Home / โรแมนติก / เพราะหัวใจไม่รักดี / บทที่ 41 พี่อยากรู้ว่า...พ่อของลูกชิ้นเป็นใคร

Share

บทที่ 41 พี่อยากรู้ว่า...พ่อของลูกชิ้นเป็นใคร

last update Last Updated: 2025-04-01 15:31:38

รถแท็กซี่ที่มารับส่งแขกที่โรงแรมผ่านเข้าออกคันแล้วคันเล่า แต่หญิงสาวยังคงยืนนิ่งที่เดิมก็ไม่ได้โบกเรียกสักคัน รอจนกระทั่งน้ำตาเหือดแห้งไปพร้อมกับความรู้สึกที่อัดแน่นในหัวใจคลายลงบ้างหลังจากได้ระบายออก หญิงสาวจึงขยับเท้าไปทางด้านหน้าของโรงแรม เพื่อเดินไปเรียกรถแท็กซี่คันหนึ่งที่เปิดไฟว่างผ่านมาพอดี

หากทว่าตอนที่กำลังเอื้อมมือจะไปเปิดประตูนั้นเอง จู่ๆ ก็มีมือใครคนหนึ่งคว้ามือเธอไว้เสียก่อน

เตชิตาใจหายวาบ หันขวับ พอเห็นว่าคนที่คว้าข้อมือเธอไว้ไม่ยอมปล่อยเป็นใคร หญิงสาวก็รีบสะบัดมือออกทันที แต่ทว่าอีกฝ่ายกลับไม่ยอมปล่อยเธอไปง่ายๆ

“ปล่อย!”

“กลับด้วยกัน พี่จะไปส่ง”

“ฉันกลับเองได้ค่ะ ไม่อยากติดหนี้บุญคุณใคร” หญิงสาวสะบัดเสียงแข็งใส่ ตอนนี้เธอไม่จำเป็นต้องฝืนตัวเองเพื่อใคร

“อย่าดื้อ เรามีเรื่องต้องคุยกัน”

หญิงสาวพยายามขืนตัวไว้ แต่ก็ไม่อาจสู้แรงเขาได้ สุดท้ายก็ถูกฉุดดึงให้ขึ้นรถของเขาจนได้ พอเธอจะเปิดประตูลง ก็ถูกสายตาดุเข้มคู่นั้นกดตรึงไว้ไม่ให้หนีไปไหนได้

“คุณต้องการอะไรอีก”

“เวลา...ไม่นานหรอก พี่อยากคุยกับเธอ” ริมฝีปากสวยเม้มแน่น ก่อนเบือนหน้าหนี

เจษภัทรถอนหายใจเบาๆ เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายเริ่
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • เพราะหัวใจไม่รักดี   บทที่ 42 วันเกิดลูกชาย

    “ทำไมจะไม่ได้ล่ะคะ ก็แค่ลืมในสิ่งที่ไม่ควรจำเท่านั้น...”เจษภัทรนิ่งงันไปชั่วขณะ ราวกับมีกำแพงบางๆ มากั้นระหว่างเขากับเธอไว้ แม้อยู่ใกล้เพียงเอื้อม แต่กลับรู้สึกเหมือนไกล ชายหนุ่มถอนหายใจออกมาเบาๆ ก่อนที่จะปล่อยต้นแขนของเธอ แล้วกลับไปจับพวงมาลัยเพื่อออกรถฝ่าไปบนทางที่มืดสลัวอีกครั้งบรรยากาศในรถกลับมาเงียบงันเช่นเดิม เตชิตามองไปข้างหน้าอย่างไร้จุดหมาย จนกระทั่งรถของเขาเลี้ยวเข้ามาในซอยและจอดลงที่หน้าบ้านของเธอ“เดี๋ยว!” มือที่กำลังจะเปิดประตูชะงักไปนิดๆ“เรื่องที่เธอจะลาออกนั่น พี่ยังไม่อนุมัติ” ชายหนุ่มทำลายความเงียบ “อีกไม่ถึงเดือนเธอก็จะผ่านโปรแล้ว พี่อยากให้เธอทำงานที่นี่ต่อไป”“ทำไมคะ...”“ถ้ามีใครสักคนต้องไป พี่ขอไปเองดีกว่า...”“...”ประโยคนั้นทำให้คนฟังถึงกับอึ้ง หันขวับไปมองคนพูดทันที ใบหน้าหล่อเหลาดูอ่อนล้า แต่กลับส่งยิ้มละมุนเฉกเช่นพี่ชายใจดีที่เธอแอบตกหลุมรักในวันวานมาให้“ดึกมากแล้ว รีบเข้าบ้านเถอะ เดี๋ยวลูกจะรอ”หญิงสาวรีบเบือนหลบสายตาที่มองมา กลัวใจตัวเองจะหวั่นไหว แต่ตอนที่เอื้อมมือไปเปิดประตูลงจากรถ จู่ๆ ก็นึกขึ้นได้จึงหันกลับมา“ฉันยินดีกับคุณด้วยนะคะเรื่องหมั้น ขอให

    Last Updated : 2025-04-01
  • เพราะหัวใจไม่รักดี   บทที่ 43 ลูกชิ้นรักลุงเจที่สุดเลย

