ตอนที่ 35.“อุ๊ย.. รถอาหมอยางแบน ถ้าอย่างนั้นให้เวย์ไปส่งนะคะ” หญิงสาวออกมาส่งคุณหมอที่หน้าคฤหาสน์แต่ปรากฏว่าล้อของรถคันงามแบนไปสองล้อโดยไม่รู้สาเหตุ“ไม่เป็นไรหรอกครับคุณหนูเวย์”“ไม่เป็นไรไม่ได้ค่ะ คุณอาหมออุตส่าห์มาถึงนี่หากเวย์ไม่ไปส่งสิคะเป็นการเสียมารยาท มาเถอะค่ะเวย์ช่วยถือของ” เมื่อหญิงสาวยืนยันเช่นนั้นคุณหมอก็จึงเดินตามหญิงสาวไปขึ้นรถ“เรนโบว์ไปเป็นเพื่อนเวย์หน่อยสิคะ เผื่อขากลับจะได้แวะซื้ออาหารมาสดมาทำอะไรทานกัน พี่จัสตินน่าจะกลับมาทันมื้อเย็น” เวเนสซ่าชวนด้วยน้ำเสียงสดใสและสายรุ้งก็ไม่ปฏิเสธรถคันงามของเวเนสซ่าเคลื่อนออกจากคฤหาสน์หลังงามไปโดยมีสายตาของหญิงชราจรจัดซึ่งสายรุ้งเคยได้เจอมองตามรถไปจนลับตา ดวงตาหนึ่งข้างที่ไม่บอดแต่ทว่าฝ้าฟางจากการถูกไฟคลอกมีน้ำตาไหลออกมาแต่ไม่รู้ว่ามันคือน้ำตาของความรู้สึกใดระหว่างรักกับเกลียด...จัสตินรีบบึ่งรถไปยังทิศทางที่เจเรมีบอกเขาว่าแพทริเซียลักพาตัวสายรุ้งไปจากซุปเปอร์มาเกตซึ่งเวเนสซ่าพาเธอมาซื้ออาหาร ทุกอย่างเกิดขึ้นได้ง่ายดายเพราะมีคนเป็นใจ ร่างสูงก้าวออกมาจากรถแล้วปิดประตูดังปังจนทุกคนที่อยู่ในละแวกนั้นหันมามองชายหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่แ
ตอนที่ 36.“จะมากเกินไปแล้วนะคะคุณจัสติน ฉันมั่นใจว่าฉันไม่ได้ทำแบบนั้นแน่ๆ และไม่มีวันทำ”“แล้วเธอไปอยู่ที่นั่นได้อย่างไรล่ะ หรือว่าไอ้เจคมันฉุดเธอไป” จัสตินหน้าเครียดขึ้งแววตาดูวาววับด้วยไฟโทสะ จนหญิงสาวนึกอยากจะหนีไปไกลๆ แววตาแบบนี้ของเขา ไร้เหตุผลสิ้นดี จัสตินคิดแบบนั้นได้อย่างไรกัน...“ถ้าคิดว่าฉันเป็นแบบนั้นแล้วคุณไปพาฉันมาทำไมล่ะ คนบ้า ฉันเกลียดคุณ ไร้เหตุผลสิ้นดี เกลียดๆๆๆ” สายรุ้งกรีดร้องอย่างไม่อายแล้วปรี่เข้าไปหาร่างสูงยกมือขึ้นฟาดลงไปบนใบหน้าหล่อเหลาอย่างแรงแล้ววิ่งหนีกลับเข้าไปในห้องปิดประตูดังสนั่นหวั่นไหวจนสาวใช้ที่กำลังทำความสะอาดอยู่ชั้นล่างต่างชะงักเงยหน้ามองขึ้นไปยังชั้นบนอย่างแปลกใจ แต่คนที่เพิ่งเข้ามากลับรู้สึกสะใจที่ทำให้ครอบครัวของคนอื่นร้าวฉานได้เจเรมีมองหน้าเพื่อนรักอย่างหนักใจไม่รู้ว่าสิ่งที่พวกเขาทำมันจะได้ผลหรือไม่และสายรุ้งจะเข้าใจพวกเขาหรือเปล่าว่าทำไปทั้งหมดก็เพื่อเธอกับทุกๆ คน“ส่วนนายไสหัวไปเลยอย่าให้ฉันเห็นหน้านะ หุ้นของนายก็ถอนออกไปซะด้วย”“เออ.. ไปก็ได้มีเพื่อนโง่ๆ อย่างนายฉันก็ไม่อยากมีหรอก” เจเรมีเดินหน้าตึงลงมาแล้วมองหญิงสาวที่ยืนสงบเสงี่ยมอยู่ด
