Mag-log inShare
EP.33
Huling Na-update:
2025-03-27 16:50:37
Kaugnay na kabanata
เมียวิศวะ EP.34
EP.34ในที่สุดก็ถึงวันต้องมาค่ายอาสาซึ่งเป็นกิจกรรมจากชมรมจิตอาสา ชมรมใหญ่ที่สุดของคณะที่นักศึกษาทุกคนต้องเข้าร่วมในชั้นปีหนึ่ง หากขึ้นชั้นปีถัดไปแล้วจะขึ้นอยู่กับความสมัครใจส่วนค่ายที่มากันนี้จะมีปีหนึ่งส่วนใหญ่แต่ไม่ใช่ทุกคนที่จะมาเพราะรับแค่ร้อยห้าสิบคนเท่านั้น"ตอนขากลับพวกพี่จะพาแวะไร่สตรอเบอรี่ด้วย ฉันเลยเตรียมชุดมาพร้อม ยัยใบชาเอากล้องมาแล้วใช่ปะ" ทิวลิปพูดเป็นฉากๆแล้วหันมาถามฉันที่นั่งตรงกลางระหว่างเพื่อนสาวทั้งสองคน "เอามาแล้ว นี่ไง" ฉันชูกล้องมิลเลอร์เลสขึ้นมาให้พวกมันดู พร้อมกับยิ้มกว้าง เมื่อเช้าเฮียเป็นคนมาส่งฉันที่คณะ เราล่ำลากันอยู่นานเพราะเฮียจะไม่ยอมให้ฉันไปค่ายอาสา อ้างว่าเรามีเวลาอยู่ด้วยกันอาทิตย์เดียวอยากให้ไปเที่ยวและอยู่ด้วยกันทุกวัน เพราะช่วงนี้เป็นช่วงปิดเทอมพอดี "ค่ายนี้ยัยเพลงไม่มา แต่เพื่อนนางมาครบแก๊งฉันแอบถามมาก่อนขึ้นรถ" ปาล์มมี่โน้มหน้าเข้ามากระซิบ เพราะตอนนี้เรานั่งรถสองแถวที่ทางพี่ๆเหมามาหลายคันจึงต้องนั่งรวมกันเพื่อนในคณะคนอื่นๆที่มาร่วมกิจกรรมนี้ด้วย "น่าสงสัยปะ""นางไม่ชอบความลำบากหรือเปล่า ลูกคุณหนู" ทิวลิปพูดแซะแล้วปาดลิปสติกสีชมพูอ่อนๆลงบนริ
Huling Na-update : 2025-03-27เมียวิศวะ EP.35
EP.35พอฝ่ามือของฉันฟาดลงไปบนหน้าเฮียจนอีกฝ่ายถึงกับหันไปอีกทาง เขาก็ยกมือขึ้นมาลูบตรงแก้มแล้วค่อยๆหันมามองพร้อมกับขมวดคิ้วเข้าหากันจนยุ่ง"พูดเรื่องอะไรวะชา หรือเจอยัยนั่นมา มันไม่มีอะไรเลยนะอย่าเข้าใจผิดดิ" เขาเอ่ยชื่อผู้หญิงคนนั้นขึ้นมาทั้งที่ฉันยังไม่ได้เอ่ยถึง นั่นก็มีมูลความจริงอยู่เกินครึ่งแล้วน้ำตาของฉันที่รื้นขึ้นเริ่มเออล่นไหลลงอาบแก้ม ความเจ็บแทรกผ่านกลางใจจนมันจุกอกและแทบทำเราหายใจไม่ออก ฉันเดินไปหยิบวัตถุชิ้นนั้นขึ้นมาก่อนขว้างมันไปโดนหน้าเขาอีกรอบ พร้อมกับตะโกนใส่ด้วยน้ำเสียงสั่นปนสะอื้น "ไม่มีอะไร แล้วนี่ล่ะมันคืออะไร!""..." คนตรงหน้าขมวดคิ้วเข้าหากันแน่นกว่าเดิมก้มมองดูสิ่งที่ตกอยู่บนพื้น "ไม่ใช่ของเฮีย ยัยนั่นมาหาก็จริง บอกว่ามีเรื่องจะคุย มันไม่ถึงห้านาทีด้วยซ้ำแล้วก็กลับไป"บอกตามตรงว่ามันเป็นเหตุผลที่ฟังไม่ขึ้นเลยแม้แต่นิดเดียว ทั้งที่ทุกสิ่งทุกอย่างมันชัดเจนจนหาข้ออ้างไม่ได้ ทั้งซองถุงยางที่ถูกใช้ไปแล้ว รอยที่ตัวยัยเพลง เสื้อผ้าที่ยับจนฉันมองแวบเดียวก็รู้ว่าโดนอะไรมาแบบนั้น"เราเลิกกันเถอะ หย่ากันเถอะ..." ฉันไม่อยากฟังคำแก้ตัวจากปากเฮียอีกแล้ว "นี่เป็นการขอครั้
Huling Na-update : 2025-03-27เมียวิศวะ EP.36
