MasukShare
เมียมาเฟีย 5 คืนนี้อยู่…ปรนนิบัติมาเฟีย
Terakhir Diperbarui:
2025-03-19 23:02:34“นั่งสิ…นั่งลงข้างๆ ฉัน”
น้ำเสียงทุ้มเอ่ยกับหญิงสาว ในขณะที่สายตาจ้องมองปานจะกลืนกิน ยูริยิ้ม และหย่อนตัวนั่งลงข้างกายมาร์ลิกซ์โดยเว้นระยะห่างเอาไว้เล็กน้อย มือเล็กวางไว้บนหน้าตักตัวเอง ด้วยความที่กระโปรงสั้นอยู่แล้ว เวลานั่งชายกระโปรงจึงเลิกขึ้นจนเกือบมองเห็นชั้นในที่สวมใส่ โชคดีที่ใส่ถุงน่องสีดำทับเอาไว้จึงยากที่จะมองเห็น และอีกทั้งห้องนี้ก็ไม่ได้สว่างมากด้วย พรึ่บ “???” เธอทำหน้างง เมื่อมาร์ลิกซ์นำสูทสีดำของเขาที่พาดอยู่ข้างหลังมาวางบนตักเธอ พอเงยหน้าขึ้นมองเขา เขาก็ไม่พูดอะไร หันไปพูดคุยกับผู้ชายที่นั่งอยู่ในโต๊ะเดียวกันต่อ ซึ่งเธอก็ไม่เข้าใจว่าพวกเขาคุยอะไรกัน เพราะภาษาที่ใช้เป็นภาษาอังกฤษผสมกับจีน พอเข้าใจภาษาอังกฤษอยู่บ้างแต่ไม่ทั้งหมด “ไม่ดื่มเหรอ?” เสียงเข้มเอ่ยถามข้างใบหู ยูริที่นั่งคิดอะไรอยู่คนเดียวก็สะดุ้งโหยงและหันไปมองเจ้าของประโยคเมื่อครู่ ใบหน้าอยู่ใกล้กันมาก ใกล้จนสามารถมองเห็นกันและกันผ่านนัยน์ตาของอีกฝั่ง “ดื่มสิ” มาร์ลิกซ์ยื่นแก้วเครื่องดื่มให้หญิงสาว เธอรับมาและยิ้มขอบคุณ ไม่กล้าพูดออกเสียงเพราะกลัวมาร์ลิกซ์จำเธอได้ แววตาที่เขามองเธอไม่ต่างอะไรจากสัตว์ป่าดุร้ายที่กำลังจ้องจะกระโจนเข้าใส่เหยื่อ… “ขยับเข้ามาใกล้ๆ ฉัน” อีกฝ่ายเริ่มออกคำสั่ง ยูริจำใจต้องขยับเข้าไปใกล้ตามที่คนตัวโตสั่ง กลิ่นหอมหวานเย้ายวนที่ลอยมาเตะจมูกโด่งมันของมาร์ลิกซ์ ทำให้เขาจำได้ทันทีว่าผู้หญิงคนนี้เป็นใคร จริงๆ แล้ว เขาจำได้ตั้งแต่เธอก้าวขาเข้ามาในห้องนี้แล้ว เธอคือยูริ… แม้จะสวมใส่หน้ากากแฟนตาซีสีดำอยู่ เขาก็จำได้อย่างแม่นยำว่าคือใคร เพียงแต่ยังไม่อยากรีบเฉลยให้ยูริรู้ตอนนี้เท่านั้น ตอนแรกไม่รู้ด้วยซ้ำว่าผู้หญิงที่ คุณจอร์น หาให้เป็นยูริ เพราะทางนั้นบอกแค่ว่าได้เตรียมผู้หญิงไว้ให้เขาเรียบร้อยแล้ว แถมยังตรงสเปกเขาทุกอย่าง เขาตั้งใจจะปฏิเสธไม่มาตามคำเชิญของคุณจอร์น แต่พอได้ยินทางนั้นบอกว่าผู้หญิง ‘ตรงสเปก’ เขา ก็ทำให้เขาเปลี่ยนใจ และใช่…ตรงสเปกมากจริงๆ แถมยังเป็นผู้หญิงที่ทำให้เขามีอารมณ์คั่งค้างคราวก่อนอีกด้วย “แค่กๆ” เธอสำลักแอลกอฮอล์ที่มาร์ลิกซ์เพิ่งยื่นให้ดื่มออกมา เพราะรสชาติและกลิ่นค่อนข้างแรงมากสำหรับเธอ “ขะ…ขอโทษค่ะ” รีบขอโทษเมื่อเผลอทำตัวเสียมารยาทต่อหน้าลูกค้าระดับVVIP พวกเขาไม่ได้ถือสา หันไปคุยเรื่องของตัวเองและสนใจผู้หญิงข้างกายต่อ เธอหันไปมองมาร์ลิกซ์เพื่อดูว่าเขามีท่าทียังไงบ้างตอนได้ยินเสียงเธอพูด ขอให้เขาจำเธอไม่ได้ด้วยเถอะ “คุณจอร์นนี่ตาถึงมากนะครับ ที่เลือกผู้หญิงคนนี้มาให้คุณมาร์ลิกซ์ ขนาดใส่หน้ากากยังสวยขนาดนี้ ถ้าถอดออกจะสวยมากขนาดไหน” หนึ่งในลูกค้าVVIPเริ่มพูดถึงยูริ หญิงสาวบีบแก้วแอลกอฮอล์ในมือแน่น ภายในใจภาวนาขอให้ไม่มีใครขอให้ตนถอดหน้ากากออก “ฮ่าๆๆ ได้ยินว่าคุณมาร์ลิกซ์ชอบผู้หญิงสไตล์นี้น่ะครับ บวกกับลี่จินเขามีเด็กใหม่มาแนะนำพอดี ผมเลยเลือกคนนี้” “ผมคงต้องไปขอให้ลี่จินคนสวยช่วยหามาให้บ้างแล้ว” “เริ่มชักอยากเห็นหน้าเด็กใหม่ลี่จินแล้วสิ ถอดหน้ากากแฟนตาซีออกได้ไหมหนู” หัวใจดวงน้อยกระตุกวูบ เมื่อหนึ่งในลูกค้าVVIPบอกให้เธอถอดหน้ากากแฟนตาซีออก แววตาเธอเริ่มฉายถึงความกังวลออกมา พอมีคนพูดแบบนั้น ก็เริ่มมีคนเห็นด้วย และทั้งหมดก็หันมามองเธออย่างให้ความสนใจ “เอ่อ…” “สองหมื่น แลกกับการที่หนูถอดหน้ากากแฟนตาซีออก” เงินสองหมื่นถามว่าอยากได้ไหม? บอกเลยอยากได้ แต่มันติดตรงที่…เธอกล้าพอที่จะถอดหน้ากากแฟนตาซีออกต่อหน้าทุกคน รวมถึงมาร์ลิกซ์หรือไม่… ไม่อยากถอดมันออก เพราะไม่อยากให้มาร์ลิกซ์จำเธอได้ “ผู้หญิงคนนี้คุณจอร์นดีลมาให้ผม เท่ากับว่าเธอเป็นคนของผม และคนเดียวที่สามารถสั่งเธอได้…ก็คือผม” มาร์ลิกซ์พูดขึ้นด้วยเสียงเรียบ ทันทีที่มาเฟียหนุ่มพูดจบ ภายในห้องVVIPก็เริ่มมีความเงียบเข้ามาปกคลุม ไม่มีใครกล้าคัดค้านในสิ่งที่อีกฝ่ายพูด เพราะรู้ดีว่า ถ้าหากทำให้มาร์ลิกซ์ไม่พอใจขึ้นมาเมื่อไหร่…ผลที่จะตามมาคืออะไรทุกคนทราบดี “ถ้าอย่างนั้นคุณมาร์ลิกซ์ช่วยสั่งผู้หญิงคนนี้ ถอดหน้ากากออกให้พวกเราดูหน้าเต็มๆ ของเธอได้ไหมครับ?” สายตาคมเข้มเคลื่อนไปมองเจ้าของประโยคดังกล่าว มุมปากหยักกระตุกยิ้ม ก่อนจะขยับริมฝีปากตอบกลับด้วยน้ำเสียงเย็นเยียบ ชวนเสียวสันหลังวาบ “อยู่ที่ว่าคุณบารอน…ยอมเสียนิ้วให้ผมหนึ่งนิ้วรึเปล่า” บารอน หนึ่งในลูกค้าVVIP และเป็นนักธุรกิจจากฮ่องกงหุบยิ้มลงทันที เมื่อมาร์ลิกซ์ขอนิ้วตนเองเป็นการแลกเปลี่ยนกับการที่ยอมสั่งให้ผู้หญิงข้างกายยอมถอดหน้ากาก บารอนหน้าซีดเผือด มองมีดที่มาร์ลิกซ์กำลังควงไปมาในมือ “กล้าไหมครับ?” “คุณบารอนแค่พูดเล่นน่ะครับคุณมาร์ลิกซ์” จอร์นพูดแก้ต่างให้บารอน เมื่อเห็นสถานการณ์ไม่ค่อยดี “แต่ผมพูดจริง มีใครอยากให้ผู้หญิงคนนี้ถอดหน้ากากอีกไหมครับ? ถ้าอยากดูหน้าของเธอ ก็เอานิ้วของพวกคุณมาแลก” “…” ทั้งห้องเงียบกริบ ยูริมองมาร์ลิกซ์นิ่งๆ ไม่กล้าคิดเข้าข้างตัวเองว่าเขากำลัง ‘ช่วย’ ไม่ให้เธอถอดหน้ากากออก หรือจริงๆ แล้ว…เขารู้อยู่ว่าเธอเป็นใคร “คืนนี้ผมขอตัวกลับก่อนนะครับ พวกคุณทำให้ผมหมดอารมณ์ที่จะอยู่ต่อ” “ตะ…แต่ว่าพวกเรายังไม่เข้าประเด็นสำคัญเลยนะครับ” จอร์นพูด “ไว้ค่อยส่งรายละเอียดมาให้คนสนิทของผมทีหลังแล้วกัน” เขาลุกขึ้นยืนหลังจากพูดจบ ก่อนจะหันไปมองคนที่นั่งอยู่ข้างกาย “ส่วนเธอ…กลับกับฉัน” มาเฟียหนุ่มเดินนำออกไปโดยมียูริเดินตามมาติดๆ หญิงสาวกำลังเดินอยู่ท่ามกลางชายชุดดำซึ่งเป็นลูกน้องของมาร์ลิกซ์ แขนเล็กมีสูทสีดำของคนตัวโตประดับอยู่ “ถอดหน้ากากออกได้แล้ว” “คะ?” กึกก เท้าใหญ่หยุดเคลื่อนไหวและคว้าแขนเล็กเอาไว้ ออกแรงดึงร่างบางแนบลงผนังปูนซีเมนต์ใกล้ๆ สายตาคมเข้มตวัดมองลูกน้องเชิงออกคำสั่งผ่านสายตาให้หันหน้าไปทางอื่น ดวงตากลมโตคู่สวยมองใบหน้าหล่อเหลาราวเทพบุตรตรงหน้าพร้อมกับหัวใจที่เต้นไม่เป็นส่ำ ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าเขาหล่อ ดูดี และมีเสน่ห์มาก ไม่แปลกใจเลยทำไมผู้หญิงถึงชอบเขาเยอะนัก พรึ่บ! “!!!” หัวใจเธอกระตุกวูบขึ้นมา หลังจากหน้ากากแฟนตาซีถูกมาร์ลิกซ์ถอดออกอย่างไร้เยื่อใย เธอทำอะไรไม่ถูกเมื่อไม่มีหน้ากากปิดบังใบหน้า “คิดว่าฉันจำเธอไม่ได้เหรอสาวน้อย?” “…” เธอเม้มริมฝีปากเข้าหากัน มาร์ลิกซ์จำเธอได้ “ฉันจำได้ตั้งแต่เธอก้าวขาเข้ามาในห้องแล้ว” “สะ…แสดงว่าคุณมาร์ลิกซ์แกล้งจำยูริไม่ได้เหรอคะ?” “เปล่า ฉันไม่ได้แกล้งจำเธอไม่ได้” เธอเงยหน้าขึ้นมองเขา ส่วนเขาก็ยื่นหน้าเข้ามาใกล้จนแทบจูบกันได้อยู่รอมร่อ กลิ่นแอลกอฮอล์เจือด้วยกลิ่นหอมจากตัวเขา ทำหัวใจเธอสั่นไหวได้ไม่ยาก “แค่ใส่หน้ากากโง่ๆ อันเดียว อย่าคิดว่าฉันจะจำเธอไม่ได้” “…” “คืนนี้เล่าให้ฉันฟังหน่อยสิ ว่าทำไมเธอ…ถึงมาทำงาน แบบนี้” มาร์ลิกซ์กระซิบลงข้างใบหูขาวหญิงสาวด้วยโทนเสียงทุ้มต่ำ ฝ่ามือเย็นที่เลื่อนมาสัมผัสขาอ่อนผ่านถุงน่องสีดำ ทำหญิงสาวสะดุ้งเฮือกขึ้นมาด้วยความตกใจ เธอรู้สึกร้อนๆ หนาวๆ เวลาอยู่ใกล้มาร์ลิกซ์อย่างบอกไม่ถูก จมูกโด่งสันที่เคลื่อนลงมาแตะสัมผัสเบาๆ ที่ลำคอพลอยทำให้หัวใจเธอกระตุกวูบ นี่แค่ถูกเขาสัมผัสนิดเดียวร่างกายยังอ่อนระทวยขนาดนี้ ไม่อยากคิดตอนเธอต้องปรนนิบัติเขาบนเตียงเลย… “ตัวเธอหอมจนฉัน…อยากจับเธอกินซะตอนนี้เลย” “…” เธอยืนตัวแข็งทื่อทำอะไรไม่ถูก ครั้นจะขยับหนี ขาทั้งสองก็อ่อนแรงเกินกว่าจะทำอย่างนั้น “คืนนี้ถ้าเล่าเรื่องที่เธอมาทำงานแบบนี้ให้ฉันฟังได้พอใจ…ฉันจะตบรางวัลให้เธอเป็นอย่างงาม” “ละ…แล้วถ้าทำให้คุณไม่พอใจล่ะคะ” “ก็อย่าทำให้ฉันไม่พอใจสิ” เขาพูดพร้อมกับใช้มือลูบไล้กรอบหน้ารูปไข่สวยหวาน “…” “บางที