เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 18 อย่าให้เธอและลูกกลายเป็นก้างขวางความสุขใครเลย
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-03-30 01:49:53
บทที่เกี่ยวข้อง
เพราะหัวใจไม่รักดี บทที่ 19 นี่วินนี่แฟนผมครับ
เขาอาจจะมาดูให้แน่ใจว่าเธอจะไม่เอาความลับในคืนนั้นมาขายทำให้ชีวิตรักของเขาและวินรดาต้องพังล่ะสิยิ่งคิดน้ำตาก็พานจะไหล แต่ไม่หรอกเธอจะไม่ร้องไห้ หญิงสาวรีบเดินจ้ำอ้าว ไปรอรถแท็กซี่ แต่ทว่ารออยู่พักใหญ่ก็ไม่มีมาเลยราวกับแกล้งกัน“แม่ครับ ลูกชิ้นร้อนจัง” เจ้าตัวน้อยเงยหน้าบอก“ทนเอานิดนึงนะลูก เดี๋ยวรถก็มาแล้วเราจะได้นั่งเป่าแอร์เย็นๆ นะครับ”“เย้ๆ ลูกชิ้นชอบแอร์เย็นๆ”หญิงสาวส่งยิ้มให้ลูก พลางตาก็เหลียวซ้ายแลขวาอย่างระแวดระวัง จนเห็นรถแท็กซี่คันหนึ่งแล่นเข้ามาส่งผู้โดยสารพอดี จึงรีบขึ้นไป โดยไม่ทันเห็นว่ามีรถคันหนึ่งมาจอดต่อหลังรถแท็กซี่คันนั้นเจษภัทรเขม่นมองร่างคุ้นตาของหญิงสาวคนหนึ่งที่กำลังก้าวขึ้นรถแท็กซี่ตรงหน้าพร้อมใครอีกคนที่ถูกดันเข้าไปก่อนอย่างรีบร้อน“มองอะไรเหรอคะที่รัก” เสียงหวานของหญิงสาวข้างกายฉะอ้อนถาม พลางมองตามสายตาเขาก่อนอุทาน“เอ๊ะ! ผู้หญิงคนนั้น ทำไมหน้าตาคุ้นๆ จัง” ดวงตาคู่สวยกดสายตามอง ก่อนหันไปที่ชายหนุ่ม “พี่เจรู้จักหรือคะ”“ไม่รู้สิ พี่ไม่ทันเห็นหน้าเขา” คนฟังทำหน้าไม่เชื่อ เพียงแต่เธอฉลาดพอที่จะไม่ชี้โพรงให้กระรอก“ว่าแต่เราจะมากินก๋วยเตี๋ยวในตลาดแบบนี้จริงๆ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-30เพราะหัวใจไม่รักดี บทที่ 20 หนีหน้า
“อ๋อ...หลานอาวีเขาน่ะสิ ชื่อน้องลูกชิ้น หน้าตาน่ารักน่าเอ็นดู” พอนึกถึงเจ้าตัวเล็กขึ้นมา นายชิษณุก็อดยิ้มไม่ได้“ลูกชิ้น...” เจษภัทรทวนคำ แต่ในใจแอบตงิดๆ สงสัยขึ้นมา แต่ยังไม่ทันได้ถามสิ่งที่คาใจ นายวีระก็ยกก๋วยเตี๋ยวมาเสิร์ฟตรงหน้าเสียก่อนวินรดามองชามก๋วยเตี๋ยวตรงหน้าด้วยสายตาเซ็งๆ ไม่ได้อยากกินเลยสักนิด แม้ว่าหน้าตาก๋วยเตี๋ยวจะหน้าตาน่าอร่อยไม่ได้ทุเรศทุรังอย่างที่คิดตอนแรก แต่ก็ขึ้นชื่อว่าร้านในตลาดสด มันคงไม่ถูกปากเธอมากมายอะไรหรอกน่าครั้นพอหันไปมองชายหนุ่มข้างกายที่นั่งนิ่งใจลอยก็แอบแปลกใจ“พี่เจ...พี่เจคะ”“ครับ มีอะไรหรือ” เจษภัทรได้สติ หันไปมองคนรัก พยายามเก็บงำความสงสัยในใจไว้อย่างมิดเม้น“เป็นอะไรไปคะ ทำไมนั่งเหม่อ คิดถึงใครอยู่หรือเปล่าคะ”“เปล่านี่ครับ กินก๋วยเตี๋ยวกันดีกว่านะ” ชายหนุ่มรีบเฉไฉกลบเกลื่อนสิ่งที่กำลังสงสัยค้างคา ในใจร้อนรนด้วยคำถามมากมาย แต่คนที่สามารถจะให้คำตอบเขาได้กลับไม่อยู่ให้เห็นหน้า นึกแล้วก็พาลให้รู้สึกหงุดหงิดลึกๆหรือเตชิตากำลังคิดหลบหน้าเขา เพราะมีอะไรปิดบังซ่อนเร้นไม่อยากให้เขารู้หรือเปล่าพลันคำพูดสุดท้ายที่เธอขอเขาเมื่อคืนก็ดังขึ้นในหู‘ไม่ว่า
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-30เพราะหัวใจไม่รักดี บทที่ 21 แล้วเธอจะพาลูกไปแทรกกลางได้อย่างไร...
