LOGINShare
30ท้อง
Last Updated:
2025-03-07 22:42:49
Related chapters
เพื่อน(ไม่)รัก 31ไอ้น้องเวร!
Chapter 31ม่านหมอก....ทุกคนสนุกสนานจนกระทั่งถึงเวลาเลิก คนที่ไม่มาฉลองและไม่มาอวยพรพ่อโจฮานกับทุกคนคือปั้นจั่นเขาให้ความสำคัญกับธุระหรือคนอื่น แต่กลับไม่ให้ความสำคัญกับคนในครอบครัว และไม่ให้ความสำคัญกับฉันที่เป็นภรรยาหรือเป็นเมียของเขา คิดแล้วมันก็น่าน้อยใจนักที่ผู้หญิงอย่างฉันมันไม่เคยอยู่ในสายตาของเขาเลย“รีบไปกันเถอะ ถ้าเราไปก่อนเราก็จะมีโอกาสได้เที่ยวเล่นก่อนที่ขนมชั้นจะได้แสดงละคร แต่ถ้าเกิดว่าเราไปช้าถ่ายละครเสร็จค่อยเที่ยวก็ได้”“เพลียกันขนาดนี้จะไปไหวหรอคะ ภูเก็ตไม่ใช่ใกล้ๆนะคะ หรือว่าเราจะนั่งเครื่องไปคะ”“เราจะนั่งรถไปนี่แหละ แต่จะให้ลูกน้องพ่อเป็นคนขับไปส่ง รีบไปขึ้นรถดีกว่านารีอย่าลืมหยิบผ้าห่มไปด้วยนะ”“ค่ะ” นารีพยักหน้ารับคำ ก่อนจะเดินไปหยิบผ้าห่ม 3 ผืน แล้วเดินตามฉันกับพี่ขนมชั้นไปที่รถ“น้าคมสันกับน้าเจสันไปด้วยกันทั้งสองคนเลยนะคะเผื่อคนใดคนหนึ่งง่วงก็จะได้ผลัดเปลี่ยนกันขับ”“ครับคุณหนู”“เดี๋ยวๆ อย่าพึ่งไป” แม่น้ำชาตะโกนเรียกพร้อมกับหิ้วข้าวของพะรุงพะรังมาด้วย“แม่นี่ตื่นเช้ามากเลยนะคะนี่ยังไม่สว่างเลยแม่จะรีบตื่นขึ้นมาทำไมเนี่ย” พี่ขนมชั้นบ่นอุบพร้อมกับจ้
Last Updated : 2025-03-07เพื่อน(ไม่)รัก 32หยุดนะ
Chapter 32“ไอ้น้องเวร! มึงทำแบบนี้ได้ยังไง?” พี่ขนมชั้นพยายามกระชากปั้นจั่นให้ลุกขึ้น แต่ก็ไม่สำเร็จพี่เขาก็เลยพุ่งเข้าทำร้ายปั้นจั่นเลย“โอ้ย! หยุดนะ! บอกให้หยุด” ปั้นจั่นพยายามปัดป้องเมื่อพี่ขนมชั้นรัวกำปั้นทุบไปที่ใบหน้าของปั้นจั่น“กรี๊ดดด!! เป็นบ้าอะไรถึงมาทำร้ายปั้นจั่นเนี่ย” ริสากรีดร้องพร้อมกับผลักพี่ขนมชั้นแรงๆ“อีร่าน แย่งผัวชาวบ้าน คงจะคันมากสินะถึงได้มาแย่งผัวคนอื่น นังผู้หญิงแพศยาคนสารเลว”เพี้ยะ!เพี้ยะ!“หยุด มึงไม่มีสิทธิ์ทำร้ายเธอไม่ว่าใครหน้าไหนก็ไม่มีสิทธิ์ทำร้ายริสาทั้งนั้น ถ้ามึงทำร้ายเธอกูกับมึงได้เห็นดีกันแน่”“อ๋อ นี่มึงขู่กูเหรอ? นารีถ่ายรูปเอาไว้เลย”“ค่ะ”“หยุดถ่ายเลยนะฉันบอกว่าอย่าถ่ายอีบ้าฉันบอกว่าอย่าถ่าย” ริสาพยายามยกมือปิดหน้าของตนเอง“อีกคนร่านรับรองว่ามึงได้เป็นข่าวหน้าหนึ่งแน่ กูจะทำให้มึงดับและอับอายแทบแทรกแผ่นดินหนี”“พอเถอะขนมชั้นมึงอย่ามายุ่งเรื่องนี้เลย มันไม่ใช่เรื่องของมึงเลยนะ”“ถึงจะไม่ใช่เรื่องของกู แต่ม่านหมอกคือน้องสะใภ้กู คือเมียที่ถูกต้องตามกฎหมายมึงเข้าใจไหมไอ้ปั้นจั่นเมียที่ถูกต้องตามกฎหมาย ส่วนอีผู้หญิงคนนี้มันก็แค่เมีย
Last Updated : 2025-03-07เพื่อน(ไม่)รัก 33จะให้ทิ้งใครสักคนผมก็ทำไม่ได้เหมือนกัน
Chapter 33“ฮึก ๆ ฮื่อ ๆ”“พอแล้วไม่ได้ร้อง” พี่ขนมชั้น กอดฉันพร้อมกับลูบหัวเบาๆ ฉันร้องไห้ออกมาอย่างเจ็บปวดร่างกายสั่นสะท้านเพราะแรงสะอื้น“ทำไมเขาถึงใจร้ายกับหมอกได้ขนาดนี้ ทำไมเขาถึงทำให้หมอกเจ็บปวดได้ถึงขนาดนี้ ฮือ ๆ”“มันควายไง? ผู้ชายควายๆแบบนี้อย่าไปเสียน้ำตาให้มัน มันเอาสมองส่วนไหนคิดว่าอีร่านนั้นมันท้องลูกของมัน ควายมาก!!” พี่ขนมชั้นพูดอย่างโมโห“หมอกอยากกลับบ้าน ฮือ ๆ”“กลับไปหาแม่น้ำชาก่อนนะ พ่อกับแม่ต้องรู้เรื่องระยำที่มันทำกับหมอก คนอย่างปั้นจั่นมันต้องโดนสั่งสอน”“พี่ขนมชั้น ฮื่อ ๆ”“ทุกคนจะปกป้องหมอกเอง คนที่กระทำความผิดถึงแม้ว่ามันจะเป็นน้องหรือเป็นสายเลือดเดียวกันกับตระกูลของขนมชั้น แต่ทุกคนก็ไม่ปกป้องคนผิดหรอกนะ ทุกคนพร้อมที่จะยืนข้างหมอกเสมอ” พี่ขนมชั้นคลายกอดฉัน“หมอกไม่อยากอยู่แล้ว หมอกอยากกลับบ้านไปหาพ่อกับแม่” ฉันร้องไห้สะอึกสะอื้นใช้มือกุมหน้าอกตนเองแน่น รู้สึกเจ็บจนทนไม่ได้“เคลียร์ปัญหาตรงนี้ให้จบ แล้วพี่จะพากลับ หมอกคือเมียถูกต้องตามกฎหมาย หมอกคือคนที่ได้รับการยอมรับจากครอบครัวของขนมชั้น ทุกอย่างที่เป็นของมันหมอกมีสิทธิ์ทุกอย่าง”
Last Updated : 2025-03-07เพื่อน(ไม่)รัก 34ปล่อยเธอ! อย่าให้กูต้องโมโห
Chapter 34ผมกับริสามาที่ร้านอาหารสุดหรูแห่งหนึ่ง บรรยากาศร้านตกแต่งสวยงามมากๆ มองแล้วเพลินตาดีมากเลยครับ ริสาสั่งอาหารมาเต็มโต๊ะ เธอสั่งพวกอาหารอิตาเลียนมาทานมากมาย ส่วนผมหั่นสเต็กแล้วใช้ส้อมจิ้มเข้าปาก สมองยังคงวนเวียนแต่เรื่องของม่านหมอก ผู้หญิงที่ผมทำร้ายจิตใจจนยับเยิน“ทานอันนี้ดูสิคะอร่อยมาก ๆเลยค่ะ” ริสาตักอาหารป้อนผม ผมอ้าปากรับประทานอาหารแต่โดยดีพร้อมกับส่งยิ้มให้เธอ เธอเอาใจผมเหมือนเมื่อตอนที่ยังคบกันเลย “อร่อยไหมคะ?” “อร่อยครับ!”“มีแต่ของอร่อยๆ พรุ่งนี้เรามาทานที่ร้านนี้กันอีกนะคะ ริสาอยากกินมันทุกวันเลย รสชาติมันกลมกล่อมอร่อยมากๆเลยค่ะ”“ครับ!”“ปั้นจั่นน่ารักเหมือนเดิมเลยค่ะ” เธอยิ้มพร้อมกับดึงแก้มของผมเบาๆ“อืม รีบกินเถอะ” ผมพูดแล้วทานอาหารต่อ เวลาที่ผมกับริสาแสดงความรักกัน ผมกลับรู้สึกผิดกับผู้หญิงอีกคน ผู้หญิงที่รักผมมาก“เอ่อ แล้วจั่นจะหย่ากับม่านหมอกตอนไหนคะ?” ริสาเคี้ยวอาหารตุ้ยพร้อมกับเอ่ยถามผม เอาจริงๆนะครับ คำว่าหย่ากับม่านหมอกไม่มีในหัวของผมเลย ผมไม่เคยคิดจะหย่า และจะไม่ยอมหย่าให้ม่านหมอกแน่นอน“จั่นไม่เคยคิดจะหย่ากับม่านหมอกตั้งแต่แ
Last Updated : 2025-03-07เพื่อน(ไม่)รัก 35อย่ายอมนะ