ถ้าคืนนี้เธอทำให้พอใจ ฉันจะเลี้ยงดูเธอเป็นอย่างดี” “เหมือนผู้หญิงคนอื่นๆ ของคุณมาร์ลิกซ์น่ะเหรอคะ?” ปากนะปาก ไม่รู้จะถามถึงผู้หญิงในสต็อกของเขาทำไมก็ไม่รู้ ปากพาซวยจริงๆ วินาทีตอนเธอถาม สายตาเขานิ่งลงจนดูน่ากลัว ซึ่งต่างจากตอนเธอยังไม่ถามโดยสิ้นเชิง “หึ ไม่ยักรู้ว่าเธอสนใจเรื่องของฉันด้วย” “ก็เคยเห็นไงคะ เลยถาม…” ใช่ เธอเคยเห็นเขาพาผู้หญิงขึ้นไปข้างบนเพื่อมี ‘เซ็กซ์’ ด้วย บางครั้งเอาเครื่องดื่มขึ้นไปให้ ได้ยินเสียงครวญครางของผู้หญิงดังออกมาจากห้องที่ติดกับห้องพักส่วนตัวของเขาก็มี “ทุกครั้งที่เธอเอาเครื่องดื่มขึ้นมาให้ฉัน เธอแอบฟังเวลาฉันมีอะไรกับผู้หญิงตลอดเลยใช่ไหม?” “ไม่ใช่นะคะ!” เธอปฏิเสธ ทั้งที่จริงๆ แล้ว…เธอโกหก “ช่างมันเถอะ เสียเวลามามากพอแล้ว ตอนนี้ฉันอยากฟังเรื่องของเธอจะแย่อยู่แล้ว” “…” “หวังว่าเรื่องของเธอจะสนุกมากพอ จนทำให้ฉันอยากฟังอีกเรื่อยๆ นะ” ริมฝีปากหยักได้รูปฉีกยิ้มร้ายกาจ สายตาหลุบมองเนินอกที่เบียดชิดกันสวยงาม และต้องอารมณ์เสียเมื่อยูริยกมือขึ้นมาปิด “ไม่มีเรื่อยๆ ค่ะ เล่าให้ฟังแค่ครั้งเดียว” “หึ…เดี๋ยวก็รู้”
Bab terkait
เมียมาเฟีย เมียมาเฟีย 6 ครั้งแรกกับมาเฟีย NC+++
“ที่นี่บ้านคุณเหรอคะ?” เธอเอ่ยถามมาร์ลิกซ์ที่เดินนำอยู่ข้างหน้า สายตาพลางกวาดมองไปรอบๆ สถานที่แปลกใหม่สวยงามดูหรูหรา แต่ในขณะเดียวกันก็มีกลิ่นอายของความมีอำนาจแฝงอยู่ เดาว่าคงเป็นบ้านเขาแหละ เพราะมีรูปเขาและครอบครัวติดบนผนัง “ใช่” เขาตอบสั้นๆ ก่อนจะก้าวขาเข้าไปในลิฟต์ที่ใช้ขึ้นไปข้างบนชั้นสาม ซึ่งเป็นโซนส่วนตัวของเขาโดยเฉพาะ บอกตามตรงว่ากลิ่นหอมหวานจากตัวยูริ ปั่นป่วนอารมณ์ปรารถนาของเขาได้ดีไม่น้อย แถมชุดที่เธอสวมใส่ยังมีส่วนทำให้อารมณ์ความต้องการในกายเขาเพิ่มขึ้นอีกด้วย คืนนี้เธอไม่โชคดีเหมือนคืนนั้นแน่!“บ้านคุณมาร์ลิกซ์สวยจังเลยนะคะ” บ้านเขาสวยจนเธออดชมออกมาตรงๆ ไม่ได้ “ไปหยิบเหล้าที่อยู่ตรงนั้นมาให้ฉัน” “ดะ…ได้ค่ะ” เธอเดินไปหยิบเครื่องดื่มตามที่เขาบอกมา โดยมีหลายยี่ห้อมาก ส่วนใหญ่นำเข้ามาจากต่างประเทศทั้งนั้น เขาไม่ได้บอกว่าต้องการแบบไหน เธอจึงหยิบยี่ห้อที่เขาชอบดื่มเป็นประจำมา และเดินกลับไปหาเขาซึ่งนั่งรออยู่ตรงโซฟา เบื้องหน้าเขาคือประตูเชื่อมออกไปยังสระว่ายน้ำ “ให้ยูริรินให้เลยไหมคะ?”“นั่นมันหน้าที่ ที่เธอต้องทำอยู่แล้ว” ยูริไม่พูดอะไร เริ่มเทแอลกอฮอล์ลงแก้วให้มาร์ลิกซ์หล
Terakhir Diperbarui : 2025-03-19เมียมาเฟีย เมียมาเฟีย 7 ผู้หญิงบนเตียง NC++
“ครางชื่อฉันแบบนี้ สงสัยอยากโดนฉันเอาแรงๆ”ปึก! ปึก! ปึก!!“อ๊ะๆๆๆ ระ…แรงเกินไปรึเปล่าคะ อึก! อื๊อๆ!” แรงกระแทกจากมาร์ลิกซ์ทำให้ประโยคที่ยูริพูดออกมาดังอย่างกระท่อนกระแท่น เสียงเนื้อกระทบกันดังระงมไปทั่วห้องนอนประสานเสียงครางทั้งสองคน “ซี๊ดดด เสียวฉิบ”เพี๊ยะ!“อ๊ะ!!” เธอสะดุ้งและร้องเสียงหลงทันทีที่ฝ่ามือหนาของเขาปะทะลงแก้มก้นจนรู้สึกแสบคัน เธอกำหมอนใบใหญ่แน่นเพื่อระบายความรู้สึกทรมาน ความเสียวซ่านแผ่ขยายไปทั่วร่างกาย นี่เป็นครั้งแรกที่มีเซ็กซ์กับผู้ชาย แถมผู้ชายคนนั้นยังเป็น…เจ้านายเธออีกด้วย แก่นกายขนาดใหญ่ครูดเสียดไปมากับร่องรักคับแคบจนหญิงสาวรู้สึกแสบคัน จุก และเสียวซ่านในเวลาเดียวกัน แม้พยายามบอกเขาเบาลงกว่านี้ แต่เหมือนยิ่งบอก เขาก็ยิ่งเพิ่มความรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ ปึก! ปึก! ปึก!“อ๊ะ อ๊า~” “ครางออกมาซี๊ดดด อย่างนั้นแหละ ฉันชอบเสียงครางหวานๆ ของเธอยูริ” เสียงกระเส่าดังคลอเคลียร์ข้างใบหูยูริ ริมฝีปากหยักได้รูปขบเม้มตามต้นคอจนเป็นรอยรักสีช้ำ ปกติเขาไม่เคยฝากรอยพวกนี้ไว้บนร่างกายผู้หญิง แต่สำหรับยูริ เขาไม่อาจห้ามใจให้ทำไว้ไม่ได้จริงๆ เธอเป็นผู้หญิงคนแรกที่ทำให้เขา…แทบเป็นบ้า
Terakhir Diperbarui : 2025-03-19เมียมาเฟีย เมียมาเฟีย 8 ย้ายมาอยู่ที่นี่…
