ทั้งที่โรมรู้ตั้งแต่นาทีแรกที่เจอหน้าหล่อน ในวันที่เขาไปรับน้อยหน่าที่กรุงเทพฯ การได้เจอหน้าลูกสาวของเพื่อนรักทำให้โรมรู้ว่าการรอคอยที่ยาวนานของเขากำลังจะสิ้นสุดลงแล้ว“แล้วหนูมั่นใจแล้วใช่ไหม ไม่รังเกียจใช่ไหม... ที่ได้คนแก่เป็นแฟน”วัยที่แตกต่างกันมากทำให้โรมเป็นกังวล น้อยหน่าเพิ่งอายุย่างสิบเก้า ขณะที่เขากำลังจะแตะสี่สิบในอีกไม่กี่วันข้างหน้า“ไม่ค่ะ... ลุงโรมแก่ที่ไหนกันคะ”ที่หล่อนรู้ว่าโรมยังไม่แก่ก็เพราะว่าเพิ่งทดสอบพละกำลังของเขามาหมาดๆ“ปากหวานจัง... แล้วลุงก็เชื่อคนง่ายเสียด้วยสิ”หนุ่มใหญ่ตีสำนวน“พ่อโรมยังแข็งแรงมากค่ะ... กล้ามเป็นมัดๆ เลย”หล่อนบอกขณะลูบไล้แผงอกแกร่งไปด้วยมัดกล้ามของเขา นิ้วน้อยๆ เกลี่ยไล้เส้นขนสีดำที่แผ่กระจายไปทั่วอก กลิ่นฟีโรโมนของผู้ชายอายุรุ่นราวคราวพ่อทำให้หัวใจของสาวน้อยเต้นแรงจนไม่อยากผละออกมาจากอกเขาสัมผัสเบาๆ จากฝ่ามือน้อยๆ ของหลานสาวที่กำลังซุกซนอยู่กับร่างกายของโรม ทำให้ท่อนเนื้อที่แช่นิ่งอยู่ในรูสวาทฟิตแน่นเริ่มคึกแข็งขึ้นมาอีกครั้ง“อุ๊ย... ”น้อยหน่ารับรู้ถึงความรู้สึกนั้น ความยาวใหญ่ของเขาเริ่มพองขยาย คับแน่นจนเริ่มอึดอัด“ทำไมมันแน่นขึ้น
“พ่อเลี้ยงคะ... พอจะมีเวลาคุยกับคำแก้วสักครู่ไหมคะ”หลังจากช่วงเวลาอาหารเช้าได้ผ่านพ้นไปแล้ว คำแก้วซึ่งเป็นสาวเหนือเรือนร่างอวบขาว เดินเข้ามากระซิบกระซาบข้างหูของผู้เป็นเจ้าของบ้านเบาๆ หล่อนทำงานรับใช้อยู่ในบ้านของโรมมาหลายปีแล้ว“พ่อขอตัวเดี๋ยวนะ”โรมขยับลุกขึ้นจากเก้าอี้ ตอนนั้นมีน้อยหน่านั่งร่วมโต๊ะอาหารอยู่ด้วยเหมือนเช่นทุกๆ วันที่ผ่านมาโรมเดินเข้ามาทรุดร่างสูงใหญ่ลงนั่งไขว่ห้างในห้องรับแขก คำแก้วรีบตามมานั่งข้างๆ“มีอะไรก็ว่ามา”เจ้าของบ้านถามโดยไม่ได้มองหน้าหล่อน“แก้วได้ยินคนในบ้านซุบซิบกันแล้วไม่สบายใจค่ะ เลยตัดสินใจว่าควรจะบอกเรื่องนี้กับพ่อเลี้ยง”หล่อนเกริ่นเข้าเรื่อง“แล้วมันเรื่องอะไรล่ะ”หัวคิ้วของโรมชิดเข้าหากัน“เรื่องพ่อเลี้ยงกับหนูน้อยหน่าค่ะ”คำแก้วตรงเข้าประเด็นในทันที“ยังไง... ?”พ่อเลี้ยงโรมพอจะเดาได้ ว่าขณะนี้ผู้คนเริ่มพูดถึงความสัมพันธ์ของตนกับน้อยหน่าว่ายังไง แต่ที่แกล้งทำเป็นไม่รู้ก็เพราะว่าอยากฟังจากปากของคำแก้ว“คนในบ้าน... อ้อ น่าจะเรียกว่าคนทั้งหมู่บ้านสินะ กำลังซุบซิบกันว่าพ่อเลี้ยงเคลมหลาน... พ่อเลี้ยงกินเด็ก”คำแก้วไม่อ้อม“แล้วถ้าเป็นอย่างนั้นจริงๆ.
