LOGINShare
20...หุ่นยนต์ไร้หัวใจ (4)
Last Updated:
2025-04-11 16:17:39
Related chapters
เพลิงภูหมอก 21...โอกาสในวิกฤติ (1)
จากที่เหมือนจะไข้ขึ้น เช้าวันต่อมากัญญานันก็นอนจับไข้ของจริง ร่างบางบอบช้ำทุกส่วนบนเรือนกาย ช้ำชนิดที่มองเห็นรอยชัดเจน แต่เพราะนอนซมเธอจึงไม่ต้องแบกสังขารออกไปสู้หน้าใคร แถมช่วงเช้าเปรมินทร์ก็ยังเอาเปรียบซ้ำโดยไม่คิดสักนิดว่าเธอป่วยดวงตากลมโตที่บวมช้ำเปิดขึ้นเมื่อได้ยินเสียงเคาะประตูเบาๆ หญิงสาวนอนห่มผ้าอยู่บนเตียง ร่างบางไม่มีอะไรเลยนอกจากผ้าผืนหนา แต่คนที่เดินเข้ามาก็ยังพอให้เธอวางใจได้“นายมินทร์ให้ข้าเจ้าเอาข้าวต้มกับยามาให้เจ้า สั่งให้ข้าเจ้าเช็ดตัวให้นายหญิงด้วยเจ้า”เพ็ญบอกขณะก้มหน้าวางถาดในมือลง ดูก็รู้ว่าอีกฝ่ายพยายามทำตัวไม่สอดรู้สอดเห็น กัญญานันเมินจากร่างสาวใช้เหลือบมองนาฬิกาบนผนัง สิบโมงเช้าแล้ว เปรมินทร์น่าจะออกไปจากห้องได้สักชั่วโมงกว่าๆ เขารับโทรศัพท์สีหน้าเคร่งเครียดแล้วรีบร้อนอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าไปทันที ก็คงเรื่องงานอีกตามเคย แต่ถึงจะเป็นเรื่องอื่นเธอก็ไม่สนใจหรอก กัญญานันไม่อยากมองหน้าคนที่เอาแต่กดเธอลงต่ำคนนั้นด้วยซ้ำ“เช็ดตัวหรือทานข้าวก่อนเจ้า”“เช็ดตัวจ้ะ”กัญญานันพึมพำเสียงเบาอย่างไร้เรี่ยวแรง ไม่คิดอายหากเพ็ญจะเห็นร่องรอยบนเนื้อตัวเธอ ในเมื่อเธอเป็นคนถูกกระ
Last Updated : 2025-04-12เพลิงภูหมอก 21...โอกาสในวิกฤติ (2)
“อย่ามายุ่งกับฉัน ออกไปให้พ้น”กัญญานันอุ้มเจ้ามอมแมมด้วยมือข้างเดียว เพื่อปัดและตีมือที่จับเธอแน่นพัลวัน“นี่ผมอยากช่วยคุณนะครับ ไม่อยากให้คุณเหงา มาเถอะน่า ได้ลองแล้วจะติดใจ อาจจะลืมนายแล้วร้องเรียกหาผมทุกคืนเลยก็ได้...โอ๊ย!”คนที่กำลังได้ใจร้องออกมา เนื่องจากถูกเจ้าตัวอ้วนบนตักหญิงสาวกระโดดงับเข้าที่แขน แบบไม่ยอมปล่อย สมชายจึงหันไปวุ่นวายทุบตีเพื่อง้างปากมอมแมมให้ปล่อยตนเอง กัญญานันตกใจไม่คิดว่าเจ้าหมาแสนซนจะกล้าทำถึงขนาดนั้น หากก็ยังอาศัยช่วงเวลานั้นหยิบโทรศัพท์ของตนขึ้นเพื่อโทรหาใครสักคนให้มาช่วย ทว่าสมชายหันมาเห็นเสียก่อน แถมเขายังสะบัดตัวของเจ้ามอมแมมไปโดนประตูเต็มแรงจนมันร้องเอ๋งแล้วปล่อยเขี้ยวออก ก่อนที่ร่างหนาของสมชายจะกระโจนมาหาหญิงสาวดึงโทรศัพท์ของเธอแล้วขว้างไปใส่ร่างอ้วนของสุนัขอีกครั้งจนมันครางตัวสั่น“มอมแมม”กัญญานันตกใจจะขยับไปดูสุนัขของตนทว่าอีกคนขวางเธอเอาไว้ แล้วกดไหล่หญิงสาวจนหลังและหัวกระแทกกับกระจกรถด้านข้าง พร้อมทั้งโถมร่างมาหาแต่ถูกมือบางตบตีผลักไสไม่หยุด ไม่ยอมให้สมชายแตะตัวได้มากไปกว่านี้ แถมยังยกเท้าขึ้นมายันอีกด้วย เพราะเธอใส่กางเกงขายาวอยู่จึงค่อนข้างสะด
Last Updated : 2025-04-12เพลิงภูหมอก 22…คนที่หัวใจบอกว่ารัก (1)
