แชร์

ตอนที่ 47 - ปกป้อง

ผู้เขียน: C
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-11-21 21:25:32

"แม่จ๋า... ดอกแก้วไม่ได้ทำ"

ดอกแก้วบอกเสียงสั่น คลานเข่าเข้าไปหาคนเป็นแม่ สองมือที่เปื้อนเลือดกอดขาผู้ให้กำเนิดไว้แน่น

“ดอกแก้วไม่ได้ทำ”

“มึง...” เสียงรวยรินดังขึ้นจากด้านหลัง ดอกแก้วชะงัก เธอหันกลับไปมองคนที่นอนจมเลือดทั้งน้ำตา “อีฆาต...กร”

“ไม่ใช่! ดอกแก้วไม่ใช่ฆาตกร!”

“มึงแทงกู... มึงต้องติดคุก อึก!”

“ไม่! ดอกแก้วไม่ได้ทำ!!” เด็กสาวกรีดร้องเสียงดัง เธอเหมือนสติหลุดไปแล้ว พยายามร้องบอกว่าตัวเองไม่ได้ทำร้ายใคร ทั้งๆ หลักฐานคาตาแบบนี้ “แม่เชื่อดอกแก้วนะ ดอกแก้วไม่ได้ทำ”

ร่างโปร่งของคนเป็นแม่ทรุดนั่งลงตรงหน้าลูกสาว ฝ่ามือหยาบกร้านยกขึ้นเช็ดน้ำตาให้ลูกรัก เธอร้องไห้ออกมา ยิ่งเห็นว่าลูกกำลังแย่เธอยิ่งเหมือนใจจะขาดรอนๆ

“แม่เชื่อ ดอกแก้วไม่ได้ทำ”

“อีเรือง!” ฝ่ายคนเจ็บเรียกเมียเสียงดังเท่าที่จะดังได้ ร่างกายไร้เรี่ยวแรงพยายามคืบคลานเข้ามาใกล้สองแม่ลูก “ลูกมึง...แทงกู”

“ดอกแก้วไม่ได้ทำ!!” ดาวเรืองตะโกนใส่หน้าจนอีกฝ่ายนิ่งค้าง ตั้งแต่อยู่กินกันมาดาวเรืองไม่เคยขึ้นเสียงใส่ผัวคนนี้ เพราะเธอเกรงใจที่ใช้เงินของเขาส่งเสียค่าเทอมค่ากินให้ลูก นี่เป็นครั้งแรก... “ดอกแก้วไม่ได้ทำ กูต่างหากที่เป็นคนแทง
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

  • เด็กเสี่ย NC-25   ตอนที่ 48 - หึง!

    หวังซูฮวามองร่างสูงใหญ่ที่รีบเดินออกไปทำตามคำสั่งขาแทบพันกัน ก่อนจะหันไปมองคู่หมายที่ยืนล้วงกระเป๋าเก๊กท่าที่คิดว่าขรึมเสียเหลือเกินอย่างคนวางมาดเธอหมั่นไส้ในตอนแรกที่รู้ว่าพิธานคือคนที่พ่ออยากให้แต่งงานด้วย เธอไม่ได้ขัดข้องแม้จะไม่พอใจที่ถูกบังคับ เพราะลึกๆ แล้วเธออยากหลุดจากกรอบของพ่อบ้าง ตั้งแต่เล็กจนโตเธอไม่เคยมีชีวิตเป็นของตัวเอง แม้แต่ตอนที่ไปเรียนต่อต่างประเทศก็ยังต้องอยู่ในสายตาพ่อตลอดการแต่งงานคือทางเดียวที่จะทำให้เธอหลุดพ้นได้กอปรกับพิธานเองก็เป็นผู้ชายโปรไฟล์ดี ทั้งหน้าตาและฐานะก็อยู่ในระดับแนวหน้า ไหนจะความเก่งและขยันที่พัฒนาบริษัทให้เติบโตได้ในเวลาไม่ถึงสิบปี เธอจึงรู้สึกว่าสามารถฝากชีวิตไว้กับผู้ชายคนนี้ได้ ทำเป็นหลับหูหลับตาทุกครั้งที่ได้ยินข่าวว่าพิธานรับผู้หญิงมาเลี้ยงเป็นตัวเป็นตน เพราะเธอมั่นใจว่าผู้ชายแบบพิธานมีความรับผิดชอบพอ ถ้าเมื่อไหร่ที่เธอกับเขาหมั้นกันอย่างเป็นทางการ เธอเชื่อว่าพิธานจะหยุดทุกอย่างจนกระทั่งวันนั้นที่เธอได้เห็นพิธานอยู่กับผู้หญิงคนหนึ่งเธอไม่รู้หรอกว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร แม้เธอจะรู้มาบ้างว่าพิธานรับผู้หญิงมาเลี้ยง แต่เธอไม่เคยดิ้นรนอยาก

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-21
  • เด็กเสี่ย NC-25   ตอนที่ 49 - ขำระความ