Chapter 35ผ่านไป 2 ชั่วโมงเครื่องของผมก็มาถึงกรุงเทพฯ พอเครื่องบินลงจอดที่สนามบินส่วนตัวของครอบครัวผม ผมก็รีบลงจากเครื่องบินทันที รถสปอร์ทสุดหรูจอดรออยู่พร้อมกับลูกน้องของพ่ออีก4คนยืนรอผม หึ่ม ทำอย่างกับผมเป็นนักโทษก่อคดีร้ายแรงมาอย่างนั้นแหละ คิดแล้วโมโหชะมัด“ว้าว! นี่ที่คือสนามบินส่วนตัวของครอบครัวปั้นจั่นเหรอ?”“อืม ตั้งแต่ปู่ทวดนั่นแหละท่านสร้างเอาไว้ให้พ่อโจฮานกับทุกคนในครอบครัว แล้วครอบครัวของพ่อโจเซฟก็จะอยู่อีกฝั่งของที่ดินผืนนี้แต่ก็ไกลนะ ที่ดินผืนนี้ผืนใหญ่มาก แล้วก็มีคนรักษาความปลอดภัยรอบอนาเขตอย่างดี“ครอบครัวปั้นจั่นเนี่ยรวยระดับหมื่นล้านไม่ใช่เหรอ?”“ตอนนี้ไม่ใช่หมื่นล้านแล้วน่าจะเป็นล้านล้านล้านล้านแล้วมั้ง นับตัวเลขไม่ถูกกันเลยทีเดียว รู้แต่ว่ารวยมากนั่นแหละ”“ค่ะ” ริสาฉีกยิ้มให้ผม“ไปขึ้นรถได้แล้วครับ ตอนนี้เราเสียเวลามามากแล้ว!” น้าคมสันเอ่ยแทรก“แล้วครอบครัวของปั้นจั่นเนี่ยมีที่ดินผืนใหญ่ร่วมกับคนอื่นที่นี่ที่เดียวเหรอ?”“ก็มีอยู่หลายที่นะแต่จั่นไม่ค่อยสนใจ”“บริษัทล่ะ”“บริษัทจั่นก็ไม่ค่อยสนใจเท่าไหร่ ส่วนมากพ่อโจฮานพี่ปั้นสิบพี่อินทิราจะเป็นคนช่วยกันบริ
Last Updated : 2025-03-07เพื่อน(ไม่)รัก 36ไอ้สารเลว
Chapter 36“กูก็จะทำให้มึงหย่าขาดจากม่านหมอกด้วยวิธีของกูไง!!”“อะ... ไอ้วิคเตอร์” ผมพูดเสียงสั่นจ้องมองไอ้วิคเตอร์ สายตาแข็งกระด้างของมันนั้นทำให้ผมหวั่นใจไม่น้อย ไอ้วิคเตอร์มันชอบทำเรื่องเลวๆ ซะด้วยสิ ยิ่งมันพูดแบบนี้ผมก็ยิ่งต้องกลัว“หึ! มึงเป็นคนฉลาดในเรื่องเรียนมากนะไอ้ปั้นจั่น มึงเรียนเก่งกว่าทุกคนในบ้าน แต่ไม่เคยทันส้นตีนอะไรใครเลย” มันพูดเสียงราบเรียบ“บางทีการเรียนเก่งกับพวกตำราเรียนก็ใช้กับชีวิตจริงไม่ได้” พี่อินทัชพูดขึ้น มันก็เป็นคำประจำที่แกเคยใช้ด่าพี่อินทิราเมื่อก่อน“ประมานว่าหน้าโง่นั้นแหละ!” ไอ้สายฟ้าพูด หึ่ม! ยำผมเละเลยครับ“โง่บรม โง่บรรลัย มันไม่น่าเกิดมามีสายเลือดเดียวกันกับเราเลย ก็ดีเหมือนกันแหละที่มันถูกตัดออกจากกองมรดก มรดกมากมายมหาศาลจะได้ไม่ต้องไปตกอยู่ในมือของผู้หญิงหิวเงินอย่างยัยริสา แล้วคนโง่ๆแบบมันจะมีปัญญาที่ไหนเลี้ยงผู้หญิงหน้าเงินแบบริสาได้” พี่สาวตัวดีของผมพูดขึ้นพร้อมกับกอดอกมองผมกับริสาอย่างเหยียดๆ“ริสาไม่ใช่ผู้หญิงหิวเงินนะคะ”“อ๋อเหรอ?”“มาแล้วครับนาย” ลูกน้องของไอ้วิคเตอร์พานายทะเบียนมานั่ง ไอ้พวกเวรมันทำงานเป็นขบวนการเลยค
Last Updated : 2025-03-07เพื่อน(ไม่)รัก 37ยัยนี่มั่วจะตาย