    “งั้นเดี๋ยวแตมไปดูให้เองค่ะพ่อ”เตชิตารีบอาสา หากทว่าพอเปิดประตูและได้เห็นคนที่ยืนรออยู่ หญิงสาวก็ตกตะลึงไปชั่วขณะเมื่อได้พบแขกที่ไม่ได้รับเชิญ“ยัยแตม ใครมาน่ะลูก” นายวีระร้องถาม แต่ไม่ทันใจเขาจึงเดินตามออกมาดูเสียเอง“อ้าว! เจ้านุไปไงมาไง ตาเจก็มาด้วย มีอะไรหรือเปล่า เข้ามาก่อนๆ”เตชิตาเหลือบมองคนที่เดินตามนายชิษณุเข้ามาในบ้านในมือทั้งสองมีถุงข้าวของหลายใบ เป็นจังหวะที่เขามองมาพอดี จึงสบตากันโดยไม่ตั้งใจ“อ้าว! แล้วนั่นหอบอะไรกันมาเยอะแยะล่ะ”“ก็พอได้ยินว่าวันนี้วันเกิดหลานนายน่ะสิ เจ้าเจมันก็เลยไปหาซื้อของขวัญซื้อขนมนมเนยมาให้หลาน แล้วจู่ๆ ก็โทรไปบอกให้ฉันเตรียมตัว แล้วก็ไปรับมาบ้านนายนี่แหละ” นายชิษณุแกล้งตัดพ้อเพื่อนสนิท“วันเกิดเด็กๆ น่ะ ก็เลยไม่ได้ชวนใคร ปกติก็จัดกันเล็กๆ ในบ้านเท่านั้นเอง ว่าแต่แกรู้ได้ยังไงล่ะ”“เห็นว่ารู้จากเพื่อนที่ทำงานหนูแตมน่ะสิ” นายวีระหันไปมองลูกชายเพื่อนอย่างสงสัย“หืม...”“อ้าว หนูแตมไม่ได้บอกแกเหรอว่าเขาทำงานที่เดียวกับตาเจ”“เปล่า...ไม่ได้บอก” นายวีระปรายตามองลูกสาวอย่างสงสัย“แล้วนี่ตาลูกชิ้นอยู่ไหนล่ะ” ถามไม่ทันขาดคำก็มีเสียงใสๆ ดังแทรกขึ้นเสียก่

    Last Updated : 2025-04-01
  • เพราะหัวใจไม่รักดี   บทที่ 44 ไม่อยากปล่อยมือแม้แต่นาทีเดียว

    เตชิตาเม้มริมฝีปากแน่น เธอเป็นคนเดียวที่รู้เจตนาที่แท้จริงของเขา แต่กลับทำอะไรไม่ได้เมื่ออยู่ต่อหน้าทุกคน ได้แต่ภาวนาว่าจะไม่มีใครสังเกตเห็นว่าลูกชายเธอและชายหนุ่มตรงหน้านั้นละม้ายคล้ายคลึงกันมากเพียงใด“ดูเจ้าตัวแสบของแม่สิคะ ดีใจจนลืมกินเค้กของโปรดตัวเองไปแล้ว” ตารกาหันไปเอ่ยกับมารดาที่ยืนมองสองหนุ่มสองวัยตรงหน้าอย่างนึกแปลกใจ“นั่นสิ นี่ถ้าไม่รู้จักมาก่อน แล้วมาบอกว่าเป็นพ่อลูกกันล่ะก็ แม่เชื่อสนิทเลยนะนี่ จริงไหมพ่อ”“เหลวไหลน่ะแม่ เจ้านุมันก็เคยบอกว่าตาเจกำลังจะแต่งงาน คราวก่อนยังพาแฟนมากินก๋วยเตี๋ยวที่ร้านเราอยู่เลยแม่จำไม่ได้เหรอ”“จริงสิ” นางตวงพรพยักหน้าอย่างนึกขึ้นได้ ก่อนหันไปถามเพื่อนของสามีที่ยืนยิ้มน้อยยิ้มใหญ่“แล้วนี่ตาเจเขาจะแต่งงานเมื่อไหร่ล่ะคะพี่นุ”“อืม เห็นว่าจะหมั้นกันไว้ก่อน งานหมั้นก็ได้ยินว่าคุยๆ กันแล้วกำหนดจัดต้นเดือนหน้านี่แหละ แต่งกันเร็วๆ ก็ดี ฉันจะได้มีหลานน่ารักๆ อย่างตาลูกชิ้นให้อุ้มบ้าง ไงครับลูกชิ้น อยากมีน้องมาเล่นด้วยไหมลูก”คำถามนั้นทำให้เตชิตาหน้าถอดสี ขณะที่คนกำลังช่วยเด็กน้อยแกะกล่องของขวัญแอบชะงักไปนิดๆ“อยากครับ ลูกชิ้นอยากมีน้องผู้ชาย จะได้

    Last Updated : 2025-04-01
  • เพราะหัวใจไม่รักดี   บทที่ 45 พ่ออย่าทิ้งลูกชิ้นกับแม่แตมไปอีกได้ไหมครับ