    ทำงานกับพิธานมาแปดปีเต็ม มาร์คไม่เคยรู้สึกว่าเจ้านายของเขาน่ากลัวเท่าวันนี้มาก่อน หางตาของลูกน้องคนสนิทเหลือบมองร่างสูงใหญ่ที่นั่งอยู่ตอนหลังของรถหลายครั้ง และแต่ละครั้งเขาก็ต้องรีบถอนสายตากลับมา ก่อนที่จะถูกหางเลขไปด้วยหลังจากที่เขารายงานเรื่องทั้งหมดที่เจ้านายให้ไปสืบให้ฟัง พิธานก็เหมือนมีเงามืดใหญ่ๆ มาปกคลุมอยู่รอบตัว พิธานไม่ได้โวยวายออกมาแม้แต่คำเดียว ทั้งยังสงบได้อย่างไม่น่าเชื่อ แต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่มีใครเข้าหน้าพิธานติด แม้แต่คุณดอกแก้วก็ยังถูกสั่งให้อยู่แต่บนเพนท์เฮ้าส์ไม่ให้ออกไปไหนท่ามกลางคลื่นทะเลที่เงียบสงบ มาร์ครู้สึกได้ว่าพายุลูกใหญ่กำลังจะพัดผ่านเข้ามารถคันหรูจอดลงที่หน้าคอนโดที่คุ้นเคย เมื่อก่อนพิธานมาที่นี่ค่อนข้างบ่อย แต่พอหลังจากมีดอกแก้ว เขาก็ไม่ค่อยได้มาที่นี่อีก เขาเป็นคนซื้อที่นี่ด้วยเงินสด และพอตัดสินใจจบความสัมพันธ์ เขาก็ยกห้องที่ซื้อไว้ให้คนที่อาศัยมาแรมปีเป็นเจ้าของแทนแต่วันนี้เขาจะมาทวงทุกอย่างคืน ในเมื่อคิดจะทำร้ายคนที่เขารัก เขาก็จะไม่ให้อะไรติดตัวไปแม้แต่บาทเดียว!ไม่ต้องรอให้ลูกน้องเปิดประตูให้เหมือนทุกที พิธานก็เป็นคนดันประตูออกกว้างด้วยตัวเอง ก่อน

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-21
  • เด็กเสี่ย NC-25   ตอนที่ 50 - สารภาพ

    “กลับมาแล้ว”ทันทีที่ออกจากลิฟต์มาได้พิธานก็ส่งเสียงไปก่อนตัว ร่างสูงนั่งลงบนเก้าอี้นุ่มเพื่อถอดเปลี่ยนรองเท้าหนังเป็นรองเท้าใส่ในบ้านสบายๆ เมื่อจัดการตัวเองเรียบร้อยพิธานก็ลุกขึ้นยืนเต็มความสูง“ดอกแก้ว?” พิธานแอบสะดุ้งเล็กน้อย เพราะไม่รู้ว่าคนรักมายืนตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ มาเงียบๆ แบบนี้เขาก็ตกใจเป็นเหมือนกัน“เหนื่อยไหมคะวันนี้?”ดอกแก้วถามเหมือนทุกวัน มือบางเอื้อมไปถอดสูทสีเข้มให้อีกฝ่าย ซึ่งพิธานก็ยอมให้ดอกแก้วปรนนิบัตรแต่โดยดี“ไม่ค่อยเท่าไหร่” พิธานก็ยังเป็นพิธาน เขาตอบกลับเรียบๆ ก่อนจะหันไปสบตากวางคู่นั้น “เห็นหน้าเธอก็หายเหนื่อยแล้ว”“คิดไปเองแล้วค่ะแบบนี้”ดอกแก้วซ่อนใบหน้าร้อนๆ ของตัวเองด้วยการหันหลังหนี ก่อนจะเดินนำเข้าไปในตัวเพนท์เฮ้าส์พร้อมเสื้อสูทบนแขน“ดอกแก้วลงไปหาคุณมาเมื่อบ่าย แต่คุณไม่อยู่”ดอกแก้วเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้ให้พิธานฟัง เธอไม่ได้ติดใจอะไรเพราะคุณเกวก็บอกชัดเจนอยู่แล้วว่าพิธานออกไปทำงานข้างนอก แต่คำพูดเรียบๆ ของเธอมันทำให้คนฟังร้อนรนแปลกๆเขาไม่อยากโกหกดอกแก้ว แต่เขาก็กลัวว่าเธอจะไม่สบายใจ“ออกไปข้างนอกมาก็ไปอาบน้ำให้สบายตัวก่อนเถอะค่ะ” ดอกแก้วหัน

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-21
  • เด็กเสี่ย NC-25   ตอนที่ 51 - วิธีง้อ

    “หรือเราจะปั๊มลูกรอตั้งแต่ตอนนี้เลยดี?”เสียงทุ้มกระซิบข้างหูก่อนที่ทั้งคู่จะล้มตัวลงนอน ดอกแก้วชะงักมือที่กำลังยกผ้าห่มขึ้น มองพิธานตาค้าง“คะ?”“ถ้าตรงนี้...” มือหนาวางลงบนหน้าท้องที่ยังแบนราบ ชวนให้ดอกแก้วหลุบตามองตามมือนั้นไปด้วย “มีลูกของเราอยู่ก็คงดี”“คุณพิธาน...” ดอกแก้วอดเรียกอีกฝ่ายให้กลับมาปัจจุบันไม่ได้ เธอเบนสายตาจากท้องตัวเองมาที่ใบหน้าคมเข้ม “เป็นดอกแก้ว ดีแล้วใช่ไหมคะ?”“หมายความว่ายังไง?”“หมายความว่า...” ดอกแก้วกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก “เลือกให้ดอกแก้วเป็นแม่ของลูก คุณคิดดีแล้วใช่ไหมคะ?”“ทำไมถึงถามแบบนั้น?” น้ำเสียงพิธานแฝงด้วยความไม่พอใจ มือหนาผละออกห่างทันที ตาคมจ้องมองคนรักเพื่อกดดันเอาคำตอบทำไมดอกแก้วถึงพูดแบบนั้น พิธานไม่รู้ว่าเธอกำลังกลัวอะไรอยู่ แต่คำพูดของเธอทำให้เขารู้สึกโกรธจริงๆ“คุณพิธาน...”พิธานไม่พูดอะไรอีก เขาทิ้งหางตาให้ดอกแก้วรู้ว่ากำลังน้อยใจ ก่อนจะล้มตัวลงนอนหันหลังให้คนรัก ไม่เหมือนวันก่อนๆ ที่ต้องหันหาเข้าหากันและโอบกอดเธอเอาไว้“คุณพิธาน...” ดอกแก้วเบ้หน้า ความคิดเล็กคิดหน่อยของเธอทำให้คุณพิธานงอนเสียแล้ว เธอไม่เคยง้อใครมาก่อน และก็ไม่เคยค