“หึ...คนอื่นๆ เขากลับกันหมดแล้ว นี่เธอยังกล้าลอยหน้าลอยตาอยู่ที่นี่อีกเหรอ”ลัลนาเงยหน้าจากนิตยสารมาทำตาขวางใส่คนที่เดินผ่านพร้อมพูดเหน็บแนม หลังเห็นอีกฝ่ายเดินเชิดหน้าเข้ามาในห้องรับแขก เมื่อฝนเทกระหน่ำลงมาวันนิสาปัดเนื้อตัวที่โดนละอองฝนเพราะไปเดินดูสวนดอกไม้ ก่อนจะมองตอบกลับอีกฝ่าย ทว่าไม่เอ่ยคำใดนอกจากใช้สายตาเย้ยหยัน ทำเอาลัลนาเดือดปุด วางนิตยสารกระแทกโต๊ะ แล้วลุกขึ้นมายืนกอดอก“ฉันถามว่าเมื่อไรเธอจะกลับ”“อ๋อ เมื่อกี้เรียกว่าถามเหรอ”“อย่าคิดว่าจะลอยหน้าอยู่ที่นี่ได้ อีกไม่นานฉันนี่แหละจะเขี่ยเธอออกไปเอง”ลัลนารู้ว่าอีกฝ่ายตั้งใจกวน จึงพูดข่มว่าเหนือชั้นกว่า“อะไรนะ คนที่โดนปฏิเสธอย่างคุณเนี่ยนะ จะเขี่ยฉัน พูดผิดพูดใหม่ดีกว่า”ลัลนาหน้าซีด ไม่คิดว่าวันนิสาจะรู้ตื้นลึกหนาบางเรื่องของตนเองกับเปรมินทร์ แต่ก็ยังเชิดหน้าเถียงกลบเกลื่อน“ฉัน...ฉันหมายถึง ฉันเป็นพี่สาวนายหญิงของที่นี่ ฉันพูดแค่คำเดียว น้องสาวฉันไม่เอาเมียน้อยอย่างเธอไว้ให้ตำหูตำตาหรอก คิดดูนะ ว่าจะเดินออกไปดีๆ หรือจะโดนไล่เหมือนหมูเหมือนหมา”“แล้วน้องสาวคุณเขาจะยอมโง่เอาพี่สาวที่ยั่วสามีเขาเก็บไว้ใกล้ตัวงั้นสิ”“แก!”ส
Last Updated : 2025-04-13เพลิงภูหมอก 22…คนที่หัวใจบอกว่ารัก (2)
เป็นครั้งแรกที่เปรมินทร์ขับรถลงภูโดยไม่คิดถึงความระมัดระวังใดๆ ใจเขาเต้นแรงแล้วถูกบีบอัดสลับกันไปมาจนแทบระเบิด ในห้องผู้โดยสารไม่มีใครพูดอะไรออกมา รู้เพียงว่าต้องรีบไปให้ถึงรถตู้คันที่จอดอยู่กลางทางลงภูให้เร็วที่สุด โดยที่คนขับกัดฟันกรอดพร้อมกับทุบพวงมาลัยเป็นระยะตลอดทางกระทั่งเห็นรถตู้อยู่ไกลๆ ชายหนุ่มไม่ได้ผ่อนเครื่องลงแม้แต่น้อย แล้วก็เบรกอย่างแรง รถชะลอตัวเลยรถตู้ไประยะหนึ่ง มือหนาก็ดึงลิ้นชักคอนโซลเปิดเอาปืนคู่ใจออกมาโดยไม่ต้องคิดไตร่ตรองใดๆ ขณะที่กิตติกรเปิดประตูวิ่งออกไปแล้วร่างสูงใหญ่สองร่างวิ่งตามกันลงไปในทิศทางที่พอมองออกว่าหญ้าสูงถูกเหยียบย่ำ ท่ามกลางสายฝนที่ไม่สร่างซา ความเย็นเยียบไม่อาจแทรกเข้าไปในใจที่กำลังร้อนรุ่มของคนทั้งคู่ได้ ================แสงแวบวาบของปลายสายฟ้าในเวลานี้ไม่ได้ทำให้คนที่วิ่งหลงอยู่ในป่าตื่นกลัวได้เท่ากับเสียงตะโกนที่ไล่ตามหลังมา ซึ่งเป็นสิ่งบอกให้รู้ว่าอีกฝ่ายไม่ได้อยู่ไกลจากเธอนัก ทั้งยังตามมาถูกทางเสียด้วย หญิงสาวพะวักพะวนมองหน้ามองหลังจนกระทั่งไปสะดุดรากของต้นไม้ใหญ่เข้าให้ ร่างบอบบางที่มีสุนัขตัวอ้วนในอ้อมกอดหน้าคะมำล้มกลิ้งไม่เป็นท่า แต่ก็ยั
Last Updated : 2025-04-13เพลิงภูหมอก 23...ยื่นคำขาด (1)