เธอเดินกะเผลกออกมาจากห้องน้ำในเสื้อคลุมสีดำตัวเดิมหลังจากอาบน้ำเสร็จ ส่วนมาร์ลิกซ์ไม่ได้อยู่ที่นี่ เธอถือโอกาสที่เขาไม่อยู่เดินสำรวจห้องนอน โดยมีผ้าม่านสีดำบดบังแสงแดดจากข้างนอกเพื่อไม่ให้ส่องเข้ามาภายในได้ และมันอดทำให้เธอนึกถึงแวมไพร์ไม่ได้ เพราะว่าแวมไพร์กลัวแสงแดด“คุณมาร์ลิกซ์ตอนเด็กเหรอเนี่ย…” ปากเล็กพึมพำคนเดียว หลังจากหยิบกรอบรูปที่วางอยู่มุมหนึ่ง ซึ่งเป็นรูปเด็กผู้ชายในชุดโรงเรียนนานาชาติยืนทำท่าเก๊กหล่ออยู่ขึ้นมาดู เขามีรังสีความอันตรายฉายออกมาตั้งเด็กเลยเหรอเนี่ย เพราะขนาดเธอดูรูปเขาตอนเด็กๆ ยังรู้สึกเลยว่าเขาดูน่ากลัวไม่ต่างจากปัจจุบัน “แต่ว่าตอนเด็กดูเป็นคนดีมากกว่าตอนนี้เยอะ “กำลังนินทาฉันอยู่เหรอ” เฮือก! เธอสะดุ้งเฮือก เมื่อเสียงเข้มของมาร์ลิกซ์ดังขึ้นมาจากข้างหลัง รีบวางกรอบรูปเขาตอนเด็กลงที่เดิมและหมุนตัวกลับไปหาเขาพร้อมยิ้มแห้งให้ “มาเงียบๆ ไม่ให้ซุ่มให้เสียงเลยนะคะ” ดีนะไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับเขาออกไปเยอะ “มะ…มาตั้งแต่เมื่อไหร่เหรอคะ ทำไมหนูไม่ได้ยินเสียงปิดประตูเลย” เขาเดินผ่านประตูเข้ามาเหรอ? หรือหายตัวเข้ามา? เพราะเธอไม่ได้ยินเสียงเปิดหรือปิดประตูจริงๆ หรือมั
Terakhir Diperbarui : 2025-03-19เมียมาเฟีย เมียมาเฟีย 9 ท้าทายมาเฟีย
เธอนั่งถอนหายใจออกมาเบาๆ บนรถหรูราคาแพงหลายล้านของมาร์ลิกซ์ ซึ่งเขาให้คนขับรถของเขามาส่งเธอที่บ้าน ระหว่างทางกลับก็พลางนั่งคิดอะไรเรื่อยเปื่อยไปด้วย เธอก้มมองเช็คเงินสดในมือที่มาร์ลิกซ์เขียนให้จำนวนหนึ่งล้านบาท เงินจำนวนนี้ถือว่าเยอะมากสำหรับเธอ หากแต่มันกลับน้อยนิดสำหรับเขา ‘เธอต้องย้ายมาอยู่กับฉันที่นี่ เป็นเวลา3เดือน’เรื่องนี้เธอคิดหนักมากว่าจะเอายังไงดี เพราะมาร์ลิกซ์ต้องการให้เธอย้ายไปอยู่ด้วยในระหว่างทำหน้าที่ ‘ผู้หญิงบนเตียง’ ให้เขาเป็นเวลาสามเดือน เธอจะบอกครอบครัวยังไง เขาไม่ยอมให้เธอคิดและตัดสินใจเอง เพราะเขาพูดและตัดสินใจแทนเธอเองหมดทุกอย่างแล้ว“จอดหน้าปากซอยก็ได้ค่ะ เดี๋ยวเดินเข้าไปเอง” เธอบอกคนขับรถของมาร์ลิกซ์ ขืนให้ขับไปส่งถึงหน้าบ้าน มีหวังพ่อกับน้องแตกตื่นแน่ “นายให้ส่งถึงบ้าน”“ไม่เป็นไรค่ะ ไม่อยากทุกคนที่บ้านสงสัย” เธอบอกเหตุผลเขา สุดท้ายคนขับรถของมาร์ลิกซ์ก็ยอมจอดให้ แต่ขับเข้ามาแล้วเกือบถึงหน้าบ้านเธอ เธอกล่าวขอบคุณก่อนจะเปิดประตูรถแล้วก้าวลงมา ทว่าตอนนั้นกลับเป็นจังหวะที่โรมันเดินเอาขยะออกมาทิ้งหน้าบ้านและเห็นเธอเข้าพอดี แบบนี้เธอจะอธิบายกับน้องชายยังไง “นั่
Terakhir Diperbarui : 2025-03-19เมียมาเฟีย เมียมาเฟีย 10 จะได้จำ…
“กลับบ้านดีๆ นะยูริ” “พี่โอปอลล์เหมือนกันนะคะ” เธอบอกโอปอล์เพื่อนร่วมงานกลับด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะตั้งท่าเตรียมเดินออกจากไนต์คลับ ทว่าสองเท้ากลับหยุดชะงักลงเมื่อมีความรู้สึกว่า เหมือนเธอลืมอะไรบางอย่าง “รู้สึกเหมือนลืมอะไรสักอย่าง…” ปากเล็กพึมพำเบาๆ พยายามนึกแต่นึกไม่ออกจริงๆ ว่าเธอลืมอะไร เธอเลิกคิดแล้วเดินออกจากไนต์คลับเพื่อกลับบ้าน ตอนนี้ดึกแล้ว และเธอก็เหนื่อยมากด้วย กึกก!ทันทีที่เดินออกมาข้างนอกไนต์คลับ เธอก็หยุดชะงักลงอีกครั้งเมื่อสายตาปะทะเข้ากับมาร์ลิกซ์ที่กำลังยืนกอดอกพิงรถหรูสีดำอยู่เบื้องหน้า แค่เห็นเขาเท่านั้นแหละ ก็เริ่มนึกออกว่าไอ้ความรู้สึกที่เหมือนลืมอะไรสักอย่างคืออะไรมาหาฉันที่ห้องทำงาน ตอนนี้ ใช่! ก่อนหน้านี้มาร์ลิกซ์บอกให้เธอไปหาเขาอยู่ห้องทำงาน แต่เธอไม่ได้ไปเพราะโดนเพื่อนร่วมงานลากตัวไปช่วยงานทางอื่นก่อน ตอนนี้เขายืนมองเธอด้วยแววตาไร้อารมณ์และยากคาดเดาว่ากำลังคิดอะไรอยู่ ทำไมเขาดูน่ากลัวจัง เธอพูดคนเดียวในใจ เขาคงไม่พอใจเรื่องที่เธอไม่ได้ไปหา เธอแกล้งทำเมินเฉยใส่เขา เดินเลี่ยงออกไปทางอื่น อีกอย่างไม่ได้คิดเข้าข้างตัวเองด้วยว่าเขามาดักรอเธอ เดินไปได้เพียงไม่กี่