Chapter 37“ออกไปได้แล้ว อย่าให้พวกผมต้องพูดหลายรอบนะครับ” น้าคมสันพูดเสียงกระด้างกับผม มันได้อย่างนี้สิแต่ล่ะคน “กูรู้แล้ว มึงไม่ต้องมาพูดมากหรอก” “รู้ก็ไปครับ อย่าต้องให้ใช้ความรุนแรงต่อกัน เพราะคุณหนู ไม่ใช่สิ! เพราะคุณปั้นจั่นไม่ใช่ทายาทนายหญิงแล้ว พวกผมก็ไม่ควรเกรงใจ และถ้าเกิดทำอะไรรุนแรง นายของผมท่านคงไม่ว่าอะไร?”“ปากดีนักนะ! แค้นนี้สิบปีก็ไม่สายหรอก!”“หึ ผมจะรอนะครับ” น้าคมสันแค่นหัวเราะในลำคอเบา ๆ แล้วจับต้นแขนของผมเอาไว้แน่นเลยครับ“ลากมันออกไป!” แม่ของผมเอ่ยขึ้นอีกครั้ง ก่อนจะผินหน้าไปมองอย่างอื่น เหตุการณ์ในวันนี้ทำผมเสียใจมาก ๆ เลยครับ ทุกคนในบ้านพร้อมใจกันที่จะตัดขาดกับผม ไม่รับฟังเหตุผลของผมเลยแม้แต่น้อย“ก่อนไปผมขอเจอม่านหมอกก่อนได้ไหม? ผมอยากจะขอโทษเธอในสิ่งที่ผมทำลงไป ผมรู้ว่าผมผิดแต่ผมไม่เคยคิดจะทิ้งเธอเลยนะ” คำพูดของผมทำเอาแม่ของผมหันมาจ้องมองผมตาขวาง “จะไปตายที่ไหนก็ไป!” แม่ปารองเท้าใส่ผมอย่างโกรธจัด ในขณะที่ลูกน้องของแม่ลากผมกับริสาออกมา “ปล่อยกูสิวะ! ไอ้พวกเวร!” “กรี๊ดดด! ไอ้พวกบ้า ไอ้พวกสารเลว!” ริสากรีดร้องพร้อมกับก่นด่าลูกน้องพ่อ พวกมันไ
Last Updated : 2025-03-07เพื่อน(ไม่)รัก 38มันแน่นอนอยู่แล้ว
Chapter 38ม่านหมอก... TALK“เป็นอย่างไรบ้าง?” ฉันมองหน้าคุณพายุทั้งน้ำตา เขายิ้มให้ฉันอย่างอ่อนโยน มือลูบที่แก้มของฉันอย่างแผ่วเบา เพื่อปาดน้ำตาที่มันไหลรินอาบแก้มไม่ขาดสาย“ฮึก!” ฉันหลบสายตาของคุณพายุ ฉันรู้สึกละลายใจ ที่ผ่านมาฉันพอจะทราบว่าคุณพายุทุกข์เรื่องที่ฉันแต่งงานกับปั้นจั่นขนาดไหน พอฉันมีเรื่องทุกข์ใจเขากลับรีบมาหาฉัน แล้วยังมาแสดงความห่วงใยฉันอีก“จะไม่คุยกันหน่อยเหรอ? ฉันอุตส่าห์รีบบินด่วนข้ามน้ำข้ามทะเลมาหาหมอกเลยนะ ทุกข์ใจอะไรเล่าให้ฉันฟังได้นะ ฉันพร้อมที่จะรับฟังและอยากแบ่งเบาความเจ็บปวดในหัวใจของหมอกนะ”“คุณพายุ ฮือ ๆ” ฉันลุกขึ้นจากเตียงแล้วโผกอดคุณพายุทันที ฉันร้องไห้สะอึกสะอื้น ทำไมผู้ชายที่ฉันรัก ถึงไม่ดีเหมือนคุณพายุในตอนนี้ ทำไมผู้ชายที่ฉันรักถึงได้หักหลังและทรยศความรักของฉัน เหยียบย่ำความรักของฉันจนพังไม่เหลือชิ้นดี“ร้องไห้ให้พอนะ วันต่อไปต้องเข้มแข็งและผ่านวันแย่ๆไปให้ได้ เมื่อหมอกผ่านจุดนี้ไปได้หมอกจะเป็นผู้หญิงที่เข้มแข็งที่สุด และเมื่อหมอกเจอเหตุการณ์เลวร้ายต่างๆที่เข้ามา หมอกจะสามารถผ่านมันได้อย่างง่ายดาย” คุณพายุเอ่ยพร้อมกั
Last Updated : 2025-03-07
Latest chapter
เพื่อน(ไม่)รัก ตอนพิเศษ5
วันเวลาผ่านไปอีก3เดือนค่ะ ฉันกลับมาใช้ชีวิตเป็นครอบครัวกับปั้นจั่นที่กรุงเทพโดยที่พ่อของฉันไม่ขัดข้องประการใดค่ะ ฉันมีความสุขมากๆเลยค่ะ ที่พ่อของฉันไม่เกลียดปั้นจั่นเหมือนแต่ก่อน ปั้นจั่นคงจะทำให้ท่านเห็นว่าเขายังมั่นคงกับฉัน เพราะเขาแสดงออกว่าเขารักฉันกับลูกตอนที่ไปบ้านพ่อแม่ฉันถึงแม้ว่าฉันกับเขาจะเลิกรากันไปถึง 10 ปีปั้นจั่นไม่มีใคร ฉันเองก็ไม่มีเหมือนกัน