“แม่ครับ ลูกชิ้นไม่ได้ทำจริงๆ” เตชิตาก้มลงมองดวงตาใสซื่อที่มีน้ำตาคลอเบ้า เธอเองก็เชื่อลูกรักหมดใจ แต่เพื่อความถูกต้อง“ก็ได้ค่ะ ฉันจะรับผิดชอบ แต่ต้องหลังจากที่เราได้รู้ความจริงทั้งหมดก่อน”ที่จริงมันก็แค่เรื่องของเด็กๆ เล่นกัน แต่ในเมื่อแม่ของเด็กอีกฝ่ายกลับอยากทำให้เป็นเรื่องใหญ่ ลูกใครใครก็รัก แต่หากลูกชิ้นทำผิดจริง เธอก็พร้อมจะรับผิดชอบเหมือนที่เคยสอนลูกมาตลอด“ความจริง!”“ใช่ค่ะ ความจริง ถ้าลูกชายฉันผิดจริง ฉันยินดีจะรับผิดชอบ แต่...ถ้ากลับกันล่ะก็ คุณก็ต้องรับผิดชอบด้วย”แม่ของเด็กอีกคนหันไปสบตาสามี ก่อนเชิดหน้าอย่างถือดีเพราะมั่นใจว่างานนี้ตัวเองถูกแน่ๆ“ได้”“คุณคะ ฉันขอดูกล้องวงจรปิดที่ติดตรงนั้นหน่อยได้ไหมคะ” หญิงสาวหันไปเอ่ยกับผู้ดูแลสถานที่“งั้นก็ได้ค่ะ เชิญพวกคุณทางนี้”ทันทีที่ภาพจากกล้องวงจรปิดย้อนกลับไปที่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้น สีหน้าคนที่คิดว่าตัวเองถูกแน่ๆ ก็เริ่มเปลี่ยนสีจากแดงเป็นเขียวก่อนกลายเป็นซีดเผือด เมื่อเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตั้งแต่แรก ว่าลูกชายตนเข้าไปหาเรื่องเด็กชายเตชินท์ก่อนเตชิตาโอบกระชับลูกน้อยในอ้อมแขนไว้แน่น เมื่อเห็นว่าลูกถูกอีกฝ่ายรังแกก่อนด้วยก
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-30เพราะหัวใจไม่รักดี บทที่ 22 เขาสำคัญสำหรับเธอบ้างไหม
ดวงตาคมกริบทอดมองไปยังถนนเบื้องหน้าที่การจราจรติดขัด ตั้งแต่ออกจากร้านก๋วยเตี๋ยวจนพาพ่อไปส่งที่บ้านเรียบร้อย เขาก็ยังไม่อาจสลัดสิ่งที่ติดค้างในหัวใจออกไปได้ พอเผลอตัว ใจก็แล่นกลับไปคิดเรื่องเดิมอีก จนบางครั้งก็ลืมไปว่าข้างกายยังมีผู้หญิงอีกคนที่เขาควรสนใจให้มาก ในฐานะว่าที่คนที่จะมาร่วมชีวิตกันในอนาคตอันใกล้“ว่าไงคะ คิดถึงสาวที่ไหนหรือเปล่า” วินรดาสรรพยอก“ถ้าไม่อยากให้พี่คิดถึงใคร เราแต่งงานกันสักทีดีไหม”“พี่เจ...” หญิงสาวทำหน้าง้ำ “เราคุยกันแล้วนี่คะ ว่าจะรอไปก่อน ตอนนี้วินนี่กำลังยุ่งๆ กับการเปิดร้านกับเพื่อนๆ อยากได้เวลาอีกสักปีสองปี ให้ร้านอยู่ตัว เราค่อยแต่งตอนนั้นก็ไม่สายนี่คะ”เจษภัทรถอนหายใจเฮือกกับสิ่งที่ได้ยิน เพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาขออีกฝ่ายแต่งงาน แต่ทุกครั้งมันก็ลงเอยที่ว่าเขายังคงต้องรอต่อไปอย่างไร้จุดหมาย เพราะอีกฝ่ายอยากทำตามความฝันของตนด้วยการเปิดร้านเสื้อผ้าแบรนด์ของตัวเอง และยังอยากใช้ชีวิตสาวโสดให้คุ้มเสียก่อนที่จะต้องลงหลักปักฐานกับเขา“ทำไมคะ ทำไมพี่เจถึงอยากรีบแต่งนัก หรือกลัววินนี่จะเปลี่ยนใจ ฮึ” วินรดายิ้มหวาน แกล้งหยอก“ใช่และไม่ใช่ พี่ไม่อยากรอแล้ว ถ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-30เพราะหัวใจไม่รักดี บทที่ 23 เด็กคนนั้นเป็นลูกใครกันแน่
