“อะไรของแกยะนังวิว ฉันหลังขดหลังแข็งแต่งหน้าทำผมให้หล่อนแล้วยังไปหาชุดนี้มาให้กว่าจะได้รู้มั้ยฉันต้องชักแม่น้ำกี่สาย เสียเงินไปกี่บาทเขาถึงยอมขายให้ ปกติแซมมี่ไม่เคยได้ซื้อเลยนะเสื้อผ้าเนี่ย มาเสียเงินซื้อชุดแถมตัวเองก็ไม่ได้ใส่” แซมมี่เท้าสะเอวจิ้มนิ้วชี้ลงบนหน้าผากมนของเพื่อนรักอย่างหมั่นไส้เมื่อวิกานดาลากเธอมาเข้าห้องน้ำ
“งั้นเปลี่ยนชุดกัน แกถอดชุดแกมาแล้วแกใส่ชุดนี้แทนฉัน”
“ประสาทบ้าบอ ฉันจะยัดใส่เข้าไปได้ยังไงชุดเล็กนิดเดียว ถึงฉันจะหุ่นสแลนเดอร์แต่ชุดมันเล็กกว่าฉันไปหนึ่งไซซ์แกจะให้ฉันยัดลงไปได้ยังไงยะ” แซมมี่เท้าสะเอวมองหน้าเพื่อนรักอย่างหมั่นไส้
“แล้วฉันจะทำไงดีล่ะทีนี้ ฉันไม่เอาแล้วจะกลับบ้าน..”
“นี่นังวิว ตอนแรกจะเอาๆ พอมาตอนนี้จะเปลี่ยนใจ ตกลงแกจริงจังแค่ไหนเนี่ย”
“ก็ตอนแรกจริงจังแต่ตอนนี้กลัวนี่หว่า ฉันกลัวว่าเขาจะจำฉันได้แล้ว.. แล้วไม่พอใจไล่ฉันออกจากงานหรือไม่อาจจะหาว่าฉันมาหารายได้พิเศษแล้วพาลเกลียดฉัน...” วิกานดามีท่าทางเครียดอย่างเห็นได้ชัดจนแซมมี่อดสงสารไม่ได้
“โอเค กลับก็กลับ แต่คราวหน้าไม่ต้องมาให้ช่วยนะ นังนี่ทำฉันเสียเวลาไปเที่ยวกับหนุ่มๆ” บ่นเพื่อนรักแล้วเดินนำหน้าออกไปก่อน
“ขอฉันเข้าห้องน้ำแป๊บนะแซมมี่”
“เออ จะรอข้างนอกนะ..” แซมมี่ร้องตอบมาแล้วเดินออกไป
วิกานดารีบทำธุระส่วนตัวก่อนจะเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยความรู้สึกที่ดีขึ้น กลับไปตั้งหลักก่อนนะยายวิว.. หญิงสาวบอกตัวเองแล้วก็ต้องชะงักกึกจนเกือบจะล้มเมื่อพอเดินเลี้ยวโค้งออกมาจากห้องน้ำเธอก็เกือบจะชนเข้ากับใครคนหนึ่ง ดีที่เขาวงแขนของใครคนนั้นเกี่ยวเอวเล็กของเธอไว้ได้ไม่เช่นนั้นเธอคงได้ล้มตึงขายหน้าคนในผับแน่ๆ และกลิ่นกายแบบนี้เธอจำได้ติดจมูก...
คุณธีร์... หญิงสาวครางในอกแล้วค่อยๆ มองตามแขนแข็งแรงเรื่อยมายังอกกว้างและใบหน้าของเขา ดวงตากลมโตที่ตกแต่งงดงามเบิกกว้างเล็กน้อยลมหายใจติดขัดขึ้นมาทันที...
คุณพระคุณเจ้าหัวใจนังวิวจะวาย คนอะไรหล่อวัวตายควายล้มหล่อไม่สนใจใคร หล่อจนเธอแทบใจสลาย...
“ขอโทษครับที่ไม่ทันระวัง..” เสียงนุ่มทุ้มเอ่ยด้วยภาษาไทยชัดเจนพร้อมทั้งค่อยๆ พยุงให้เธอยืนจนมั่นคงเขาจึงละวงแขนจากเอวของเธอ วิกานดาใจเต้นแรงร้อนผ่าวไปทั้งกายมึนงงไปหมดว่าตนกำลังจะทำอะไรคิดอะไร..
“เป็นอะไรมากไหมครับ ให้ผมช่วยอะไรไหม..”
“เอ้อ มะ ไม่ค่ะ แค่ฉันตกใจนิดหน่อย” เสียงแหบพร่าเล็กน้อยเพราะรู้สึกว่าลำคอมันแห้งผากปากก็ดูจะแห้งเป็นขุยทำให้วิกานดาเผลอเลียริมฝีปากตัวเองซึ่งเธอไม่รู้เลยว่าการกระทำของตนนั้นทำให้คนมองรู้สึกอย่างไร...
“ผมไม่เคยเห็นคุณมาก่อนเลยเพิ่งเคยมาที่หรือครับ”
“อะ เอ่อ ค่ะ ฉันเพิ่งเคยมา”
“มากับใครหรือครับ หรือว่ามาคนเดียว..”
“คือมากับ.. เอ่อ..”
แล้วนังแซมมี่อยู่ไหนวะ... วิกานดาได้สติมองหาเพื่อนรักเลิกลัก แล้วก็พบว่าแซมมี่ยืนโบกไม้โบกมือทำท่าส่งสัญญาณอะไรบางอย่างให้เธอ วิกานดาทำตัวไม่ถูกกลัวว่าเขาจะจำแซมมี่ได้และกลัวว่าตนจะเผลอแสดงความรู้จักเขาไป
เอาวะเป็นไงเป็นกัน ลองอ่อย คุณธีร์ดูสักตั้งไหนๆ เขาก็มายืนตรงหน้าแล้ว.. วิกานดาส่งสัญญาณให้แซมมี่รู้ว่าไม่ต้องห่วงแล้วหันมายิ้มเก้อๆ ให้ธีร์
“มากับเพื่อนนะค่ะ แต่เพื่อนมีธุระกลับไปแล้ว แล้วคุณล่ะคะมากับใคร คุณเอ่อ...”