ตอนที่ 37.จัสตินชะงักเมื่อพบว่าคุณย่าแอนนากับเจ้าไคเซอร์ยืนรออยู่กลางห้องโถงโอ่อ่า เมื่อเห็นแววตาของผู้สูงวัยเขาก็รู้ดีว่าคุณย่าจะพูดอะไรกับเขา ร่างสูงจึงจงใจเดินเลี่ยงไปและเจ้าไคเซอร์ก็เห่าโฮ่งๆ เหมือนร้องเรียกเขาให้หยุด“หยุดนะจัสติน คุยกับย่าให้รู้เรื่องก่อน”“แต่ผมไม่มีอะไรจะคุยนี่ครับคุณย่า”“แน่ใจเหรอว่าไม่มี”“ครับแน่ใจ” จัสตินกล่าวอย่างมั่นใจ ทำให้ผู้สูงวัยมองหน้าเขาอย่างผิดหวัง แล้วพยักหน้าช้าๆ“ย่าเข้าใจแล้ว ต่อไปนี้จัสตินคงไม่ต้องการย่าแล้วสินะ”“โธ่ คุณย่าครับผมก็ยังคงรักและต้องการคุณย่าสิครับ ทำไมคุณย่าพูดแบบนี้ล่ะครับ”“เรื่องเรากับเวย์มันเป็นอย่างไร ที่หายไปสามวันเนี่ยไปอยู่ที่ไหนมาล่ะพ่อคุณ”“เอ่อ ผม...” จัสตินพูดไม่ออกเขาลืมไปว่าต้องเตรียมตัวตอบคำถามเกี่ยวกับเรื่องนี้ด้วย ชายหนุ่มอ้ำอึ้งลืมคำพูดที่เตรียมไว้จนหมด โธ่เอ๊ย ลืมได้อย่างไรกันนะ... จัสตินว่าตัวเองในใจแต่เมื่อเห็นสายรุ้งเดินมาเขาจึงแกล้งพูดเสียงดัง“ผมไปเที่ยวกับเวย์มาครับเราสองคนไปเที่ยวที่เกาะส่วนตัวของผมกันมาสนุกมากเลย แต่ตอนนี้ผมเหนื่อยจัง ขอตัวก่อนนะครับคุณย่า” ชายหนุ่มกล่าวจบก็เดินขึ้นไปบนห้องของตัวเอง
ตอนที่38.“มีคนบุกเข้ามาทำร้ายคุณย่าครับคุณจัสติน ตอนนี้เจ้าไคเซอร์กำลังตามคนร้ายไป”โฮ่งๆ เสียงเจ้าสุนัขแสนรู้ดังขึ้นแล้ววิ่งเข้ามาให้ห้องพร้อมคายเศษผ้าสีดำที่มีรอยเลือดติดอยู่เล็กน้อยลงบนพื้นตรงหน้าชายหนุ่มแสดงว่าคนร้ายถูกมันกัดเข้าที่ใดที่หนึ่งแน่นอนแล้ว...“แกทำดีมากไคเซอร์ เก่งมากไอ้หนู แกรู้ใช่มั้ยว่าเป็นใคร...” ชายหนุ่มหันมาสนใจมันแล้วลูบหัวมันเบาๆ มันเห่าตอบแล้วเดินไปหาสายรุ้งซุกไซ้มือนุ่มอย่างประจบจนน่าหมั่นไส้ จากที่ชมมันเมื่อครู่จัสตินอยากจะเอาคำชมคืนเสียจริง ชายหนุ่มปลายตามองคนที่กำลังเช็ดเนื้อตัวให้ผู้สูงวัยโดยไม่พูดไม่จากับเขาด้วยประกายตารักใคร่ ท่าทางอ่อนโยนของเธอที่ปฏิบัติต่อคุณย่านั้นช่างประทับใจเขาเหลือเกิน...“คุณวิลล์ผมฝากดูความเรียบร้อยที่นี่ก่อนนะครับ เดี๋ยวผมกลับมา” ชายหนุ่มบอกพ่อบ้านคนเก่งแล้วโทรศัพท์สั่งให้คนของเขามาดูแลความเรียบร้อยในคฤหาสน์และไม่ถึงสามนาทีชายฉกรรจ์ในชุดดำสามคนก็เข้าในห้องนอนคุณย่าและอีกห้าคนกระจายอยู่ตามจุดต่างๆ ของบ้าน และไม่ช้ารถพยาบาลก็วิ่งมาจอดหน้าคฤหาสน์พร้อมด้วยทีมแพทย์ที่พากันเคลื่อนย้ายคุณย่าไปโรงพยาบาล ทุกอย่างเกิดขึ้นรวดเร็วจนสายร