ป่านนี้เธอคนนั้นจะกลับถึงบ้านหรือยังนะ หรือว่าจะมัวเตร็ดเตร่เที่ยวเพลินกับใครบางคน อาจเป็นนายธัชพงศ์อะไรนั่น หรือไม่ก็เป็นใครคนที่เธอแอบคุยโทรศัพท์ด้วยอย่างหวานชื่นเมื่อวานเพียงคิดถึงเสียงจุ๊บๆ และใบหน้าใสๆ ยามที่ส่งยิ้มให้หนุ่มๆ ในแผนกตอนงานเลี้ยงเมื่อวาน เขาก็พาลหงุดหงิดขึ้นมาดื้อๆ“บ้าเอ๊ย! นี่เรามาทำอะไรที่นี่วะเนี่ย” ชายหนุ่มสบถ พลางตบพวงมาลัยรถระบายความอัดอั้นในหัวใจทั้งที่เป็นคนบอกเธอให้ตัดใจเอง แล้วตัวเขากลับสลัดเธอออกจากหัวไม่ได้ อาจเป็นเพราะผิดหวังจากการขอแต่งงานที่ล้มเหลวอีกครั้ง มันเลยทำให้เขาอารมณ์แปรปรวนเช่นนี้พอคิดได้ เท้าที่เหยียบเบรกอยู่ก็ค่อยๆ เลื่อนไปที่คันเร่งเพื่อออกรถจากหน้าร้านก๋วยเตี๋ยวนั่น หากทว่ายังไม่ทันได้ออกรถ จู่ๆ ก็มีรถแท็กซี่สีชมพูแล่นเข้ามาเสียก่อนมันคงไม่มีอะไร หากสายตาเขาไม่บังเอิญหันไปเห็นผู้โดยสารสาวที่นั่งมาในรถคันนั้น จนเผลอเหยียบเบรคอีกหน พร้อมกับที่รถแท็กซี่คันนั้นจอดลงที่หน้าร้านก๋วยเตี๋ยวพอดีเจษภัทรกลั้นหายใจโดยไม่รู้ตัว เมื่อเห็นผู้โดยสารสาวเปิดประตูลงจากรถ พร้อมกับยื่นมือไปรับใครอีกคนลงมาชายหนุ่มหัวใจแทบหยุดเต้นทันใด ตัวชาวาบไปตั้งแต่
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-30เพราะหัวใจไม่รักดี บทที่ 24 สับสนในใจ
“หน้าเหมือนแกตอนสี่ซ้าห้าขวบไม่มีผิด”เจษภัทรสะดุดลมหายใจตัวเองนิดๆ เมื่อก้มลงมองรูปถ่ายของตัวเอง พลันภาพเด็กน้อยในมือถือของเธอคนนั้นและเด็กชายที่ลงมาจากแท็กซี่พร้อมเตชิตาเมื่อวานก็แวบเข้ามาในสมองอีกครั้ง“นี่ถ้ามีใครมาหลอกพ่อว่าตาลูกชิ้นเป็นลูกชายแก พ่อคงเชื่อสนิทใจ ดูสิ คิ้ว ตา จมูก ปาก ผิวพรรณ ดูยังไงก็เหมือนแกชัดๆ เลย อย่างกับโขลกมาจากพิมพ์เดียวกันไม่มีผิด”“แล้วถ้าเกิดเป็นลูกผมขึ้นมาจริงๆ ล่ะครับ พ่อจะว่ายังไง”คำถามนั้นทำเอานายชิษณุหันขวับไปมองลูกชาย“ห๊ะ! ว่าไงนะ”“ถ้าลูกชิ้นเป็นลูกของผม พ่อจะดีใจไหมครับ”“อย่ามาล้อเล่นน่า เด็กคนนั้นอายุสี่ซ้าห้าขวบได้ ตอนเขาคลอด แกก็ยังเรียนที่เมืองนอกอยู่เลย เออ ถ้าบอกว่ามีลูกกับแฟนแก แม่หนูวินนี่คนนั้นก็ว่าไปอย่าง พ่อยังจะพอเชื่อได้บ้าง ก็เห็นไปเรียนต่อด้วยกันมาตั้งหลายปี”เจษภัทรถอนหายใจอย่างหนักอึ้งและสับสนกับสิ่งที่พยายามคิดหาคำตอบมาทั้งคืนถึงความเป็นไปได้ในเรื่องนี้“นั่นลูกคิดอะไรอยู่” คนเป็นพ่อเริ่มจับสังเกตความผิดปกติบนใบหน้าของอีกฝ่ายได้“เปล่าครับ ผมแค่คิดเรื่อยเปื่อย”“แทนที่แกจะคิดเรื่อยเปื่อย ทำไมไม่เอาเวลามาคิดเรื่องแต่งงานแต่งก
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-30เพราะหัวใจไม่รักดี บทที่ 25 กอดในฐานะอะไรล่ะ...