Terakhir Diperbarui : 2025-03-19เมียมาเฟีย เมียมาเฟีย 11 ค่อยน่ารักขึ้นมาหน่อย NC+
“เธอจะได้จำ ว่าอย่ามาดื้อกับฉัน”“อะ อื้อ~” ยูรินอนบิดเร่าร่างกายไปมาใต้ร่างมาร์ลิกซ์ มาเฟียหนุ่มจ้องมองใบหน้าหวานละมุนที่กำลังแสดงความทรมานเพราะถูกมือหนาลูบไล้จุดอ่อนไหวผ่านแพนตี้ตัวจิ๋วเธอพยายามใช้มือผลักอกมาร์ลิกซ์ออก ทว่าไม่รู้เลยว่าเรี่ยวแรงมันหายไปไหนหมด ระหว่างเขากำลังใช้มือลูบตรงนั้น เธอรู้สึกเจ็บและเสียวซ่านในเวลาเดียวกัน “น้ำเธอเลอะเต็มกางเกงในหมดแล้ว” เสียงทุ้มต่ำดังอยู่ข้างใบหู มาร์ลิกซ์เริ่มสอดมือเข้าไปใต้แพนตี้ตัวจิ๋วของยูริเพื่อสัมผัสกายสาวโดยตรง ทันทีที่มือหนาแตะลงจุดอ่อนไหว หญิงสาวก็พลันสะดุ้งโหยงขึ้นมาทันที “อื๊อ!” เธอกำเสื้อเชิ้ตสีแดงเข้มของมาร์ลิกซ์แน่นเพื่อระบายความรู้สึกต่างๆ ที่วิ่งเข้ามาเล่นงาน สายตาพลางช้อนมองเขาอย่างเว้าวอน “คิดว่ามองฉันด้วยแววตาน่าสงสารแบบนั้น แล้วฉันจะยอมปล่อยเธอไปเหรอ?” “หนูขอโทษที่ดื้อ…” เธอบอกเสียงแผ่ว“ขอโทษตอนนี้มันสายไปแล้ว”“หนูยังไม่พร้อมให้อันนั้นของคุณเข้ามาในตัวหนู”‘อันนั้น’ ที่เธอหมายถึงคือสิ่งที่อยู่กลางกายของเขา มันมีขนาดใหญ่ แถมตรงนั้นของเธอยังเล็กนิดเดียว อีกทั้งยังเจ็บอยู่จากการร่วมรักกับเขาเมื่อคืน ถ้าหากเขาสอดใส่เข้
Terakhir Diperbarui : 2025-03-22เมียมาเฟีย เมียมาเฟีย 12 ดูเหมือนไม่มีอิสระ
“ถอดกางเกงให้ฉันสิ” “คุณมาร์ลิกซ์ก็ถอดเองสิคะ หนูมีหน้าที่แค่อาบน้ำให้” “เมื่อกี้ฉันเพิ่งชมว่าเธอทำตัวน่ารักไปหยกๆ ตอนนี้กลับมาดื้ออีกแล้วเหรอ?”“ก็คุณมาร์ลิกซ์บอกแค่ให้หนูอาบน้ำให้ ไม่ได้บอกให้หนูถอดกางเกงให้หน่อยสักหน่อย”“ตอนนี้ฉันกำลังสั่งให้เธอถอดกางเกงให้ฉันอยู่นี่ไง”เธอจำใจถอดกางเกงให้มาร์ลิกซ์อย่างไม่มีทางเลือก เพราะทางเลือกเดียวของเธอก็คือ ‘ทำตามคำสั่ง’ เขา ระหว่างถอดกางเกงให้ก็ไม่ได้มองแท่งเอ็นของเขา แต่ใช่ว่าไม่รู้ว่าสิ่งนั้นกำลังตื่นตัว นูนออกมาจากกางเกงขนาดนั้น ไม่รู้ก็บ้าแล้วว่าเขากำลังมีอารมณ์“ลงไปในอ่างสิคะ หนูจะได้เริ่มอาบน้ำให้” มาเฟียหนุ่มก้าวลงไปในอ่างอาบน้ำโดยไม่พูดอะไร ส่วนยูริย่อตัวนั่งอยู่ข้างนอก ก่อนจะเริ่มอาบน้ำให้มาร์ลิกซ์ มือเล็กลูบไล้ไปตามแผงอกกำยำลงมาจนถึงหน้าท้องแกร่ง โดยมีสายตาคมเข้มคอยจ้องมองไม่ละไปไหน “หน้าหนูมีอะไรติดอยู่เหรอคะ?” เธอเอ่ยถาม เพราะเขาเอาแต่มองจนแอบคิดว่ามีอะไรติดอยู่บนใบหน้าเธอหรือเปล่า“ไม่มี”“แล้วคุณมาร์ลิกซ์มองหนูทำไมคะ?”“ใจคอจะอาบน้ำให้ฉันแค่ท่อนบนรึไง?” เขาไม่ตอบ แต่พูดประโยคใหม่ขึ้นมา ยูริเอาแต่ลูบวนที่เดิมซ้ำๆ แต่ไม่ยอมเ
Terakhir Diperbarui : 2025-03-22เมียมาเฟีย เมียมาเฟีย 13 สัตว์เลี้ยงของมาเฟีย
“แน่ใจเหรอว่าเขาคนนั้นไว้ใจได้จริงๆ คนสมัยนี้ไว้ใจยากนะยูริ” ชนินทร์ คนเป็นพ่อเอ่ยถามยูริ หลังจากลูกสาวบอกว่ามีผู้ใหญ่ใจดีให้ไปช่วยทำงานแทนลูกจ้างที่ลาไปคลอดลูกเป็นเวลาสามเดือน ยอมรับว่าตอนแรกที่ได้ยินแอบกังวลและเป็นห่วงในเวลาเดียวกัน เพราะไม่รู้ว่าผู้ใหญ่ใจดีคนนั้นไว้ใจได้หรือไม่ “หนูรู้ค่ะ แต่นี่เป็นทางเดียวที่เราจะหาเงินไปใช้หนี้คุณมาร์ลิกซ์นะคะ มันเหลือเวลาไม่มากแล้วนะพ่อ” เธอไม่กล้าบอกพ่อตรงๆ ว่ามาร์ลิกซ์คือ ‘ผู้ใหญ่ใจดี’ ที่เธอแอบอ้างไป ถ้าหากพ่อรู้้ คงไม่ยอมและไม่ให้เธอไปอย่างแน่นอน จึงเลือกที่จะโกหก หากพ้นสามเดือนไป เธอและครอบครัวก็จะสบายแล้วส่วนเงินหนึ่งล้านบาทที่มาร์ลิกซ์ให้เธอนำไปใช้หนี้นั้น โดยเธอบอกพ่อว่าทางผู้ใหญ่ใจดีที่แอบอ้างไปก่อนหน้านี้ให้ยืม“ยูริต้องย้ายไปอยู่กับผู้ใหญ่ใจดีคนนั้นถึง3เดือนเลยเหรอ”“ใช่ค่ะ เพราะทำงานที่บ้านเขา”“บอกตรงๆ พ่อไม่อยากให้ยูริไปเลย”“แต่มันคือทางเลือกเดียวนะคะ” “นั่นแหละที่ทำให้พ่อหนักใจ พอไม่มีทางเลือก ยูริก็รู้ว่าพ่อต้องยอมปล่อยให้ลูกไป”“แค่3เดือนเอง ไม่นานหรอกค่ะ” สามเดือนสำหรับเธอถือว่าเร็วพอสมควร แต่สำหรับคนทางบ้านที่รอมันคงนานมาก
Terakhir Diperbarui : 2025-03-22
Bab terbaru
เมียมาเฟีย เมียมาเฟีย 66 เด็ดขาด
@Mar.L Club“เห็นคุณมาร์ลิกซ์ไหม?” ยูริเดินเข้าไปถามควินต์ที่เพิ่งคุยกับพนักงานในคาสิโนเสร็จ“นายอยู่กับคุณเซบาสเตียนที่ห้องVIPครับ”“ใครคือคุณเซบาสเตียนเหรอคะ?” “นักธุรกิจจากฮ่องกงครับ และเป็นลูกค้ารายใหญ่ของนาย วันนี้คุณเซบาสเตียนมาหานายที่คาสิโน นายเลยต้องไปนั่งดื่มเป็นเพื่อนเขาน่ะครับ”“อ๋อ ขอบคุณนะคะ”“ครับ นายฝากให้ผมดูแลคุณยูริ ถ้าต้องการอะไรเรียกหาผมได้ตลอดเลยนะครับ”“ค่ะ” เธอตอบควินต์ด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะเดินไปสูดอากาศอยู่มุมหนึ่งของคาสิโนซึ่งเป็นจุดชมวิว สายลมที่พัดผ่านทำให้เธอรู้สึกเย็นสบายมากไม่น้อย ทว่าการมาของใครบางคนมันทำให้บรรยากาศดีๆ ตอนนี้เสียไปอย่างดื้อๆ“มุมนี้ก็เป็นมุมโปรดของฉันเหมือนกัน”“…” เธอไม่ได้พูดอะไรกับอีกฝ่าย แอบลอบถอนหายใจออกมาพรืดใหญ่ เมลดามาทำอะไรที่คาสิโนมาร์ลิกซ์อีกหมู่นี้เมลดามาหาแฟนของเธอบ่อยๆ โดยอ้างเสมอว่ามาคุยเรื่องธุรกิจ มาร์ลิกซ์ปฏิเสธไปหลายครั้งแต่ก็ยังไม่ยอมแพ้ จะให้เขาเป็นพาร์ทเนอร์ทางธุรกิจกับครอบครัวตัวเองให้ได้ หากเธอเป็นเมลดาคงไม่กล้ามาอีก เพราะโดนปฏิเสธครั้งเดียวมันก็ทำให้อายจนไม่กล้าสู้หน้าอีกแล้ว“ฉันมาหามาร์ทน่ะ แต่เขาดันติดแขกคนสำคั
เมียมาเฟีย เมียมาเฟีย 65 ตามจีบเอง
“ทำข้าวต้มมาให้ค่ะ” เจย์สันนั่งพิงหัวเตียงมองแวนด้าที่ยกข้าวต้มมาให้ ตอนนี้กลับมารักษาตัวอยู่บ้านโดยมีแวนด้าตามมาดูแล ตอนแรกเธอไม่ยอมมา แต่เจย์สันขอยูริให้ช่วยพูดจนสุดท้ายแวนด้าก็ยอมมาดูแล หญิงสาวเดินไปเปิดผ้าม่านสีดำออกจนแสงแดดยามเช้าสาดส่องเข้ามาในห้องนอน “ทำไมไม่กินล่ะคะ” เธอหันไปถามเจย์สันหลังจากเปิดผ้าม่านออกเสร็จแล้ว “ข้าวต้มนั่นแวนด้าทำเองนะคะ ไม่ได้บอกแม่ครัวทำ ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าจะอร่อยถูกปากพี่ไหม”“พี่ยังไม่ค่อยหิว”“แต่พี่ต้องกินยานะคะ”“ไม่เป็นไร กินยาเลยก็ได้” เธอมองเขาอย่างรูัทัน เจย์สันมักใช้แผนการนี้เพื่อให้เธอป้อนข้าว อ้างทุกวันว่าไม่ค่อยหิว แต่พอเธอป้อนก็กินจนหมดเกลี้ยง วันนี้ก็คงอยากให้เธอป้อนข้าวอีกเช่นเคย“ถ้าแวนด้าป้อนพี่จะกินไหม?”“กิน” เขาตอบอย่างไม่ลังเล แวนด้าเดินมานั่งลงข้างๆ หยิบถาดที่มีถ้วยข้าวต้มมาวางไว้บนตักตัวเอง เจย์สันลอบยิ้มอย่างพอใจ เพราะอยากให้แวนด้าป้อนข้าวทุกวันจึงต้องใช้แผนการแบบนี้กับเธอ “พี่ชอบข้าวต้มฝีมือเรา ทำให้กินแบบนี้ทุกวันเลยได้ไหม”“ถ้าไม่อร่อยก็พูดมาตรงๆ เถอะค่ะ ไม่ต้องทำเหมือนอร่อย”“อร่อยจริงๆ อร่อยจนพี่…ติดใจ” หัวใจดวงน้อย
เมียมาเฟีย เมียมาเฟีย 64 เพราะรักถึงยอม
“นายเรียกหาผม มีธุระอะไรเหรอครับ” ควินต์เดินเข้ามาหาเจ้านายที่นั่งไขว้ห้างดูงานบนไอแพดอยู่โซฟาในห้องนั่งเล่น มาร์ลิกซ์ขยับริมฝีปากพูดโดยสายตายังคงมองงานตรงหน้า“เลื่อนประชุมของบ่ายวันนี้ออกไปก่อนอย่างไม่มีกำหนด”“ทำไมเหรอครับ?” ควินต์เลิกคิ้วขึ้นสูงและเอ่ยถาม ประชุมบ่ายนี้สำคัญมากแต่เจ้านายกลับเลื่อนออกไปก่อนอย่างไม่มีกำหนด“เมียกูไม่สบาย กูไม่อยากทิ้งเธอไว้คนเดียว” เขาเงยหน้าตอบควินต์ เมื่อคืนยูริคลื่นไส้อาเจียนเกือบทั้งคืนจนไม่ได้นอน แถมเมื่อเช้ายังเป็นอีกตั้งหลายรอบ มิหนำซ้ำเมื่อเช้ายังกินอะไรไม่ได้ บอกว่าจะพาไปหาหมอก็ดื้อไม่ยอมไป พอโดนบังคับกลับงอนใส่จนป่านนี้ยังไม่คุยกับเขาเลย เป็นห่วงก็เป็นห่วง แต่จะทำยังไงได้ในเมื่อเธอไม่ยอม และเขาก็ไม่อยากบังคับเธอมากด้วย “ให้ผมเรียกหมอมาดูอาการไหมครับ?”“เมื่อเช้ากูบอกว่าจะพาไปหาหมอก็ไม่ยอมไป ตอนนี้งอนกูหนักมากจนไม่ยอมคุยกับกู” รอบนี้งอนเขาหนักมาก เอาของกินไปง้อก็ไม่สำเร็จ พยายามง้อทุกวิถีทาง ขอโทษก็แล้ว แต่เธอไม่ยอมหายงอนง่ายๆ ตอนนี้เขาจนปัญญาแล้วจริงๆ“มึงเคยมีแฟนมาก่อน เวลาแฟนมึงงอนหนักๆ มึงง้อยังไง?”“ผมก็ไม่รู้ว่าวิธีของผมจะทำให้นายง้อค
