**กริ๊ง กริ๊ง**ลูเซียนมองหน้าจอมือถือแล้วเริ่มขมวดคิ้ว หมายเลขที่ไม่ได้บันทึกไว้แต่จำเบอร์ได้ดีที่ปรากฎบนหน้าจอมือถือ มันมาจากหนึ่งในคนที่เขากลัวที่จะพูดคุยด้วยมากที่สุด เขาหายใจเข้าลึกๆ ก่อนรับสาย“ลูเซียน…” ผู้หญิงเสียงทุ้ม ที่ฟังดูเหมือนจะออกเหนื่อยแต่จริงจัง“…มาดามฟรานเชสก้า” ลูเซียนตอบพร้อมโค้งคำนับเล็กน้อย เขาทำตามนิสัยแม้ว่าอีกฝ่ายจะมองไม่เห็นเขาจากปลายสายก็ตาม“ไม่จำเป็นต้องเป็นทางการกับพี่สาวตัวเองหรอก ยินดีด้วยกับการแต่งงานครั้งที่สอง” ฟรานเชสก้าพูดช้าๆ อย่างชัดถ้อยชัดคํา“ขอบคุณมาก …” ลูเซียนตอบในขณะที่เขาสงสัยว่าเธอต้องการอะไรจากเขา ฟรานเชสก้าไม่เคยโทรหาเขาเว้นแต่ว่าเธอต้องการอะไร“ฉันกับลูกชายจะไปร่วมงานในวันสำคัญของเธออย่างแน่นอน แสดงความยินดีล่วงหน้ากับภรรยาใหม่ของเธอด้วย” ฟรานเชส ก้ากล่าวต่อ"ขอบคุณครับ ผมจะบอกเธอให้” ลูเซียนตอบด้วยน้ำเสียงเครียด ฟรานเชสก้ายังไม่พูดถึงวัตถุประสงค์ในการโทรครั้งนี้“เข้าประเด็นเลยแล้วกัน แซคอยากให้ให้นาตาลีเข้าร่วมงานรอบปฐมทัศน์สำหรับภาพยนตร์เรื่องใหม่ของเขา” ฟรานเชสกาเข้าเรื่อง"ได้ครับ ผมยินดีที่จะให้นาตาลีไปร่วมงานด้วย” ลูเซียนตอบด้
ฉันกำลังพักผ่อนอยู่บนเตียงหลังอาบน้ำเสร็จในห้องนอน ฉันบอกให้ไรเนอร์ให้กลับไปพักได้ วันนี้ฉันมีธุระบางอย่างที่ต้องจัดการและไม่อยากให้เขารู้ ฉันเปิดตู้เสื้อผ้าเพื่อเลือกชุดนอน ชุดไหนนะที่ดูยั่วยวนที่สุด? ชุดลูกไม้สีแดงยาวหรือชุดลูกไม้สีดำสั้นดี? สีดำแล้วกันฉันสวมชุดนอนสั้นปิดถึงแค่ต้นขาของฉัน มันดูเหมือนใส่แค่เสื้อมากกว่า? ฉันส่องดูภาพสะท้อนของตัวเองในกระจก ผมของฉันเปียกเล็กน้อยจากการอาบน้ำทำให้มันดูเป็นลอน เสื้อลูกไม้คอวีสีดำเผยให้เห็นหน้าอกและหัวนมของฉันอย่างชัดเจน เอาแบบนี้แหละ ไม่ต้องใส่กางเกงในเลยฉันหยิบไดร์เป่าผมออกมาแต่เอามันมาเป่าลมใส่หน้าผากจนแน่ใจว่าผิวของฉันจะรู้สึกร้อนเล็กน้อยเมื่อโดนสัมผัส จึงค่อยเรียกลอร่ามาที่ห้องของฉัน ขอโทษนะ ลอร่า เธอช่วยฉันเล่นละครเป็นเพื่อนฉันหน่อย…“คุณลูเซียนคะ! คุณนาตาลีมีไข้และอยากให้คุณไปดูค่ะ” ลอร่าบอกลูเซียนด้วยความตื่นตระหนก ขณะที่เธอโผล่พรวดเข้าไปในห้องนั่งเล่น“รออยู่นี่ก่อนนะแองเจล่า ผมต้องรีบไปดูนาตาลี ถ้าผมหายไปนาน คุณกลับไปก่อนก๋ได้นะ” ลูเซียนขอตัวทันที ก่อนออกจากห้องโดยไม่หันกลับมามองแองเจล่าแม้แต่น้อย“รีบไปเถอะค่ะคุณลู
