Mag-log inShare
EP.18
Huling Na-update:
2025-03-27 16:46:51
Kaugnay na kabanata
เมียวิศวะ EP.19
EP.19วันนี้เป็นวันที่ฉันนัดกับรุ่นพี่เพื่อไปกินหมูกระทะกัน เขาทักมาตั้งแต่ตอนเที่ยงเพราะคิดว่าฉันจะลืมไปแล้ว คนอย่างใบชานะเหรอจะลืมเรื่องกินหมูกระทะไม่มีทางหรอก"แกกับลุงรหัสนี่ยังไงน้า~" ปาล์มมี่เอ่ยแซวเมื่อถูกฉันชวนไปกินหมูกระทะด้วย ไม่สิ เรียกว่าบังคับมันไปเลยดีกว่าเพราะฉันไม่อยากถูกเอาเรื่องนี้มาต่อว่าเวลาทะเลาะกัน"ไม่มีอะไรทั้งนั้นแหละเพราะฉันต้องเอาแกไปด้วย""ฉันไม่อยากไป""ไม่ได้ แกต้องไปเพราะฉันบอกพี่เขาไปแล้วว่าจะมีเพื่อนไป""แต่ว่า..." ปาล์มมี่ทำท่าอิดออด อันที่จริงฉันจะลากพวกมันไปสองคนแต่วันนี้ทิวลิปดันกลับบ้านเพราะเป็นวันหยุดสุดสัปดาห์พอดี"ฉันเลี้ยง""โอเค ไปก็ไป" ทำไมมันตกลงง่ายจังวะ เมื่อกี้ยังทำเป็นเนิบนาบไม่อยากรับปากอยู่เลย ร้ายนักนะนังปาล์มมี่หลังจากเลิกเรียนเราสองคนก็ขับมอเตอร์ไซค์ไปร้านด้วยกันไปจองโต๊ะก่อนเพราะรุ่นพี่เลิกเรียนหนึ่งทุ่มส่วนพวกเราเรียนวิชาสุดท้ายเสร็จตั้งแต่บ่ายสามโมงพอหกโมงเย็นพวกเราก็มานั่งที่ร้านกันก่อน เพราะที่นี่คนค่อนข้างเยอะถ้าหากมาช้าอาจจะไม่ได้ทานเลยก็ได้"แล้วตอนนี้แกกับสามีเป็นยังไง" เป็นคำถามที่น่าขำดีเหมือนกัน ยังเรียนอยู่แค่ปีหนึ่ง
Huling Na-update : 2025-03-27เมียวิศวะ EP.20
EP.20 ปาล์มมี่มารับที่หน้าคอนโดทันทีหลังจากที่กดวางสาย จากนั้นก็พาฉันซ้อนมอเตอร์ไซค์มาร้านเหล้าที่เราเคยมาเที่ยวกันอยู่สองสามครั้ง แต่เพราะวันนี้เราสองคนแต่งตัวด้วยชุดนอนทั้งคู่เลยต้องแอบหลบสายตาชาวบ้านมาอยู่ไกลๆ"แกแน่ใจเหรอว่าชู้กับผัวแกมาร้านนี้"ฉันพยักหน้าเป็นคำตอบ แต่จะเรียกชู้มันก็ไม่ถูกซะทีเดียวเพราะฉันต่างหากคือคนที่มาทีหลัง"แต่เขารักกันก่อนที่จะมาแต่งงานกับฉัน แบบนั้นเป็นฉันหรือเปล่าที่เป็นชู้วะ" ฉันพูดออกไป สายตาจับจ้องอยู่ตรงทางออกของประตู "แต่ฉันไม่รู้ว่าสองคนนั้นเขาคุยกันมาก่อน ไม่รู้ว่าถึงขั้นคบกันหรือเปล่า""ทำไมมันซับซ้อนจังวะ แล้วแกเคยเจอผู้หญิงคนนั้นไหม""..." จะตอบมันว่ายังไงดี ในเมื่อผู้หญิงคนนั้นเป็นคนที่มันไม่ชอบขี้หน้าด้วยสิ "อืม แกก็รู้จัก""หา! ใครวะ" สิ้นคำถามสงสัยของยัยปาล์มมี่ผู้หญิงคนหนึ่งสภาพเมามายก็ถูกคนที่ฉันเห็นกันทุกวันประคองออกมาวินาทีนั้นราวกับหัวใจฉันหล่นวูบลงไปอยู่ถึงตาตุ่มเพราะผู้หญิงคนนั้นคือเพลงไม่มีผิดแน่ ส่วนผู้ชายคนนั้นก็คือเฮียเต้"นั่นไงผัวแกออกมาแล้ว! แล้วนังนั่น...นังเพลงไม่ใช่เหรอวะ!""..." ฉันรู้ว่าเพื่อนกำลังพูดอะไรแต่ส
Huling Na-update : 2025-03-27เมียวิศวะ EP.21
