Chapter2 งานเลี้ยงบริษัท

เท้าเรียวเล็กก้าวเดินเข้าไปในบริษัทพนักงานต่างยิ้มให้จันทร์ฉายอย่างเป็นมิตร ก่อนจะก้มหน้าก้มตาทำงานต่อ

วันนี้ทุกคนทำงานด้วยความตื่นเต้น ต่างรอคอยให้ถึงตอนเย็น เพราะตอนเย็นมีงานเลี้ยง คุณจันทร์ฉายคุณตะวันเจ้าของบริษัทใจดี เมื่อพนักงานทำยอดได้เยอะกว่าที่คาดหวังเอาไว้หลายเท่า ก็ตอบแทนพนักงานด้วยการจัดงานเลี้ยงกินให้อิ่มหนำสำราญ เป็นบริษัทในฝันของใครหลาย ๆ คน

สิ่งที่ทำให้สาว ๆ ในบริษัทกรี๊ดกร๊าดก็เพราะตะวันพี่ชายของจันทร์ฉายจ้างเด็กโฮสต์สุดหล่อหลายคนมาเอนเตอร์เทน ทั้งหล่อทั้งล่ำ หุ่นหน้าฟัดหน้ากอด พนักงานในบริษัทล้วนแต่เป็นสาว ๆ ทำงานหน้าตึงทุกวัน ได้มีหนุ่มน้อยหน้าหล่อมาให้เต๊าะ แค่คิดสาว ๆ ก็หัวใจกระชุ่มกระชวยแล้ว

“สวยเชียวนะจันทร์” ตะวันเอ่ยแซวน้องสาว เมื่อเห็นคนตัวเล็กในชุดเดรสเปิดไหล่กระโปร่งคลุมเข่าสีเปลือกไข่เปิดประตูเข้ามาในห้องทำงาน

“จันทร์ก็สวยทุกวันแหละ พี่แค่ไม่เห็นเท่านั้น”

“ตอนเย็นต้องสวยกว่านี้นะ หนุ่ม ๆ หล่อ ๆ น่ากิน ๆ เยอะมาก”

“เฮ้อ ก็แค่งานเลี้ยง ให้พนักงานแต่งตัวสวยก็พอ”

“น้องก็ต้องสวยด้วย ต้องสวยที่สุด ต้องสะกดสายตาของทุกคน”

“ไม่เห็นจะอยากสวยเลย” จันทร์ฉายทำหน้ายู่ ปากแทบถึงจมูก ตะวันถึงกับส่ายหัวมองน้องสาวอย่างเอ็นดู

“ก็อย่างว่าแหละเนาะ แก่แล้วก็แบบนี้แหละ ไม่จำเป็นต้องสวย เหนียงก็ยานคางก็ย้วย”

“อร้าย พี่ตะวันน่ะ จันทร์ฉายยังเช้งกระเด๊ะ ไม่ได้หย่อนยานเหมือนที่พี่พูดสักหน่อย” คนเป็นน้องค้อนพี่ชาย แล้วนั่งลงเก้าอี้โต๊ะทำงานของตัวเอง

“แต่ก็มัดใจผัวไม่อยู่” คำพูดนี้มันช่างแทงใจดำจันทร์ฉายคนสวยเสียจริง กล้าดียังไงมาว่าเธอแบบนี้ ไอ้พี่ชายตัวดี

“เพื่อนพี่มันเฮงซวยต่างหากล่ะ ไอ้ฟาโรห์คนโง่แห่งปี โง่กว่าควายอุดรก็มันนี่แหละ ไอ้คนสารเลว โง่บรมที่ปล่อยเพชรอย่างน้องหลุดมือ” จันทร์ฉายก่นด่างึมงำ ฟาโรห์เป็นเพื่อนพี่ชาย เธอกับฟาโรห์พัฒนาความสัมพันธ์ถึงขั้นแต่งงานกัน ช่วงนั้นเธอคลั่งรักหนัก พี่ชายพยายามพูดปราม แต่เธอก็ไม่ฟัง

สันดานผู้ชายก่อนแต่งงานก็พูดจาดิบดีทำตัวดีซะเหลือเกิน น่ารักอบอุ่น พอแต่งงานไปแล้วก็ออกลาย เจ้าชู้ทำตัวสารเลว นอกกายนอกใจ ไปกินตับกับผู้หญิงคนอื่น

“เพชรหรือกรวดเอาดี ๆ”

“พี่ตะวันน่ะ” จันทร์ฉายค้อนพี่ชายวงใหญ่ วันนี้ช่างพูดไม่รื่นหูเสียจริง “ชอบว่าตลอดเลย”

“ก็ตอนอยากได้ผัวพี่พูดอะไรก็ไม่ฟัง หูหนวกตาบอด ไอ้ฟาโรห์คบได้แค่เรื่องกินเหล้าเท่านั้นแหละ”

“หยุดพูดตอกย้ำน้องได้แล้ว”

“ไม่พูดก็ได้ เย็นนี้พี่จ้างหนุ่มโฮสต์มาด้วย เด็กมาใหม่ หล่อล่ำน่ากำน่าขย้ำน่ากอดมาก” ตะวันเปลี่ยนเรื่อง ที่จริงเขาสงสารน้องสาวมาก แต่งงานก็อยากได้คู่ชีวิตดี ๆ กลับได้ตัวกินไก่มาได้เสียนี่

“พี่เป็นผู้ชายหรือ LGBT เอาดี ๆ”

“บ้าน่ะ พี่เป็นผู้ชาย พี่ชอบผู้หญิง”

“มั่นใจเหรอคะ? น้องนึกว่าพี่เป็นเสือใบ”

“ไม่ใช่สักหน่อย พี่มั่นใจว่าพี่ไม่ได้เป็น รีบเคลียร์เอกสารได้แล้ว ตอนเย็นมีกินเลี้ยง วันนี้น้องสาวพี่ต้องสวยที่สุดรู้ไหม?”