พ่อก็คงจะใจอ่อนให้เขา และสิ่งที่เขากระทำตลอดหลายปีที่ผ่านมาคือเขาไปหาอันนาอยู่เสมอ เขาไม่เคยรับผู้หญิงคนอื่นเข้ามาแทรกเลยความรักครั้งใหม่สดใสอีกครั้ง ฉันเลือกที่จะอภัยเพราะมันถึงเวลาที่ควรอภัยแล้ว เขาปรับปรุงตัวและไม่มีใคร ถึงมันจะเป็นความผิดที่ไม่น่าให้อภัย แต่ฉันก้าวผ่านและอภัยให้เขาแล้วฉันยังมั่นคง ไม่มีใครลืมรักแรกได้ ฉันไม่เคยลืมและไม่มีใคร ไม่ใช่ว่าตลอดระยะเวลา10ปีฉันเฝ้ารอเขานะคะ ฉันไม่ได้รอเขาหรอก แต่ฉันไม่สามารถรับใครเข้ามาในหัวใจได้ฉันรับน้ำค้างมาอยู่ที่บ้านแล้วนะคะ ถึงแม้ว่าตอนแรกเธอจะไม่อยากมา อิดออดมากเลยค่ะเพราะเธออยากอยู่ใกล้คุณพายุ แต่ในเมื่อฉันกลับมาอยู่กับปั้นจั่นแล้ว ฉันก็ไม่อยากให้น
เพื่อน(ไม่)รัก ตอนพิเศษ4
ม่านหมอกเเสงแดดอุ่นๆแผ่เข้ามากระทบร่าง ฉันซุกหน้ากับอกแกร่งของปั้นจั่น อกที่คุ้นเคยอกนี้มันอุ่นมากเลยค่ะ อุ่นสุด ๆ เลยค่ะหลังจากที่จบศึกสวาทกันฉันก็หมดแรง คนที่นอนอยู่ข้างๆทั้งถึกทั้งทน ฉันถึงกับอ่อนเปลี้ยเพลียแรงฉันเงยหน้าจ้องใบหน้าคมคายของเขา ตอนนี้ปั้นจั่นหลับตาอมยิ้มที่มุมปากน้อยๆ เขาดูมีความสุขมากเลยค่ะ ซึ่งมันไม่ต่างจากฉันตอนนี้ ฉันมีความสุขมากที่ได้กลับมาเป็นครอบครัวเดียวกันกับเขา ถึงแม้ว่าใจของฉันมันจะสับสน แล้วรู้สึกหวาดหวั่นกับสิ่งที่เขาทำ แต่ที่ผ่านมาเขาก็ได้พิสูจน์ให้ฉันได้เห็นว่า เขาเปลี่ยนไปในทางที่ดีจริงๆ“จ้องการแบบนี้มาขี่ม้ากันเลยดีกว่า” เขาพูดพร้อมกับ เปิดเปลือกตาขึ้นต้องมองฉัน ฉันนี่เขินหน้าดำหน้าแดงเลยค่ะ“บ้าน่า” ฉันค้อนใส่เบาๆก่อนจะค่อยๆคลายกอดเขา ฉันหยัดกายลุกขึ้นจากเตียงหมับ!“ว้าย!” ฉันกรีดร้องอย่างตกใจ ปั้นจั่นคว้าตัวของฉันเอาไว้ พร้อมกับฝังจมูกไปตามพวงแก้มของฉัน“กลิ่นตัวหมอกหอมจัง” เขาพูดจมูกก็เริ่มซุกไซร้ตามเนื้อตัวของฉัน ไม่นะ! ไม่ เรื่องบนเตียงตอนนี้ต้องพักก่อน มือของเขาเริ่มลูบไปตามเนื้อตัวของฉัน ยุกยิกเป็นหนวดปลาหมึกเชียวค่ะ“ไปอ
เพื่อน(ไม่)รัก ตอนพิเศษ3
ปั้นจั่นTALKผมจูบหมอกเร่าร้อนราวทะเลเดือด จูบราวกับสูบวิญญาณเธอออกจากร่าง ผมประคองใบหน้าของหมอก จูบเน้นๆแล้วสอดลิ้นเข้าไปในโพรงปากของเธอม่านหมอกขัดขืนในตอนแรกพยายามผลักผมออก แต่ผมไม่ยอมหรอกครับ วันนี้ผมต้องได้เมียคืน พี่ชายพี่สาวพ่อแม่และทุกคนๆช่วยกันวางแผนขนาดนี้ผมต้องตีมึนเอาไว้ผมดันเธอไปชิดกำแพงในขณะที่จูบเธอไปด้วย มือของผมเลื่อนลงต่ำมาบีบเค้นที่อกอวบของเธอ มืออีกข้างก็ถลกกระโปรงแล้วสอดมือเข้าไปในแพนตี้ตัวจิ๋วม่านหมอกสะดุ้งทันทีที่มือผมสัมผัส ผมกดคลำลากตามร่องยาวปริ่มน้ำ ม่านหมอกพยายามต่อต้าน ร่างกายเธอเริ่มบิดไปมาผมกรีดนิ้วจนกระทั่งเจอเม็ดทับทิม“อ้ะ ...