สาวน้อยแรกแย้ม

นิตา สาวน้อยมอปลาย สวมชุดเดรสสั้น พร้อมกระเป๋าแบรนด์ดังเดินเร็วๆขึ้นมาชั้นบนสุดของตึก เลขาสาวใหญ่ยิ้มทักอย่างคุ้นเคย

นิตายกมือไห้วทำความเคารพแล้วถามถึง พี่นาย เลขาแจ้งว่าบอสประชุมอยู่ นิตาพยักหน้ารับรู้แล้วผลักประตูเข้าไปรอในห้อง เลขาส่ายหน้าด้วยความอ่อนใจ

นิตานั่งรอสักพักก็อดเบื่อไม่ได้ มือบางส่งไลน์รัวๆไปกว่าร้อยข้อความ พี่นายก็ไม่อ่านสักนิด เธอมารอเค้ากว่าสองชั่วโมงแล้ว น้ำส้มหมดไปสองแก้ว จานขนมวางเต็มโต๊ะรับแขกแต่ไม่ได้รับการสนใจ นิตามองออกไปข้างนอกฟ้าเริ่มมืดแล้ว รอบหนังเลยไปกว่าชั่วโมงแล้วแต่พี่นายยังทำงานไม่เสร็จ สองทุ่มกว่าแล้ว นิตาลุกขึ้นยืน เเล้วเดินออกจากห้องไปโดยที่เจ้าของห้องยังไม่ออกจากห้องประชุม เลขาสาวใหญ่ยิ้มหน้าเจื่อนกว่าห้าชั่วโมงที่เธอมารอเค้า นัดกันแล้วแท้ๆ

นายเดินออกมาจากห้องอย่างเหนื่อยอ่อน งานด่วนมีปัญหาการประชุมด่วนวันนี้กินเวลาไปกว่าเจ็ดชั่วโมง เค้ามองนาฬิกาข้อมือ สามทุ่มกว่าแล้ว นิตาคงรอแย่ เลขาแจ้งว่านิตามารอ เค้าไม่ได้เปิดไลน์อ่านเพราะอยากจะตั้งสมาธิทำแต่งาน ห้องทำงานว่างเปล่า นิตากลับไปแล้ว เกือบสองชั่วโมง น่าจะถึงบ้านแล้ว มือหนากดโทรหานิตา เป็นดังคาด เธอไม่รับสาย นายถอนหายใจออกมา เค้าผิดเต็มประตู มือหนาโทรหาร้านดอกไม้เจ้าประจำ สั่งลิลลี่สีขาวช่อใหญ่ แล้วให้นำไปส่งให้ที่บ้าน แค่นี้ก็น่าจะพอแล้ว

เด็กรับใช้หอบดอกไม้ช่อใหญ่ขึ้นมาให้บนห้อง พร้อมขอความในไลน์ส่งมาขอโทษและจะชดเชยให้สองเท่า ความขุ่นเคืองที่มีมาวันนี้หายหมด เสียงเรียกหาแจกันใบใหญ่ดังลั่นบ้าน ลิลลี่สีขาวช่อใหญ่มาก เพียงพอแล้วสำหรับคำขอโทษ สาวน้อยยิ้มหน้าบานอย่างมีความสุข

มือบางจับกระชับมือพี่นายแน่น วันนี้เค้ามาเดินห้างเพื่อดูทำเลเปิดร้านใหม่ที่เพิ่งลงทุนจึงโทรนัดนิตามาเพื่อชดเชยให้ นิตารีบมารอทันทีที่เค้านัด พี่นายบอกว่าบ่ายวันนี้เป็นบ่ายของนิตายาวไปถึงห้าโมงเย็น สาวน้อยยิ้มแฉ่ง เธอกระชับมือเค้าแน่นจับจูงเดินตามเธอไปร้านแบรนด์ดัง เลือกเสื้อผ้า และรองเท้า พี่นายจ่ายให้หมด ชายหนุ่มวัยรุ่นแอบมองนิตาอยู่หน้าร้าน ท่าทางเป็นลูกคนรวย หน้าตาขาวตี๋ ดูดีเหมือนกัน สายตาของเด็กหนุ่มมองนิตาเหมือนจะสนใจ เค้ามองอย่างไม่ชอบใจ อายุเท่าไหร่อยากมีแฟน เค้าจูงมือเธอออกนอกร้าน นิตาไม่ทันสนใจอะไรเดินตามออกมา

"เวลาไปเรียนมีใครมาจีบไหม"

เค้าถามเธอ นิตายิ้มหวาน

"หวงนิตาหรอคะ นิตารู้นะ"

เธอเฉไฉไม่ยอมตอบ

"พี่ถามเรา ไม่ใช่ให้เรามาย้อนถาม"

"ก็มีบ้างค่ะ คนที่มาจีบ แต่นิตาไม่สนใจใครหรอกค่ะ นิตามีแฟนแล้ว"

"โตกว่านี้ก่อนค่อยมีแฟน"

เค้าบอกเธอ นิตานิ่งคิด "20มีแฟนได้ไหมคะ"

เค้าพยักหน้าเบาๆ

"อีก5ปี พี่นายเป็นแฟนนิตานะคะ รอนิตาแปปเดียว อย่าเพิ่งแก่ไปซะก่อนละ"

ท้ายเสียงกลั้วหัวเราะที่หลอกด่าเค้าได้ นายยิ้มออกมากับคำพูดของเธอ

สาวน้อยโตขึ้นทุกวัน เธอสวย มีเสน่ห์และแสนจะเอาแต่ใจ มีเพียงพี่นายคนเดียวที่นิตายอมทุกสิ่ง ปีนี้เธออายุเต็ม17ปีแล้ว ในวงสังคมมีการจัดงานของร้านเพชรแบรนด์ดังต้องการทาบทาม

นิตาให้ไปเดินแบบในงานนี้ มีหลายบ้านที่ยอมทุ่มเงินหลักล้านเพื่อให้ลูกสาวตัวเองได้ไปเดิน แต่นิตาไม่ใช่แบบนั้น เธอสวย เธอดัง ของจริง คุณพิมอยากอวดลูกสาวยินดีสนับสนันเต็มที่ แต่นิตาปฎิเสธ ไม่ๆท่าเดียว เรื่องนี้ถึงหูพี่นายให้ช่วยพูด น้อยครั้งที่เค้าจะโทรหาเธอ แต่วันนี้เค้าโทรมา นิตายิ้มหวานอย่างดีใจ พี่นายไม่อ้อมค้อมบอกถึงเหตุผลที่โทรมา

นิตาอดน้อยใจไม่ได้ แต่ก็ฟังเค้าพูด เธอมีข้อแม้ว่า

"ถ้านิตาไปเดินแบบแล้วพี่นายเอาดอกไม้ไปให้ นิตาจะเดิน แต่ถ้าพี่นายผิดคำพูดนิตาจะอาละวาดบนเวทีเลย "

นายรับคำว่าจะไปดูแน่นอน นิตายิ้มหวานกับโทรศัพท์อย่างมีความสุข พี่นายของนิตาอยากให้นิตาทำอะไร นิตาจะทำให้ทุกอย่าง เธอบอกกับตัวเองในใจก่อนจะลงไปบอกกับคุณแม่ว่าจะเดินแบบงานเครื่องเพชรให้คุณแม่ตามที่ต้องการ คุณพิมยิ้มอย่างดี พี่นายเก่งมาก พี่นายเอาอยู่จริงๆ