ตอนที่ 39.“เธอไม่น่าจะให้คุณย่าลำบากตามเธอไปด้วยนะ” จัสตินพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงห่างเหินแต่ในใจแสนเจ็บปวดเมื่อเห็นใบหน้าซีดเซียวของเธอ เขารู้ว่าสายรุ้งเกิดอาการแพ้อย่างหนักมาหลายวันแล้วทั้งที่ก่อนหน้านั้นเธอไม่มีอาการแพ้เลย เขาแอบได้ยินคุณวิลล์คุยกับคุณหมอเรื่องอาการของสายรุ้งที่เกิดอาการแพ้รุนแรงเพราะมีเรื่องกระทบกระเทือนจิตใจและยังเจอเหตุการณ์ไม่สู้ดีกับคุณย่าด้วยทำให้ร่างกายอ่อนแอและเครียดซึ่งทุกคนจะทำเหมือนว่าจะปิดบังเขาเรื่องลูกโดยไม่รู้ว่าเขารู้ว่าสายรุ้งท้องมานานแล้ว... ลูกพ่อ อดทนอีกนิดนะลูก พ่อรักลูกนะครับ...“ก็แล้วแต่คุณย่าค่ะ ฉันไม่ได้มีอำนาจอะไรห้ามใครได้”“แต่เธอบอกคุณย่าได้นี่นา”“อย่ามาวุ่นวายกับพวกเราจัสตินการที่ย่าจะไปกับเรนโบว์ก็เพราะย่าอยากจะไปเองไม่มีใครบังคับหรือขู่เข็ญให้ไป เอาล่ะคุณวิลล์ คามีลเอาของไปที่รถเราจะไปกันแล้ว ต่อไปนี้ฉันไม่มีหลานที่ชื่อจัสติน..”“คุณย่า...”“ช่างเถอะค่ะพี่จัสติน ปล่อยให้คุณย่าไปเถอะค่ะ ก็ดีนะคะ ที่นี่จะได้มีแค่เรา” เวเนสซ่าพูดขึ้นอย่างไม่ปิดบังท่าทีและความรู้สึกอีกต่อไป หญิงชราปรายตามองหญิงสาวที่นางเห็นมาตั้งแต่เล็กๆ อย่างไม่อยากเชื่อ
ตอนที่40.“เธอไม่ได้เลวร้ายอะนัก เพียงแต่โง่กว่าเวเนสซ่า เก็บตัวเธอไว้ให้ดี ตอนนี้เวย์กำลังตามหาเธออยู่” จัสตินบอกเมื่อตอนที่พวกเขาไปขโมยตัวแพทริเซียมาจากบ้านพักของเวเนสซ่านั้น เวเนสซ่าเองก็กำลังจะกลับมาฆ่าแพทริเซียปิดปาก และเมื่อไม่เห็นแพทริเซียในบ้านเวเนสซ่าก็วิ่งพล่านตามหาเพราะตอนนี้เท่ากับว่าคนที่จ้างวานร่วมมือด้วยนั้นหายไป ทำให้ตัวเธอเสี่ยงต่อการถูกเปิดโปง และป่านนี้ชายทั้งสามคนนั้นก็คงกำลังหนีตายจากเงื้อมมือของเวเนสซ่าแน่นอน ตอนนี้เขาก็แค่รอให้คนพวกนั้นมาขอร้องให้เขาช่วยเหลือ...“โอเค ตามใจนาย ขอให้งานนี้จบเร็วๆ และขอให้คุณย่ากับเมียนายไม่โกรธมากกว่านี้ก็แล้วกัน” เจเรมีพูดขึ้นทำให้จัสตินรู้สึกหวิวในใจอย่างช่วยไม่ได้“ฉันก็หวังอย่างนั้น อีกไม่กี่วันฉันจะประกาศหมั้นกับเวย์ นายช่วยไปจัดฉากหน่อยก็แล้วกัน... ให้ทุกอย่างทันเวลา”“ได้ ตามนั้น..” เจเรมีรับคำสองหนุ่มมองหน้ากันด้วยความเหนื่อยล้า ตอนนี้พวกเขาพร้อมแล้วที่จะจัดการคนที่ทำให้พวกเขา เดือดร้อน...จัสตินซ่อนสีหน้าเบื่อหน่ายไว้อย่างมิดชิดเมื่อเวเนสซ่าตามติดเขาแจเหมือนเงาตามตัว ตอนนี้เธอประกาศตัวชัดเจนว่าเป็นผู้หญิงของเขา ตามติดและ
ตอนที่ 41.ร่างบางแนบตัวลงกับพื้นเพื่อพรางกายให้เข้าใกล้บ้านที่ผู้ต้องหาถูกนำมาคุมขังไว้ซึ่งเป็นบ้านเพื่อนของจัสตินนั่นเอง เธอรู้สึกโล่งใจมากเมื่อผู้ต้องหาไม่ได้ถูกนำไปขังรวมกับผู้ต้องหาคนอื่นๆ ในห้องขังแต่ถูกแยกมาที่นี่เพราะจัสตินบอกว่าเขาไม่ต้องการให้เป็นข่าวใหญ่โตอีกอย่างเจ้าของคดีนี้เป็นเพื่อนกับจัสตินจึงทำให้อะไรๆ ง่ายขึ้น และเธอก็มีทางที่จะกำจัด เขา ได้สะดวกมากขึ้น คนที่ดูจะเป็นภัยต่อเธอต้องถูกกำจัด...