    ภาพนั้นทำให้เตชิตารู้สึกลำคอตีบตันจนพูดไม่ออก หรือนี่จะเป็นสายสัมพันธ์ที่สื่อถึงกันระหว่างสายเลือด แม้ไม่รู้ว่าเป็นพ่อลูกกันก็ตาม แต่คนที่รู้เต็มอกอย่างเธอควรจะทำอย่างไรดี หากปล่อยให้ลูกรักเขาจนหมดใจ แล้วในวันหนึ่งข้างหน้าได้รู้ความจริงที่น่าเจ็บปวด เจ้าลูกชิ้นของแม่จะเสียใจมากเพียงใด“ส่งลูกมาให้ฉันดีกว่านะคะ”“ให้พี่อุ้มเขาไปส่งที่ห้องเถอะนะ” สายตาเว้าวอนคู่นั้นทำให้หญิงสาวปฏิเสธไม่ออก พอหันไปสบตากับพ่อและแม่ของเธอ ทั้งสองก็นิ่งไปก่อนพยักหน้าไม่ได้ขัด“งั้นก็ได้ค่ะ” หญิงสาวถอนหายใจก่อนเดินนำทางไปที่ห้องนอนของตน ทิ้งให้ผู้ใหญ่อีกสี่คนมองตาม“ดูเถอะ ไม่รู้ว่าลูกชายฉัน หรือหลานชายนาย ใครติดใครกันแน่” นายชิษณุส่ายหน้าเบาๆ มองตามเจ้าลูกชายที่โอบอุ้มหลานชายเพื่อนอย่างอ่อนโยนราวกับเป็นลูกของตัวเอง“นั่นสิคะ แต่ก็แปลกนะคะ ปกตินอกจากพวกเรา ตาลูกชิ้นก็ไม่ได้ติดใครง่ายๆ แบบนี้” ตารกาเสริม เธอเองก็อดแปลกใจไม่ได้“จริงสิ ฉันก็ว่าจะถามตั้งแต่คราวก่อนที่เจอกัน ว่าพ่อของตาลูกชิ้นเขาเป็นใครกัน แล้วนี่วันเกิดลูกทั้งที ทำไมเอาแต่ทำงานจนไม่ยอมกลับมาหาลูกเต้าล่ะ” นายชิษณุหันไปถามเพื่อนอย่างสงสัย“ไม่รู้

    Last Updated : 2025-04-01
  • เพราะหัวใจไม่รักดี   บทนำ

    เพียะ!“นังลูกไม่รักดี!”เสียงนั้นร้าวลึกลงไปถึงแกนสมองเลยก็ว่าได้ ตั้งแต่เกิดมาจนอายุสิบเก้าปี กำลังจะขึ้นปีสองของมหาวิทยาลัยแล้ว ไม่เคยมีสักครั้งที่เธอจะถูกบุพการีที่รักผรุสวาทด้วยคำนี้นังลูกไม่รักดี...เตชิตา วิโรจน์ขจร หรือ แตม เม้มริมฝีปากแน่น ที่แก้มใสรู้สึกชาเห่อจนขึ้นรอยแดงเป็นริ้ว ในปากรู้สึกขมปร่าและมีรสคาวฝาดอุ่นๆ แต่นั่นยังไม่ถือว่าเป็นความเจ็บปวดที่สุดในชีวิต เพราะสิ่งที่เจ็บยิ่งกว่าคือหัวใจของเธอ และความรู้สึกผิดที่อาบล้นวนเวียนอยู่ในตัวตอนนี้“บอกพ่อมานะว่ามันเป็นใคร” คนที่ยืนสอบสวนเธอราวกับเป็นอาชญากรฆ่าคนตายตรงหน้านี่ก็ไม่ใช่ใครที่ไหนแต่เป็น นายวีระ วิโรจน์ขจร หรือ เฮียวี บิดาบังเกิดเกล้าของเธอนี่เอง“ใจเย็นๆ ก่อนพ่อ เดี๋ยวก็ความดันขึ้นหรอก” คนที่คอยฉุดแขนพ่อของเธอไว้ก็คือผู้เป็นแม่ของเด็กสาวที่ยืนหน้าซีดปากสั่นนั่นเองนางตวงพรมองใบหน้าสดใสในวัยแรกรุ่นของบุตรสาวคนเล็กอย่างแสนเสียดาย ไม่อยากเชื่อเลยว่าลูกที่เธอเลี้ยงมากับมือจะทำตัวเช่นนี้ ไอ้โมโหก็ใช่อยู่ แต่พอเห็นผู้เป็นสามีลงไม้ลงมือกับเลือดเนื้อเชื้อไขตัวเอง นางก็ไม่อาจทนได้ที่ผ่านมาแม้ไม่ได้มีฐานะร่ำรวย เป็นชนชั้

    Last Updated : 2025-03-24
  • เพราะหัวใจไม่รักดี   บทที่ 1 เขาจะคิดถึงเธอเหมือนที่เธอคิดถึงเขาบ้างไหมนะ...

    เตชิตาหัวเราะออกมาเบาๆ พร้อมกลับก้มลงจูบซับที่ศีรษะหอมๆ ของเจ้าตัวเล็กอย่างมันเขี้ยว“นิ่งแล้วลูก แม่แตมไม่ร้องแล้วเห็นไหมครับ”“เย้ๆ แม่แตมเก่งมาก มาจูจุ๊บกันก่อน” ว่าพลางทำปากจู๋น่ารัก จนคนเป็นแม่ใจบางรีบยื่นแก้มให้ลูกรักจูบเจ้าตัวน่ารักปรบมือ หัวเราะโชว์ฟันซี่เล็กๆ ดวงตากลมโตยิบหยีชวนให้คิดถึงใครบางคนที่เธอไม่ได้พบมานานหลายปีคิดถึงเขาเหลือเกิน...หญิงสาวกอดร่างอวบของลูกชายตัวน้อยไว้ เด็กชาย เตชินท์ คือเจ้าลูกชิ้นน้อยๆ ของแม่ คือสิ่งเดียวที่แทนตัวคนไกล แม้เขาจะไม่รู้ว่ามีหนึ่งชีวิตเล็กๆ ที่เขาสร้างขึ้นอย่างไม่ตั้งใจ แต่สำหรับเธอ ลูกชายคือเงาความรักที่เธอมีต่อเขาผู้นั้นรัก...แม้จะถูกใครต่อใครตราหน้าว่าไม่รักดีก็ช่างหัวมัน แต่สิ่งที่สำคัญคือคนในครอบครัวของเธอเข้าใจกัน และไม่ทอดทิ้งให้เธอต้องสู้อยู่คนเดียว“ไง...เจ้าลูกชิ้นเด้ง อ้อนอะไรแม่แตมแต่เช้า หืม...”คนที่โผล่หน้ามาตรงประตูล้อสองแม่ลูก“ป้าตาล!”ตารกา หรือป้าตาลของหลานชาย ยิ้มหวานก่อนอ้าแขนรับเจ้าตัวกลมป้อมที่ตะเกียกตะกายลงจากเตียงถลาไปหา ตั้งแต่เดินคล่อง เจ้าตัวดีก็เดินให้จับทั้งวัน แต่คนทั้งบ้านก็ไม่มีใครบ่นให้ได้ยินสักแอะ