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-21
  • เด็กเสี่ย NC-25   ตอนที่ 52 - การเดินทางครั้งสำคัญ

    ดอกแก้วลุกขึ้นจากเตียงพร้อมกับความเมื่อยขบ ร่างกายเธอปวดร้าวเหมือนโดนรถเหยียบมานับครั้งไม่ถ้วน ทั้งยังอ่อนเพลียเพราะเมื่อคืนกว่าจะได้นอนก็ค่อนคืนเข้าไปแล้ว แต่ความเคยชินก็ปลุกให้เธอตื่นขึ้นมาตอนหกโมงตรงเหมือนทุกวันอยู่ดีแต่ดูเหมือนว่าเธอจะตื่นสายกว่าใครอีกคนที่นอนดึกไม่ต่างกัน ดอกแก้วฝืนร่างกายให้ลุกขึ้น เนื้อตัวของเธอไม่ได้เปลือยเปล่าเพราะจำได้รางๆ ว่าใครอีกคนเช็ดตัวรวมถึงใส่เสื้อผ้าให้เธอแล้ว แขนเรียวเอื้อมไปจัดที่นอนให้เรียบร้อยแม้จะไม่ช่วยอะไรมาก แต่เธอก็ทดเอาไว้ในใจว่าเดี๋ยวจะเข้ามาถอดผ้าออกซัก หลังจากที่ตามหาคนร่วมเตียงเคียงหมอนเจอแล้วหญิงสาวเดินออกจากห้องนอนเหมือนแมวย่อง เธอรู้สึกขัดๆ ที่ส่วนเร้นลับเล็กน้อย อาจจะเพราะห่างหายมาซักพัก โชคดีที่ไม่ได้ฉีกขาดจนมีเลือดออกเหมือนครั้งแรกๆเพียงแค่โผล่พ้นระเบียงชั้นลอยออกไป ดอกแก้วก็ได้เห็นคนที่ตามหายืนจิบกาแฟอยู่ริมสระน้ำ ท่าทางของเขาดูสบายจนเธอไม่กล้าลงไปขัดแสงแดดในยามเช้าดูอบอุ่น ทำให้บรรยากาศของเมืองหลวงดูดีอย่างไม่น่าเชื่อ แต่สิ่งที่ดูดีที่สุดไม่ใช่แสงแดด แต่เป็น... ร่างกายสูงใหญ่แต่สมส่วนของคนที่เธอรักดวงตากวางทอดมองร่างแกร่งที

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-21
  • เด็กเสี่ย NC-25   ตอนที่ 53 - อดีตเสี่ย

    แม้จะพิธานจะรับรู้มาว่าที่นี่เป็นหมู่บ้านในอำเภอเล็กๆ แต่เขาก็ไม่คิดว่าหมู่บ้านนี้จะใหญ่ขนาดนี้ขับรถมาอีกกว่าสิบห้านาทีจากจุดที่เจอเด็กชายเอ็มเขาก็เจอกับตลาด ตลอดทางพิธานเห็นบ้านคนตั้งอยู่เรียงราย และที่ตลาดเริ่มมีผู้คนมาเปิดร้านรวงบ้างประปราย ทุกสายตาของชาวบ้านแทบจะมองมาที่รถเขาเป็นตาเดียว พิธานทำเป็นไม่สนใจ เขาตั้งหน้าตั้งตาขับรถต่อไปตามทางที่ดอกแก้วบอกพ้นตลาดมาได้ราวสองกิโลเมตร ดอกแก้วก็บอกให้เขาชะลอรถ แถวนี้ค่อนข้างคึกคักไม่ต่างจากช่วงตลาด บ้านที่อยู่ในระแวกนี้เป็นบ้านทรงทันสมัยสลับกับบ้านทรงดั้งเดิมบ้าง และดอกแก้วก็บอกให้เขาหยุดที่หน้าบ้านครึ่งตึกครึ่งไม้หลังหนึ่ง“ที่นี่เหรอ?” พิธานหันไปถามคนข้างกายเพื่อความมั่นใจ บ้านของดอกแก้วไม่ได้เหมือนภาพที่เขาคิดไว้ เป็นบ้านที่ดูดีไม่น้อย ด้านล่างของตัวบ้านมีโต๊ะกินข้าวยาวๆ สามตัว และเก้าอี้ที่ประกบคู่กับโต๊ะฝั่งละตัวแต่ถูกยกขึ้นวางบนโต๊ะเพื่อเป็นการบอกว่าวันนี้ร้านไม่ได้เปิดให้บริการส่วนของหน้าบ้านมีตู้กระจกคล้ายร้านข้าวแกงในกรุงเทพฯ ตู้ค่อนข้างใญ่ บ่งบอกว่าที่นี่คงทำอาหารขายแต่ละวันเป็นจำนวนมาก“ใช่ค่ะ”ดอกแก้วบอกพิธานแค่ไหน ก่อนที่เธ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-21
  • เด็กเสี่ย NC-25   ตอนที่ 54 - เลือก