หญิงสาวเหลียวหน้าเหลียวหลังแล้วพบว่าทางสะดวกเธอจึงค่อยๆ ย่องเข้าไปในบ้านซึ่งมีนายตำรวจนอกเครื่องแบบหนึ่งคนดูแลความปลอดภัยอยู่หน้าบ้าน หญิงสาวมองดูท่าทีของนายตำรวจคนนั้นเพื่อหาจังหวะแอบเข้าไปในบ้าน ร่างบางในชุดสีดำพรางกายอยู่ในมุมมืดของบ้าน แล้วจังหวะก็มาถึงเมื่อรถส่งพิซซ่ายี่ห้อดังวิ่งมาจอดหน้าบ้านตำรวจนอกเครื่องแบบคนนั้นจึงเดินไปรับสินค้าและพูดคุยอยู่กับพนักงาน หญิงสาวรีบเร้นกายเข้าไปในบ้านทันทีโดยที่ไม่มีใครทันสังเกตร่างบางในชุดดำสนิทกลืนหายไปกับความมืดค่อยๆ ย่องไปยังห้องนอนใหญ่ของบ้านซึ่งผู้ต้องหาถูกคุมขังอยู่ที่นั่น ก่อนมาเธอสำรวจดีแล้วว่ามีตำรวจเพียงหนึ่งนายดูแลอยู่ที่นี่เพร
ตอนที่42.ห้องจัดงานโอ่อ่าและประดับประดาด้วยดอกไม้งดงามไปทั่วทั้งห้องอย่างที่เธอชอบ หญิงสาวยิ้มอย่างดีใจเมื่อจัสตินจัดห้องเลี้ยงฉลองงานหมั้นของเธอตามที่เธอใฝ่ฝัน เธอยิ้มกว้างเมื่อเห็นว่าที่เจ้าบ่าวของเธอในชุดทักซิโดเดินมาหาเธอด้วยรอยยิ้มน่าหลงใหลรอยยิ้มที่เธออยากจะเป็นเจ้าของเพียงผู้เดียว...“คู่หมั้นของพี่สวยที่สุดในวันนี้” จัสตินกล่าวออกมาจากใจจริง เขายอมรับว่าเวเนสซ่าเป็นคนสวยมาก แต่ความสวยของเธอไม่ได้ทำให้เขาใจสั่นเหมือนใครบางคนที่ตอนนี้คงโกรธเขาจนไม่อยากมองหน้าเลยทีเดียว ดังนั้นเพื่อไม่ให้เธอโกรธเขานานกว่านี้เขาต้องรีบจบเกมนี้เสียที“เอาล่ะครับทุกท่านวันนี้เป็นวันดีมาก สำหรับมหาเศรษฐีเพลย์บอยของเราจะประกาศสละโสดเสียที และดูเหมือนว่าเขาจะทำให้สาวๆ อกหักไปครึ่งค่อนโลกเลยทีเดียว” พิธีการหนุ่มใหญ่พูดติดตลกเมื่อได้เวลาที่ งาน จะเริ่ม ทำให้ทุกคนต่างหันไปสนใจผู้ที่อยู่บนเวที“และต่อไปนี้จะเป็นวีดีโอที่ว่าที่เจ้าบ่าวของเราทำขึ้นเพื่อว่าที่เจ้าสาวคนสวยนะครับ เชิญชมเลยครับ” สิ้นเสียงประกาศ จอแอลอีดีชนิดพิเศษซึ่งมีขนาดเท่ากับจอในโรงภาพยนตร์ขนาดย่อมก็ค่อยๆ สว่างขึ้น ส่วนไฟในห้องค่อยๆ ดับลงที
ตอนที่53. อวสาน“ป๊ะ ป๊ะ ป้า มะ มา ม้า...” เสียงเล็กๆ ของน้องคริสร้องเรียกบิดามารดาของตนอย่างตั้งใจ พร้อมกับร่างอ้วนกลมแก้มแดงอิ่มย้อยค่อยๆ เดินเตาะแตะมาหาคนที่สองที่นั่งตบมือเชียร์ให้ลูกน้อยเดินมาหาด้วยความตื่นเต้นเพราะน้องคริสเดินได้หลายก้าวและเดินได้ทั้งวันด้วยความขยันและตื่นเต้นที่ตัวเองเดินได้ ดังนั้นจึงทำให้ทั้งคุณย่าทวด คุณพ่อ คุณแม่และทุกคนในคฤหาสน์ต่างก็มาคอยชื่นชมความสามารถของคุณหนูน้องคริสกันอย่างยินดี“มะม้า ยะ ย่า...” เด็กชายเดินเร็วๆ ขาอ้วนๆ นั้นแทบจะลอยจากพื้นเมื่อใกล้ถึงมารดา เด็กน้อยมองดูทุกคนที่มาเชียร์ด้วยดวงตาเป็นประกายและในที่สุดก็สามารถเดินที่แทบจะเป็นวิ่งเข้าสู่อ้อมกอดของมารดาที่รอรับได้สำเร็จท่ามกลางเสียงโห่ร้องด้วยความยินดีของทุกคน“เย้ๆ คุณหนูคริสเก่งที่สุด...”