ตกดึก"ธาม ธาม นายหายไปไหนเนี่ย" เหมียวเดินเรียกหาชายหนุ่มรอบห้อง แต่กลับไม่เห็นตัวของเขาเลยไม่รู้ว่าหายไปไหนในห้องเลี้ยงสัตว์ก็ไม่มีในห้องฟิตเนสก็ไม่มีเหลือเพียงห้องเดียวที่เธอไม่ได้เข้าไป และก็ไม่กล้าเข้าไปเพราะนั่นอาจจะเป็นห้องลับหรือห้องสำคัญของธามก็ได้"หายไปไหนของนายเนี่ย"หมับ!"เรียกหาเค้าอยู่หรอ" ขณะที่เหมียวกำลังยืนนึกว่า ธามจะหายไปอยู่ที่ไหน เขาก็เดินเข้ามากอดเธอจากทางด้านหลังอย่าเงียบๆ ทำเอาเธอตกใจสะดุ้งไม่เป็นท่า"ธาม!! ตกใจหมดเลยเล่นอะไรเนี่ย!?""เรียกหาฉันอยู่หรอ?""อือ หายไปไหนมาล่ะ?""ก็อยู่แถวๆ นี้แหละไม่ได้ไปไหนไกล""ฟอด ฟอด หอมจัง""อย่าสิธาม" เธอพยายามผลักไสเขาออกไป แต่ดูเหมือนว่าธามจะยิ่งรุกเธอมากกว่าเดิมอีก "อือ จะทำอะไร?""....." ธามไม่ตอบ เขาจับตัวของเธอให้หันหน้ากลับไปพร้อมกับจับสะโพกของเธอเอาไว้แน่น "อย่ายั่วได้มั้ย จุ๊บ จุ๊บ"เขาถอนหายใจออกมาอย่างแรงพร้อมกับโน้มตัวลงไปจุ๊บปากคนตรงหน้าครั้งแล้วครั้งเล่า"ธาม...อย่าสิ""....." ยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุเพราะธามไม่ได้ฟังอะไรจากเธอเลย "อืม...""อื้อธาม ตุบ!"ธามผลักเหมียวลงเตียงก่อนจะขึ้นไปคร่อมเธอและเริ่มสัมผัสร่
"อ๊ะ...ธะ...ธาม" เหมียวเปล่งเสียงครางสั่นเครือ เมื่อธามใช้นิ้วลูบไล้สัมผัสกลีบงามกลางกายของเธอ"ไม่ต้องกลัว" เขาไล่จูบตั้งแต่ลำคอของเธอลงไปเรื่อยๆ อย่างช้าๆ จนถึงหน้าท้องแบนราบลิ้นเรียวสัมผัสกับหน้าท้องน้อยเบาๆ จนเธอกระตุกตัวเกร็งหายใจหอบถี่พร้อมกับเม็ดเหงื่อที่ผุดออกมาตามใบหน้าสวย แอร์23องศาก็ไม่ช่วยอะไรได้เลยในขณะที่เธอกำลังเคลิ้มจู่ๆ เธอก็รู้สึกเย็นวาบพร้อมกับชุดชั้นในถูกดึงออกไปจากตัวของเธอ ในตอนนี้เธอไม่เหลือเสื้อผ้าแม้แต่ชิ้นเดียว ร่างกายเปลือยเปล่าอยู่ต่อหน้าชายหนุ่มที่เธอกำลังจะมอบความบริสุทธิ์ให้"อย่ามองแบบนั้นสิธาม...""ไม่เห็นจะน่าอายตรงไหนเลยสวยจะตาย" สายตาคมกริบไล่มองเรือนร่างของหญิงสาวด้วยความหลงใหลก็จริงอยู่ที่เขาไม่เคยเห็นเรือนร่างของผู้หญิงคนไหนเลย แต่ประสบการณ์ที่ได้จากการดูหนังโป๊ของเขามันก็บ่งบอกแกว่าผู้หญิงทุกคนก็ใช่ว่าจะมีสัดส่วนเหมือนกันไปหมดแต่สำหรับเหมียวร่างกายของเธอมันทำให้เขารู้สึกหลงใหลมาก เธอมีสัดส่วนที่พอดีไปหมด ไม่เล็กเกินและก็ไม่ใหญ่เกิน"นะ นายจะทำอะไร!?" เธอเบิกตากว้างมองการกระทำของธามด้วยความตกใจ เมื่อจู่ๆ เขาก็โน้มใบหน้าลงไปใกล้ๆ กับกายสาวของเ