    Last Updated : 2025-03-24
  • เพราะหัวใจไม่รักดี   บทที่ 2 แม่เลี้ยงเดี่ยว

    แต่เมื่อสามปีก่อนตารกาสอบบรรจุครูประถมที่โรงเรียนเอกชนแห่งหนึ่งได้ ก็เหลือเพียงเตชิตาที่ตอนนั้นกำลังตั้งครรภ์จึงดรอปเรียนไว้ แล้วมาคอยช่วยบิดามารดาทำงานจนกระทั่งคลอดแต่ต่อมาเธอก็ตัดสินใจลาออกจากมหาวิทยาลัยทั้งๆ ที่มีเกณฑ์การเรียนที่อยู่ในระดับดี แต่เพื่อทุ่นค่าเทอมค่าใช้จ่ายในบ้านรวมถึงค่าใช่จ่ายที่เพิ่มขึ้นเพราะเจ้าตัวน้อย หญิงสาวจึงตัดสินใจสมัครเรียนที่มหาวิทยาลัยเปิด เพื่อเอาเวลามาดูแลลูกชายและยังได้ช่วยพ่อแม่แบ่งเบาภาระทำงานที่ ‘ร้านก๋วยเตี๋ยวลูกชิ้นหมูเด้งเฮียวี’ หญิงสาวกัดฟันเรียนไป เลี้ยงลูกไปจนจบเมื่อไม่นานมานี้เอง แต่ก็ยังช่วยงานที่ร้านก๋วยเตี๋ยวอยู่จนเด็กชายเตชินท์อายุครบเกณฑ์เข้าเรียนอนุบาลเมื่อไม่กี่เดือนก่อนแต่พอมานั่งคิดคำนวนค่าใช้จ่ายที่เพิ่มมากขึ้นทุกวัน ลำพังเงินที่ได้มาจากการทำงานในร้านและงานกระจุกกระจิกของตัวเองเริ่มไม่พอ ไหนจะต้องเตรียมเก็บเงินไว้ให้ลูกในอนาคต ทำให้เตชิตาต้องมองหาลู่ทางหารายได้เพิ่ม โดยเธอไปยื่นใบสมัครงานไว้หลายแห่ง แต่งานสมัยนี้ก็ใช่ว่าจะหาได้ง่ายๆ แม้ว่าผลการเรียนของเธอจะจบด้วยเกรดที่ดี ทว่ามันก็ไม่เพียงพอให้บริษัทอยากจ้างเด็กจบใหม่ที่มีสถานะม

    Last Updated : 2025-03-24
  • เพราะหัวใจไม่รักดี   บทที่ 3 เจ้านายคนใหม่คือ...

    “เย้ๆ กินติมๆ ยูกชิ้นไม่ดื้อไม่ซน แม่แตมต้องพายูกชิ้นไปกินติมกันนะครับ พาป้าตาลกับตาตาแล้วก็ยายตวงไปด้วย ไปให้หมดเลย” เด็กชายปรบมือชอบใจ ก่อนรีบไหว้แม่และป้าที่มองคนตัวเล็กที่เดินเข้าโรงเรียนไปพร้อมเพื่อนร่วมชั้นที่มายืนกวักมือเรียกหยอยๆ จนลับสายตาพอส่งหลานชายเสร็จสองพี่น้องก็ได้โอกาสอยู่ตามลำพังในรถ ตารกาชำเลืองมองหน้าซีดเซียวของน้องสาว“คิดอะไรอยู่เหรอ อย่าบอกนะว่ายังคิดมากเรื่องที่ยัยป้านั่นพูดเมื่อเช้า”“เปล่าหรอกค่ะ ปากคนเขาก็พูดไปเรื่อย แตมไม่สนใจหรอก”“นั่นสิ เจ้าลูกชิ้นของฉันหน้าตาดีจะตาย ยัยป้านั่นต่างหากปากไม่ดี สมควรโดนป๊าด่า”“จริงๆ จะว่าเขาก็ไม่ได้นะคะเจ้ตาล” เตชิตาหยุดพูดเพียงแค่นั้น เพราะคิดถึงสิ่งที่ได้ยินเมื่อเช้าไม่ใช่ครั้งแรกที่ได้ยินแบบนั้นอันที่จริงมันปฏิเสธไม่ได้เลยว่ายิ่งโต เค้าโครงหน้าตาของลูกชายเธอก็เริ่มมีเค้าผู้เป็นพ่อเด่นชัดขึ้นเรื่อยๆ จนบางครั้งเธอก็รู้สึกกลัวว่าอาจมีใครสังเกตและพูดให้เข้าหูเด็กน้อยให้สงสัยได้ว่าตัวเองหน้าเหมือนใคร ทำไมไม่เหมือนทางฝั่งแม่“อย่าคิดมากเลยนะ เรื่องมันผ่านไปแล้ว เราอยู่กับปัจจุบันดีกว่า”“ขอบคุณนะเจ้”“พอเลย อย่ามาอ้อนฉันเหม