“ฉันมีมารยาทพอ ฉันแค่จะบอกลาก่อนกลับ ความจริงฉันควรจะไปเยี่ยมนาตาลีด้วยซ้ำ? บอกมาซิว่าห้องของนาตาลีอยู่ไหน” แองเจล่าตะคอกใส่ลอร่า“ได้ค่ะคุณแองเจล่า!” ในที่สุดลอร่าก็ยอมแพ้ ถ้าเธอท้วงต่อไปเธอจะต้องมีปัญหากับแองเจล่าอย่างแน่นอน ในที่สุดลอร่าก็ต้องอธิบายทางไปห้องของนาตาลี…“ลูเซียน…โอ้…ลูเซียน! ดีมาก…ดีมาก!” ฉันกรีดร้องเสียงดัง รู้สึกว่าลิ้นร้อนของลูเซียนดันเข้าออกจากช่องรักของฉัน ตำแหน่งนี้ลิ้นของเขาทำให้ฉันรู้สึกดีมาก ฉันมองไม่เห็นเขาแต่มันกลับทำให้ฉันตื่นเต้นมากขึ้น มือของลูเซียนจับแก้มก้นของฉันแยกออกจากกันเพื่อให้เขาสามารถใช้ลิ้นเข้าถึงกลีบดอกไม้ที่เปียกชุ่มของฉันได้ดีขึ้น เขายังคงเลียและดูดน้ำรักของฉันต่อไป ฉันได้ยินเสียงกลืนน้ำดังมาจากด้านหลัง“อ๊าาา!! อื้อ หือ!!” ฉันร้องเสียงดังอีกครั้ง เมื่อเขาสอดนิ้วสองนิ้วเข้าไปในตัวฉันจากด้านหลัง เขาใช้นิ้วในขณะที่เลียและดูดปุ๋มกระสันที่บวมของฉันไปพร้อมกัน ฉันดันก้นไปข้างหลังและยกสูงขึ้นเพื่อให้ใกล้กับใบหน้าของเขา ฉันจะหลั่งเร็ว ๆ นี้ ช่องสวาทของฉันกระตุกถี่ขึ้นและน้ำรักของฉันก็ไหลออกมามากขึ้น รู้สึกได้ถึงน้ำรักของตัวเองรวมกับน้ำลายของลูเซีย
“อาร์!...อาร์!...ไรเนอร์!” ฉันตะโกนชื่อเขาเสียงดังจนเจ็บคอ ฉันทุบประตูของเขาอย่างแรงจนมือของฉันเจ็บมาก แต่ก็ยังไม่เท่ากับความเจ็บปวดที่เต้นตุบๆ ในหัวของฉัน ฉันจำไม่ได้ว่ามาที่นี่ได้ยังไง ถ้าเขาไม่ยอมเปิดประตูนี้เร็วๆ นี้... พวกเขาคงจับฉันได้! พวกเขาจะหาฉันเจอ! ร่างกายของฉันเปียกโชกไปด้วยเหงื่อและใบหน้าของฉันก็เปียกไปด้วยน้ำตา ได้โปรด คุณต้องเปิดประตูให้ฉันเดี๋ยวนี้!“นาตาลี…” ไรเนอร์พึมพำชื่อฉันออกมาด้วยความตกใจเมื่อเห็นฉันยืนอยู่หน้าประตูฉันโผเข้ากอดเขาแน่นเมื่อเห็นเขา“ช่วยฉันด้วย…อาร์…” ฉันร้องไห้สะอึกสะอื้นในอกแกร่งของเขา เสียงของฉันแตกพร่าจนแทบจำไม่ได้ว่าเป็นเสียงของตัวเอง ฉันหอบอย่างหนัก มันยากที่จะพูดและยืนทรงตัวอยู่ได้…นาตาลีกำลังร้องไห้ มีบางอย่างผิดปกติเกี่ยวกับตัวเธอในตอนนี้ เธอดูหวาดกลัวมาก หวังว่าจากสิ่งที่เธอกลัวจะไม่มีตัวตนอยู่จริง ร่างกายของเธอยังคงสั่นและร้องไห้อย่างหนัก เธอสวมเพียงชุดนอนและเท้าเปล่า เธอน่าจะวิ่งตรงมาจากห้องนอนของเธอ หวังว่าจะไม่มีใครเห็นเธอวิ่งไปรอบๆ กลางดึกในสภาพแบบนี้ผมลูบผมยุ่งๆ ของเธอเบาๆ ขณะที่กอดเธอแน่นขึ้นในอ้อมแขน ต้องทำให้เธอสงบลงก่อนที
