MasukShare
เจ้าสาวต้องสงสัย(1)
Terakhir Diperbarui:
2025-01-07 22:01:21
Bab terkait
เมียคุณลม เจ้าสาวต้องสงสัย(2)
เมื่อเดินมาถึงหน้าห้องงานของพี่ชายตัวเองวารินทร์ก็ต้องพบเจอกับความว่างเปล่าไม่เห็นทั้งเลขาฯ หน้าห้องไม่เห็นทั้งตัวพี่ชายของหล่อนเอง“คุณวารินทร์มาหาคุณวายุเหรอครับ” ชินมัยเดินผ่านมาเจอพอดีจึงเอ่ยทักทาย“ใช่ พี่ลมไปไหนคุณรู้ไหม”“คุณลมออกไปเจอลูกค้าด้านนอกครับ”“แล้วจะกลับเมื่อไร”“วันนี้คงไม่ได้กลับเข้ามาแล้วล่ะครับเพราะว่ามีไปทานข้าวต่อกับลูกค้าเก่าด้วย”เขาตอบสุภาพด้วยความอดทนเพราะอยู่ในช่วงเวลางานและรู้ดีว่าน้ำเสียงห้วนกับท่าทางเย่อหยิ่งนั้นวารินทร์ต้องการดูถูกตนเองซึ่งมันก็เป็นอย่างนั้นมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว“พี่ลมนะพี่ลม มาหาที่บริษัททีไรไม่เคยเจอเลย” ร่างระหงมีท่าทีกระฟัดกระเฟียตไม่สบอารมณ์“น้ำ ฉันว่าเรากลับกันก่อนไหม” กรรณิการ์ไม่อยากเห็นเพื่อนอารมณ์เสียไปมากกว่านี้จึงชวนกลับ“กลับยังไม่ได้หรอกณิเรายังไม่รู้เรื่องเลยว่าใครกันที่เป็นว่าที่เจ้าสาวของพี่ลม”“รู้ไปแล้วมันได้อะไรขึ้นมาล่ะ ผู้หญิงคนนั้นไม่ได้อยู่ที่นี่สักหน่อย”กรรณิการ์เตือนสติเพื่อน แม้จะรู้ว่าพี่วายุกำลังจะแต่งงานแต่พวกเธอก็ไม่รู้อยู่ดีว่าเป็นใคร“แต่มีอีกคนที่น่าจะรู้” วารินทร์พูดขึ้นแล้วหันไปมองชินมัยชายหนุ่มรู้
Terakhir Diperbarui : 2025-01-07เมียคุณลม ภาพถ่ายสู่ความทรงจำ(1)
เหมือนฝันเดินเหม่อลอยมาหยุดตรงป้ายรถประจำทาง เธอมองผู้คนที่ต่างเร่งรีบยื้อแย่งขึ้นรถเมล์แล้วก็ได้แต่ถอนหายใจออกมาก่อนจะนึกอะไรขึ้นได้จึงล้วงโทรศัพท์ออกมาโทรหาใครบางคนหลังจากจบบทสนทนาเหมือนฝันจึงวางสายแล้วเงยหน้าขึ้นจึงเห็นการันต์ขับรถมาจอดเบื้องหน้า“ฝันขึ้นมาเร็วเดี๋ยวพี่ไปส่ง”“เออ...คือว่า”“ไม่ต้องปฏิเสธเลย รีบขึ้นมารถข้างหลังมันติด”หญิงสาวหันไปมองก็เห็นว่าเป็นจริงดังเขาว่าจึงตัดสินใจขึ้นรถไปกับเขาอย่างปฏิเสธไม่ได้ ซึ่งเธอไม่รู้เลยว่าไอ้รถคันหลังนั้นเป็นรถของวายุซึ่งอุตส่าห์ตั้งใจขับวนกลับมาจากด้านนอกเพื่อมารับเธอไปส่งบ้านระหว่างทางกลับการันต์ยังไม่ลืมสัญญาที่ให้ไว้กับเหมือนฝันว่าจะเลี้ยงมื้อใหญ่จึงได้แวะร้านมุมสบายย่านห้วยขวาง“ฝันสั่งได้เต็มที่เลยนะไม่ต้องเกรงใจ”“เรื่องนั้นไม่ต้องบอกหรอกค่ะ ฝันจัดเต็มอยู่แล้ว” คนเจ้าเนื้อยิ้มกว้างโชว์ฟันขาวแล้วก้มหน้าดูเมนูอาหารต่อร้านอาหารริมทางขึ้นชื่อของย่านตลาดห้วยขวางมักเป็นร้านที่เหล่านักท่องราตรีมาต่อที่นี่อยู่เป็นประจำเพราะเปิดถึงรุ่งเช้าถมยังมีเมนูหลากหลายให้เลือกกิน“ปากเป็ดทอด ผัดฉ่าทะเล ส้มตำเผ็ดๆ แล้วก็จิ้มจุ่มชุดใหญ่ค่ะ”หญิงส
Terakhir Diperbarui : 2025-01-07เมียคุณลม ภาพถ่ายสู่ความทรงจำ(2)
