บทที่ 11 จะหย่าจริงๆ ใช่ไหม 2

วันนี้เธอได้ทานข้าวนอกบ้านวันแรกและเป็นวันที่ทานได้เยอะ ไม่แพ้อาหาร เพราะเธอทานแต่ของที่อยากกิน และคุณพ่อกับป้าของเธอก็ตามใจ ท่านทานตามที่เธอสั่งได้ทุกอย่าง พอกลับมาถึงบ้านก็ดึกมากแล้วเกือบสี่ทุ่มกว่า จึงเดินถือของใช้ที่ซื้อกลับห้องตัวเอง และทุกคนก็แยกไปห้องพักตัวเอง พอเปิดประตูเข้ามาในห้องก็แปลกใจที่ห้องเปิดไฟทิ้งไว้ วรนิษฐ์ยกมือเกาหัวเล็กน้อย เพราะจำได้ว่าก่อนออกไปได้ปิดไฟไว้แล้ว

“หรือเราลืมปิดไฟ?” ถามตัวเองพร้อมถือของไปวางไว้โต๊ะเครื่องแป้งแล้วก็แปลกใจอีกเมื่อได้ยินเสียงน้ำไหลในห้องน้ำ จะเดินไปผลักประตูที่ปิดแนบสนิทดูว่าตัวเองลืมปิดน้ำรึเปล่า แต่พอเปิดเข้าไปก็เห็นมโนภฤศยืนเปลือยอยู่ใต้ฝักบัว

ว้าย!

ปึก!

“ทำไมไม่ล็อกประตู แล้วมาอาบน้ำในห้องของไวน์ได้ยังไงคะ” เธอปิดประตูพร้อมตะโกนถามคนข้างในห้องน้ำ

“ก็ห้องส่วนตัวจะล็อกทำไม แล้วทำไมกลับมาดึกขนาดนี้ พี่รอตั้งนานแน่ะ” เขาปิดน้ำพร้อมกับหยิบผ้าเช็ดตัวมาพันรอบเอวสอบแล้วดึงเปิดประตูอีกครั้ง

“อาบเสร็จแล้วใช่ไหมคะ ถ้าเสร็จก็ใส่เสื้อผ้าแล้วออกจากห้อ