"อ๊ะ! จะ เจ็บ!" ร่างเล็กร้องครางเสียงหลง เมื่อความเป็นชายพยายามสอดแทรกเข้าไปทำลายความบริสุทธิ์ของเธอ เลือดสีแดงสดไหลออกมาเคลือบลำกายใหญ่ที่มีเกราะป้องกันอยู่"ถ้าไม่ใส่ถุงยางมันน่าจะเจ็บน้อยลงกว่านี้นะ" ธามบอก เพราะเขารู้สึกได้ว่าถุงยางมันทำให้ฝืดเคืองและเพิ่มความเจ็บให้เธอไปอีก"....."เขาไม่รอให้เธอตัดสินใจ ธามดึงแก่นกายที่เข้าร่องสาวไปได้เพียงหัวออกมาแล้วรูดถุงยางที่เต็มไปด้วยคราบเลือดออกไปจากนั้นก็ค่อยๆ สอดเข้าไปในกายสาวอีกครั้งทีละนิด คราวนี้มันมีน้ำหล่อลื่นมากพอเลยทำให้ไม่ฝืดเคืองอะไรแต่ก็ยังทำให้เธอรู้สึกเจ็บอยู่ดีเพราะนี่คือครั้งแรกไม่มีความเสียวหรือความรู้สึกอย่างอื่นเลยแม้แต่น้อย"เจ็บจัง ไม่เอาแล้วได้มั้ยฮึก..." เหมียวนอนน้ำตาปริ่ม พร้อมกับความรู้สึกที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวด ไม่คิดว่าครั้งแรกมันจะทำให้เธอรู้สึกเจ็บและทรมานได้ขนาดนี้ ความรู้สึกเหมือนกับว่าส่วนนั้นของเธอมันฉีกขาดออกจากกันอยากจะขัดขืนแทบตายแต่ก็หมดเรี่ยวแรงที่จะต่อสู้"ยังเจ็บอยู่อีกหรือเปล่า?""เจ็บ ฮึกก"ธามพยายามสอดใส่อย่างเบาแรงมากที่สุด แต่ไม่ว่าเขาจะอ่อนโยนหรือรุนแรงเธอก็ยังมีความเจ็บปวดอยู่ดีปึก!"อื้
สายๆ วันต่อมา"อือ....ธามกี่โมงแล้ว..." เหมียวลืมตาขึ้นมองชายหนุ่ม ขณะที่เขากำลังเก็บกวาดสิ่งของที่เกลื่อนอยู่บนพื้น พร้อมกับเก็บผ้าปูเปื้อนเลือดไปทิ้ง"สิบโมงแล้ว""ห๊ะ!?" เธอดีดตัวลุกขึ้นด้วยความตกใจ เพราะนี่มันสายแล้วเธอจะต้องกลับบ้านไปหาแม่ "ทำไมไม่ปลุกกันบ้างเลยล่ะ""ก็เห็นเธอนอนหลับสบายอยู่ฉันก็เลยไม่อยากปลุก" เขาตอบ"ไปส่งหน่อยสิฉันจะกลับบ้าน กลัวแม่จะเป็นห่วงหายไปทั้งคืนแบบนี้""ลุกไหวหรือเปล่าล่ะ""ทำไมจะลุกไม่ไหวล่ะถามแปลกๆ" เธอถามเขาพร้อมกับขยับขาลงข้างเตียง เพื่อที่จะเดินไปอาบน้ำทว่า...เมื่อเธอพยายามจะยืนขึ้นก็รู้สึกว่าขาของตัวเองมันสั่นไปหมด ไม่มีแรงแม้แต่จะก้าวขาออกเลย แถมยังรู้สึกแสบช่วงล่างเอามากๆ ชนิดที่ว่าเดินขาติดกันไม่ได้เลย"ฮึ! แบบนี้น่ะเหรอจะกลับบ้าน อยู่ที่นี่ก็ไม่เห็นเป็นอะไรเลย ฉันโทรไปบอกแม่ของเธอให้แล้ว""แต่ฉันกลัวแม่จะเป็นห่วง แม่อยู่คนเดียวด้วย""แล้วเธอไม่กลัวแม่เธอจะถามหรอว่าไปทำอะไรมาถึงได้เดินขาถ่างแบบนี้""ฉันเดินได้อยู่น่าไม่เป็นไรหรอก" เธอค่อยๆ เดินก้าวไปห้องน้ำด้วยตัวเอง ถึงจะพยายามเดินให้ปกติมากแค่ไหนแต่ในสายตาของธามขาของเธอก็เดินเบียดชิดกันไม่