วายุยืนกอดอกอยู่หน้าลิฟต์ของฝ่ายผู้บริหารไม่ยอมก้าวเท้าเข้าไปสักทีพลางยกมือดูเวลาบนข้อมือสลับกับประตูทางเข้า“คุณวายุไม่ขึ้นไปทำงานเหรอครับ” ชินมัยเอ่ยถามเมื่อเห็นว่าคนเป็นเจ้านายยืนละล้าละลังไม่ยอมเข้าลิฟต์สักที“วันนี้ตอนบ่ายเลื่อนงานฉันออกไปให้หมดนะ อันไหนสำคัญก็เลื่อนมาให้ผมตอนเช้าเลยนะ”“คุณวายุจะไปไหนเหรอครับ”“ถ่ายพรีเวดดิ้ง”เขาตอบสั้นๆ แล้วล้วงมือถือขึ้นมากดเบอร์โทรหาว่าที่เจ้าสาวที่ไม่ยอมตอบทั้งข้อความแถมไม่รับสายอีกต่างหากเรื่องจัดเตรียมงานแต่งเขากับเหมือนฝันไม่ได้ออกความคิดเห็นและไม่ต้องจัดการอะไรทั้งนั้นเพราะคนเป็นพ่อตระเตรียมทุกอย่างให้แล้วอย่างเรื่องวันนี้ก็เช่นกันเกือบบ่ายกว่า ๆ แล้ววายุยังไม่เห็นข้อความตอบกลับจึงตัดสินใจต่อสายตรงโทรหาหัวหน้าแผนกของเหมือนฝันทันที“ค่ะ กุ๊กจะแจ้งเธอให้นะคะ”พี่กุ๊กวางแจ้งกับปลายสายด้วยท่าทีเจี๋ยมเจี้ยมก่อนจะรีบวางสายแล้วชะเง้อคอมองไปยังโต๊ะของเหมือนฝันว่าติดสายลูกค้าอยู่หรือไม่ เมื่อเห็นว่าเจ้าตัวกำลังนั่งคีย์ข้อมูลลูกค้าอยู่ก็รีบเดินไปหาทันที“ฝัน”“คะ พี่กุ๊ก”“ท่านประธานเรียกพบ”หญิงสาวนิ่วหน้าเมื่อรู้จุดประสงค์การมาเยือนของหัวหน้าแ
Terakhir Diperbarui : 2025-01-07เมียคุณลม วิวาห์ภายใน(1)
พิธีแต่งงานจัดขึ้นแบบเรียบง่ายตามคำขอของวายุ สนามหญ้าหน้าบ้านของวายุจึงพิธีแบบเรียบง่าย ถูกจัดเป็นงานเล็ก ๆ และเชิญแขกคนสนิทมาเท่านั้นส่วนเรือนหอก็ใช้บ้านหลังนี้ของวินไทยเป็นห้องหอแทน“คุณหนูน้ำมายืนทำอะไรอยู่ตรงนี้เหรอคะ”ป้ามาลีถือถาดอาหารคาวเดินผ่านมายังบันไดตรงห้องโถงแล้วเห็นคุณหนูของบ้านยืนชะเง้อคอมองขึ้นไปยังห้องรับรอง“ก็มารอดูหน้าเจ้าสาวของพี่ลมน่ะสิคะ”คุณหนูเอาแต่ใจของบ้านซึ่งอยู่ในชุดเดรสสีมุกสั้นเลยเข่ายกแขนขึ้นกอดอกด้วยท่าทางกระฟัดกระเฟียด จนแล้วจนรอดเธอก็ยังไม่รู้ว่าพนักงานสาวคนไหนคือว่าที่พี่สะใภ้“ดูแล้วมันได้อะไรขึ้นมา สุดท้ายเขาก็ต้องมาเป็นพี่สะใภ้แกอยู่ดี”เสียงทุ้มประมุขของบ้านดังขึ้นแล้วเดินมาประจันหน้ากับลูกสาวก่อนจะเอ่ยพูดต่อ“พ่อเตือนไว้ก่อนนะห้ามมาผ่าวงงานแต่งพี่ชายแกเด็ดขาด ไม่อย่างอย่างนั้นฉันจะระงับบัตรเครดิตและยึดรถกับกุญแจคอนโดฯ”นั่นไม่ใช่ ‘คำขู่’ เธอรู้ว่าคนอย่างพ่อพูดจริงและทำจริง หญิงสาวจึงทำได้แค่กระทืบเท้าเดินจากไปด้วยความไม่พอใจวินไทยรู้สึกเหนื่อยใจกับลูกสาวคนเล็กของบ้านที่เรียนจบมานานแล้วแต่ก็ไม่เป็นโล้เป็นพาย ไม่ยอมทำงานทำการหยิบจับอะไรให้เป็นชิ้
Terakhir Diperbarui : 2025-01-07เมียคุณลม วิวาห์ภายใน(2)