เมียมาเฟีย เมียมาเฟีย 63 เอ็นดูในความน่ารัก
วันต่อมา“อื้อ…” เจย์สันเริ่มส่งเสียงดังในลำคอออกมาเบาๆ หลังจากนอนไม่ได้สติมาหลายอาทิตย์ แวนด้าที่ฟุบหลับอยู่ข้างๆ ตื่นขึ้นมาทันทีเมื่อได้ยินเสียงครางในลำคอ หัวใจดวงน้อยเต้นแรงอย่างบ้าคลั่งด้วยความตื่นเต้น “พี่เจย์สัน…” เธอเรียกชื่อเขาด้วยน้ำเสียงสั่นเครือพร้อมทั้งยิ้มออกมาอย่างดีใจ ในที่สุดเขาก็ฟื้นสักที เจย์สันนอนมองแวนด้านิ่งๆ เพราะเธอคือคนแรกที่เขาฟื้นขึ้นมาแล้วเจอ ความรู้สึกแรกที่วิ่งปราดเข้ามาเล่นงานหลังจากฟื้นก็คือ ความปวดร้าวตามร่างกายและบาดแผลบริเวณที่ถูกยิง “แวนด้าจะไปบอกคุณมาร์ลิกซ์ตามหมอมาดูอาการพี่เจย์สันนะคะ”หมับ!เจย์สันคว้าแขนแวนด้าไว้ ทำให้หญิงสาวชะงักและหันกลับไปมองเจ้าของการกระทำดังกล่าว“คะ?”“เราอยู่เฝ้าพี่เหรอ” น้ำเสียงแหบพร่าเอ่ยถามด้วยความอยากรู้ “ใช่ค่ะ เดี๋ยวมานะคะ ขอไปบอกคุณมาร์ลิกซ์ก่อนว่าพี่เจย์สันฟื้นแล้ว” เธอดึงมือเขาออกและเดินออกไปจากห้องพักฟื้นของเจย์สัน เพื่อบอกมาร์ลิกซ์เรียกหมอมาดูอาการของเขา บอกตามตรงว่าเธอตื่นเต้นและดีใจจนทำอะไรไม่ถูกเลยทีเดียว ผ่านไปไม่นานหมอก็มาดูอาการเจย์สันโดยมีแวนด้า มาร์ลิกซ์ และยูริยืนดูอยู่ห่างๆ เมื่อหมอรายงานทุกอย่าง
เมียมาเฟีย เมียมาเฟีย 62 เด็กขี้อ้อน
“อดีตรักแรกตามมาถึงที่ขนาดนี้ น่าจะอยู่คุยต่ออีกสักหน่อยนะคะ” คำพูดและน้ำเสียงเชิงประชดประชันทำให้มาร์ลิกซ์ที่กำลังยกเครื่องดื่มขึ้นดื่มชะงักและหันไปมองแฟนสาวซึ่งยืนกอดอกมองมายังตัวเองด้วยสายตาไม่พอใจ “เมลดามาคุยเรื่องธุรกิจ ฉันไม่ชอบ ฉันก็ปฏิเสธไปตรงๆ จะนั่งคุยกันยืดเยื้อให้เสียเวลาทำไม”“แต่ดูเหมือนคุณเมลดาเขาอยากคุยกับคุณมาร์ลิกซ์ต่อนะคะ”“หึงเหรอ?”“ลองมาเป็นหนูดูไหม ใครบ้างจะไม่หึง”มาร์ลิกซ์อมยิ้ม ก่อนจะวางแก้วเหล้าลงเคาน์เตอร์บาร์และเดินเข้าไปกอดแฟนสาวที่กำลังยืนทำหน้าบูดบึ้งอยู่ “เมลดาคืออดีตที่ผ่านมาแล้ว ส่วนคนนี้…คือปัจจุบัน และอนาคต” ฟอดด“อื๊อ!! มาหอมแก้มหนูทำไม” เธอยกมือขึ้นมากุมแก้มข้างที่โดนเขาหอมไปเมื่อกี้“เดี๋ยวนี้หวงตัวเหรอหืม หอมนิดหอมหน่อยไม่ได้?” “หนูไม่ได้หวงตัวสักหน่อย” “แต่ว่ากำลังงอน?”“เปล่า…” “โกหกผัวตัวเองมากๆ ระวังจมูกยื่นยาวออกมาเหมือนพีน็อคคีโอนะ”“หนูก็แค่ไม่ชอบที่คุณเมลดามาหาแฟนของหนู ยังไม่ไปเรียนต่อต่างประเทศยังมาหาถึงที่ขนาดนี้ ถ้าหนูไม่อยู่แล้วคงมาหาแฟนหนูทุกวัน!”“พบเด็กขึ้หึง1อัตรา”“ปล่อยหนูเลย ไม่อยากคุยกับคุณเล่า!” “อย่างอแงสิ ขอกอดหน่
เมียมาเฟีย เมียมาเฟีย 61 อิจฉา
“คุณมาร์ลิกซ์อยากมีลูกเหรอคะ?”“ใช่ ฉันอยากมีลูกกับเธอหรือเธอยังไม่พร้อมมีลูก?““หนูก็อยากมีค่ะ แต่ว่า…ยังไม่อยากมีตอนนี้”“ทำไม?” มาร์ลิกซ์ถามขึ้นหลังจากเงียบไปสองนาน “หนูเข้าใจคุณมาร์ลิกซ์นะคะ แต่ว่าหนูเองก็…อยากเรียนต่อเหมือนกัน” เธอเริ่มเปิดใจคุยกับเขาตรงๆ “แม่ของหนูถามว่า หนูอยากไปเรียนต่อที่ต่างประเทศไหม และหนูยังไม่ได้ให้คำตอบแม่ แต่ลึกๆ แล้วหนูก็อยากเรียนต่อเหมือนกัน หนูอยากลองสัมผัสชีวิตในรั้วมหา’ลัยดูสักครั้ง” ที่ผ่านมาเธอไม่เคยสัมผัสชีวิตของการเป็นนักศึกษาเลย เมื่อโอกาสมาถึงแล้ว เธอก็ไม่อยากปล่อยโอกาสให้หลุดลอยไป “คุณมาร์ลิกซ์…”“งั้นก็หมายความว่าเราต้องห่างกันน่ะสิ” “ห่างไม่นานเดี๋ยวก็เจอกันค่ะ”มาร์ลิกซ์ถอนหายใจออกมาและเบือนหน้ามองไปทางอื่น แสดงออกอย่างชัดเจนว่าไม่อยากให้ยูริไปเรียนต่อต่างประเทศ เพราะมันทำให้ทั้งคู่ต้องห่างกัน“ฉันไม่อยากให้เธอไป เรียนที่ไทยก็ได้นิ”“หนูอยากลองไปหาประสบการณ์ใหม่ๆ ที่อื่นดูบ้าง ไม่กี่ปีเอง ถ้าปิดเทอมแล้วหนูก็บินกลับมาหาคุณมาร์ลิกซ์ที่ไทยเหมือนเดิมไงคะ หรือถ้าคิดถึงหนู คุณมาร์ลิกซ์บินไปหาหนูที่นั่นก็ได้”เขาสัมผัสได้ว่ายูริอยากไปเรียนต่