EP.36"ทำไมอยู่ ๆ ถึงกลับบ้านไม่บอกก่อนล่ะลูก" "ชาลืมค่ะ เพิ่งกลับจากค่าย" ฉันตอบคำถามแม่โดยที่พยายามหลบหน้าเพื่อไม่ให้ผู้เป็นแม่ได้เห็นสภาพของตัวเอง "แล้วฮ่องเต้ล่ะ""ไปบ้านแล้วค่ะ"ทั้งที่จริงๆก่อนหน้านี้เขาพยายามจะมาด้วยกันแต่โดนฉันไล่ไปบ้านตัวเองแล้วเพราะไม่อยากคุยด้วยเดี๋ยวมาทะเลาะกันให้พ่อแม่ต้องคิดมากอีกแต่ถ้าถึงเวลาที่ต้องหย่ากันฉันจะเป็นคนบอกกับพวกท่านเอง เพียงแต่ตอนนี้ทุกอย่างมันยังคงคาราคาซังอยู่เท่านั้น"แล้ว...""ชาเหนื่อยมากเลย ขอไปนอนก่อนนะแม่ไม่ต้องเรียกกินข้าว เพราะชากินมาแล้ว" พูดจบฉันก็รีบเดินขึ้นบันไดไปบนห้องของตัวเองทันที ยิ่งอยู่คนเดียวความรู้สึกแย่ก็ยิ่งถาโถมเข้ามาไม่หยุดมันคงเป็นกรรมของฉันจริงๆนั่นแหละที่ต้องมาร้องไห้เสียใจกับการใช้ชีวิตคู่แบบนี้ พระเจ้าคงลงโทษที่ฉันสร้างบาปเอาไว้และหลอกลวงใครต่อใครล่ะมั้ง'ข้าแต่พระบิดา พระเจ้าผู้ทรงสถิตเหนือฟ้าและสวรรค์ ลูกต้องการสารภาพบาปต่อพระองค์ กับความผิดที่ลูกได้กระทำต่อคนที่ลูกรักเหล่านั้น ลูกช่างโง่เขลาที่เห็นแก่ความสุขของตัวลูกเอง โกหกหลอกลวงทุกคนรอบข้าง จนสุดท้ายแล้วคนที่เจ็บปวดที่สุดกลับกลายเป็นลูกเอง ขอพระองค์
Huling Na-update : 2025-03-27เมียวิศวะ EP.37
EP.37Bai-cha talks.ลุงหมอบอกว่าฉันตั้งครรภ์ได้หกถึงเจ็ดสัปดาห์แล้ว และสาเหตุการแท้งคงมาจากหลายปัจจัยเพราะก่อนหน้านี้มันเป็นช่วงอ่านหนังสือสอบต้องนอนดึกหลายวันจนไม่ได้พักผ่อนตอนที่ไปค่ายฉันก็ยังไปยกของหนักช่วยพี่ๆอีกเลยทำให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น หมอบอกว่าโชคดีที่แท้งครบ ซึ่งเป็นการแท้งแบบมีถุงน้ำคร่ำ รกและตัวของเด็กออกมาจึงไม่ต้องขูดมดลูก อาการปวดท้องที่เป็นอยู่นี้ก็จะค่อยๆทุเลาลงภายในหนึ่งอาทิตย์ก่อนหน้านี้ฉันเองก็ยุ่งจนไม่เคยได้สังเกตความผิดปกติของตัวเองเลยด้วย มารู้อีกทีก็ตอนที่ต้องสูญเสียชีวิตที่ตัวเองเป็นคนสร้างขึ้นแล้ว ถึงมันจะเกิดจากความไม่ตั้งใจแต่สัญญาณของคนเป็นแม่ยังไงมันก็รู้สึกแย่อย่างแสนสาหัส"ยังเจ็บอยู่ไหม" เฮียที่อยู่ในห้องกับฉันยังคงย้ำคำถามเดิม ๆ แบบนี้เป็นสิบกว่าครั้งไม่รู้ว่าเป็นห่วงหรือรู้สึกผิด"..." เคยคิดนะว่าการถูกเฮียเต้ไม่รักมันคือเรื่องที่เจ็บปวดที่สุดในชีวิต แต่ฉันเพิ่งมารู้วันนี้ว่านั่นมันแค่ความเจ็บปวดแบบเด็กๆคิดกันเท่านั้นเพราะตอนนี้ฉันไม่ใช่เด็กแล้ว และการเป็นผู้ใหญ่มันมีเรื่องให้เจ็บปวดกว่านั้นอีกเป็นร้อยเท่าเจ็บทั้งตัวและหัวใจอย่างตอนนี้ นี่คือบ
Huling Na-update : 2025-03-27เมียวิศวะ EP.38