ภายในห้องหอถูกปกคลุมด้วยความเงียบสักระยะแล้วและแน่นอนว่าเหมือนฝันยังอยู่ในชุดไทยประยุกต์ตัวเดิมและยังนั่งอยู่เก้าอี้ตัวเดิมไม่ได้กระดุกกระดิกไปไหนอยากอาบน้ำใจจะขาดติดอยู่อย่างเดียวเลยคือเธอไม่สามารถรูดซิบที่มันอยู่ด้านหลังได้จะไหว้วานให้เขารูดให้ก็กลัวว่าจะถูกดุเอาเพราะดูจากสีหน้ายามนี้มันไม่ต่างจากเสือโคร่งสักนิดความร้อนทำให้ร่างกายเหนียวตัวจนไม่สามารถทนได้อีกต่อไปร่างอวบจึงตัดสินใจลุกขึ้นเดินไปยังประตูห้องเพราะนึกได้ว่าบ้านหลังนี้มีแม่บ้านนอนพักอยู่ด้วยขณะกำลังจะปลดกลอนประตูเสียงดุของเจ้าของห้องก็ดังขึ้นพร้อมกับเดินเข้ามาประชิดตัวอย่างเร็วแล้วดันประตูห้องปิดเหมือนเดิม“จะไปไหน”“ฝันจะไปหาคุณป้าแม่บ้านค่ะ” คนเจ้าเนื้อสั่นเหมือนลูกนก เม็ดเหงื่อเย็นเฉียบผุดขึ้นบนใบหน้าไม่รู้ว่ากลัวอะไรนักหนา“ไปหาทำไม ไม่รู้เหรอว่าเข้าหอคืนแรกเขาไม่ให้คู่แต่งงานออกจากห้องจนกว่าจะเช้า” เขาพูดเสียงเข้ม“ไม่เคยแต่งงานค่ะ ก็เลยไม่รู้ประเพณี” หญิงสาวหลบสายตาเขามองลงพื้น“แล้วจะออกไปหาป้ามาลีทำไม”“คือว่าฝันรูดซิบชุดไทยไม่ถึงค่ะก็เลยจะไปขอให้ป้าเขาช่วย”วายุได้ยินอย่างนั้นถึงกับถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ทั้งท
Terakhir Diperbarui : 2025-01-07เมียคุณลม มารผจญ(1)
“เดี๋ยวป้าเตรียมเองก็ได้ค่ะคุณเหมือนฝันไปนั่งรอด้านนอกดีกว่านะคะ”หญิงสูงวัยเดินวนไปเวียนมารอบตัวของเจ้านายคนใหม่ประจำบ้าน“ให้ฝันช่วยเถอะนะคะ มาอยู่บ้านคนอื่นแล้วมานั่งงอมืองอเท้ามันไม่ใช่นิสัยของลูกแม่นุชค่ะ”หล่อนยิ้มหวานให้กับป้าแม่บ้านแล้วก็นึกอะไรขึ้นได้อีกอย่างก่อนจะหันไปบอก “อย่าเรียกฝันว่าคุณเลยนะคะ มันไม่ชิน”“ไม่ได้ค่ะ เพราะคุณเหมือนฝันเป็นถึงภรรยาคุณวายุจะให้มาเรียกเป็นกันเองได้ยังไงมันไม่เหมาะไม่ควร”“อืม ถ้าอย่างนั้นเรียกว่าคุณฝันสั้น ๆ ก็พอค่ะอย่าเรียกเต็มยศเลยฟังแล้วแสลงหู” หญิงสาวยักไหล่ประกอบท่าทางเรียกเสียงหัวเราะให้กับป้ามาลีแต่เช้าตรู่“แล้วปกติมื้อเช้าคุณฝันทานอะไรเป็นอาหารเช้าเหรอคะป้าจะได้เตรียมไว้ให้ถูก”ป้ามาลีวางผักชีที่เพิ่งล้างเสร็จแล้วลงตะกร้าเพื่อให้สะเด็ดน้ำแล้วหันไปถามเหมือนฝัน“ปกติฝันไม่ทานมื้อเช้าค่ะ ไม่ค่อยมีเวลาแค่เดินทางไปทำงานให้ทันก็ดีมากโขแล้ว”“ไม่ได้นะคะมื้อเช้าเป็นมื้อสำคัญช่วยทำให้สมองปลอดโปร่งด้วย บอกป้ามาค่ะว่าอยากกินอะไรจะได้เตรียมให้”ป้ามาลีกุลีกุจอไปเปิดตู้เย็นหาวัตถุดิบเตรียมทำอาหารเช้าต้อนรับลูกสะใภ้ของบ้าน“อ้าวแล้วปกติคนที่นี่เขา
Terakhir Diperbarui : 2025-01-07เมียคุณลม มารผจญ(2)
