แชร์

EP.03 เพื่อนชายคลายเหงา

ผู้เขียน: ชนิตร์นันท์
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-12-05 01:59:17

“อารมณ์ดีแต่เช้าเลยนะคะเจ้านาย”

            “ครับ พอดีเพื่อนผมจะมาจากอังกฤษอาทิตย์หน้า รบกวนคุณกิ่งช่วยเคลียคิวให้ด้วยนะครับ ผมอยากจะหยุดสักอาทิตย์นึง นะ.. นะครับ ขอร้องล่ะ”

            อรินทำเสียงออดอ้อนปนดวงตาเว้าวอน เพราะสายตาราวกับกำลังจ้องจับผิดของกิ่งแก้วที่ใช้มองเขาไม่ต่างจากยามที่คุณครูจับได้ว่านักเรียนสุดป่วนจะหนีโรงเรียนสักนิด

            “แต่อาทิตย์หน้าคุณอรินคิวเต็มนะคะ ลูกค้าจากเวียดนามจะมาถึงวันจันทร์ซึ่งเราก็นัดทางโรงงานผู้ผลิตไว้วันอังคารด้วยค่ะ วันพุธต้องได้ที่ซื้อเม็ดพลาสติก วันพฤหัสต้องหาที่ประกอบ วันศุกร์..”

            “OK. ครับคุณกิ่ง เอาเป็นว่าสัปดาห์หน้า 7 วัน ผมป่วย เรื่องเม็ดพลาสติก ที่ประกอบ รถขนส่ง รวมทั้งแพคเกจจิ้ง ผมจะทำให้เสร็จภายในวันนี้ คุณกิ่งรอใบเสนอราคาได้เลย ส่วนเรื่องลูกค้าเวียดนามกับโรงงานผู้ผลิต ผมมั่นใจว่าคุณกิ่งแก้ปัญหาได้อย่างแน่นอน นะครับ.. Please..”

            “ค่ะ! มีอะไรที่คุณอรินอยากได้แล้วไม่ได้ล่ะคะ พี่กิ่งก็ต้องคอยเก็บกวาดให้ตลอด”

            อรินมองผู้ช่วยสาวใหญ่ของเขาอย่างขำๆ ก่อนจะเอนศีรษะพิงเก้าอี้บุนวมตัวใหญ่ ดวงตาคมเข้มกวาดมองโดยรอบอาณาจักรของเขา บริษัทที่เขาก่อร่างสร้างตัวขึ้นมาตั้งแต่สมัยที่เรียนอยู่ที่อังกฤษและเมื่อกลับมาเมืองไทยเขาก็ยังคิดว่าธุรกิจแบบนี้ช่างน่าทำและน่าลงทุนยิ่งนัก “อรินเมเนจเม้นท์”

            การทำธุรกิจเทรดดิ้งก็ไม่ต่างจากการจับเสือมือเปล่า ขอเพียงมีมันสมองและสองมือ..อะไรกันล่ะที่นายอรินจะทำไม่ได้ ไม่ว่าอะไรที่มีผู้ว่าจ้างเขาจะทำทั้งนั้นเพราะเขาคิดว่าการทุ่มเทแรงกาย แรงใจ หรือแรงสมอง ไม่ว่าจะเห็นเป็นรูปสินค้าหรือเป็นเพียงรูปบริการก็ตาม ทุกอย่างคือการลงทุนทั้งสิ้น และนักธุรกิจหนุ่มไฟแรงอย่างเขาก็ไม่มีอะไรที่ลงทุนไปแล้วจะไม่ได้ผลกำไรตอบแทน ยกเว้นเพียง..ความพอใจ

            ระยะเวลาเพียง 3 ปีเขาสามารถทำให้ “อรินเมเนจเม้นท์” กลายเป็นบริษัทที่โรงงานผู้ผลิต ผู้ลงทุนและผู้จำหน่ายทั้งหลายต้องเรียกหา เพราะไม่ว่าใครต้องการอะไรจากที่ไหน ขอเพียงให้บอกมาเขาก็สามารถสรรหาให้ได้ทุกอย่าง

