MasukShare
คนขี้หึง(1)
Terakhir Diperbarui:
2025-01-07 22:09:13
Bab terkait
เมียคุณลม คนขี้หึง(2)
เวลาเกือบชั่วโมงแท็กซี่เขียวเหลืองก็พาพี่กุ๊กกับเหมือนฝันมาจอดอยู่หน้าคอนโดฯ หรู ย่านใจกลางเมืองซึ่งอยู่ไม่ไกลจากที่ทำงานเท่าไรนักร่างอ้วนโซซัดโซเซลงจากรถโดยมีพี่กุ๊กเดินตามลงมาด้วยความไม่แน่ใจว่าใช่ที่นี่จริงหรือ“มันใช่ที่นี่เหรอฝัน ไหนแกบอกว่าอยู่บ้านกับแม่ไงแล้วมาคอนโดฯใครเนี่ยหรือว่าเมาจนเลื้อนแล้วจำผิด”พี่กุ๊กสอดแขนเข้าใต้ปีกแล้วพยุงคนน้ำหนักมากเดินเข้ามาบริเวณด้านในด้วยความยากลำบาก กว่าจะถามคนเมารู้เรื่องว่าต้องให้พาไปส่งที่ไหนก็ทำเอากินเวลาไปนานเหมือนกัน“ที่นี่นะถูกแล้วจ้า คอนโดฯ สามีฝันเอง” ตอบด้วยเสียงอ้อแอ้ทว่าคนเป็นหัวหน้ากลับหัวเราะออกมาเบาๆ“สามี? แกเนี่ยนะมีสามี อย่ามาพูดให้ฉันขำหน่อยเลย”“จริง ฝันแต่งงานแล้ว ดูนี่สิมีแหวนด้วย”เหมือนฝันพยายามล้วงกระเป๋าสะพายเพื่อโชว์แหวนแต่งงานแต่หาเท่าไรก็ไม่เจอจึงทิ้งตัวนั่งลงกับพื้นแล้วค้นหา พี่กุ๊กได้แต่ถอนหายใจไม่คิดเลยว่าน้องเล็กของทีมจะเมาได้เรื้อนขนาดนี้“มาลุกขึ้นมาพี่จะพาไปส่งบ้าน”“ไม่เอา ฝันจะนอนที่นี่กับคุณสามี”เธอสะบัดแขนตัวเองแล้วขืนตัวทำให้พี่กุ๊กสู้แรงไม่ไหวจึงเผลอปล่อยแขนทำให้คนน้ำหนักเยอะล้มลงไปนอนกับพื้น แม้พี่กุ๊
Terakhir Diperbarui : 2025-01-07เมียคุณลม เรียกพี่ได้ไหม...(1)
รุ่งอรุณของเช้าวันใหม่แสงอาทิตย์กระทบเปลือกตาบางทำให้เหมือนฝันรู้สึกตัวตื่น มือสัมผัสได้ถึงกล้ามเนื้อแขนของอีกฝ่ายซึ่งกำลังโอบกอดเธอไว้แน่นภาพความนุ่มนวลผสมความเร้าร้อนเมื่อคืนก็หวนคืนมาในความทรงจำ พวงแก้มใสของเหมือนฝันแดงระเรื่อเมื่อนึกถึงบทเพลงรักทางร่างกายอยากจะดึงทึ้งผมตัวเองเหลือเกินที่เมามายจนปล่อยตัวปล่อยใจให้เขาด้วยความเต็มใจ‘ฝันรักคุณมาตั้งแต่ครั้งแรกที่เราเจอกันเลยนะ’นัยน์ตากลมเบิกขึ้นเมื่อประโยคนี้ผุดขึ้นมาในหัวความอายนี้แทบอยากเอาหน้าแทรกลงเตียงหนีเสียเดียวนั้นและมันยิ่งหน้าอายไปมากกว่านั้นคือเธอเป็นฝ่ายเริ่มความสัมพันธ์ลึกซึ้งก่อนจะล้างอายครั้งนี้ได้ต้องตายสถานเดียวเหมือนฝันค่อยๆ จับแขนใหญ่ออกจากร่างกายตัวเองแผ่วเบาแล้วเตรียมลุกขึ้นเพื่อหนีไปจากตรงนี้เหมือนทุกครั้ง แต่มีหรือผู้ถูกกระทำย่ำยี่จนหมดเรียวแรงจะยอมปล่อยไปเหมือนเคย“ว้ายยย”ร่างอวบถูกกระชากกลับมานอนในท่าเดิมแถมครั้งนี้วงแขนยังรัดแน่นมากยิ่งขึ้นกว่าเดิมเสียอีก“คุณวายุตื่นตั้งแต่เมื่อไรคะ”“ตื่นตอนไหนไม่สำคัญหรอก แต่ที่สำคัญคือเธอจะทิ้งฉันนอนไว้คนเดียวอีกแล้วใช่ไหม”น้ำเสียงงัวเงียเอ่ยถามแล้วซุกใบหน้าเข้าหาอ
Terakhir Diperbarui : 2025-01-07เมียคุณลม เรียกพี่ได้ไหม...(2)