ช่วงเย็นของวันวารินทร์เดินกระวนกระวายอยู่สนามหญ้าหน้าบ้านพลางชะเง้อคอมองออกไปยังประตูรั้วเมื่อเห็นว่ารถมินิคูเปอร์สีเหลืองเคลื่อนเข้ามาจอดหญิงสาวก็รีบวิ่งไปหาทันทีกรรณิการ์ลงมาจากรถด้วยชุดธรรมดาแถมเครื่องหน้ายังไร้เครื่องสำอางอีกต่างหาก ความเหนื่อยล้าฉายชัดบนใบหน้าแต่พอเห็นวารินทร์เดินมาก็ปรับเปลี่ยนเป็นยิ้มกว้างให้“ทำไมแกถึงมาช้านักล่ะ ฉันรอตั้งนานแล้วนะ” อ้าปากบ่นเพื่อนทันที“ณิก็รีบที่สุดแล้วนะ ก็บอกไปแล้วว่าติดถ่ายละครคงทำให้มาช้า”ตอบด้วยเสียงเหนื่อยอ่อนตั้งแต่เช้าถ่ายทำละครแทบไม่ได้พักแถมยังเป็นฉากบู้อีกต่างหากเวลาหายใจหายคอแทบไม่มียังต้องมารับสายเสียงแว้ด ๆ เพื่อนคุณหนูเอาแต่ใจอีกต่างหากถ้าไม่ติดว่าหลงรักพี่ชายนางเธอคงถีบหัวส่งไปนานแล้วคบไปก็ไม่มีประโยชน์ดีแค่บ้านรวยแล้วใช้เงินไปวันๆ“แล้วไหนล่ะยัยพี่สะใภ้เธอ ตั้งแต่มายังไม่เห็นเลยแต่ก็ไม่อยากจะเชื่อเนอะว่าจะเป็นยัยผู้หญิงอ้วนที่เราเจอวันนั้น”กรรณิการ์นึกย้อนไปยังวันที่ได้ไปกินข้าวกับวายุและครอบครัวโดยมีเหมือนฝันกับพี่สาวมานั่งร่วมโต๊ะด้วย ไม่คาดคิดเลยว่าคนหน้าตาดีและมีฐานะอย่างพี่วายุจะตาต่ำไปคว้าพนักงานมาเป็นเมีย“ก็เพราะอ
Terakhir Diperbarui : 2025-01-07เมียคุณลม แม่ครัวร่วมห้อง(1)
ภายในแคนทีนของบริษัทพนักงานหลายแผนกเริ่มทยอยเข้ามาทานมื้อเที่ยงและพักผ่อนหย่อนใจกับเวลาหนึ่งชั่วโมงที่มีเหมือยฝันกับผองเพื่อนสั่งอาหารเสร็จแล้วเดินไปนั่งโต๊ะประจำตัวเดิมแล้วก็จับกลุ่มเม้ามอยท์กันปกติ แน่นอนว่าเรื่องนั้นคงหนีไม่พ้นการแต่งงานของท่านประธานโดยไม่รู้เลยว่าเจ้าสาวมาด ๆ ก็นั่งอยู่ในกลุ่ม“วงในเม้าท์มาว่าท่านประธานเพิ่งแต่งงานไปเมื่อวันหยุดที่ผ่านมาจ้าแต่งแบบสายฟ้าแลบขั้นสุด” พี่สมรเป็นคนเปิดประเด็นทันที“วงในของแกนี่ใครเหรอ ฉันเห็นรู้ลึกรู้จริงทุกเรื่อง” พี่นิดาสนใจเรื่องวงในมากกว่าเพราะเห็นว่ารู้ดีไปเสียทุกเรื่องยิ่งกว่าใต้เตียงดารา“เออ ฉันก็ไม่รู้หรอกนางใช้โปรไฟล์ในกลุ่มไลน์เป็นรูปตัวการ์ตูน แต่จะเป็นใครก็ช่างเถอะ ที่แน่ ๆ เขาลือกันว่าเจ้าสาวปล่อยตัวเองให้ท้องเพื่อจับผู้ชายรวย”“แค่ก แค่ก”เหมือนฝันกำลังยกน้ำขึ้นดื่มถึงกับสำลักออกมาเมื่อได้ยินพี่สมรพูดจบ เธอเนี่ยนะ จะปล่อยให้ตัวเองท้องเพื่อจับเขา ฉันกินยาคุมป้องกันย่ะ“ค่อย ๆ ดื่มสิยัยฝันเดี๋ยวก็สำลักน้ำกันพอดี”พี่กุ๊กเดินมาร่วมวงเป็นคนสุดท้ายเหมือนเคย เธอได้แต่ยิ้มรับแล้วลงมือกินข้าวต่อและเป็นผู้ฟังที่ดีไม่ออกความคิดเห็
Terakhir Diperbarui : 2025-01-07
Bab terbaru
เมียคุณลม เต็มใจรัก...(จบ)