เวลาต่อมา"หายโกรธฉันเถอะนะ ฉันผิดไปแล้วจริงๆ ฉันเป็นห่วงเธอไม่อยากให้เธอทำงานหนัก ฉันขอโทษที่ทำอะไรไม่ปรึกษาเธอก่อน หายโกรธกันเถอะนะแล้วเธอจะให้ฉันทำอะไรฉันก็ยอมหมดเลย" ธามนั่งคุกเข่าลงตรงหน้าของหญิงสาวด้วยความรู้สึกผิด เพราะผ่านมาหลายวันแล้วเหมียวก็ยังไม่มีท่าทีว่าจะยกโทษให้เลย"....." เหมียวก็ยังคงนั่งเงียบไม่พูดไม่จากับเขาสักคำเพราะต้องการจะสั่งสอนให้ธามได้รู้ว่าเขาควรที่จะปรึกษาคนอื่นก่อนที่จะตัดสินใจทำอะไรถ้ารู้ว่าเรื่องนั้นไม่ใช่เรื่องของตัวเอง เขารู้ว่าเขาเป็นห่วงและไม่อยากให้เธอทำงาน แต่ไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตามถ้ามันเป็นเรื่องของเธอก็ควรที่จะปรึกษากันก่อน"ยกโทษให้ฉันเถอะนะ เธอเอาแต่โกรธไม่ยอมคุยกับฉันแบบนี้ฉันเองก็หนักใจเหมือนกันนะไม่รู้ว่าต้องทำยังไงให้เธอหายโกรธ ฉันผิดฉันยอมรับและก็ไม่เถียงอะไรเลยด้วย ขอแค่อย่างเดียวนะยกโทษให้เถอะ""....." เหมียวถอนหายใจออกมาอย่างแรง ก่อนจะหันหน้าไปมองเขา "นายต้องสัญญากับฉันก่อน ว่านายจะไม่ทำแบบนี้อีก ไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตามนายจะต้องปรึกษากันก่อน""ครับ สัญญาครับ""ความจริงฉันไม่ได้โกรธอะไรนายขนาดนั้นหรอก ฉันก็แค่อยากให้นายได้รู้ว่าการทำแบบ
ห้างสรรพสินค้า"เหมียว...""หือ??""เธอเองก็ออกจะดูเป็นผู้หญิงดูแลตัวเองนะ ทำไมเธอถึงไม่ชอบซื้อพวกเครื่องสำอางหรือไม่ก็พวกเสื้อผ้าแบรนด์เนมกระเป๋าอะไรพวกนี้ล่ะ""นายอยากให้ฉันซื้อของแบบนั้นหรือไง?""ก็ถ้าเธออยากได้ฉันก็ไม่มีปัญหา""นายเห็นฉันเป็นคนสิ้นเปลืองแบบนั้นหรอ?""ไม่""ใช่ไงฉันถึงไม่ซื้อของแบรนด์เนมราคาแพงพวกนั้น ฉันไม่ได้มีเงินมากพอที่จะเอาไปซื้อของแพงๆ ได้หรอก ต่อให้นายจะบอกว่าฉันซื้อให้ก็ตามเถอะ"".....""