โรมเรียก ตอนนั้นคนงานชายหลายคนกำลังเก็บลำไยกันอย่างขะมักเขม้น เสียงเข้มๆ ของพ่อโรมทำให้หญิงสาวที่กำลังก้มหยิบลำใยในตะกร้าขึ้นมาชิมถึงกับสะดุ้ง“จะมาแถวนี้ทำไมไม่บอกพ่อก่อน”เสียงของโรมบอกความโกรธ“กลับเข้าบ้านเดี๋ยวนี้”“ทำไมคะพ่อโรม”“อย่าถาม... ”โรมกระชากข้อมือของหล่อน น้อยหน่าจำต้องเดินต้อยๆ ตามกลับเข้ามาในบ้าน นึกสงสัยว่าเหตุใดพ่อโรมจึงโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ ท่าทางเหมือนไปกินรังต่อรังแตนที่ไหนมา“พ่อโรมทำไมต้องดุน้อยหน่าด้วยคะ”หญิงสาวไม่รู้ว่าตัวเองทำผิดอะไร ก็แค่ไปเดินเล่นที่สวนลำไย ทำไมเขาต้องโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ“ก็ไม่อยากให้ออกมาวุ่นวายแถวนี้”“ทำไมคะ”“ไม่เห็นหรือไงว่าตรงนั้นมีแต่คนงานชาย”โรมหึง“ก็คนงานในไร่ของพ่อโรมทั้งนั้นนี่คะ... ไม่เห็นมีอะไรน่ากลัวนี่คะ”“นี่ยังไม่เข้าใจอีกหรือว่าพ่อไม่ชอบให้สายตาผู้ชายพวกนั้นจ้องมองหนู”ขณะที่บอก สายตาของโรมยังจับจ้องอยู่ที่เต้าทรวงอวบใหญ่เป็นทรงสวย เม็ดหัวนมน้อยๆ เสียดสีกับเนื้อผ้าบางๆ จนตูมตั้งออกมาเด่นชัดตอนที่สายลมพัดโชยมาปะทะเรือนร่างอะร้าอร่าม“แล้วก็กรุณาช่วยสวมเสื้อชั้นในด้วย”โรมทำเสียงไม่พอใจ กลับกลายเป็นว่าเรื่องไม่สวมเสื้อชั้นใน
ครึ้ม ใกล้ๆ กับรถกระบะขับเคลื่อนสี่ล้อคันใหญ่ที่เขาใช้เดินทางอยู่เป็นประจำ “ครับพ่อเลี้ยง... จะไปกันเลยใช่ไหมครับ”ลุงชมเงยหน้าขึ้นมาถาม แกทำท่าว่าจะลุกขึ้นจากม้าหินอ่อน แต่พ่อเลี้ยงรีบเบรคเอาไว้เสียก่อน“ยังๆ... ผมขอเวลาสิบนาที ลุงชมไปเตร็ดเตร่อยู่แถวๆ นี้ก่อนนะ เดี๋ยวผมโทรเรียก”“ได้ครับพ่อเลี้ยง”คนขับรถพยักหน้า โรมรีบตามเข้ามาหาน้อยหน่าที่รออยู่ในห้องและในทันทีที่ประตูห้องถูกผลักเข้าไป“ว้าว... ”โรมตรงเข้ากอดจูบเรือนร่างอวบอัดที่อยู่ในชุดกระโจมอกรอด้วยผ้าขนหนูผืนน้อยและในทันทีที่ผ้าขนหนูถูกกระชากออกจากเรือนร่าง สองเต้าเต่งตึงก็โดนริมฝีปากของพ่อโรมระดมจูบไซ้ไล้เลียหัวนมสองข้างสลับไปมาอย่างเร่าร้อน“อ๊อย... สยิวสุดๆ”น้อยหน่าขนลุก“ขอพ่อเสียบให้หายคิดถึงนะจ๊ะน้อยหน่าจ๋า”เวลาอยู่ด้วยกันสองต่อสอง โรมชอบใช้คำพูดสองแง่สองง่าม แต่ความหยาบคายน้อยๆ ตามประสาผู้ชายก็ทำให้สาวน้อยเกิดอาการใบหน้าร้อนวูบวาบขึ้นมาได้อย่างเหลือเชื่อ“อุ๊ย... ”น้อยหน่าสะดุ้ง คนชอบเล่นท่ารวบเอวอ้อนแอ้นมาจัดท่าทางให้คว่ำลำตัวลงกับขอบเตียง ก่อนจะง้างเข่าข้างหนึ่งขึ้นไปคร่อมตะแคง จากนั้นก็เสียบแทงท่อนเอ็
