“ว่าไง จะตอบได้หรือยัง พี่จันทร์คนนี้ไม่ชอบรอนะ” ว่าแล้วยกมือขึ้นแคะเล็บตัวเอง ข้อเสนอที่ให้ไม่ใช่น้อย ๆ ถ้าปฏิเสธก็ควายเต็มทน
“ไม่ครับ!” นั่นไงไม่ทันขาดคำ โง่กว่าควายอุดรมีอยู่จริง จันทร์ฉายเม้มปากทำท่าทางหงุดหงิด เล่นตัวดีนักนะจะเล่นตัวอะไรนักหนา
เด็กหนุ่มเอ๊าะ ๆ น่ากินมีเยาะแยะ จะซื้อกินเป็นสิบเป็นร้อยก็ย่อมได้ แค่ผู้ชายคนนี้คนเดียว ทำไมเธอต้องมายื่นข้อเสนอให้มากมายขนาดนั้น
เดือนล่ะสองแสนไม่รวมทิปยิบย่อยที่เธอจะให้อีก ไม่ใช่ใครก็ได้ที่จะได้เงินจำนวนนี้ง่าย ๆ
คนอะไรเล่นตัวจริง
จันทร์ฉายหน้าหงิก หงุดหงิดเป็นที่สุด แค่จะเอาผู้ชายที่ถูกใจมาครอบครอง มันก็ช่างยากเย็น
“สามแสนต่อเดือน” ข้อเสนอถูกยื่นไม่หยุด จันทร์ฉายจะเอาก็ต้องเอาให้ได้ เธออยากได้ของเล่นชิ้นนี้ หรือของชิ้นไหนที่ต้องการ เธอต้องได้
“สุดยอดเลย” ตะวันปรบมือรัว ๆ หัวเราะพอใจ น้องสาวเขาเป็นพวกอยากได้ต้องได้แต่ไหนแต่ไร ตอนเป็นเด็กตีกันกับพันแสงทุกวัน คนหนึ่งชอบแย่งจะเอา ส่วนอีกคนก็ไม่ยอม
“…”
“ว่าไง สามแสนต่อเดือนไม่รวมทิป”
“…” คชาภัทรเม้มปากตัวเอง มองสาวสวยตรงหน้า ข้อเสนอที่เธอยื่นให้เขา มันช่างล่อตาล่อใจเสียจริง ทำงานเดือนล่ะสามแสนมันหาได้ยากมาก เขาเองต้องการหาเงินเรียน เงินจำนวนนี้ทำให้เขาเงินเหลือกินเหลือใช้ มีเงินเก็บได้อีกต่างหาก
“ถ้าเป็นเด็กพี่ ผมต้องมีหน้าที่อะไรบ้างครับ?” คำพูดนั้นทำให้จันทร์ฉายต้องยิ้มมุมปาก
“ก็….” หญิงสาวเว้นวรรค มองชายหนุ่มหน้าหล่อตรงหน้าอย่างพอใจ “ทำให้พี่พอใจ”
“แบบไหนครับ?” ชายหนุ่มขมวดคิ้วสงสัย
“ตามใจพี่ทุกอย่าง พี่อยากได้หรืออยากทำอะไร นายต้องทำให้พี่”
“อ๋อ ครับ”
“แล้วตกลงหรือเปล่า?”
“ต้องมีสัญญาหรือเปล่าครับ”
“มีก็ดีนะจันทร์ฉาย” ตะวันแย้งขึ้น “การมีสัญญามันดีต่อทุกฝ่าย”
“ไม่ต้องหรอกพี่ตะวัน ถ้าน้องเบื่อน้องก็ยกเลิกแค่นั้นเอง”
“อืม งั้นก็แล้วแต่น้องแล้วกัน”
“แล้วนายตกลงหรือเปล่า?”