เมียมาเฟีย เมียมาเฟีย 60 ยังไม่พร้อมมีตอนนี้ NC++
“ถ้ายังไม่เข็ดกับการท้าทาย เดี๋ยวคืนนี้จะทำให้จำไม่ลืม” น้ำเสียงเย็นเยียบที่เปล่งออกมาพลอยทำให้คนฟังรู้สึกขนลุกซู่ ใบหน้าหล่อเหลาเคลื่อนออกจากกกหูหญิงสาวมายังซอกคอระหง กลิ่นหอมหวานคุ้นเคยที่สูดดมเข้ามาเริ่มปลุกปั่นอารมณ์กำหนัด ลมหายใจอุ่นที่เป่ารดลงต้นคอทำหัวใจดวงน้อยเต้นแรงไม่เป็นส่ำ “จะทำตอนนี้เลยเหรอคะ?”“ฉันไม่ไหวแล้ว…” น้ำเสียงแหบพร่าเอ่ยขึ้น ตรงกลางกายมันปวดหนึบจนรู้สึกทรมาน ทางเดียวที่จะช่วยทำให้ดีขึ้นก็คือต้องปลดปล่อยเท่านั้น“ไว้วันหลังได้ไหมคะ วันนี้คุณมาร์ลิกซ์เหนื่อยมาทั้งวันแล้ว หนูอยากให้…” คำพูดของเธอกลืนหายไปกับรสจูบแสนร้อนแรง เขาไม่รอให้เธอพูดจบ บดคลึงจูบลงมาโดยไม่เว้นช่องว่างให้เธอได้หายใจหายคอกันเลย“ฉันไม่สน เพราะฉันจะเอาเธอวันนี้” เขาลากยูริเดินไปยังโซฟาสีดำ ก่อนจะผลักเธอลงแล้วทำการถอดกางเกงสีเข้มออก เหลือไว้เพียงเสื้อเชิ้ตสีดำตัวเดียว มือใหญ่เลื่อนลงไปชัดรูดแก่นกายขนาดใหญ่ผองขยายเต็มแน่นเตรียมพร้อมสำหรับการมีเซ็กซ์สองสามครั้ง จากนั้นโน้มตัวลงไปถอดกางเกงยูริออกจนส่วนล่างเปลือยเปล่า จากนั้นสอดใส่ความใหญ่โตเข้าไปอย่างรวดเร็ว สวบบบ “อื๊อ!!!” ความเสียวซ่านวิ่งปรา
เมียมาเฟีย เมียมาเฟีย 59 ทำให้จำไม่ลืม
“แม่ขอโทษนะที่ไม่ได้บอกความจริงอะไรให้ลูกฟังเลย แม่เองก็รู้สึกผิดเหมือนกันที่ต้องปิดบังลูกกับโรมัน” สีหน้าเรญาแสดงอย่างเห็นได้ชัดว่ารู้สึกผิดที่ต้องปิดบังความจริงจากลูกสาวว่าตัวเองคือแม่แท้ๆ “แม่มีเหตุผลอะไรที่ต้องปิดบังหนูกับน้องคะ?” เธออยากรู้เหตุผลของแม่มาก ว่าปิดบังเรื่องใหญ่แบบนี้ไว้ทำไม“เพราะความปลอดภัยของลูกกับโรมันไง แม่ถึงเลือกทำแบบนี้ แม่ปิดบังตัวตนของพวกลูกให้พ้นจากนาธาร์ แม่อยากรอให้เรื่องทุกอย่างมันผ่านพ้นไปด้วยดีก่อน แล้วค่อยเข้ามาสารภาพความจริงกับลูกทีหลัง แต่ลูกดันรู้ความจริงซะก่อน”“…” ถ้าถามว่าโกรธแม่ไหม บอกตรงๆ ว่าไม่โกรธ ที่แม่ทำไปทั้งหมดเพราะมีเหตุผล และทำลงไปก็เพื่อความปลอดภัยของเธอกับโรมัน แม้หลายปีที่ผ่านมาถูกพ่อปลูกฝังมาโดยตลอดว่าแม่ตายแล้ว ทว่าตอนนี้เหมือนเธอได้เกิดใหม่มาเจอแม่อีกครั้ง ไม่โกรธที่แม่ทำแบบนี้ แต่ดีใจมากกว่าที่แม่กลับมา“โกรธแม่มากไหมยูริ” เรญาเลื่อนมือไปวางมือลูกสาวพร้อมเอ่ยถาม“ดีใจมากกว่าอีกที่ได้แม่คืนมา” เธอพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ มองคนเป็นแม่ผ่านม่านน้ำตาคลอ“หนูคิดถึงแม่มากเลยรู้ไหมคะ ฝันถึงแม่ทุกคืน คิดถึงอ้อมกอดอุ่นๆ ของแม่ด้วยเหมือน
เมียมาเฟีย เมียมาเฟีย 58 จบสงคราม
มาร์ลิกซ์จับมือพายูริวิ่งออกจากโกดังทะลุมาถึงท่าเรือโดยมีนาธาร์และลูกน้องอีกจำนวนหนึ่งตามมาติดๆ ปัง!นาธาร์ยกปืนยิงสะกัดเพื่อไม่ให้มาร์ลิกซ์หนีไปได้ มาเฟียหนุ่มจับยูริไปไว้หลังตัวเอง ถึงแม้ตอนนี้กระสุนปืนจะหมดแล้วแต่ใจยังสู้อยู่ สายตาคมเข้มมองนาธาร์ที่กำลังยกปืนเล็งมายังตัวเองพร้อมกับสาวเท้าเดินเข้ามาหาเรื่อยๆ“มึงคิดว่าจะหนีพ้นเหรอ” นาธาร์ยิ้มเหี้ยม ตอนนี้มาร์ลิกซ์กำลังจนมุมไม่มีทางหนีรวมถึงไม่มีอาวุธในมือด้วย นั่นจึงทำให้นาธาร์มองว่าตัวเองกำลังได้เปรียบอีกฝ่าย“ทางเดียวที่มึงกับคนรักจะหนีจากที่นี่ไปได้ ก็คือความตายเท่านั้น”ตอนนี้เขาไม่ได้เป็นห่วงตัวเองเลยสักนิด เพราะคนที่เขาเป็นห่วงมากที่สุดก็คือยูริ “ถ้าอยากฆ่ากูก็ปล่อยยูริไป และฆ่ากูแค่คนเดียวพอ”“หึ คงจะรักกันมากสินะ ถึงขนาดยอมตายแทนกันได้ ก็ดี จะได้ส่งไปลงนรกพร้อมกันทั้งมึง แฟนมึง แล้วก็…แม่ของแฟนมึง!”สิ้นคำพูดของนาธาร์ เจย์สันก็จับเรญาโยนลงพื้นอย่างไม่มีคำว่าอ่อนโยน ยูริเห็นแบบนั้นก็รีบวิ่งไปประคองคนเป็นแม่ด้วยความเป็นห่วง “แม่เจ็บตรงไหนไหม…” เพราะความเป็นห่วงแม่มาก จึงทำให้เธอเผลอหลุดปากเรียกเรญาว่า ‘แม่’ และดูเหมือนอีกฝ่