ปะ... ปั้นจั่น” ม่านหมอกครางเบาๆ พร้อมกับสูดลมหายใจเข้าปอดเมื่อปากเป็นอิสระ ผมทนมามากพอแล้ว ผมไม่ได้ปลดปล่อยมา10ปี และวันนี้ผมจะไม่ทน“หมอกจ๋า จั่นอยาก” ผมพูดเสียงกระเส่า รู้สึกต้องการเรื่องอย่างว่า แก่นกายของผมมันปวดหนึบจนแทบจะปริแตก มันผงาดชี้โด่พร้อมกับมีน้ำใสๆ ไหลเยิ้มออกมา“พะ... พอ... ยะ... หยุดสักที”“หยุดทำไม? นี่คือความสุขนะหมอก”“มะ... ไม่เอา พะ... พอ” ม่านหมอกพูดอยู่แค่นั้นวนไปมา ผมไ
เพื่อน(ไม่)รัก ตอนพิเศษ2
“หมอกไปกรุงเทพก่อนนะพ่อ” ฉันเอ่ยกับพ่อสุนทรในขณะที่ท่านกำลังง่วนอยู่กับการสั่งงานลูกน้อง วันนี้ท่านให้คนมาทำถนนทางไปบ้านของฉันกับบ้านที่ปั้นจั่นเคยอาศัยอยู่ และคนงานกำลังฟังอย่างตั้งใจ“อันนารบเร้าให้พาไปหาพ่อมันละสิ”“ใช่ค่ะ” ฉันพูดพร้อมกับมองแผ่นหลังของพ่อ พ่อไม่ชอบปั้นจั่นเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ท่านอาจจะไม่พอใจที่ฉันจะพาอันนาไปหาเขา“...”“พ่อคะ...” ฉันเม้นปากพร้อมกับเรียกท่าน“ไปเถอะ ผ่านมาหลายปีดีดักแล้ว หมอกมั่นคงกับมัน มันก็มั่นคงกับหมอก พ่อคงไม่ห้ามอะไรแล้ว เพราะที่ผ่านมามันก็พิสูจน์ตัวให้พ่อเห็นแล้ว”“ค่ะ”“รักคุณตาที่สุดเลยค่ะ” อันนาเช้าไปกอดพ่อสุนทร“รักเหมือนกันครับ ไปกับคุณแม่ก็บอกคุณแม่ให้ขับรถดีๆด้วยนะ”“ค่ะ”“ให้ไอ้วัดไปขับรถให้ไหม? ““ไม่เป็นไรค่ะ หมอกขับเองดีกว่า”“อืม รีบไปเถอะ เดี๋ยวพ่อคุยงานกับพวกคนงานก่อน”“ค่ะ”“รีบไปเถอะค่ะแม่”ฉันรีบพาบุตรสาวไปขึ้นรถจากนั้นก็ขับออกไปโดยที่มีสาวใช้คนสนิทตามไปด้วย“ ซื้อของฝากไปฝากคุณย่าด้วยนะแม่”“ได้จ้ะ” ฉันขับรถไปถึงร้านของฝากแล้วพาบุตรสาวไปเลือกของตามต้องการ“เอาไปเยอะๆเลยนะคะคุณแม่”“จ้า”ผ่านไปหลายชั่วโมง
เพื่อน(ไม่)รัก ตอนพิเศษ1
ปั้นจั่นTALK“ปั้นจั่น เดือนนี้จะไปหาหมอกกับลูกใหม่?” แม่ผมเอ่ยถามขณะที่เดินเข้ามาในบริษัทพร้อมกับพี่สาวของผม“ผมอยากไปจะแย่แล้วครับแม่ คราวก่อนเหมือนหมอกจะใจอ่อนกับผมแล้ว ถ้าผมไปพูดหยอดเธอบ่อยๆ อีกไม่นานคงจะใจอ่อน” ผมเอ่ยกับมารดายิ้ม ๆ ก่อนจะก้มหน้าเซ็นเอกสารกองโตที่อยู่ตรงหน้า งานเยอะมาก เยอะสุด ๆ เลยครับ“เดี๋ยวแม่โทรไปชวนหมอกมาเที่ยวดีกว่า หลายปีแล้วนะที่หมอกไม่มากรุงเทพ แม่อยากให้หมอกมาอยู่กรุงเทพมาก ๆ อยากให้หลานมาเรียนที่นี่ด้วย”“หมอกก็คงปฏิเสธเหมือนทุกครั้งแหละครับ เฮ้อ!”“แต่แม่อยากให้หมอกกับแกคืนดีกันสักที”“ผมก็พยายามอยู่ครับ”“แกพยายามไม่มากพอนะสิ แม่อยากให้หมอกมาอยู่ที่นี่แล้ว” แม่ผมทำหน้าเศร้า“แกก็ช่วยทำให้ความฝันของแม่เป็นจริงหน่อยสิวะ” พี่ปั้นสิบเดินเข้ามา วันนี้วันอะไร ทำไมทุกคนถึงพร้อมใจกันมาหาผม“ทำยังไง?” ผมขมวดคิ้วเข้มชนกัน “มึงก็เอาม่านหมอกกับมาเป็นเมียมึงสิวะ ผ่านมาหลายปีแล้ว กูว่าม่านหมอกคงใจอ่อนแล้วแหละ” พี่ปั้นสิบเอ่ย“บ้าน่า หมอกโกรธกูจะทำยังไงล่ะ กูกลัวเธอโกรธ” ผมเอ่ย ผมกลัวหมอกโกรธจริง กลัวมากเพราะหมอกเป็นคนค่อนข้างใจแข็ง ถ้าได้โกรธผมเอง เธอคง