“อืม…” ชายหนุ่มทำหน้าครุ่นคิด “ตกลงครับ”
“ดีมาก งั้นหลังงานเลี้ยงจบ นายไปกับพี่นะ”
“แต่ผม…”
“ห้ามมีข้อแม้ จันทร์ฉายยิ้มหวาน รอยยิ้มนั้นสะกดสายตาหนุ่มน้อยตรงหน้าเป็นอย่างมาก
“ค…ครับ” เด็กหนุ่มพยักหน้า ในเมื่อตัดสินใจที่จะทำแล้วเขาก็คงต้องทำ
“แล้วนายพักอยู่ไหน อยู่กับพ่อแม่หรือปล่า?”
“เปล่าครับ ผมพักอยู่หอกับเพื่อนสี่คน”
“ที่ไหน เดี๋ยวให้ลูกน้องไปเก็บของมาให้ วันนี้นายต้องไปอยู่กับพี่จันทร์นะ” ตะวันเอ่ยถาม
“เดี๋ยวผมไปเอาเองครับ ไม่ได้มีอะไรเยอะแยะหรอก”
“ไม่ต้องไปเอาหรอก ของพวกนั้นทิ้งไปเลย เดี๋ยวพี่ซื้อให้ใหม่” จันทร์ฉายยิ้มให้เด็กหนุ่ม วันนี้กระชุ่มกระชวยหัวใจดีแท้ มีหนุ่มเอ๊าะ ๆ มาให้เต๊าะให้จับ งานเลี้ยงจบแล้วเธอต้องเช็คของสักหน่อย
“ค…ครับ”
“มานั่งข้าง ๆ พี่ไม่ต้องไปบริการผู้หญิงคนอื่นแล้ว”
“ครับ” ชายหนุ่มพยักหน้า นั่งลงข้าง ๆ จันทร์ฉายอย่างว่าง่าย
“พี่จันทร์ดื่มกับผมหน่อย” พันแสงถือแก้วเหล้ามายื่นให้พี่สาว
“มาแปลกนะ ปกติไม่เห็นจะอยากดื่มด้วย”
“ดื่มฉลองให้กับพี่สาวที่เพิ่งเลิกกับผัวไง ฉลองความเป็นโสด เป็นสาวแก่ตลอดไป”
“ปากเสีย นี่ฉันต้องดื่มฉลองแช่งให้แกเลิกกับชบาแก้วด้วยหรือเปล่า?”
“ไม่มีทางที่ผมจะเลิกกับชบาแก้ว”
“เมื่อก่อนฉันก็พูดเหมือนแกนี่แหละ ไม่มีทางที่ฉันจะเลิกกับผู้เชายน่ารักแสนดีคนนี้ เขาเป็นคนดีน่ารักอบอุ่น สุดท้ายเป็นไง นอกใจฉันไปกินตับคนอื่น สันดานผู้ชายเฮงซวย”
“ไม่เหมือนกันหรอกพี่ พี่เจอคนที่เฮงซวย เพื่อรอเจอคนที่ใช่ก็ได้ อะไรก็ไม่แน่นอนหรอก”
“เลิกพูดเรื่องซีเรียสดีกว่า เอ้าดื่ม ๆ ดื่มฉลอง ขอให้ชีวิตนับจากนี้มีแต่ความสุข”
“อันนี้แก้วของนายนะ” ตะวันยื่นแก้วเหล้าให้คชาภัทร
“ขอบคุณครับ” ชายหนุ่มรับแก้วเหล้ามาถือ
“เอ้าชน”
เคร๊ง!