    Last Updated : 2025-03-24

Latest chapter

  • เพราะหัวใจไม่รักดี   บทที่ 45 พ่ออย่าทิ้งลูกชิ้นกับแม่แตมไปอีกได้ไหมครับ

    ภาพนั้นทำให้เตชิตารู้สึกลำคอตีบตันจนพูดไม่ออก หรือนี่จะเป็นสายสัมพันธ์ที่สื่อถึงกันระหว่างสายเลือด แม้ไม่รู้ว่าเป็นพ่อลูกกันก็ตาม แต่คนที่รู้เต็มอกอย่างเธอควรจะทำอย่างไรดี หากปล่อยให้ลูกรักเขาจนหมดใจ แล้วในวันหนึ่งข้างหน้าได้รู้ความจริงที่น่าเจ็บปวด เจ้าลูกชิ้นของแม่จะเสียใจมากเพียงใด“ส่งลูกมาให้ฉันดีกว่านะคะ”“ให้พี่อุ้มเขาไปส่งที่ห้องเถอะนะ” สายตาเว้าวอนคู่นั้นทำให้หญิงสาวปฏิเสธไม่ออก พอหันไปสบตากับพ่อและแม่ของเธอ ทั้งสองก็นิ่งไปก่อนพยักหน้าไม่ได้ขัด“งั้นก็ได้ค่ะ” หญิงสาวถอนหายใจก่อนเดินนำทางไปที่ห้องนอนของตน ทิ้งให้ผู้ใหญ่อีกสี่คนมองตาม“ดูเถอะ ไม่รู้ว่าลูกชายฉัน หรือหลานชายนาย ใครติดใครกันแน่” นายชิษณุส่ายหน้าเบาๆ มองตามเจ้าลูกชายที่โอบอุ้มหลานชายเพื่อนอย่างอ่อนโยนราวกับเป็นลูกของตัวเอง“นั่นสิคะ แต่ก็แปลกนะคะ ปกตินอกจากพวกเรา ตาลูกชิ้นก็ไม่ได้ติดใครง่ายๆ แบบนี้” ตารกาเสริม เธอเองก็อดแปลกใจไม่ได้“จริงสิ ฉันก็ว่าจะถามตั้งแต่คราวก่อนที่เจอกัน ว่าพ่อของตาลูกชิ้นเขาเป็นใครกัน แล้วนี่วันเกิดลูกทั้งที ทำไมเอาแต่ทำงานจนไม่ยอมกลับมาหาลูกเต้าล่ะ” นายชิษณุหันไปถามเพื่อนอย่างสงสัย“ไม่รู้

  • เพราะหัวใจไม่รักดี   บทที่ 44 ไม่อยากปล่อยมือแม้แต่นาทีเดียว

    เตชิตาเม้มริมฝีปากแน่น เธอเป็นคนเดียวที่รู้เจตนาที่แท้จริงของเขา แต่กลับทำอะไรไม่ได้เมื่ออยู่ต่อหน้าทุกคน ได้แต่ภาวนาว่าจะไม่มีใครสังเกตเห็นว่าลูกชายเธอและชายหนุ่มตรงหน้านั้นละม้ายคล้ายคลึงกันมากเพียงใด“ดูเจ้าตัวแสบของแม่สิคะ ดีใจจนลืมกินเค้กของโปรดตัวเองไปแล้ว” ตารกาหันไปเอ่ยกับมารดาที่ยืนมองสองหนุ่มสองวัยตรงหน้าอย่างนึกแปลกใจ“นั่นสิ นี่ถ้าไม่รู้จักมาก่อน แล้วมาบอกว่าเป็นพ่อลูกกันล่ะก็ แม่เชื่อสนิทเลยนะนี่ จริงไหมพ่อ”“เหลวไหลน่ะแม่ เจ้านุมันก็เคยบอกว่าตาเจกำลังจะแต่งงาน คราวก่อนยังพาแฟนมากินก๋วยเตี๋ยวที่ร้านเราอยู่เลยแม่จำไม่ได้เหรอ”“จริงสิ” นางตวงพรพยักหน้าอย่างนึกขึ้นได้ ก่อนหันไปถามเพื่อนของสามีที่ยืนยิ้มน้อยยิ้มใหญ่“แล้วนี่ตาเจเขาจะแต่งงานเมื่อไหร่ล่ะคะพี่นุ”“อืม เห็นว่าจะหมั้นกันไว้ก่อน งานหมั้นก็ได้ยินว่าคุยๆ กันแล้วกำหนดจัดต้นเดือนหน้านี่แหละ แต่งกันเร็วๆ ก็ดี ฉันจะได้มีหลานน่ารักๆ อย่างตาลูกชิ้นให้อุ้มบ้าง ไงครับลูกชิ้น อยากมีน้องมาเล่นด้วยไหมลูก”คำถามนั้นทำให้เตชิตาหน้าถอดสี ขณะที่คนกำลังช่วยเด็กน้อยแกะกล่องของขวัญแอบชะงักไปนิดๆ“อยากครับ ลูกชิ้นอยากมีน้องผู้ชาย จะได้