โรมบอกพลางรัวจูบแรงๆ จนทั่วแก้มแดงเรื่อของหญิงสาวสุดรัก“พ่อโรมรีบกลับมานะคะ... จุ๊บ”น้อยหน่าหอมแก้มครึ้มเคราของเขาบ้าง“จ้ะ... รอพ่อนะคนดี”เขาจูบหน้าผากหล่อนอีกครั้งเป็นการล่ำลา ก่อนจะก้าวยาวๆ ออกไปเรียกลุงชม เร่งเสียงโหวกเหวกอยู่ที่หน้าบ้านทั้งที่ตัวเองเป็นคนทำให้เสียเวลา ขืนชักช้าแม้แต่นาทีเดียวมีหวังไปไม่ทันประชุมแน่ๆน้อยหน่าทิ้งกายลงบนเตียงนอน แม้ตอนนั้นพ่อโรมออกไปได้สักพักแล้ว หากความเสียวซ่านที่เขาฝากเอาไว้ก็ให้รู้สึกราวกับว่าแท่งเนื้อของโรมเพิ่งถูกถอนออกจากร่าง ตอนนั้นกลีบสวาทยังร้อนผ่าววูบวาบไม่คลาย เมื่อนึกถึงสัมผัสเร่าร้อนที่พ่อโรมทิ้งเอาไว้ร่างบอบบางยังหอบโหยหมดเรี่ยวแรงอยู่บนเตียง ไม่คิดว่าพ่อโรมจะเร่าร้อนรุนแรงและเซ็กส์จัดขนาดนี้ เพียงแค่นาทีสั้นๆ แต่เขาก็สามารถส่งหล่อนจนถึงสวรรค์หลังจากเผลอหลับไปครู่สั้นๆ เมื่อตื่นขึ้นมาร่างอวบอัดก็ขยับลุกขึ้นจากเตียง ตอนนั้นจึงได้รู้ว่าน้ำรักของพ่อโรมไหลราดออกมาเปียกเปรอะไปทั้งซอกขา ทั้งที่อายุก็ไม่น้อย แต่น้ำของพ่อโรมเยอะเหลือเกินน้อยหน่าก้าวเข้าห้องน้ำ อาบน้ำชำระล้างร่างกายทุกซอกหลืบจนเนื้อตัวสะอาดสะอ้าน ก่อนจะลงมาในครัวเพราะรู
“จะทานเฉาก๊วยอีกสักถ้วยไหมคะ... ”คำแก้วเอื้อมคว้าถ้วยที่วางอยู่ตรงหน้าหญิงสาว ทำท่าว่าจะตักเฉาก๊วยมาเติมให้“พอแล้วค่ะ... ขอบคุณค่ะ”หญิงสาวรู้ว่าตอนนี้หล่อนคงกลืนไม่ลงแล้ว“เมื่อก่อนพ่อเลี้ยงเจ้าชู้มากหรือคะพี่คำแก้ว”น้อยหน่าชวนคุยเพราะอยากรู้“ใช่... คุณโรมชอบเอาเด็ก... โดยเฉพาะวัยกำดัดแบบหนูนี่แหละ”คำแก้วรีบสาวไส้พ่อเลี้ยง“คุณโรมเคยบอกไหมว่าเขามีลูกมีเมียมาแล้ว”คำแก้วรีบเล่าเมื่อได้โอกาส“ไม่เคยค่ะ”น้อยหน่าตกใจเล็กน้อย“ใช่... แต่พี่ไม่อยากเล่าอะไรมากไปกว่านี้ อยู่ๆ ไปเดี๋ยวหนูก็ได้รู้เอง... เอาเป็นว่าพี่ไม่อยากเล่าอะไรมาก”คำแก้วเกริ่นทิ้งเอาไว้ให้น้อยหน่าอยากรู้“ไม่เป็นไรค่ะ... ขอบคุณพี่คำแก้วที่บอก”ใบหน้าของน้อยหน่าดูซีดเศร้าลงไปอย่างเห็นได้ชัด ก่อนจะขอตัวออกมาจากครัวคำแก้วทอดสายตามองตามด้วยความรู้สึกสะใจอยู่ลึกๆ หลังจากได้ระบายความหนักอึ้งในอกออกมาเสียบ้าง น้อยหน่าสมควรจะได้รู้ว่าใครมาก่อนมาหลังกว่าโรมจะกลับมาถึงบ้านก็เกือบค่ำ เพราะเสร็จจากประชุมนัดใหญ่ก็มีประชุมกลุ่มย่อยในตำบลที่เขาดูแลรับผิดชอบ หลังจากได้รับนโยบายมาจากส่วนกลางให้ช่วยสอดส่องดูแลเรื่องบทบาทของชุมชนในก
ในเวลาต่อมา“น้อยหน่าอยู่ไหน?”