บรรยากาศภายในห้องรับรองของห้องพักคนไข้ในโรงพยาบาลเคร่งเครียด นับตั้งแต่ผู้ใหญ่สองท่านคือคุณชายพงศกรและคุณรุจีรัตน์เดินทางมาพร้อมกับลัลนา“ตกลงจะว่ายังไงคะคุณมินทร์เรื่องลูกนาง”เปรมินทร์ไม่สนใจด้วยซ้ำว่าขณะนี้ตนเองกำลังถูกคาดคั้น ความคิดของชายหนุ่มวนอยู่แต่กับคนเป็นภรรยา แม้ในช่วงเช้าเธอจะฟื้นขึ้นมาและคุณหมอบอกว่าไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง นอนโรงพยาบาลสองสามวันก็ดีขึ้น เขาก็ยังห่วงเธอมากอยู่ดี เขาจำติดตาตอนที่เธอถามถึงสุนัขแสนรักหลังจากฟื้น แล้วเขาบอกว่าอยู่ที่เกิดเหตุเพราะมันตายแล้ว แววตาเธอมองเขาด้วยความไม่เชื่อ เสียใจ ตัดพ้อ เจ็บปวด‘ทำไมไม่ช่วยมอมแมม’เธอพูดเพียงสั้นๆ แล้วหลับตาลงไม่มองหน้าเขาอีกขณะที่กิตติกรคันปากยิบๆ แต่ยังเงียบ ไม่ใช่กลัวน้องสาวที่กำลังถลึงตาใส่ห้ามไว้ แต่เพราะก็อยากรู้เหมือนกันว่าเพื่อนของตนจะแก้สถานการณ์นี้อย่างไร รวมทั้งความรู้สึกที่มีให้กับน้องสาวคนเล็กของเขาด้วย ว่ายังเหมือนเดิมเช่นที่เคยบอกเขาไว้หรือไม่‘ฉันชอบน้องนาย เจ้าแม่เองก็เอ็นดู ฉันจะไม่โกหกนะว่าตามใจเจ้าแม่ แต่น้องนายเป็นคนแรกที่ฉันยอมสละชีวิตโสดได้ ไม่รู้สิ ฉันพูดไม่ถูก รู้แต่ว่าพอใจที่จะแต่งงานกับหน
Last Updated : 2025-04-14เพลิงภูหมอก 23...ยื่นคำขาด (2)
“หึ...เสียหาย คุณเสียอะไรยังไง ช่วยแจงมาให้ฟังหน่อยสิ”คนถูกสวนหน้าชา เธอคิดว่าเปรมินทร์จะไม่กล้าพูด แต่เขากลับมาท้าเธอให้พูดแทน“ผมไม่อยากพูดถึงให้มันเสียปาก เพราะยังไงคุณก็เป็นพี่สาวเมียผม อยากจะใส่ไคล้ยังไงก็เชิญ แต่ขอบอกไว้ตรงนี้เลยว่า...”ในห้องยังคงมีแต่ความเงียบครอบคลุม เปรมินทร์หันไปยื่นข้อเสนอกับคุณชายพงศกรด้วยท่าทางที่แสนมั่นใจว่าตนเองอยู่เหนือกว่า“ถ้าคิดจะให้ผมเลิกกับก้อย ผมจะถอนหุ้นออกจากร้านที่ไอ้กลางจะมาเปิดสาขาที่เชียงใหม่ แล้วก็ยกเลิกสัญญาคู่ค้า ต้องจ่ายค่าเสียหายเท่าไรก็ได้ ผมยอม แต่ไปลองคิดดูดีๆ นะครับ ว่าผลกระทบที่ตามมาของใครจะมากกว่ากัน การขาดทุนระยะยาวที่พวกคุณพยายามแก้ปัญหาอยู่จะเป็นยังไง”ร่างสูงใหญ่ลุกขึ้นยืน จ้องมองใบหน้าของลัลนาชั่วแวบก่อนจะเมินไปทางอื่น“เอาล่ะ วันนี้ผมว่าเชิญทุกคนไปพักที่โรงแรมดีกว่าครับ เพราะดูเหมือนจะไม่ค่อยสนใจคนไข้สักเท่าไร กลาง...นายพาคุณน้าทั้งสองคุณกับน้องนายกลับไปก่อนเถอะ ฉันจัดการเรื่องห้องพักให้เรียบร้อยแล้ว”เมื่อเอ่ยเชิญอย่างเสียมารยาทแล้วเขาก็เดินเข้าไปในห้องพักของผู้ป่วย ทิ้งให้คุณชายพงศกรถอนหายใจออกมาอย่างหนัก ลัลนากัดฟันแน่
Last Updated : 2025-04-14เพลิงภูหมอก 1...ชะตาลูกหมาตัวน้อย (1)
