**เมื่อเช้านี้**“ไรเนอร์ นาตาลีอยู่ที่ไหน” ลูเซียนถามขณะที่เขาชำเลืองมองไรเนอร์ที่ขอบแก้วกาแฟของเขา“คุณนาตาลียังไม่ตื่นครับ” ไรเนอร์ตอบเรียบๆ"เข้าใจแล้ว คืนนี้ฉันกลับดึกเหมือนเดิมคงไม่ได้เจอเธอ บอกนาตาลีด้วยว่าฉันจะไปหาเธอพรุ่งนี้เช้า” ลูเซียนสั่งก่อนไปทำงาน“รับทราบครับ คุณลูเซียน” ไรเนอร์กล่าวพร้อมกับโค้งคำนับลูเซียนไม่มีเวลาเจอนาตาลีวันนี้ หมายความว่าผมมีเวลาจนถึงพรุ่งนี้เช้าเพื่อพาเธอกลับมาที่คฤหาสน์ ก่อนที่ลูเซียนจะรู้ว่าเธอหายไป นาตาลีไม่รับสายและเอ็ดเวิร์ดก็ไม่ตอบข้อความของผมเช่นกัน แปลว่าเขาเป็นคนพาตัวนาตาลีไป…แต่ไปที่ไหนล่ะ?ข้อดีเพียงอย่างเดียวคือถ้าเอ็ดเวิร์ดพานาตาลีไปหมายความว่าเธอยังปลอดภัยดี อย่างน้อยเธอก็ไม่ถูกลักพาตัวไปโดยคนที่ตั้งใจปองร้ายเธอ เอ็ดเวิร์ดคงมีเหตุผลสำหรับเรื่องนี้ หากผมไม่ได้รับคำอธิบายที่ดีพอ...ผมจะย้ายมานอนในห้องนาตาลีทุกคืนเพื่อป้องกันไม่ให้เธอหายตัวไปอีก…เอ็ดเวิร์ดแหงนมองท้องฟ้าอีกครั้ง ท้องฟ้าเปลี่ยนเป็นสีส้มอมแดงเป็นสัญญาณว่าพระอาทิตย์กำลังจะลับขอบฟ้าใ
"เธออยู่ที่ไหน?" ไรเนอร์ตะโกนใส่หน้าเอ็ดเวิร์ด ขณะที่มืออันแข็งแกร่งคว้าคอเสื้อเอ็ดเวิร์ดและเขย่าตัวเขา“…ในป่า” เอ็ดเวิร์ดตอบอย่างใจเย็น"อะไร?!คุณทิ้งเธอไว้ที่นั่นเหรอ?” ไรเนอร์ร้องออกมาอย่างไม่อยากเชื่อหูตัวเอง…**ชั่วโมงก่อนหน้า**ไรเนอร์เร่งความเร็วบนทางหลวงเพื่อออกนอกเมือง เอ็ดเวิร์ดไม่ตอบข้อความของเขา แถมยังติดต่อกับนาตาลีไม่ได้ สองคนนี้ต้องอยู่ด้วยกันแน่ๆ ไม่อย่างนั้นเอ็ดเวิร์ดคงจะออกตามหานาตาลีพร้อมกับกองทัพของเขาแน่ โชคดีอยู่อย่างเดียวคือลูซียนยังคงไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นมาถึงจุดนี้เอ็ดเวิร์ดคงบ้าไปแล้ว เขาน่าจะพานาตาลีไปยังสถานที่ในความฝันของเธอ ผมไม่แน่ใจว่าสิ่งที่เอ็ดเวิร์ดทำนั้นถูกต้องหรือไม่ เนื่องจากนาตาลีตัดสินใจว่าเธอต้องการจะจำให้ได้ ผมจึงไม่ควรขัดขวางเธอ ไม่มีร่องรอยการต่อสู้ในห้องนอนของเธอ ซึ่งหมายความว่านาตาลีไปกับเอ็ดเวิร์ดด้วยความเต็มใจเพื่อค้นหาความจริงเบื้องหลังฝันร้ายของเธอพยากรณ์อากาศวันนี้คาดการณ์ว่าจะมีฝนตกหนักมากในตอนหัวค่ำ มันไม่ใช่เรื่องบังเอิญที่เอ็ดเวิร์ดเลือกวันนี้เพื่อพานาตาลีไปท