“ผมธีรเทพ นามสกุลยาวมากเอาแค่ว่าเรียกผมว่าธีร์ก็พอ”
“ค่ะคุณธีร์ ฉันวิกกี้ค่ะ ยืนดีที่ได้รู้จัก..” โชคดีที่แซมมี่ให้เธอใส่คอนแท็กเลนส์สีเขียวเทาแบบสีทูโทนและแต่งหน้าให้เธอเข้มแบบปกปิดโครงหน้าเดิมไปจนเธอเองก็แทบจะจำตัวเองไม่ได้ และหวังว่าธีร์จะจำเธอไม่ได้เช่นกัน...
“ยินดีที่ได้รู้จักครับ คืนนี้คุณพอจะว่างมั้ยครับ ผมอยากหาเพื่อนคุยสักคน..” ธีร์เข้าเรื่องทันทีเล่นเอาคนที่ไม่คิดไม่ฝันมาก่อนว่ามันจะง่ายขนาดนี้ถึงกับใจเต้นไม่เป็นส่ำ ความยินดีโห่ร้องอยู่ในอก...
“แค่คุยเหรอคะ..”
ว๊ายยตายแล้วเธอพูดอะไรของเธอยายวิว...
วิกานดาอยากจะตบปากตัวเองเสียนัก นี่เธอกินอะไรเข้าไปเนี่ยถึงได้กล้าถามเขาไปแบบนั้น วิกานดารู้สึกหน้าร้อนผ่าวขึ้นมาทันทีนี่หากว่ารองพื้นไม่หนาเธอคงได้หน้าแดงก่ำต่อหน้าเขาแน่ๆ
“แล้วคุณอยากจะทำมากกว่าคุยหรือครับ..” ธีร์ส่งสายตาพราวพรายมาให้ วิกานดารู้ว่าเขาเป็นเสือผู้หญิงและรักสนุกแค่ไหนแต่ไม่เคยคิดว่าตัวเองจะมาอยู่ในสถานะของหญิงสาวที่เขาจะเกี้ยวพาราสีจึงทำตัวไม่ค่อยถูก แต่งานนี้เธอคงถอยไม่ได้แล้วหญิงสาวจึงยิ้มหวานให้เขา
“ถ้าคุณคิดว่าเราน่าจะทำอะไรมากกว่าพูดฉันก็ไม่ขัดค่ะ..”
“ผมชอบคุณจังเปิดเผยชัดเจนดี..”
“ฉันก็ชอบคุณค่ะ คุณหล่อและตรงไปตรงมาดี”
“ถ้าอย่างนั้นเราไปคุยกันที่คอนโดผมดีกว่า คุณจะขัดข้องไหม..”
โอ้ ตายแล้ว ทำไมมันง่ายขนาดนี้ ทำไมเขาหลงเสน่ห์เธอง่ายดายเช่นนี้แล้วจะต้องทำอย่างไรต่อไปล่ะนี่
วิกานดายิ้มค้างแล้วรีบเมินหน้าหนีดวงตาคมที่ทอดมองมาด้วยใจเต้นระส่ำ
จะไปต่อหรือจะพอแค่นี้ล่ะวิกานดา.. หญิงสาวถามตัวเองในใจอย่างไม่ค่อยจะเป็นตัวของตัวเองนัก แล้วหญิงสาวก็สะดุ้งน้อยๆ เมื่อเขาเตะแขนของเธอเบาๆ
“เชิญทางนี้ครับ รถผมอยู่ด้านนี้..”
สรุปว่าเธอจะตามเขาไปที่คอนโดใช่ไหมวิกานดา.. หญิงสาวทำตัวไม่ถูกเลยทีเดียวอยากจะหยุดทุกอย่างไว้ตรงนี้แล้วเดินจากไป แต่...
“อะ เอ่อ ค่ะ..” ในที่สุดหญิงสาวเดินตามแรงจับจูงของเขาไปอย่างง่ายดาย วิกานดาหันไปมองด้านหลังของตนก็เห็นแซมมี่โบกมือให้ไวๆ พร้อมทั้งยกนิ้วให้ว่าเยี่ยมมาก มันจะเยี่ยมมากหรือเปล่าเธอก็ไม่อาจจะรู้ได้ รู้แต่ว่าตอนนี้เธออ่อนปวกเปียกแทบจะเดินไม่ไหวแล้ว...