    “แต่ผมขอบคุณคุณน้านะครับ ที่ส่งดอกแก้วไปอยู่ที่นั่น”“.....”“...จนทำให้ผมได้เจอกับเธอ”พูดจบ พิธานก็กลั้นหายใจ เขาเตรียมใจยอมรับความเจ็บถ้าหากแม่ของดอกแก้วจะตีเขาอีก แต่ผ่านไปหลายนาทีแล้วหลังของเขาก็ยังไม่ถูกฟาดอย่างที่คิดไว้“แม่จ๋า”ดอกแก้วกุมมือมารดาเอาไว้ เธอมองคนที่นั่งอยู่ที่พื้นด้วยความเป็นห่วง และทั้งหมดนั้นก็อยู่ในสายตาของผู้ใหญ่อย่างดาวเรือง“คุณต้องการจะพูดอะไร?” ดาวเรืองพูดขึ้นมาในที่สุด เสียงของเธอยังแข็งและห้วนจัด แต่แค่ไม่มีการทำร้ายร่างกายกันอีกดอกแก้วก็พอใจแล้ว “อย่ามาพูดอ้อมค้อม ฉันชอบคนตรงๆ”“ผมรักเธอครับ” ในเมื่อว่าที่แม่ยายบอกว่าชอบคนตรงๆ พิธานก็จะพูดตรงๆ ไม่มีอ้อมโลกอีก “ผมรักดอกแก้ว”“คุณพิธานคะ!”แก้มใสขึ้นสีแดงก่ำทันที ไม่ใช่ครั้งแรกหรอกที่พิธานพูดคำว่ารักให้ได้ยิน แต่มันเป็นครั้งแรกที่เขาพูดต่อหน้าบุคคลที่สาม และที่ยิ่งกว่าคือคนๆ นั้นเป็นแม่ของเธอเอง...“รัก?” ดาวเรืองส่งเสียงหึในลำคอ เธอเมินหน้าไปทางอื่นที่ไม่มีลูกและเสี่ยของลูกอยู่ในสายตา “รักอะไรดอกแก้วมัน รักร่างกายมันหรือคุณ?”คำถามของคนเป็นแม่ทำให้ดอกแก้วรู้สึกปวดหนึบที่กลางใจ ไม่ใช่ว่าเธอไม่เชื่อในควา

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-21
  • เด็กเสี่ย NC-25   ตอนที่ 55 - ทางที่เลือกเดิน

    “คุณพิธานเรียกประชุมบอร์ดบริหารด่วนตอนบ่ายสอง”“เกิดเรื่องอะไรขึ้น?”“ฉันก็ไม่รู้... ไม่มีใครรู้เลย”.เช้าวันทำงานแรกของสัปดาห์เกิดเรื่องโกลาหลขึ้นภายในบริษัท การเรียกประชุมกะทันหันทำให้ทุกคนหวาดระแวงว่าจะเกิดเรื่องไม่ดีขึ้น ในยุคที่เศรษฐกิจย่ำแย่ลงทุกวัน พนักงานตาดำๆ ได้แต่ภาวนาว่าอย่าให้มันเป็นเรื่องของการปลดพนักงานออกเลย เพราะในตอนนี้การจะหางานใหม่นั้นเป็นเรื่องที่ยากยิ่งกว่าอะไรทุกคนต่างทำงานด้วยจิตใจที่ว้าวุ่น ต่างจากคนออกคำสั่งที่กำลังเท้าคาง นั่งมองคนรักจัดขนมและกาแฟให้อย่างเพลินตา“ทานกาแฟหน่อยเถอะค่ะ เมื่อเช้าคุณไม่ค่อยได้ทานอะไร”“อืม...” พิธานลุกจากเก้าอี้ตัวนุ่ม ขายาวก้าวเข้าไปหาคนที่ก้มๆ เงยๆ แขนแกร่งเกี่ยวเอวบางเข้ามาในอ้อมกอด ก่อนจะหอมแก้มนุ่มๆ ไปหนึ่งที “กลิ่นกาแฟติดแก้ม”“ก็ดอกแก้วชงกาแฟให้คุณ”ดอกแก้วกุมแก้มข้างที่ถูกหอมไว้ เธอพยายามดิ้นรนออกจากอ้อมแขนที่รัดแน่นยิ่งกว่าคีมเหล็ก แต่มันก็ไม่ได้ผล“ไม่ได้ว่าอะไร แค่จะบอกว่าอยากกินเธอแทนกาแฟในแก้วเฉยๆ”“คุณพิธาน! พอเลยนะคะ”ดอกแก้วตีแขนที่กอดอยู่บนเอวแรงๆ แก้มทั้งสองข้างร้อนจัด ดันคนตัวใหญ่ให้ออกห่างอีกครั้ง ซึ่งครั้งน