ตามที่เอ็ดเวิร์ดพูด เขาสามารถหานาตาลีพบในป่าในเวลาไม่นานตามตำแหน่งที่ระบุโดยอุปกรณ์ติดตาม เขาพันผ้าขนหนูรอบตัวเธอก่อนจะยกเธอไว้ในอ้อมแขนอย่างระมัดระวัง ไรเนอร์ตัดสินใจดูอย่างเงียบๆ จากสิ่งที่ชายทั้งสองเห็นดูเหมือนว่าเธอจะไม่ตกอยู่ในอันตรายแค่ตัวสั่นมาก“กลับกันเถอะ” เอ็ดเวิร์ดพูดกับไรเนอร์ ขณะที่เขาเดินกลับ เขาไม่เคยละสายตาจากนาตาลีเอ็ดเวิร์ดพานาตาลีกลับเข้าไปในกระท่อม เธอยังไม่ได้สติ เขาวางเธอลงบนเตียงอย่างระมัดระวังก่อนจะเสยผมที่เปียกน้ำออกจากใบหน้าของเธอ มือของเขาลูบไปตามลำคอของเธออย่างแผ่วเบาก่อนสัมผัสจี้รูปดาวที่เขามอบให้เธอก่อนหน้านี้ มองหาบาดแผลตามตัวทั้งแขนและขา ตัวเธอเปียกโชกไปด้วยโคลนแต่ดูเหมือนจะไม่ได้รับบาดเจ็บร้ายแรงใดๆ ชายทั้งสองจ้องมองมาที่เธอด้วยสายตาห่วงใย ทั้งห้องเงียบไปครู่หนึ่งขณะที่ทั้งสองคนตัดสินใจว่าจะทำยังไงต่อไปหลังจากนั้นไม่นานไรเนอร์ก็เดินไปอุ้มเธอไว้ในอ้อมแขน“จะพาเธอไปไหน” เอ็ดเวิร์ดถามก่อนจะมองไปในความมืดด้านนอก พายุยังไม่สงบ“ตัวเธอเปียกและสกปรก… ผมจะทำความสะอาดให้ ดูไม่ออกหรอ?” ไรเน
** เรื่องนี้ไม่มีการร่วมประเวณีระหว่างสายเลือดเดียวกัน ผู้ชายคู่รักทุกคนไม่ได้มีความเกี่ยวข้องทางสายเลือดกับนางเอก**“อ๊า! ... เอ็ดเวิร์ด อย่าค่ะ หยุด… เรา… อา… ทำอย่างนี้ไม่ได้… อืมมมม” ฉันหอบหายใจเมื่อลิ้นของคุณอาเลี้ยงทะลวงผ่านเข้ามาในช่องปาก หมุนวนกับลิ้นของฉันพลางดูดเบา ๆ ด้วยความหลงใหล“บอกแล้วไม่ใช่เหรอว่าเวลาอยู่ที่ทำงานให้เรียกอาว่า ‘ศาสตราจารย์’ ” เขาตอบอย่างเยาะเย้ยก่อนจะรุกเร้าริมฝีปากของฉันต่อไม่ยอมหยุดร่างของฉันกระตุกเกร็งด้วยความตกใจมือกำเสื้อกาวน์แล็บสีขาวของเขาไว้แน่น พยายามผละริมฝีปากออกแต่มืออันอบอุ่นและใหญ่โตของเขาดันต้นคอฉันไว้แน่น ไม่ยอมให้ฉันผินหน้าออกจากริมฝีปากที่หิวกระหาย ลิ้นหยาบตวัดไม่ยอมหยุด“อาจะทำให้เธอมีความสุขจนลืมรสสัมผัสของลูเซียนไปเลย…” น้ำเสียงทุ้มต่ำกลั้วเสียงหัวเราะกระซิบข้างหู“คุณอา… อย่าค่ะ” ฉันครางออกมาอย่างไม่ตั้งใจรู้สึกว่าทั้งจิตใจและร่างกายเริ่มสูญเสียการควบคุมในขณะที่มือใหญ่ค่อยๆ สอดเข้าไปใต้เสื้อกาวน์ นวดคลึงทรวงอกนุ่มความเสียวซ่านพลุ่งพล่านภายในเรือนร่างเล็กจนกลายเป็นความอบอุ่น กลีบดอกไม้ชุ่มแฉะตอบสนองรสสัมผัสของเขาจนฉันเองยังประหลา
หลังจากลูเซียน โรเซนฮอล CEO ชื่อดังระดับโลกของบริษัทผลิตยาชั้นนำมีข่าวหนีการแต่งงานแบบคลุมถุงชน