พักเที่ยงของวันนี้คนค่อนข้างเยอะเพราะมีพนักงานกะบ่ายลงมากินข้าวพร้อมกันหลายแผนก เหมือนฝันเดินดูร้านอาหารอยู่หลายร้านแต่ก็ไม่มีเมนูไหนถูกใจสักที“อ๊ะ ขอโทษค่ะ”ยกมือลูบสันจมูกเบาๆ เพราะมัวแต่มองหาเมนูมื้อเที่ยงจึงไม่ทันได้มองว่าด้านหน้ามีคนยืนอยู่รู้ตัวอีกทีก็ชนเขาเข้าเต็มเปา“มองทางด้วยเจ้าหมูน้อย มัวแต่มองของกินอยู่นั่นแหละ”การันต์แกล้งยกนิ้วดีดหน้าผากเจ้าของร่างป้อมทว่าหญิงสาวโยกศีรษะหลบทัน บุคคลผู้ถูกชนไม่ใช่คนอื่นไกลแต่เป็นเพื่อนร่วมบริษัทที่เธอขีดเส้นความสัมพันธ์ให้เป็นแค่พี่ชายเท่านั้น“เจ็บนะพี่รันต์”“พี่ไม่ได้ดีดเราแรงเลย อย่ามาเล่นใหญ่”เขาระบายยิ้มให้กับความเจ้าเล่ห์ของหญิงสาวซึ่งมักจะทำเป็นเจ็บและเล่นใหญ่เพื่อหาเรื่องให้เขาเลี้ยงข้าวอยู่เสมอ แน่นอนว่าเขารู้ทันแต่ก็เต็มใจเลี้ยง ไม่ว่าเจ้าหมูอ้วนตรงหน้าอยากกินหรืออยากทำอะไรชายหนุ่มก็มักจะตามใจอยู่เสมอเพราะทำตัวน่ารักอย่างนี้ไงเขาถึงตัดใจไม่ได้สักที“หว่า นึกว่าจะได้กินข้าวมื้อนี้ฟรีเสียอีก”“แล้วอยากกินอะไรล่ะ”“อุ้ย...ฝันแค่พูดเล่น ตอนนี้ยังคิดไม่ออกเลยว่าอยากกินอะไร”ใบหน้าอวบอิ่มยกนิ้วชี้ขึ้นแตะใต้คางแล้วทำท่าครุ่นคิดอยู
Terakhir Diperbarui : 2025-01-07เมียคุณลม สลับห้อง(1)
เหมือนฟ้านั่งจ้องคนเป็นสามีด้วยสายตาพิจารณาเมื่อเห็นเขากำลังง่วนอยู่กับการทำอาหารมื้อเช้าให้ ความรู้สึกผิดก่อเกิดขึ้นเล็กน้อยเมื่อเคยคิดนอกใจเขาไปหาวายุเพียงเพราะเห็นว่าเจ้าตัวเป็นคนรวย“เช้านี้คุณทำอะไรคะ กลิ่นหอมจนพยาธิในท้องร้องแล้วค่ะ”มือเรียวสวยลูบหน้าท้องแล้วชะโงกหน้าผ่านเคาน์เตอร์เพื่อมองไปยังกระทะที่อยู่ด้านหลัง“ข้าวผัดอเมริกัน ของโปรดคุณไง” ตรีวิทย์เงยหน้าขึ้นตอบทั้งที่มือยังอยู่กับการควงตะหลิวไปมาเมนูนี้เป็นของโปรดเหมือนฟ้ามาตั้งแต่ไหนแต่ไรและเป็นเมนูที่เขามักจะทำซ้ำ ๆ อยู่เป็นประจำ“แค่ได้กลิ่นก็หิวแล้วค่ะ ถ้าอย่างนั้นฟ้าไปตั้งโต๊ะรอนะคะ”เหมือนฟ้าเดินเลยไปยังตู้เย็นด้านในแล้วจัดเตรียมแก้วน้ำเปล่ากับแก้วน้ำส้มออกมาวางเรียงกัน ตรีวิทย์ค่อนข้างเป็นคนรักสุขภาพจึงไม่ค่อยทานน้ำอย่างอื่นสักเท่าไรนอกจากน้ำเปล่าหรือไม่ก็น้ำแร่แสงกระพริบจากเครื่องมือสื่อสารสว่างวาบขึ้นโดยไร้เสียงจากมุมโต๊ะในห้องทำงานทำให้เหมือนฟ้าสังเกตเห็น ทว่ามันกลับไม่ใช่เครื่องของเธอที่มีคนโทรเข้ามาเธอจึงเดินไปหยิบมันมาให้กับคนเป็นสามี“มีคนโทรเข้ามาค่ะ”“ใครเหรอครับ” ตรีวิทย์ถือจานข้าวเดินมาวางไว้บนโต๊ะแล้ว
Terakhir Diperbarui : 2025-01-07เมียคุณลม สลับห้อง(2)
