่นั้นแล้วก็หยุด เพราะเริ่มรู้ส
เมียสวมรอย บทที่ 129
วันต่อมา..หลังการประชุมใหญ่จบลงพอออกมาจากห้องประชุม ตำรวจก็มารอรับตัวคนที่ทำผิดกฎหมาย หัวหน้าขบวนการที่ทำผิดกฎหมายในครั้งนี้ก็คือเอกมัย สิ่งที่ทำผิดคือสอดไส้สิ่งผิดกฎหมาย ไปกับสินค้าที่ส่งออก ซึ่งถ้ามีเส้นสายทางด้านนี้การตรวจสอบก็จะไม่เข้มงวด หรือถ้าเจอก็แค่ใช้เงินยัด"คุณคิดเหรอว่า ทำแบบนี้บริษัทจะไม่ได้รับผลกระทบ" ก่อนที่จะถูกนำตัวไป เอกมัยยังหันมาพูดข่มขู่ศักดินามองตามหลังเอกมัยที่ถูกกุมตัวไปแล้ว มันไม่เหมือนสิ่งที่คิดไว้ พอถึงเวลาจริงๆ ทุกอย่างโล่งมาก ไม่หนักอึ้งเหมือนตอนที่แบกไว้กับตัวเลยศักดินาปล่อยให้หน่วยตรวจสอบของรัฐบาลเข้ามาตรวจสอบบริษัท แล้วแต่การพินิจของเจ้าหน้าที่ ถ้าจะสั่งให้ปิดศักดินาก็ยอม เพราะเหนื่อยมากแล้ว"ผมจะช่วยพูดกับคุณพ่อให้อีกแรงครับ" กองทัพเห็นว่าท่านมีท่าทางที่คิดหนัก"อย่าลำบากท่านนายพลอีกเลย ปล่อยไปตามยถากรรมเถอะ""ขอบใจมึงมากนะเพื่อน" ศิลารู้ดีว่าพ่อรักบริษัทนี้มาก "ก็เราเป็นเพื่อนกัน เพื่อนมีไว้ทำไมถ้าไม่ช่วยเพื่อน""ท่านคะ" เสียงนี้ดังแว่วเข้ามาผ่านฝูงชนที่มุงดูเหตุการณ์ศิลาหันไปมองพ่อว่าท่านมีท่าทียังไงเมื่อเจอ ขวัญชนก ซึ่งตอนนี้ท่านได้เซ็นใบหย่า
เมียสวมรอย บทที่ 128
>>{"เมียพี่ไม่สบายเหรอ""} {"จะว่าไม่สบายก็ไม่เชิงหรอกพี่ พี่สะใภ้กินอะไรไม่ค่อยลง แถมบอกว่าอาหารเหม็น"}>>{"กินอะไรไม่ค่อยลงอาหารเหม็น? เราเอาอาหารค้างคืนมาให้พี่เขากินเหรอ"} {"เปล่าสักหน่อย อาหารเพิ่งจะตักออกมาจากกระทะร้อนๆ"}"เมื่อกี้มึงว่าอะไร ใครเหม็นอาหาร" กองทัพที่นั่งฟังอยู่ว่าศิลากำลังคุยเรื่องอะไร อดที่จะถามไม่ได้"ก็เมียกูน่ะสิ สงสัยจะไม่สบาย" ศิลาก็เลยวางสายไปจากน้องสาวก่อน"อาการเป็นยังไงบอกมาซิ""น้องสาวกูบอกว่ากินข้าวไม่ค่อยลง ตั้งแต่วันก่อนแล้ว" เพราะพวกเขาออกมาจากบ้านก็สามวันเข้าไปแล้ว"อาการแบบนี้เหมือนเมียกูเลย""เมียมึงก็เป็นเหรอ""เป็นสิ เป็นตอนมีตาทัพไท""อะไรนะ?""เมียไอ้ศิลาท้องเหรอ?" ซันเดย์ที่นั่งฟังอยู่ด้วยกันพูดขึ้นมาบ้าง"กูจะไปรู้กับเมียมันเหรอ กูแค่บอกอาการตอนที่เมียกูท้อง""กูกลับบ้านก่อนได้ไหม" ศิลานั่งไม่ติดที่เลยทีนี้ ถ้าหายตัวกลับตอนนี้ได้เขาคงทำไปแล้ว"มึงจะบ้าเหรอ พรุ่งนี้ประชุมสำคัญ""พวกมึงก็จัดการกันไปเองสิวะ""อ้าวไอ้นี่! นี่บริษัทพ่อมึงนะ"ศิลาหยิบโทรศัพท์แล้วเดินไปอีกมุมหนึ่ง เพื่อโทรหาเธอ>>{"พ่อครับ"} โทรเข้าเครื่องของแม่ ลูกก็รับอีกอ