คนที่บอกขอตัวไปงีบ ตอนนี้กำลังนอนก่ายหน้าผาก ไม่อาจข่มตาหลับได้ทั้งที่เขาไม่ได้นอนมาทั้งคืนบวกกับค่อนวัน ร่างกายแสนเพลียอ่อนล้า แต่สมองกลับว้าวุ่นครุ่นคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นไม่เลิกเด็กคนนั้นที่เห็นเป็นลูกชายของเขาจริงๆ หรือไม่ถ้าใช่แล้วทำไมเตชิตาถึงไม่ยอมบอกเขาให้รู้ โอเคล่ะ หลังเกิดเรื่องเขาก็สอบชิงทุนไปเรียนเมืองนอกได้ เธอจึงไม่มีโอกาสบอก แต่เมื่อได้พบกันอีกครั้ง เธอก็ควรจะเอ่ยปากบอกเขาสักคำสิชายหนุ่มเม้มริมฝีปากแน่น อย่างคนคิดไม่ตก ความรู้สึกผิดกำลังโบยตีเขาอย่างไม่ยั้งมือ ในฐานที่เป็นคนไม่รับผิดชอบในสิ่งที่ตัวเองทำลงไปกับเธอคนนั้น ไหนจะแฟนสาวอย่างวินรดาอีกล่ะ เขาควรจัดการกับเรื่องนี้อย่างไรเจษภัทรกระแทกลมหายใจระบายความอัดอั้นที่จุกแน่นในอก ปกติเขามักจะจัดการทุกสิ่งในชีวิตตามแผนที่ตัวเองวางไว้ได้อย่างดีเยี่ยม แต่เรื่องนี้มันอยู่นอกแผนของเขา เป็นสิ่งที่คิดไม่ถึงว่าจะเกิดขึ้นเขาควรรับมือกับเรื่องนี้ยังไงดี ควรเริ่มจากจุดไหนก่อน หรือควรปล่อยให้ทุกอย่างเป็นแบบนี้ต่อไป บางทีมันอาจจะดีกว่าไปฟื้นฝอยหาตะเข็บ แต่ทว่า...เขาไม่อาจลบภาพสองแม่ลูกออกจากสมองได้!‘ตอนที่แม่แกมาบอกว่าท้องแก พ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-30เพราะหัวใจไม่รักดี บทที่ 26 ผมรักพ่อที่สุดในโลกเลยครับ
วันนี้วันจันทร์ เธอไม่ไปทำงานหรือไร เขามัวแต่สนใจเด็กน้อยจนลืมสังเกตว่าวันนี้แม่ของลูกไม่ได้แต่งชุดยูนิฟอร์ม ไวเท่าใจคิด มือของเขารีบคว้ามือถือขึ้นมาและกดโทรหาเลขาเพื่อหาคำตอบทันที“ลาป่วยงั้นเหรอ!” คิ้วเข้มขมวดแน่น เมื่อได้ยินปลายสายตอบกลับมาในสิ่งที่สงสัย ตาคมกริบจ้องมองคนป่วยที่ยืนรอรถเมล์แดดเปรี้ยงๆ ที่ป้ายรถประจำทางนั่น ดูยังไงก็ห่างไกลจากคำว่าป่วยนัก“ป่วยการเมืองน่ะสิไม่ว่า”“ดอสว่าอะไรนะคะ” เสียงปลายสายถามกลับมาอย่างงุนงง ทำให้เขานึกขึ้นได้ว่ายังไม่ได้วางสาย“เปล่าครับ ผมเพียงแค่จะบอกว่าวันนี้ผมอาจเข้าสายสักหน่อย แต่หากมีงานเร่งด่วนคุณรุ้งโทรหาผมได้เลย เท่านี้ก่อนนะครับ” ชายหนุ่มกดวางสาย พลางมองผู้หญิงที่ทำให้เขาว้าวุ่นใจอย่างครุ่นคิดวันเวลาเปลี่ยนเธอไปจากวันวานไม่น้อย จากสาวน้อยสดใสร่าเริงกลายมาเป็นคุณแม่วัยสาว ความอ่อนโยนที่เธอแสดงออกกับเด็กชายตัวน้อยที่เห็นทำให้หัวใจเขาหวั่นไหวโดยไม่รู้ตัวทว่าความคิดของเขาพลันถูกขัดจังหวะด้วยเสียงโทรศัพท์มือถือที่ดังแทรกขึ้น เจษภัทรรีบกดรับสายโดยไม่ทันมองหน้าจอโทรศัพท์ เพราะสายตาเขายังตามติดร่างเพรียวบางที่กำลังก้าวขึ้นรถเมล์เพิ่งจอดเทียบต
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-31
บทล่าสุด
เพราะหัวใจไม่รักดี บทที่ 54 ทำยังไงให้ ‘หัวใจไม่รักดี’ ดวงนี้เลิกรักพี่ได้เสียที (ตอนจบ)