เขาก็ช็อกทุกคนในวงการต่อด้วยการประกาศข่าวหมั้นกับพนักงานสาวที่อายุแก่กว่าเขาหลายปี ซึ่งก็คือแม่ของฉันเองแม่เลี้ยงฉันเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวมาตั้งแต่ฉันเกิด นั่นเป็นสาเหตุที่ทำให้ฉันดีใจมากที่ท่านได้พบคนที่ท่านรักฉันเจอลูเซียนครั้งแรกสองสามเดือนก่อนที่พวกท่านสองคนจะตกลงแต่งงานกัน ตอนนั้นฉันอายุแค่ 12 ปี แต่ก็รู้ได้ในทันทีว่าท่านเป็นคนใจดีและไว้ใจได้เขาแต่งงานกับแม่ตอนอายุเพียง 28 ปี และถึงแม้จะเป็นงานแต่งงานที่ใหญ่โตหรูหราและทั้งเจ้าบ่าว เจ้าสาวดูเหมือนเป็นคู่รักที่มีความสุขมาก แต่ฉันมารู้ทีหลังว่าครอบครัวของลูเซียนไม่ชอบภรรยาของเขาเลยแม้แต่น้อยถึงอย่างนั้นชีวิตใหม่ของครอบครัวเราก็มีความสุขดี เหมือนนิยายเลยทีเดียว เราใช้ชีวิตอยู่ในแมนชั่นหลังใหญ่ซึ่งอยู่ในอาณาเขตบ้านของครอบครัวของลูเซียน ทุกครั้งที่เขาหยุดงาน เขามักจะพาพวกเราไปท่องเที่ยวในที่ต่าง ๆชีวิตของเราเข้าขั้นเพอร์เฟค แทบไม่มีที่ติเลย อาจจะดีมากเกินไปด้วยซ้ำ แต่มันก็ดีได้ไม่นาน…“นาตาลี แม่ของหนูอยู่โรงพยาบาล เดี๋ยวฉันส่งคนขับรถไป
**กลับสู่ปัจจุบัน**เพียงหนึ่งสัปดาห์หลังจากที่ฉันเริ่มฝึกงานกับเอ็ดเวิร์ด พวกเราก็ร่วมรักกัน...ในที่ทำงานของเขา!ฉันพยายามทรงตัวเดินให้เป็นปกติในระหว่างที่ก้าวขาไปขึ้นรถของเขาหว่างขาของฉันปวดมากและน้ำรักที่ชื้นแฉะของเขาก็ไหลซึมออกมาจนกางเกงชั้นในและต้นขาของฉันเปียกโชกตายแล้ว… ฉันต้องรีบกลับไปล้างตัวทำความสะอาดอย่างด่วนและแล้วช่วงเวลาที่ฉันหวาดหวั่นก็มาถึง ฉันยืนอยู่หน้าประตูรถเบนท์ลีย์สุดหรูของเอ็ดเวิร์ด ฉันกำลังจะประจันหน้ากับเขาฉันต้องแสดงให้แนบเนียนให้ได้...ต้องไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นในวันนี้...โดยเฉพาะลูเซียน ฉันสูดหายใจเข้าลึก เปิดประตูรถ แล้วนั่งลงบนเบาะหนังสีแดงข้าง ๆ เอ็ดเวิร์ดพอฉันปิดประตูออก เอ็ดเวิร์ดก็โน้มตัวมาขโมยจูบที่ริมฝีปากของฉัน เขาค่อยๆ สอดลิ้นเข้ามาในโพรงอุ่นอย่างช้าๆส่วนฝ่ามือก็บีบหน้าอกขวาของฉันแน่น ฉันหันหน้าหนีเพื่อหลบจูบของเขาและพยายามแกะมือเขาออก"หยุด! ได้โปรด…อย่าทำอีกเลย!” ฉันท้วงเสียงดัง“ร่างกายเธองดงามมาก เราควรทำกันบนรถอาอีกรอบ ดีไหม หลานสาวที่รัก” เอ็ดเวิร์ดกระซิบข้างหูฉันด้วยน้ำเสียงเย้ายวน ทำให้ฉันสั่นสะท้านจากนั้นเขาก็สอดมือเข้ามาใต้กระโป
“แซค ฉันเอง ขอโทษที่ไม่ได้ตอบข้อความ ตอนนี้กำลังจะเดินไปถึงบ้านนายแล้ว” ฉันพูดผ่านโทรศัพท์ถ้ามีคนที่ฉันพึ่งพาได้เสมอตอนที่ฉันมีปัญหาก็คงจะเป็นแซคนี่ล่ะสาวใช้ของครอบครัวเขาเดินออกมาต้อนรับฉันที่ประตูหน้าคฤหาสน์เพราะจำฉันได้ในทันที เธอโค้งศีรษะทำความเคารพและจากไปอย่างเงียบ ๆตามปกติแล้วสาวใช้ทุกคนที่นี่ได้รับคำสั่งไม่ให้ฉันอยู่คนเดียวโดยเฉพาะเมื่อฉันอยู่กับแซค ฉันเดินตรงไปที่ห้องของเขา เขารอการมาถึงของฉันอย่างใจจดใจจ่อเหมือนเคย"สวัสดี! สุดที่รัก!” ฉันส่งเสียงร้องด้วยความยินดีพลางกอดเขาไว้แน่นบนโซฟาในห้องนอนของเขาแซคดึงแขนฉันออกจากรอบตัวเขา ไม่ทักทายอะไรสักคำ แต่กดฉันลงใต้ร่างของเขาพร้อมกับวางฉันเอนหลังลงบนโซฟาเขาจูบฉันอย่างเร่าร้อน ลิ้นร้อนพรวดพราดเข้ามาระหว่างริมฝีปาก บังคับให้ฉันเปิดปากเพื่อที่เขาจะได้ผสมผลานลิ้นของเขาอย่างบันเทิงใจฉันคราง ขดมือเข้ากับผมสีบลอนด์เป็นลอน ดันศีรษะของเขามาใกล้ขึ้นเพื่อที่ฉันจะได้บดขยี้ริมฝีปากเขาให้แรงขึ้นมือหนาสอดเข้ามาใต้เสื้อและบดเข้าที่หัวนมทั้งสองข้างอย่างรวดเร็ว ด้วยอัตรานี้ตามปกติแล้ว เราจะร่วมเพศกันอย่างดุเดือดก่อนที่เราจะเปิดหนังดูก่อน เว
ฉันอยู่ที่ไหนเนี่ย? ...ตื่นขึ้นมาฉันก็นอนอยู่บนเตียงของตัวเองในตอนเช้าแล้ว พอฉันขยับตัวถึงได้รู้ว่าเนื้อตัวปวดหนึบไปหมด จำได้ว่าร่วมรักอยู่กับแซคเมื่อคืน โพรงรักของฉันที่ยังแสบ ๆ อยู่เป็นหลักฐานได้ ผลจากการให้บริการทั้งแซคธรรมดา และแซคสายดาร์กเจ็บจัง…ไปอาบน้ำอุ่นแล้วหาอะไรกินดีกว่า น่าจะใกล้เที่ยงแล้ว…โทรศัพท์ของฉันสั่นขึ้นมา ใครส่งข้อความมานะ? ฉันเอื้อมมือไปคว้ามือถือ‘ไปซื้อยาคลุมมาซะ ฉันชอบทำแบบดิบเท่านั้น’ข้อความจากเอ็ดเวิร์ดปรากฏขึ้นมา…ฉันไม่สนใจข้อความของเขา ก็ฉันไม่ต้องการพบเขาอีกแล้ว ฉันถอนหายใจแล้วเดินไปเข้าห้องน้ำฉันมองร่างเปลือยเปล่าในกระจกเพราะรู้สึกช้ำไปหมด สองหนุ่มทำฉันหนักเกินไป ทั้งเอ็ดเวิร์ดและแซค…ฉันรู้สึกเหมือนเป็นโสเภณีที่ถูกใช้งานมากเกินไปและได้รับค่าจ้างโคตรต่ำแล้วดูสิ…แซคกัดที่ไหล่ของฉันทิ้งรอยแดงน่าเกลียดไว้อีก เขามักทำให้เขาทิ้งรอยไว้บนร่างกายของฉันทุกครั้งที่เราร่วมเพศกัน เป็นเพราะนิสัยขี้หวงของเขาโดยแท้หลังจากอาบน้ำเสร็จ ฉันก็สวมชุดเดรสสีขาวพิมพ์ลายดอกกุหลาบสีชมพูกับกระโปรงยาวลงมาถึงเข่า อย่างน้อยที่สุดที่ฉันทำได้ก็คือแต่งตัวให้ดูสวยและแสดงสีหน้าร่าเร