EP.38หลายเดือนต่อมาHongtae talks."ใครก็ได้เอามันไปเก็บได้ไหมดูรำคาญตา" เสียงของไอ้คิวที่บ่นให้ได้ยินอีกครั้งหลังจากที่เราเข้ามาในร้านเหล้าร้านประจำได้เกือบสองชั่วโมง แต่ก็ไม่ได้ทำให้ผมละสายตาจากหน้าจอได้ เหมือนเป็นคำพูดที่ลอยเข้ามาแล้วก็ลอยออกหูไปอย่างไร้ความหมาย"มึงก็เลิกมองมัน" ไอ้นธีบอกเหมือนกำลังรำคาญไอ้คิวที่บ่นผมอยู่อีกคน "ก็มันนั่งจ้องมือถือมาจะชั่วโมงนึงแล้วเนี่ย มึงไม่รำคาญเหรอวะ ทำตัวเป็นเด็กมอต้นรอสายแฟนคนแรกไปได้"ไม่ใช่ก็ใกล้เคียงนั่นแหละแต่แค่รอเมียส่งข้อความมาบ้างก็เท่านั้นเอง ซึ่งที่ผ่านมาหลังจากที่ใบชาไปเรียนแลกเปลี่ยนเราก็ได้คุยกันน้อยลง เพราะเวลาของเราไม่ตรงกันเลย หรือเพราะเธอไม่อยากคุยกับผมก็ไม่รู้ผมยังจำคำนั้นที่ให้สัญญากับเธอได้ดี ว่าถ้ากลับมาแล้วจะยอมหย่าให้หากเธอต้องการ ทั้งที่ใจจริงไม่อยากพูดแบบนั้นเลยสักนิดเดียว ไม่รู้ทำไมความรู้สึกของเราถึงได้สวนทางกันแบบนี้ ตอนที่ผมรักเธอ เธอดันไม่ต้องการผมแล้ว "วันนี้วันเกิดกู แค่อยากรู้ว่าเขาจะอวยพรมาไหม"ทุกๆปีผมมักจะได้คำอวยพรจากใบชาและของขวัญพิเศษเสมอ ถึงแม้ว่าทุกๆปีผมจะไม่ได้ยินดีรับมันไว้ก็ตามแต่ใบชาก็ยังจะให้
Huling Na-update : 2025-03-27เมียวิศวะ EP.39
EP.39ตอนนี้ผมรู้แล้วว่าตัวเองได้ทำอะไรพลาดไป ตอนที่ผมรอฟังคำอวยพรจากใบชาถึงได้รู้ว่าเธอเองก็คงจะรอฟังคำบอกรักจากผมเช่นกัน หวังว่าตอนนี้ชายังอยากจะได้ยินคำนั้นจากเฮียอยู่นะ ผมตั้งท่าจะโทรไปหาเธอทันที ถึงค่าโทรจะแสนแพงแต่เฮียก็ยอมเสียถ้าได้คุยกับชา นาทีเป็นหมื่นก็ยอมคิดแล้วก็เขินเลย...'ไม่ต้องโทรมานะ ชามาเรียนภาษาเลิกสองทุ่ม'แล้วความสุขที่ส่องสว่างของผมก็ถูกหรี่ไฟลงเมื่อเธอส่งข้อความมาอีกรอบ "โอ้โห่ อารมณ์มึงขึ้นลงยิ่งกว่าหุ้นอีกนะ" รอยยิ้มที่เกิดขึ้นมาบนใบหน้าแบบไม่ได้ตั้งใจของผมต้องหุบลงเมื่อเสียงของไอ้คิวดังขึ้นพร้อมกับข้อความของใบชาHongtae: งั้นอีกสองชั่วโมงเฮียโทรหานะไม่เป็นไร รอได้อยู่แล้ว นี่ก็รอมาตั้งร้อยแปดสิบห้าวันแค่อีกสองชั่วโมงเองที่จะได้ฟังเสียงในรอบสิบวันจะเป็นอะไรไป"กูกลับนะ มึงเคลียบิลจ่ายเลยแล้วบอกกูในไลน์" ว่าแล้วผมก็ยัดโทรศัพท์มือถือลงกระเป๋ากางเกงหยิบของขวัญจากเมียขึ้นมาถือไว้อย่างหวงแหน เฮียจะใส่มันทุกวันเลย ถ้ากางเกงบ็อกเซอร์มันมีช่องให้ใส่เข็มขัดเฮียก็จะใส่ตอนนอนด้วย เสียดายที่มันไม่มี"เดี๋ยว" เสียงของไอ้นธีร้องท้วงทำให้ผมต้องหันหลังกลับไปมองอีกครั้งแ
Huling Na-update : 2025-03-27เมียวิศวะ EP.40