“ค่าา” จันทร์ฉายยิ้มแล้วเลือกที่จะเคลียร์งานของตัวเอง เธอใช้เวลาเคลียร์เอกสารอยู่นานก็เสร็จเรียบร้อย พอเหลือบไปมองนาฬิกาที่ฝาผนัง ก็เที่ยงพอดี

“ไปกินข้าวกันเถอะ จันทร์หิว”

“อืม กินร้านไหนดี” คนเป็นพี่ชายปิดแฟ้มเอกสาร

“น้องอยากกินที่ร้านประจำของเรา”

“อ๋อ งั้นไปกันเถอะ”

ร้านอาหารชื่อดังลูกค้านั่งรับประทานอาหารแน่นขนัด โต๊ะประจำที่จันทร์ฉายกับตะวันยังว่างอยู่ ทั้งสองก็เลยรีบไปนั่ง

“รับอะไรดีครับ?” พนักงานของร้านเป็นเด็กหนุ่มรูปร่างหน้าตาดี ใบหน้าคมเข้มนั้นทำให้จันทร์ฉายนิ่งไปชั่วขณะ

“เอ่อ…”

“เอาทีโบนสองที่ สลัด เฟรนช์ฟรายส์ มันบด ขนมปังเนย”

“ครับ” พนักงานโค้งตัวอย่างสำรวมแล้วเดินเข้าไปด้านใน

“จ้องขนาดนั้นอยากกินหญ้าอ่อนเหรอแม่โคสาว” พี่ชายส่งสายตาล้อเลียน

“ได้ก็ดีนะคะ” จันทร์ฉายหัวเราะคิกคักชอบใจ ที่หล่อนจ้องหน้าเด็กหนุ่มคนนั้นเพราะหล่อนรู้สึกคุ้นหน้าคุ้นตาก็เท่านั้น

“มาแล้วครับ” พนักงานหนุ่มยกอาหารมาเสิร์ฟ

“เพิ่งมาทำงานที่นี่เหรอ?”

“ครับ”

“มิน่าไม่เคยเห็นหน้า ปกติพวกพี่เป็นลูกค้าประจำร้านนี้”

“อ๋อครับ”

“พอดีผมกำลังหาเงินเรียนน่ะครับ เจ้าของร้านใจดีเลยรับผมเข้าทำงาน”

“ขาดค่าเทอมไหมจ้ะ” จันทร์ฉายพูดหยอก ชายหนุ่มหน้าหล่อก็อมยิ้ม

“….”

“หน้าหื่นกามมากเลยน้องกู!”

“พี่ตะวันน่ะ” จันทร์ฉายฟาดมือลงบนแขนพี่ชาย คชาภัทรมองสองพี่น้องแล้วยิ้มเดินกลับเข้าไปด้านใน

“ช้างเอาอาหารไปเสิร์ฟโต๊ะสี่ด้วยนะ”

“ครับ”

——————————————————-

งานเลี้ยงถูกจัดขึ้นอย่างใหญ่โต พนักงานต่างส่งเสียงกรีดร้องพอใจเมื่อหนุ่มโฮสต์สุดหล่อในชุดนุ่งน้อยห่มน้อยออกมาเต้นยั่วยวน จันทร์ฉายมองอย่างตกตะลึง เด็กหนุ่มแต่ล่ะคนล้วนแต่หน้าอ่อน มีห่อหมกไซส์ใหญ่กันทั้งนั้น

“ชอบไหม?” ตะวันหัวเราะเอ่ยถามน้องสาว

“ถามน้องหรือถามตัวเอง” จันทร์ฉายกอดอก มองหนุ่ม ๆ น่ากินไม่วางตา

“ถามน้องสิ”

“ก็ชอบ แต่เอ๊ะ พี่ตะวัน นั่นมันเด็กที่เราเห็นที่ร้านอาหารนิ่” จันทร์ฉายชี้ให้พี่ชายดู ชายหนุ่มหน้าอ่อนอายุน่าจะแค่ยี่สิบต้น ๆ เดินออกมาจากด้านหลังเวที เต้นยั่วให้สาวใหญ่สาวน้อยลูบคลำ ส่งเสียงกรีดร้องหวีดว๊ายถูกใจ

“อืม น่าจะใช่ สนใจเลี้ยงเด็กมันไหมล่ะ? เด็กมันหาค่าเรียนอยู่”

“ทำแบบนั้นน่าอายจะตาย”

“อายอะไร มีเด็กเอาอกเอาใจบนเตียงดีจะตาย!”