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-21

บทล่าสุด

  • เด็กเสี่ย NC-25   เด็กเสี่ยพิเศษ 2 - เมียเด็ก

    ฤกษ์ส่งตัวเข้าหอของพิธานกับดอกแก้วคือสองทุ่มตรง ที่จริงแล้วดาวเรืองหาฤกษ์ที่ดีกว่านี้ได้ แต่เพราะมันดึกเกินไปและพิธานไม่อยากให้คนท้องอ่อนๆ ต้องเข้านอนดึก เขาจึงขอแม่ยายให้หาฤกษ์ใหม่ให้เป็นช่วงหัวค่ำแทน ดังนั้นหลังจากพูดคุยบนเวทีเสร็จแขกที่มาร่วมงานก็ไม่ได้เห็นหน้าบ่าวสาวอีก รวมถึงเด็กๆ ทั้งสองก็มีพี่เลี้ยงพาไปอาบน้ำนอน กลายเป็นว่างานเลี้ยงฉลองงานแต่งที่ยิ่งใหญ่จบลงภายในระยะเวลาสั้นๆ แต่ก็เต็มไปด้วยความอบอุ่นที่ฝังอยู่ในใจแขกเหรื่อทุกคนไม่รู้ลืมห้องสวีทราคาคืนละสองหมื่นคือห้องหอในค่ำคืนนี้ พิธานกับดอกแก้วนั่งอยู่บนพื้น รอคอยให้ญาติผู้ใหญ่เข้ามาอวยพรก่อนส่งตัวตามพิธี อดีตเสี่ยหนุ่มตื่นเต้นจนมือชื้นเหงื่อ ถ้าตามพฤตินัยพิธานเข้าหอกับภรรยามานับครั้งไม่ถ้วนจนมีตัวน้อยคนที่สามแล้ว แต่ถ้าตามพิธีจริงๆ นี่เป็นครั้งแรก“ตื่นเต้นหรือคะ?” เสียงหวานเอ่ยถามสามี พิธานดูลุกลี้ลุกลนไม่เป็นตัวเองเหมือนเคย ลบภาพนักธุรกิจหนุ่มมาดขรึมไปจนหมด“ตื่นเต้นสิ ดอกแก้วไม่ตื่นเต้นเหรอ?”“ตื่นเต้นค่ะ”พิธานมองภรรยาที่ส่งยิ้มหวานมาให้ เธอบอกว่าตื่นเต้น แต่ท่าทางของดอกแก้วกลับดูปกติ “คงมีแค่คุณพิธานสินะที่อยู่ไม่สุข”

  • เด็กเสี่ย NC-25   เด็กเสี่ยพิเศษ 1 - รักนิรันดร

    เสียงเปิดประตูห้องน้ำเรียกสายตาจากคนบนเตียงให้หันไปมอง พิธานวางหนังสือที่อ่านอยู่ลง ก่อนจะเดินเข้าไปโอบกอดภรรยาที่ดูอ่อนล้ากว่าปกติหลวมๆ“เหนื่อยมากไหม?”ช่วงนี้เป็นช่วงเตรียมตัวสำหรับงานแต่ง และเพราะงานแต่งที่จะจัดขึ้นไม่ใช่งานเล็กๆ เหมือนที่เชียงใหม่ เพื่อหน้าตาของเจ้าของบริษัทอย่างพิธานจึงทำให้งานที่ควรจะสบายๆ กลับจริงจังขึ้น ข่าวการแต่งงานแพร่กระจายอย่างรวดเร็ว สื่อหลายสื่อให้ความสนใจทั้งยังขอสัมภาษณ์ราวกับพิธานเป็นดาราดัง แม้จะไม่ชอบใจแต่พิธานก็ปฏิเสธไม่ได้ เพราะการได้พื้นที่สื่อก็มีประโยชน์กับบริษัทของเขามากพอสมควรพิธานเลยจัดการนัดสื่อทั้งหลายให้มาสัมภาษณ์ที่เพนท์เฮ้าส์ โดยมีข้อแม้ว่าเขาอนุญาตให้แต่จะสำนักส่งทีมงานมาได้ไม่เกินสองคนเท่านั้น เพราะกลัวว่าเด็กๆ จะตื่นเพราะเจอคนเยอะเด็กๆ ที่ว่าหมายถึงลูกชายและลูกสาวของพิธานกับดอกแก้ว ส่วนหนึ่งที่สื่ออยากสัมภาษณ์เป็นเพราะเด็กปริศนาสองคนนี้ด้วย พิธานไม่ค่อยพาลูกออกงานที่ไหน และการสัมภาษณ์ในครั้งนี้ก็จะเป็นการเปิดตัวอย่างจริงจังครั้งแรก“เหนื่อยค่ะ”ดอกแก้วไม่โกหก เธอเหนื่อยเหมือนตัวจะขาด วันนี้เธอต้องไปลองชุดเจ้าสาวที่จะใช้ในงานทั้งห

  • เด็กเสี่ย NC-25   บทส่งท้าย

    สามปีต่อมา.“พี่ดล ไหนกระเป๋าที่คุณยายให้คับ?”“นี่คับ!”“น้องดาว ชุดที่คุณปู่ซื้อให้ไม่อึดอัดเกินไปใช่ไหมคะลูก?”“ม่ายค่า”“ดีมาก ถ้าอย่างนั้นเราไปรอแด๊ดดี้กับคุณแม่ที่รถกัน”“เย้ๆ”เสียงเจี๊ยวจ๊าวของสองเด็กและสองผู้ใหญ่เงียบหายไป แทนที่ด้วยเสียงหัวเราะของคนเป็นพ่อและแม่ ดอกแก้วที่กำลังเก็บของชิ้นสุดท้ายใส่กระเป๋าส่ายหน้าไปมาด้วยความเอ็นดู ส่วนพิธานเองก็อมยิ้มเพราะเสียงสดใสของลูกๆ ที่เป็นเหมือนยาวิเศษช่วยเติมเต็มพลังชีวิตให้กับเขาแค่ตื่นมาแล้วได้ยินเสียงลูกทุกวัน แค่นี้คนเป็นพ่อก็มีความสุข มีแรงทำงานได้ทั้งวันแล้ว“คุณลืมอะไรหรือเปล่าคะ?” เสียงหวานของดอกแก้วเอ่ยขึ้น ดวงตากวางกวาดมองไปทั่วห้องเพราะกลัวว่าจะหลงลืมอะไรวันนี้เธอและครอบครัวจะไปเที่ยวทะเลกัน เป็นครั้งแรกในรอบปีที่มีเวลามากพอจนพาลูกๆ ไปเปิดหูเปิดตาได้ ไม่ใช่ว่าเธอและพิธานงานยุ่งจนไม่มีเวลาว่าง แต่เพราะตอนนี้พนธกรใกล้ขึ้นชั้นประถมหนึ่งแล้ว ส่วนพริบพราวดาว ลูกสาวอีกคนก็เรียนเตรียมอนุบาลอยู่ คนที่ไม่มีเวลาคือเด็กๆ ทั้งสองคนต่างหาก“เหมือนจะลืมนะ”“ลืมอะไรคะ-“ ยังไม่ทันได้ถามจนจบ แก้มใสก็ถูกจมูกโด่งกดลงมาแนบแน่นฟอด!“คุณพิธ

  • เด็กเสี่ย NC-25   ตอนที่ 72 - ของขวัญพิเศษ

    “น้องดล ไหนเรียกแด๊ดเร็วเข้า แด๊ด”“แด๊ะ”“ไม่ใช่ลูก แด๊ด ไม่แด๊ะ”“แด๊ะ”“เฮ้อ...”พิธานหมดแรงจะสอนเจ้าตัวแสบ ร่างสูงทิ้งตัวลงนอนในคอกกั้นที่ปูด้วยพื้นนุ่มสำหรับลูก และเมื่อพนธกรเห็นพ่อนอนหมดแรงอยู่ก็คิดว่าอีกฝ่ายจะเล่นด้วย“อุ่ก! ตัวแสบ ตัวหนักแบบนี้กระโดดลงมาได้ยังไง”“คิก คิก”“หัวเราะงั้นเหรอ? มาให้แด๊ดฟัดพุงซะโดยดีเจ้าอ้วน”“มะ... คิกๆ กรี๊ด!!”เสียงหัวเราะสลับกับเสียงกรี๊ดทำให้คนเป็นแม่อดใจไม่ไหว ดอกแก้วละมือจากงานที่ทำค้างไว้ ก่อนจะเดินมาดูว่าสองพ่อลูกเขาเล่นซนอะไรกันภาพที่เธอเห็นคือร่างใหญ่ของสามีนอนหงายอยู่บนพื้น โดยที่บนตัวมีร่างอวบอ้วนของลูกชายนอนทับอยู่ ใบหน้าคมพยายามก้มลงฟัดพุงเจ้าตัวแสบ และนั่นคือสาเหตุที่พนธกรทั้งหัวเราะและกรี๊ดลั่นบ้านแบบนี้“คุณพิธาน”ดอกแก้วยืนดูซักพัก เมื่อเห็นว่าลูกเริ่มเหนื่อยแล้วจึงเรียกสามีไว้“พอแล้วค่ะ เดี๋ยวคืนนี้น้องดลเก็บเอาไปฝัน”คำเตือนของดอกแก้วทำให้พิธานหยุดชะงักแทบจะทันที ใบหน้าคมบิดเบี้ยวเล็กน้อย เมื่อนึกถึงวีกรรมของลูกชายเมื่ออาทิตย์ก่อนพิธานเป็นผู้ชาย และพนธกรเองก็เป็นลูกชาย การเล่นกับลูกของพิธานจึงค่อนข้างหวาดเสียวตามประสา พิธาน