เพื่อน(ไม่)รัก 60รักสิครับ
Chapter 60ฉันมองปั้นจั่นที่ร้องไห้ออกมาอย่างเจ็บปวด ฉันรู้ว่าเขาเจ็บแต่ฉันต้องทำแบบนี้ ฉันต้องให้เขาออกไปจากชีวิตฉันตามที่เขาสัญญาเอาไว้ ฉันดูใจร้ายมากไหมคะ? ฉันต้องทำแบบนี้ ฉันต้องทำ มันต้องจบได้แล้ว “หมอก ฮึก” ปั้นจั่นร้องไห้สะอึกสะอื้นหัวใจของฉันเจ็บหนึบ ไม่มีวันไหนที่ฉันไม่รักเขา มันคือความรักที่มั่นคงมาก ฉันไม่สามารถเอาใครมาแทนเขาได้ และฉันไม่สามารถกลับไปหาเขาได้เหมือนกัน“กลับไปทำหน้าที่ลูกเถอะ กูจะบอกเขาว่ามึงเป็นพ่อ กูสัญญาจะดูแลเขาให้ดี”“ฮึก ๆ ฮื่อ ๆ” ฉันค่อย ๆ ลุกขึ้นนั่งบนเตียง ปั้นจั่นมองหน้าฉันด้วยสายตาเจ็บปวด เขาต้องเจ็บอยู่แล้ว การจากลามันเป็นอะไรที่เจ็บปวดมาก เขาจูบที่หน้าผากลูกของฉันอย่างแผ่วเบา ก่อนจะส่งลูกให้แม่ของฉัน เขามองหน้าฉันแล้วเดินมาหาฉันหมับ!เขาสวมกอดฉันแล้วร้องไห้ออกมา ฉันร้องไห้ไม่ต่างกัน มันเจ็บนะคะที่ยังรักแต่ต้องจากกัน ฉันกอดตอบเขาอ้อมกอดนี้มันเคยเป็นเป็นของฉัน แต่มันเป็นเพียงอดีตแล้ว มันเจ็บนะคะที่ต้องจากทั้งที่ยังรัก แต่วันเวลาผ่านไปทุกความเจ็บปวดมันจะผ่านพ้นไป “ขอให้มึงโชคดี ไปทำหน้าที่ของมึงซะเถอะ” ฉันพูดเสียงส
เพื่อน(ไม่)รัก 59ถึงเวลาแล้ว
Chapter 59ม่านหมอกTALKใครจะว่าฉันใจดำฉันก็ไม่สนหรอกค่ะ ฉันมีสิทธิ์ที่จะทำแบบนี้ ฉันมีสิทธิ์ที่จะรักตัวเอง การที่ไม่พาตัวเองไปเจ็บปวดมันดีที่สุดแล้ว ผู้หญิงอย่างเราถ้ามีรักดีก็จะมีแค่รักเดียวแต่ถ้ามันไม่ดีเราก็ขอเลือกรักตัวเองและก้าวไปข้างหน้าดีกว่าฉันจะไม่อยู่เพื่อคบกับใครคนไหนอีก แต่ฉันจะอยู่เพื่อลูก ฉันจะอยู่เพื่อเป็นแม่ที่ดีให้กับเขา ส่วนพ่อของลูกที่เคยกระทำเรื่องเลวทรามฉันจะปล่อยให้มันผ่านไปถ้าเขาอยากมาหาลูกฉันก็จะให้เขามา ฉันจะไม่กีดกันเขาแต่ขออย่างเดียวให้เขาเลิกพยายามที่จะเอาฉันกลับไปเป็นครอบครัวเดิมกับเขา เพราะมันไม่มีทางที่จะเป็นไปได้ทุกสิ่งทุกอย่างมันจบไปแล้วและมันไม่สามารถ กลับไปเป็นได้อีกฉันรักเขามากนะคะ แต่ฉันต้องเลือกแบบนี้ฉันไม่สามารถอยู่กับคนที่เคยหักหลังฉันได้ และผู้หญิงอย่างเรา ๆ ก็ไม่จำเป็นต้องจมปลักดักดาน เราไม่จำเป็นต้องมีชีวิตคู่หรอกค่ะถ้าชีวิตคู่มันเฮงซวย เราใช้ชีวิตเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยว เลี้ยงดูลูกของเราให้มีความสุข และนั่นมันจะเป็นความสุขที่สุดของผู้หญิงอย่างเราฉันปฏิญาณกับตัวเองเอาไว้แล้วว่า ภายภาคหน้าต่อให้มีคนเข้ามาในชีวิตฉันอีก ฉันก็จะไม่แต่งงานก