ตอนที่6.วิกานดายืนอึ้งอยู่ในพื้นที่ที่ธีร์บอกว่าเป็นคอนโดของเขาอย่างมึนงงทั้งตื่นเต้นและตื่นตาตื่นใจกับความหรูหราของที่นี่ ทั้งชั้นนี้มีเพียงห้องเดียวซึ่งธีร์เป็นเจ้าของทั้งหมด ที่นี่มีทั้งฟิตเนส สระว่ายน้ำขนาดย่อม มีห้องครัวทันสมัย ห้องนั่งเล่น ห้องนอน ห้องดูหนังแบบมินิเธียร์เตอร์ เรียกได้ว่ามันครบครันทุกสิ่งที่ทุกอย่างเหมือนบ้านหลังหนึ่ง ที่สำคัญมันหรูหราอลังการมาก ชาตินี้ทั้งชาติเธอคงไม่มีโอกาสครอบครองหรือมีอะไรแบบนี้แน่ๆ แค่ห้องชุดธรรมดาๆ วิกานดาก็คิดว่าชาตินี้เธอจะมีปัญหาเงินซื้อได้รึเปล่าเถอะ...คนรวยนี่อะไรๆ ก็ดูง่ายดายเพียบพร้อมไปเสียหมด..“คุณจะดื่มอะไรหน่อยมั้ย..” วิกานดาสะดุ้งน้อยๆ เมื่อธีร์เดินออกมาจากบาร์เครื่องดื่มพร้อมด้วยเครื่องดื่มในแก้วใบสวยดูก็รู้ว่ามันคือเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์ อาจจะเป็นวิสกี้หรือเหล้าอะไรสักอย่าง“มะ เอ่อ ก็ดีค่ะ” ตอนแรกคิดจะปฏิเสธเพราะไม่เคยดื่มเครื่องดื่มแบบนี้ แต่เมื่อคิดว่ามันต้องย้อมใจวิกานดาจึงเอื้อมมือไปรับแก้วใบสวยจากเขาแล้วดื่มรวดเดียวจนหมดแก้ว ผลที่ได้คือ..“แคกๆๆ โอ๊ยยย..” วิกานดาแทบสำลักทั้งไอแคกๆ หน้าดำหน้าแดงจนธีร์เข้ามาช่วยลูบหลั
ตอนที่7. “ทีนี้พอใจรึยังคนสวย ผมตื่นเต้นอยากเมคเลิฟกับคุณจะแย่แล้ว..” ใบหน้าหล่อเหลาคลอเคลียกับแก้มสาวเรื่อยมายังซอกคอขาวผ่อง วิกานดาขนลุกซู่ร้อนผ่าวไปทั้งกาย...“ค่ะ พร้อมค่ะ.. อื้มมม..” เสียงหวานหายไปในลำคอเมื่อเรียวปากหยักสวยกว่าอิสตรีของเขาทาบลงมา...“หวาน คุณหวานมาก..” วิกานดาหายใจสะท้านสบตาคมในความสลัวลาง ดวงตากลมโตไหวระริกด้วยความวาบหวามและหวั่นไหว ความร้อนผ่าววิ่งพล่านไปทั้งร่างกาย หัวใจหวิวไหวราวจะหลุดลอย... กลิ่นบุรุษเพศคละคลุ้งอยู่ในจมูกชวนให้มึนเมายิ่งกว่าเหล้าที่เธอดื่มเข้าไปเสียอีก หญิงสาวกลืนน้ำลายลงคอพลางหลับตาลงช้าๆ เมื่อริมฝีปากหยักประทับลงมาบนแอ่งชีพจรที่เต้นระริกของตน ชุดสวยหลุดร่วงจากร่างไปตอนไหนเธอไม่อาจจะรู้ได้ ตอนนี้วิกานรับรู้เพียงสัมผัสจากมือและปากร้อนผ่าวของเขาเท่านั้นธีร์เคล้าคลึงกลีบปากล่างของเธอช้าๆ อย่างหยอกเย้าหญิงสาวเผยอปากน้อยๆ รับเรียวลิ้นร้อนผ่าวที่สอดไล้เข้าใสในโพรงปากสาว วิกานดาตอบสนองจุมพิตของเขาอย่างเงอะงะแต่ทำให้ชายหนุ่มครางอย่างพอใจกับความไร้เดียงสาของเธอ ธีร์คิดว่าเธอแสดงบทสาวอ่อนประสบการณ์ได้มืออาชีพมากๆ และมันก็กระตุ้นเร้าให้เขาตื่นเพริดไ
ตอนที่8.ธีร์เลื่อนกายขึ้นทาบทับร่างงามช้าๆ ร่างแกร่งเปล่าเปลือยเสียดสีกับกายสาวอย่างยั่วเย้าให้เธอพลุ่งพล่านแต่กลายเป็นว่าเขาเสียเองที่แทบควบคุมตัวเองไม่อยู่เมื่อหญิงสาวแอ่นกายขึ้นเสียดสีตอบสนองอย่างเร่าร้อน วิกานดาลูบไล้กายแกร่งในความสลัวซึมซับความงดงามของกล้ามเนื้อแห่งบุรุษเพศที่ตึงแน่นไปด้วยกล้ามเนื้อที่เธอรู้ดีว่ามันจะต้องงดงามอย่างที่สุด สมบูรณ์แบบที่สุด...“คุณธีร์...” วิกานดาครางเสียงสั่นเมื่อความแข็งขึงร้อนผ่าวบดเบียดอยู่กับหน้าท้องเนียน ริมฝีปากหยักสวยของเขาคลอเคลียดูดดื่มยอดอกสีหวานทั้งมือใหญ่ก็ฟอนเฟ้นทรวงสาวอวบใหญ่ล้นมืออย่างเมามันอีกครั้ง วิกานดาครางกระเส่าดังดำดิ่งลงไปในห้วงเสน่หาอันร้อนแรงอย่างไม่อาจจะต้านทานหรือหวาดหวั่นกับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นแม้ว่ามันจะเป็นครั้งแรกของเธอก็ตาม...“วิกกี้ ที่รัก คุณพร้อมมาก” ธีร์เอ่ยเสียงแหบพร่าเมื่อนิ้วแกร่งรับรู้ถึงความฉ่ำชื้นจากซอกสาวอ่อนหวานที่เขาได้ดื่มกินเชยชิม ธีร์ฉีกซองเครื่องป้องกันอย่างเร่งรีบก่อนจะสวมมันลงบนแก่นกายแข็งขึงของตนแล้วพุ่งทะยานเข้าสู่กายสาวที่พรั่งพร้อมทันทีด้วยความต้องการอันเดือดพล่าน“กรี๊ดดด... อุ๊บ...” เสียง