“ไม่น่าเชื่อเลยนะว่าคุณภูริจะเป็นคนอยู่เบื้องหลังแล้วก็ทุจริตบริษัทเราไปมากมายขนาดนั้น”พี่นิดารำพึงออกมา แม้ทุกคนจะไม่ได้พูดแต่ก็คิดเหมือนกันเพราะภาพลักษณ์เวลาภูริอยู่ในบริษัทคือผู้ชายอบอุ่นใจดี เข้าใจหัวอกพนักงานแต่เบื้องหลังก็คือคนร้ายนี่เอง“แล้วนี่น้องฝันจะกลับมาทำงานวันไหนอ่า คิดถึงเสียงหัวเราะลั่นห้องจะแย่” พี่สมรทำหน้าเหงาหง่อย“ไม่รู้สิ ก็คุณวายุถูกยิงขนาดนั้นก็คงนานอยู่หรอก” พี่กุ๊กพูดเสริมแล้วทุกคนในแผนกก็ต่างต้องหันไปทางประตูเหมือนว่ามีใครอีกคนกำลังเปิดประตูเข้ามา“มีใครบ่นคิดถึงเหรอคะ”“น้องฝัน!” ทุกคนกรูกันเข้าไปหาแล้วจับหมุนซ้ายหมุนขวาเพื่อสำรวจว่าน้องเล็กของทีมได้รับบาดเจ็บตรงไหนหรือเปล่า“ฝันไม่เป็นไรค่ะ ไม่ต้องห่วงวันนี้เลยแวะมาทำงานช่วงเช้าแล้วก็ช่วงบ่ายจะไปโรงพยาบาลต่อคุณหมดนัดตรวจเจ้าตัวเล็กค่ะ”พูดพร้อมกับลูบหน้าท้องน้อยทุกคนต่างหันมองหน้ากันไม่รู้ว่าต้องพูดอะไรต่อได้แต่ยกมือเร้า ๆสะกิดกัน ก่อนพี่กุ๊กจะพูดขึ้นเสียงดัง“ฉันกำลังจะได้เป็นป้าของลูกท่านประธานแล้ว” ประโยคนี้เรียกเสียงหัวเราะได้เป็นอย่างดีเหตุการณ์วันนั้นสร้างความอยากรู้ให้กับเพื่อนร่วมงานเหมือนฝันจึ
เมียคุณลม คนที่แพ้(2)
“กี่เดือนแล้ว” เขาเงยหน้าขึ้นถาม“สองเดือนค่ะ”“รู้ตอนไหนว่าท้องทำไมไม่บอกพี่เลย” น้ำเสียงนั้นมีความน้อยใจแฝงอยู่“รู้ตอนวันเกิดคุณลุงค่ะ”“ตอนที่ฝันบอกพี่ว่าไปหาหมอนะเหรอ” เหมือนฝันพยักหน้ารับงึก ๆ ทว่าคนฟังกลับมองด้วยสายตาตัดพ้อเขาไม่ได้อยู่ในวันที่รับรู้ข่าวดีว่าเธอกำลังตั้งท้องลูกของเราแถมยังปล่อยให้ไปหาหมอเพียงลำพังอีกต่างหาก“อย่าทำสีหน้าอย่างนั้นสิคะ”“ถ้าไม่ให้ทำสีหน้าแบบนี้จะให้ทำสีหน้าแบบไหนล่ะครับ เมียไปหาหมอคนเดียวและรู้ว่าท้องก็ยังไม่บอกอีก”น้ำเสียงเริ่มขึ้นจมูกพลันน้ำตาลูกผู้ชายก็ไหลออกมาง่ายๆ ยิ่งเธอปลอบเท่าไรเขาก็ร้องไห้หนักขึ้นเท่านั้น ทั้งที่ก่อนหน้านี้ไม่เคยเป็นมาก่อนหลังจากอยู่ดูแลคนถูกยิงจนหายดีแล้วเพราะแผลไม่ได้ถูกจุดสำคัญหมอก็ให้วายุกลับไปพักฟื้นที่บ้านและแน่นอนว่าเจ้าตัวก็คอยออดอ้อนคนเป็นเมียอยู่ร่ำไปหากใครมาเห็นคงไม่อยากจะเชื่อว่านี่คือคุณวายุ“ป้ามาลีทำอะไรมาให้ผมกินครับเนี่ย ทำไมเหม็นแบบนี้” มือหนาเลื่อนถ้วยข้าวต้มออกแล้วยกมือขึ้นอังจมูก“ก็ข้าวต้มของโปรดคุณลมยังไงคะ ป้าเพิ่งยกลงจากเตาเมื่อกี้สด ๆ ร้อน ๆเลย” แม่บ้านประจำตระกูลหน้าตื่นวินไทยกับวารินทร์ก้ม
เมียคุณลม คนที่แพ้(1)
ไม่รู้ว่าสายอะไรต่อสายอะไรห้อยระโยระยางเต็มไปหมด คนถูกยิงได้แต่นอนนิ่งไม่ไหวติงอยู่บนเตียง ต่อให้เหมือนฝันอยากเข้าไปหาแค่ไหนก็ทำได้แค่มองผ่านกระจกใสอันเล็กของประตูกั้นก็เท่านั้นวายุปลอดภัยแล้วแต่ก็ยังต้องอยู่ในความดูแลของหมออย่างใกล้ชิดจึงยังต้องงดเยี่ยมไปก่อนจนกว่าจะฟื้นขึ้นมาบางคนทยอยกลับกันไปบ้างแล้วเหลือเพียงเหมือนฝันเท่านั้นที่ยังคงนั่งรออยู่ที่เดิมเพราะกลัวว่าเขาตื่นขึ้นมาแล้วจะไม่เห็นว่าเธออยู่ตรงนั้น“พี่ว่าแกกลับบ้านไปพักก่อนไหม