EP.21"เราหย่ากันไหม ไม่ต้องรอให้ถึงสามเดือนก็ได้"พอถามออกไปอย่างเด็ดขาด สีหน้าของเฮียที่ปกติอยู่ดีๆก็เริ่มกลายเป็นน่ากลัวขึ้นมา เขาไม่ยอมตอบในสิ่งที่ฉันร้องขอเดินผ่านเลยไปและเปิดประตูเข้าห้องเงียบๆสีหน้าแววตาแบบนั้นมันคืออะไรกันนะ ทั้งที่เฮียก็มีอีกคนแล้วจะเก็บฉันไว้ทำไมกัน รู้ไหมว่ามันเจ็บที่เจอแบบนี้"จะไม่ตอบก็ได้ให้มันค้างคาอยู่แบบนี้แหละ พร้อมหย่าเมื่อไหร่เฮียก็ติดต่อมาหาแล้วกัน" ฉันบอกเสียงเรียบบอกกับคนที่นั่งอยู่ตรงขอบเตียง ทำท่าจะเดินไปเก็บเสื้อผ้าตัวเองอีกรอบเหมือนอย่างวันนั้นเขาหันมามองแล้วถอนหายใจพรืดใหญ่ก่อนจะพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงและท่าทีจริงจัง"ถ้าฉันไม่หย่าแล้วไม่ให้ไปล่ะ""แล้วจะเก็บชาไว้เป็นตัวอะไร! เฮียก็มีคนอื่นอยู่แล้ว! วันนี้ก็ไปกับเพลงมาคิดว่าไม่รู้เหรอ" พอพูดจบคนที่ทำหน้ามึนอยู่ก็มีท่าทีเปลี่ยนไปมองฉันอย่างมีคำถามคิ้วเข้มขมวดเข้าหากันแน่นแต่สุดท้ายก็คลายมันออกเหมือนนึกอะไรบางอย่างได้"แอบย่องตามดูผัว""ไม่ได้แอบ แค่ไปเห็นเข้า" โกหกทั้งนั้น"ออ ใส่ชุดนอนไปแถวร้านเหล้า" เหมือนมีอะไรบางอย่างบนหน้าแตกดังเพล้ง! เมื่อก้มมองชุดที่ตัวเองเพิ่งใส่ออกไปข้างนอกมา"ยัยนั
Huling Na-update : 2025-03-27เมียวิศวะ EP.22
EP.22ภาวนาให้เฮียเชื่อเถอะ ขออย่าให้สงสัยอะไรเลย สาธุ~"มาตั้งแต่ตอนไหน" "เออ สามวันมาแล้ว" ที่จริงมันเพิ่งหยุดไปสองวันแล้วต่างหาก "ออ" เฮียพยักหน้าแล้วขยับตัวไปนอนอยู่ข้างกันเหมือนรู้สึกผิดหวังอยู่เล็กน้อย "นอนเถอะพรุ่งนี้ไปกันเช้าๆ"โล่งอกไปทีสุดท้ายเฮียก็ยอมปิดไฟนอนแล้วขยับตัวมาอยู่ใกล้ๆ "เฮียไม่อยากหย่าแล้วเหรอ ชาหย่าให้ได้นะ"คำพูดที่ฟังดูเหมือนจะเข้มแข็งแต่จริงๆแล้วมันเจ็บปวดเอาการ ฉันกัดริมฝีปากล่างจนรู้สึกเจ็บแล้วจึงคลายออกเมื่อได้ยินอีกคนพูดด้วย"ตอนจะแต่งเธออยากแต่งแทบตาย พออยากหย่าก็จะมาบังบังคับฉันหย่าตามใจตัวเองอีกเหรอ" รับรู้ได้ถึงแรงขยับเขยื้อนจากคนที่นอนอยู่ข้างดูจากในความมืดสลัวเหมือนเฮียจะนอนตะแคงหันมาทางนี้อยู่เลย"เพราะเฮียมีเพลงแต่ตอนนั้นชาไม่รู้ ตอนนี้ชารู้แล้ว" เอาจริงๆ ฉันไม่ได้อยากหย่าเลยแต่เพื่อไม่ทำผิดต่อใครอีกเลยอยากจะทำให้มันถูกต้อง ถึงจะเจ็บแต่มันก็ไม่รู้สึกผิดกับใคร"ฉันเลิกคุยกับเพลงแล้ว""..." คำตอบของเฮียทำให้เกิดความรู้สึกอยู่สองอย่างคือรู้สึกผิดที่ทำให้เป็นแบบนี้ถึงแม้ว่าอาจจะไม่ใช้เพราะว่าเฮียหันมาสนใจฉันก็เถอะแต่ที่เป็นอยู่ตอนนี้มันก็บอกได้เป็น
Huling Na-update : 2025-03-27เมียวิศวะ EP.23
EP.23ตอนค่ำเด็กๆเพื่อนของใยไหมก็มากันเต็มบ้านรวมไปถึงพวกแม่ๆที่มาส่งลูกฉลองวันคล้ายวันเกิดของใยไหม ทำให้ทั้งบ้านคึกครื้นกันพอสมควรทั้งเสียงเพลงและเสียงเจื้อยแจ้วของเหล่าเด็กๆ"ยายทำอะไรอยู่ให้ชาช่วยนะ" ฉันปลีกตัวออกมาจากจุดที่เด็กๆกำลังนั่งกินของอร่อยกันเข้ามาในครัวแทน เพราะเห็นยายเข้ามาในนี้ตั้งนานแล้วและอยากมาทำอะไรให้เฮียเต้ทานเพราะเขาคิดว่าเขาคงไม่ชอบหมูกระทะและขนมจีนที่น้าแตนทำให้เด็กทาน"จะทำฉู่ฉี่ปลาให้ฮ่องเต้มันกินนะลูก มีปลาทอดไว้พอดีเห็นไม่กินอะไรสักอย่างที่เขาเลี้ยงเด็กๆกัน สงสัยจะไม่ถูกปาก""ชาก็ว่าจะเข้ามาทำไข่เจียวให้เฮียอยู่ งั้นเดี๋ยวชาช่วยยายนะ" ยายพยักหน้าแล้วยิ้มให้ฉันจนตาหยีรอยย่นบนใบหน้ายิ่งมากเข้าไปอีกเลยอดเอ็นดูไม่ได้ ต้องรีบหยิบจับนั่นนี่มาให้ยายคนที่รักหลานชายยิ่งกว่าอะไร"อยู่ด้วยกันมีทะเลาะกันบ้างไหมลูก" ยายเอ่ยปากถามขณะที่กำลังปรุงน้ำฉู่ฉี่อยู่"ก็มีบ้างค่ะ" มีบ้างแบบทุกๆวันเพราะเราไม่มีอะไรลงตัวกันเลยสักอย่างก่อนหน้านี้ แต่จะให้บอกยายแบบนั้นก็คงจะดูไม่ดี"ชีวิตคู่มันมีทะเลาะกันอยู่แล้วล่ะ ยิ่งเราอายุน้อยๆกันแบบนี้ต่างคนต่างมีความคิดเป็นของตัวเอง แต่ก็ต้อ
Huling Na-update : 2025-03-27เมียวิศวะ EP.24
EP.24"เก่งมากนักก็ต้องทำ อย่าเก่งแต่ปาก" หลังจากพูดประโยคนั้นออกมาแขนแข็งแรงก็กระชับแน่นขึ้นจนเรื้อตัวของฉันแนบชิดกับร่างกำยำอย่างไม่มีช่องว่าง ใบหน้าของเราอยู่ห่างกันไปถึงคืบจนรู้สึกถึงลมหายใจอุ่นที่ลอกออกมาจากปลายจมูกของอีกฝ่ายหัวใจที่เคยสงบนิ่งเริ่มเต้นแรงขึ้นมาทันที ใบหน้าร้อนผ่าวเมื่อถูกดวงตาคมกริบจ้องมองและสื่อความหมายที่ไม่อยากจะคาดเดา"มะ...ไม่ทำ ชาแค่ล้อเล่น" ฉันเบือนหน้าหนีเพื่อหลบสายตาคู่นั้นเพราะตอนนี้หน้าอกข้างซ้ายมันขยับแรงจนอีกฝ่ายคงสัมผัสได้ "ปล่อยชาเลยนะ ง่วงแล้ว""ฮึ" นอกจากจะไม่ปล่อย ร่างบอบบางของฉันยังถูกพลิกให้นอนราบลงกับเตียงแล้วเฮียเต้ก็เป็นฝ่ายขึ้นมานั่งคร่อมบนหน้าขา พร้อมกับกรอบหน้าคมที่มีรอยยิ้มผุดขึ้นมา "เธอกลัวอะไรขนาดนั้น ในเมื่อเป็นเมียฉัน และมันไม่ใช้ครั้งแรก"ตอนนี้หัวใจของฉันมันเต้นเร็วราวกับเพิ่งวิ่งรอบสนามมาหมาดๆ เพราะอะไรบางอย่างกำลังจะบอกฉันว่าคืนนี้มันมีทางรอดเพียงน้อยนิด"เฮีย คือว่า...""..." เขารอฟังข้ออ้างด้วยแววตารอคอยแต่แฝงไปด้วยรอยยิ้ม ขณะที่ฉันกลับพูดไม่ออกคิดไม่ออกว่าควรจะบอกอะไรในตอนนี้ "อื้อ!" ในเมื่อไม่มีคำพูดใดๆเปล่งออกมาจากปาก เฮี
Huling Na-update : 2025-03-27เมียวิศวะ EP.25