ตอนที่9.วิกานดาพยายามทำตัวให้เป็นปกติเมื่อเดินออกมาหน้าบ้านก็พบว่าป้าสมรกำลังเตรียมของอยู่หน้าร้าน ร้านอาหารตามสั่งของป้าสมรสะอาดและร่มรื่น ลูกค้าก็มีทั้งขาประจำและขาจร แม้ช่วงนี้จะขายได้น้อยกว่าแต่ก่อนที่เศรษฐกิจยังดีๆ แต่รายได้ในแต่ละวันก็พออยู่ได้และมันเป็นงานที่ป้าสมรรัก เพราะหากไม่ทำงานแล้วแกกลัวจะเป็นอัลล์ไซเมอร์ วิกานดาจึงไม่อยากห้ามแม้ว่าถึงไม่ขายของชีวิตสองป้าหลานก็พออยู่ได้สบายๆ เพราะไม่มีหนี้สินอะไรเงินเดือนของเธอก็มากพอจะเลี้ยงปากเลี้ยงท้อง ที่ข้างบ้านก็พอปลูกผักทำสวนครัวเล็กๆ พออยู่พอกินได้ไม่ลำบากนักในเมืองหลวงแห่งนี้...“วันนี้ไม่ทำงานหรือลูก”“วิวจะลาออกแล้วค่ะป้าวันนี้เลยตั้งใจเข้างานสาย”“อ้าว.. ทำไมล่ะ งานก็ดีไม่ใช่เหรอ วิวเพิ่งได้เลื่อนขั้นเงินเดือนเลื่อนตำแหน่งนี่” ป้าสมรหันมามองหลานสาวสุดที่รักอย่างกังขา“คือ วิวเบื่องานบริการแล้วค่ะ อยากมาทำงานแบบอาชีพอิสระดูบ้าง เช่น ขายอาหารตามส่งหรือเป็นเด็กเสิร์ฟร้านอาหารอะไรแบบนี้” ป้าสมรยิ้มแล้วค้อนหลานสาว“หึ จะมาเกาะป้าเหรอจ๊ะ”“แหม.. ป้าหมอนคนสวยรู้ทันอีกแล้ว” วิกานดาเข้ามาโอบกอดร่างท้วมของนางอย่างรักใคร่ หลังจากที่พ่อ
ตอนที่10.ธีร์นราดีเวลลอปเม้นต์ คือบริษัทยักษ์ใหญ่ที่รับงานก่อสร้างต่างๆ ทั้งเล็กทั้งใหญ่ตั้งแต่บ้านหลังเล็กไปจนถึงคอนโดหรูหลายสิบชั้น ซึ่งรับงานทั้งในและนอกประเทศ และยังมีสำนักงานใหญ่อีกสองแห่งที่จีนและอิตาลี ซึ่งน้องชายทั้งสองของเขาดูแลอยู่ ธีร์ธัช น้องชายคนกลางวัยสามสิบเอ็ดปีอยู่ที่ประเทศจีน ธีรดล น้องชายคนเล็กวัยยี่สิบเก้าปีอยู่ที่อิตาลี แต่ส่วนใหญ่ทางบริษัทจะรับงานออกแบบตกแต่งอาคารสถานที่มากกว่าซึ่งบริษัทของเขาได้รับความไว้วางใจจากหน่วยงานทั้งภาครัฐและเอกชนมานานนับทศวรรษ ในวัยสามสิบสามธีร์สามารถเรียนรู้งานต่างๆ จากมารดาซึ่งเป็นหญิงแกร่งและเก่งประธานคนเก่าของบริษัทได้อย่างดีเยี่ยม หลังจากที่บิดาเสียชีวิตไปเมื่อห้าปีก่อนมารดาต้องเข้ามาบริหารทุกอย่างแทนบิดาโดยมีเขาคอยช่วยเหลือดูแลเรื่องต่างๆในบริษัท ส่วนภัตตาคารนั้นถูกวางระบบไว้ดีอยู่แล้วจึงสามารถบริหารจัดการได้โดยผ่านผู้จัดการร้านที่ทำงานกับพวกเขามานานอีกทั้งชื่อเสียงและมาตรฐานที่สั่งสมมายาวนานทำให้ไม่มีปัญหาอะไรต้องห่วงแม้เมื่อก่อนจะมีสาขาอยู่หลายแห่งแต่เพราะการบริหารที่ไม่ทั่วถึงทำให้ธีร์เสนอมารดาว่าให้มีภัตตาคารหลักที่เดียวแต่
ตอนที่11. “วิวไปแล้วนะคะพี่ๆ” หญิงสาวโบกมือให้เพื่อนร่วมงานแต่แล้วทุกคนดูเหมือนจะยิ้มค้างแล้วจดจ้องไปยังด้านหลังของเธอ วิกานดาหุบยิ้มแล้วรู้สึกร้อนผ่าวขนลุกชันโดยไม่ทราบสาเหตุ“มีอะไรรึเปล่าคะ..” หญิงสาวถามเสียงแผ่วรู้สึกสังหรณ์ใจอย่างบอกไม่ถูก“สวัสดีค่ะคุณธีร์...”พนักงานสาวทั้งห้าคนไหว้อย่างชดช้อยสวยงามแล้วยิ้มหวานให้คนที่พวกเธอพูดถึงก่อนจะเดินเข้าลิฟต์ที่เปิดออกพอดีไปทันที วิกานดายืนนิ่งไม่กล้าหันกลับไปมองด้านหลังของตน ใจสาวเต้นระรัวรู้สึกร่างกายสะบัดร้อนสะบัดหนาวใจหวิวๆ เหมือนจะเป็นลมเสียให้ได้...อยู่ไม่ได้แล้ววิว แกต้องไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้.. หญิงสาวบอกตัวเองแล้วจะก้าวเดินไปหน้าโรงแรมหากว่าเสียงนุ่มทุ้มแต่ฟังดูห้วนกระด้างดังขึ้น...“เดี๋ยวก่อนสิวิกกี้..” วิกานดาตาโตใจสั่นด้วยความหวาดหวั่น ไม่จริงเขาจะจำเธอได้อย่างไรกัน หญิงสาวสูดลมหายใจเข้าลึกๆ แล้วค่อยๆ หันไปมองเขาแต่ไม่ยอมสบตา“อะ เอ่อ คุณจำผิดแล้วล่ะคะ ฉันไม่ได้ชื่อวิกกี้ค่ะ ขอตัวนะคะพอดีรีบ..”พูดจบวิกานดาก็หมุนตัวหมายจะวิ่งออกไปจากที่นี่โดยเร็วแต่ข้อมือเล็กถูกฉุดไว้แล้วดึงแรงๆ จนร่างระหงปลิวเข้าไปปะทะกับอก กว้างของเขา วิกา