โรมถามขึ้นทันทีที่เดินเข้ามาในบ้าน สาวใช้ชาวพม่าสองคนที่กำลังกวาดพื้นอยู่ในตอนนั้นหันมามองหน้ากันด้วยท่าทางหวาดๆ แต่คนที่ตอบคำถามของโรมกลับเป็นคำแก้วที่เดินออกมาพอดี“คุณน้อยหน่าอยู่ในห้องนี่คะ... ”คำแก้วบอก โรมรีบเดินลงส้นเท้าหนักๆ มาถึงหน้าห้องนอนของน้อยหน่าจากนั้นก็ทั้งเรียกทั้งเคาะประตูรัวๆ จนคนที่นอนอยู่บนเตียงสะดุ้งตื่นขึ้นมาด้วยความตกใจ“น้อยหน่า... เปิดประตูเดี๋ยวนี้”โรมทุบแรงจนบานประตูแทบพัง“เดี๋ยวค่ะ... กำลังจะเปิดให้เดี๋ยวนี้แหละค่ะ”หญิงสาวพยุงกายลงมาจากเตียง และในทันทีที่บานประตูเปิดออกจากกัน“ทำไมไม่รับโทรศัพท์”โรมคว้าต้นแขนของหล่อนแล้วบีบแรงด้วยความลืมตัว ก่อนจะเป็นฝ่ายตกใจขึ้นมาเสียเอง เมื่อพบว่าน้อยหน่าตัวร้อนเป็นไฟ“โอ๊ย... หนูเจ็บนะคะ”“พ่อขอโทษ... เอ่อ ตัวร้อนจี๋เลย”“หนูไม่สบายค่ะ”น้อยหน่าไม่ได้แกล้ง“เป็นอะไรมากหรือเปล่า... ตัวร้อนขนาดนี้คงต้องไปหาหมอ”เสียงของโรมบอกความห่วงใย“ให้น้อยหน่านอนสักพักก็น่าจะดีขึ้นเองค่ะ... พ่อโรมออกไปเถอะค่ะ”โรมรู้สึกได้ถึงอาการบึ้งตึงน้อยๆ ของหลานสาว เขาพยายามเชื่อมโยงเรื่องราวเข้ากับสาเหตุที่ห
โรมทำทีเป็นเงื้อมือใกล้ก้นกลมกลึง ทำท่าทางราวกับผู้ใหญ่กำลังจะตีเด็ก เสียงเข้มๆ และแววตาดุที่มองมาอย่างคาดโทษทำให้สาวน้อยขยับก้นหนีแทบไม่ทัน“พ่อโรมใจร้าย... ขนาดไม่สบายยังจะตีน้อยหน่าอีก”โรมรู้ตัวว่าเขาแค่ขู่ แค่น้อยหน่าตัวร้อนเขาก็ห่วงจะเป็นจะตาย ใครจะกล้าทุบจะตีหล่อนได้ลงคอ“ถ้าไม่ไปหาหมอพ่อจะเช็ดตัวให้”โรมเสียงอ่อนลง ก้มลงช้อนร่างของหล่อนขึ้นอุ้มเอาไว้ในอ้อมแขนกำยำ น้อยหน่าดิ้นขลุกขลักกระทั่งเขาพามาวางลงนอนบนโซฟาหนังที่วางอยู่ใกล้กับหน้าต่างของห้องนอน“อยู่นิ่งๆ... ”กระดุมเสื้อซึ่งเป็นชุดนอนลายหมีพูห์ค่อยๆ ถูกแกะออกจนถึงเม็ดสุดท้ายที่แนวสาบเสื้อ ก่อนที่จะโดนเปลื้องออกจากลาดไหล่สล้าง“อุ๊ย... ”คนโดนจับถอดเสื้อยกมือขึ้นปิดทรวงอกอวบใหญ่“จะอายทำไม... ในตัวหนูยังมีตรงไหนอีกหรือที่พ่อโรมไม่เคยเห็น... อู้ว แค่ถอดข้างบนหนูก็เซ็กซี่จนพ่อใจเต้นแรง ถ้าถอดข้างล่างพ่อเริ่มไม่แน่ใจว่าจะทนเช็ดตัวให้หนูจนเสร็จได้หรือเปล่า”“พ่อโรมหื่น... พ่อโรมชอบเด็กสาวๆ... เจอเด็กสาวๆ คงฟาดเรียบทุกคนสินะ”ถ้อคำของคำที่ว่า ‘พ่อโรมชอบเอาเด็ก’ ยังกึกก้องอยู่ในหูของน้อยหน่า ได้ยินแล้วชวนให้รู้สึกปวดแปลบในใจอย่
โชว์ลีลาชิวหาพาเพลินเบิร์นกุหลาบงามของหล่อนได้อย่างถึงอกถึงใจ“อีกนิดนะจ๊ะ... ”คนชอบดูด ชอบเลียอยากลิ้มรสเม็ดทับทิมแดงๆ ที่ปูดเป่งขึ้นมาเหนือรอยแยกของร่องสวาท“โห... สวยเหลือเกิน”เขาแบะบีบกลีบเสียวจนปลิ้นขึ้นมาจากพุ่มขนสีดำ ก่อนจะกระหน่ำด้วยปลายลิ้นตั้งเป็นลำกระแทกทิ่มลงมาถี่ๆ บางครั้งก็ตะแคงลิ้นเสียดสีไล้เลียเม็ดกระสัน นั่นอาจจะเป็นเทคนิควิธีที่ทำให้ปลายลิ้นของโรมเคลื่อนไหวส่ายสั่นไปในทิศทางใหม่ๆ ถูกอกถูกใจจนเมียรักร้องคราง“อ๊อยยย... ”น้อยหน่าสะดุ้งเมื่อติ่งกระสันโดนขบกัดเบาๆ สลับดูดแรงๆ แล้วรวบเอาไว้ด้วยปลายลิ้น ส่งผลให้ปุ่มเนื้อเม็ดน้อยนูนเด่นแดงเรื่ออยู่ในอุ้งปากของพ่อโรมที่ขบเม้มเมามัน