“พ่อเจ...” ราวกับหัวใจที่แห้งแล้งได้น้ำชโลม เจษภัทรรู้สึกอุ่นวาบในอก หัวใจพองโต ก่อนอ้าแขนโอบร่างเล็กเข้ามากอดอย่างอ่อนโยน“ครับคนเก่ง พ่อเจพ่อของลูกชิ้น พ่อขอโทษนะที่ทำงานเสร็จช้า แต่ต่อไปนี้พ่อสัญญาว่าจะไม่ทิ้งลูกกับแม่แตมไปไหนอีกแล้ว พ่อรักลูกนะครับ”เตชิตามองภาพนั้นอย่างตื้นตันใจจนน้ำตาคลอเบ้า ในที่สุดลูกของเธอก็ได้มีพ่อกับเขาเสียที“จริงๆ นะครับ พ่อเจห้ามโกหกนะ”“ไม่โกหกครับ”“เย้! ลูกชิ้นมีพ่อแล้ว ลูกชิ้นรักพ่อเจที่สุดเลย”“เดี๋ยวนะ แล้วแม่ล่ะครับ” หญิงสาวแกล้งแหย่ลูกชายตัวแสบ“ลูกชิ้นรักทั้งพ่อเจ รักทั้งแม่แตม รักมากที่สุดในโลกเลยครับ” เด็กน้อยยิ้มแป้น พลางยื่นหน้าไปหอมแก้มพ่อและแม่อย่างมีความสุขสองปีต่อมา...ร้านก๋วยเตี๋ยวโกวีในวันหยุดมีลูกค้าคึกคักกว่าปกติ เจ้าของร้านแม้จะอายุเกือบหกสิบปีในอีกไม่กี่วัน แต่ดูแข็งแรงกระฉับกระเฉง แต่ที่ทำให้ขายดีเป็นพิเศษนั้นอาจเป็นเพราะวันนี้มีเด็กเสิร์ฟกิตติมศักดิ์มาช่วยงานก็เป็นได้“หมี่เหลืองแห้งโต๊ะสี่ได้แล้ว” พอขาดคำ ร่างสูงใหญ่ของเด็กเสิร์ฟที่ว่าก็เข้ามารับชามก๋วยเตี๋ยวเพื่อไปเสิร์ฟให้ลูกค้าสาวใหญ่ที่นั่งส่งตาหวานให้วิ้งๆ“ดูสามีเธอสิยัย
เพราะหัวใจไม่รักดี บทที่ 53 ไม่ใช่ลุงครับ...พ่อต่างหาก
“ตาภาส”ชื่อนั้นทำให้เจษภัทรหันไปมองตาม พลางคิ้วเข้มขมวดเข้าหากันเมื่อได้พบอดีตศัตรูหัวใจ“สวัสดีครับคุณพ่อคุณแม่ ผมมารับวินนี่ไปทานข้าวครับ” คนพูดหันไปสบตาแขกที่นั่งอยู่ พลางพยักหน้าให้นิดๆ “ไม่พบกันนานนะคุณเจ สบายดีเหรอ”“ครับ” เจษภัทรรับคำ น่าแปลกที่ครั้งนี้เขาไม่ได้รู้สึกอะไรที่เห็นอีกฝ่าย กลับรู้สึกเหมือนโล่งราวยกหินออกอก“ใครไปตามยัยวินนี่มาที บอกว่าพี่ภาสมารับแล้ว” คุณวิมาดากระวีกระวาดต้อนรับแขกผู้มาใหม่ราวกับต้องการให้เห็นว่าเธอไม่ได้แยแสอดีตคนรักของลูกสาวแม้แต่น้อยรอเพียงไม่นานวินรดาก็เดินลงมา หญิงสาวส่งยิ้มหวานให้ภาสกร แต่พอเห็นหันมาเห็นใครอีกคน ยิ้มหวานก็ลบเลือนหาย เหลือเพียงความเย็นชา“คุณมาที่นี่ทำไมอีก”“พี่มาขอโทษเรื่องที่เกิดขึ้น แต่ดูท่าคงไม่จำเป็นแล้ว” เจษภัทรยกยิ้ม น่าแปลกที่เขาไม่ได้รู้สึกอะไรยามได้เห็นวินรดาเดินไปควงแขนชายหนุ่มอีกคนแสดงความสนิทสนมอย่างออกนอกหน้าผิดกับวินรดาที่หวังจะได้เห็นสีหน้าของผู้พ่ายแพ้เหมือนครั้งอดีตที่เธอเคยบอกเลิกกับเขาเพื่อคบกับภาสกร แต่ทว่าก็ต้องแอบผิดหวังและขัดใจนิดๆเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายไม่ได้ทำหน้าผิดหวังเสียใจอย่างที่เธอต้องการเห็น ต
เพราะหัวใจไม่รักดี บทที่ 52 ผมเป็นคนโง่ที่ไม่รู้ใจตัวเอง
นายวีระหายใจฮึดฮัด ร่ำๆ อยากจะเอาเลือดหัวอีกฝ่ายออกให้สมอยาก ยิ่งเห็นลูกสาวสุดที่รักเข้าไปประคองและช่วยซับเลือดให้อีกฝ่าย ก็ยิ่งขัดตาขัดใจ“ยัยตาล พาน้องขึ้นห้องไปก่อน”“พ่อคะ...”เตชิตาร้องเรียกอย่างกลัวใจ ตาแลไปทางชายหนุ่มที่นั่งนิ่งยอมรับความผิด สภาพเขาตอนนี้อาจแค่ปากแตกสะบักสะบอม แต่หากเธอยอมขึ้นห้องไปตามที่พ่อสั่ง ไม่แน่ว่าตอนลงมาอาจพบเขานอนเป็นศพแล้วก็ได้“ถ้าพ่อจะลงโทษพี่เจ งั้นก็ลงโทษแตมด้วยอีกคนเถอะค่ะ หากเรื่องนี้จะมีใครผิด เราสองคนก็คงผิดเท่าๆ กัน หรือไม่แตมก็ผิดมากกว่า”เจษภัทรหันขวับไปมองหญิงสาวที่ทรุดตัวลงนั่งคุกเข่าข้างกายเขาด้วยสายตาห่วงใย“แตม อย่าทำแบบนี้”“พี่เจไม่เคยรู้ว่าแตมท้อง ตอนเกิดเรื่องเขาเคยขอรับผิดชอบแล้ว แต่เป็นหนูที่ปฏิเสธเขา”“แล้วทำไมตอนนั้นลูกไม่บอกพ่อสักคำ”“แตม...” เจษภัทรกดสายตามองหญิงสาวพลางส่ายหน้า ก่อนที่เขาจะหันไปสบตาพ่อของเธอ“เพราะตอนนั้นผมเป็นคนโง่ที่ไม่รู้ใจตัวเองครับ”ทุกคนมองสองหนุ่มสาว พลางหายใจไม่ทั่วท้อง เกรงว่าระเบิดจะลง“คนโง่ที่ไม่รู้ใจตัวเองงั้นเหรอ” นายวีระทวนคำเสียงเยาะ “แล้วตอนนี้เกิดฉลาดขึ้นมาแล้วหรือไง”“เปล่าครับ แค่เพิ่งรู้ใจ