            การทำหน้าที่เป็นเพียงคนกลางให้บริษัทผู้ผลิตและผู้จำหน่ายมาพบเจอกัน พูดคุยแลกเปลี่ยนความคิดเห็นและเสนอราคาสินค้าต่อกัน โดยมีเขาเป็นเพียงผู้ประสานงานให้ เขาไม่จำเป็นต้องมีโรงงานใหญ่โต ไม่จำเป็นต้องมีออฟฟิศที่จุพนักงานนับสิบนับร้อย มีเพียงออฟฟิศให้เช่าและเจ้าหน้าที่ธุรการ 5 คน ก็สามารถสร้างรายได้และสามารถจ่ายค่าตอบแทนให้กับพนักงานแต่ละคนได้อย่างเต็มเม็ดเต็มหน่วย เพราะคนที่มาจากรากหญ้าอย่างเขาเข้าใจได้ดีว่าแรงจูงใจที่สำคัญที่สุดในปัจจุบันนี้ เงินต้องมาก่อนและที่เหลือจากนั้นอะไรดีๆ ก็จะตามมาเอง

            ติ๊ด..ติ๊ด..

            “สวัสดีครับ คุณปรางทิพย์”

            รอยยิ้มแสนเสน่ห์ปรากฏขึ้นในทันทีที่รู้ว่าคนต้นสายคือใคร และนี่ก็คืออีกอาชีพหนึ่งที่เขาทำและทำมาก่อนที่ “อรินเมเนจเม้นท์” จะเกิดขึ้นมาเสียอีก อาชีพที่สังคมเมืองนอกอาจจะไม่ได้รังเกียจหรือตั้งแง่ แต่สำหรับสังคมเมืองไทย แน่นอนว่าอาชีพ “เพื่อนชายคลายเหงา” อย่างเขา คงถูกมองไม่ต่างจาก “ผู้ชายขายบริการ”

            “สวัสดีค่ะคุณอริน เพื่อนของคุณว่ายังไงบ้างคะ.. รายละเอียดของงาน เขาเข้าใจดีไหม”

            เสียงหวานตอบกลับมาในน้ำเสียงสุภาพเป็นการเป็นงานเช่นกัน เพราะนี่คือหนึ่งในข้อตกลงระหว่างกันและกัน และข้อตกลงดังกล่าวก็เคร่งครัดแบบนี้ในตลอด 5 ปีที่ผ่านมา

            “เข้าใจดีครับ ขอบคุณมาก เออ..เที่ยงนี้คุณปรางทิพย์มีธุระที่ไหนหรือเปล่าครับ”

            “อืม.. สักครู่นะคะ” พูดพลางกดโทรศัพท์ภายในต่อออกไปหาเลขาหน้าห้อง

            “นุจจ๊ะ เที่ยงนี้จนถึงเย็นฉันมีธุระที่ไหนหรือเปล่า”

            “ตอนเที่ยงไม่มีค่ะคุณปราง แต่ช่วงบ่ายคุณปรางมีนัดสัมภาษณ์พนักงานบัญชีคนใหม่นะคะ”

            “อืม..งั้นเลื่อนน้องเขาเป็นพรุ่งนี้เช้าละกัน สัก 10 โมง ขอบใจจ้ะ”

            “คุณอริน ขอโทษนะคะที่ต้องทำให้รอ แล้วตอนเที่ยงเจอกันที่ไหนล่ะคะ”

            “ขอบคุณนะครับที่สละเวลามาพบผม เจอกันที่... ผมจะปรึกษาเรื่องรถขนส่งกับบรรจุภัณฑ์น่ะครับ”

            “ได้ งั้นพี่.. เอ่อ..ดิฉันจะเตรียมข้อมูลไปให้พร้อม แล้วเจอกันค่ะ สวัสดีค่ะ”

            ดวงตาสวยหวานที่ถูกแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางราคาดีเปล่งประกายระยิบระยับด้วยความสุข ปรางทิพย์ยิ้มกับความรู้สึกแช่มชื่นหัวใจของตัวเอง เพราะแค่ได้ยินเสียงทุ้มๆ นั้นหัวใจของเธอก็เต้นไม่เป็นจังหวะเสียแล้ว เขาคนที่คลายเหงาให้เธอได้อย่างดี

            จากเพื่อนเที่ยวกลายเป็นเพื่อนนอนที่แสนสุดวิเศษ ครั้งสุดท้ายที่เธอจ่าย ก็ 3 ปีผ่านมาแล้ว นับตั้งแต่อรินก่อตั้งบริษัทด้วยตัวเอง แม้เธอจะเรียกเขามาเพื่อเป็นเพื่อนเที่ยวเหมือนเคย แต่อรินกลับไม่ยอมรับค่าใช้จ่ายใดๆ ที่เธอจะหยิบยื่นให้อีก

