ตอนที่41

แผ่นหลังเล็กเหยียดตรงขึ้นทันที นั่งตัวแข็งบนหลังม้า เมื่อแขนแกร่งโอบนางไว้ในอ้อมแขน มองมือหนากระชับบังเหียนม้า ส่วนมือน้อยของนางก็ไม่รู้ว่าจะจับตรงส่วนไหนดี มันดูเก้ๆ กังๆ ไปหมด ก่อนจะรู้สึกถึงลมหายใจที่เป่ารดตรงใบหูเล็กและเสียงกระซิบที่ดังขึ้นแผ่วเบา

"นั่งดีๆ"

มือหนาข้างหนึ่งกระชับบังเหียน อีกข้างจับกระชับเอวบาง แล้วใช้เท้ากระตุกให้ม้าออกวิ่ง อี้ซินที่แผ่นหลังบางนั้นแนบไปกับอกกว้างหัวใจดวงน้อยเต้นโครมคราม ยิ่งได้กลิ่นกายหอมของบุรุษด้านหลังยิ่งรู้สึกว่าลำคอนั้นแห้งผาก พยายามระงับอาการประหม่าให้สงบลง แต่ม้าที่กำลังวิ่งเหยาะๆ อยู่นั้น ทำให้แผ่นหลังเล็กเสียดสีกับอกกว้างจนรับรู้ถึงอายความร้อนยิ่งทำให้ต้องเกร็งตัวขึ้น

"กลัวตกหรือ"

เสียงบุรุษด้านหลังที่ก้มลงมากระซิบข้างใบหูเล็กยิ่งทำให้นางยิ่งเตลิด ความคิดน่าอายตีกันวุ่นไปหมด พานให้คิดไปถึงสิ่งที่นางเคยจับมาก่อน อยากบอกคนด้านหลังว่าไม่ได้กลัวตกแต่กลัวอย่างอื่นจะกัดมากกว่า กายเล็กยิ่งยืดหลังตรงยิ่งขึ้น

"ปะเปล่า"

คำตอบของสตรีด้านหน้าทำให้หานตงยกยิ้มขัน

"แต่จับแรงมากเลยนะ"

อี้ซินที่รู้สึกงงกับคำพูดจึงหันกลับไปมองบุรุษด้านหลัง ก่อนจะมองตามสายต