พวกเราสามคนเป็นกลุ่มที่แปลกที่สุดในร้านบูติกสำหรับงานแต่งงานสุดหรูแห่งนี้ คนหนี่งเป็นว่าที่เจ้าสาว คนหนี่งเป็นว่าที่เจ้าบ่าว อีกคนเป็นลูกติดของเจ้าบ่าว วงเล็บคู่รักแบบลับๆ วันนี้ตามที่สัญญาว่าฉันจะช่วยแองเจล่าเลือกชุดแต่งงานในฝันเพื่อใช้เป็นแนวทางในการตัดเย็บชุดแต่งงานสุดหรูของเธอ แค่มองลูเซียนแวบเดียวทุกคนก็รู้ว่าเขาอยากจะไปอยู่ที่อื่นไม่ใช่ที่นี่ ส่วนตัวฉันกำลังยุ่งอยู่กับการคิดว่าจะทำอย่างไรให้วันนี้เป็นวันที่สนุกสนานสำหรับตัวเองมากที่สุดเนื่องจากแองเจล่าเป็นลูกค้าระดับ VVIP ทั้งร้านจึงถูกจองล่วงหน้าเพื่อให้บริการพวกเราโดยเฉพาะ หมายความว่าเรามีเวลาอยู่ที่นี่ทั้งวันเพื่อช่วยแองเจล่าเลือกชุด ผู้จัดการร้านและทีมงานทักทายเราอย่างอบอุ่นเมื่อเราเข้าไปถึง“คุณแองเจล่า เรารู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่คุณเลือกร้านเราเป็นคนเตรียมชุดแต่งงานสำหรับวันสำคัญของคุณ ขอแสดงความยินดีอีกครั้งค่ะ!” ผู้จัดการร้านวัยกลางคนกล่าวพร้อมกับส่งรอยยิ้มแบบสดใส“ขอบคุณมากค่ะ” แองเจล่าตอบ ขณะที่เธอเดินคล้องแขนลูเชียน“เราเตรียมชุดไว้ให้คุณลองมากมายค่ะ ฉันขออนุญาตแนะนำให้คุณเริ่มจากการลองชุดสไตล์ต่างๆ เพื่อดูว่าชุ
เซียนพาฉันไปที่ชั้นบนสุดของบูติกซึ่งมีพนักงานสองสามคนกำลังรอเราอยู่ ทั้งชั้นเต็มไปด้วยชุดแต่งงานที่สวยงามตระการตา อีกด้านหนึ่งเป็นห้องแต่งตัว เรามาที่นี่เพื่อช่วยเลือกชุดให้แองเจล่าไม่ใช่เหรอ?“ฉันอยากมีเวลาส่วนตัวกับลูกสาว ไม่ต้องห่วงเรื่องการลองชุด พวกเราจะจัดการกันเองได้” ลูเซียนบอกพนักงานอย่างเป็นกันเองหลังจากชำเลืองมองกันอย่างกระวนกระวายใจอยู่ครู่หนึ่ง พนักงานก็ตกลงที่จะปล่อยให้ลูเซียนกับฉันอยู่กันตามลำพัง“ใครลองชุด?ฉัน?" ฉันถามอย่างสงสัยพร้อมกับชี้นิ้วไปที่ตัวเอง ที่นี่คือชุดแต่งงานทั้งหมดและฉันเป็นผู้หญิงคนเดียวที่เหลืออยู่ในห้องนี้“ใช่…เธอช่วยลองชุดแต่งงานหน่อย นี่เป็นเหตุผลเดียวที่อามาที่นี่ในวันนี้” ลูเซียนตอบขณะวางมือบนไหล่ของฉัน“ขอโทษนะคะ คุณหมายความว่ายังไง ฉันตามไม่ทัน เท่าที่ฉันรู้ ฉันยังไม่มีแพลนแต่งงานกับใคร… เร็ว ๆ นี้” ฉันตอบ ขณะที่ฉันส่ายหัวช้าๆ ด้วยความสับสน เป็นเพราะลูเซียนกำลังจะแต่งงาน ถึงตาฉันแล้วหรอ?“เธอพูดถูก…ซักวันหนึ่ง…” ลูเซียนกระซิบด้วยเสียงที่นุ่มนวลและเย้ายวนข้างหูของฉันซักวันหนึ่ง…อะไรนะ?เขาหมายความว่าอยากให้ฉันแต่งงานกับผู้ชายคนอื่นเร็วๆ นี้เหร
“น้ำเธอเยอะมาก… มาดูว่าจะเอานิ้วอื่นเข้าไปได้มั้ย…” ลูเซียนพูด ก่อนสอดนิ้วที่สามเข้าไปในตัวฉัน รู้สึกว่าโพรงถ้ำของฉันถูกยืดออกมากขึ้น การมีสามนิ้วอยู่ข้างในทำให้ฉันรู้สึกตึงจนแน่นไปหมด ฉันเริ่มสนุกกับนิ้วของเขามากกว่าเดิม นิ้วของเขาถูจุดอ่อนไหวทำให้ฉันเข้าใกล้จุดสุดยอดมากยิ่งขึ้น ฉันใช้มือจับขาของฉันออกให้กว้างขึ้นสำหรับเขา ขณะที่ฉันแอ่นโยกขึ้นและลงตามนิ้วของเขาโอ้! เขาจะทำให้ฉันหลั่งเร็ว ๆ นี้!