            ผู้ชายหล่อจัดที่หยิ่งในตัวเอง ยอมเป็นเพื่อนเที่ยวแต่ไม่ยอมเป็นเพื่อนนอน สัมพันธ์ทางกายที่แสนจะวิเศษในทุกครั้งนั้นมาจากความพอใจล้วนๆ ซึ่งยิ่งนานวันเธอยิ่งรู้ใจตัวเองดีว่าไม่ต้องการเป็นเพียงแค่นั้น เธออยากเก็บเขาไว้กับเธอตลอดไป เธอไม่อยากเป็นแค่เพื่อนเที่ยว เพื่อนนอน แต่เธออยากเป็นคู่ชีวิตที่พร้อมจะตื่นมาและเห็นกันทุกๆ เช้า แต่ผู้ชายอย่างอรินจะยอมรับในสิ่งที่เธอขอ..คงไม่มีทาง..หากเขาไม่รัก

บทที่เกี่ยวข้อง

  • เพลย์บอยที่รัก Beautiful Friend   EP.04 กำแพงคอนกรีตที่เลือกเอง

    “เฮ้อ!..” ปรางทิพย์ถอนใจมองเวลาก่อนจะหยิบเครื่องสำอางขึ้นมาแต่งแต้มและสำรวจความเรียบร้อย ในฐานะนักธุรกิจหญิง เธออาจจะดูทันสมัย ดูดี แต่ในฐานะแม่ม่ายเธอก็คงจะเลี่ยงคำครหาของคนทั่วไปได้ยาก แค่การครองตัวเป็นโสดก็ทำให้ไม่ว่าจะกระดิกตัวไปทางไหน ในหน้าสังคมไฮโซก็ไม่พ้นจะมีข่าวของเธอให้เห็นอยู่เสมอ ยิ่งระวังก็คล้ายจะยิ่งสร้างช่องโหว่ให้คนอื่นเห็น เธอจึงต้องทำอะไรให้ถูกไว้ก่อน ดังนั้นข้อแลกเปลี่ยนสำหรับเธอกับอรินจึงเป็นสิ่งที่เธอไม่ควรจะก้าวข้ามไป “เราควรจะรอให้เขาเป็นฝ่ายก้าวข้ามมาใช่ไหม” เสียงเบาหวิวดั่งจะกล่าวกับหัวใจตัวเอง ให้คำพูดนั้นตอกย้ำถึงความเหมาะสม สังคมไทยไม่มีใครที่จะสามารถยอมรับได้ เพราะแม้อรินจะมีอาชีพเป็นเพียงเพื่อนเที่ยวแต่จะมีสักกี่คนที่จะยอมรับ กี่คนที่จะคิดว่าเขาเป็นเพียงแค่นั้นจริงๆ ในเมื่อเธอก็เป็นอีกหนึ่งคนที่หยิบยื่นในความไม่ใช่นั้นให้กับเขาไปแล้ว และสิ่งที่เขาปรนเปรอให้ เธอก็หยุดไม่ได้..สักครั้ง.. “น้อง.. เอ่อ..ที่นัดไว้หรือเปล่าจ๊ะ” “ใช่ค่ะ..ปาลิดาค่ะ” นุจนารถมองสำรวจพนักงานฝ่ายบัญช

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05
  • เพลย์บอยที่รัก Beautiful Friend   EP.05 สิ่งที่รู้สึก คือ ความรัก