“ฝัน!” เสียงใสคุ้นหูดังขึ้นจนร่างอวบต้องหันหาที่มาของเสียงพระศุกร์เข้าพระเสาร์แทรกหรือเปล่าเนี่ย เมื่อต้นตอของเสียงกำลังยกมือขึ้นโบกไปมาโดยมีพี่เขยของเธอลากกระเป๋าเดินเคียงข้างมาด้วยกัน“พี่ฟ้า พี่ตรี มาได้ยังไงคะ” เอ่ยถามพร้อมกับหันซ้ายหันขวาคราวที่แล้วพี่สาวเธอตกเป็นเรื่องซุบซิบนินทาของคนในบริษัทจนพากันเข้าใจผิดว่าเป็นว่าที่เจ้าสาวของพี่ลมเสียด้วยซ้ำและที่สำคัญเลยกลัวพี่ฟ้าไม่รู้เสียด้วยซ้ำว่าคนในบริษัทไม่รู้ว่าเธอกับคุณลมเป็นสามีภรรยากัน“ก็นั่งรถมาสิ ถามแปลก ๆ” เหมือนฟ้าตอบหน้าตายแล้วยกยิ้มมุมปากเมื่อเห็นเหมือนฝันกรอกตามองบนกับคำตอบเมื่อครู่“ฝันไม่ได้หมายถึงว่าพี่เดินทางกันมายังไง แต่หมายถึงมาทำอะไรที่นี่แล้วมาทำไมก็ในเมื่อบริษัทฝันจองโรงแรมนี้เอาไว้ทั้งหมดแล้ว” หญิงสาวเลิกคิ้วขึ้นสูง“ไอ้ลมโทรชวนพวกพี่มาพักผ่อนนะ พี่เห็นว่าว่างพอดีก็เลยพาฟ้าเขามาเปิดหูสักหน่อย ว่าแต่เราไม่เอาของขึ้นเก็บเหรอ”“กำลังจะเอาขึ้นไปเก็บค่ะ”“แล้วนี่พักกับเพื่อนร่วมงานหรือว่าพักกับมันล่ะ”“ตอนแรกก็พักกับพี่ร่วมงานค่ะ แต่ว่าพี่ลมเขาให้ขึ้นไปพักด้วยกัน”เหมือนฝันตอบไม่เต็มเสียงนักจนเหมือนฟ้าสังเกตเห็นสี
Terakhir Diperbarui : 2025-01-07เมียคุณลม เมียท่านประธาน(1)
กิจกรรมของงานบริษัทแต่ละปีก็เหมือนกันหมดไม่ว่าจะเป็นกิจกรรมละลายพฤติกรรม จิตวิทยาที่แฝงข้อคิดให้รักองค์กรและสุดท้ายเลยก็คือกีฬาพื้นบ้านสานความสัมพันธ์แน่นอนว่าผู้หญิงรูปร่างอวบอ้วนอย่างเหมือนฝันไม่ถนัดเล่นอะไรเลยบางคนเชียร์อยากให้ลงเล่นชักกะเย่อ เธอก็เอ่ยปฏิเสธเพราะไม่อยากให้ทีมแพ้ รูปร่างเธอตัวใหญ่ก็จริงแต่เรียวแรงมีน้อยนิดเท่ามดแค่นั้นกิจกรรมสุดท้ายของวันแน่นอนว่าต้องเป็นกีฬาฮอตฮิตในยุคนี้นั่นก็คือวอลเลย์บอล ซึ่งในสนามตอนนี้มีพี่นิดากับพี่สมรลงเป็นตัวแทนของแผนกเล่นอย่างเอาเป็นเอาตายเพื่อหวังให้ทีมตัวเองเป็นผู้กุมชัยในครั้งนี้ความร้อนจากแสงอาทิตย์สามารถแผดเผาผิวขาวจนแสบร้อนได้เป็นอย่างดีเหมือนฝันจึงเลือกเดินไปหลบมุมอยู่ใต้ต้นไม้คนเดียวแล้วมองกลุ่มเพื่อนร่วมงานอยู่ไกล ๆ“มานั่งทำอะไรอยู่ตรงนี้คนเดียวเจ้าหมูน้อย” การันต์เดินมาจากอีกฟากหนึ่งของโรงแรมแล้วทรุดตัวนั่งลงด้านข้าง“มานั่งหลบแดดค่ะ วันนี้อากาศร้อนมากค่ะไม่รู้ว่าพระอาทิตย์โกรธอะไรประเทศไทยหรือเปล่า”ไม่ได้แค่พูดอย่างเดียวแต่ยกมืออวบขึ้นพัดวีหน้าตัวเองพร้อมกับหยิบกระดาษทิชชูออกมาเช็ดเม็ดเหงื่อเม็ดเล็กผุดขึ้นทั่วบริเวณหน้าผาก
Terakhir Diperbarui : 2025-01-07เมียคุณลม เมียท่านประธาน(2)
“เดี๋ยว! เธอจะไปไหน ไม่เห็นเหรอว่าเพื่อนเขาทำกิจกรรมร่วมกันอยู่”เหมือนฝันห่อไหล่แล้วถอนหายใจออกมาสิ่งที่คาดเอาไว้ไม่ผิดเพี้ยนไปจากความคิดเลยสักนิด วารินทร์รู้ว่าวายุไม่อยากให้ใครรู้เรื่องความสัมพันธ์ของทั้งคู่จึงใช้วิธีลูกเจ้าของบริษัทมากลั่นแกล้งทุกวิถีทาง“ฉันไม่ถนัดเล่นกีฬาพวกนี้ค่ะ”“คนอื่นก็ไม่ถนัดเขายังพากันเล่นได้เลย” กรรณิการ์พูดเสริมด้วยใบหน้าเย้ยหยันเหมือนฝันเหลือบมองเพื่อนร่วมงานที่กำลังมองมายังเธอแล้วเกิดความลำบากใจขึ้นมาเธออยากปฏิเสธการร่วมกิจกรรมกลางแจ้งเพราะมีโรคประจำตัวคือหอบ หากเหนื่อยมากเกินไปก็สามารถกำเริบขึ้นมาได้เธอไม่เคยบอกเรื่องนี้กับเพื่อนร่วมงานเลยแม้แต่คนเดียวจะมีแค่ที่บ้านเท่านั้นที่รู้เรี่องนี้“แต่ว่าฉัน...”“อย่าปฏิเสธคุณวารินทร์เลยยัยฝัน แกก็รู้ว่าเธอเป็นถึงน้องสาวท่านประธานเลยนะ”กำลังจะอ้าปากจะพูดพี่สมรผู้ที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรก็ขยับตัวเจ้ามาใกล้แล้วเอ่ยกระซิบบอก สีหน้าของหญิงสาวไม่สู้ดีเท่าไรแต่ก็เลือกพยักหน้าตอบรับซึ่งสร้างความสะใจให้กับกรรณิการ์เป็นอย่างมากที่กลั่นแกล้งเหมือนฟ้าได้เกือบร่วมชั่วโมงแล้วที่กิจกรรมกีฬากลางแจ้งของกลุ่มพนักงานส่งเส
Terakhir Diperbarui : 2025-01-07เมียคุณลม เรื่องวันนั้น(1)
ดวงหน้ากลมหลับตาพริ้มได้ยินเพียงเสียงหายใจเข้าออกสม่ำเสมอวายุคอยใช้ผาชุบน้ำมาดเช็ดตัวให้ มือหนาเอื้อมไปแตะหน้าผากมนไอร้อนจากร่างกายบ่งบอกว่าเจ้าตัวเริ่มมีไข้ชายหนุ่มได้แต่ประคองเธอซึ่งกึ่งหลับกึ่งตื่นให้ลุกขึ้นมากินยาลดไข้แม้จะมีบางช่วงจังหวะอิดออดแต่สุดท้ายเจ้าตัวก็ยอมกินอย่างว่าง่ายเขายืนมองคนแก้มป่องอยู่ครู่หนึ่งก่อนตัดสินใจกระโดดขึ้นไปบนเตียงโอบกอดคนเจ้าเนื้อเอาไว้เมื่อร่างกายสัมผัสไออุ่นเธอก็ซุกหน้าเข้ากลับแผงอก“ผมขอโทษที่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น หายป่วยไว ๆ นะ”วายุก้มลงกระซิบข้างหูเธอแล้วเลื่อนมาจุมพิตหน้าผากแผ่วเบาก่อนจะกระชับวงแขนให้แน่นขึ้นแล้วหลับไปด้วยก้น..ลมทะเลพัดผมสวยของเหมือนฟ้าสยายไปกับสายลมเธอนั่งทอดมองผืนน้ำที่กำลังส่องแสงระยิบระยับขณะที่เรือกำลังแล่นกลับเข้าฝั่ง วายุเดินมาทรุดตัวนั่งลงข้างหญิงสาวพร้อมกับยื่นแก้วน้ำผลไม้ผสมแอลกอฮอล์ไปให้“ตรีไปไหนแล้วล่ะ”เขาเอ่ยถามเมื่อไม่เห็นว่าเพื่อนรักไม่ได้นั่งอยู่ด้วยกันทั้งที่ปกติแล้วทั้งคู่จะตัวติดกันยิ่งกว่าปาท่องโก๋เสียอีก“เมาเรือน่ะเลยลงไปหลับอยู่ห้องใต้เรือแล้ว”“นี่มันยังไม่หายเมาเรืออีกเหรอ”“ยังเลย ฟ้าเองก็ลืมหยิบยาแ
Terakhir Diperbarui : 2025-01-07
Bab terbaru
เมียคุณลม เต็มใจรัก...(จบ)
“ไม่น่าเชื่อเลยนะว่าคุณภูริจะเป็นคนอยู่เบื้องหลังแล้วก็ทุจริตบริษัทเราไปมากมายขนาดนั้น”พี่นิดารำพึงออกมา แม้ทุกคนจะไม่ได้พูดแต่ก็คิดเหมือนกันเพราะภาพลักษณ์เวลาภูริอยู่ในบริษัทคือผู้ชายอบอุ่นใจดี เข้าใจหัวอกพนักงานแต่เบื้องหลังก็คือคนร้ายนี่เอง“แล้วนี่น้องฝันจะกลับมาทำงานวันไหนอ่า คิดถึงเสียงหัวเราะลั่นห้องจะแย่” พี่สมรทำหน้าเหงาหง่อย“ไม่รู้สิ ก็คุณวายุถูกยิงขนาดนั้นก็คงนานอยู่หรอก” พี่กุ๊กพูดเสริมแล้วทุกคนในแผนกก็ต่างต้องหันไปทางประตูเหมือนว่ามีใครอีกคนกำลังเปิดประตูเข้ามา“มีใครบ่นคิดถึงเหรอคะ”“น้องฝัน!” ทุกคนกรูกันเข้าไปหาแล้วจับหมุนซ้ายหมุนขวาเพื่อสำรวจว่าน้องเล็กของทีมได้รับบาดเจ็บตรงไหนหรือเปล่า“ฝันไม่เป็นไรค่ะ ไม่ต้องห่วงวันนี้เลยแวะมาทำงานช่วงเช้าแล้วก็ช่วงบ่ายจะไปโรงพยาบาลต่อคุณหมดนัดตรวจเจ้าตัวเล็กค่ะ”พูดพร้อมกับลูบหน้าท้องน้อยทุกคนต่างหันมองหน้ากันไม่รู้ว่าต้องพูดอะไรต่อได้แต่ยกมือเร้า ๆสะกิดกัน ก่อนพี่กุ๊กจะพูดขึ้นเสียงดัง“ฉันกำลังจะได้เป็นป้าของลูกท่านประธานแล้ว” ประโยคนี้เรียกเสียงหัวเราะได้เป็นอย่างดีเหตุการณ์วันนั้นสร้างความอยากรู้ให้กับเพื่อนร่วมงานเหมือนฝันจึ
เมียคุณลม คนที่แพ้(2)
“กี่เดือนแล้ว” เขาเงยหน้าขึ้นถาม“สองเดือนค่ะ”“รู้ตอนไหนว่าท้องทำไมไม่บอกพี่เลย” น้ำเสียงนั้นมีความน้อยใจแฝงอยู่“รู้ตอนวันเกิดคุณลุงค่ะ”“ตอนที่ฝันบอกพี่ว่าไปหาหมอนะเหรอ” เหมือนฝันพยักหน้ารับงึก ๆ ทว่าคนฟังกลับมองด้วยสายตาตัดพ้อเขาไม่ได้อยู่ในวันที่รับรู้ข่าวดีว่าเธอกำลังตั้งท้องลูกของเราแถมยังปล่อยให้ไปหาหมอเพียงลำพังอีกต่างหาก“อย่าทำสีหน้าอย่างนั้นสิคะ”“ถ้าไม่ให้ทำสีหน้าแบบนี้จะให้ทำสีหน้าแบบไหนล่ะครับ เมียไปหาหมอคนเดียวและรู้ว่าท้องก็ยังไม่บอกอีก”น้ำเสียงเริ่มขึ้นจมูกพลันน้ำตาลูกผู้ชายก็ไหลออกมาง่ายๆ ยิ่งเธอปลอบเท่าไรเขาก็ร้องไห้หนักขึ้นเท่านั้น ทั้งที่ก่อนหน้านี้ไม่เคยเป็นมาก่อนหลังจากอยู่ดูแลคนถูกยิงจนหายดีแล้วเพราะแผลไม่ได้ถูกจุดสำคัญหมอก็ให้วายุกลับไปพักฟื้นที่บ้านและแน่นอนว่าเจ้าตัวก็คอยออดอ้อนคนเป็นเมียอยู่ร่ำไปหากใครมาเห็นคงไม่อยากจะเชื่อว่านี่คือคุณวายุ“ป้ามาลีทำอะไรมาให้ผมกินครับเนี่ย ทำไมเหม็นแบบนี้” มือหนาเลื่อนถ้วยข้าวต้มออกแล้วยกมือขึ้นอังจมูก“ก็ข้าวต้มของโปรดคุณลมยังไงคะ ป้าเพิ่งยกลงจากเตาเมื่อกี้สด ๆ ร้อน ๆเลย” แม่บ้านประจำตระกูลหน้าตื่นวินไทยกับวารินทร์ก้ม
เมียคุณลม คนที่แพ้(1)
ไม่รู้ว่าสายอะไรต่อสายอะไรห้อยระโยระยางเต็มไปหมด คนถูกยิงได้แต่นอนนิ่งไม่ไหวติงอยู่บนเตียง ต่อให้เหมือนฝันอยากเข้าไปหาแค่ไหนก็ทำได้แค่มองผ่านกระจกใสอันเล็กของประตูกั้นก็เท่านั้นวายุปลอดภัยแล้วแต่ก็ยังต้องอยู่ในความดูแลของหมออย่างใกล้ชิดจึงยังต้องงดเยี่ยมไปก่อนจนกว่าจะฟื้นขึ้นมาบางคนทยอยกลับกันไปบ้างแล้วเหลือเพียงเหมือนฝันเท่านั้นที่ยังคงนั่งรออยู่ที่เดิมเพราะกลัวว่าเขาตื่นขึ้นมาแล้วจะไม่เห็นว่าเธออยู่ตรงนั้น“พี่ว่าแกกลับบ้านไปพักก่อนไหม