EP.40หกเดือนต่อมา "แม่อยู่ไหนแล้วคะ มาถึงหรือยัง" (อยู่รอใกล้ๆทางออกประตูสองลูก) "อ๊ะ เห็นแล้วค่ะ" ฉันยิ้มกว้างกับตัวเอง ไพล่มือไปด้านหลังเพื่อยัดโทรศัพท์มือถือไว้ในกระเป๋ากางเกงแล้วจึงลากกระเป๋าเดินทางเดินลงมายังชั้นล่างที่พ่อกับแม่ยืนรออยู่ เรื่องที่กลับมาไทยวันนี้มีแค่แม่กับพ่อที่รู้เพราะฉันบอกกับคนอื่นว่าจะกลับในอีกหนึ่งสัปดาห์ข้างหน้า เนื่องจากอยากมาดูอะไรให้เห็นกับตาตัวเองสักหน่อย"พ่อแม่! ชาคิดถึงที่สุดเลย " ฉันรีบโผกอดพ่อกับแม่ด้วยความคิดถึงหลังจากที่พวกเราไม่ได้เจอกับเกือบครึ่งปี เพราะก่อนหน้านี้พวกท่านเคยเดินทางไปเที่ยวหากันที่เยอรมันมาครั้งหนึ่งครั้งนั้นเฮียก็เกือบจะไปด้วยเหมือนกันแต่ดันติดงานใหญ่ของคณะซะก่อนเพราะเป็นช่วงที่กำลังขึ้นปีสามและมีกิจกรรมรับน้องอีกจนแทบไม่มีเวลา"ทำไมถึงแอบมาแบบนี้ล่ะลูก จะไม่ให้ฮ่องเต้รู้หน่อยเหรอ" แม่ถามอย่างไม่เข้าใจตอนที่เรากลับมาถึงบ้าน "มาเซอร์ไพรส์ค่ะ แม่อย่าเพิ่งบอกใครนะ" เป็นเซอร์ไพรส์แบบต้องมีคนตายไปข้าง เพราะก่อนหน้านี้ไอ้เพื่อนรักสองคนของฉันมันส่งรูปที่เฮียพาเด็กปีหนึ่งหน้าตาน่ารักขึ้นรถแล้วยังมีตอนที่พาไปกินข้าวอีก เฉพาะตอ
Huling Na-update : 2025-03-27เมียวิศวะ EP.41
EP.41หกเดือนต่อมา"แม่อยู่ไหนแล้วคะ มาถึงหรือยัง"(อยู่รอใกล้ๆ ทางออกประตูสองลูก)"อ๊ะ เห็นแล้วค่ะ"ฉันยิ้มกว้างกับตัวเอง ไพล่มือไปด้านหลังเพื่อยัดโทรศัพท์มือถือไว้ในกระเป๋ากางเกงแล้วจึงลากกระเป๋าเดินทางเดินลงมายังชั้นล่างที่พ่อกับแม่ยืนรออยู่เรื่องที่กลับมาไทยวันนี้มีแค่แม่กับพ่อที่รู้เพราะฉันบอกกับคนอื่นว่าจะกลับในอีกหนึ่งสัปดาห์ข้างหน้า เนื่องจากอยากมาดูอะไรให้เห็นกับตาตัวเองสักหน่อย"พ่อแม่! ชาคิดถึงที่สุดเลย " ฉันรีบโผกอดพ่อกับแม่ด้วยความคิดถึงหลังจากที่พวกเราไม่ได้เจอกับเกือบครึ่งปี เพราะก่อนหน้านี้พวกท่านเคยเดินทางไปเที่ยวหากันที่เยอรมันมาครั้งหนึ่งครั้งนั้นเฮียก็เกือบจะไปด้วยเหมือนกันแต่ดันติดงานใหญ่ของคณะซะก่อนเพราะเป็นช่วงที่กำลังขึ้นปีสามและมีกิจกรรมรับน้องอีกจนแทบไม่มีเวลา"ทำไมถึงแอบมาแบบนี้ล่ะลูก จะไม่ให้ฮ่องเต้รู้หน่อยเหรอ" แม่ถามอย่างไม่เข้าใจตอนที่เรากลับมาถึงบ้าน"มาเซอร์ไพรส์ค่ะ แม่อย่าเพิ่งบอกใครนะ"เป็นเซอร์ไพรส์แบบต้องมีคนตายไปข้าง เพราะก่อนหน้านี้ไอ้เพื่อนรักสองคนของฉันมันส่งรูปที่เฮียพาเด็กปีหนึ่งหน้าตาน่ารักขึ้นรถแล้วยังมีตอนที่พาไปกินข้าวอีกเฉพาะตอนที่เพื่
Huling Na-update : 2025-03-27
Pinakabagong kabanata
เมียวิศวะ EP.47 ตอนจบ