ถ้าไม่เห็นแก่ตัวเองก็เห็นแก่ลูกในท้องหน่อยก็ดีนะ”เหมือนฟ้าเดินเข้ามาตบไหล่น้องสาวแล้วทรุดตัวนั่งลงด้านข้าง“ฝันอยากอยู่ดูว่าเขาฟื้นแล้ว”“พี่รู้ว่าแกเป็นห่วงลม แต่แกก็ต้องห่วงตัวเองกับลูกด้วย”หญิงสาวช่างใจอยู่ครู่หนึ่งแววความกังวลผุดขึ้นในดวงตา ส่วนอีกมือก็ลูบหน้าท้องน้อยต้องเรียกว่าความโชคดีหรือเปล่านะที่เธอแทบจะไม่มีอาการแพ้ท้องเหมือนคนอื่นเลยแถมยังผ่านเรื่องเครียดมาตั้งมากมายเจ้าก้อนในท้องกลับไม่ทำให้เหน็ดเหนื่อยเลยสักนิด“ก็ได้ค่ะ แต่ขอฝันอยู่ดูพี่ลมอีกสักนิดก่อนได้ไหมคะ”“ตามใจ เดี๋ยวพี่อยู่เป็นเพื่อนจะได้ไปส่งแกด้วย แล้ววันนี้กลับไปนอนบ้านค
เมียคุณลม สะสาง(2)
เหมือนฝันกุมหน้าตัวเองแน่นขึ้นพร้อมกับคิดหาทางออกแต่คิดอย่างไรก็ไม่เป็นผลในเมื่อปลายกระบอกปืนจ่ออยู่ที่ขมับด้านซ้าย หากเธอตุกติกแม้แต่นิดเดียวมีหวังลูกตะกั่วได้วิ่งเข้าไปทักทายมันสมองเธอแน่นอนวายุรู้สึกหวาดหวั่นอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน เขาพยายามสูดลมหายใจเข้าปอดขณะที่หัวใจเต้นรัว ดวงตาที่สบกับเหมือนฝันนั้นมันมีอะไรบางอย่างบอกเอาไว้และเขาอ่านมันออกหญิงสาวพยักหน้าให้กับเขาเพื่อเตรียมตัวทำอะไรบางอย่างแต่เขากลับส่ายหัวให้เธออยู่เฉยๆ อย่าทำอะไรทว่ามันกลับไม่ทันเสียแล้วเหมือนฝันใช้วิชาเอาตัวรอดจากการถูกจับเป็นตัวประกันที่ได้เรียนมาเมื่อตอนเข้าชมรมสมัยมหาวิทยาลัยแล้วกระทุ้งหน้าท้องคนร้ายก่อนจะบิดแขนข้างที่มีปืนให้ยกขึ้นฟ้าความชุลมุนเกิดขึ้นโดยไม่ทันตั้งตัวเหมือนฝันรีบวิ่งไปหาวายุ ภูริโกรธขึ้นขีดสุดเลยเล็งปืนไปยังเหมือนฝันแล้วเหนียวไกยิงทว่าคนที่รับกระสุนแทนกลับเป็นวายุ เขาใช้ตัวเองบังร่างอวบนั้นไว้แล้วทรุดตัวล้มลง“พี่ลม”หญิงสาวกรี๊ดออกมาสุดเสียงแล้วประคองร่างเลือดท่วมนั้นเอาไว้ จากนั้นเสียงปืนดังขึ้นอีกหลายนัดจากการวิสามัญคนร้าย“พี่ลม ไม่นะ อย่าเป็นอะไรนะ ฟื้นสิ” เธอพยายามตบหน้าเขาเบา
เมียคุณลม สะสาง(1)
“เฮ้ย! พวกนั้นหายไปไหน” ชายใบหน้าดุดันมีรอยบากระหว่างหัวคิ้วร้องตะโกนขึ้นสุดเสียงชายที่เหลือวิ่งหน้าตั้งเข้ามาแล้วกวาดตามองรอบบริเวณไม่เห็นแม่แต่เงาของพวกผู้หญิงที่พวกเขาจับมาเป็นตัวประกันเพื่อเรียกค่าไถ่ ทิ้งไว้เพียงหนวดกุ้งรัดแขนเอาไว้ให้ดูต่างหน้าก็เท่านั้น“ไปตามหาตัวพวกมันสิวะ แล้วเอาตัวกลับมาให้ได้ยืนเซ่ออยู่ทำไม”ภูริตวาดลูกน้องลั่นแล้วไล่ด้วยความเดือดดาลก่อนจะวิ่งไปอีกทางเพื่อตามหาเพราะเหลือเวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมงเท่านั้นก็ได้เวลานัดกับวายุแล้วบริเวณริมป่าละเมาะเหมือนฝันกึ่งเดินกึ่งวิ่งนำหน้าเพื่อมองหาลู่ทางและเข้าใกล้เขตหมู่บ้านคนเพื่อขอความช่วยเหลือทว่ามองไปทางไหนก็เห็นแต่ความมืดมิดเสียงวิ่งจากเบื้องหลังด้วยความเร็วพร้อมกับแสงไฟฉายสาดส่องไปมาทำให้รู้ว่าพวกมันใกล้เข้ามาถึงเต็มทีแล้ว“คุณณิ คุณน้ำ เร็วกว่านี้หน่อยค่ะ พวกมันตามมาแล้ว”เหมือนฝันเร่งสองสาวที่เดินรั้งท้ายส่วนตัวเองนั้นก็เริ่มเหนื่อยหอบเพราะสุขภาพไม่แข็งแรง“เฮ้ย พวกมันอยู่นั้น หยุดนะเว้ย”ความกลัวทำให้วารินทร์สั่นไปทั้งตัววิ่งมองหลังจนไม่ทันระวังสะดุดหินล้มลงบนทางลูกรังจนข้อเท้าพลิกทำให้ลุกขึ้นเดินต่อไม่ได้ พอมอ
เมียคุณลม ตัวประกัน(2)
ทุกคนมานั่งประจำที่ตัวเองกันหมดแล้วยกเว้นเพียงเหมือนฝันเท่านั้นที่ยังไม่กลับมา“ยัยฝันไปไหน ตั้งแต่แม่ยกถาดอาหารออกมายังไม่เห็นเลย”“น่าจะเอาเสื้อไปเก็บมั่งครับ แต่ก็ไปนานแล้วนะครับ” ตรีวิทย์บอกแล้วยืดคอขึ้นมองไปยังโรงจอดรถ“ถ้างั้นเดี๋ยวป้าไปตามให้นะคะ” ป้ามาลีอาสแล้วก็เดินออกไปไม่นานก็กึ่งเดินกึ่งวิ่งกลับมาด้วยสีหน้าตื่นในมือมีรองเท้าอยู่ข้างหนึ่งซึ่งวายุจำได้เป็นอย่างดีว่าเป็นของเหมือนฝัน หัวใจเขากระตุกวูบขึ้นมาแล้วรีบล้วงโทรศัพท์ออกมาเปิดกล้องวงจรปิดดูทันทีเขาขบกรามแน่นเมื่อเห็นผู้ชายตัวใหญ่สองคนกำลังหิ้วปีกร่างไร้สติออกไปจากบ้านอย่างเงียบ ๆ โดยหลบเลี่ยงสายตาจากคนทั้งบ้านโดยไม่มีใครสังเกตเห็น“ต้องเป็นฝีมือไอ้ภูริแน่นอน” วายุสบถออกมา“คนเดียวกันกับที่เคยจับฟ้าไปน่ะเหรอ” ชายหนุ่มพยักหน้ารับอนุชได้ยินแบบนั้นก็เข่าอ่อนทำท่าจะเป็นลมจนเหมือนฟ้าต้องรีบพยุงและพาไปนั่งเก้าอี้ตัวที่ใกล้ที่สุด ป้ามาลีรีบไปหายาดมมาให้ทันที“ผมพลาดเองที่ละหลวมความปลอดภัยเพราะคิดว่าคนอยู่เยอะกันขณะนี้มันคงไม่กล้าลงมือ”สองมือกำแน่นเข้าหากันเพราะรู้สึกเป็นห่วงเหมือนฝันจับใจ ไม่นานเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นตอนแรก
เมียคุณลม ตัวประกัน(1)
“ยินดีด้วยนะคะ คุณแม่ตั้งครรภ์ได้แปดสัปดาห์แล้ว”คุณหมอสาวสวยในชุดกาวน์เงยหน้าขึ้นบอกด้วยรอยยิ้มหลังจากได้รับชาร์ตคนไข้จากพยาบาลเพื่อดูผลตรวจ“ท้องเหรอคะ ฉันจะท้องได้ยังไงคะ ในเมื่อฉันป้องกันด้วยการกินยาคุมตลอด” เกิดคำถามขึ้นมาในหัวมากหมาย“การกินยาคุมไม่สามารถป้องกันการตั้งครรภ์ได้ร้อยเปอร์เซ็นต์นะคะ บางครั้งหากเราทานยาร่วมกับยาปฏิชีวนะก็อาจจะทำให้ตัวยาคุมเสริมคุณภาพลง หรือในขณะมีเพศสัมพันธ์มีการกระทำซ้ำอย่างต่อเนื่องก็ไม่สามารถป้องกันได้ครอบคลุมและสุดท้ายเลยก็คือลืมทานยาอย่างต่อเนื่อง”เพียงแค่ได้ยินคำว่ากระทำซ้ำ เหมือนฝันก็หมดคำถามลงทันทีว่าทำไมถึงท้องได้ ทุกครั้งวายุไม่เคยป้องกันเลยแถมยังดุดันกินเธอซ้ำอยู่ทั้งคืนจนแทบไม่มีเรี่ยวแรงในยามเช้าอีกต่างหากเสียงแจ้งผลการตั้งครรภ์ยังก้องอยู่ในหัวเลยไม่ได้ยินเสียงเรียกชื่อจากพยาบาลสาวสวยจนเธอต้องเดินมาสะกิดเหมือนฝันจึงได้สติกลับมา“เชิญคุณเหมือนฝันไปรับยาที่ช่องหมายเลขหนึ่งนะคะ”พยาบาลสาวผายมือเชิญให้เดินตามไป“อย่าลืมทานยาบำรุงและยาแก้แพ้ให้ครบตามที่หมอบอกนะคะ แล้วก็นัดครั้งต่อไปอย่าลืมพาคุณพ่อมาตรวจเลือดด้วยนะคะ”พยาบาลยื่นซองยาสีน้ำตาลพ