    เบนจามินยิ้มกับคำเปรียบเปรยเรื่องอายุของเธอกับเขา “ผู้ชายมีแต่จะหนุ่มขึ้น ผู้หญิงมีแต่จะแก่ลง” แต่สำหรับแองจี้เขากลับไม่คิดแบบนั้นเพราะยิ่งนานวันเขากลับคิดว่าสัดส่วนของเธอดูจะเย้ายวนและมีเสน่ห์มากขึ้น ในทุกครั้งที่เขาสัมผัสไม่เคยสักครั้งที่เขาจะไม่ร้อน ชายหนุ่มหันมาเป็นฝ่ายโอบประคองสะโพกผายของเธอก่อนจะไล้ไปมาตามเนินสะโพกและเรื่อยขึ้นมาถึงหน้าอกอวบอิ่มที่ทำให้เขาสำลักความสุขทุกครั้งที่ก้มหน้าลงไปหา “หึหึหึ.. ตรงไหนครับที่แองจี้จะ.. ที่เห็นนี่ก็เหลือจะรับประทานทั้งนั้น ผมอิ่มทุกครั้งที่ได้..” “อิอิ.. ปากหวานจริงๆ นะคะ นี่แหละ..แองจี้ถึงไปไหนไม่รอด” “ไม่ใช่แค่ปากนะครับที่หวาน ไม่เชื่อลองชิมดูสิครับ” ดวงตาคมเข้มสะท้อนลูกแก้วสุกใสสีฟ้าทำให้แองจี้คล้ายถูกมนต์สะกด เพียงเขาเหลือบตามองต่ำเธอก็พร้อมที่จะย่อกายลงไปสู่จุดหมายที่เขาต้องการในทันที เพราะที่นั่นก็ทำให้เธอสุขจนแทบจะสำลักออกมาไม่ต่างกัน .. บรรยากาศในสวนที่ครึ้มไปด้วยต้นไม้น้อยใหญ่ดูร่มรื่นเย็นตา สองเท้าแข็งแกร่งก้าวมั่นไปยังทางเดินที่ทอดเข้าสู่สถานที่ส่วนตัวด้านใ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05
  • เพลย์บอยที่รัก Beautiful Friend   EP.01 ไม่รู้จักอิ่ม

    แสงไฟสลัวที่หัวเตียงสร้างเงาเลือนรางเคลื่อนไหวอยู่บนผนังห้อง เงาของหญิงชายที่สอดประสานการเคลื่อนไหวเป็นจังหวะรุกเร้ากระชั้นถี่ ดั่งคนทั้งสองกำลังต่อสู้ฟาดฟันกันด้วยกายเนื้อที่เปลือยเปล่ากล้ามเนื้อต้นแขนที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามดูยิ่งใหญ่แข็งแกร่งช้อนต้นขาอวบอิ่มของคนใต้ร่างและกระชากเข้าหาอย่างไม่ปรานี แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้เรือนร่างอวบอัดที่อยู่ด้านล่างร้องขออ้อนวอนให้เขายุติการกระทำลงเลยสักนิด กลับกันเธอยิ่งส่งเสียงสั่นรัญจวนชวนเสียวซ่านให้ดังมากยิ่งขึ้น ราวกับว่าไม่มีอะไรจะระบายความอัดอั้นของเธอเท่ากับการกรีดร้องและเปล่งเสียงด้วยความสุขสมนั้นออกมาอีกแล้วและเสียงนั้นก็มีผลทำให้ความแข็งแกร่งสอดแทรกรุนแรงครั้งแล้วครั้งเล่าตามอารมณ์ จนเส้นสายแห่งแรงปรารถนาบรรจบกันและกัน มีเพียงเสียงเหนื่อยหอบสอดประสานราวกับคนสองคนนี้เพิ่งผ่านสมรภูมิรบที่ต้องวิ่งหนีอย่างไม่เกรงกลัวความตาย และเมื่อมาถึงจุดหมายที่ต้องการ ความเหนื่อยหอบนั้นจึงเต็มเปี่ยมไปด้วยความสุขซ่านไปจนถึงหัวใจ“อืม.. อริน เธอทำให้พี่ถึง.. ไม่รู้กี่รอบต่อกี่รอบ พี่หมดแรง..”สาวใหญ่พลิกร่างออกจากเขาก่อนจะซุกซบใบหน้าสวยจัดที่ดวงตาหลับพริ้มลงก

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05
  • เพลย์บอยที่รัก Beautiful Friend   EP.02 Beautiful Friend