ผ่านไปอีกสามชั่วโมง พนักงานสาว ๆ ของบริษัทต่างกรีดร้องมีความสุขเมื่อหนุ่มโฮสต์เอาอกเอาใจ พนักงานผู้ชายก็มีสาว ๆ เอาอกเอาใจมีความสุขกับถ้วนทั่ว
“จันทร์จะกลับแล้วนะพี่” จันทร์ฉายว่าแล้วหยิบกระเป๋าสะพายมาถือเอาไว้
“จะรีบกลับไปเช็คของเหรอ?” ตะวันอมยิ้มส่งสายตาล้อเลียนน้องสาว แต่คนอย่างจันทร์ฉายไม่สะทกสะท้านอะไรแล้ว เมื่อหล่อนต้องการมีเด็กข้างกาย หล่อนก็โนสนโนแคร์
“จะเป็นไรไหม ถ้าจันทร์จะบอกว่าใช่”
“น้องพี่มันเลิศ ไปเถอะ เดี๋ยวพี่อยู่ต่อเอง”
“ค่ะ” จันทร์ฉายพยักหน้า คว้ามือของคชาภัทรให้เดินตามไปที่รถ
“จะกลับแล้วใช่ไหมครับนายหญิง?” ลูกน้องหนุ่มกล้ามโตนามว่าเนรมิตเอ่ยถาม
“ใช่ แต่จันทร์จะไปค้างคอนโด ไม่ไปบ้าน พี่เนช่วยขับรถให้จันทร์หน่อย”
“ได้สิครับ” ลูกน้องหนุ่มพยักหน้ารับคำ เดินไปเปิดประตูเบาะด้านหลังให้อย่างรู้งาน
คชาภัทรขึ้นไปนั่งข้าง ๆ จันทร์ฉาย พอประตูรถปิดลง จันทร์ฉายก็ถาม
“นายชื่ออะไร?”
“ชื่อช้างครับ ชื่อจริงชื่อคชาภัทร”
“อายุเท่าไหร่?”
“ยี่สิบเอ็ดครับ” เป็นน้องเธอสิบสองปีเห็นจะได้
“รู้ใช่ไหมว่าพี่สั่งอะไรต้องทำ” จันทร์ฉายมองหน้าคม
“รู้ครับ” ชายหนุ่มพยักหน้า ขณะรถแล่นออกไปถนนใหญ่
“งั้น พี่ขอสั่งให้นายจูบพี่เดี๋ยวนี้”
“อ…อะไรนะครับ?” คชาภัทรมองหน้าจันทร์ฉาย เขาตามไม่ทันเลย ทุกอย่างรวดเร็วไปหมด
“พี่สั่งให้นายจูบพี่เดี๋ยวนี้”
“เอ่อ…ผมยังไม่เคยจูบใครเลย” คำพูดของชายหนุ่มทำจันทร์ฉายต้องขมวดคิ้ว เขาไม่เคยจูบใครอย่างนั้นเหรอ เธอไม่อยากจะเชื่อเลย
แต่ท่าทางไก่อ่อนขนาดนี้ ดูท่าแล้วก็คงจะจริง
“ไม่เป็นไร เดี๋ยวพี่จูบน้องช้างเอง” จันทร์ฉายยิ้มประคองใบหน้าหล่อเหลา แล้วประกบลิ้มฝีปากลงไป
“อื้อ” คชาภัทรครางในลำคอเบา ๆ รสจูบของจันทร์ฉายกำลังทำเขาหัวหมุน เธอสอดลิ้นเข้ามาในโพรงปาก ลิ้นกระวัดรัดเรียวลิ้น ปลุกอารมณ์ดำมืดให้กระพือขึ้นเขาจูบตอบแม้จะเป็นจูบอ่อนหัด แต่การตอบสนองของเขาทำให้จันทร์ฉายพอใจอยู่ไม่น้อย ไม่คิดว่าคนที่ไม่เคยจูบใคร จะเรียนรู้ได้เร็วขนาดนี้จูบของจันทร์ฉายร้อนแรงขึ้น ดุเดือดจนชายหนุ่มแทบสำลัก เธอผละจูบออกแล้วเลื่อนริมฝีปากจูบไปทั่วใบหน้าคมเข้ม คชาภัทรใจเต้นแรงตื่นเต้นจนเก็บอาการไม่อยู่“ชอบไหม?” จันทร์ฉายกัดปากตัวเองเบา ๆ คชาภัทรหน้าร้อนหลบสายตา เอาจริง ๆ จันทร์ฉายรุกเขาหนักมาก บางครั้งก็แทบตั้งตัวไม่ทัน “ว่าไง ชอบหรือเปล่า?”