ไม่นานน้ำหล่อลื่นก็แตกซ่านออกมาอีกคำรบ “ไม่ไหวแล้วค่ะ... อูย” มือเรียวของหล่อนขยุ้มศีรษะของพ่อโรมเอาไว้แน่น แผ่นหลังบอบบางแอ่นระแน้ขึ้นจากพนักหัวเตียง ขณะปลายลิ้นของโรมรู้สึกได้ถึงอาการตอดตุบรุนแรง“อูย... เนื้อเต้นตุบๆ เชียว”หนุ่มใหญ่สายเบิร์นรับรู้ได้ถึงอาการตอบสนองรุนแรง กลีบสวาทของเมียรักหนีบแน่นอยู่กับปลายลิ้นของเขาที่ชอนไชเข้ามากวาดเลียความนุ่มอ่อนเหมือนใจกลางของเกลีย
มีเพศสัมพันธ์กันได้ทันทีเสียเมื่อไหร่ คงต้องรอให้ภรรยาได้พักฟื้นร่างกายจนกว่าจะพร้อม“ขอพ่อเข้าไปทักทายลูกนะครับ”คนดื้อไม่หยุดอ้อน“ไม่ได้ค่ะ... ” น้อยหน่ารีบห้าม อันที่จริงหล่อนกับพ่อโรมก็งดร่วมรักตลอดช่วงสามเดือนแรกที่รู้ว่าท้อง หมอสั่งว่าควรงดเพื่อความปลอดภัย เพราะในช่วงสามเดือนแรกครรภ์ยังอ่อน จะมีโอกาสเสี่ยงต่อการแท้ง“วันนี้ขอพ่อเข้าไปทักทายลูกนะจ๊ะ”“ไม่ได้ค่ะ... ของพ่อโรมทั้งใหญ่ทั้งยาว”น้อยหน่าส่ายหน้า เพราะรู้ว่าจะเป็นอันตรายกับลูก“พ่อไม่ได้หมายความว่าจะเอาน้องชายของพ่อใส่เข้าไปเมื่อไร... แต่พ่อโรมจะใช้ลิ้น... นะจ๊ะ”เพียงแค่สามีแลบลิ้นออกมาตวัดเลียริมฝีปาก น้อยหน่าก็รู้สึกร้อนวูบวาบไปทั้งช่องท้อง “จะดีหรือคะ?”โรมรู้ว่าถ้าภรรยาถามแบบนี้แสดงว่า ‘โอเค’ เพราะนานแล้วที่เขากับหล่อนไม่ได้ร่วมรักกัน น้อยหน่าเองก็ต้องอยากเป็นธรรมดา แต่การที่ต้องอุ้มท้องทำให้หล่อนเป็นกังวลทุกวันนี้โรมเฝ้าดูแลแม่ของลูกมิได้ห่าง อายุครรภ์เจ็ดเดือนเป็นช่วงที่เด็กทารกเติบโตอย่างรวดเร็ว ทำให้ท้องของน้อยหน่าโตขึ้นมากพ่อโรมคอยช่วยบีบนวดให้เป็นประจำเมื่อเห็นหล่อนแสดงอาการอึดอัด แน่นท้อง ปวดหลังปวดเ
ที่คลินิกในเมืองเชียงใหม่ ในตอนสายของวันเดียวกันนั้น ด้วยความตื่นเต้นดีใจจนออกนอกหน้า ใช้เวลาไม่ถึงชั่วโมงพ่อเลี้ยงโรมก็ขับรถพาน้อยหน่าเดินทางมาถึงคลินิกแห่งหนึ่งที่ตั้งอยู่ในตัวเมืองเชียงใหม่“พ่อรออยู่ข้างนอกนะจ๊ะ”เสร็จจากพยุงร่างเอิบอิ่มของน้อยหน่าเข้ามาส่งในห้องตรวจซึ่งมีคุณหมอนั่งรออยู่ข้างใน พ่อโรมก็ก้าวกลับออกมาทรุดร่างสูงใหญ่ลงนั่งรออยู่ที่เก้าอี้หน้าห้องตรวจ จิตใจเอาแต่จดจ่อว้าวุ่นกระวนกระวายรอฟังว่าภรรยาจะท้องหรือเปล่า? ครู่ใหญ่ๆ ต่อมา น้อยหน่าเดินออกมาจากห้องตรวจด้วยใบหน้าซีดเซียว พ่อโรมรีบลุกขึ้นจากเก้าอี้ ตรงรี่เข้าประคองร่างของภรรยายสุดที่รัก ก่อนจะเหลือบไปเห็นว่าคุณหมอถือแฟ้มเดินตามออกมาด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม“ผลตรวจเป็นยังไงบ้างครับคุณหมอ”โรมถาม“ครับ... ลูกสาวคุณกำลังตั้งครรภ์ครับ ยินดีด้วยนะครับ... คุณกำลังจะมีหลานแล้วครับ”คุณหมอตอบ คำว่า ‘ลูกสาวคุณ’ และ ‘คำว่า ‘หลาน’ บอกให้รู้ว่าคุณหมอคิดว่าโรมเป็นพ่อของน้อยหน่าอย่างไม่ต้องสงสัยที่คุณหมอเข้าใจไปอย่างนั้นก็เป็นเพราะว่าได้ยินโรมแทนตัวเองว่า ‘พ่อ’ ทุกคำตอนที่พูดกับน้อยหน่า“ขอบคุณมากนะครับคุณหมอ”สี