EP.47พอกลับมาถึงห้องเฮียก็ได้รับสายจากแม่ของยัยแตมทันที คงเป็นเพราะเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อชั่วโมงถึงหูแล้วอย่างแน่นอน เฮียเต้วางโทรศัพท์มือถือเครื่องราคาแพงลงกับโต๊ะกินข้าวเลื่อนนิ้วเรียวไปเปิดลำโพงให้ดังจนฉันได้ยินด้วยอีกคน การกระทำของเฮียทำให้ฉันรู้สึกดีอยู่ไม่น้อย เพราะเหมือนเขาตั้งใจจะเปิดเผยทุกอย่างที่เกี่ยวกับเขาให้ฉันได้รับรู้ด้วยทุกอย่าง ไม่ใช่แค่คำพูดหวานๆเพียงอย่างเดียว"ครับ"(ฮ่องเต้ สะดวกคุยไหมเอ่ย) เสียงของผู้หญิงที่ดูมีอายุพูดขึ้น น้ำเสียงเรียบนิ่งเหมือนคนที่กำลังสงวนท่าทีตัวเองอยู่"มีอะไรหรือเปล่าครับ" เฮียเงยหน้าสบตากับฉันที่เงียบฟังแล้วพิงหลังกับเก้าอี้กอดอกรอฟังยัยป้าคนนั้นพูด(ป้าได้ยินมาว่าน้องโดนทำร้ายร่างกาย แล้วก็โดนเพื่อนต่อว่า)"..." ฉันได้ยินเฮียถอนหายใจออกมาอย่างนึกรำคาญ จากนั้นก็พูดแบบไม่มีช่องว่างให้ป้าคนนั้นได้แทรกเลย "ใช่ครับแตมโดนตบเพราะแตมไปทำร้ายแฟนผมก่อน แฟนผมโดนแตมขังไว้ในห้องน้ำ ถ้าไม่มีใครรู้คงได้อยู่แบบนั้นถึงเช้าแน่ เรื่องนี้ผมเอาไปแจ้งความได้เลยนะครับจะอ้างว่าไม่รู้ไม่ได้เพราะภาพจากกล้องคงเห็นทุกอย่าง"(ออ งั้นก็ขอโทษแทนยัยแตมด้วยนะ แล้วเรื่
เมียวิศวะ EP.46
EP.46หลายสัปดาห์ต่อมาเพราะตอนนี้เป็นช่วงเปิดเทอมภาคเรียนที่สองแล้วทำให้กิจกรรมรับน้องไม่ได้มีเยอะเหมือนในเทอมแรก จะมีแค่บางคณะที่ยังรับน้องยาวมาถึงช่วงต้นเทอมสองอย่างคณะวิศวกรรมศาสตร์คณะของเฮีย"พี่ใบชา!" เสียงของญานินรุ่นน้องต่างคณะที่เป็นแฟนสาวของพี่ทศกัณฐ์ เฮ้ดว้ากของคณะนี้โบกมือเรียกฉันทันทีที่เห็น ตอนนี้ฉันเข้ามาในคณะของเฮียเต้เพราะต้องมารอเฮียจัดกิจกรรมรับน้อง วันนี้มีกิจกรรมสำคัญของคณะเฮียบอกว่าจะเลิกดึกจึงให้ฉันมารอที่นี่กับน้องญานินแทน"พวกเฮียไปรับน้องแล้วเหรอ""ใช่ค่ะ เพิ่งออกไปเมื่อกี้นี้เอง พี่กินผลไม้ไหม นินซื้อมาเผื่อเยอะเลย" สาวรุ่นน้องยื่นผลไม้มาวางตรงหน้า ฉันจึงยิ้มขอบคุณแล้วนั่งคุยเล่นกับเธอ ตั้งแต่วันที่ไปเที่ยวด้วยกันสองวันเราก็เริ่มสนิทกันมากขึ้นรอจนถึงสามทุ่มพวกเฮียก็ยังไม่เลิก แต่ได้ยินเสียงเอะอะจากกิจกรรมรับน้องตรงลานกิจกรรมหรือที่ทุกคนในมหาวิทยาลัยจะเรียกมันว่าลานเกียร์ของคณะนี้ "ทำไมเลิกช้าขนาดนี้ล่ะ ทีแรกพวกรุ่นพี่บอกว่าสองทุ่มครึ่งไม่ใช่เหรอ" "พี่ทศกัณฐ์บอกว่ามีรุ่นน้องสาขาอุตส่าห์การคนหนึ่งทำตัวมีปัญหาค่ะเลยต้องเพิ่มบททดสอบ"ฉันพยักหน้าเข้าใจแล้วเดิ
เมียวิศวะ EP.45
EP.45พอมาถึงที่ป่าสนซึ่งเป็นสถานที่ตั้งแคมป์ของพวกเรา ทุกคนก็พากันกางเต็นท์ของตัวเอง จะมีก็แต่คู่เราเนี่ยแหละที่งอนกันอยู่ เฮียมันก็แกล้งเงียบใส่ฉันอยู่ได้ถ้าทำแบบนี้ใครมันจะไปอยากอยู่ด้วยอึดอัดใจจะตายไป"สาวๆ พี่ขอนอนด้วยได้ไหม" ฉันเดินดุ่มๆไปหาสองสาวรุ่นน้องที่กำลังช่วยกันกางเต็นท์อยู่โดยไม่สนใจเฮียที่ทำหน้าขรึมกางเต็นท์อยู่คนเดียว"ได้สิคะพี่ใบชา" น้องใบเฟิร์นตอบแล้วส่งยิ้มให้กันอย่างเป็นมิตร"เป็นอะไรอีกเนี่ย