ตอนที่12.“ใจเย็นๆ ก่อนดาว อย่าเพิ่งไปว่าลูกอย่างนั้น..”“เธอจะให้ฉันใจเย็นได้ยังไง ดูมันทำ มันหยามหน้าฉันขนาดนี้ ฉันเสียหน้าแค่ไหน ดีที่เราอยู่กันแค่นี้ เธอก็รู้ว่าฉันคาดหวังกับมันมากแค่ไหน”“เอาน่าใจเย็นๆ ก่อน”“ดาด้าลาก่อนนะคะ ขอบคุณพี่ธีร์มากค่ะที่ช่วยเหลือ..”“ไม่เป็นไร พี่ยินดี ขอให้ดาด้ากับโทนมีความสุขมากๆ นะ”ธีร์ลูบศีรษะเธอเบาๆ แล้วยิ้มให้หญิงสาวที่ไหว้ขอบคุณตนอย่างอ่อนโยน มองดลยากับโทนเดินออกไปด้วยความรู้สึกโล่งอก...“ในเมื่อมันไม่เอา ฉันก็ยกหนูมินนี่ให้ตาธีร์แทนก็แล้วกันนะน้ำ ถือเสียว่าช่วยฉันหน่อย ตอนนี้ฉันไม่รู้จะทำยังไงแล้ว” คุณนราหันมามองลูกชายของตนที่หันมามองพวกตนด้วยแววตาเฉยเมย...“ธีร์..”“คุณแม่ไม่ต้องพูดหรอกครับ ผมเองก็ไม่ใช่หุ่นยนต์ที่จะให้ใครมาจับหันซ้ายหันขวา ผมว่าคุณน้าน่าจะเข้าใจได้แล้วนะครับว่าเรื่องของจิตใจมันห้ามมันบังคับกันไม่ได้ น้องมินนี่เองก็อาจจะมีคนรักอยู่แล้วก็ได้” ธีร์พยายามให้เหตุผล“มินนี่ไม่มีใครคะ อะไรที่ทำให้คุณแม่มีความสุข สบายใจ มินนี่ก็พร้อมจะทำค่ะ..” ดารณีรีบบอกด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน“โธ่ธีร์ เห็นไหมว่าคุณน้าเขากำลังเสียใจ พูดแบบนี้ได้ยังไง”“
ตอนที่13.ธีร์ไหว้ป้าสมรอย่างนอบน้อมแล้วยิ้มบางๆ ซึ่งท่าทางของเขาถูกใจป้าสมรนัก ผู้สูงวัยยิ้มกว้างมองชายหนุ่มอย่างชื่นชมปิดไม่มิด“ก็เพิ่งลาออกวันนี้เองค่ะ แล้วนี่คุณทานอะไรดีคะ ป้าจะทำสุดฝีมือเลย”“ร้านป้าอะไรอร่อยที่สุดทำมาเลยครับ”“งั้นทานผัดไทกุ้งสดนะคะ วิวไปหาน้ำหาท่ามาให้คุณเขาสิลูก”ป้าสมรยิ้มให้ชายหนุ่มแล้วหันมาสั่งหลานสาว วิกานดาพยักหน้าแล้วรีบหลบออกมาด้วยความโล่งอก แต่ยังไม่หายวิตกกังวล“เป็นไปไม่ได้หรอก เขาจำเราไม่ได้หรอก มันแค่บังเอิญเท่านั้นล่ะ”หญิงสาวพยายามบอกตัวเองอย่างนั้นแต่จนแล้วจนรอดเมื่อรับประทานอิ่มแล้วแต่ธีร์ยังไม่กลับธีร์ยังนั่งอยู่ในร้านซึ่งแม้วันนี้จะอากาศไม่ค่อยร้อนและบริเวณร้านที่ตกแต่งด้วยต้นไม้และดอกไม้แบบสวนน่ารักๆ แต่ก็นับว่าคงร้อนมากสำหรับคนที่เคยทำงานอยู่แต่ในห้องแอร์เย็นๆ เพราะเธอสังเกตเห็นเหงื่อผุดพราวตามไรผมของเขาและเสื้อเชิ้ตสีขาวเนื้อดีที่ธีร์สวมอยู่ก็ชื้นไปด้วยเหงื่อ ท่อนแขนแข็งแรงที่เขาพันแขนเสื้อไปทบไว้ที่ข้อศอกก็เต็มไปด้วยเหงื่อจนไรขนดกหนาของเขาเปียกชื้น วิกานดาใจสั่นขึ้นมาอีกเมื่อคิดถึงวงแขนนี้ที่ตระกองกอดเธอตลอดคืนที่ผ่านมา“ป้าไม่เคยเห็นห
ตอนที่68. อวสานวิกานดาเอ่ยแนะนำ วาสิฏฐีจึงไหว้ผู้สูงวัยอย่างอ่อนช้อยงดงาม คุณนรามองหญิงสาวหน้าตาจิ้มลิ้มผิวสีน้ำผึ้งนวลเนียนตรงหน้าอย่างพอใจ “มาหางานทำ เรียนจบอะไรมาหรือลูก” คุณนราเอ่ยถามอย่างเอ็นดู“วาเรียนจบพยาบาลมาค่ะ” วาสิฏฐีตอบอย่างอ่อนน้อม“วิวก็เลยคิดว่าจะจ้างน้องวามาช่วยดูแลคุณแม่กับน้องวีค่ะ คุณแม่ขัดข้องมั้ยคะ” วิกานดาบอกแม่สามี“ไม่ขัดข้องเลยจ้ะ พร้อมเมื่อไหร่มาทำงานได้เลย”“จริงหรือคะคุณท่าน” วาสิฏฐีโตด้วยความตื่นเต้น“จริงสิจ๊ะ แต่อย่าเรียกคุณทงคุณท่านเลย เรียกคุณแม่เหมือนหนูวิวดีกว่า ดีไหมหนูวิว”“ดีค่ะ เห็นไหมพี่บอกแล้วว่าคุณแม่ท่านใจดี ทีนี้มีงานทำแล้วนะน้องวา”วิกานดาบอกเพื่อนรุ่นน้องซึ่งเคยอยู่บ้านข้างกันที่บ้านเกิดก่อนที่เธอจะมาอยู่กับป้าสมรด้วยความยินดี และดีใจที่วาสิฏฐีเลือกที่จะมาหาตน หลังจากที่เพิ่งถูกไล่ออกจากงานมาก่อนหน้านี้เพราะวาสิฏฐีทำร้ายร่างกายเจ้านายที่พยายามลวนลามตนนั่นเอง“ก่อนหน้านี้วาเขาทำงานดูแลคนป่วยอยู่ค่ะ คุณแม่แต่ถูกนายจ้างจะทำมิดีมิร้าย วาก็เลยถูกไล่ออก พอดีวิวไปเจอวาที่ห้างก็เลยชวนมาด้วยกัน”“โถ แม่คุณ หน้าน่าก็น่ารักแบบนี้ คนใจคอเลวทรามมันก
ตอนที่67.“พี่ธีร์ขา.. วิว อื้มมม สะ เสียว อา...” วิกานดาใบหน้าแดงเรื่อ ดวงตากลมโตปรือปรอยเต็มไปด้วยความปรารถนาอันแรงกล้า ธีร์เลื่อนร่างเปลือยเปล่าขึ้นเสียดสีร่างแกร่งกับร่างบางเพื่อสร้างความเสียวซ่านให้เพิ่มมากขึ้น วิกานดาจ้องมองความเป็นชายใหญ่โตแข็งขึงที่เลื่อนมาจดจ่ออยู่ตรงหน้าอย่างหวามไหวลำคอแห้งผากจนแทบเป็นผุยผง หญิงสาวไล้ลิ้นสีชมพูเลียริมฝีปากอวบอิ่มของตนด้วยความหิวกระหายอย่างปิดไม่มิด ธีร์เชยคางมนให้เธอมองสบตา วิกานดาเงยหน้ามองสามมีแล้วก็ต้องหน้าแดงก่ำเมื่อรู้ความหมายในแววตาของเขาดีว่าธีร์ต้องการให้เธอทำอะไรใจ...“วิวจ๋า รักมันหน่อยสิครับ รักธีร์น้อยด้วย...” เสียงแหบพร่าออดอ้อนทั้งน่าหมั่นไส้และน่าเสียวซ่าน วิกานดาค่อยๆ เอื้อมมือไปกอบกุมมันไว้ ความร้อนผ่าวจากแก่นกายแกร่งช่างร้อนระอุจนเธอกลัวว่ามือจะไหม้พุพองแต่สุดท้ายเธอก็ค่อยๆ เคลื่อนไหวมือช้าๆ แล้วก้มลงครอบครองแก่นกายแข็งขึงไว้ในปากแล้วค่อยๆ ดูดดื่มมันด้วยจังหวะเร้าใจ ธีร์สั่นสะท้านครางเสียงดังกับฤทธิ์ลิ้นเล็กแต่ร้ายกาจของภรรยา“วิวจ๋า ดีเหลือเกิน อย่างนั้นล่ะที่รัก เมียจ๋าเก่งจัง อา...” ธีร์เอ่ยชมภรรยาไม่ขาดปากยิ่งทำให้วิกาน
ตอนที่66.“ฉันรักแกนะแซมมี่ มาเยี่ยมฉันบ่อยๆ นะ” วิกานดากอดเพื่อนรักแน่น เพราะตอนนี้แซมมี่จะไปอยู่ที่สิงคโปร์เป็นการถาวรแล้ว“ฉันก็รักแก ดูแลตัวเองดีๆ นะ อย่าไปเที่ยวอ่อยใครที่ไหนอีก”“นังบ้า ล้อฉันเรื่อยเลย..” วิกานดาเช็ดน้ำตาที่ซึมออกมาแล้วตีแขนเพื่อนรักเบาๆ แซมมี่เองก็น้ำตาซึมไม่ต่างกัน...“ฉันจะโทร. หาแกบ่อยๆ เราคุยกันผ่านโซเชี่ยลทุกวันได้”“ฉันรู้แต่มันไม่เหมือนกัน เพราะมันไม่ได้จิ้มหน้าผากแกแบบนี้ๆๆ ไง เวลาหมั่นไส้น่ะ” วิกานดาจิ้มหน้าผากเพื่อนรักเบาๆ เป็นการสาธิต“โอ๊ย ชะนีโรคจิต” แล้วทั้งสองก็หัวเราะให้กันอย่างมีความสุขและสวมกอดกันเป็นครั้งสุดท้าย“ฝากวิวด้วยนะคะคุณธีร์”“วิวก็ฝากแซมมี่ด้วยนะคะคุณเคน” สองสาวหันไปพูดกับสามีของตนซึ่งเดินคุยกันมาตามหลังพวกเธอ“ครับ ผมสัญญาจะดูแลวิวอย่างดี”“ผมก็สัญญาว่าจะดูแลแซมมี่อย่างดีเช่นกัน...” ทั้งสองหนุ่มให้สัญญาและจับมือกัน แล้วหนุ่มสาวทั้งสองคู่ก็ร่ำลากันด้วยมิตรภาพอันงดงามและมันจะคงอยู่ตลอดไป...ธีร์มองลูกชายตัวน้อยที่หลับพริ้มอยู่ในเปลเด็กอย่างรักใคร่ และอ่อนเพลียเพราะวันนี้ น้องวี หรือเด็กชาย วีรเทพ ลูเซียโน่ เฉิน งอแงทั้งวันอาจจะเป็นเ