ถ้าไม่เห็นแก่ตัวเองก็เห็นแก่ลูกในท้องหน่อยก็ดีนะ”เหมือนฟ้าเดินเข้ามาตบไหล่น้องสาวแล้วทรุดตัวนั่งลงด้านข้าง“ฝันอยากอยู่ดูว่าเขาฟื้นแล้ว”“พี่รู้ว่าแกเป็นห่วงลม แต่แกก็ต้องห่วงตัวเองกับลูกด้วย”หญิงสาวช่างใจอยู่ครู่หนึ่งแววความกังวลผุดขึ้นในดวงตา ส่วนอีกมือก็ลูบหน้าท้องน้อยต้องเรียกว่าความโชคดีหรือเปล่านะที่เธอแทบจะไม่มีอาการแพ้ท้องเหมือนคนอื่นเลยแถมยังผ่านเรื่องเครียดมาตั้งมากมายเจ้าก้อนในท้องกลับไม่ทำให้เหน็ดเหนื่อยเลยสักนิด“ก็ได้ค่ะ แต่ขอฝันอยู่ดูพี่ลมอีกสักนิดก่อนได้ไหมคะ”“ตามใจ เดี๋ยวพี่อยู่เป็นเพื่อนจะได้ไปส่งแกด้วย แล้ววันนี้กลับไปนอนบ้านค
เมียคุณลม สะสาง(2)
เหมือนฝันกุมหน้าตัวเองแน่นขึ้นพร้อมกับคิดหาทางออกแต่คิดอย่างไรก็ไม่เป็นผลในเมื่อปลายกระบอกปืนจ่ออยู่ที่ขมับด้านซ้าย หากเธอตุกติกแม้แต่นิดเดียวมีหวังลูกตะกั่วได้วิ่งเข้าไปทักทายมันสมองเธอแน่นอนวายุรู้สึกหวาดหวั่นอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน เขาพยายามสูดลมหายใจเข้าปอดขณะที่หัวใจเต้นรัว ดวงตาที่สบกับเหมือนฝันนั้นมันมีอะไรบางอย่างบอกเอาไว้และเขาอ่านมันออกหญิงสาวพยักหน้าให้กับเขาเพื่อเตรียมตัวทำอะไรบางอย่างแต่เขากลับส่ายหัวให้เธออยู่เฉยๆ อย่าทำอะไรทว่ามันกลับไม่ทันเสียแล้วเหมือนฝันใช้วิชาเอาตัวรอดจากการถูกจับเป็นตัวประกันที่ได้เรียนมาเมื่อตอนเข้าชมรมสมัยมหาวิทยาลัยแล้วกระทุ้งหน้าท้องคนร้ายก่อนจะบิดแขนข้างที่มีปืนให้ยกขึ้นฟ้าความชุลมุนเกิดขึ้นโดยไม่ทันตั้งตัวเหมือนฝันรีบวิ่งไปหาวายุ ภูริโกรธขึ้นขีดสุดเลยเล็งปืนไปยังเหมือนฝันแล้วเหนียวไกยิงทว่าคนที่รับกระสุนแทนกลับเป็นวายุ เขาใช้ตัวเองบังร่างอวบนั้นไว้แล้วทรุดตัวล้มลง“พี่ลม”หญิงสาวกรี๊ดออกมาสุดเสียงแล้วประคองร่างเลือดท่วมนั้นเอาไว้ จากนั้นเสียงปืนดังขึ้นอีกหลายนัดจากการวิสามัญคนร้าย“พี่ลม ไม่นะ อย่าเป็นอะไรนะ ฟื้นสิ” เธอพยายามตบหน้าเขาเบา
เมียคุณลม สะสาง(1)
“เฮ้ย! พวกนั้นหายไปไหน” ชายใบหน้าดุดันมีรอยบากระหว่างหัวคิ้วร้องตะโกนขึ้นสุดเสียงชายที่เหลือวิ่งหน้าตั้งเข้ามาแล้วกวาดตามองรอบบริเวณไม่เห็นแม่แต่เงาของพวกผู้หญิงที่พวกเขาจับมาเป็นตัวประกันเพื่อเรียกค่าไถ่ ทิ้งไว้เพียงหนวดกุ้งรัดแขนเอาไว้ให้ดูต่างหน้าก็เท่านั้น“ไปตามหาตัวพวกมันสิวะ แล้วเอาตัวกลับมาให้ได้ยืนเซ่ออยู่ทำไม”ภูริตวาดลูกน้องลั่นแล้วไล่ด้วยความเดือดดาลก่อนจะวิ่งไปอีกทางเพื่อตามหาเพราะเหลือเวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมงเท่านั้นก็ได้เวลานัดกับวายุแล้วบริเวณริมป่าละเมาะเหมือนฝันกึ่งเดินกึ่งวิ่งนำหน้าเพื่อมองหาลู่ทางและเข้าใกล้เขตหมู่บ้านคนเพื่อขอความช่วยเหลือทว่ามองไปทางไหนก็เห็นแต่ความมืดมิดเสียงวิ่งจากเบื้องหลังด้วยความเร็วพร้อมกับแสงไฟฉายสาดส่องไปมาทำให้รู้ว่าพวกมันใกล้เข้ามาถึงเต็มทีแล้ว“คุณณิ คุณน้ำ เร็วกว่านี้หน่อยค่ะ พวกมันตามมาแล้ว”เหมือนฝันเร่งสองสาวที่เดินรั้งท้ายส่วนตัวเองนั้นก็เริ่มเหนื่อยหอบเพราะสุขภาพไม่แข็งแรง“เฮ้ย พวกมันอยู่นั้น หยุดนะเว้ย”ความกลัวทำให้วารินทร์สั่นไปทั้งตัววิ่งมองหลังจนไม่ทันระวังสะดุดหินล้มลงบนทางลูกรังจนข้อเท้าพลิกทำให้ลุกขึ้นเดินต่อไม่ได้ พอมอ
เมียคุณลม ตัวประกัน(2)
ทุกคนมานั่งประจำที่ตัวเองกันหมดแล้วยกเว้นเพียงเหมือนฝันเท่านั้นที่ยังไม่กลับมา“ยัยฝันไปไหน ตั้งแต่แม่ยกถาดอาหารออกมายังไม่เห็นเลย”“น่าจะเอาเสื้อไปเก็บมั่งครับ แต่ก็ไปนานแล้วนะครับ” ตรีวิทย์บอกแล้วยืดคอขึ้นมองไปยังโรงจอดรถ“ถ้างั้นเดี๋ยวป้าไปตามให้นะคะ” ป้ามาลีอาสแล้วก็เดินออกไปไม่นานก็กึ่งเดินกึ่งวิ่งกลับมาด้วยสีหน้าตื่นในมือมีรองเท้าอยู่ข้างหนึ่งซึ่งวายุจำได้เป็นอย่างดีว่าเป็นของเหมือนฝัน หัวใจเขากระตุกวูบขึ้นมาแล้วรีบล้วงโทรศัพท์ออกมาเปิดกล้องวงจรปิดดูทันทีเขาขบกรามแน่นเมื่อเห็นผู้ชายตัวใหญ่สองคนกำลังหิ้วปีกร่างไร้สติออกไปจากบ้านอย่างเงียบ ๆ โดยหลบเลี่ยงสายตาจากคนทั้งบ้านโดยไม่มีใครสังเกตเห็น“ต้องเป็นฝีมือไอ้ภูริแน่นอน” วายุสบถออกมา“คนเดียวกันกับที่เคยจับฟ้าไปน่ะเหรอ” ชายหนุ่มพยักหน้ารับอนุชได้ยินแบบนั้นก็เข่าอ่อนทำท่าจะเป็นลมจนเหมือนฟ้าต้องรีบพยุงและพาไปนั่งเก้าอี้ตัวที่ใกล้ที่สุด ป้ามาลีรีบไปหายาดมมาให้ทันที“ผมพลาดเองที่ละหลวมความปลอดภัยเพราะคิดว่าคนอยู่เยอะกันขณะนี้มันคงไม่กล้าลงมือ”สองมือกำแน่นเข้าหากันเพราะรู้สึกเป็นห่วงเหมือนฝันจับใจ ไม่นานเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นตอนแรก
เมียคุณลม ตัวประกัน(1)
“ยินดีด้วยนะคะ คุณแม่ตั้งครรภ์ได้แปดสัปดาห์แล้ว”คุณหมอสาวสวยในชุดกาวน์เงยหน้าขึ้นบอกด้วยรอยยิ้มหลังจากได้รับชาร์ตคนไข้จากพยาบาลเพื่อดูผลตรวจ“ท้องเหรอคะ ฉันจะท้องได้ยังไงคะ ในเมื่อฉันป้องกันด้วยการกินยาคุมตลอด” เกิดคำถามขึ้นมาในหัวมากหมาย“การกินยาคุมไม่สามารถป้องกันการตั้งครรภ์ได้ร้อยเปอร์เซ็นต์นะคะ บางครั้งหากเราทานยาร่วมกับยาปฏิชีวนะก็อาจจะทำให้ตัวยาคุมเสริมคุณภาพลง หรือในขณะมีเพศสัมพันธ์มีการกระทำซ้ำอย่างต่อเนื่องก็ไม่สามารถป้องกันได้ครอบคลุมและสุดท้ายเลยก็คือลืมทานยาอย่างต่อเนื่อง”เพียงแค่ได้ยินคำว่ากระทำซ้ำ เหมือนฝันก็หมดคำถามลงทันทีว่าทำไมถึงท้องได้ ทุกครั้งวายุไม่เคยป้องกันเลยแถมยังดุดันกินเธอซ้ำอยู่ทั้งคืนจนแทบไม่มีเรี่ยวแรงในยามเช้าอีกต่างหากเสียงแจ้งผลการตั้งครรภ์ยังก้องอยู่ในหัวเลยไม่ได้ยินเสียงเรียกชื่อจากพยาบาลสาวสวยจนเธอต้องเดินมาสะกิดเหมือนฝันจึงได้สติกลับมา“เชิญคุณเหมือนฝันไปรับยาที่ช่องหมายเลขหนึ่งนะคะ”พยาบาลสาวผายมือเชิญให้เดินตามไป“อย่าลืมทานยาบำรุงและยาแก้แพ้ให้ครบตามที่หมอบอกนะคะ แล้วก็นัดครั้งต่อไปอย่าลืมพาคุณพ่อมาตรวจเลือดด้วยนะคะ”พยาบาลยื่นซองยาสีน้ำตาลพ