    แต่นั่นกลับทำให้เธอยิ่งเศร้าและคิดถึงเขามากยิ่งขึ้น เมื่อเพื่อนสนิทแนะนำเขาให้กับเธอเพราะเห็นว่าเป็นคนเอเชียเหมือนกัน แม้เธอจะไม่ต้องการและเกือบจะเรียกได้ว่ารังเกียจด้วยซ้ำ แต่เพราะหัวใจที่บอบช้ำเธอจึงไม่มีแรงที่จะปฏิเสธ และจากวันนั้นเธอจึงรับเขาเข้ามาอยู่ในเส้นทางแห่งชีวิตอย่างไม่รู้ตัว และก็ได้รู้ว่าอาชีพ “Beautiful friend” ก็ไม่ได้น่ารังเกียจอย่างที่คิด เพราะเขาไม่ได้ “ขายตัว” เพียงแต่เขา “ขายเวลา” ให้กับเธอเท่านั้น“ผมไม่ได้ขายตัวนะครับ ผมแค่ขายเวลา ให้คุณได้เพื่อนคลายเหงาเท่านั้น เรื่องเซ็กส์ขึ้นอยู่กับความพอใจของเรา หากพอใจแลกเปลี่ยนผมก็ OK. ไม่ได้เกี่ยวกับเงิน เพราะหากผมพอใจก็..ฟรี..ทุกสถานที่ทุกเวลา”เด็กหนุ่มที่หล่อเอามากๆ เมื่อ 5 ปีก่อน กับผู้ชายที่แข็งแกร่งไปทั้งตัวในวันนี้ให้ความรู้สึก “อิ่ม” ในทุกครั้งที่เธอได้สัมผัส เขายังคงรักษาสัญญาระหว่างเราได้เป็นอย่างดี“แปลกหน้าเมื่อพบและทุกอย่างจะจบเมื่ออยู่บนเตียง”สโลแกนที่เธอมักจะแซวเขาทุกครั้งว่าทั้งหมดนั้นเหมารวมเอา ระเบียง, โต๊ะกินข้าว, ราวบันได, ในรถ, ห้องน้ำ, ห้องรับแขก ตลอดจนชายทะเลหรือแม้แต่ในน้ำไว้ด้วยหรือเปล่า เพราะทั้

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05

บทล่าสุด

  • เพลย์บอยที่รัก Beautiful Friend   EP.05 สิ่งที่รู้สึก คือ ความรัก

    เบนจามินยิ้มกับคำเปรียบเปรยเรื่องอายุของเธอกับเขา “ผู้ชายมีแต่จะหนุ่มขึ้น ผู้หญิงมีแต่จะแก่ลง” แต่สำหรับแองจี้เขากลับไม่คิดแบบนั้นเพราะยิ่งนานวันเขากลับคิดว่าสัดส่วนของเธอดูจะเย้ายวนและมีเสน่ห์มากขึ้น ในทุกครั้งที่เขาสัมผัสไม่เคยสักครั้งที่เขาจะไม่ร้อน ชายหนุ่มหันมาเป็นฝ่ายโอบประคองสะโพกผายของเธอก่อนจะไล้ไปมาตามเนินสะโพกและเรื่อยขึ้นมาถึงหน้าอกอวบอิ่มที่ทำให้เขาสำลักความสุขทุกครั้งที่ก้มหน้าลงไปหา “หึหึหึ.. ตรงไหนครับที่แองจี้จะ.. ที่เห็นนี่ก็เหลือจะรับประทานทั้งนั้น ผมอิ่มทุกครั้งที่ได้..” “อิอิ.. ปากหวานจริงๆ นะคะ นี่แหละ..แองจี้ถึงไปไหนไม่รอด” “ไม่ใช่แค่ปากนะครับที่หวาน ไม่เชื่อลองชิมดูสิครับ” ดวงตาคมเข้มสะท้อนลูกแก้วสุกใสสีฟ้าทำให้แองจี้คล้ายถูกมนต์สะกด เพียงเขาเหลือบตามองต่ำเธอก็พร้อมที่จะย่อกายลงไปสู่จุดหมายที่เขาต้องการในทันที เพราะที่นั่นก็ทำให้เธอสุขจนแทบจะสำลักออกมาไม่ต่างกัน .. บรรยากาศในสวนที่ครึ้มไปด้วยต้นไม้น้อยใหญ่ดูร่มรื่นเย็นตา สองเท้าแข็งแกร่งก้าวมั่นไปยังทางเดินที่ทอดเข้าสู่สถานที่ส่วนตัวด้านใ