ไม่นานฉันรู้สึกว่าร่างกายของฉันเกร็งในขณะที่จุดสุดยอดกำลังใกล้เข้ามาอย่างรวดเร็ว การมีนิ้วทั้งสามของเขาลึกเข้าไปในตัวนั้นมันเป็นการกระตุ้นมากเกินไป ร่างกายของฉันตอบสนองอย่างเร่าร้อน ฉันร้องเรียกชื่อเขาหลายครั้ง น้ำสวาทพุ่งออกมาจากโพรงรักของฉันจนเปรอะเปื้อนชุดแต่งงานสีขาวบริสุทธิ์ ผู้จัดการร้านต้องไม่พอใจแน่“แย่แล้ว…เราทำชุดเปื้อน…” ฉันพึมพำ หลังจากผ่านจุดไคลแมกซ์อันเข้มข้น“ไม่ต้องห่วงเรื่องนั้น ฉันจะซื้อชุดนี้และชุดอื่นๆ ที่เธอชอบด้วย” ลูเซียนตอบ เขาจูบไรผมของฉันด้วยความรักลูเซียนกอดฉันด้วยความรักจากด้านหลังในความเงียบ ขณะที่ฉันพยายามหายใจ สิ่งต่อมาที่ฉันรู้ว่าลูเซียนไม่ได้อยู่ข้างหลังฉันอ
เมื่อถึงเวลาที่เราทั้งคู่แต่งตัวเสร็จ แองเจล่าก็ออกจากร้านไปแล้ว ไม่ต้องสงสัยโทรศัพท์มือถือของลูเซียนเต็มไปด้วยสายเข้าที่ไม่ได้รับ ฉันเห็นเขาเหลือบมองรายการสายที่ไม่ได้รับอย่างไม่ใส่ใจ ด้วยเหตุผลบางอย่างลูเซียนทำตัวเย็นชากับแองเจล่า ต่างจากตอนที่เขาแนะนำเธอให้ฉันรู้จักในฐานะคู่หมั้นของเขาในครั้งแรก เขาไม่เคยพูดถึงเรื่องที่เราสามคนจะกลายเป็นครอบครัวเพื่อประโยชน์ของฉัน บลา บลา ทั้งหมดนี้เป็นสิ่งที่ดีสำหรับฉัน แต่ฉันสงสัยว่าการแต่งงานที่กำลังจะเกิดขึ้นนี้จะสร้างปัญหาให้กับลูเซียนรึเปล่า“เธอจำได้มั้ยว่าสัปดาห์หน้าเป็นวันอะไร” ลูเซียนถาม ขณะที่เรานั่งเคียงข้างกันบนหลังรถโรลส์รอยซ์ของเขา เขามองตรงไปข้างหน้าโดยไม่มองมาที่ฉัน“ฉันจะลืมได้ยังไง” ฉันตอบโดยที่ยังมองไปข้างหน้า“เธอจะไปกับฉันเหมือนเดิมมั้ย” เขาถาม“แน่นอนค่ะ” ฉันตอบฉันไม่เคยลืมหรอก วันพุธสัปดาห์หน้าเป็นวันครบรอบการเสียชีวิตของแม่ฉันวันครบรอบของแม่ทำให้ลูเซียนเสียใจอยู่เสมอ ครั้งนี้ก็ไม่ต่างกัน ฉันสงสัยว่าเขายังคงรักเธอแม้ผ่านเวลาไปนานแล้วมั้ย ฉันไม่แปลกใจถ้าเขายังรักเธออยู่ จริงๆ แล้วฉันคงเสียใจและโกรธมากถ้าเขาลืมเธอหรือเลิกรัก
การทักท้วงจบลงทันทีเมื่อแซคจูบฉันต่อหน้าไรเนอร์ ฉันไม่สามารถผลักเขาออกไปได้ การใช้เวลาร่วมกันมาหลายปีทำให้ร่างกายและจิตใจฉันไม่สามารถต้านทานแซคได้ ฉันละลายในอ้อมแขนอันอบอุ่นของเขา ริมฝีปากและลิ้นร้อนๆ ยังคงหยอกเย้าในปาก ฉันเริ่มครางด้วยความพอใจเมื่อมือเขาลูบไล้สะโพกแซคปล่อยฉันในที่สุด ฉันหายใจไม่ออก รู้สึกอายในความอ่อนแอของตัวเองจนไม่กล้าสบตาไรเนอร์ ความผูกพันที่ฉันมีต่อแซคลึกซึ้งเกินกว่าใครจะเข้าใจ ฉันไม่แปลกใจเลยถ้าเรื่องระหว่างเรายังคงเป็นแบบนี้ไปตลอดชีวิต แซคเป็นเหมือนส่วนหนึ่งของฉัน“ฉันคิดถึงเธอมากเลยรู้มั้ย” แซคพูด