EP.25นิ้วกลางขยับเข้าออกจากช่องทางรักเป็นจังหวะ ช่องทางรักเริ่มมีน้ำหวานหลั่งออกมาอีกครั้งจนชุ่มทั้งฝ่ามือของเฮีย จนความเจ็บกลับเกิดความรู้สึกประหลาดแทรกเข้ามาแทนที่ เจ้าของนิ้วร้ายขยับมุมปากยกยิ้มอย่างพอใจเมื่อร่างกายของฉันมันตอบสนองต่อสัมผัสของเขาอย่างง่ายดาย "อยากแล้วใช่ไหม ""ตะ...แต่ว่า" อยากบอกเหลือเกินว่าไม่เคย คืนนั้นมันแค่เรื่องโกหก แต่ก็พูดออกไปไม่ได้"แล้วคืนนั้นเธอมีความสุขหรือเปล่า""..." คำถามนั้นทำเอาฉันไปไม่ถูก จะตอบได้ยังไงกันในเมื่อฉันไม่เคย"พูดสิ เราเป็นผัวเมียกัน ไม่ต้องอายหรอก""อื้ม ชามีความสุข" ฉันตัดสินใจโกหกอีกครั้ง ทั้งที่ตอนนี้มันเจ็บทรมานเหลือเกิน ขนาดแค่นิ้วของเขาแค่นิ้วเดียวยังเจ็บขนาดนี้ถ้าเจอสิ่งที่อยู่ตรงนั้นมันไม่ต้องตายเลยเหรอ"คืนนี้ฉันจะทำให้ดีกว่า...""เฮีย" ก่อนที่เฮียจะเริ่มต้นทำอะไรอีกครั้งฉันก็ฉุกคิดขึ้นมาได้ "สัญญาได้ไหม ว่าจะไม่ทิ้งชาไปมีคนอื่น" ไม่รู้อะไรดลใจให้ฉันพูดออกไปแบบนั้น แต่ในเมื่อมาถึงขั้นนี้แล้วฉันก็ขอฟังคำยืนยันจากปากเฮียสักครั้ง"ตราบใดที่แหวนวงนี้ยังอยู่กับนิ้วนางข้างซ้ายของเธอ ฉันจะไม่มีวันทิ้ง""เฮียห้ามมีคนอื่น""ฉันสัญญา
Huling Na-update : 2025-03-27เมียวิศวะ EP.26
EP.26"อื้อ~ ฮะ...เฮีย ชาไม่ไหวแล้ว อ๊า..." ฉันพูดอู้อี้อยู่กับหมอนใบใหญ่ นอนคว่ำหน้ารับแรงกระแทกกระทั้นจากคนด้านหลังที่โถมเข้ามาไม่หยุดไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่แล้วที่เราเปลี่ยนห้องนี้ให้เป็นสนามรักชั่วคราว ขณะที่คนอื่นๆคงหลับใหลไปกันหมด "อีกนิดเดียว ใกล้แล้ว..." เสียงแหบพร่าเปล่งออกมาพร้อมกับเสียงหายใจหอบหนักเฮียเต้ทิ้งน้ำหนักและแรงกระแทกถาโถมเข้ามาอย่างรุนแรงอีกหลายครั้งจนร่างกายที่อ่อนปวกเปียกไร้เรี่ยวแรงของฉันโยกคลอนไปตามจังหวะรักของเขาปึก ปึก ปึก ปึก"อ๊า...ฮะ...เฮีย อร๊าย/อ๊า!!..." ไม่นานนักเสียงครางคำรามของเฮียก็ดังขึ้นมาอีกครั้งพร้อมกับแรงกระตุกเกร็งภายในร่างกายของฉันจากแก่นกายใหญ่"แฮ่ก...ไปอาบน้ำเถอะ" เฮียทิ้งตังลงมาบนตัวของฉันที่นอนไร่เรี่ยวแรงอยู่บนเตียง ถอดทอนแก่นกายใหญ่จากช่องทางรักที่ถูกเสียดสีอยู่นานหลายชั่วโมงจนบวมเป่ง น้ำรักสีขาวขุ่นไหลย้อนกลับออกมาตามช่องทางนั้นด้วย"ชาลุกไม่ไหว" ใครจะไปรู้ว่าการเข้าหอคืนแรกของฉันมันจะหนักหนาขนาดนี้ เฮียไม่ยอมปรานีเลยสักนิดเดียว "อุ้ม...""ฮึ ได้ทีละเอาใหญ่""ก็ชาไม่ไหวจริงๆ เฮียเอาไปกี่รอบ..." พอพูดจบเฮียเต้ก็ยกยิ้มขึ้นมา
Huling Na-update : 2025-03-27
Pinakabagong kabanata
เมียวิศวะ EP.47 ตอนจบ
