Share

ตอนที่ 5

“อ่าห์... ”

หลังจากแลกลิ้นกันอย่างดูดดื่มเร่าร้อน โรมเป็นฝ่ายหลุดเสียงครางออกมาก่อน เพราะรสชาติจากปลายลิ้นหวานละมุนของหลานสาวที่สอดล้วงเข้ามาเกี่ยวกระหวัดรัดร้อยดูดเลียลิ้นของกันและกันดื่มด่ำ ทำให้เขาเสียวซ่านเหมือนมีกระแสไฟอ่อนๆ ไชชอนลงไปทั่วร่างถึงปลายเท้า

“ซี้ดดด... อ่าห์”

น้อยหน่าเผลอครางออกมาเช่นกัน ที่หล่อนและโรมรู้สึกซ่านเสียวเพียงจูบแรกก็เพราะว่าในทุกอณูของลิ้นนั้นเต็มไปด้วยเส้นประสาท การจูบกันอย่างดื่มด่ำด้วยลิ้นจึงสามารถจุดไฟพิศวาสขึ้นโดยง่าย

          “ลุงโรมจูบเก่งจัง”

          น้อยหน่ายอมรับว่ารู้สึกร้อนวูบวาบ ครั้นแล้วหล่อนก็ร้องออกมาเสียงดังลั่น

          “ว้าย... ช่วยด้วยค่ะ... ตะคริวค่ะ... อ๊อย”

          โรมผวาเข้าคว้าร่างของหลานสาวเข้ามากอดเอาไว้

          “ไม่ต้องกลัว... กอดลุงไว้แน่นๆ”

          โรมบอกให้รู้ว่าหล่อนจะปลอดภัยอย่างแน่นอนเมื่ออยู่ใกล้เขา รีบช้อนร่างอวบอัดของหลานสาวขึ้นอุ้มเอาไว้ในอ้อมแขน สองแขนน้อยๆ ของน้อยหน่าโอบรัดอยู่รอบลำคอบึนหนาของโรม

          “อากาศเย็น... น้ำเย็น... หนูคงยังไม่คุ้นกับที่นี่”

          เขาอุ้มร่างระทดระทวยของหลานสาวเข้ามาในกระท่อมที่อยู่ใกล้ๆ ด้วยรู้ว่าภายในจะอบอุ่นกว่าภายนอก บีบนวดสักเดี๋ยวอาการตะคริวก็หาย

          “ลุงจะนวดให้... ปวดตรงไหนบ้าง”

          ร่างกำยำถามขณะวางร่างของน้อยหน่าลงบนแคร่ไม้ไผ่ที่ตั้งชิดผนังด้านหนึ่งของกระท่อมร้าง

          “ปวดทั้งตัวเลยค่ะพ่อโรมขา”

          น้อยหน่าเหลือบตาขึ้นมองสบตาลุงโรมด้วยหัวใจเต้นแรง น้ำเสียงออดอ้อน

โรมดูเซ็กซี่เหลือเกินในสภาพที่ร่างกำยำของเขาเหลือเพียงกางเกงบ็อกเซอร์ตัวเดียว

น้อยหน่าค่อยๆ ถอดกางเกงขาสั้นออกจากเอว ค่อยๆ รั้งออกจากปลายเท้า ทำให้เรือนร่างเอิบอิ่มเหลือเพียงแพนตี้ตัวน้อยกับเสื้อยืดเปียกน้ำ เสื้อบางๆ แนบเน้นจนเห็นโนมเนื้อความเป็นสาวทั้งบนและล่างชัดเจนสะดุดตาของโรม

          “โอ้ว... ”

          โรมพยายามระงับอารมณ์บางอย่างที่พลุ่งพล่านขึ้นมาทันทีกับสิ่งที่เห็น เนินเนื้อสาวของหล่อนอูมแน่นจนแอ่นอ้าขึ้นมาจากง่ามขาขาวเนียน แลเห็นเป็นกลีบอูมแน่นคล้ายสมโอสองกลีบประกบกันแน่นอยู่ภายใต้แพนตี้สีชมพูตัวน้อย

‘ให้ตายเถอะโรบิ้น... ให้ดับดิ้นเถอะโรเบิร์ต’