  • เพราะหัวใจไม่รักดี   บทที่ 43 ลูกชิ้นรักลุงเจที่สุดเลย

    “งั้นเดี๋ยวแตมไปดูให้เองค่ะพ่อ”เตชิตารีบอาสา หากทว่าพอเปิดประตูและได้เห็นคนที่ยืนรออยู่ หญิงสาวก็ตกตะลึงไปชั่วขณะเมื่อได้พบแขกที่ไม่ได้รับเชิญ“ยัยแตม ใครมาน่ะลูก” นายวีระร้องถาม แต่ไม่ทันใจเขาจึงเดินตามออกมาดูเสียเอง“อ้าว! เจ้านุไปไงมาไง ตาเจก็มาด้วย มีอะไรหรือเปล่า เข้ามาก่อนๆ”เตชิตาเหลือบมองคนที่เดินตามนายชิษณุเข้ามาในบ้านในมือทั้งสองมีถุงข้าวของหลายใบ เป็นจังหวะที่เขามองมาพอดี จึงสบตากันโดยไม่ตั้งใจ“อ้าว! แล้วนั่นหอบอะไรกันมาเยอะแยะล่ะ”“ก็พอได้ยินว่าวันนี้วันเกิดหลานนายน่ะสิ เจ้าเจมันก็เลยไปหาซื้อของขวัญซื้อขนมนมเนยมาให้หลาน แล้วจู่ๆ ก็โทรไปบอกให้ฉันเตรียมตัว แล้วก็ไปรับมาบ้านนายนี่แหละ” นายชิษณุแกล้งตัดพ้อเพื่อนสนิท“วันเกิดเด็กๆ น่ะ ก็เลยไม่ได้ชวนใคร ปกติก็จัดกันเล็กๆ ในบ้านเท่านั้นเอง ว่าแต่แกรู้ได้ยังไงล่ะ”“เห็นว่ารู้จากเพื่อนที่ทำงานหนูแตมน่ะสิ” นายวีระหันไปมองลูกชายเพื่อนอย่างสงสัย“หืม...”“อ้าว หนูแตมไม่ได้บอกแกเหรอว่าเขาทำงานที่เดียวกับตาเจ”“เปล่า...ไม่ได้บอก” นายวีระปรายตามองลูกสาวอย่างสงสัย“แล้วนี่ตาลูกชิ้นอยู่ไหนล่ะ” ถามไม่ทันขาดคำก็มีเสียงใสๆ ดังแทรกขึ้นเสียก่

  • เพราะหัวใจไม่รักดี   บทที่ 42 วันเกิดลูกชาย

    “ทำไมจะไม่ได้ล่ะคะ ก็แค่ลืมในสิ่งที่ไม่ควรจำเท่านั้น...”เจษภัทรนิ่งงันไปชั่วขณะ ราวกับมีกำแพงบางๆ มากั้นระหว่างเขากับเธอไว้ แม้อยู่ใกล้เพียงเอื้อม แต่กลับรู้สึกเหมือนไกล ชายหนุ่มถอนหายใจออกมาเบาๆ ก่อนที่จะปล่อยต้นแขนของเธอ แล้วกลับไปจับพวงมาลัยเพื่อออกรถฝ่าไปบนทางที่มืดสลัวอีกครั้งบรรยากาศในรถกลับมาเงียบงันเช่นเดิม เตชิตามองไปข้างหน้าอย่างไร้จุดหมาย จนกระทั่งรถของเขาเลี้ยวเข้ามาในซอยและจอดลงที่หน้าบ้านของเธอ“เดี๋ยว!” มือที่กำลังจะเปิดประตูชะงักไปนิดๆ“เรื่องที่เธอจะลาออกนั่น พี่ยังไม่อนุมัติ” ชายหนุ่มทำลายความเงียบ “อีกไม่ถึงเดือนเธอก็จะผ่านโปรแล้ว พี่อยากให้เธอทำงานที่นี่ต่อไป”“ทำไมคะ...”“ถ้ามีใครสักคนต้องไป พี่ขอไปเองดีกว่า...”“...”ประโยคนั้นทำให้คนฟังถึงกับอึ้ง หันขวับไปมองคนพูดทันที ใบหน้าหล่อเหลาดูอ่อนล้า แต่กลับส่งยิ้มละมุนเฉกเช่นพี่ชายใจดีที่เธอแอบตกหลุมรักในวันวานมาให้“ดึกมากแล้ว รีบเข้าบ้านเถอะ เดี๋ยวลูกจะรอ”หญิงสาวรีบเบือนหลบสายตาที่มองมา กลัวใจตัวเองจะหวั่นไหว แต่ตอนที่เอื้อมมือไปเปิดประตูลงจากรถ จู่ๆ ก็นึกขึ้นได้จึงหันกลับมา“ฉันยินดีกับคุณด้วยนะคะเรื่องหมั้น ขอให