อากาศเมืองเหนือที่มีฝนโปรยปรายเช้าจรดเย็นทั้งชื้นและหนาวเหน็บจับขั้วหัวใจ แม้แต่คนตัวโตยังต้องหาความอบอุ่นให้ร่างกาย หากร่างน้อยร่างหนึ่งกลับไม่อาจทำได้ แม้มันจะพยายามซุกตัวเข้าไปในกองขยะที่สุมรวมกันอยู่มุมหนึ่งของถนนอย่างเต็มความสามารถ ขณะแทะเล็มเศษกระดูกอย่างพอใจกับรสและกลิ่นทว่าเสียงฝีเท้ากับกลิ่นกระดูกไก่ย่างหอมๆ ที่ลอยมาใหม่ ทำให้เจ้าตัวน้อยมุดตัวโผล่ออกจากกองขยะด้วยความสนใจอย่างไม่แคร์ฝนฟ้าซึ่งเริ่มกระหน่ำมากขึ้นคนที่กำลังเพิ่งทิ้งขยะลงถังและพยายามจะเก็บชิ้นอื่นๆ ที่หล่นบนพื้นผงะเล็กน้อย เพราะบางอย่างขยุกขยิกก่อนจะมีเจ้าตัวเล็กกระจ้อยสีเทาขมุกขมัว เลอะทั้งโคลนทั้งเศษอาหารโผล่มาตรงหน้า ดวงตาสีดำสนิทแป๋วแหววคู่เล็กจ้องมองมาพร้อมหน้าแหลมแหงนเงยเต็มที่ใบหน้าสวยหวานราวนางฟ้าซ่อนอยู่ในฮูดกันฝนมองมันนิ่งชั่วครู่ แล้วมือเรียวบางจึงค่อยๆ ยื่นไปหามันพร้อมระบายยิ้มละไมบนริมฝีปากอิ่มสีเรื่อ เจ้าตัวเล็กเอียงคอมองมือนั้นอย่างไม่แน่ใจ แต่เพียงอึดใจเดียวมันก็เลียแผล็บที่นิ้วเรียว ดมฟุดฟิด ก่อนจะเลียซ้ำไปมาอยู่อย่างนั้น ระหว่างนั้นมือบางอีกข้างก็ค่อยๆ หยิบขยะรอบๆ เจ้าตัวเล็กใส่ถังจนหมด ร่างเล
Last Updated : 2025-03-22เพลิงภูหมอก 1...ชะตาลูกหมาตัวน้อย (2)
แม้บนเวทีจะมีสาวงามถึงสองคนฟ้อนด้วยท่วงท่าลีลาเดียวกันอย่างพร้อมเพรียงราวกับเป็นคนเดียวกัน ทว่ามีเพียงหนึ่งเดียวที่ตรึงสายตาของเปรมินทร์ให้มองตามทุกการร่ายรำของเธอ คนที่เขาเห็นเธอเป็นเหมือนนางฟ้านั่นเองหญิงสาวกำลังฟ้อนอย่างอ้อนช้อยงดงาม โดยมีมาลัยคล้องอยู่ในนิ้วของมือข้างหนึ่ง เปรมินทร์ไม่เคยรู้หรือสนใจเกี่ยวกับนาฎศิลป์ใดๆ ทว่าชายหนุ่มกลับรู้ว่าสิ่งที่เธอกำลังแสดงเรียกว่า ‘ฟ้อนมาลัย[1]’ จากเจ้าแม่ของเขาเอง เพราะท่านกระซิบกระซาบกับแม่เลี้ยงตั้งแต่มีการรำอวยพรวันเกิดในชุดแรกว่าเป็นมาธาวี หรือ สอง ลูกสาวคนเล็กรำเปิดงาน เขานั่งหลังผู้เป็นแม่จึงได้ยินชัด ซึ่งเจ้าแม่ของเขาก็ชมไม่ขาดปากว่ารำสวย มืออ่อน ตัวอ่อน หน้าตาก็สวยน่ารักน่าเอ็นดูสมกับเป็นนางรำ เมื่อเพลงใหม่ดังขึ้นท่านก็อุทานชื่อการแสดงเบาๆ ด้วยความยินดี นั่นทำให้เขารู้ว่าการฟ้อนของนางฟ้าคนสวยชื่ออะไร“หนูสองคนนี้ก็รำเก่งเชียว สวยทั้งคู่เลย แม่เลี้ยงจ้างมาจากที่ไหนคะ ฉันชอบ เผื่อมีงานจะได้ติดต่อบ้าง”ชายหนุ่มเห็นเจ้าแม่ของเขาหันไปถามแม่เลี้ยงอีกครั้ง“อุ๊ย...ไม่ได้จ้างมาจากที่ไหนหรอกค่ะเจ้า หนูสองคนนี้เป็นเพื่อนลูกสองค่ะ เขาเรียนด้วยก
Last Updated : 2025-03-22
Latest chapter
เพลิงภูหมอก 23...ยื่นคำขาด (2)