  • เด็กเสี่ย NC-25   ตอนที่ 71 - เด็กชายพนธกร

    หลังจากคลอดลูกชายคนแรกได้ห้าวัน ดอกแก้วก็ได้รับอนุญาตจากหมอน้ำให้กลับมาพักที่บ้านได้พิธานยังคงแย้งเหมือนเคย ชายหนุ่มกังวลไปสารพัด ต่างจากดอกแก้วที่อยากกลับบ้านเต็มทน เธอไม่ชอบนอนโรงพยาบาลเท่าไหร่ และเธอก็ไม่ได้เจ็บตรงไหนแล้วด้วยโต้แย้งกันอยู่นานสุดท้ายพิธานก็เป็นคนแพ้ แม้ไม่เต็มใจแต่เขาก็ขัดภรรยาไม่ได้ สิ่งเดียวที่เขาทำได้คือขอให้คนเป็นอาช่วยงานอีกซักพัก เพราะตนอยากใช้เวลาอยู่กับลูกในช่วงแรกให้มากเท่าที่จะทำไดใครๆ ก็รู้ว่าเหตุผลที่พิธานพูดนั้นเป็นแค่ข้ออ้าง คุณพ่อมือใหม่ทำราวกับว่าที่ทำงานกับบ้านที่อยู่อาศัยไกลกันมากมาย ทั้งๆ ที่ความจริงห่างกันเพียงไม่กี่ชั้น ใช้เวลาไม่ถึงสองนาทีก็กลับมาหาลูกได้โดยไม่ต้องกระทบกับงานที่ทำ แต่เพราะพิธานกังวลมากเกินไป รวมถึงเห่อลูกชายตัวน้อยที่ยังไม่รู้ความจนไม่อยากไปทำงานก็เท่านั้น“กินเก่งจังเลยลูกชาย”ชายร่างสูงใหญ่นั่งขัดสมาธิอยู่บนเตียงหนุ่ม ตาคมจ้องมองแก้มป่องๆ ที่ขยับขึ้นลงยามที่ได้ดูดกลืนน้ำนมจากมารดา ลูกชายของเขาช่างเลี้ยงง่ายเหลือเกิน นอกจากกินนมเป็นตั้งแต่ครั้งแรกแล้ว ยังไม่เคยงอแงไม่มีเหตุผลนอกเสียจากเวลาที่ท้องหิวพนธกร ลูกชายของดอกแก้วแล

  • เด็กเสี่ย NC-25   ตอนที่ 70 - ชีวิตใหม่

    สัปดาห์ที่สามสิบสอง ดอกแก้วรู้สึกเหนื่อยง่ายกว่าเดิม เธอไม่สามารถเข้าครัวช่วยแม่ทำกับข้าว หรือลุกเดินเร็วๆ ได้เหมือนปกติ และนั่นทำให้จิตใจของคุณแม่อ่อนแอลงคนท้องเจ็ดเดือนลุกเข้าห้องน้ำด้วยความยากลำบาก ดอกแก้วแม้ก่อนตั้งท้องจะไม่ใช่ผู้หญิงผอมบาง ทั้งยังมีเนื้อหนังให้กอดเล่นชื่นใจ แต่ก็นับว่าเป็นผู้หญิงไซส์มินิคนหนึ่ง เมื่อตั้งท้อง ร่างกายเล็กๆ ที่ต้องมารับน้ำหนักของลูกชายที่โตได้โตดีก็พาลให้ปรับตัวไม่ทัน เธอจำได้ว่าเมื่อเดือนก่อนเธอยังใช้ชีวิตได้ตามปกติ ท้องแรกเล็กจนถ้าไม่ใส่เสื้อผ้ารัดรูปคงดูไม่ออก แต่มาเดือนนี้หน้าท้องเธอกลับขยายใหญ่อย่างรวดเร็วจนอึดอัดไปหมด“อึ่ก” ฟันขาวกัดปากตัวเองไว้แน่น ดวงตากลมฉ่ำน้ำมองไปที่ร่างสูงใหญ่ของสามีที่นอนหลับสนิทอยู่บนเตียง อาทิตย์นี้พิธานทำงานหนัก แต่ยังต้องคอยตื่นขึ้นมากลางดึกเพื่อพาร่างอุ้ยอ้ายของเธอเข้าห้องน้ำทุกวัน ยิ่งท้องแก่ดอกแก้วก็ยิ่งเข้าห้องน้ำบ่อย พิธานเองก็ตื่นขึ้นมาทุกครั้งที่เธอร้องขอไม่เคยบ่น แต่ดวงตาคู่คมฉายแววเหนื่อยล้าทุกเช้าจนครั้งนี้ดอกแก้วไม่กล้าร้องขอความช่วยเหลืออีก“คนเก่ง”มือบางลูบหน้าท้องที่ขยับเป็นคลื่นเมื่อคนที่อยู่ภายในป

  • เด็กเสี่ย NC-25   ตอนที่ 69 - พัฒนาการ

    ช่วงที่อุ้มท้องลูกคนแรก เวลาในแต่ละวันของดอกแก้วช่างผ่านไปเร็วเหลือเกินสัปดาห์ที่สิบหกของการตั้งครรภ์ นันทิดาบอกกับคุณพ่อคุณแม่มือใหม่ว่าช่วงนี้จะสามารถเห็นเพศของเจ้าตัวน้อยได้แล้ว ทั้งดอกแก้วและพิธานจึงลงความเห็นไปในทางเดียวกันว่าจะดูเพศลูกน้อยไว้ตั้งแต่เนิ่นๆ เพราะจะได้เตรียมตัวถูก คุณปู่และคุณยายเองก็เห็นดีเห็นงามด้วยและโชคดีเหลือเกินที่เจ้าตัวน้อยไม่ขี้อายพิธานมองภาพของลูกน้อยด้วยความยินดี สายตาคมเข้มอ่อนลงจนบรรยากาศในห้องตรวจเต็มไปด้วยหมอกไอที่แสนอบอุ่น“ผู้ชาย ดูสิ... เปิดโชว์ไม่อายใครเลยหลานอา”นันทิดาชี้ให้คนเป็นพ่อและแม่ดูเพศของลูก หลานเธอคนนี้ไม่ขี้อาย พอรู้ว่าจะถูกดูเพศก็อวดโชว์สิ่งที่พ่อให้มาราวกับภาคภูมิใจนักหนา“ผู้ชายจริงๆ ด้วย”“ทำไมพูดเหมือนรู้อยู่แล้วคะ?”ดอกแก้วอดถามสามีไม่ได้ ตลอดเวลาที่ผ่านมาพิธานไม่เคยพูดว่าอยากมีลูกเพศไหน ไม่เคยบอกเธอว่าคิดเรื่องเพศของลูกไว้แล้ว เพราะแบบนั้นเธอเลยค่อนข้างแปลกใจ สามีเธอแอบไปคิดมาตอนไหนว่าลูกคนนี้ต้องเป็นผู้ชาย?“จำวันที่เราแต่งงานกันได้ไหม?” พิธานถามกลับ รอจนภรรยาพยักหน้าเล็กน้อยจึงเฉลยออกมา “ที่แม่เฒ่าบอกว่าผู้ชาย ฉันคิดว่าท่