“ช…ชอบครับ” ชายหนุ่มพูดตะกุกตะกัก ไม่เคยคิดเลยว่าจูบของผู้หญิงจะทำให้เขาสียอาการได้ขนาดนี้“พี่จะทำให้น้องช้าง ชอบกว่านี้” จันทร์ฉายจุ๊บที่ปากชายหนุ่ม เพียงแค่นั้นคนรถูกจูบก็เขินจนไม่กล้าสู้หน้า เธอชอบจริง ๆ คนไก่อ่อนแบบนี้ พี่จันทร์ฉายสุดสวยคนนี้ จะเปิดโลกกว้างให้พ่อช้างน้อยของเธอเอง“แบบไหนครับ?”“แบบนี้แหละ แต่มากกว่านี้” เธอกัดปากยิ้มยั่ว คชาภัทรมองคนหน้าสวย รอยยิ้มของเธอกำลังทำเขาใจละลายซ้ำ ๆ จันทร์ฉายอายุเยอะกว่าเขาก็จริง แต่
“เฮ้อ” จันทร์ฉายก้าวเท้าฉับ ๆ ในห้องสุดหรูของคอนโดมิเนียมหรูแล้วเหวี่ยงกระเป๋าสะพายแบนด์เนมชื่อดังลงบนเตียงแล้วล้มตัวนอนอย่างเบื่อหน่ายเธอเบื่อ เธองุดหงิด เธอเกลียดไอ้คนเฮงซวยนามว่าฟาโรห์ ไม่ว่าจะไปไหนก็ต้องเห็นหน้าเฮงซวยของมัน เหมือนมันจงใจไปเที่ยวสถานที่เดียวกันกับเธอฟาโรห์คืออดีตสามีเก่าที่เธอเพิ่งหย่ากับเขาไปเมื่อวันอาทิตย์ที่แล้ว ผ่านไปไม่ถึงห้าวันควงผู้หญิงไปผับ ใช้ชีวิตอย่างไม่รู้สึกอะไรสาเหตุที่หย่าร้างกันน่ะเหรอ นอกกายนอกใจไปเอาผู้หญิงคนอื่น สวมเขาให้เธอไม่รู้กี่เขาจนแทบจะกินหญ้าแทนข้าวอยู่แล้วแต่คิดเหรอว่าผู้หญิงที่เพียบพร้อมอย่างจันทร์ฉาย สวยรวยระดับทายาทหมื่นล้าน จะยอมให้ผัวงี่เง่าชาวเกาะ(แดก)มีโลกหลายใบ เธอไม่ยอม ขอหย่าโดยไม่ขอรีเทิร์น แม้ฟาโรห์จะไม่เต็มใจที่จะหย่ากับเธอ ขอโทษหาข้ออ้างสารพัด แต่คนอย่างจันทร์ฉาย เจ็บแล้วจำคนเฮงซวยพรรค์นั้น ขอใช้ชีวิตคู่ร่วมแค่นั้นพอ คนอย่างฟาโรห์ไม่ได้มีผลกับคนอย่างจันทร์ฉายหรอก เธอแค่เห็นหน้าแล้วหงุดหงิดแค่นั้น นึกสมเพชในใจเหมือนกัน ผู้หญิงคนใหม่ไม่ได้จึ้ง ไม่ได้สวยเริด หุ่นเหรอทรงนาฬิกาทรายอึ่งอ่าง หาใหม่ทั้งที หาให้ดีกว่าเธอก็ไม่ได้