เพื่อน(ไม่)รัก 58ดีใจ
Chapter 58ผมจ้องหน้าม่านหมอกน้ำตาคลอ เธอยื่นข้อเสนอแบบนี้มาผมควรทำอย่างไร ผมควรออกไปจากชีวิตของเธอตามที่เธอขอร้อง หรือผมควรยื้อเวลาออกไปให้นานกว่าเดิม“มะ... หมอก”“ถ้าทำไม่ได้ก็ไสหัวไป!” ม่านหมอกเอ่ยเสียงกร้าวจ้องมองผมด้วยแววตากระด้าง“หมอกอย่าต่อรองกับจั่นแบบนี้เลยนะ ให้จั่นไปกับหมอกด้วยนะ ฮึก” ผมพูดเสียงสั่นเครือ รู้สึกปวดหัวใจมากเลยครับ ผมอยากไปกับหมอกแต่ผมไม่อยากจากหมอกกับลูกไป ผมอยากดูแลอยากทำหน้าที่ผัวหน้าที่พ่อ ผมอยากชดใช้และแก้ตัวในสิ่งที่ผมทำผิดพลาด แต่เหมือนผู้หญิงตรงน่าจะไม่ให้โอกาสผมเลย“มึงอยากดูลูกมึง ทำไมมึงไม่ไปดูกับริสาผู้หญิงคนนั้นก็ท้องลูกของมึงเหมือนกัน ลูกของมึงไม่ได้มีแค่กับกูหรอก ลูกของมึงยังมีอยู่กับริสามึงไปดูแลซะเลิกมายุ่งวุ่นวายกับกูเสียที” เธอพูดเสียงสั่นพร้อมกับผินหน้าไปมองอย่างอื่น ผมรู้ว่าเธอเจ็บปวดและไม่สามารถเชื่อใจผมได้ ผมทำผิดจริง แต่ผมอยากได้โอกาสและผมจะไม่มีวันทำมันอีก“ที่ผ่านมาจั่นโง่เอง จั่นคิดว่าริสาท้องลูกของจั่นเพราะเธอเอาหลักฐานมายืนยัน แต่ตอนนี้มันไม่ใช่แล้วเธอไม่ได้ท้องลูกของจั่น”“มึงรักมันมากไม่ใช่เหรอ? มึงก็ไปเลี้ยงดูมันสิ”“ห
เพื่อน(ไม่)รัก 57ออกไปจากชีวิตกู
Chapter 57ปั้นจั่นผมมองไปที่หน้าต่างอย่างเสียดาย ม่านหมอกปิดหน้าต่าง ไม่สนใจที่จะปรายตาผมเลยแม้แต่น้อย“เฮ้อ” ผมก้มหน้าก้มตาทำงานครับหลังจากม่านหมอกไม่สนใจ ในเมื่อผมต้องการที่จะง้อเธอผมก็ต้องทำงานให้ดีไม่อย่างนั้นตาสุนทรก็คงจะด่าผมเปิงครับ“เอาไม้ไผ่ไปผ่าให้หน่อย” คนงานอีกคนสั่งผม ผมรีบทำครับ แต่ติดปัญหาตรงที่ผมทำไม่เป็น“มันทำยังไงครับ?”“โอ้ยยยย พวกคนกรุงเหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อจริง ๆ มาดูวิธีสิ จะได้ทำเป็น เขาจ้างมาทุกคนมาทำงาน นายจะมากินแรงคนอื่นไม่ได้หรอกนะจะบอกให้” ชายรูปร่างกำยำผิวพรรณหยาบกระด้างเลยพร้อมกับทำท่าทางไม่พอใจ เขาหยิบมีดขึ้นมา พร้อมกับทาไม้ไผ่ดังโป๊ะเลยครับ“ผ่ายาวเลยใช่ไหม?”“เออ รีบทำ จะมาทำเล่นๆแบบนี้ไม่ได้นะ มันเสียเวลาคนอื่น”“ครับ” ผมผ่าไม้ไผ่ตามที่เขาบอก และแน่นอนมันทำให้มือผมถูกคมของไม้ไผ่บาดมือจนเลือดสาดเลยครับ“ตายแล้วเลือดออก” ป้ามณีพูดเสียงดัง “ติดพาสเตอร์ก่อนเร็ว” ชายคนงานอีกคนรีบเอาพาสเตอร์มาเเปะแผลให้ผม อย่างน้อยทุกคนยังมีน้ำใจครับ“ทำอะไรก็ต้องระวังนะจะมาทำเล่นๆไม่ได้เดี๋ยวมือขาดไม่รู้ตัว การทำงานทุกอย่างมันต้องมีสติและระมัดระวัง” ผู้ชายฟันเหยินๆพูดกั