เมียคุณลม ก้อนเนื้อ(2)
ท้อง!เธอยกกล่องมันขึ้นอ่านวิธีดูค่าการตั้งครรภ์ใหม่อีกครั้งเพื่อให้แน่ใจว่าเธออ่านไม่ผิด แต่ความจริงก็คือความจริงเธอกำลังตั้งท้องเปลี่ยนจากความกังวลเป็นความเครียดทันทีเรี่ยวแรงที่เดินออกมาจากห้องน้ำแทบไม่มี ความคิดมากมายผุดขึ้นมาในหัวพร้อมกับยกมือขึ้นลูบหน้าท้องตัวเองซึ่งมีก้อนเลือดอีกหนึ่งชีวิตอยู่ในท้องจะบอกเรื่องนี้กับเขาดีไหมเพราะเธอเพิ่งขอหย่ากับเขาไปเองถ้าเขารู้ว่าเรามีลูกด้วยกันเขาจะรู้สึกอย่างไร การแต่งงานเกิดขึ้นเพราะความจำเป็นและเธอก็แอบรักเขาอยู่ฝ่ายเดียวเหมือนฝันยังคงไม่เชื่อว่าตัวเองกำลังตั้งท้องคิดว่าที่ตรวจคงมีปัญหาจึงคิดเอาไว้พรุ่งนี้จะไปตรวจที่โรงพยาบาลให้แน่ใจร่างอวบเดินเหม่อลอยมาตามทางเดินโดยจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเสียด้วยซ้ำจึงทำให้ไม่ทันระวังเดินชนกับการันต์ตรงหน้าประตูทางเข้าแคนทีนของบริษัท“ขะ...ขอโทษค่ะ” ไม่ได้มองหน้าเสียด้วยซ้ำว่าคนถูกชนเป็นใคร“ฝันเป็นอะไรหรือเปล่าทำไมถึงดูหน้าซีด ๆ”“พี่รันต์เองเหรอคะ” ขยับตัวเล็กน้อยแต่ร่างกายก็โอนเอนการันต์รีบเข้าไปพยุงแล้วประคองไปนั่งตรงม้านั่งยาวริมทางเดินก่อนจะยื่นยาดมไปให้เมื่อเห็นว่าเจ้าตัวทำท่าจะเป็นลม“ไม่
เมียคุณลม ก้อนเนื้อ(1)
ริมฟุตบาทมีร้านค้าตั้งเรียงรายเต็มสองข้างทาง เหมือนฝันทอดสายตามองออกไปนอกหน้าต่างก่อนจะชะโงกมองส้มตำร้านโปรดแล้วหันกลับไปหาผู้อยู่หลังพวงมาลัย“พี่ลม จอด!”วายุเหยียบเบรกแล้วเลี้ยวรถจอดข้างทางหันไปมองคนเจ้าเนื้อที่กำลังชะโงกคอออกไปนอกหน้าต่างเหมือนกำลังมองหาอะไรสักอย่าง“วันนี้เรากินข้าวนอกบ้านได้ไหมคะ”“อืม ได้สิ ฝันอยากกินอะไรล่ะ”“อยากกินส้มตำปูปลาร้าแซบ ๆ สักครก” แค่พูดก็น้ำลายสอมุมปากนานเท่าไรแล้วที่เธอไม่ได้กินส้มตำ“แน่ใจเหรอว่าจะกินร้านข้างทาง มันสะอาดหรือเปล่า”เขาเดินตามหลังร่างอวบที่เดินนำหน้าไปอีกทางหนึ่งหลังจากจอดรถเสร็จแล้ว“สะอาดแน่นอนค่ะ ฝันมากินร้านนี้ค่อนข้างบ่อย”วายุนั่งมองเหมือนฝันสั่งอาหารอย่างคล่องแคล่วแต่ส่วนใหญ่มีแต่คงรสจัดและรสเผ็ดทั้งนั้น ไม่ว่าจะเป็นส้มตำ ยำ หรือต้มแซบหม้อไฟ“มองอะไรคะ ไม่เคยเห็นคนกินข้าวหรือไง”ระหว่างเงยหน้าขึ้นจากการก้มลงดูดขาปูจากจานรองเธอเห็นวายุเอาแต่จ้องมองโดยไม่แตะต้องอาหารที่เธอสั่งมาเลยแม้แต่นิดเดียว“เคย แต่ไม่คิดว่าจะสั่งมาเยอะขนาดนี้ กินหมดเหรอ”“หมดสิคะ ฝันอยากกินมาหลายวันแล้ว” ทั้งพูดทั้งเคี้ยวเขาได้แต่นั่งมองด้วยความเอ็นดู