เพราะหัวใจไม่รักดี บทที่ 51 ในนาทีแห่งชีวิต
เวลาผ่านไปนานหลายชั่วโมง ในที่สุดประตูห้องไอซียูก็เปิดออก พร้อมกับคุณหมอที่ออกมาแจ้งผลด้วยสีหน้าอิดโรย“คุณหมอคะ ลูกชายฉันเป็นยังไงบ้างคะ” เตชิตาพุ่งไปเป็นคนแรก“เด็กปลอดภัยแล้วครับ โชคดีที่น้องได้เลือดจากคุณพ่อที่มีกรุ๊ปเดียวกัน ไม่งั้นคงแย่ เพราะเลือดกรุ๊ปนี้หายากเสียด้วย” ทุกคนพากันถอนหายใจด้วยความโล่งอก“แล้วตอนนี้พ่อของเด็กเป็นยังไงบ้างคะคุณหมอ”“กำลังนอนพักอยู่ในห้องบริจาคเลือดข้างๆ กันครับ เพราะให้เลือดไปเยอะ แต่ไม่ต้องห่วงนะครับ อีกเดี๋ยวก็คงฟื้น”“งั้นฉันขอเข้าไปดูได้ไหมคะ” คุณหมอพยักหน้าอนุญาต แต่ให้เข้าไปได้เพียงคนเดียวภาพคนตัวเล็กนอนเหยียดบนเตียงโดยมีสายน้ำเกลือและเครื่องช่วยชีวิตระโยงระยาง ทำให้คนเป็นแม่ใจแทบสลาย สีหน้าลูกแม้ซีดเผือด แต่เตชิตารู้ว่าลูกรักปลอดภัยแล้ว แม้จะมีบาดแผลตามร่างกายให้เห็น หญิงสาวปาดน้ำตาตัวเองเงียบๆในนาทีแห่งชีวิตที่เกิดขึ้นทำให้เธอรับรู้ว่าอะไรสำคัญที่สุด“แตม...ลูกเป็นยังไงบ้าง...”เสียงนั้นอ่อนระโหย แต่เต็มไปด้วยความห่วงใยอย่างจริงใจที่สุด เตชิตาหันไปมองชายหนุ่มที่อยู่ในหัวใจมาตลอดนิ่งค้าง มารู้ตัวอีกทีก็เมื่อถูกเขาดึงตัวเข้าไปกอดแนบอกเสียงห
เพราะหัวใจไม่รักดี บทที่ 50 ลูกชิ้นคือลูกชายของพี่!
คุณวิมาดาหันไปถามกับสามี แต่อีกฝ่ายก็ส่ายหน้าเพราะไม่รู้เช่นกัน“ว่าไงนะ ใครถูกรถชน เด็กที่ไหน...”เสียงซุบซิบเริ่มลามมาทางแถวหน้าอย่างรวดเร็ว และกระเด็นเข้าหูเจ้าภาพบนเวที พนักงานโรงแรมคนหนึ่งเดินแกมวิ่งไปที่ข้างเวทีด้านที่นายชิษณุนั่งพร้อมกระซิบบอก“มีลูกของแขกที่มางานถูกรถชนหน้าโรงแรมค่ะ”“ตายจริง ลูกของแขกคนไหนกัน” คุณวิมาดาที่ได้ยินพลอยตกใจ“เห็นว่าเป็นแขกของคุณชิษณุ เด็กคนนั้นชื่อลูกชิ้นค่ะ!”ชื่อนั้นทำให้เจษภัทรสะดุ้ง ใจหายวาบ“ว่าไงนะ เด็กชื่ออะไรนะ”“ชื่อน้องลูกชิ้นค่ะ”“ลูกชิ้น!”ร่างสูงใหญ่ผุดลุกพรวดพราดขึ้นทันทีจนหญิงสาวที่นั่งพับเพียบข้างๆ พลอยตกใจ หันมาขึงตาใส่“พี่เจจะทำอะไรคะ ใกล้ได้ฤกษ์แล้ว จะไปไหน” วินรดากัดฟันถาม ตามองแขกเหรื่อที่เริ่มมองมาทางเวทีเป็นตาเดียว“ตาเจ ลูกอยู่ทางนี้ก่อน เดี๋ยวพ่อไปดูให้เอง” นายชิษณุที่เห็นท่าไม่ดีรีบอาสา“ไม่ครับพ่อ ผมจะไปดูลูกเอง”“ลูก!” วินรดาเผลอตัวรีบคว้าแขนว่าที่คู่หมั้นหนุ่มไว้ “ลูกใครคะ”“ลูกชิ้น! ลูกชายของพี่!”วินรดาอ้าปากค้าง ส่วนคนบนเวทีพลอยตกอกตกใจกับประโยคนั้น คุณวิมาดาลมแทบใส่“ละ...ลูกชายพี่งั้นเหรอคะ นี่มันเรื่องอะไรกัน”
เพราะหัวใจไม่รักดี บทที่ 49 ขอให้พี่โชคดีกับทางที่พี่เลือกและคนที่พี่รัก...