“เก่งมากครับลูกพ่อ เก่งเหมือนคุณพ่อสุดหล่อไม่มีผิดเลย” จัสตินหอมแก้มยุ้ยๆ ของลูกชายแล้วก็เลยมาหอมแก้มคุณแม่ด้วย สายรุ้งมองค้อนสามีอย่างขัดเขินเมื่อตรงนี้ไม่ได้มีแค่เขากับเธอ“คนบ้า ทำอะไรประเจิดประเจ้อ”“ก็คุณแม่น่ารักน่าหอมไม่แพ้คุณลูก คุณพ่อก็ทนไม่ไหวสิครับ”“แต่นี่คนเยอะแยะ คนบ้าหน้าไม่อาย” หญิงสาวอ
ตอนที่52.“เฮ้ย อะไรวะ จัสติน นี่นายกลับมาคุยกันก่อน” เจเรมีร้องตามหลังเพื่อนรักที่เดินไปยังกลุ่มสาวๆ ซึ่งมีสายรุ้งอยู่กับหญิงสาวที่ถูกพาดพิงถึง แล้วจัสตินก็พูดอะไรสักอย่างกับพวกเธอเพราะหญิงสาวนามว่า ลิซซี่ หันมายังเขาแล้วยิ้มน่ารักให้ทำให้เขาต้องยิ้มตอบไปเก้อๆ ส่วนเพื่อนรักก็ยิ้มล้อเลียนมาให้เขาอย่างยียวน“ฝากไว้ก่อนเถอจัสติน เฮ้ย เธอเดินมาทางเราแล้วทำไงดี...” เจเรมีหน้าแดงจรดใบหูทำตัวไม่ถูกเมื่อหญิงสาวที่เขาแอบรักเดินมาหา“อยากเต้นรำกับลิซซี่สักเพลงมั้ยคะพี่เจค” หญิงสาวยิ้มให้เขาแล้วเป็นฝ่ายยื่นมือมาหา แล้วมีหรือที่เจเรมีจะปล่อยโอกาสอันดีนี้ผ่านไป...ในห้องนอนของบ่าวสาวซึ่งยัดนี้กำลังร้อนระอุเพราะสองร่างกำลังโรมรันกันอย่างเร่าร้อนเพราะความต้องการถูกเก็บกักมาตลอดสองวัน จัสตินทั้งบีบเฟ้นทั้งดูดดึงยอดอกสาวอย่างเมามันลูบไล้เรือนกายเนียนนุ่มด้วยความเสนห่าสร้างความเสียวรัญจวนให้กับร่างงามจนหญิงสาวครางกระเส่า“โอ้ว พี่จ้า อ๊า... ช่วยรุ้งด้วย” สายรุ้งครางระงมเสียวซ่านสุดใจเมื่อริมฝีปากร้ายเลื่อนไล้ลงต่ำเลียวนสะดือสวยสร้างความเสียวและจั๊กจี้ให้เธอเป็นอย่างมาก“โอ้ว รุ้งจ๋า สวยเหลือเกินที่รัก
ตอนที่51.เด็กชายตัวอ้วนกลมแก้มยุ้ยแดงปลั่งวัยห้าเดือนของผิวขาวกระจ่างเหมือนมารดาแต่หน้าคมเข้มถอดแบบจากบิดามาเต็มพิกัดนั้นนอนดูดปากจุ๊บๆ หลังจากที่กินนมจนอิ่มแปล้แล้วนั้นทำให้คนมองยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ด้วยความปลาบปลื้ม ความรักความหวงแหนเจ้าตัวเล็กนี้ก็มีมากขึ้นตามไปด้วย จนแทบจะไม่อยากจากลูกเมียไปไหนเลยทีเดียวและ น้องคริส หรือเด็กชาย คริสโตเฟอร์ โอคอลเนล ก็เป็นดั่งแก้วตาดวงใจของทุกๆ คน“วันนี้ไม่ไปทำงานหรือคะ” สายรุ้งถามสามีหลังจากที่นั่งมองคนตัวโตอยู่นานจัสตินสวมเสื้อผ้าชุดทำงานเต็มยศเพราะวันนี้มีประชุมใหญ่และวันนี้คู่ค้าจากประเทศต่างๆ ต่างก็มาเมืองไทยเพื่อร่วมประชุมโปรเจคสำคัญของโอคอลลแนลกรุ๊ปหลังจากที่เรื่องร้ายๆ ผ่านไปและการเดินแบบแฟชั่นโชว์สินค้าในแบรนด์อูมาร์ก็ต้องยกเลิกสร้างความเสียให้แก่ธุรกิจของเขาอยู่ไม่น้อย ดังนั้นการประชุมครั้งนี้จึงเป็นการกู้สถานการณ์ต่างๆ และสร้างความเชื่อมั่นให้กลับคืนมา เพื่อให้ผู้ร่วมลงทุนทั้งเก่าและใหม่ยอมรับและมั่นใจว่า โอคอลแนลยังคงยืนหยัดอยู่ได้และพร้อมจะก้าวไปข้างหน้าอย่างไม่หยุดยั้ง“ยังจ้ะขอมองน้องคริสก่อนสิครับ”“ก็เห็นมองทุกวันกอดกันหอมกันทุกวันยั
ตอนที่ 50.“ไม่นะคะ รุ้งกลัว...” หญิงสาวเอ่ยห้ามเสียงพร่าทั้งหวิวไหวร้อนซู่ไปทั้งกายด้วยความตื่นเต้น รู้สึกทรมานไม่แพ้กัน ใช่เขาคนเดียวที่ทรมานเสียเมื่อไหร่ล่ะ“พี่จ้าจะอ่อนโยนที่สุดนะครับคนดี...”จัสตินกระซิบเสียงแผ่วพร่าชิดแก้มแดงๆ นั้นก่อนจะประทับริมฝีปากลงไปบดเคล้าจูบซับความหวานในโพรงปากสาวอย่างโหยหามือหนาร้อนระอุลูบไล้เรือนกายอวบอิ่มด้วยความเสนห่าแล้วค่อยๆ ปลดเปลื้องเสื้อนอนตัวบางออกจากร่างงามช้าๆ ทุกท่วงท่าเต็มไปด้วยความอ่อนโยนเอาใจทำให้คนที่ต่อต้านอย่างไม่จริงจังนักนั้นโอนอ่อนผ่อนตามแรงจุมพิตที่ทวีความร้อนแรงขึ้นอย่างง่ายดายสายรุ้งรู้สึกหนาวสะท้านและร้อนรุ่มอยู่ในกายสาวปรือตามองคนตัวโตที่จูบซับระไล่ผิวเนื้อละมุนของตนด้วยความรักสุดใจ มือบางค่อยๆ ลูบไล้บ่ากว้างของจัสตินช้าๆ ก่อนจะเลื่อนลงมายกอกแกร่งแล้วสะกิดล้อเล่นกับยอดอกที่หดเกร็งของเขาอย่างกลั่นแกล้งเขา“เด็กดื้อ...” จัสตินเสียงแหบพร่าชิดอกอวบที่เขาดื่มกินอย่างเอร็ดอร่อยราวตนเองเป็นทารกน้อยที่โหยหิวนมมารดา ริมฝีปากร้อนผ่าวครอบครองยอดอกสีหวานมือหนาทั้งสองข้างโจมตีร่างอิ่มเอิบทั้งทรวงสาวอวบใหญ่มากขึ้นกว่าเดิมและใจกลางร่างหวานละ
ตอนที่49.“โธ่ รุ้งจ๋า...” จัสตินครางในลำคอผละออกจากบ่าบอบบางแล้วมองหน้าเธอชัดๆ มือหนาเกลี่ยเส้นผมที่ระแก้มนุ่มออกอย่างนุ่มนวล“คุณสายรุ้งครับ คุณจะยกโทษให้อภัยผมที่ผมเคยดูถูกน้ำใจคุณ เห็นคุณเป็นเพียงผู้หญิงธรรมดา ทั้งที่คุณไม่ธรรมดา ยกโทษให้ผมแล้วแต่งงานกับผมได้ไหมครับ คุณสายรุ้ง จงใจงาม...” จัสตินพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังมองสบตากลมโตอย่างรอคอยคำตอบสายรุ้งเงยหน้ามองเขาช้าๆ พิจารณาคนตรงหน้าอย่างถี่ถ้วน เธอยอมรับว่าเขาเป็นชายหนุ่มที่หล่อเหลาทั้งร่ำรวยเพียบพร้อม เขาเป็นคนเจ้าเสน่ห์ แน่นอนหากเลือกเขาเป็นคู่ชีวิตเธอก็อาจจะมีเรื่องปวดหัวเกี่ยวกับสาวๆ ที่มาติดพัน ถึงแม้จะค่อนข้างมั่นใจว่าเขารักเธอมากก็ตามแต่คนอื่นอาจจะหลงรักสามีของเธอก็ได้หากเธอกับเขาตกลงแต่งงานอยู่กินกัน เธอจะรับเรื่องนี้ได้ไหมและพร้อมจะเผชิญกับปัญหานี้รึเปล่า...“แน่ใจเหรอคะว่าต้องการแบบนี้ ต้องการรุ้งจริงๆ”“แน่ใจที่สุด พี่จ้ารักสายรุ้ง ไม่รู้ว่ารักตอนไหน หรืออาจจะรักตั้งแต่เจอรุ้งมาแก้ผ้าอาบน้ำในห้องของพี่แล้วก็ได้ แต่ไม่รู้ตัว หรือว่ารักตอนที่รุ้งมาลวกไข่ให้กินก็ไม่รู้” เขาล้อเลียนเธอยิ้มๆ จัสตินรู้สึกใจชื้นขึ้นเมื่อน้ำเ