เท้าเรียวเล็กก้าวเดินเข้าไปในบริษัทพนักงานต่างยิ้มให้จันทร์ฉายอย่างเป็นมิตร ก่อนจะก้มหน้าก้มตาทำงานต่อวันนี้ทุกคนทำงานด้วยความตื่นเต้น ต่างรอคอยให้ถึงตอนเย็น เพราะตอนเย็นมีงานเลี้ยง คุณจันทร์ฉายคุณตะวันเจ้าของบริษัทใจดี เมื่อพนักงานทำยอดได้เยอะกว่าที่คาดหวังเอาไว้หลายเท่า ก็ตอบแทนพนักงานด้วยการจัดงานเลี้ยงกินให้อิ่มหนำสำราญ เป็นบริษัทในฝันของใครหลาย ๆ คนสิ่งที่ทำให้สาว ๆ ในบริษัทกรี๊ดกร๊าดก็เพราะตะวันพี่ชายของจันทร์ฉายจ้างเด็กโฮสต์สุดหล่อหลายคนมาเอนเตอร์เทน ทั้งหล่อทั้งล่ำ หุ่นหน้าฟัดหน้ากอด พนักงานในบริษัทล้วนแต่เป็นสาว ๆ ทำงานหน้าตึงทุกวัน ได้มีหนุ่มน้อยหน้าหล่อมาให้เต๊าะ แค่คิดสาว ๆ ก็หัวใจกระชุ่มกระชวยแล้ว“สวยเชียวนะจันทร์” ตะวันเอ่ยแซวน้องสาว เมื่อเห็นคนตัวเล็กในชุดเดรสเปิดไหล่กระโปร่งคลุมเข่าสีเปลือกไข่เปิดประตูเข้ามาในห้องทำงาน“จันทร์ก็สวยทุกวันแหละ พี่แค่ไม่เห็นเท่านั้น”“ตอนเย็นต้องสวยกว่านี้นะ หนุ่ม ๆ หล่อ ๆ น่ากิน ๆ เยอะมาก”“เฮ้อ ก็แค่งานเลี้ยง ให้พนักงานแต่งตัวสวยก็พอ”“น้องก็ต้องสวยด้วย ต้องสวยที่สุด ต้องสะกดสายตาของทุกคน”“ไม่เห็นจะอยากสวยเลย” จันทร์ฉายทำหน้ายู่ ปาก
“เต้นยั่วเพศขั้นสุด” จันทร์ฉายกัดปากเบา ๆ โตมาอายุสามสิบสามก็เพิ่งจะเคยเห็นหนุ่มโฮสต์หล่อน่าขย้ำขนาดนี้ ตัวสูงร่างกายกำยำ หล่อเหล่าเอาการ แต่หน้าอ่อนมาก เธอมันพวกโคแก่ด้วยสิ เห็นแบบนี้มันกระชุ่มกระช่วยดีจริง ๆ“ตังค์มานี่” ตะวันกวักมือเรียกลูกน้อง“ครับนาย”“จันทร์ฉายสนใจผู้ชายคนนั้น” เขาชี้ไปที่คชาภัคร เด็กหนุ่มที่กำลังมีสาว ๆ รายล้อม เขาหันมามองจันทร์ฉายแล้วส่งรอยยิ้มให้ ก่อนจะเต้นยั่วสาว ๆ ให้ลูบให้คลำตามหน้าที่ของตัวเอง “ไปเอาตัวมา”“ครับ” ลูกน้องหนุ่มพยักหน้าเดินเข้าไป เขากระซิบข้างหูแล้วดึงแขนออกมาจากกลุ่มสาว ๆ“เอ่อ มีอะไรหรือเปล่าครับ” คชาภัทรเอ่ยถามงง ๆ เมื่อจู่ ๆ ก็ถูกลากตัวมา“น้องสาวพี่เป็นเจ้าของงานเลี้ยงนี้ น้องช่วยทำให้น้องสาวพี่พอใจสิ”“ได้ครับ ไม่ทราบว่าพี่จันทร์อยากดื่มอะไรหรือเปล่าครับ?”“อะไรก็ได้” จันทร์ฉายกัดปากเบา ๆ มองชายหนุ่มร่างใหญ่ไม่วางตา ยิ่งมองก็ยิ่งเหมือนโดนสะกด เธอเป็นผู้หญิงมีเลือดมีเนื้อมีความต้องการ คนตรงหน้าตรงสเปกทุกอย่าง เขาจ้องตาแล้วหยิบแก้วเหล้าสีอำพันแล้วเต้นยั่ว ก่อนจะค่อย ๆ โน้มใบหน้าเข้าใกล้ ป้อนเหล้าจันทร์ฉาย“อ้าปากสิครับพี่ ผมจะป้อน” สายต