มาคุยกันดีๆ" พอฉันเดินกลับที่กระเป๋าเพื่อที่จะหยิบมันมาที่เต็นท์ของเด็กๆเฮียเต้ก็พูดขึ้นจากด้านหลัง แล้วเข้ามาดึงแขนฉันให้เดินตามไปแต่ฉันก็สะบัดแขนตัวเองออกแล้วจ้องหน้าเฮียกลับด้วยความหงุดหงิด"ชาอยากนอนกับน้อง ๆค่ะ เป็นผู้หญิงเหมือนกัน""..." เฮียถอนหายใจออกมาแล้วเท้าเอวมองฉันนิ่งเหมือนคนกำลังพยายามใจเย็นแล้วน้ำเสียงก็อ่อนลงอย่างเห็นได้ชัด "ใบชา""..." ฉันเบือนหน้าหนีก่อนจะหยิบกระเป๋าของตัวเองและเอื้อมมือไปหยิบแต่ไม่ทันคนที่มือไวกว่าคว้ากระเป๋าฉันไปถือไว้สีหน้าไม่แสดงอารมณ์ความรู้สึกใดๆออกมาเลยแม้แต่น้อย "อะไรของเฮียเนี่ย""จะเอาไปเก็บให้" ว่าแล้วเขาก็เดินไปที่เต็นท์แล้วโย
เมียวิศวะ EP.44
EP.44พอโดนเฮียดุยัยนั่นก็หน้าซีดยอมไปกับเพื่อนเลย ทีฉันน่ะขนาดใช้กำลังแล้วยังไม่กลัว "ทำแบบนี้จะไม่ไปฟ้องแม่เหรอ""จะฟ้องก็ฟ้องเถอะ เฮียบอกแม่ไปแล้วด้วยว่าเด็กมันก้าวก่ายเกินไป แม่ก็ไม่ได้ว่าอะไรแปลว่าเข้าใจ" เฮียทำหน้าขรึมเหมือนกำลังหงุดหงิดอยู่จริงๆ "ช่วงแรก ๆก็พอรับได้นะ เฮียคิดว่าเป็นเด็กปีหนึ่งเลยต้องช่วยเหลือ แต่หลังๆมามันไม่ใช่แล้วไง เพื่อนก็มีแต่ยังมารบกวนเราอีก""ก็เด็กมันชอบไง" ฉันพูดแล้วยิ้มกวนๆส่งให้เฮียเต้ ที่หันมามองกันอย่างไม่ชอบใจ "ไม่หึงหน่อยเหรอ" "หึงทำไม ก็เฮียทำให้ชาไว้ใจแล้วนี่" พูดไปอย่างนั้นแหละทั้งที่แทบจะลงไปตบกับยัยแตมที่หน้าห้องน้ำร้านกาแฟแล้ว ต่อให้ไว้ใจแค่ไหนถ้าผู้หญิงมันให้ท่าก็ต้องจัดการ "แต่เห็นว่าชาไว้ใจเฮียก็อย่าทำให้ผิดหวัง ไม่อย่างนั้นชาจะเอาอีโต้มาฟันของเฮียแล้วสับให้เละ!""โหดจัง เปลี่ยนจากอีโต้เป็นอย่างอื่นแทนได้ไหม""ไม่คุยด้วยดีกว่า หิวข้าวจะแย่แล้วนะ" ฉันรีบเปลี่ยนเรื่องเพื่อไม่ให้เข้าทางเฮีย เอะอะหยอดเข้าหาเรื่องบนเตียงตลอด หลังจากเราไปทานข้าวกันเสร็จเฮียก็พากลับคอนโด เพราะต้องอ่านทบทวนเพื่อสอบวันพรุ่งนี้ต่อ ช่วงนี้ฉันเลยถูกหิ้วไปมาอย่า
เมียวิศวะ EP.43
EP.43หลายวันต่อมาเพราะช่วงนี้เป็นช่วงสอบ ฉันที่เพิ่งกลับมาจึงต้องอยู่ห้องรอเฮียกลับทุกวัน จะมีบางวันที่เพื่อนมันไม่มีสอบก็จะพาฉันมานั่งเล่นร้านกาแฟที่พวกมันไปนั่งอ่านหนังสือด้วย อย่างเช่นวันนี้"แก! นังเด็กนั่นไงที่ไปกับผัวแก" ปาล์มมี่กระซิบตอนที่ฉันกำลังนั่งเล่นมือถืออยู่เงียบๆ มันบุ้ยปากไปทางผู้หญิงคนหนึ่งที่ฉันเคยเห็นผ่านรูปถ่าย เป็นคนที่เฮียบอกว่าแม่ของนางฝากดูแลแต่เฮียก็รู้สึกอึดอัดไม่น้อยที่เด็กคนนี้ชอบก้าวก่ายชีวิตหลายอย่างและเอาแต่ใจเหมือนลูกคุณหนู"เป็นอะไรยัยแตม" ฉันและเพื่อนต่างเงียบฟังบทสนทนาของโต๊ะนั้นอย่างเสียมารยาท เพราะอยากรู้นิสัยใจคอของยัยนี่ว่าที่จริงแล้วเป็นคนยังไงกันแน่"ผู้ชายไม่รับโทรศัพท์""พี่ฮ่องเต้เหรอ กูได้ข่าวว่าเขามีแฟนแล้วไม่ใช่เหรอ" "แล้วไง" ยัยแตมนั่นพูดแล้วแสยะยิ้มนิดหน่อยอย่างหน้าหมั่นไส้ "อยู่ไกลกันขนาดนั้น ไม่เห็นรอดสักคู่"ฉันอยากจะทึ้งหัวยัยนั่นตอนนี้เหลือเกินแต่การอยู่เงียบๆรอเชือดนิ่มๆน่าจะเป็นเรื่องที่ดีกว่า"พี่เขาไปเรียนปีเดียวไม่ใช่เหรอ เดี๋ยวก็กลับมาหรือเปล่า""อืม แต่ฉันว่าตอนนี้พี่ฮ่องเต้ก็คงเริ่มเบื่อๆแล้วหรือเปล่าวะ ผู้ชายยังไงก็คื
เมียวิศวะ EP.42
EP.42"มาถึงก็จะกินเลยเหรอ" ฉันเม้มริมฝีปากเข้าหากันอย่างเขินเมื่อพูดคำนั้นออกไป "อืม โทษฐานที่ทำให้ต้องนอนคนเดียวมาหนึ่งปีเต็ม แล้วยังจะมาแกล้งกันวันนี้อีก" เสียงเข้มเอ่ยอย่างแผ่วเบา ดวงตาคมกริบจ้องลึกเข้ามาในดวงตาของฉันนิ่ง แต่ฉันแอบเห็นความปรารถนาในแววตาคู่นั้นจนทำให้หัวใจของฉันวูบไหว"งั้นก็..." คำพูดของฉันถูกกลืนหายไปในลำคอเมื่อถูกริมฝีปากหยักปิดปากบางของฉันแบบไม่รีรอ ก่อนจะบดขยี้รุนแรงเอาแต่ใจ ราวกับจะลงโทษที่ฉันหลอกให้เฮียกังวลมาทั้งคืนเรียวลิ้นที่ช่ำชองไล่กวาดเอาความหวานภายในโพรงปากจนฉันแทบหายใจไม่ทัน เมื่อพยายามจะปิดริมฝีปากหนีเพื่อหยุดการกระทำนั้นและเรียกหาอากาศหายใจ กลับถูกฟันคมขบเม้มลงมาที่ริมฝีปากล่างอย่างจงใจ"อื้อ!""คิดถึงมากเลยรู้ไหม" เฮียเต้ยอมขยับริมฝีปากออก ฉันรีบสูดหายใจเข้าเต็มปอดแล้วมองค้อนแต่ก็ต้องเม้มปากเข้าหากันอีกครั้งเมื่อได้ยินเสียงกระซิบแหบพร่าและนัยน์ตาสีเข้มที่ส่งความปรารถนาร้อนแรงอย่างกับเปลวไฟที่ลุกโชน"ชาก็คิดถึงเฮียค่ะ" ฉันตอบเสียงนุ่มแผ่วเบา ตวัดแขนโอบรอบลำคอแกร่งและส่งสายตาหวานๆให้เจ้าของใบหน้าหล่อเหลาที่เฝ้าคิดถึงมานานแรมปีได้ยินเสียงหัวเราะใ
เมียวิศวะ EP.41
EP.41หกเดือนต่อมา"แม่อยู่ไหนแล้วคะ มาถึงหรือยัง"(อยู่รอใกล้ๆ ทางออกประตูสองลูก)"อ๊ะ เห็นแล้วค่ะ"ฉันยิ้มกว้างกับตัวเอง ไพล่มือไปด้านหลังเพื่อยัดโทรศัพท์มือถือไว้ในกระเป๋ากางเกงแล้วจึงลากกระเป๋าเดินทางเดินลงมายังชั้นล่างที่พ่อกับแม่ยืนรออยู่เรื่องที่กลับมาไทยวันนี้มีแค่แม่กับพ่อที่รู้เพราะฉันบอกกับคนอื่นว่าจะกลับในอีกหนึ่งสัปดาห์ข้างหน้า เนื่องจากอยากมาดูอะไรให้เห็นกับตาตัวเองสักหน่อย"พ่อแม่! ชาคิดถึงที่สุดเลย " ฉันรีบโผกอดพ่อกับแม่ด้วยความคิดถึงหลังจากที่พวกเราไม่ได้เจอกับเกือบครึ่งปี เพราะก่อนหน้านี้พวกท่านเคยเดินทางไปเที่ยวหากันที่เยอรมันมาครั้งหนึ่งครั้งนั้นเฮียก็เกือบจะไปด้วยเหมือนกันแต่ดันติดงานใหญ่ของคณะซะก่อนเพราะเป็นช่วงที่กำลังขึ้นปีสามและมีกิจกรรมรับน้องอีกจนแทบไม่มีเวลา"ทำไมถึงแอบมาแบบนี้ล่ะลูก จะไม่ให้ฮ่องเต้รู้หน่อยเหรอ" แม่ถามอย่างไม่เข้าใจตอนที่เรากลับมาถึงบ้าน"มาเซอร์ไพรส์ค่ะ แม่อย่าเพิ่งบอกใครนะ"เป็นเซอร์ไพรส์แบบต้องมีคนตายไปข้าง เพราะก่อนหน้านี้ไอ้เพื่อนรักสองคนของฉันมันส่งรูปที่เฮียพาเด็กปีหนึ่งหน้าตาน่ารักขึ้นรถแล้วยังมีตอนที่พาไปกินข้าวอีกเฉพาะตอนที่เพื่