เขากอดเอวฉันจากด้านหลังด้วยความรัก ชั่วขณะนึงฉันลืมไปว่าไรเนอร์ยังคงยืนดูพวกเราอยู่“ไรเนอร์ ฉัน…” ฉันอยากอธิบาย แม้ว่ายังไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี“เสียใจด้วยนะไรเนอร์ ไม่มีใครดีพอจะมาแทนที่ผมได้ แม้แต่คุณ” แซคพูด ก่อนถอนหายใจเสียงดังใส่ไรเนอร์“คุณแซค…คุณนาตาลีไม่ใช่ของเล่นของคุณ ปล่อยเธอเดี๋ยวนี้…” ไรเนอร์พูดเสียงเข้ม“นาตาลี ไม่ใช่ของเล่น ผมเคยบอกคุณไปแล้วว่านาตาลีคือรักแท้ของผม คุณบอกให้ผมปล่อยเธอ…เรื่องนั้นผมเข้าใจ แต่ถามนาตาลีก่อนว่าเธอเต็มใจปล่อยผมไปมั้ย” แซคพูดอ
ไรเนอร์กับฉันเดินออกจากห้องทันเวลาเพื่อดูการเผชิญหน้าระหว่างพี่น้อง ได้แต่คิดว่านี่เป็นจังหวะเลวร้ายที่สุดเท่าที่เคยมีมา ฉันยืนนิ่งโดยมีไรเนอร์ยืนอยู่ข้างๆ ระหว่างรอให้คำทักทายสั้นๆ นี้จบลง“นาตาลี!” เสียงของแซคเรียกชื่อฉันอย่างร่าเริงขัดจังหวะบรรยากาศตึงเครียด ถ้ามีผู้ชายที่ไม่เคยสนใจสถานการณ์รอบด้าน มักจะเป็นเจ้าชายแซคเสมอ“แซค” ฉันตอบกลับด้วยน้ำเสียงดีใจพร้อมโบกมือให้เขาแซคแต่งตัวราวกับเจ้าชายในชุดเป็นทางการ ส่วนมาดามฟรานเชสก้าเหมือนราชินีแก่ผู้ชั่วร้ายยืนอยู่ข้างๆ ฉันกลืนน้ำลายพลางหลบสายตา ต่างจากแซคที่ไม่เคยกลัวแม่ของตัวเองและรู้วิธีรับมือกับเธอ ฉันรู้สึกตัวเล็กและไร้ค่าเหมือนเม็ดทรายเวลาอยู่ต่อหน้าเธอ“ลูเชียน…เอ็ดเวิร์ด” มาดามฟรานเชสก้าพูดช้าๆ ด้วยน้ำเสียงน่าเกรงขาม ระหว่างทักทายน้องชาย“มาดามฟรานเชสก้า เป็นเกียรติอย่างยิ่งที่คุณมาร่วมงานแต่งของผม” ลูเซียนตอบอย่างเป็นทางการ ก่อนจะโค้งคำนับเล็กน้อย เนื่องจากมาดามฟรานเชสก้ามีศักดิ์เป็นพี่คนโต ปฏิกิริยาของลูเซียนดูสมเหตุสมผลมาก ฉันรีบโค้งคำนับตามลูเซียน ขณะที่ไรเนอร์โค้งตาม“แฟรงกี้ แฟรงเกนสไตน์! พี่เป็นยังไงบ้าง” เอ็ดเวิร์ดทักทา
“ฉันทำตามที่ครอบครัวและผู้อาวุโสต้องการมาโดยตลอด แลกเปลี่ยนกับการที่พวกเขาจะดูแลให้เธอปลอดภัย วันหนึ่งฉันจะกลายเป็นผู้อาวุโสและฉันจะปกป้องเธอเอง ไม่ว่าคนอื่นจะพูดยังไง ความปลอดภัยของเธอเป็นสิ่งสำคัญที่สุด ฉันรักเธอ… และจะไม่ยอมสูญเสียเธอไปเหมือนที่ฉันสูญเสียแม่ของเธอ” ลูเซียนพูดอย่างจริงจัง ฉันไม่เคยเห็นลูเซียนเป็นแบบนี้มาก่อนฉันไม่รู้จะตอบยังไง เหตุผลที่ลูเซียนแสดงท่าทีปกป้องและหวงแหนฉันมากเกินไปเป็นเพราะกลัวที่จะสูญเสียฉันไป เขาเชื่อว่าฉันอาจได้รับบาดเจ็บ…หรือแย่กว่านั้น เขาเสียสละมากมายเพื่อแม่และฉัน ทำไม…'ฉันไม่เสียใจเลย ฉันมีสิ่งคุ้มค่าแก่การปกป้อง เธอเห็นมั้ย...เราทั้งคู่มีสิ่งที่อยากจะปกป้องและเป็นคำสัญญาที่เราต้องรักษา’ คำพูดของลูเซียนย้อนกลับมาหาฉันเขาสัญญาอะไรและกับใคร?