EP.47พอกลับมาถึงห้องเฮียก็ได้รับสายจากแม่ของยัยแตมทันที คงเป็นเพราะเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อชั่วโมงถึงหูแล้วอย่างแน่นอน เฮียเต้วางโทรศัพท์มือถือเครื่องราคาแพงลงกับโต๊ะกินข้าวเลื่อนนิ้วเรียวไปเปิดลำโพงให้ดังจนฉันได้ยินด้วยอีกคน การกระทำของเฮียทำให้ฉันรู้สึกดีอยู่ไม่น้อย เพราะเหมือนเขาตั้งใจจะเปิดเผยทุกอย่างที่เกี่ยวกับเขาให้ฉันได้รับรู้ด้วยทุกอย่าง ไม่ใช่แค่คำพูดหวานๆเพียงอย่างเดียว"ครับ"(ฮ่องเต้ สะดวกคุยไหมเอ่ย) เสียงของผู้หญิงที่ดูมีอายุพูดขึ้น น้ำเสียงเรียบนิ่งเหมือนคนที่กำลังสงวนท่าทีตัวเองอยู่"มีอะไรหรือเปล่าครับ" เฮียเงยหน้าสบตากับฉันที่เงียบฟังแล้วพิงหลังกับเก้าอี้กอดอกรอฟังยัยป้าคนนั้นพูด(ป้าได้ยินมาว่าน้องโดนทำร้ายร่างกาย แล้วก็โดนเพื่อนต่อว่า)"..." ฉันได้ยินเฮียถอนหายใจออกมาอย่างนึกรำคาญ จากนั้นก็พูดแบบไม่มีช่องว่างให้ป้าคนนั้นได้แทรกเลย "ใช่ครับแตมโดนตบเพราะแตมไปทำร้ายแฟนผมก่อน แฟนผมโดนแตมขังไว้ในห้องน้ำ ถ้าไม่มีใครรู้คงได้อยู่แบบนั้นถึงเช้าแน่ เรื่องนี้ผมเอาไปแจ้งความได้เลยนะครับจะอ้างว่าไม่รู้ไม่ได้เพราะภาพจากกล้องคงเห็นทุกอย่าง"(ออ งั้นก็ขอโทษแทนยัยแตมด้วยนะ แล้วเรื่
เมียวิศวะ EP.46
EP.46หลายสัปดาห์ต่อมาเพราะตอนนี้เป็นช่วงเปิดเทอมภาคเรียนที่สองแล้วทำให้กิจกรรมรับน้องไม่ได้มีเยอะเหมือนในเทอมแรก จะมีแค่บางคณะที่ยังรับน้องยาวมาถึงช่วงต้นเทอมสองอย่างคณะวิศวกรรมศาสตร์คณะของเฮีย"พี่ใบชา!" เสียงของญานินรุ่นน้องต่างคณะที่เป็นแฟนสาวของพี่ทศกัณฐ์ เฮ้ดว้ากของคณะนี้โบกมือเรียกฉันทันทีที่เห็น ตอนนี้ฉันเข้ามาในคณะของเฮียเต้เพราะต้องมารอเฮียจัดกิจกรรมรับน้อง วันนี้มีกิจกรรมสำคัญของคณะเฮียบอกว่าจะเลิกดึกจึงให้ฉันมารอที่นี่กับน้องญานินแทน"พวกเฮียไปรับน้องแล้วเหรอ""ใช่ค่ะ เพิ่งออกไปเมื่อกี้นี้เอง พี่กินผลไม้ไหม นินซื้อมาเผื่อเยอะเลย" สาวรุ่นน้องยื่นผลไม้มาวางตรงหน้า ฉันจึงยิ้มขอบคุณแล้วนั่งคุยเล่นกับเธอ ตั้งแต่วันที่ไปเที่ยวด้วยกันสองวันเราก็เริ่มสนิทกันมากขึ้นรอจนถึงสามทุ่มพวกเฮียก็ยังไม่เลิก แต่ได้ยินเสียงเอะอะจากกิจกรรมรับน้องตรงลานกิจกรรมหรือที่ทุกคนในมหาวิทยาลัยจะเรียกมันว่าลานเกียร์ของคณะนี้ "ทำไมเลิกช้าขนาดนี้ล่ะ ทีแรกพวกรุ่นพี่บอกว่าสองทุ่มครึ่งไม่ใช่เหรอ" "พี่ทศกัณฐ์บอกว่ามีรุ่นน้องสาขาอุตส่าห์การคนหนึ่งทำตัวมีปัญหาค่ะเลยต้องเพิ่มบททดสอบ"ฉันพยักหน้าเข้าใจแล้วเดิ
เมียวิศวะ EP.45
EP.45พอมาถึงที่ป่าสนซึ่งเป็นสถานที่ตั้งแคมป์ของพวกเรา ทุกคนก็พากันกางเต็นท์ของตัวเอง จะมีก็แต่คู่เราเนี่ยแหละที่งอนกันอยู่ เฮียมันก็แกล้งเงียบใส่ฉันอยู่ได้ถ้าทำแบบนี้ใครมันจะไปอยากอยู่ด้วยอึดอัดใจจะตายไป"สาวๆ พี่ขอนอนด้วยได้ไหม" ฉันเดินดุ่มๆไปหาสองสาวรุ่นน้องที่กำลังช่วยกันกางเต็นท์อยู่โดยไม่สนใจเฮียที่ทำหน้าขรึมกางเต็นท์อยู่คนเดียว"ได้สิคะพี่ใบชา" น้องใบเฟิร์นตอบแล้วส่งยิ้มให้กันอย่างเป็นมิตร"เป็นอะไรอีกเนี่ย