“ทุกอย่างตอนนี้มันก็ดีแล้วไม่ใช่หรือคะ คุณกำลังจะได้สมหวังกับผู้หญิงที่คุณรักมาตลอด ส่วนฉันก็พอใจกับชีวิตตอนนี้แล้ว เราต่างก็มีทางเดินของตัวเอง งั้นอย่าทำให้เรื่องมันวุ่นวายอีกเลยนะคะ ดึกแล้วคุณควรกลับไปพักผ่อน ส่วนฉันก็ควรต้องกลับเหมือนกัน”“แล้วพรุ่งนี้เธอจะไปที่งานหรือเปล่า” อะไรบางอย่างทำให้เขาหลุดปากถามออกไป“ฉันรับปากพี่วินนี่ไว้แล้วว่าจะไปค่ะ คุณเองก็อย่ากลับดึกนะคะ เดี๋ยวว่าที่คู่หมั้นจะเป็นห่วง ลา...อุ๊บ!” คำสุดท้ายถูกกลืนหายไปในลำคอเมื่อถูกริมฝีปากอุ่นร้อนทาบทับลงมาเสียก่อนจูบที่เต็มไปด้วยความรู้สึกมากมายของเขาสะกดตรึงเธอไว้ ราวกับปลดชนวนระเบิดในหัวใจที่แสนอัดอั้น หากนี่คือจูบอำลา เธอก็ขอเห็นแก่ตัวทำตามที่หัวใจไม่รักดีต้องการเป็นครั้งสุดท้ายบ้างเจษภัทรเลิกคิ้ว เมื่อรับรู้ถึงสัมผัสนุ่มละมุนที่ตอบกลับมา ความรู้สึกหวานที่คละเคล้าความเศร้าอวลในรสจูบนี้ จนนึกอยากหยุดเวลาไว้ตรงนี้แต่มันก็เป็นไปไม่ได้ ชายหนุ่มตัดใจถอนริมฝีปากออกเมื่อรับรู้ถึงน้ำตาอุ่นๆ ที่รินอาบแก้มของอีกฝ่าย“แตม...พี่...”“ครั้งก่อนพี่ทิ้งกันไปโดยไม่ได้บอกลา งั้นครั้งนี้แตมขอเป็นฝ่ายบอกพี่เอง...ลาก่อนนะคะพี่เจ
เพราะหัวใจไม่รักดี บทที่ 48 รักเขาก็ไม่ได้ ไม่รักก็ไม่ได้อีก
พอคล้อยหลังผู้เป็นมารดา หญิงสาวก็ถอนหายใจออกมาอีกเฮือกพลางนึกสงสัยตัวเองคร้ามครัน นี่เธอกำลังคิดผิดอย่างที่มารดาบอกหรือเปล่านะที่เลือกเจษภัทรแทนที่จะเลือกผู้ชายอีกคนที่ระยะนี้กลับเข้ามาวนเวียนในชีวิตอีกครั้ง หลังจากเลิกรากันไปตั้งแต่สมัยเรียน เพราะต่างคนต่างงี่เง่าเอาแต่ใจเป็นที่ตั้งเพื่อกลบความรู้สึกไม่มั่นคงในหัวใจ วินรดาจึงคว้าโทรศัพท์มาลองกดโทรออกหาว่าที่คู่หมั้นอีกครั้ง หากทว่าก็เหมือนเดิมที่เขาไม่รับสายจึงกดวางอีกครั้ง แต่พอกำลังคิดจะถอดใจ จู่ๆ สัญญาณโทรศัพท์ก็ดังขึ้นมาเสียก่อนหญิงสาวมองชื่อบนหน้าจอโทรศัพท์ตาวาว รอให้มันดังอีกสองสามครั้งจึงยอมกดรับสาย“ว่าไงคะพี่ภาส”“ทำไมทำเสียงหงุดหงิดจัง มีเรื่องไม่สบายใจหรือเปล่าครับ”“ก็นิดหน่อยค่ะ พี่ภาสมีธุระอะไรหรือเปล่าคะ วินนี่ยุ่งๆ อยู่ ถ้าไม่มี...”“พี่คิดถึงวินนี่ พอดีพี่แวะมาร้านประจำที่เราเคยมาด้วยกันสมัยเรียน ถ้าเธอไม่มีนัดที่ไหน เราออกมาเจอกันหน่อยดีไหม”วินรดาคลี่ยิ้มอย่างลำพองใจ ความหงุดหงิดขุ่นมัวที่มีมาทั้งวันมลายหายไปทันที“ก็ได้ค่ะ แต่วินนี่อยู่ได้แป๊บเดียวนะคะ พี่ก็รู้ว่าวินนี่กำลังจะหมั้นแล้ว เดี๋ยวว่าที่คู่หมั้นจะเป็น