“ลูเซียน…ฉัน…” ฉันเริ่มพูด; แต่ไม่แน่ใจว่าควรจะพูดอะไรกับเขาในสถานการณ์นี้“เธอต้องอยู่กับฉันต่อไป ตราบใดที่ฉันยังไม่แน่ใจว่าเธอมีความสุขและปลอดภัย ฉันจะไม่ปล่อยเธอไป” ลูเซียนพูดเสียงแข็งจนรับรู้ได้ว่าไม่มีที่ว่างเหลือสำหรับการต่อรองหรือเจรจา“เธอดูสวยมาก…” ลูเซียนพูด ก่อนจูบปอยผมฉันในที่สุดวันแต่งงานก็มา
“มันไม่สำคัญหรอก …ยังไงเธอไม่กลับมาอีกแล้ว” ฉันตอบพร้อมกัดฟันแน่น“ฉันมีเรื่องอยากจะบอกเยอะมากนาตาลี เยอะจนไม่รู้ว่าจะเริ่มจากตรงไหนหรือจะบอกอะไรกับเธอก่อนดี เพราะเธอเจ็บปวดมามากพอแล้ว…” ลูเซียนสารภาพตามจริง ขณะมองไปทางทะเลอันมืดมิด"คุณหมายความว่ายังไง…?" ฉันถาม.ลูเซียนนั่งนิ่งคิดว่าจะเล่าให้ฉันฟังอย่างไรดี ในขณะที่ฉันแทบบ้าตาย“ลูเซียน…ได้โปรด…” ฉันอ้อนวอน พร้อมกับจับมือเขามาบีบ“มันจะทำร้ายเธอ…มากกว่าที่ทำร้ายฉันตลอดระยะเวลาหลายปีที่ผ่านมา” ลูเซียนพูด เขามองกลับมาที่ฉัน“ฉันพร้อมแล้ว…ช่วยบอกฉันที” ฉันพูดอย่างหนักแน่น"บางทีเธออาจจะเข้มแข็งพอแล้ว นาตาลี แม่ของเธอ…ถูกฆ่าตาย” ลูเซียนพูดด้วยน้ำเสียงเจ็บปวดแม่ของฉัน…ถูกฆ่าตาย?!เป็นไปไม่ได้ ฉันคิดระหว่างที่น้ำตาไหลอาบหน้า...“เป็นไปไม่ได้!” ฉันกรีดร้องพร้อมลุกขึ้นจากที่นั่ง“เสียใจด้วยที่ต้องบอกว่ามันเป็นเรื่องจริง… ฉันก็รู้สึกแบบเดียวกับเธอตอนรู้เรื่องนี้” ลูเซียนตอบเบาๆ เขาถอนหายใจเฮือกใหญ่“ฉันอ่านข่าวการเสียชีวิตของแม่ฉันตั้งเยอะ มันเป็นข่าวใหญ่มากในตอนนั้น...แต่ไม่มีการพูดถึงการฆาตกรรมเลย ไม่จริง ฉันไม่เชื่อ” ฉันพูดจำได้ว่าฉันตั
อาหารค่ำถูกเสิร์ฟตรงระเบียงกลางแจ้ง ดินเนอร์ใต้แสงเทียนริมทะเลที่มีลมพัดปะทะใบหน้าและเส้นผม บรรยากาศโรแมนติกไม่ใช่เหตุผลเดียวที่ทำให้ฉันนึกถึงคืนบนหอดูดาวที่เอ็ดเวิร์ดบอกความจริงเรื่องที่เขาเป็นคนช่วยฉันในป่าเมื่อหลายปีก่อน ฉันรู้สึกว่าคืนนี้ฉันอาจจะได้รู้ความจริงที่ซ่อนอยู่ซึ่งจะเปลี่ยนชีวิตฉันอีกครั้งบรรยากาศคล้ายกับมื้อค่ำที่ฉันทานกับเอ็ดเวิร์ดในครั้งนั้น รสชาติอาหารเหมือนทรายแห้งๆ บนลิ้น โชคดีที่ลูเซียนไม่อ้อมค้อม หลังจากที่สาวใช้ปล่อยให้เราอยู่ตามลำพัง ลูเซียนก็เริ่มพูดทันที“เล่าให้ฉันฟังหน่อยว่าก่อนที่ฉันจะเจอเธอกับแม่ ชีวิตเธอเป็นยังไงบ้าง…” ลูเซียนถามอย่างลังเล“ทำไมคุณถึงถามเรื่องนี้ล่ะ?ฉันคิดว่าแม่น่าจะเล่าให้คุณฟังหมดแล้ว” ฉันตอบ มันไม่ปกติที่เขาจะพูดเรื่องนี้ ถามเกี่ยวกับวัยเด็กของฉันให้ได้อะไร?“ใช่ แม่เธอเล่าแล้ว แต่ฉันอยากฟังจากปากเธอมากกว่า” ลูเซียนตอบหนักแน่น“คุณต้องการรู้อะไร…เป็นพิเศษ?” ฉันถามเขากลับ“สภาพความเป็นอยู่ของเธอสองคนเป็นยังไง?แม่ของเธอทำงานรึเปล่า เธอไปโรงเรียนแบบไหน เรื่องทั่วๆ ไป อะไรก็ได้ที่เธอนึกออก” ลูเซียนตอบ“ฉันไม่รู้ว่าทำไมคุณถึงถามฉันเรื่องน