“หึ...เสียหาย คุณเสียอะไรยังไง ช่วยแจงมาให้ฟังหน่อยสิ”คนถูกสวนหน้าชา เธอคิดว่าเปรมินทร์จะไม่กล้าพูด แต่เขากลับมาท้าเธอให้พูดแทน“ผมไม่อยากพูดถึงให้มันเสียปาก เพราะยังไงคุณก็เป็นพี่สาวเมียผม อยากจะใส่ไคล้ยังไงก็เชิญ แต่ขอบอกไว้ตรงนี้เลยว่า...”ในห้องยังคงมีแต่ความเงียบครอบคลุม เปรมินทร์หันไปยื่นข้อเสนอกับคุณชายพงศกรด้วยท่าทางที่แสนมั่นใจว่าตนเองอยู่เหนือกว่า“ถ้าคิดจะให้ผมเลิกกับก้อย ผมจะถอนหุ้นออกจากร้านที่ไอ้กลางจะมาเปิดสาขาที่เชียงใหม่ แล้วก็ยกเลิกสัญญาคู่ค้า ต้องจ่ายค่าเสียหายเท่าไรก็ได้ ผมยอม แต่ไปลองคิดดูดีๆ นะครับ ว่าผลกระทบที่ตามมาของใครจะมากกว่ากัน การขาดทุนระยะยาวที่พวกคุณพยายามแก้ปัญหาอยู่จะเป็นยังไง”ร่างสูงใหญ่ลุกขึ้นยืน จ้องมองใบหน้าของลัลนาชั่วแวบก่อนจะเมินไปทางอื่น“เอาล่ะ วันนี้ผมว่าเชิญทุกคนไปพักที่โรงแรมดีกว่าครับ เพราะดูเหมือนจะไม่ค่อยสนใจคนไข้สักเท่าไร กลาง...นายพาคุณน้าทั้งสองคุณกับน้องนายกลับไปก่อนเถอะ ฉันจัดการเรื่องห้องพักให้เรียบร้อยแล้ว”เมื่อเอ่ยเชิญอย่างเสียมารยาทแล้วเขาก็เดินเข้าไปในห้องพักของผู้ป่วย ทิ้งให้คุณชายพงศกรถอนหายใจออกมาอย่างหนัก ลัลนากัดฟันแน่
เพลิงภูหมอก 23...ยื่นคำขาด (1)
บรรยากาศภายในห้องรับรองของห้องพักคนไข้ในโรงพยาบาลเคร่งเครียด นับตั้งแต่ผู้ใหญ่สองท่านคือคุณชายพงศกรและคุณรุจีรัตน์เดินทางมาพร้อมกับลัลนา“ตกลงจะว่ายังไงคะคุณมินทร์เรื่องลูกนาง”เปรมินทร์ไม่สนใจด้วยซ้ำว่าขณะนี้ตนเองกำลังถูกคาดคั้น ความคิดของชายหนุ่มวนอยู่แต่กับคนเป็นภรรยา แม้ในช่วงเช้าเธอจะฟื้นขึ้นมาและคุณหมอบอกว่าไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง นอนโรงพยาบาลสองสามวันก็ดีขึ้น เขาก็ยังห่วงเธอมากอยู่ดี เขาจำติดตาตอนที่เธอถามถึงสุนัขแสนรักหลังจากฟื้น แล้วเขาบอกว่าอยู่ที่เกิดเหตุเพราะมันตายแล้ว แววตาเธอมองเขาด้วยความไม่เชื่อ เสียใจ ตัดพ้อ เจ็บปวด‘ทำไมไม่ช่วยมอมแมม’เธอพูดเพียงสั้นๆ แล้วหลับตาลงไม่มองหน้าเขาอีกขณะที่กิตติกรคันปากยิบๆ แต่ยังเงียบ ไม่ใช่กลัวน้องสาวที่กำลังถลึงตาใส่ห้ามไว้ แต่เพราะก็อยากรู้เหมือนกันว่าเพื่อนของตนจะแก้สถานการณ์นี้อย่างไร รวมทั้งความรู้สึกที่มีให้กับน้องสาวคนเล็กของเขาด้วย ว่ายังเหมือนเดิมเช่นที่เคยบอกเขาไว้หรือไม่‘ฉันชอบน้องนาย เจ้าแม่เองก็เอ็นดู ฉันจะไม่โกหกนะว่าตามใจเจ้าแม่ แต่น้องนายเป็นคนแรกที่ฉันยอมสละชีวิตโสดได้ ไม่รู้สิ ฉันพูดไม่ถูก รู้แต่ว่าพอใจที่จะแต่งงานกับหน
เพลิงภูหมอก 22…คนที่หัวใจบอกว่ารัก (2)
เป็นครั้งแรกที่เปรมินทร์ขับรถลงภูโดยไม่คิดถึงความระมัดระวังใดๆ ใจเขาเต้นแรงแล้วถูกบีบอัดสลับกันไปมาจนแทบระเบิด ในห้องผู้โดยสารไม่มีใครพูดอะไรออกมา รู้เพียงว่าต้องรีบไปให้ถึงรถตู้คันที่จอดอยู่กลางทางลงภูให้เร็วที่สุด โดยที่คนขับกัดฟันกรอดพร้อมกับทุบพวงมาลัยเป็นระยะตลอดทางกระทั่งเห็นรถตู้อยู่ไกลๆ ชายหนุ่มไม่ได้ผ่อนเครื่องลงแม้แต่น้อย แล้วก็เบรกอย่างแรง รถชะลอตัวเลยรถตู้ไประยะหนึ่ง มือหนาก็ดึงลิ้นชักคอนโซลเปิดเอาปืนคู่ใจออกมาโดยไม่ต้องคิดไตร่ตรองใดๆ ขณะที่กิตติกรเปิดประตูวิ่งออกไปแล้วร่างสูงใหญ่สองร่างวิ่งตามกันลงไปในทิศทางที่พอมองออกว่าหญ้าสูงถูกเหยียบย่ำ ท่ามกลางสายฝนที่ไม่สร่างซา ความเย็นเยียบไม่อาจแทรกเข้าไปในใจที่กำลังร้อนรุ่มของคนทั้งคู่ได้ ================แสงแวบวาบของปลายสายฟ้าในเวลานี้ไม่ได้ทำให้คนที่วิ่งหลงอยู่ในป่าตื่นกลัวได้เท่ากับเสียงตะโกนที่ไล่ตามหลังมา ซึ่งเป็นสิ่งบอกให้รู้ว่าอีกฝ่ายไม่ได้อยู่ไกลจากเธอนัก ทั้งยังตามมาถูกทางเสียด้วย หญิงสาวพะวักพะวนมองหน้ามองหลังจนกระทั่งไปสะดุดรากของต้นไม้ใหญ่เข้าให้ ร่างบอบบางที่มีสุนัขตัวอ้วนในอ้อมกอดหน้าคะมำล้มกลิ้งไม่เป็นท่า แต่ก็ยั
เพลิงภูหมอก 22…คนที่หัวใจบอกว่ารัก (1)
“หึ...คนอื่นๆ เขากลับกันหมดแล้ว นี่เธอยังกล้าลอยหน้าลอยตาอยู่ที่นี่อีกเหรอ”ลัลนาเงยหน้าจากนิตยสารมาทำตาขวางใส่คนที่เดินผ่านพร้อมพูดเหน็บแนม หลังเห็นอีกฝ่ายเดินเชิดหน้าเข้ามาในห้องรับแขก เมื่อฝนเทกระหน่ำลงมาวันนิสาปัดเนื้อตัวที่โดนละอองฝนเพราะไปเดินดูสวนดอกไม้ ก่อนจะมองตอบกลับอีกฝ่าย ทว่าไม่เอ่ยคำใดนอกจากใช้สายตาเย้ยหยัน ทำเอาลัลนาเดือดปุด วางนิตยสารกระแทกโต๊ะ แล้วลุกขึ้นมายืนกอดอก“ฉันถามว่าเมื่อไรเธอจะกลับ”“อ๋อ เมื่อกี้เรียกว่าถามเหรอ”“อย่าคิดว่าจะลอยหน้าอยู่ที่นี่ได้ อีกไม่นานฉันนี่แหละจะเขี่ยเธอออกไปเอง”ลัลนารู้ว่าอีกฝ่ายตั้งใจกวน จึงพูดข่มว่าเหนือชั้นกว่า“อะไรนะ คนที่โดนปฏิเสธอย่างคุณเนี่ยนะ จะเขี่ยฉัน พูดผิดพูดใหม่ดีกว่า”ลัลนาหน้าซีด ไม่คิดว่าวันนิสาจะรู้ตื้นลึกหนาบางเรื่องของตนเองกับเปรมินทร์ แต่ก็ยังเชิดหน้าเถียงกลบเกลื่อน“ฉัน...ฉันหมายถึง ฉันเป็นพี่สาวนายหญิงของที่นี่ ฉันพูดแค่คำเดียว น้องสาวฉันไม่เอาเมียน้อยอย่างเธอไว้ให้ตำหูตำตาหรอก คิดดูนะ ว่าจะเดินออกไปดีๆ หรือจะโดนไล่เหมือนหมูเหมือนหมา”“แล้วน้องสาวคุณเขาจะยอมโง่เอาพี่สาวที่ยั่วสามีเขาเก็บไว้ใกล้ตัวงั้นสิ”“แก!”ส
เพลิงภูหมอก 21...โอกาสในวิกฤติ (2)
“อย่ามายุ่งกับฉัน ออกไปให้พ้น”กัญญานันอุ้มเจ้ามอมแมมด้วยมือข้างเดียว เพื่อปัดและตีมือที่จับเธอแน่นพัลวัน“นี่ผมอยากช่วยคุณนะครับ ไม่อยากให้คุณเหงา มาเถอะน่า ได้ลองแล้วจะติดใจ อาจจะลืมนายแล้วร้องเรียกหาผมทุกคืนเลยก็ได้...โอ๊ย!”คนที่กำลังได้ใจร้องออกมา เนื่องจากถูกเจ้าตัวอ้วนบนตักหญิงสาวกระโดดงับเข้าที่แขน แบบไม่ยอมปล่อย สมชายจึงหันไปวุ่นวายทุบตีเพื่อง้างปากมอมแมมให้ปล่อยตนเอง กัญญานันตกใจไม่คิดว่าเจ้าหมาแสนซนจะกล้าทำถึงขนาดนั้น หากก็ยังอาศัยช่วงเวลานั้นหยิบโทรศัพท์ของตนขึ้นเพื่อโทรหาใครสักคนให้มาช่วย ทว่าสมชายหันมาเห็นเสียก่อน แถมเขายังสะบัดตัวของเจ้ามอมแมมไปโดนประตูเต็มแรงจนมันร้องเอ๋งแล้วปล่อยเขี้ยวออก ก่อนที่ร่างหนาของสมชายจะกระโจนมาหาหญิงสาวดึงโทรศัพท์ของเธอแล้วขว้างไปใส่ร่างอ้วนของสุนัขอีกครั้งจนมันครางตัวสั่น“มอมแมม”กัญญานันตกใจจะขยับไปดูสุนัขของตนทว่าอีกคนขวางเธอเอาไว้ แล้วกดไหล่หญิงสาวจนหลังและหัวกระแทกกับกระจกรถด้านข้าง พร้อมทั้งโถมร่างมาหาแต่ถูกมือบางตบตีผลักไสไม่หยุด ไม่ยอมให้สมชายแตะตัวได้มากไปกว่านี้ แถมยังยกเท้าขึ้นมายันอีกด้วย เพราะเธอใส่กางเกงขายาวอยู่จึงค่อนข้างสะด