ตอนที่65.“พี่ธีร์ คิดทะลึ่งอีกแล้ว” วิกานดาหน้าแดงก่ำยิ่งกว่าเดิมแล้วยิ่งมือไม้ของสามีเริ่มวุ่นวายกับเนื้อตัวเธอหญิงสาวก็เริ่มหวั่นไหว“ยังไม่มืดนะคะ แล้วนี่ก็อยู่หน้าบ้าน” วิกานดาตีมือซุกซนแรงๆ แต่ไม่มีทีท่าว่ามันจะหยุดวุ่นวายกับเนื้อตัวเธอ“งั้นก็ขึ้นห้องกันก่อนนะครับ แล้วค่อยลงมาทานข้าว หรือไม่ก็ให้แม่บ้านยกขึ้นไปให้” พูดจบธีร์ก็อุ้มร่างอวบอิ่มด้วยอายุครรภ์เจ็ดเดือนขึ้นห้องไปหน้าตาเฉย“ว้าย พี่ธีร์ ไม่นะ วิวอายคุณแม่”“อายทำไมที่รักคุณแม่ชินแล้วล่ะกับการที่เราขึ้นห้องไปจู๋จี๋กันน่ะ จริงไหมครับคุณแม่ ป้าหมอน..” ธีร์แย้งภรรยาแล้วเอ่ยทักมารดากับป้าสมรที่กำลังเดินคุยกันออกมาจากห้องครัว คุณนราหันมามองค้อนลูกชาย“ย่ะ พ่อคนหื่น เพลาๆ หน่อยนะยะเมียใกล้คลอดแล้ว”“คร้าบ.. แล้วอย่าลืมยาบำรุงเมียกับลูกผมนะครับ..” ธีร์หัวเราะเบาๆ กับคำประชดประชันของมารดา วิกานดาทุบไหล่กว้างของสามีอย่างขัดเขิน แต่ก็ยินยอมไปกับเขาทุกครั้ง...ธีร์วางร่างอวบอิ่มลงบนเตียงกว้างแล้วหอมแก้มนวลทั้งซ้ายขวาหนักๆ อย่างมันเขี้ยวมือทั้งสองข้างก็ไม่อยู่นิ่งช่วยกันปลดเปลื้องเสื้อผ้าออกจากร่างอวบอย่างรวดเร็ว “พี่ธีร์ไม่เหนื่อ
ตอนที่64จากที่มารดาของเขาเคยอคติกับวิกานดาและเคยตั้งแง่รังเกียจคนที่ฐานะด้อยกว่า แต่ตอนนี้คุณนรานั้นรักหลงวิกานดากว่าเขาเสียอีก ทั้งยังชมไม่ขาดปากว่าศรีสะใภ้ดีอย่างนั้นดีอย่างนี้ แถมยังชวนกันไปทำบุญบ่อยๆ ด้วยเชื่อว่าผลบุญจะได้ส่งผลให้คลอดง่ายและเด็กที่เกิดมาว่านอนสอนง่าย สุขภาพแข็งแรง ซึ่งเขาก็ไม่คิดจะขัดมารดาและเห็นด้วยเพราะคิดว่าอะไรที่คนทั้งสองทำแล้วมีความสุขเขาก็มีความสุขไปด้วย ซึ่งความกังวลว่าเมียกับแม่จะเข้ากันไม่ได้นั้นหายไป ตอนนี้ธีร์ยอมรับว่าเขามีความสุขมากที่ครอบครัวของตนทั้งแม่และเมียปรองดองกันดี และเขาจะไม่มีวันยอมให้ใครมาทำลายความสุขของเขาแน่ๆธีร์ยิ้มบางๆ เมื่อเห็นว่าคุณแม่คนสวยหลับไปแล้ว ชายหนุ่มลุกขึ้นเอากระปุกครีมไปเก็บแล้วกลับมานอนกอดภรรยาสุดที่รักแล้วหลับไปอย่างเป็นสุข...ธีร์มองข่าวหน้าหนึ่งที่เป็นข่าวครึกโครมอยู่ในตอนนี้อย่างรู้สึกสะเทือนใจอยู่ไม่น้อย แต่เขาก็ไม่อาจจะช่วยเหลือสุมณฑากับเพื่อนได้จริงๆ เพราะเรื่องนี้มันเกินกว่าเขาจะยื่นมือเข้าไป และเขาก็ไม่คิดว่าจะต้องเอาตัวไปเสี่ยงกับเรื่องที่สุมณฑาก่อไว้ เมื่อวันก่อนที่สุมณฑามาหาเขาก็เพื่อจะมาสร้างความร้าวฉานให้กั
ตอนที่63.“พี่ธีร์หยุดนะ พี่แย้มยังไม่ออกไปเลย..” วิกานดาตีแขนสามีเบาๆอย่างขัดเขินและหมั่นไส้ที่เขาแสดงความรักกับเธอต่อหน้าคนอื่น สาวใช้วัยดึกหน้าแดงก่ำรีบออกไปจากห้องนั่งเล่นแสนสวยทันที..“พี่แย้มไม่อยู่แล้ว คราวนี้พี่จูบวิวได้ใช่ไหม”“ไม่ได้ค่ะ ไหนว่าจะไปหาคุณมณคะ”“ให้มณรอก่อนก็ได้ อยากจูบเมียก่อน” ธีร์อ้อน“ก็ได้ค่ะ แค่จุ๊บเบาๆ นะคะ ห้ามเกินเลย”วิกานดาต่อรองธีร์พยักหน้ายิ้มเจ้าเล่ห์แล้วก้มลงจูบเธออย่างดูดดื่มเร่าร้อน.. วิกานดาค้อนสามีอย่างขัดเขินเมื่อจูบเร่าร้อนจบลงและธีร์ก็เดินออกไปอย่างอารมณ์ดี...“คุณสุมณฑาเขามาหาพี่ธีร์ทำไหมหรือคะ แล้วทำไมพี่ธีร์ไม่ชวนเธอทานข้าวด้วย” วิกานดาถามสามีที่เดินออกมาจากห้องน้ำ หญิงสาววางหนังสือลงแล้วมองเขาอย่างรอคอยคำตอบ“พี่ไม่เห็นความจำเป็นต้องชวนนี่ครับเธอไม่ใช่คนสำคัญสักหน่อย”“แต่เธอก็มาหาถึงบ้านนะคะ”“จริงๆ แล้วกลัวเมียหึง” ธีร์ยิ้มกว้างแล้วเดินมานอนข้างๆ พร้อมกับหอมแก้มสาวหนึ่งที“แหม วิวมีเหตุผลหรอกค่ะ วิวไม่หึงเขาหรอกเพราะรู้แล้วว่าพี่ธีร์รักวิวคนเดียว ถ้าพี่ธีร์ไม่บอกว่ารักวิว วิวก็อาจจะหึงแล้วหอบลูกหนีไปไกลๆ เลย” วิกานดาลอยหน้าลอยตาพูด ธี