  • เพราะหัวใจไม่รักดี    บทที่ 41 พี่อยากรู้ว่า...พ่อของลูกชิ้นเป็นใคร

    รถแท็กซี่ที่มารับส่งแขกที่โรงแรมผ่านเข้าออกคันแล้วคันเล่า แต่หญิงสาวยังคงยืนนิ่งที่เดิมก็ไม่ได้โบกเรียกสักคัน รอจนกระทั่งน้ำตาเหือดแห้งไปพร้อมกับความรู้สึกที่อัดแน่นในหัวใจคลายลงบ้างหลังจากได้ระบายออก หญิงสาวจึงขยับเท้าไปทางด้านหน้าของโรงแรม เพื่อเดินไปเรียกรถแท็กซี่คันหนึ่งที่เปิดไฟว่างผ่านมาพอดีหากทว่าตอนที่กำลังเอื้อมมือจะไปเปิดประตูนั้นเอง จู่ๆ ก็มีมือใครคนหนึ่งคว้ามือเธอไว้เสียก่อนเตชิตาใจหายวาบ หันขวับ พอเห็นว่าคนที่คว้าข้อมือเธอไว้ไม่ยอมปล่อยเป็นใคร หญิงสาวก็รีบสะบัดมือออกทันที แต่ทว่าอีกฝ่ายกลับไม่ยอมปล่อยเธอไปง่ายๆ“ปล่อย!”“กลับด้วยกัน พี่จะไปส่ง”“ฉันกลับเองได้ค่ะ ไม่อยากติดหนี้บุญคุณใคร” หญิงสาวสะบัดเสียงแข็งใส่ ตอนนี้เธอไม่จำเป็นต้องฝืนตัวเองเพื่อใคร“อย่าดื้อ เรามีเรื่องต้องคุยกัน”หญิงสาวพยายามขืนตัวไว้ แต่ก็ไม่อาจสู้แรงเขาได้ สุดท้ายก็ถูกฉุดดึงให้ขึ้นรถของเขาจนได้ พอเธอจะเปิดประตูลง ก็ถูกสายตาดุเข้มคู่นั้นกดตรึงไว้ไม่ให้หนีไปไหนได้“คุณต้องการอะไรอีก”“เวลา...ไม่นานหรอก พี่อยากคุยกับเธอ” ริมฝีปากสวยเม้มแน่น ก่อนเบือนหน้าหนีเจษภัทรถอนหายใจเบาๆ เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายเริ่

  • เพราะหัวใจไม่รักดี   บทที่ 40 ในสายตาเธอ...พี่เลวขนาดนั้นเลยเหรอ

    จึงได้แต่สงบปากเสีย พร้อมกับนึกถึงใครบางคนที่ป่านนี้คงกำลังชะเง้อรอเธอกลับบ้าน หญิงสาวแอบก้มมองนาฬิกาที่ข้อมือตัวเองนึกอยากให้เวลาผ่านไปไวๆ จะได้รีบกลับไปหาเจ้าลูกชิ้นน้อยๆ ของแม่เสียทีคิดเพลินๆ จู่ๆ เสียงโทรศัพท์มือถือของเตชิตาก็ดังขึ้น จังหวะนั้นสองหนุ่มสาวตรงหน้ากำลังคุยรำลึกความทรงจำตอนไปเรียนต่อด้วยกันจึงหันมาทางเธอเป็นตาเดียว“ฮั่นแน่ ตายยากจริงแฟนเธอ สงสัยจะโทรมาบอกเปลี่ยนใจมาทานข้าวด้วยกันหรือเปล่า รีบรับสิจ๊ะ”“งั้นแตมขอตัวไปคุยโทรศัพท์สักครู่นะคะ” เตชิตาบอกโดยทำเป็นมองไม่เห็นดวงตาเขียวปั๊ดของใครบางคนที่แฉลบผ่านมา ก่อนเสคว้าแก้วไวน์แดงขึ้นมาดื่มรวดเดียวจนหมดแก้ว“แม่แตมครับ เมื่อไหร่จะกลับบ้าน ลูกชิ้นคิดถึง”เพียงได้ยินเสียงจากปลายสาย ความอึดอัดใจตลอดทั้งวันก็จางหาย หญิงสาวเพิ่งรู้สึกว่ายิ้มออกเป็นครั้งแรกของวันโดยไม่ต้องฝืนยิ้มจนหน้าเกร็งเหมือนตอนอยู่ต่อหน้าทุกคน“แม่ก็คิดถึงลูกชิ้นครับ อีกเดี๋ยวแม่ก็กลับแล้วลูก”“งั้นลูกชิ้นจะรอแม่แตมกลับบ้าน มาเล่านิทานให้ฟัง”“ได้เลย เดี๋ยวแม่รีบกลับไปเล่าให้ฟังนะครับคนดี งั้นแค่นี้ก่อนนะลูก” เตชิตายิ้มเมื่อคิดถึงใบหน้าของลูกชาย โดยหารู้

  • เพราะหัวใจไม่รักดี   บทที่ 39 นี่ฉันมาทำอะไรที่นี่กันนะ มาดูคนรักเขาสวีทกันทำไม

    “วินนี่ ฟังพี่อธิบายก่อน”“ไม่ฟัง พี่เจปล่อย...”เตชิตาอยากจะหันหลังแล้ววิ่งหนีไปจากฉากตรงหน้า แต่มันก็ทำไม่ได้ สุดท้ายสมองก็สั่งให้ร่างกายทำในสิ่งที่หัวใจไม่อยากทำจนได้“พี่วินนี่คะ”เสียงเรียกนั้นทำให้คนทั้งสองหยุดนิ่ง วินรดาหันไปมองหญิงสาวที่เดินเข้ามาใกล้อย่างระแวง ริมฝีปากอิ่มสวยเม้มแน่น“เธอ...รู้จักฉันด้วยหรือ”“พี่วินนี่จำแตมไม่ได้แล้วเหรอคะ”“แตม...” วินรดาทวนคำ สีหน้างุนงง“ใช่ค่ะ แตมเอง น้องรหัสของพี่ที่มหาวิทยาลัยไงคะ”วินรดานิ่งคิดไปชั่วครู่ ก่อนคลี่ยิ้มออกมาในที่สุด“อ๋อ...พี่จำได้แล้ว”เตชิตาลอบถอนหายใจอย่างโล่งอก ดูเหมือนสถานการณ์ตึงเครียดจะคลี่คลาย เมื่ออีกฝ่ายมีสีหน้าดีขึ้น ผิดกับตอนพบกันเมื่อครู่“โธ่เอ๊ย! ที่แท้ก็คนกันเองทั้งนั้น พี่ก็หลงนึกว่าถูกแฟนตัวเองนอกใจแล้วสิ นี่ถ้าน้องแตมบอกพี่ช้าไปอีกนิดล่ะก็ มีหวังพี่เจเละแน่ๆ”เตชิตามองมือของรุ่นพี่สาวสวยที่กอดแขนเจษภัทรอย่างสนิทสนม ก่อนบังคับให้ตัวเองฝืนยิ้มออกมาราวกับไม่รู้สึกรู้สาอะไร ทั้งที่ในอกกำลังทุรนทุราย“แล้วเมื่อกี้ที่พี่เห็นตอนแรก พี่เจกำลังรังแกน้องหรือเปล่า บอกพี่ได้นะ เดี๋ยวพี่จัดการให้ กล้ารังแกน้องรหัสพ