เพราะหัวใจไม่รักดี บทที่ 47 แต่ดีกับรักมันไม่เหมือนกันนะ
แล้วเธอก็คิดถูกจริงๆ“วินนี่ครับ พอดีพี่มีธุระด่วนเข้ามา จะเป็นไรไหมถ้าพี่ขอตัวกลับก่อน” สีหน้าเขารู้สึกผิด แต่ทว่าไม่ได้ทำให้หญิงสาวเห็นใจ ตรงข้ามเธอกลับรู้สึกหงุดหงิดขึ้นมา“แต่วินนี่สั่งอาหารไปแล้ว นั่งทานให้เสร็จก่อนค่อยไปไม่ได้เหรอคะ”“ขอโทษจริงๆ นะวินนี่”“งั้นก็ตามใจเถอะค่ะ วินนี่ทานคนเดียวก็ได้” วินรดาประชดเสียงแข็ง คิดว่าอาจทำให้อีกฝ่ายรู้สึกผิดกลัวเธอโกรธ แล้วตามใจเธอเหมือนเช่นทุกครั้งที่ใช้ไม้นี้ แต่ทว่าคราวนี้มันกลับไม่ได้ผล“งั้นเสร็จธุระแล้วพี่รีบโทรหานะ”ว่าแล้วชายหนุ่มก็ผละไปทันที“คนบ้า!”หญิงสาวทำหน้างอ อารมณ์เสียจนอยากจะลุกเดินออกจากร้านเสียเดี๋ยวนั้น แต่ยังไม่ทันได้ทำตามที่ใจคิด ก็มีเสียงโทรศัพท์เรียกเข้ามาเสียก่อน ทำให้เธอยิ้มออกมาเพราะคิดว่าแฟนหนุ่มอาจเปลี่ยนใจกลับมาง้อเพราะกลัวเธอโกรธจึงรีบคว้าโทรศัพท์ขึ้นมา หากทว่าชื่อที่โชว์บนหน้าจอกลับทำให้รอยยิ้มของเธอจางลงเปลี่ยนเป็นความสงสัย“สวัสดีครับคนสวย” หญิงสาวค้อนใส่โทรศัพท์นิดๆ เมื่อได้ยินเสียงอันคุ้นหูนั่น“โทรมามีธุระอะไรคะ”“มีสิ พอดีพี่เห็นผู้หญิงหน้าคล้ายเธอนั่งในร้านอาหารคนเดียว ก็เลยลองโทรมาว่าใช่คนเดียวกันไ
เพราะหัวใจไม่รักดี บทที่ 46 ที่ผ่านมาพี่ใจร้ายกับเธอมากเลยใช่ไหม
“แตม...”“เอ่อ...ขึ้นมาข้างบนนานแล้ว เรารีบลงไปข้างล่างเสียทีดีไหมคะ” หญิงสาวรีบตัดบท หากทว่าตอนที่เธอหันหลังจะเอื้อมมือไปเปิดประตูนั้น กลับต้องชะงักเมื่อถูกดึงตัวเข้าไปกอดจากด้านหลังอย่างฉับพลัน“นี่คุณจะทำอะไรเนี่ย”“อย่าเสียงดังสิ เดี๋ยวลูกตื่น...พี่ขออยู่แบบนี้สักพักได้ไหม”อยากจะปฏิเสธออกไปเพราะกลัวใจตัวเองหวั่นไหว หากทว่าอีกฝ่ายกลับไม่ให้ความร่วมมือ แถมยังกดปลายคางลงมาวางบนไหล่มนเบาๆ ให้เธอใจสั่นอีกไออุ่นจากกายแกร่งของอีกฝ่ายทำให้หญิงสาวหายใจติดขัด ตัวแข็งทื่อ ยามที่ได้อยู่ในอ้อมแขนของเขา“พี่เจ...” เจษภัทรเผลอยิ้มละมุนกับสรรพนามที่อีกฝ่ายเรียกเหมือนในวันวาน ไม่ใช่เรียกแต่คุณฉันอย่างห่างเหิน“ที่ผ่านมาพี่ใจร้ายกับเธอมากเลยใช่ไหม”ลมหายใจอุ่นร้อนกระทบที่ข้างแก้มของเธอบ่งบอกถึงความรู้สึกภายในใจของเขา“เรื่องมันผ่านมาแล้ว อย่ารื้อฟื้นเลยนะคะ เราควรอยู่กับปัจจุบันแล้วเดินไปข้างหน้าดีกว่า” เจษภัทรระบายลมหายใจออกมาอย่างอัดอั้นตันใจ“แล้วถ้าพี่ทำไม่ได้ล่ะ เธอจะว่ายังไง...”“คำถามนั้นคุณควรถามใจตัวเองดีกว่านะคะว่าควรทำยังไง...” ยังไม่ทันเอ่ยจบ หญิงสาวก็พลันสะดุ้งวาบเมื่อรู้สึกถึงความอุ