เรามาถึงบ้านพักริมทะเลซึ่งตั้งอยู่บนชายหาดส่วนตัวที่ลูเซียนเป็นเจ้าของ เราเรียกมันว่าบ้านพักแต่สุดท้ายแล้วมันก็คือคฤหาสน์ขนาดใหญ่อีกหลังหนึ่ง ไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้เลย ถ้าลูเซียนไม่มีทายาท ฉันคงได้รับมรดกทั้งหมดของเขารวมถึงชายหาดส่วนตัวนี้ด้วยฉันนั่งอยู่บนผืนทรายในชุดบิกินี่สีแดง แหงนหน้ามองท้องฟ้าสีฟ้าสดใสพร้อมหรี่ตาลง ฉันควรจะสนุกกับการเดินทางครั้งนี้ แต่สิ่งเดียวที่คิดคือจะเริ่มคุยกับลูเชียนยังไงดี ทันใดนั้นทรายใต้ตัวฉันขยับระหว่างที่ลูเซียนนั่งลงข้างๆ ฉัน เรานั่งข้างกันโดยไม่พูดอะไร ยังคงมองออกไปยังทะเลด้านหน้า“ตื่นเต้นกับงานแต่งงานมั้ยคะ” ฉันล้อเล่น นึกไม่ออกว่าจะชวนคุยเรื่องอะไรดี“ใช่…แต่ด้วยเหตุผลอื่นที่เธอเดาไม่ถูก” ลูเซียนตอบพร้อมกับโอบหลังฉันและขยิบตาให้ ฉันหัวเราะเล็กน้อยเป็นคำตอบขณะเอนศีรษะซบไหล่เขา“ฉันไม่เดาดีกว่า…” ฉันตอบ ระหว่างถอนหายใจออกมาเรากลับไปมองดูทิวทัศน์รอบตัวอย่างเงียบๆ หวังว่าจะไม่ถูกแดดเผา มันคงเป็นเรื่องตลกถ้าเจ้าบ่าวผิวลอกในงานแต่งงาน“เธอคิดถึงอนาคตของเธอบ้างหรือยัง” ลูเซียนถาม สายตาเขายังคงจับจ้องที่ขอบฟ้าไกลทำไมเขาถึงถามเรื่องนี้?ไม่ใช่ว่าฉันไม่ได้
“อาร์…ฉัน…หยุดไม่ได้……ฉันเสร็จอีกแล้ว!” ฉันร้องออกมาเมื่อร่างกายสูญเสียการควบคุมอีกครั้ง มันรุนแรงมากจนทำให้ฉันกลัว ร่างกายสั่นสะท้าน ฉันเริ่มร้องสะอื้นอย่างเงียบๆ ระหว่างซุกหน้าลงบนผ้าห่ม“ผมใกล้เสร็จแล้วเหมือนกัน…ผมเสร็จแล้ว…นาตาลี!” ไรเนอร์ร้องครางราวกับสัตว์ป่า มันทำให้ฉันรู้สึกมีความสุขมาก หัวมังกรขนาดใหญ่กระตุกรุนแรงก่อนที่น้ำกามร้อนพุ่งลึกเข้าไปในโพรงสวาท รู้สึกร้อนรุ่มภายในขณะที่น้ำรักอุ่นๆ ล้นทะลักออกมาเต็มมดลูก เขาดันแท่งร้อนดันเข้าออกเล็กน้อยทำให้น้ำกามกระฉูดในตัวฉันมากขึ้น มันรู้สึกมหัศจรรย์มากแต่เหมือนร่างกายฉันถูกใช้จนเกินขีดจำกัด“คุณยังโอเคอยู่มั้ย” ไรเนอร์กระซิบ เขาจ้องมองใบหน้าที่อ่อนล้าและร่างกายที่ไร้เรี่ยวแรง แทบจะตั้งสติไม่อยู่ ฉันคงดูเหมือนตายไปแล้วเพราะตัวเองก็รู้สึกอย่างนั้นจริงๆ“คุณคิดว่า…เป็นความผิดของใคร……?” ฉันพูดเบาๆ ระหว่างพยายามหายใจ“อย่าโทษผมเลย...คุณเป็นคนขอเองไม่ใช่เหรอ อย่าบอกนะว่าจำไม่ได้…” ไรเนอร์ตอบพร้อมหัวเราะเบาๆ พร้อมกับค่อยๆ ถอนท่อนร้อนออกจากช่องรักที่เปียกท่วมน้ำรักของเราไหลออกมาทันที เตียงของไรเนอร์ต้องเปรอะไปหมดแน่ แต่ฉันไม่มีเวลามากังว