“อื้อ” คชาภัทรครางในลำคอเบา ๆ รสจูบของจันทร์ฉายกำลังทำเขาหัวหมุน เธอสอดลิ้นเข้ามาในโพรงปาก ลิ้นกระวัดรัดเรียวลิ้น ปลุกอารมณ์ดำมืดให้กระพือขึ้นเขาจูบตอบแม้จะเป็นจูบอ่อนหัด แต่การตอบสนองของเขาทำให้จันทร์ฉายพอใจอยู่ไม่น้อย ไม่คิดว่าคนที่ไม่เคยจูบใคร จะเรียนรู้ได้เร็วขนาดนี้จูบของจันทร์ฉายร้อนแรงขึ้น ดุเดือดจนชายหนุ่มแทบสำลัก เธอผละจูบออกแล้วเลื่อนริมฝีปากจูบไปทั่วใบหน้าคมเข้ม คชาภัทรใจเต้นแรงตื่นเต้นจนเก็บอาการไม่อยู่“ชอบไหม?” จันทร์ฉายกัดปากตัวเองเบา ๆ คชาภัทรหน้าร้อนหลบสายตา เอาจริง ๆ จันทร์ฉายรุกเขาหนักมาก บางครั้งก็แทบตั้งตัวไม่ทัน “ว่าไง ชอบหรือเปล่า?”“ช…ชอบครับ” ชายหนุ่มพูดตะกุกตะกัก ไม่เคยคิดเลยว่าจูบของผู้หญิงจะทำให้เขาสียอาการได้ขนาดนี้“พี่จะทำให้น้องช้าง ชอบกว่านี้” จันทร์ฉายจุ๊บที่ปากชายหนุ่ม เพียงแค่นั้นคนรถูกจูบก็เขินจนไม่กล้าสู้หน้า เธอชอบจริง ๆ คนไก่อ่อนแบบนี้ พี่จันทร์ฉายสุดสวยคนนี้ จะเปิดโลกกว้างให้พ่อช้างน้อยของเธอเอง“แบบไหนครับ?”“แบบนี้แหละ แต่มากกว่านี้” เธอกัดปากยิ้มยั่ว คชาภัทรมองคนหน้าสวย รอยยิ้มของเธอกำลังทำเขาใจละลายซ้ำ ๆ จันทร์ฉายอายุเยอะกว่าเขาก็จริง แต่
“ว่าไง จะตอบได้หรือยัง พี่จันทร์คนนี้ไม่ชอบรอนะ” ว่าแล้วยกมือขึ้นแคะเล็บตัวเอง ข้อเสนอที่ให้ไม่ใช่น้อย ๆ ถ้าปฏิเสธก็ควายเต็มทน“ไม่ครับ!” นั่นไงไม่ทันขาดคำ โง่กว่าควายอุดรมีอยู่จริง จันทร์ฉายเม้มปากทำท่าทางหงุดหงิด เล่นตัวดีนักนะจะเล่นตัวอะไรนักหนาเด็กหนุ่มเอ๊าะ ๆ น่ากินมีเยาะแยะ จะซื้อกินเป็นสิบเป็นร้อยก็ย่อมได้ แค่ผู้ชายคนนี้คนเดียว ทำไมเธอต้องมายื่นข้อเสนอให้มากมายขนาดนั้นเดือนล่ะสองแสนไม่รวมทิปยิบย่อยที่เธอจะให้อีก ไม่ใช่ใครก็ได้ที่จะได้เงินจำนวนนี้ง่าย ๆคนอะไรเล่นตัวจริงจันทร์ฉายหน้าหงิก หงุดหงิดเป็นที่สุด แค่จะเอาผู้ชายที่ถูกใจมาครอบครอง มันก็ช่างยากเย็น“สามแสนต่อเดือน” ข้อเสนอถูกยื่นไม่หยุด จันทร์ฉายจะเอาก็ต้องเอาให้ได้ เธออยากได้ของเล่นชิ้นนี้ หรือของชิ้นไหนที่ต้องการ เธอต้องได้“สุดยอดเลย” ตะวันปรบมือรัว ๆ หัวเราะพอใจ น้องสาวเขาเป็นพวกอยากได้ต้องได้แต่ไหนแต่ไร ตอนเป็นเด็กตีกันกับพันแสงทุกวัน คนหนึ่งชอบแย่งจะเอา ส่วนอีกคนก็ไม่ยอม“…”“ว่าไง สามแสนต่อเดือนไม่รวมทิป”“…” คชาภัทรเม้มปากตัวเอง มองสาวสวยตรงหน้า ข้อเสนอที่เธอยื่นให้เขา มันช่างล่อตาล่อใจเสียจริง ทำงานเดือนล่ะสาม
“เต้นยั่วเพศขั้นสุด” จันทร์ฉายกัดปากเบา ๆ โตมาอายุสามสิบสามก็เพิ่งจะเคยเห็นหนุ่มโฮสต์หล่อน่าขย้ำขนาดนี้ ตัวสูงร่างกายกำยำ หล่อเหล่าเอาการ แต่หน้าอ่อนมาก เธอมันพวกโคแก่ด้วยสิ เห็นแบบนี้มันกระชุ่มกระช่วยดีจริง ๆ“ตังค์มานี่” ตะวันกวักมือเรียกลูกน้อง“ครับนาย”“จันทร์ฉายสนใจผู้ชายคนนั้น” เขาชี้ไปที่คชาภัคร เด็กหนุ่มที่กำลังมีสาว ๆ รายล้อม เขาหันมามองจันทร์ฉายแล้วส่งรอยยิ้มให้ ก่อนจะเต้นยั่วสาว ๆ ให้ลูบให้คลำตามหน้าที่ของตัวเอง “ไปเอาตัวมา”“ครับ” ลูกน้องหนุ่มพยักหน้าเดินเข้าไป เขากระซิบข้างหูแล้วดึงแขนออกมาจากกลุ่มสาว ๆ“เอ่อ มีอะไรหรือเปล่าครับ” คชาภัทรเอ่ยถามงง ๆ เมื่อจู่ ๆ ก็ถูกลากตัวมา“น้องสาวพี่เป็นเจ้าของงานเลี้ยงนี้ น้องช่วยทำให้น้องสาวพี่พอใจสิ”“ได้ครับ ไม่ทราบว่าพี่จันทร์อยากดื่มอะไรหรือเปล่าครับ?”“อะไรก็ได้” จันทร์ฉายกัดปากเบา ๆ มองชายหนุ่มร่างใหญ่ไม่วางตา ยิ่งมองก็ยิ่งเหมือนโดนสะกด เธอเป็นผู้หญิงมีเลือดมีเนื้อมีความต้องการ คนตรงหน้าตรงสเปกทุกอย่าง เขาจ้องตาแล้วหยิบแก้วเหล้าสีอำพันแล้วเต้นยั่ว ก่อนจะค่อย ๆ โน้มใบหน้าเข้าใกล้ ป้อนเหล้าจันทร์ฉาย“อ้าปากสิครับพี่ ผมจะป้อน” สายต
เท้าเรียวเล็กก้าวเดินเข้าไปในบริษัทพนักงานต่างยิ้มให้จันทร์ฉายอย่างเป็นมิตร ก่อนจะก้มหน้าก้มตาทำงานต่อวันนี้ทุกคนทำงานด้วยความตื่นเต้น ต่างรอคอยให้ถึงตอนเย็น เพราะตอนเย็นมีงานเลี้ยง คุณจันทร์ฉายคุณตะวันเจ้าของบริษัทใจดี เมื่อพนักงานทำยอดได้เยอะกว่าที่คาดหวังเอาไว้หลายเท่า