  • เด็กเสี่ย NC-25   ตอนที่ 68 - น้ำหอมกลิ่นดอกแก้ว

    ทุกอย่างเป็นไปตามที่คุณพิธานพูดไว้ไม่มีผิด คุณพิธานบอกว่าเจ้น้ำจะไม่โกรธเธอ และเจ้น้ำก็ไม่โกรธเธอจริงๆ จะมีก็แค่ความตกใจจนพูดไม่ออกไปหลายนาทีหลังจากเธอเล่าเรื่องทุกอย่างจบก็เท่านั้นต่างจากคุณทิม เพื่อนของคุณพิธานที่ดอกแก้วเคยได้เจอมาแล้วครั้งหนึ่ง รายนั้นนอกจากจะไม่ตกใจแล้ว เขายังปรบมือเสียงดังอย่างชอบใจอีก“อะไร” พิธานตวัดสายตาเข้มๆ ไปที่เพื่อน แต่นั่นไม่ได้ทำให้รอยยิ้มของคนทะเล้นหายไป“ฉันปรบมือให้ตัวเอง”“เพื่อ?”“เพื่อชื่นชมความเก่งของตัวเองไง” หนุ่มลูกครึ่งตอบด้วยสำเนียงไทยชัดถ้อยชัดคำ ไม่ยี่หระกับสายตาเอือมระอาของเพื่อน “เดาไว้แล้วไม่มีผิดว่าคนนี้ต้องกลายเป็นตัวจริงของเสี่ยพิธาน”“เลิกเรียกว่าเสี่ยได้แล้ว” พิธานพูดด้วยน้ำเสียงปกติ แต่ทำไมคนเป็นเพื่อนจะไม่รู้ว่าเจ้าตัวกำลังจริงจังแค่ไหนทีเมื่อก่อนล่ะชอบให้ผู้หญิงมาเรียกเสี่ยคะเสี่ยขา แต่พอมีเมียเป็นตัวเป็นตนเข้าก็สั่งให้เลิกเรียกเด็ดขาดเชียว...“ไม่เสี่ยก็ไม่เสี่ย” ทิมไม่อยากเถียงกับเพื่อ ชายหนุ่มหน้าตาค่อนไปทางตะวันตกหันไปมองภรรยาเพื่อนแทน “ยินดีด้วยนะดอกแก้ว”“ขอบคุณค่ะ”เรื่องที่ทิมแสดงความยินดีไม่ใช่แค่เรื่องความสัมพันธ์ของ

  • เด็กเสี่ย NC-25   ตอนที่ 67 - ครอบครัว

    หลังจากจับภรรยาเปลี่ยนเสื้อผ้าจนเรียบร้อยกว่าเดิมแล้ว พิธานก็จับจูงมือดอกแก้วไปที่ห้องรับประทานอาหาร เมื่อเปิดประตูเข้าไปเขาก็พบว่าทุกคนอยู่ด้วยกันอย่างพร้อมหน้าพร้อมตาทั้งแด๊ดของเขาที่กำลังนั่งคุยกับอาพัลลภอย่างออกรสเพราะไม่ได้เจอหน้ากันมานาน แม่ดาวเรืองที่กำลังตักข้าวให้ทุกคน รวมถึงเกวลินที่วันนี้แปลงร่างเป็นลูกมือของแม่ดาวเรืองหนึ่งวัน“ธานมาแล้ว” อาพัลลภพูดขึ้นเมื่อเห็นว่าหลานชายจูงมือผู้หญิงอีกคนเข้ามา ชายวัยกลางคนพยักหน้ารับเบาๆ เมื่อดอกแก้วยกมือขึ้นไหว้ “นี่เหรอหลานสะใภ้?”“อาครับ อย่าทำเสียงดุสิ”“อาก็พูดปกตินะธาน” พัลลภเถียง เขาสาบานว่าเขาไม่ได้ทำเสียงดุเลยแม้แต่นิดเดียว แต่แม่หนูคนนั้นกลับไม่กล้าสบตาเขา แถมยังหลบอยู่ด้านหลังของพิธานไม่ยอมโผล่หน้าโผล่ตาออกมาอีก“ช่วงนี้ฮอร์โมนของดอกแก้วเขาแปรปรวนน่ะลภ เขาอ่อนไหวง่าย” คนเป็นพี่ชายกระซิบบอกน้อง พัลลภพยักหน้าเข้าใจ ก่อนจะปรับเสียงให้อ่อนลงกว่าปกติ“หนูดอกแก้ว ไม่ต้องกลัวอานะ อาใจดีกว่าพิธานเยอะ ไม่เชื่อถามเกวลินสิ”“อาครับ” พิธานโอดครวญ เรียกเสียงหัวเราะจากทุกคนได้เป็นอย่างดี รวมถึงดอกแก้วที่เริ่มหายกลัวด้วย“มานั่งนี่สิดอกแก้ว

DMCA.com Protection Status