เมียสวมรอย บทที่ 127
"พ่อขอโทษที่ส่งคนตามลูกกับเมียลูก แต่พ่อไม่ได้หวังร้ายเลย""ถึงพ่อไม่ได้หวังร้าย แต่คนที่ถูกตามรู้ไหมว่าเขาหวาดกลัว ผู้หญิงและเด็กแถมยังมีคนแก่ที่พิการ""พ่อคิดถึงหลาน" ศักดินาไม่ปล่อยให้ลูกต่อว่าไปเยอะกว่านี้แล้ว"อะไรนะครับ?""พ่อคิดถึงเทวิน""ผมไม่เชื่อ""ลูกก็รู้ว่าพ่อแสดงความรักออกมาไม่เก่ง""แล้วทำไมหลานถึงบอกว่ากลัวคุณปู่ล่ะ""คงเห็นพ่อขู่แม่แกมั้ง แต่ที่พ่อทำไปเพราะอยากกดดันให้เธอพาแกกลับมาที่บ้าน""พอเถอะศิลา" กองทัพคิดว่าศิลาคงเข้าใจพ่อผิดแล้ว คงเหมือนที่ท่านพูดว่าท่านแสดงความรักออกมาไม่ค่อยเป็น "เรามาหาทางคิดแผนต่อไปกันดีกว่า" นี่แหละที่ทุกคนไม่เข้าไปคุยเรื่องนี้ที่บ้าน เพราะหน้าต่างมีหูประตูมีช่อง"พ่อต้องขอบใจเราอีกครั้งนะกองทัพ รวมถึงนายด้วย" ศักดินาหันไปหาลูกเขย"ผมหรือครับ" ซันเดย์คิดว่าตัวเองยังไม่ได้ทำอะไรเลย"ขอบใจที่ดูแลริศา" นี่แหละอีกเหตุผลหนึ่งที่ท่านอยากให้สาริศาแต่งงานกับเสี่ยเคน เพราะเสี่ยเคนพอมีอำนาจที่จะมาช่วยเรื่องนี้ได้ ตอนนั้นท่านมองไม่เห็นใครแล้วจริงๆ"ผมปรึกษากับพ่อแล้วครับ ท่านบอกว่าจะช่วยเรื่องนี้""ท่านบอกอย่างนั้นเหรอ" คนที่ถามก็คือศิลา เพราะเขาเริ
เมียสวมรอย บทที่ 126
ใช้เวลาขับรถอยู่ร่วมสามชั่วโมง ก็ได้มาถึงจุดหมายปลายทาง เพราะถนนช่วงนี้โล่งมาก"พ่อมึงมีญาณทิพย์เหรอวะ" ยังไม่ลงจากรถเลยด้วยซ้ำ ศักดินาก็เดินออกมาต้อนรับลูกและเพื่อนๆ ของลูก"ดูอบอุ่นดีนี่" ศักดินาเอ่ยทักทายคนที่เพิ่งลงมาจากรถ เพราะลูกชายไม่ได้มาแค่คนเดียว"สวัสดีครับ" เพื่อนทั้งสองยกมือไหว้ ถึงยังไงท่านก็เป็นพ่อของเพื่อนรัก แถมยังเป็นพ่อตาของซันเดย์ด้วย"ยินดีต้อนรับ ชวนเพื่อนเข้ามาข้างในสิลูก" ศักดินาเอ่ยพูดด้วยท่าทางสุขุมนุ่มลึกดูไม่มีพิษไม่มีภัยทั้งสามก็เลยเดินตามเข้าไปในบ้าน"น้ำค่ะ" ก้นยังไม่ถึงโซฟาเลยด้วยซ้ำ ขวัญชนกก็ยกน้ำมาบริการแต่ดูเหมือนจะไม่มีใครสนใจน้ำเลย ขวัญชนกก็เลยนั่งลงข้างๆ คนที่เป็นสามี แต่สายตานั้นมองดูหนุ่มๆ ด้วยแววตาหวานหยดย้อย"ผมจะคุยธุระ คุณมีอะไรทำก็ไปทำ" ศักดินาพูดพร้อมกับมองดูคนที่นั่งอยู่ข้างๆ เล็กน้อย"ท่านคะ""บอกว่าจะคุยธุระไง"ก่อนที่ขวัญชนกจะออกจากห้องนั้น สายตาได้มองไปที่ลูกน้องของท่านแบบรู้กันแค่สองคน"เราตัดสินใจแล้วใช่ไหมว่าจะมารับช่วงต่อจากพ่อ""ผมไม่ชอบงานบริษัท""ถึงไม่ชอบแกก็ต้องได้มารับช่วงต่อ เพราะแกคือลูกชายคนเดียวของฉัน""พ่อก็ยังแข็งแรง