น้อยหน่าถึงสวรรค์อย่างรุนแรง ยังคงโยกบั้นท้ายบดโม่หมุนวนก้นกอยเนิบนาบอยู่บนหน้าตักของเขาตอนนั้นโรมยังกระเด้าไม่หยุดสลับค้อมใบหน้าลงมาดูดสองเต้าเสียงดังจ๊วบจั๊บ สองมือเกร็งขยำบั้นท้ายของเมียรักเอาไว้แน่น แอ่นสะโพกกระเด้า กด เกร็งกล้ามเนื้อทุกส่วนเพื่อถ่ายเทน้ำรักฝากเอาไว้ในกายของภรรยาทุกหยดหยาดอีกสัปดาห์ต่อมาแผลของโรมเริ่มหายสนิทเป็นปกติ หลังจากตัดไหมเรียบร้อยแล้วเขาก็เริ่มออกตรวจงานในไร่ในนาตามปกติโรมทอดสายตาไปกลางทุ่ง ข้าวเหลืองเต็มนาที่ถูกเก็บเกี่ยวออกมาเป็นเมล็ดกว่าร้อยไร่เริ่มนำออกมาตากแดดให้แห้ง เพื่อนำส่งเข้าสู่กระบวนการสีออกมาเป็นเมล็ดข้าวต่อไป เช่นเดียวกับเมล็ดกาแฟในไร่ที่ถูกเก็บมาตากไว้กลางลานกว้าง โรมประเมินคร่าวๆ ด้วยสายตาก็พอจะรู้ว่าปีนี้ผลผลิตทั้งไร่ทั้งนาได้เกินกว่าเป้าที่ตั้งเอาไว้เมื่อกลับเข้ามาถึงบ้าน“น้อยหน่า”โรมเรียกภรรยาในทันทีที่ผลักประตูเข้ามาแล้วไม่เห็นหล่อน“คะ... พ่อโรมเรียกน้อยหน่าทำไมคะ”คนที่กำลังก้มหน้าอาเจียนอยู่ที่อ่างล้างหน้ารีบหันมาขานรับ“เป็นอะไร... ไม่สบายหรือยังไง?”โรมตกใจ เสียงอาเจียนดังลั่นทำให้เขารู้สึกเป็นห่วง“ไม่รู้ค่ะ... น้
“ถ้าอยากกินน้อยหน่าก็ได้... แต่หลังจากกินข้าวกินยาก่อนนะคะ... ค่อยกินน้อยหน่า”ภรรยารีบต่อรอง“วันนี้มีอะไรมาให้พ่อโรมกิน”“ข้าวต้มกุ้งค่ะ”หล่อนรู้ว่าพ่อโรมชอบ“เดี๋ยวนี้รู้ใจพ่อไปซะทุกอย่าง... น่ารักจัง”โรมเหลือบมองภรรยายกถ้วยข้าวต้มขึ้นจากถาด นำมาวางลงใกล้เตียง ใช้ช้อนคนเบาๆ ระบายควันร้อนที่ลอยขึ้นมาจากปากถ้วย“น้อยหน่าป้อนให้นะคะ”“จ้ะ... ”โรมรู้ว่าหญิงสาวคงอยากตอบแทน เพราะว่าถ้าเมื่อวานเขาไม่เสี่ยงชีวิตเข้าช่วยเอาไว้ หล่อนก็คงไม่มีโอกาสมานั่งป้อนข้าวต้มให้เขา“ขอบคุณพ่อโรมนะคะ”“เรื่องอะไร”“ก็ที่พ่อโรมเสี่ยงชีวิตช่วยหนู”“ก็หนูเป็นดวงใจของพ่อ... ไม่มีหนูพ่อโรมก็ไม่รู้ว่าจะอยู่ยังไง”น้อยหน่าเหลือบมองหน้าสามีแวบหนึ่ง โรมเห็นประกายซาบซึ้งในดวงตา“ทานข้าวแล้วเดี๋ยวทานยานะคะ”“จ้ะ”โรมอมยิ้ม รู้สึกได้เลยว่ายาแก้ปวดใดๆ ก็ไม่ดีไปกว่าการที่มีน้อยหน่านั่งเคียงข้างเอาอกเอาใจอยู่ใกล้ๆ“เมื่อวานหนูตกใจแทบช็อค... กลัวพ่อโรมถูกยิง... คราวหลังพ่อโรมอย่าทำอะไรเสี่ยงแบบนั้นอีกนะคะ”“แต่ก็คุ้มค่ากับการเสี่ยง” เสียงของพ่อโรมตอบกลับมาอย่างคนที่มีความดื้อรั้นอยู่ในตัว“คุ้มยังไง”“คุ้มสิจ๊ะ...