  • เพลย์บอยที่รัก Beautiful Friend   EP.04 กำแพงคอนกรีตที่เลือกเอง

    “เฮ้อ!..” ปรางทิพย์ถอนใจมองเวลาก่อนจะหยิบเครื่องสำอางขึ้นมาแต่งแต้มและสำรวจความเรียบร้อย ในฐานะนักธุรกิจหญิง เธออาจจะดูทันสมัย ดูดี แต่ในฐานะแม่ม่ายเธอก็คงจะเลี่ยงคำครหาของคนทั่วไปได้ยาก แค่การครองตัวเป็นโสดก็ทำให้ไม่ว่าจะกระดิกตัวไปทางไหน ในหน้าสังคมไฮโซก็ไม่พ้นจะมีข่าวของเธอให้เห็นอยู่เสมอ ยิ่งระวังก็คล้ายจะยิ่งสร้างช่องโหว่ให้คนอื่นเห็น เธอจึงต้องทำอะไรให้ถูกไว้ก่อน ดังนั้นข้อแลกเปลี่ยนสำหรับเธอกับอรินจึงเป็นสิ่งที่เธอไม่ควรจะก้าวข้ามไป “เราควรจะรอให้เขาเป็นฝ่ายก้าวข้ามมาใช่ไหม” เสียงเบาหวิวดั่งจะกล่าวกับหัวใจตัวเอง ให้คำพูดนั้นตอกย้ำถึงความเหมาะสม สังคมไทยไม่มีใครที่จะสามารถยอมรับได้ เพราะแม้อรินจะมีอาชีพเป็นเพียงเพื่อนเที่ยวแต่จะมีสักกี่คนที่จะยอมรับ กี่คนที่จะคิดว่าเขาเป็นเพียงแค่นั้นจริงๆ ในเมื่อเธอก็เป็นอีกหนึ่งคนที่หยิบยื่นในความไม่ใช่นั้นให้กับเขาไปแล้ว และสิ่งที่เขาปรนเปรอให้ เธอก็หยุดไม่ได้..สักครั้ง.. “น้อง.. เอ่อ..ที่นัดไว้หรือเปล่าจ๊ะ” “ใช่ค่ะ..ปาลิดาค่ะ” นุจนารถมองสำรวจพนักงานฝ่ายบัญช

  • เพลย์บอยที่รัก Beautiful Friend   EP.03 เพื่อนชายคลายเหงา

    “อารมณ์ดีแต่เช้าเลยนะคะเจ้านาย” “ครับ พอดีเพื่อนผมจะมาจากอังกฤษอาทิตย์หน้า รบกวนคุณกิ่งช่วยเคลียคิวให้ด้วยนะครับ ผมอยากจะหยุดสักอาทิตย์นึง นะ.. นะครับ ขอร้องล่ะ” อรินทำเสียงออดอ้อนปนดวงตาเว้าวอน เพราะสายตาราวกับกำลังจ้องจับผิดของกิ่งแก้วที่ใช้มองเขาไม่ต่างจากยามที่คุณครูจับได้ว่านักเรียนสุดป่วนจะหนีโรงเรียนสักนิด “แต่อาทิตย์หน้าคุณอรินคิวเต็มนะคะ ลูกค้าจากเวียดนามจะมาถึงวันจันทร์ซึ่งเราก็นัดทางโรงงานผู้ผลิตไว้วันอังคารด้วยค่ะ วันพุธต้องได้ที่ซื้อเม็ดพลาสติก วันพฤหัสต้องหาที่ประกอบ วันศุกร์..” “OK. ครับคุณกิ่ง เอาเป็นว่าสัปดาห์หน้า 7 วัน ผมป่วย เรื่องเม็ดพลาสติก ที่ประกอบ รถขนส่ง รวมทั้งแพคเกจจิ้ง ผมจะทำให้เสร็จภายในวันนี้ คุณกิ่งรอใบเสนอราคาได้เลย ส่วนเรื่องลูกค้าเวียดนามกับโรงงานผู้ผลิต ผมมั่นใจว่าคุณกิ่งแก้ปัญหาได้อย่างแน่นอน นะครับ.. Please..” “ค่ะ! มีอะไรที่คุณอรินอยากได้แล้วไม่ได้ล่ะคะ พี่กิ่งก็ต้องคอยเก็บกวาดให้ตลอด” อรินมองผู้ช่วยสาวใหญ่ของเขาอย่างขำๆ ก่อนจะเอนศีรษะพิงเก้าอี้บุนวมตัวใหญ่ ดวงตาคมเข้มกวาดมองโ