เพลิงภูหมอก 21...โอกาสในวิกฤติ (1)
จากที่เหมือนจะไข้ขึ้น เช้าวันต่อมากัญญานันก็นอนจับไข้ของจริง ร่างบางบอบช้ำทุกส่วนบนเรือนกาย ช้ำชนิดที่มองเห็นรอยชัดเจน แต่เพราะนอนซมเธอจึงไม่ต้องแบกสังขารออกไปสู้หน้าใคร แถมช่วงเช้าเปรมินทร์ก็ยังเอาเปรียบซ้ำโดยไม่คิดสักนิดว่าเธอป่วยดวงตากลมโตที่บวมช้ำเปิดขึ้นเมื่อได้ยินเสียงเคาะประตูเบาๆ หญิงสาวนอนห่มผ้าอยู่บนเตียง ร่างบางไม่มีอะไรเลยนอกจากผ้าผืนหนา แต่คนที่เดินเข้ามาก็ยังพอให้เธอวางใจได้“นายมินทร์ให้ข้าเจ้าเอาข้าวต้มกับยามาให้เจ้า สั่งให้ข้าเจ้าเช็ดตัวให้นายหญิงด้วยเจ้า”เพ็ญบอกขณะก้มหน้าวางถาดในมือลง ดูก็รู้ว่าอีกฝ่ายพยายามทำตัวไม่สอดรู้สอดเห็น กัญญานันเมินจากร่างสาวใช้เหลือบมองนาฬิกาบนผนัง สิบโมงเช้าแล้ว เปรมินทร์น่าจะออกไปจากห้องได้สักชั่วโมงกว่าๆ เขารับโทรศัพท์สีหน้าเคร่งเครียดแล้วรีบร้อนอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าไปทันที ก็คงเรื่องงานอีกตามเคย แต่ถึงจะเป็นเรื่องอื่นเธอก็ไม่สนใจหรอก กัญญานันไม่อยากมองหน้าคนที่เอาแต่กดเธอลงต่ำคนนั้นด้วยซ้ำ“เช็ดตัวหรือทานข้าวก่อนเจ้า”“เช็ดตัวจ้ะ”กัญญานันพึมพำเสียงเบาอย่างไร้เรี่ยวแรง ไม่คิดอายหากเพ็ญจะเห็นร่องรอยบนเนื้อตัวเธอ ในเมื่อเธอเป็นคนถูกกระ
เพลิงภูหมอก 20...หุ่นยนต์ไร้หัวใจ (4)
“คุณมีคุณวันนิสา ฉันก็คิดว่าสักวันคุณต้องขอหย่าอยู่แล้ว แถมตอนนี้ยังมีพี่นางอีก แล้วจะให้ฉันยืนอยู่ตรงนี้ในฐานะภรรยาคุณเพื่ออะไร”กัญญานันพูดพร้อมกับค่อยๆ ขยับตัวลุกขึ้นแล้วก้าวลงไปยืนข้างเตียง อย่างน้อยก็คิดว่าคงหลบเลี่ยงอีกฝ่ายได้ทัน หากเกิดอะไรขึ้น“คุณควรจะทำทุกอย่างให้ถูกต้อง แต่งงานแล้วก็อยู่กับคนที่คุณรัก ฉันไม่รู้ว่าคุณคิดยังไงกับสองคนนั้น ไม่รู้ว่าคุณจะเลือกใคร แต่...แต่ว่า...”หญิงสาวนึกถึงคำสั่งของมารดา เธอสูดลมหายใจเข้าปอดลึกก่อนจะเอ่ยต่อ“ถ้าฉันจะขอได้ไหมคะ พี่นางรักคุณ ฉันขอ...”“เงียบไปเลยนะ เรื่องนี้ผมจะเป็นคนตัดสินใจเอง คุณไม่มีสิทธิ์มาสั่ง”ร่างสูงใหญ่ของเปรมินทร์หันกลับมาตวาดเธอ ดวงตาคู่คมวาววับดุดัน ทำเอากัญญานันถึงกับถอยกรูดออกห่างเตียง“ฉันแค่ไม่อยากให้พี่สาวเสียใจ แล้วก็...”“แล้วก็ครอบครัวคุณต้องลำบาก ผมรู้...รู้ดีเลยแหละ ทั้งๆ ที่รู้แต่ผมก็ยังยอมเป็นไอ้โง่ให้บ้านคุณปอกลอก แม้ว่าเจ้าแม่จะจ่ายสินสอดมหาศาลแบบที่ไม่ต่อสักคำให้ไปแล้ว ตระกูลคุณก็ยังไม่วายหาทางให้ผมเซ็นสัญญาค้าขายแบบเสียเปรียบให้ คิดว่าที่ผมยอมขนาดนั้นเพราะอะไร คิดว่าผมเฉยปล่อยทุกอย่างให้ผ่านเลยไปเพร