ตอนที่62.“แต่วิวก็ยังยืนยันค่ะว่าไม่อยากจัดงาน แต่วิวกับพี่ธีร์คิดว่าเราจะไปถ่ายรูปพรีเวดดิ้งกันทั้งบ้านเลย แค่นั้นก็พอค่ะ วิวอยากใส่ชุดแต่งงานแต่วิวไม่อยากได้งานใหญ่โต”“โถ.. แม่คุณ มักน้อยจัง” คุณนราหัวเราะเบาๆ วิกานดาเองก็หัวเราะไปคำพูดของนางด้วย“เอาอย่างนี้ไหมคะ เราแค่ทำบุญเลี้ยงพระและจัดงานแต่งงานเล็กๆ แค่คนในครอบครัวเราดีไหมคะ เชิญแค่เพื่อนๆ มาเหมือนวันนั้น จริงๆ แล้ววิวไม่อยากจัดงานก็เพราะกลัวว่าญาติๆ ของวิวบางคนจะมาวุ่นวายและทำเรื่องไม่งามในงานหรือมารบกวนอะไรพี่ธีร์กับคุณแม่”อีกเรื่องที่วิกานดากังวลคือมีญาติๆ เธอบางคนเป็นประเภทยกยอปอปั้นแต่คนมีเงินคนรวย ญาติจนๆ ไม่อยากคบและยังมีนิสัยติดการพนันชอบหยิบยืมเงินคนนั้นคนนี้ และชอบดูถูกเธอกับครอบครัว ซึ่งวิกานดาบอกตัวเองไว้เลยว่าไม่อยากนับญาติด้วย...วิกานดากลัวว่าหากญาติพวกนี้รู้ว่าเธอได้ใครเป็นสามีจะเข้ามาวุ่นวายและสร้างความรำคาญใจให้กับครอบครัวของธีร์ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเธอจะไม่สนใจญาติพี่น้องเลย เธอจะให้ความสนใจเฉพาะกับญาติที่ดีๆ เท่านั้น เพราะเธอเห็นฤทธิ์ของญาติพี่น้องบางคนแล้วในงานศพของบิดามารดาตน ว่าร้ายกาจเหมือนกระสือเห
ตอนที่61.“นั่นสิวิว ถ้าวิวมีน้องสาวผมจองนะ ไม่ต้องสนใจไอ้ธัช” ธีรดลกันท่าพี่ชาย“เฮ้ย ไอ้ธีม มันจะมากไปแล้วนี่พี่นะเว้ย” ธีร์ธัชผลักศีรษะน้องชายเบาๆ แล้วทำทีขึงขัง“พี่ก็พี่สิ เรื่องแบบนี้ใครดีใครได้เว้ย”“แหมๆ ไอ้ธีม จะมากไปแล้ว ไม่เห็นแก่หน้าพี่เลย ฉันเป็นพี่ก็ต้องได้แต่งงานก่อนสิวะ” วิกานดามองคนนั้นทีคนนี้ทีแล้วหัวเราะเบาๆ กับสองหนุ่มที่ถกเถียงกันอยู่“โอ๊ย พวกแกออกไปห่างๆ เมียฉันเลย” ธีร์เข้ามาผลักน้องๆ ที่กำลังยืนขนาบข้างวิกานดาออกแล้วโอบกอดเมียรักไว้อย่างหวงแหน“โหย พี่ธีร์ ทำเป็นหวงนี่พี่สะใภ้ผมนะ”“นั่นสิครับ เราอยากคุยกับน้องวิว ไม่ได้อยากคุยกับพี่เสียหน่อย ยุ่งจริงเชียว” ธีร์ธัชทำทีชักสีหน้าใส่พี่ชาย ส่วนธีรดลก็เข้ามาจับมือวิกานดาทำเหมือนจะจูงไปธีร์ปัดมือน้องชายออกเบาๆ แล้วทำตาขุ่นใส่แต่ธีรดลผู้ซึ่งชอบแกล้งพี่ชายทำเป็นไม่สนใจ“ไอ้ธีม..”“ครับพี่ธีร์..”“เดี๋ยวโดนเตะ อย่ามายุ่งกับเมียฉันพวกแกมันไร้น้ำยาหาเมียเองไม่ได้ไปไกลๆ เลย” ธีร์ได้ทีก็ข่มน้องชายทั้งสองคน“โห พี่ชาย พอมีเมียเข้าหน่อยอวดอ้างสรรพคุณ อย่าหลงคารมพี่ธีร์นะน้องวิว พี่ธีร์มีสาวๆ ในสต๊อกเพียบไม่รู้จะมีใครโผล่มาว
ตอนที่60.“จะพูดอะไรก็รีบพูดมาสิ”“นั่งดีๆ ก่อนอย่าขยับมากสิ เดี๋ยวปัณณ์น้อยก็ตื่นกันพอดี”น้ำเสียงของเขาดูจะพร่าไปเล็กน้อยแต่ก็แฝงอาการหยอกเย้าดูอารมณ์ดีแต่เธอสิเริ่มอารมณ์ไม่ดีไม่อยู่กับร่องกับรอยแล้วตอนนี้“กะ ก็นั่งดีแล้ว” ดารณีเสียงสั่นเพราะรู้สึกได้ไอร้อนผะผ่าวจากกายของเขา“คิดถึงจัง...” เสียงนุ่มกระซิบบอกชิดใบหูบางซึ่งมันคงจะแดงก่ำไปแล้วอย่างแน่แท้ ทั้งใจสาวก็ไหวหวั่นเหลือเกิน“ฉะ ฉันไม่คิดถึงนาย”“พูดกับผัวดีๆ หน่อยสิครับเมียจ๋า”“ฉันไม่ได้เป็นเมียนายนะ”“ถ้าอย่างนั้นก็ต้องทำให้เป็น”“ว้ายยย.. จะ จะทำอะไร ไม่นะ..” ดารณีเสียงหลงเมื่อเขาตวัดร่างเธอลงจากตักแล้วดันให้เธอนอนลงไปบนโซฟาแล้วคร่อมทาบเธอไว้“ก็ถ้ามินนี่ไม่ยอมรับว่าพี่เป็นผัวก็จะทำให้เราเป็นผัวเมียกันอีกทีแล้วฉุดไปอยู่บ้านด้วยเสียเลย”“คนบ้า เอาแต่ใจเผด็จการ มินนี่ไม่ใช่ผู้หญิงข้างถนนนะ ที่คิดอยากจะทำอะไรก็ทำ ที่ผ่านมามินนี่ถือว่าชดใช้ให้กับความผิดที่ทำ และไม่คิดจะให้ใครมารับผิดชอบด้วย คนสวยๆ อย่างมินนี่จะหาผู้ชายดีๆ กี่คนมาแต่งงานด้วยก็ได้ ไม่สนใจคนใจร้ายใจดำอย่างพี่ปัณณ์หรอก”หญิงสาวตวาดเสียงใส่เขาอย่างฉุนเฉียวและลืมตั