“โอบขาคุณรอบสะโพกผม” ไรเนอร์สั่ง สมองฉันแทบจะไม่ทำงานในช่วงเวลานี้ ต้องใช้เวลาสักครู่เพื่อทำตามคำสั่งเขาอย่างช้าๆหลังจากโอบแขนรอบคอเขา ไรเนอร์ก็ค่อยๆ ยืนขึ้น มันน่าทึ่งมากที่เขาสามารถยกตัวฉันขึ้นมาได้ การที่ตัวเขาใหญ่กว่าฉันมากมันมีข้อดีอย่างนี้นี่เอง“ไม่ต้องห่วง ผมจะกอดคุณไว้…ผมไม่ปล่อยให้คุณหล่นแน” ไรเนอร์ยืนยัน มือขนาดใหญ่โอบประคองบั้นท้ายฉันไว้อยากจะบอกเขาว่าฉันไม่กลัวว่าจะตก แต่ฉันกลัวว่าช่องรักถูกฉีกออกจากกันเพราะความสุขที่เขากำลังมอบให้ฉัน รู้สึกได้ถึงท่อนร้อนที่แข็งเป็นหินของไรเนอร์ฝังลึกอยู่ในตัวฉัน ฉันหลั่งมาหลายครั้งแล้วแต่เขายังไม่ถึงจุดสุดยอดเลยแม้แต่ครั้งเดียว ผู้ชายคนนี้อึดเหลือเกิน…ฉันได้แต่พยักหน้ารับอย่างเงียบๆ พร้อมยิ้มให้เขาไรเนอร์ยิ้มกลับด้วยดวงตาสีฟ้าที่อ่อนโยนมาก ก่อนเขาจะดึงเจ้ามังกรยักษ์ออกจากโพรงสวาทแล้วดันมันกลับเข้าไปข้างในอีกครั้ง เขาทำอย่างนั้นครั้งแล้วครั้งเล่าระหว่างที่จับสะโพกฉันไว้ในมือ ฉันไม่สามารถทำอะไรได้เลยแม้กระทั่งเคลื่อนไหวสะโพกหรือร่างกาย สิ่งที่ฉันทำได้คือสนุกไปกับมันและตะโกนเรียกชื่อเขาอย่างบ้าคลั่งระหว่างที่เขากระแทกโพรงสวาทอย่างแรงไม่
"คุณโอเคมั้ย?" ไรเนอร์ถามพร้อมกับจูบที่หน้าผากฉัน“ค่ะ…คุณอยู่ลึกมากข้างใน…” ฉันตอบพร้อมกับพยักหน้าช้าๆ ไม่สามารถหยุดตัวเองจากการสำลักความสุขตอนนี้ความเป็นลูกผู้ชายของเขายืดและเติมเต็มฉันอย่างที่สุด มันรู้สึกดีมาก ร่างทั้งร่างสั่นจนควบคุมไม่ได้ ฉันร้องครางออกมาเหมือนคนโดนผีสิง“คุณเพิ่งหลั่งตอนผมใส่มันเข้าไปรึเปล่า” ไรเนอร์ถามพร้อมกับหัวเราะออกมาร่างกายสั่นไม่หยุดระหว่างที่สะโพกยังอยู่ใต้ตัวเขา ช่องรักบีบรัดรอบแท่งร้อนอย่างบ้าคลั่ง ฉันเพิ่งหลั่งอย่างที่เขาพูดจริงๆ เพียงแค่เขาดันเข้ามาในตัวฉันอย่างนั้นเหรอ?ความคิดนี้ทำให้ฉันกลัวเพราะเราเพิ่งจะเริ่มกันเอง“…ผมจะขยับต่อแล้วนะ” ไรเนอร์พูดด้วยรอยยิ้มอ่อนโยนขณะดึงสะโพกกลับไรเนอร์ดันหัวเห็ดขนาดใหญ่เข้ามาในตัวฉันอย่างช้าๆ ฉันใช้หลังมือปิดปากยับยั้งเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดผสมกับความสุข มันเจ็บแต่ก็เริ่มรู้สึกดีในเวลาเดียวกัน ไม่สามารถหยุดผนังช่องรักบีบรัดท่อนเอ็นเนื้อของเขาได้“พยายามผ่อนคลาย นาตาลี ช่องรักคุณบีบผมแน่นมาก… จนมันขยับยาก…” ไรเนอร์กระซิบ เขาจับต้นขาฉันแยกออกจากกันให้กว้างขึ้นกว่าเดิมฉันหายใจเข้าลึกๆ สองสามครั้ง พยายามผ่อนคลาย