เมียคุณลม ก้อนเนื้อ(2)
ท้อง!เธอยกกล่องมันขึ้นอ่านวิธีดูค่าการตั้งครรภ์ใหม่อีกครั้งเพื่อให้แน่ใจว่าเธออ่านไม่ผิด แต่ความจริงก็คือความจริงเธอกำลังตั้งท้องเปลี่ยนจากความกังวลเป็นความเครียดทันทีเรี่ยวแรงที่เดินออกมาจากห้องน้ำแทบไม่มี ความคิดมากมายผุดขึ้นมาในหัวพร้อมกับยกมือขึ้นลูบหน้าท้องตัวเองซึ่งมีก้อนเลือดอีกหนึ่งชีวิตอยู่ในท้องจะบอกเรื่องนี้กับเขาดีไหมเพราะเธอเพิ่งขอหย่ากับเขาไปเองถ้าเขารู้ว่าเรามีลูกด้วยกันเขาจะรู้สึกอย่างไร การแต่งงานเกิดขึ้นเพราะความจำเป็นและเธอก็แอบรักเขาอยู่ฝ่ายเดียวเหมือนฝันยังคงไม่เชื่อว่าตัวเองกำลังตั้งท้องคิดว่าที่ตรวจคงมีปัญหาจึงคิดเอาไว้พรุ่งนี้จะไปตรวจที่โรงพยาบาลให้แน่ใจร่างอวบเดินเหม่อลอยมาตามทางเดินโดยจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเสียด้วยซ้ำจึงทำให้ไม่ทันระวังเดินชนกับการันต์ตรงหน้าประตูทางเข้าแคนทีนของบริษัท“ขะ...ขอโทษค่ะ” ไม่ได้มองหน้าเสียด้วยซ้ำว่าคนถูกชนเป็นใคร“ฝันเป็นอะไรหรือเปล่าทำไมถึงดูหน้าซีด ๆ”“พี่รันต์เองเหรอคะ” ขยับตัวเล็กน้อยแต่ร่างกายก็โอนเอนการันต์รีบเข้าไปพยุงแล้วประคองไปนั่งตรงม้านั่งยาวริมทางเดินก่อนจะยื่นยาดมไปให้เมื่อเห็นว่าเจ้าตัวทำท่าจะเป็นลม“ไม่
เมียคุณลม ก้อนเนื้อ(1)
ริมฟุตบาทมีร้านค้าตั้งเรียงรายเต็มสองข้างทาง เหมือนฝันทอดสายตามองออกไปนอกหน้าต่างก่อนจะชะโงกมองส้มตำร้านโปรดแล้วหันกลับไปหาผู้อยู่หลังพวงมาลัย“พี่ลม จอด!”วายุเหยียบเบรกแล้วเลี้ยวรถจอดข้างทางหันไปมองคนเจ้าเนื้อที่กำลังชะโงกคอออกไปนอกหน้าต่างเหมือนกำลังมองหาอะไรสักอย่าง“วันนี้เรากินข้าวนอกบ้านได้ไหมคะ”“อืม ได้สิ ฝันอยากกินอะไรล่ะ”“อยากกินส้มตำปูปลาร้าแซบ ๆ สักครก” แค่พูดก็น้ำลายสอมุมปากนานเท่าไรแล้วที่เธอไม่ได้กินส้มตำ“แน่ใจเหรอว่าจะกินร้านข้างทาง มันสะอาดหรือเปล่า”เขาเดินตามหลังร่างอวบที่เดินนำหน้าไปอีกทางหนึ่งหลังจากจอดรถเสร็จแล้ว“สะอาดแน่นอนค่ะ ฝันมากินร้านนี้ค่อนข้างบ่อย”วายุนั่งมองเหมือนฝันสั่งอาหารอย่างคล่องแคล่วแต่ส่วนใหญ่มีแต่คงรสจัดและรสเผ็ดทั้งนั้น ไม่ว่าจะเป็นส้มตำ ยำ หรือต้มแซบหม้อไฟ“มองอะไรคะ ไม่เคยเห็นคนกินข้าวหรือไง”ระหว่างเงยหน้าขึ้นจากการก้มลงดูดขาปูจากจานรองเธอเห็นวายุเอาแต่จ้องมองโดยไม่แตะต้องอาหารที่เธอสั่งมาเลยแม้แต่นิดเดียว“เคย แต่ไม่คิดว่าจะสั่งมาเยอะขนาดนี้ กินหมดเหรอ”“หมดสิคะ ฝันอยากกินมาหลายวันแล้ว” ทั้งพูดทั้งเคี้ยวเขาได้แต่นั่งมองด้วยความเอ็นดู