เมียวิศวะ EP.40
EP.40หกเดือนต่อมา "แม่อยู่ไหนแล้วคะ มาถึงหรือยัง" (อยู่รอใกล้ๆทางออกประตูสองลูก) "อ๊ะ เห็นแล้วค่ะ" ฉันยิ้มกว้างกับตัวเอง ไพล่มือไปด้านหลังเพื่อยัดโทรศัพท์มือถือไว้ในกระเป๋ากางเกงแล้วจึงลากกระเป๋าเดินทางเดินลงมายังชั้นล่างที่พ่อกับแม่ยืนรออยู่ เรื่องที่กลับมาไทยวันนี้มีแค่แม่กับพ่อที่รู้เพราะฉันบอกกับคนอื่นว่าจะกลับในอีกหนึ่งสัปดาห์ข้างหน้า เนื่องจากอยากมาดูอะไรให้เห็นกับตาตัวเองสักหน่อย"พ่อแม่! ชาคิดถึงที่สุดเลย " ฉันรีบโผกอดพ่อกับแม่ด้วยความคิดถึงหลังจากที่พวกเราไม่ได้เจอกับเกือบครึ่งปี เพราะก่อนหน้านี้พวกท่านเคยเดินทางไปเที่ยวหากันที่เยอรมันมาครั้งหนึ่งครั้งนั้นเฮียก็เกือบจะไปด้วยเหมือนกันแต่ดันติดงานใหญ่ของคณะซะก่อนเพราะเป็นช่วงที่กำลังขึ้นปีสามและมีกิจกรรมรับน้องอีกจนแทบไม่มีเวลา"ทำไมถึงแอบมาแบบนี้ล่ะลูก จะไม่ให้ฮ่องเต้รู้หน่อยเหรอ" แม่ถามอย่างไม่เข้าใจตอนที่เรากลับมาถึงบ้าน "มาเซอร์ไพรส์ค่ะ แม่อย่าเพิ่งบอกใครนะ" เป็นเซอร์ไพรส์แบบต้องมีคนตายไปข้าง เพราะก่อนหน้านี้ไอ้เพื่อนรักสองคนของฉันมันส่งรูปที่เฮียพาเด็กปีหนึ่งหน้าตาน่ารักขึ้นรถแล้วยังมีตอนที่พาไปกินข้าวอีก เฉพาะตอ
เมียวิศวะ EP.39
EP.39ตอนนี้ผมรู้แล้วว่าตัวเองได้ทำอะไรพลาดไป ตอนที่ผมรอฟังคำอวยพรจากใบชาถึงได้รู้ว่าเธอเองก็คงจะรอฟังคำบอกรักจากผมเช่นกัน หวังว่าตอนนี้ชายังอยากจะได้ยินคำนั้นจากเฮียอยู่นะ ผมตั้งท่าจะโทรไปหาเธอทันที ถึงค่าโทรจะแสนแพงแต่เฮียก็ยอมเสียถ้าได้คุยกับชา นาทีเป็นหมื่นก็ยอมคิดแล้วก็เขินเลย...'ไม่ต้องโทรมานะ ชามาเรียนภาษาเลิกสองทุ่ม'แล้วความสุขที่ส่องสว่างของผมก็ถูกหรี่ไฟลงเมื่อเธอส่งข้อความมาอีกรอบ "โอ้โห่ อารมณ์มึงขึ้นลงยิ่งกว่าหุ้นอีกนะ" รอยยิ้มที่เกิดขึ้นมาบนใบหน้าแบบไม่ได้ตั้งใจของผมต้องหุบลงเมื่อเสียงของไอ้คิวดังขึ้นพร้อมกับข้อความของใบชาHongtae: งั้นอีกสองชั่วโมงเฮียโทรหานะไม่เป็นไร รอได้อยู่แล้ว นี่ก็รอมาตั้งร้อยแปดสิบห้าวันแค่อีกสองชั่วโมงเองที่จะได้ฟังเสียงในรอบสิบวันจะเป็นอะไรไป"กูกลับนะ มึงเคลียบิลจ่ายเลยแล้วบอกกูในไลน์" ว่าแล้วผมก็ยัดโทรศัพท์มือถือลงกระเป๋ากางเกงหยิบของขวัญจากเมียขึ้นมาถือไว้อย่างหวงแหน เฮียจะใส่มันทุกวันเลย ถ้ากางเกงบ็อกเซอร์มันมีช่องให้ใส่เข็มขัดเฮียก็จะใส่ตอนนอนด้วย เสียดายที่มันไม่มี"เดี๋ยว" เสียงของไอ้นธีร้องท้วงทำให้ผมต้องหันหลังกลับไปมองอีกครั้งแ