เพลิงภูหมอก 20...หุ่นยนต์ไร้หัวใจ (3)
ความคิดที่ต้องการให้กัญญานันเป็นเครื่องสังเวย รองรับอารมณ์ความเจ็บปวด ความทุกข์ทรมานใจในแบบที่ตนเองเคยได้จากครอบครัวเธอนั้น ดูใกล้เคียงกับเวลานี้ยิ่งนัก แต่ทำไมเขากลับยิ้มไม่ออกเลยสักนิด“คุณ...มาผิดห้องแล้วล่ะค่ะ”หญิงสาวยังพูดต่อ ขณะที่นัยน์ตาของเธอเริ่มปริ่มไปด้วยน้ำคลอครองชั่วอึดใจนั้นเปรมินทร์อยากยิ้มให้ได้นัก แต่มุมปากที่ยกมันหนักอย่างไรบอกไม่ถูก ยิ่งใบหน้าหวานแสนเศร้าลอยเด่นชัด ใจเขาก็เหมือนถูกมือมืดบีบกระหน่ำ ทว่าสมองสั่งให้เขาเอ่ยหักหาญน้ำใจ ด้วยยังไม่ลืมความมุ่งมั่นตั้งใจเดิม กัญญานันคือเหยื่อที่ถูกส่งมาในมือมารเช่นเขา เมื่อโอกาสมาแล้วเขาต้องซ้ำ“ไม่ผิดหรอก ผมเรียกชื่อคุณนี่ ไม่ได้เรียกชื่อคนอื่น แล้วคืนนี้ก็อยากนอนกับเมีย ไม่ใช่คนอื่น”ตากลมโตวาววับขึ้น แต่มีหรือเปรมินทร์จะกลัว เธอก็แค่แมวน้อยสำหรับเขา เมื่อร่างน้อยตรงหน้าขยับพรวดชายหนุ่มก็ตะครุบไว้อย่างทันท่วงที หญิงสาวตกมาอยู่ในอ้อมกอดเขาอย่างง่ายดาย“ปล่อยฉัน”กัญญานันดิ้นรน มือบางพยายามผลักอกเขา แต่อีกฝ่ายก็ยังกอดเธอแน่น แถมยังเอนกายดึงเธอไปนอนทับร่างเขา ยิ่งดิ้นเรือนร่างนุ่มนิ่มก็ยิ่งเสียดสีเรือนร่างแกร่งให้เลือดลมวิ่
เพลิงภูหมอก 20...หุ่นยนต์ไร้หัวใจ (2)
“นายหญิงเปิ้นบอกว่าไม่สบาย ขอตัวเจ้า”เปรมินทร์ขมวดคิ้วแปลกใจเมื่อได้ยินอย่างนั้น เวลานี้ทุกคนพร้อมหน้ากันสำหรับมื้อเย็นแล้ว ช่วงบ่ายชายหนุ่มลงไปตรวจเอกสารที่ไร่ก่อนจะกลับขึ้นมาตอนบ่ายแก่ ไปดูเพื่อนๆ เขาตั้งแคมป์ไฟกันที่จุดชมวิว มันบอกว่าคืนนี้จะนอนที่นั่นส่งท้าย ก่อนจะกลับลงจากภูกันพรุ่งนี้ ขณะอยู่กับเพื่อนเขาก็ได้รับโทรศัพท์จากกิตติกรพูดคุยเรื่องการมาเปิดสาขาจิวเวลรี่ที่เชียงใหม่ กิตติกรเป็นเพื่อนสมัยเรียนอเมริกา ส่วนเพื่อนกลุ่มนี้เรียนมัธยมที่นี่ด้วยกันจึงไม่มีใครรู้จัก แต่เมื่อเขาถามความเห็นหลายคนก็ยินดีแนะนำ ทั้งหมดจึงปรึกษากันผ่านสปีกเกอร์โฟนพักใหญ่จนถึงมื้อเย็นชายหนุ่มเหลือบตาไปมองพี่สาวของคนที่บอกว่าไม่สบาย เห็นอีกฝ่ายทำหน้าเฉย ดูจะไม่ค่อยใส่ใจอะไรมากนัก ทั้งยังยิ้มมุมปากเมื่อเห็นเขามอง เปรมินทร์ก็นึกสะดุดใจ“เอายากับข้าวต้มให้นายหญิงหรือยังเพ็ญ”“ยังเจ้า เปิ้นบอกบ่ทานเจ้า”“ได้ยังไง จัดไว้ ทานข้าวเสร็จฉันจะจัดการเอง”“เจ้า”แม้จะอยากลุกไปตอนนี้แต่ด้วยเพื่อนฝูงก็อยู่กันหลายคน แค่เขาปฏิเสธที่จะไปกินเหล้านอนเต็นท์กับพวกมันคืนนี้ ก็โดนแซวว่าติดเมียจะแย่อยู่แล้ว ขืนลุกไปตอนนี้เลย