ใครจะคิดว่าภาพที่เห็นอยู่ต่อหน้าจะทำให้น้ำลายของเขาเกือบไหลย้อยออกมา

“ลุงคิดว่า... ”

สีหน้าของโรมบอกความลังเล แววตาดูอึดอัด

“ทำไมคะ”

น้อยหน่ารีบถาม

“เรากลับไปทายาที่บ้านน่าจะดีกว่า”

โรมพยายามสะกดกลั้นอารมณ์ที่เดือดพล่านอยู่ในอก ความเย้ายวนใจของน้อยหน่าทำให้เขารู้สึกร้อนผ่าวไปทั้งตัว ทั้งที่ความหนาวเย็นของอากาศในเดือนธันวายังโชยพัดมาบาดผิวพร้อมกับสายลมอยู่ในเวลานั้น

“ไม่เอาอ่ะ... พ่อโรมใจร้าย น้อยหน่าจะให้พ่อโรมนวดให้ตรงนี้”

เวลาดื้อท่าทางของน้อยหน่าช่างเหมือนเด็ก หล่อนทำหน้าเจ็บปวดให้รู้ สุดท้ายโรมก็ใจอ่อน จำต้องทรุดร่างลงนั่งริมแคร่ไม้

“ก็ได้... ลุงจะนวดให้ เดี๋ยวอาการดีขึ้นแล้วเราค่อย กลับ”

เขายกขาเรียวของหลานสาวขึ้นมาพิจารณาปลีน่องขาวเนียน ตรงที่น้อยหน่าชี้ว่าปวด

“ดีขึ้นไหม”

แรงบีบนวดเบาๆ หากทำเอาหญิงสาวเสียวร้าว เคลิบเคลิ้มไปทั้งร่าง โรมค่อยๆ คลึงคลำนวดเฟ้นขึ้นมาเรื่อยๆ กระทั่งมาหยุดตรงซอกขา

“โอเคมั้ย”

“อาการตะคริวหายแล้วค่ะ... แต่”

“แต่อะไร”

“คือมันจั๊กกะจี้ตรงนั้นค่ะ... พ่อโรมขา... ขึ้นมาอีกนิดค่ะ”

มือน้อยๆ ชี้นำทางเข้าไปในแพนตี้ลายลูกไม้สีชมพูหวาน

“หืม... มันเป็นยังไงหรือ? เอ่อ... อย่าบอกนะว่าหนูโดนปลิงเข้าตรงนั้น”

โรมทำหน้าตกใจ เขาลืมบอกไปว่าบึงบัวแห่งนี้มีปลิงชุกชุมอยู่พอสมควร แต่ที่กล้าลงเล่นน้ำเพราะว่าฤดูหนาวปลิงไม่ชุกชุมเหมือนหน้าฝน แต่ก็อาจจะหลงเหลืออยู่บ้าง

“ว้าย... อื๊ยยยย... คุณลุงช่วยเอามันออกไปทีนะคะ”

น้อยหน่าทำหน้าขยะแขยง โรมสังเกตเห็นเส้นขนอ่อนๆ บริเวณต้นแขนของหล่อนลุกซู่ชูชันเพราะความขยาดแขยง

“ลุงก็ไม่แน่ใจว่าปลิงมันเข้าไปหรือเปล่า... แต่เห็นหนูบอกว่ามันรู้สึกแปลกๆ ตรงนั้น”

“ฮือๆ... คุณลุงช่วยทำอะไรสักอย่างสิคะ”

“ถ้าจะให้ลุงตรวจดูให้แน่ใจ... อาจจะต้องใช้วิธีที่ล้ำลึกหน่อย แต่หนูแน่ใจนะว่าไม่ถือสา... ไม่ว่าลุง”

โรมเอ่ยขึ้นเหมือนกรุยทางไปสู่สิ่งที่เขาแอบวาดหวังเอาไว้

“จะทำอะไรก็ได้ค่ะ... รีบๆ เถอะค่ะน้อยหน่ากลัวปลิง”

หญิงสาวเร่ง

“งั้นได้เลย”

โรมบอกพลางรวบสะโพกตึงเต็มของหลานสาวแล้วกระชากมาตรงขอบเตียง

“อุ๊ย”

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status