มาคุยกันดีๆ" พอฉันเดินกลับที่กระเป๋าเพื่อที่จะหยิบมันมาที่เต็นท์ของเด็กๆเฮียเต้ก็พูดขึ้นจากด้านหลัง แล้วเข้ามาดึงแขนฉันให้เดินตามไปแต่ฉันก็สะบัดแขนตัวเองออกแล้วจ้องหน้าเฮียกลับด้วยความหงุดหงิด"ชาอยากนอนกับน้อง ๆค่ะ เป็นผู้หญิงเหมือนกัน""..." เฮียถอนหายใจออกมาแล้วเท้าเอวมองฉันนิ่งเหมือนคนกำลังพยายามใจเย็นแล้วน้ำเสียงก็อ่อนลงอย่างเห็นได้ชัด "ใบชา""..." ฉันเบือนหน้าหนีก่อนจะหยิบกระเป๋าของตัวเองและเอื้อมมือไปหยิบแต่ไม่ทันคนที่มือไวกว่าคว้ากระเป๋าฉันไปถือไว้สีหน้าไม่แสดงอารมณ์ความรู้สึกใดๆออกมาเลยแม้แต่น้อย "อะไรของเฮียเนี่ย""จะเอาไปเก็บให้" ว่าแล้วเขาก็เดินไปที่เต็นท์แล้วโย
เมียวิศวะ EP.44
EP.44พอโดนเฮียดุยัยนั่นก็หน้าซีดยอมไปกับเพื่อนเลย ทีฉันน่ะขนาดใช้กำลังแล้วยังไม่กลัว "ทำแบบนี้จะไม่ไปฟ้องแม่เหรอ""จะฟ้องก็ฟ้องเถอะ เฮียบอกแม่ไปแล้วด้วยว่าเด็กมันก้าวก่ายเกินไป แม่ก็ไม่ได้ว่าอะไรแปลว่าเข้าใจ" เฮียทำหน้าขรึมเหมือนกำลังหงุดหงิดอยู่จริงๆ "ช่วงแรก ๆก็พอรับได้นะ เฮียคิดว่าเป็นเด็กปีหนึ่งเลยต้องช่วยเหลือ แต่หลังๆมามันไม่ใช่แล้วไง เพื่อนก็มีแต่ยังมารบกวนเราอีก""ก็เด็กมันชอบไง" ฉันพูดแล้วยิ้มกวนๆส่งให้เฮียเต้ ที่หันมามองกันอย่างไม่ชอบใจ "ไม่หึงหน่อยเหรอ" "หึงทำไม ก็เฮียทำให้ชาไว้ใจแล้วนี่" พูดไปอย่างนั้นแหละทั้งที่แทบจะลงไปตบกับยัยแตมที่หน้าห้องน้ำร้านกาแฟแล้ว ต่อให้ไว้ใจแค่ไหนถ้าผู้หญิงมันให้ท่าก็ต้องจัดการ "แต่เห็นว่าชาไว้ใจเฮียก็อย่าทำให้ผิดหวัง ไม่อย่างนั้นชาจะเอาอีโต้มาฟันของเฮียแล้วสับให้เละ!""โหดจัง เปลี่ยนจากอีโต้เป็นอย่างอื่นแทนได้ไหม""ไม่คุยด้วยดีกว่า หิวข้าวจะแย่แล้วนะ" ฉันรีบเปลี่ยนเรื่องเพื่อไม่ให้เข้าทางเฮีย เอะอะหยอดเข้าหาเรื่องบนเตียงตลอด หลังจากเราไปทานข้าวกันเสร็จเฮียก็พากลับคอนโด เพราะต้องอ่านทบทวนเพื่อสอบวันพรุ่งนี้ต่อ ช่วงนี้ฉันเลยถูกหิ้วไปมาอย่า
เมียวิศวะ EP.43
EP.43หลายวันต่อมาเพราะช่วงนี้เป็นช่วงสอบ ฉันที่เพิ่งกลับมาจึงต้องอยู่ห้องรอเฮียกลับทุกวัน จะมีบางวันที่เพื่อนมันไม่มีสอบก็จะพาฉันมานั่งเล่นร้านกาแฟที่พวกมันไปนั่งอ่านหนังสือด้วย อย่างเช่นวันนี้"แก! นังเด็กนั่นไงที่ไปกับผัวแก" ปาล์มมี่กระซิบตอนที่ฉันกำลังนั่งเล่นมือถืออยู่เงียบๆ มันบุ้ยปากไปทางผู้หญิงคนหนึ่งที่ฉันเคยเห็นผ่านรูปถ่าย เป็นคนที่เฮียบอกว่าแม่ของนางฝากดูแลแต่เฮียก็รู้สึกอึดอัดไม่น้อยที่เด็กคนนี้ชอบก้าวก่ายชีวิตหลายอย่างและเอาแต่ใจเหมือนลูกคุณหนู"เป็นอะไรยัยแตม" ฉันและเพื่อนต่างเงียบฟังบทสนทนาของโต๊ะนั้นอย่างเสียมารยาท เพราะอยากรู้นิสัยใจคอของยัยนี่ว่าที่จริงแล้วเป็นคนยังไงกันแน่"ผู้ชายไม่รับโทรศัพท์""พี่ฮ่องเต้เหรอ กูได้ข่าวว่าเขามีแฟนแล้วไม่ใช่เหรอ" "แล้วไง" ยัยแตมนั่นพูดแล้วแสยะยิ้มนิดหน่อยอย่างหน้าหมั่นไส้ "อยู่ไกลกันขนาดนั้น ไม่เห็นรอดสักคู่"ฉันอยากจะทึ้งหัวยัยนั่นตอนนี้เหลือเกินแต่การอยู่เงียบๆรอเชือดนิ่มๆน่าจะเป็นเรื่องที่ดีกว่า"พี่เขาไปเรียนปีเดียวไม่ใช่เหรอ เดี๋ยวก็กลับมาหรือเปล่า""อืม แต่ฉันว่าตอนนี้พี่ฮ่องเต้ก็คงเริ่มเบื่อๆแล้วหรือเปล่าวะ ผู้ชายยังไงก็คื
เมียวิศวะ EP.42
EP.42"มาถึงก็จะกินเลยเหรอ" ฉันเม้มริมฝีปากเข้าหากันอย่างเขินเมื่อพูดคำนั้นออกไป "อืม โทษฐานที่ทำให้ต้องนอนคนเดียวมาหนึ่งปีเต็ม แล้วยังจะมาแกล้งกันวันนี้อีก" เสียงเข้มเอ่ยอย่างแผ่วเบา ดวงตาคมกริบจ้องลึกเข้ามาในดวงตาของฉันนิ่ง แต่ฉันแอบเห็นความปรารถนาในแววตาคู่นั้นจนทำให้หัวใจของฉันวูบไหว"งั้นก็..." คำพูดของฉันถูกกลืนหายไปในลำคอเมื่อถูกริมฝีปากหยักปิดปากบางของฉันแบบไม่รีรอ ก่อนจะบดขยี้รุนแรงเอาแต่ใจ ราวกับจะลงโทษที่ฉันหลอกให้เฮียกังวลมาทั้งคืนเรียวลิ้นที่ช่ำชองไล่กวาดเอาความหวานภายในโพรงปากจนฉันแทบหายใจไม่ทัน เมื่อพยายามจะปิดริมฝีปากหนีเพื่อหยุดการกระทำนั้นและเรียกหาอากาศหายใจ กลับถูกฟันคมขบเม้มลงมาที่ริมฝีปากล่างอย่างจงใจ"อื้อ!""คิดถึงมากเลยรู้ไหม" เฮียเต้ยอมขยับริมฝีปากออก ฉันรีบสูดหายใจเข้าเต็มปอดแล้วมองค้อนแต่ก็ต้องเม้มปากเข้าหากันอีกครั้งเมื่อได้ยินเสียงกระซิบแหบพร่าและนัยน์ตาสีเข้มที่ส่งความปรารถนาร้อนแรงอย่างกับเปลวไฟที่ลุกโชน"ชาก็คิดถึงเฮียค่ะ" ฉันตอบเสียงนุ่มแผ่วเบา ตวัดแขนโอบรอบลำคอแกร่งและส่งสายตาหวานๆให้เจ้าของใบหน้าหล่อเหลาที่เฝ้าคิดถึงมานานแรมปีได้ยินเสียงหัวเราะใ
เมียวิศวะ EP.41
EP.41หกเดือนต่อมา"แม่อยู่ไหนแล้วคะ มาถึงหรือยัง"(อยู่รอใกล้ๆ ทางออกประตูสองลูก)"อ๊ะ เห็นแล้วค่ะ"ฉันยิ้มกว้างกับตัวเอง ไพล่มือไปด้านหลังเพื่อยัดโทรศัพท์มือถือไว้ในกระเป๋ากางเกงแล้วจึงลากกระเป๋าเดินทางเดินลงมายังชั้นล่างที่พ่อกับแม่ยืนรออยู่เรื่องที่กลับมาไทยวันนี้มีแค่แม่กับพ่อที่รู้เพราะฉันบอกกับคนอื่นว่าจะกลับในอีกหนึ่งสัปดาห์ข้างหน้า เนื่องจากอยากมาดูอะไรให้เห็นกับตาตัวเองสักหน่อย"พ่อแม่! ชาคิดถึงที่สุดเลย " ฉันรีบโผกอดพ่อกับแม่ด้วยความคิดถึงหลังจากที่พวกเราไม่ได้เจอกับเกือบครึ่งปี เพราะก่อนหน้านี้พวกท่านเคยเดินทางไปเที่ยวหากันที่เยอรมันมาครั้งหนึ่งครั้งนั้นเฮียก็เกือบจะไปด้วยเหมือนกันแต่ดันติดงานใหญ่ของคณะซะก่อนเพราะเป็นช่วงที่กำลังขึ้นปีสามและมีกิจกรรมรับน้องอีกจนแทบไม่มีเวลา"ทำไมถึงแอบมาแบบนี้ล่ะลูก จะไม่ให้ฮ่องเต้รู้หน่อยเหรอ" แม่ถามอย่างไม่เข้าใจตอนที่เรากลับมาถึงบ้าน"มาเซอร์ไพรส์ค่ะ แม่อย่าเพิ่งบอกใครนะ"เป็นเซอร์ไพรส์แบบต้องมีคนตายไปข้าง เพราะก่อนหน้านี้ไอ้เพื่อนรักสองคนของฉันมันส่งรูปที่เฮียพาเด็กปีหนึ่งหน้าตาน่ารักขึ้นรถแล้วยังมีตอนที่พาไปกินข้าวอีกเฉพาะตอนที่เพื่