ตอนที่ 48.หญิงสาวมองดอกไม้ในสวนด้วยความรู้สึกไม่ค่อยสดชื่นนักทั้งยังรู้สึกอึดอัดกับสิ่งที่เธอตั้งแง่กับเขาด้วย เธอไม่ยอมคืนดีกับจัสตินแม้ว่าเขาจะคอยตามงอนง้อก็ตาม แต่เพราะอยากลองใจจัสตินว่าเขาจริงจังกับเธอมากน้อยแค่ไหนหรือทำไปเพราะต้องการรับผิดชอบเรื่องลูกกันแน่ แต่ทุกครั้งที่เห็นแววตาออดอ้อนชวนสงสารและความเอาใจใส่จากเขา เธอก็อยากจะคืนดีกับเขาให้รู้แล้วรู้รอดไป แต่ในใจก็ขัดขึ้นว่า รอดูอีกสักหน่อยอย่าเพิ่งด่วนคืนดีกับชายหนุ่ม...ผู้ชายอย่างจัสตินใช้ผู้หญิงเปลืองและโลดโผนมามาก ฉะนั้นเธอต้องมั่นใจเสียก่อนว่าเธอจะไม่ใช่ทางผ่าน... และด้วยเหตุผลนี้เธอจึงมึนตึงตั้งแง่กับเขามาตลอดตลอดเวลาสามเดือนที่อยู่ที่บ้านสวน จัสตินก็ย้ายมาอยู่ที่นี่กับเธอพร้อมด้วยคุณย่าแอนนาที่เฝ้าคอยให้กำลังใจหลานชายสุดที่รัก ทุกๆ วันจัสตินจะนอนบนพื้นหน้าเตียงของเธอ เขาจะตื่นแต่เช้ามาทำอาหารให้เธอทาน สายหน่อยก็จะเข้าสวนรดน้ำผักพรวนดินเก็บผลไม้ในสวนมาให้เธอทาน พาเธอไปหาหมอเมื่อถึงเวลานัดตรวจ ไปตลาดเป็นเพื่อนเธอโดยไม่สนใจว่าใครจะมองเขาอย่างประหลาดใจแกมสงสัย แต่ภาพฝรั่งรูปร่างสูงใหญ่หน้าตาหล่อเหลาท่าทางเป็นผู้ดีมั่งคั่ง
ตอนที่ 47.จัสตินมองคนที่หลับพริ้มอยู่บนเตียงสีหวานด้วยความรักสุดหัวใจ สายรุ้งจะรู้มั้ยนะว่าเขาห่วงเธอมากแค่ไหน และเขายังรู้สึกภูมิใจในตัวเธออีกด้วยที่สามารถเอาตัวรอดและจัดการเวเนสซ่าได้อย่างที่เวเนสซ่าไม่อาจจะสู้ได้เลย ทั้งที่คนอย่างเวเนสซ่านั้นร้ายกาจและเลือดเย็น แต่ไม่น่าเชื่อว่าจะมาแพ้ทางคนท้องอย่างสายรุ้งจนราบคาบ“รุ้งจ๋า พี่จ้ารักรุ้งกับลูกนะครับ...” จัสตินกล่าวด้วยภาษาไทยอ่อนหวานก่อนจะก้มลงหอมแก้มนวลใสเปล่งปลั่งนั้นเบาๆ ทั้งกลัวว่าจะทำให้เธอตื่นจากนิทราอันแสนสุข ชายหนุ่มนั่งมองหญิงสาวอันเป็นที่รักอยู่อย่างนั้นโดยไม่ลุกไปไหน จนคนที่เยี่ยมหน้าเข้ามามองแอบยิ้มกับความรักที่หลานชายมีให้สายรุ้งเรื่องร้ายๆ ผ่านไปแล้ว ต่อไปนี้ทุกคนจะได้อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข บนพื้นฐานความเข้าใจและรักที่บริสุทธิ์ คุณย่าแอนนาค่อยๆ ปิดประตูอย่างแผ่วเบาแล้วก้มพูดกับเจ้าไคเซอร์“แกอย่าเพิ่งไปกวนเขานะไคเซอร์ ให้เขาได้อยู่ด้วยกัน เข้าใจมั้ย”เจ้าไคเซอร์ทำท่าผงกหัวแต่ครางหงุงหงิงๆ เหมือนจะไม่ค่อยอยากทำตามแต่เมื่อมันเข้าใจเจ้านายหนุ่มแล้วว่าที่ทำไม่ดีกับสายรุ้งนั้นเพราะอะไรมันจึงเดินตามคุณย่าแอนนาไปอย่างไม่