“อย่านะเสี่ย... ก็ไหนเสี่ยบอกว่าจะไม่ทำอันตรายคุณน้อยหน่า ถ้ากำนันโรมไม่พาคนบุกมา”สิ้นเสียงของคำแก้วหลังมือของเสี่ยเบิ้มก็สะบัดใส่หน้าของหล่อนเสียงดังฉาด ปรามว่าอย่ายุ่ง ทำให้คำแก้วจำต้องนิ่งอยู่ในอาการสะกดเก็บความโกรธ กัดฟันมองเสี่ยเบิ้มเดินกลับเข้าไปในแค้มป์เพื่อจัดการกับน้อยหน่าโรมได้โอกาสก็ไม่รอรี่ เขาปรี่ออกมาจากพุ่มไม้ที่ซ่อนดูเหตุการณ์อยู่เงียบๆ“ใครวะ... ”ปังๆ ๆ ๆ ๆ ๆเสียงปืนอูซี่ในมือลูกสมุนเสี่ยเบิ้มสาดเข้ามาที่ร่างของกำนันโรม เขาสามารถตีลังกาหลบหลีกห่ากระสุนได้อย่างเหลือเชื่อ“รู้จักกูน้อยไปแล้ว”โรมกระเสือกกายหลบอยู่หลังขอนไม้ เมื่อสุดปลาย ของที่กำบังเขาก็ผงาดขึ้นมากราดปืนใส่ร่างสมุนเสี่ยเบิ้มทั้งห้าคนจนงายหลังตกไปยังซอกเหวที่อยู่ด้านหลังโรมพุ่งเข้ามาในแค้มป์คนงานซึ่งตอนนั้นมีเพียงไอ้เสี่ยเบิ้มกับน้อยหน่า เสี่ยเบิ้มกำลังจะแก้มัดให้น้อยหน่าเพื่ออุ้มขึ้นมาปลุกปล้ำขืนใจบนเตียงโรมยกเท้าขึ้นถีบหน้าต่างดังโครมแล้วพุ่งเข้าตัวเข้ามาในห้อง“ไอ้เสี่ยนรก... อย่าแตะต้องเมียกูแม้แต่เส้นผม”เสี่ยเบิ้มซึ่งตอนนั้นกำลังเงอะงะ ทำอะไรไม่ถูกเพราะเสียงปืนที่ดังขึ้นจากภายนอก“ตายเสียเถอะม
คำแก้วตกใจ อันที่จริงหล่อนตั้งใจว่าจะหนีไปเงียบๆ เพียงลำพัง แต่สถานการณ์กลับพลิกผันไปสู่ความวุ่นวายซึ่งคำแก้วเชื่อว่าต้องบานปลายใหญ่โตแน่ๆ“เอ็งนี่โง่ไปได้... ก็เอาไว้ต่อรองสิวะ ต่อรองกับคนของกำนันโรมว่าอย่างเพิ่งบุกเข้ามาที่แค้มป์คนงาน ขอเวลาให้คนของเราขนย้ายของลงเรือสักชั่วโมง”มีสายส่งข่าวให้เสี่ยเบิ้มรู้เช่นกัน ว่ากำนันจะพาคนบุกเข้ามาทลายแค้มป์คนงานที่แอบตั้งอยู่กลางป่าเพื่อตัดไม้ ด้วยความเสียดายไม้บางส่วนที่ตัดโค่นเอาไว้แล้ว เสี่ยเบิ้มตัดสินใจว่าจะล่องไม้ไปตามลำน้ำที่อยู่ด้านหลังของชายป่า ใช้เวลาชั่วโมงเดียวคงชักลากกันเสร็จ ถ้าไม้ล่องเข้าเขตพม่าเสียแล้วก็ยากที่ทางการจะตามจับ“เสี่ยอย่าทำอะไรคุณน้อยหน่าเลยนะ”คำแก้วเป็นห่วง อันที่จริงหล่อนไม่ใช่คนที่เลวร้ายโดยกมลสันดาน แต่เป็นเพราะความริษยาที่นำพาชีวิตไปสู่ทางต่ำ“ถ้าไอ้กำนันโรมมันยอมฟังข้อต่อรอง... บางทีเสี่ยอาจจะไว้ชีวิตเมียมัน”เสี่ยเบิ้มเจ้าเล่ห์ คำตอบที่ได้ยินไม่ได้ทำให้คำแก้วรู้สึกโล่งใจเลยสักนิด“เอาโทรศัพท์มานี่”เสี่ยเบิ้มกระชากโทรศัพท์มาจากมือของคำแก้ว ยกขึ้นถ่ายภาพน้อยหน่าที่นอนสลบอยู่บนเบาะด้านหลังของรถตู้“เอ็งรีบส่งภ