ก็ตอบแทนพนักงานด้วยการจัดงานเลี้ยงกินให้อิ่มหนำสำราญ เป็นบริษัทในฝันของใครหลาย ๆ คนสิ่งที่ทำให้สาว ๆ ในบริษัทกรี๊ดกร๊าดก็เพราะตะวันพี่ชายของจันทร์ฉายจ้างเด็กโฮสต์สุดหล่อหลายคนมาเอนเตอร์เทน ทั้งหล่อทั้งล่ำ หุ่นหน้าฟัดหน้ากอด พนักงานในบริษัทล้วนแต่เป็นสาว ๆ ทำงานหน้าตึงทุกวัน ได้มีหนุ่มน้อยหน้าหล่อมาให้เต๊าะ แค่คิดสาว ๆ ก็หัวใจกระชุ่มกระชวยแล้ว“สวยเชียวนะจันทร์” ตะวันเอ่ยแซวน้องสาว เมื่อเห็นคนตัวเล็กในชุดเดรสเปิดไหล่กระโปร่งคลุมเข่าสีเปลือกไข่เปิดประตูเข้ามาในห้องทำงาน“จันทร์ก็สวยทุกวันแหละ พี่แค่ไม่เห็นเท่านั้น”“ตอนเย็นต้องสวยกว่านี้นะ หนุ่ม ๆ หล่อ ๆ น่ากิน ๆ เยอะมาก”“เฮ้อ ก็แค่งานเลี้ยง ให้พนักงานแต่งตัวสวยก็พอ”“น้องก็ต้องสวยด้วย ต้องสวยที่สุด ต้องสะกดสายตาของทุกคน”“ไม่เห็นจะอยากสวยเลย” จันทร์ฉายทำหน้ายู่ ปาก
“เฮ้อ” จันทร์ฉายก้าวเท้าฉับ ๆ ในห้องสุดหรูของคอนโดมิเนียมหรูแล้วเหวี่ยงกระเป๋าสะพายแบนด์เนมชื่อดังลงบนเตียงแล้วล้มตัวนอนอย่างเบื่อหน่ายเธอเบื่อ เธองุดหงิด เธอเกลียดไอ้คนเฮงซวยนามว่าฟาโรห์ ไม่ว่าจะไปไหนก็ต้องเห็นหน้าเฮงซวยของมัน เหมือนมันจงใจไปเที่ยวสถานที่เดียวกันกับเธอฟาโรห์คืออดีตสามีเก่าที่เธอเพิ่งหย่ากับเขาไปเมื่อวันอาทิตย์ที่แล้ว ผ่านไปไม่ถึงห้าวันควงผู้หญิงไปผับ ใช้ชีวิตอย่างไม่รู้สึกอะไรสาเหตุที่หย่าร้างกันน่ะเหรอ นอกกายนอกใจไปเอาผู้หญิงคนอื่น สวมเขาให้เธอไม่รู้กี่เขาจนแทบจะกินหญ้าแทนข้าวอยู่แล้วแต่คิดเหรอว่าผู้หญิงที่เพียบพร้อมอย่างจันทร์ฉาย สวยรวยระดับทายาทหมื่นล้าน จะยอมให้ผัวงี่เง่าชาวเกาะ(แดก)มีโลกหลายใบ เธอไม่ยอม ขอหย่าโดยไม่ขอรีเทิร์น แม้ฟาโรห์จะไม่เต็มใจที่จะหย่ากับเธอ ขอโทษหาข้ออ้างสารพัด แต่คนอย่างจันทร์ฉาย เจ็บแล้วจำคนเฮงซวยพรรค์นั้น ขอใช้ชีวิตคู่ร่วมแค่นั้นพอ คนอย่างฟาโรห์ไม่ได้มีผลกับคนอย่างจันทร์ฉายหรอก เธอแค่เห็นหน้าแล้วหงุดหงิดแค่นั้น นึกสมเพชในใจเหมือนกัน ผู้หญิงคนใหม่ไม่ได้จึ้ง ไม่ได้สวยเริด หุ่นเหรอทรงนาฬิกาทรายอึ่งอ่าง หาใหม่ทั้งที หาให้ดีกว่าเธอก็ไม่ได้