ตอนที่46.เผี๊ยะๆ เวเนสซ่าตามมากระชากร่างอวบอิ่มที่พยายามกระถดตัวหนีอย่างแรงแล้วตวัดลงบนแก้มนวลของสายรุ้งเต็มแรงจนสายรุ้งรู้สึกมึนงงและชาไปทั้งใบหน้า... มือบางแต่ทว่าแข็งแกร่งของเวเนสซ่าทำให้สายรุ้งกลัวจับใจ ท่าทางของเวเนสซ่าน่ากลัวเหลือเกิน และเธอจะไม่ยอมให้เวเนสซ่าทำร้ายเธอกับลูกได้แน่นอน และแม้ในขณะนี้เธอก็แอบภาวนาว่าให้จัสตินตามาช่วยเธอโดยเร็ว หากว่าเขารักเธออย่างที่เวเนสซ่าพูดมา ก็ขอให้เขามาช่วยเธอด้วยเถิด...“อย่านะ เธอจะทำอะไรเวเนสซ่าอย่าทำแบบนี้นะ” สายรุ้งพลิกกายหนีมืออันแข็งกระด้างของเวเนสซ่า ร่างอวบอิ่มกลิ้งหลบลงมายังพื้นเย็นชืดและมีฝุ่นหนาไม่รู้เลยว่าที่นี่ที่นี่ไหนและมีใครบ้างที่ร่วมมือกับเวเนสซ่าแต่ดวงตากลมโตกวาดมองดูรอบๆ แล้วก็พบว่ามีเพียงเธอและเวเนสซ่าเท่านั้นไม่มีใครอื่น ถ้าอย่างนั้นเธอก็มีโอกาสรอดสินะ“แกหนีฉันไม่พ้นหรอกนังโง่ วันนี้ฉันจะกำจัดมารหัวขนของแกแล้วเมื่อพี่จัสตินมาถึง และได้เห็นแกไม่มีลูกให้เขาแล้ว คอยดูสิว่าพี่จัสตินยังอยากจะได้แกมั้ย ฮ่าๆ”“เธอ.. เลวร้ายที่สุด”“รู้ก็สายไปแล้วสายรุ้ง วันนี้ฉันจะกำจัดเธอให้พ้นทาง...” พูดจบเวเนสซ่าก็พุ่งโผนเข้าหาสายรุ้งที่น
ตอนที่ 45.“คุณจัสตินครับๆ” เสียงเรียกด้วยความตื่นเต้นดังขึ้นทำให้จัสตินหันไปมองทันทีก็พบว่าคนของเขาในคราบวินมอเตอร์ไซค์ขับรถมอเตอร์ไซค์คู่ชีพมาจอดอยู่หน้าบ้านหลังเล็กด้วยท่าทางร้อนรน“อย่าบอกข่าวร้ายกับฉัน” ชายหนุ่มพูดเสียงเย็นมองวินมอเตอร์ไซค์จำเป็นด้วยสายคาคมกริบ“คุณเวย์ลักพาตัวคุณสายรุ้งไปครับ”พลั่กๆๆ กล่าวจบหมัดเน้นๆ ก็ซัดลงบนใบหน้าและลอนท้องของคนที่มารายงานท่ามกลางความตกใจของคุณย่าแอนนา เพราะนานแล้วที่จัสตินไม่มีท่าทางแบบนี้“นี่อะไรกันจัสตินบอกย่ามาเดี๋ยวนี้”“ผมไม่มีเวลาอธิบายครับ ผมต้องไปช่วยเมียช่วยลูกของผมก่อน บอกมาว่าเวเนสซ่าพาเมียฉันไปที่ไหน หากนายบอกไม่ได้ก็ไปตายซะ...” จัสตินตะคอกเสียงกร้าวจนคนที่ก้มตัวคุดคู้อยู่สะดุ้งเล็กน้อย เขาไม่เคยเห็นจัสตินโกรธมากแบบนี้มานานแล้ว หลังจากครั้งล่าสุดจัสตินมีเรื่องบาดหมางกับคู่ค้าธุรกิจชาวจีนคนหนึ่งถึงขั้นวางมวยและยิงกันกลางเมืองลาสเวกัสมาแล้ว เพราะเรื่องการขยายธุรกิจคาสิโนที่นั่น ผลก็คือนักธุรกิจชาวจีนคนนั้นถูกจัดตินเล่นงานจนต้องหามเข้าโรงพยาบาล“ผมตามคุณสายรุ้งมาห่างๆ แต่ระหว่างทางคุณเวย์ขับรถปาดหน้ารถของผมแล้วโป๊ะยาสลบคุณสายรุ้งก่