เมียวิศวะ EP.40
EP.40หกเดือนต่อมา "แม่อยู่ไหนแล้วคะ มาถึงหรือยัง" (อยู่รอใกล้ๆทางออกประตูสองลูก) "อ๊ะ เห็นแล้วค่ะ" ฉันยิ้มกว้างกับตัวเอง ไพล่มือไปด้านหลังเพื่อยัดโทรศัพท์มือถือไว้ในกระเป๋ากางเกงแล้วจึงลากกระเป๋าเดินทางเดินลงมายังชั้นล่างที่พ่อกับแม่ยืนรออยู่ เรื่องที่กลับมาไทยวันนี้มีแค่แม่กับพ่อที่รู้เพราะฉันบอกกับคนอื่นว่าจะกลับในอีกหนึ่งสัปดาห์ข้างหน้า เนื่องจากอยากมาดูอะไรให้เห็นกับตาตัวเองสักหน่อย"พ่อแม่! ชาคิดถึงที่สุดเลย " ฉันรีบโผกอดพ่อกับแม่ด้วยความคิดถึงหลังจากที่พวกเราไม่ได้เจอกับเกือบครึ่งปี เพราะก่อนหน้านี้พวกท่านเคยเดินทางไปเที่ยวหากันที่เยอรมันมาครั้งหนึ่งครั้งนั้นเฮียก็เกือบจะไปด้วยเหมือนกันแต่ดันติดงานใหญ่ของคณะซะก่อนเพราะเป็นช่วงที่กำลังขึ้นปีสามและมีกิจกรรมรับน้องอีกจนแทบไม่มีเวลา"ทำไมถึงแอบมาแบบนี้ล่ะลูก จะไม่ให้ฮ่องเต้รู้หน่อยเหรอ" แม่ถามอย่างไม่เข้าใจตอนที่เรากลับมาถึงบ้าน "มาเซอร์ไพรส์ค่ะ แม่อย่าเพิ่งบอกใครนะ" เป็นเซอร์ไพรส์แบบต้องมีคนตายไปข้าง เพราะก่อนหน้านี้ไอ้เพื่อนรักสองคนของฉันมันส่งรูปที่เฮียพาเด็กปีหนึ่งหน้าตาน่ารักขึ้นรถแล้วยังมีตอนที่พาไปกินข้าวอีก เฉพาะตอ
เมียวิศวะ EP.39
EP.39ตอนนี้ผมรู้แล้วว่าตัวเองได้ทำอะไรพลาดไป ตอนที่ผมรอฟังคำอวยพรจากใบชาถึงได้รู้ว่าเธอเองก็คงจะรอฟังคำบอกรักจากผมเช่นกัน หวังว่าตอนนี้ชายังอยากจะได้ยินคำนั้นจากเฮียอยู่นะ ผมตั้งท่าจะโทรไปหาเธอทันที ถึงค่าโทรจะแสนแพงแต่เฮียก็ยอมเสียถ้าได้คุยกับชา นาทีเป็นหมื่นก็ยอมคิดแล้วก็เขินเลย...'ไม่ต้องโทรมานะ ชามาเรียนภาษาเลิกสองทุ่ม'แล้วความสุขที่ส่องสว่างของผมก็ถูกหรี่ไฟลงเมื่อเธอส่งข้อความมาอีกรอบ "โอ้โห่ อารมณ์มึงขึ้นลงยิ่งกว่าหุ้นอีกนะ" รอยยิ้มที่เกิดขึ้นมาบนใบหน้าแบบไม่ได้ตั้งใจของผมต้องหุบลงเมื่อเสียงของไอ้คิวดังขึ้นพร้อมกับข้อความของใบชาHongtae: งั้นอีกสองชั่วโมงเฮียโทรหานะไม่เป็นไร รอได้อยู่แล้ว นี่ก็รอมาตั้งร้อยแปดสิบห้าวันแค่อีกสองชั่วโมงเองที่จะได้ฟังเสียงในรอบสิบวันจะเป็นอะไรไป"กูกลับนะ มึงเคลียบิลจ่ายเลยแล้วบอกกูในไลน์" ว่าแล้วผมก็ยัดโทรศัพท์มือถือลงกระเป๋ากางเกงหยิบของขวัญจากเมียขึ้นมาถือไว้อย่างหวงแหน เฮียจะใส่มันทุกวันเลย ถ้ากางเกงบ็อกเซอร์มันมีช่องให้ใส่เข็มขัดเฮียก็จะใส่ตอนนอนด้วย เสียดายที่มันไม่มี"เดี๋ยว" เสียงของไอ้นธีร้องท้วงทำให้ผมต้องหันหลังกลับไปมองอีกครั้งแ