  • เพลย์บอยที่รัก Beautiful Friend   EP.02 Beautiful Friend

    แต่นั่นกลับทำให้เธอยิ่งเศร้าและคิดถึงเขามากยิ่งขึ้น เมื่อเพื่อนสนิทแนะนำเขาให้กับเธอเพราะเห็นว่าเป็นคนเอเชียเหมือนกัน แม้เธอจะไม่ต้องการและเกือบจะเรียกได้ว่ารังเกียจด้วยซ้ำ แต่เพราะหัวใจที่บอบช้ำเธอจึงไม่มีแรงที่จะปฏิเสธ และจากวันนั้นเธอจึงรับเขาเข้ามาอยู่ในเส้นทางแห่งชีวิตอย่างไม่รู้ตัว และก็ได้รู้ว่าอาชีพ “Beautiful friend” ก็ไม่ได้น่ารังเกียจอย่างที่คิด เพราะเขาไม่ได้ “ขายตัว” เพียงแต่เขา “ขายเวลา” ให้กับเธอเท่านั้น“ผมไม่ได้ขายตัวนะครับ ผมแค่ขายเวลา ให้คุณได้เพื่อนคลายเหงาเท่านั้น เรื่องเซ็กส์ขึ้นอยู่กับความพอใจของเรา หากพอใจแลกเปลี่ยนผมก็ OK. ไม่ได้เกี่ยวกับเงิน เพราะหากผมพอใจก็..ฟรี..ทุกสถานที่ทุกเวลา”เด็กหนุ่มที่หล่อเอามากๆ เมื่อ 5 ปีก่อน กับผู้ชายที่แข็งแกร่งไปทั้งตัวในวันนี้ให้ความรู้สึก “อิ่ม” ในทุกครั้งที่เธอได้สัมผัส เขายังคงรักษาสัญญาระหว่างเราได้เป็นอย่างดี“แปลกหน้าเมื่อพบและทุกอย่างจะจบเมื่ออยู่บนเตียง”สโลแกนที่เธอมักจะแซวเขาทุกครั้งว่าทั้งหมดนั้นเหมารวมเอา ระเบียง, โต๊ะกินข้าว, ราวบันได, ในรถ, ห้องน้ำ, ห้องรับแขก ตลอดจนชายทะเลหรือแม้แต่ในน้ำไว้ด้วยหรือเปล่า เพราะทั้

  • เพลย์บอยที่รัก Beautiful Friend   EP.01 ไม่รู้จักอิ่ม

    แสงไฟสลัวที่หัวเตียงสร้างเงาเลือนรางเคลื่อนไหวอยู่บนผนังห้อง เงาของหญิงชายที่สอดประสานการเคลื่อนไหวเป็นจังหวะรุกเร้ากระชั้นถี่ ดั่งคนทั้งสองกำลังต่อสู้ฟาดฟันกันด้วยกายเนื้อที่เปลือยเปล่ากล้ามเนื้อต้นแขนที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามดูยิ่งใหญ่แข็งแกร่งช้อนต้นขาอวบอิ่มของคนใต้ร่างและกระชากเข้าหาอย่างไม่ปรานี แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้เรือนร่างอวบอัดที่อยู่ด้านล่างร้องขออ้อนวอนให้เขายุติการกระทำลงเลยสักนิด กลับกันเธอยิ่งส่งเสียงสั่นรัญจวนชวนเสียวซ่านให้ดังมากยิ่งขึ้น ราวกับว่าไม่มีอะไรจะระบายความอัดอั้นของเธอเท่ากับการกรีดร้องและเปล่งเสียงด้วยความสุขสมนั้นออกมาอีกแล้วและเสียงนั้นก็มีผลทำให้ความแข็งแกร่งสอดแทรกรุนแรงครั้งแล้วครั้งเล่าตามอารมณ์ จนเส้นสายแห่งแรงปรารถนาบรรจบกันและกัน มีเพียงเสียงเหนื่อยหอบสอดประสานราวกับคนสองคนนี้เพิ่งผ่านสมรภูมิรบที่ต้องวิ่งหนีอย่างไม่เกรงกลัวความตาย และเมื่อมาถึงจุดหมายที่ต้องการ ความเหนื่อยหอบนั้นจึงเต็มเปี่ยมไปด้วยความสุขซ่านไปจนถึงหัวใจ“อืม.. อริน เธอทำให้พี่ถึง.. ไม่รู้กี่รอบต่อกี่รอบ พี่หมดแรง..”สาวใหญ่พลิกร่างออกจากเขาก่อนจะซุกซบใบหน้าสวยจัดที่ดวงตาหลับพริ้มลงก

DMCA.com Protection Status