นั่นก็เป็นเสน่ห์ที่ทำให้ ‘กำนันโรม’ คนนี้แตกต่างจากผู้ชายคนอื่น “แสดงว่าหอมขี้เต่าพ่อกระมัง... แบบนี้หลงกลิ่นฟีโรโมนพ่อโรมเข้าแล้วใช่ไหม?” โรมบีบจมูกสาวน้อยเบาๆ แกล้งใช้รักแร้ซึ่งเต็มไปด้วยขนรักแร้หนีบศีรษะของภรรยาอ่อนเยาว์เอาไว้แน่น “อ๊อย... พ่อโรมบ้า... ชอบแกล้งน้อยหน่าอ่ะ” กำปั้นน้อยๆ ทุบรัวอยู่ที่แผงอกแกร่งของสามีรุ่นราวคราวพ่อ ก่อนจะเอื้อมมือเรียวขึ้นมาลูบคลำใบหน้าคมคร้าม กระเสือกกายขึ้นมาจูบแก้มกำนันโรมเสียงดังฟอดใหญ่เหมือนให้รางวัล “น้อยหน่ารักพ่อโรมค่ะ... รักที่สุด พ่อโรมยอดรักของน้อยหน่า”หล่อนยอมรับว่าหลงรักรอยยิ้มของเขา หลงรักดวงตาสีสนิมเหล็กและผิวสีทองแดงคร้ามแดด พ่อโรมคนนี้ทำให้น้อยหน่าคลั่งใคล้หลงใหลในทุกๆ อย่างที่เป็นเขา“อย่าแกล้งหลอกให้คนแก่ดีใจนะ”โรมทำทีเป็นพริ้มตาชื่นใจที่ภรรยาบอกว่ารัก“หลอกคนแก่บาปน๊า... ”มือใหญ่เชยคางน้อยๆ ขึ้นมาจูบ“ไม่ได้หลอกนะคะ... น้อยหน่ารักพ่อโรมหมดหัวใจแล้วค่ะ... ชีวิตนี้น้อยหน่าคงรักใครไม่ได้อีกแล้ว”“ปลื้มจัง”หัวใจของกำนันโรมพองโตกับคำพูดของภรรยาที่ได้ยิน น้อยหน่านึกในใจว่าพ่อโรมจะรู้ต
มือเรียวพลักบ่าของพ่อโรมเป็นเชิงห้าม ยิ่งเขากระแทกลิ้นและริมฝีปากดูดเลียลงมาหนักๆ ก็ยิ่งทำให้น้อยหน่าอ่อนระทวย “ชอบจัง” หล่อนรู้สึกถึงความเต็มตื้นในอารมณ์รักใคร่ที่พ่อโรมกำลังปรนเปรอให้ ภายในช่องท้องกำลังแขม่วเกร็งเพราะเกิดความตื่นเต้นขึ้นมาอย่างประหลาดล้ำ “เปียกเยิ้มหมดแล้ว”โรมดูดเลียจนน้ำหล่อลื่นสาดทะลักออกมา เขาใช้ปลายลิ้นเคล้นคลึงติ่งกระสันจนน้ำหวานหลั่งออกมาเป็นระลอกที่สอง “พ่อโรมทนไม่ไหวแล้ว... วันนี้ของพ่อแข็งเป็นหินเลยจ้ะ หนูลองจับดูนะจ๊ะ... พ่ออยากให้หนูจับ”คำขอของพ่อโรมทำให้หัวใจของน้อยหน่าเต้นแรง นิ้วมืองุ่มง่ามไร้ประสบการณ์ค่อยๆ ลูบล้วงเข้ามาคลำแก่นกายผงาดกล้าระหว่างหน้าขาของเขา ความใหญ่ยาวขนาดเท่าๆ ท่อนแขนทำให้น้อยหน่ารู้สึกหวาดกลัว“พ่อโรมค่อยๆ นะคะ... น้อยหน่ากลัวเจ็บ”“จ้ะ... พ่อจะใส่ช้าๆ ค่อยๆ เบาๆ เจ็บแค่นิดเดียวเท่านั้น เหมือนมดกัด จากนั้นหนูจะมีแต่ความสุข”บอกแล้วพ่อโรมก็เแทรกลำตัวเข้ามาระหว่างง่ามขาที่เปิดรับอย่างฝืนๆบอกแล้วพ่อโรมก็เแทรกลำตัวเข้ามาระหว่างง่ามขาที่เปิดรับอย่างฝืนๆโรมค่อยๆ ส่ายเสียดส่วนปลายแดงก่ำ