  • เพราะหัวใจไม่รักดี   บทที่ 38 เขาเลือกปล่อยมือเธอ

    “ถ้าคุณไม่มีอะไรจะคุยแล้ว งั้นดิฉันขอตัวกลับก่อนนะคะ พอดีมีคนรออยู่”เตชิตายิ้มเย็นชา หันไปคว้ากระเป๋าสะพาย ทำท่าจะผละไป ก่อนที่เธอจะหน้ามืดทนไม่ไหวแล้วหาอะไรเขวี้ยงใส่คนร้ายกาจตรงหน้าให้สาใจ“เดี๋ยว!”หญิงสาวชะงัก ก่อนปรายตามองมืออีกฝ่ายที่คว้าข้อมือเธอไว้อย่างเย็นชา“คุณมีอะไรจะแนะนำอีกเหรอคะ หรือว่ามีผู้ชายดีๆ คนไหนจะแนะนำให้รู้จัก อุ๊ย!” หญิงสาวอุทานอย่างตกใจ เมื่อถูกกระชากเข้าหาอ้อมอกแกร่งที่ตวัดขังเธอไว้อย่างถือสิทธิ์“ทำไมต้องแนะนำคนอื่น ก็ผมนี่ไง ไหนๆ เราก็เคยพลาด...ด้วยกันมาแล้วไม่ใช่หรือ”“ก็บอกแล้วไงคะว่า ฉันจะไม่ยอมพลาดซ้ำ...อุ๊บ!” ยังไม่ทันพูดจบ หญิงสาวก็ต้องผงะเมื่อใบหน้าหล่อเหลาฉกลงมามัดปากเธอไว้ด้วยริมฝีปากของเขาอย่างเผ็ดร้อนปนดุดันริมฝีปากอุ่นร้อนของเขาบดขยี้ลงบนกลีบปากอิ่มสวยราวกับทำโทษที่เธอยั่วโมโหเขา ก่อนที่จะส่งปลายชิวหาเข้าไปกวาดต้อนชิมความหวานของเธอทุกซอกทุกมุม โดยไม่เปิดโอกาสให้เธอได้ขัดขืนหรือต่อต้านได้เลยจูบของเขาแสนเอาแต่ใจและเรียกร้อง แต่มันกลับทำให้ไฟในกายเธอลุกโชน ราวกับอีกฝ่ายเป็นไฟ และเธอเป็นน้ำมัน เพียงแค่อยู่ใกล้กันมันก็พร้อมจะลุกไหม้ได้ง่ายๆถ้าปล

  • เพราะหัวใจไม่รักดี   บทที่ 37 หมอนั่นรู้หรือเปล่าว่าเธอมีลูกมีสามีแล้ว

    พอคล้อยหลังคนทั้งสอง เจ้าสิ่งที่เธอสะกดกลั้นไว้ก็ล้นออกมาจากดวงตาทั้งสองก่อนที่จะถูกเจ้าตัวรีบปาดออกคนใจร้าย! ทั้งที่เขามีคนรักอยู่แล้ว ทั้งที่เขาไม่ได้รักเธอเลยซักนิด แต่ก็ยังมาล้อเล่นกับความรู้สึกกันแบบนี้อีก แต่ที่น่าโมโหยิ่งกว่าคือเจ้าหัวใจไม่รักดีของเธอนี่ล่ะที่โง่งมหลงเคลิ้มไปตามเกมส์ของเขาอีกจนได้เมื่อไหร่จะรู้จักเข็ดหลาบกับเขาเสียทีนะ...หลังจากประชุมเช้ากับผู้บริหารเสร็จ รุ้งลาวัณย์ก็เดินกลับมาที่ออฟฟิศเพียงคนเดียว ส่วนเจ้านายตัวร้ายของเธอกลับไม่ได้เข้ามาในออฟฟิศตลอดทั้งวัน ดูเหมือนเขาจะมีนัดต้องออกไปพบลูกค้าข้างนอก ทำให้เตชิตาหายใจคล่องขึ้น โดยหารู้ไม่ว่าตนถูกคนในออฟฟิศพากันมองมาอย่างไรหลังจากที่เธอเดินออกมาจากห้องเจ้านายในสภาพหน้าซีด และดวงตาแดงๆ แต่ก็ไม่มีใครกล้าถาม ได้แต่สงสัยและคาดเดากันไปเอง‘สงสัยโดนนายดุมาแหงๆ’‘ดอสเขาก็ดูไม่น่าโหดนะ ตั้งแต่มาฉันยังไม่เห็นเขาเสียงดังหรือดุใครเลย’‘คราวซวยน่ะสิ แต่ดูไปก็น่าสงสารนะ น้องก็ดูเรียบร้อยออก โดนนายดุหน้าจ๋อยไปเลย’คนหน้าจ๋อยนั่งทำงานของตัวเองไปเรื่อยๆ สมองยังคงวนเวียนคิดถึงเรื่องลับๆ ในห้องทำงานเมื่อเช้า จึงไม่ได้สนใจใคร จ

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status