ฉันไม่ใช่คนติดใช้ของหรูหรือของแบรนด์เนมต่อให้ฉันจะมีนายมีคนที่เลี้ยงดูได้โดยที่ไม่ต้องทำงานฉันก็ยังเป็นเหมียวคนเดิมไม่ได้ติดของหรูไม่ได้ใช้ของแบรนด์เนม""ถึงว่าแม่ฉันถึงได้หลงเธอหัวปักหัวปำ เพราะเธอคิดแบบนี้นี่เอง"ทุกครั้งที่มาห้างหรือมาซื้อของด้วยกันเธอก็จะซื้อแค่ของใช้ส่วนตัวกับของที่จำเป็นต้องใช้จริงๆ และซื้อขนมและอาหารกลับไปฝากแม่ของเธอก็เท่านั้นเธอไม่เคยเรียกร้องที่จะอยากได้ของแพงๆ เลยแม้แต่ครั้งเดียว"อยากได้อะไรอีกมั้ย?""ไม่แล้วนะ ซื้อครบหมดแล้วนี่""งั้นเธอไปรอฉันที่ร้านอาหารก่อนนะ ฉันเอาของไปไว้ที่รถก่อนแล้วจะรีบตามไป""โอเค"ทั้งสองเดินแยกทางกันไปเหมียวเดินเข้
ตกดึก"เป็นอะไรธาม ทำไมมาอ้อน" เธอเอ่ยถามกับการกระทำแปลกๆ ของธาม เพราะไม่เคยเห็นเขาเป็นแบบนี้สักครั้งเลย หรืออาจจะเป็นเพราะเขาอยากได้เรื่องอย่างว่าจากเธอ"อื้อ..." ใบหน้าหล่อเริ่มไล่ซุกไซร้ตามลำคอระหงไปมา พร้อมกับมือที่ลูบไล้ซุกซนไปทั่วร่างกายของเธอ"อือธาม...ฉันดูหนังอยู่นะอย่าทำสิ""เอาได้มั้ยล่ะ?""แล้วมาหื่นอะไรตอนนี้""อยากเอาอะ""ไปเอาถุงยางมา""....." ธามรีบลุกจากเตียงไปหยิบถุงยางในกล่องที่วางอยู่ใต้ตู้ทีวีมาทันทีจากนั้นก็รีบถอดเสื้อผ้าออกแล้วขึ้นไปหาเหมียวที่นอนอยู่บนเตียง เธอใส่ชุดนอนผ้าลาติณห์บางๆ ไม่ได้ใส่ชุดชั้นใน มันก็เลยง่ายต่อการกระทำในเรื่องอย่างว่ามือหยาบลูบไล้สะโพกมนไปมาก่อนจะค่อยๆ ถลกชุดนอนของเธอขึ้นไปกองไว้บนเอวปึก!"อ๊ะธาม!?""เจ็บเหรอ?" เขาหยุดชะงักทันที"เปล่าแค่จุก นึกว่าจะเล้าโลมก่อน""ไม่อยากเล้าโลมแล้ว อยากเอาเลย""อื้ออ...อย่ากระแทกแรงนะ""เปลี่ยนช่องหนังมั้ย""นายจะดูอะไร?""....." เขาไม่ตอบแต่หยิบรีโมททีวีไปเปลี่ยนช่องแทน( อ๊า อ๊า อ๊า อร๊าง อ๊ะอ๊ะอ๊าาาส์ )เสียงร้องจากคนในทีวีดังออกมาอย่างชัดเจน ธามเปิดหนังโป๊ให้เหมียวดูในขณะที่เขาก็ค่อยๆ ขยับส่วนล่าง
เวลาผ่านไปอีกหลายเดือน"ธาม....""ห๊ะ?""คืนนี้ฉันจะไปนอนบ้านนะ""ตามใจสิ" เขาไม่ได้บังคับให้เธอต้องนอนที่นี่ทุกวันหรือตลอดไป เพราะเธอก็มีแม่ที่ต้องคอยดูแล ไหนจะน้องชายที่กำลังเรียนอยู่อีก"พรุ่งนี้ฉันถึงจะมานะ นายไม่โกรธใช่มั้ย""แล้วทำไมถึงคิดว่าฉันจะต้องโกรธด้วย เธอก็แค่กลับบ้านไปหาแม่เอง""ก็เปล่า ฉันก็แค่กลัวว่านายจะโกรธที่ฉันไม่ได้อยู่กับนายทุกวัน""ไร้สาระ ฉันไม่ได้นิสัยเด็กขนาดนั้น"ถึงจะว่าอย่างนั้นก็เถอะแต่เขาก็มีนิสัยเด็กๆ ที่ชอบเอาแต่ใจกับเธอเหมือนกัน เป็นบางเรื่องที่เขาจะชอบเอาแต่ใจ"มีงานอะไรให้ฉันทำหรือเปล่า""ไม่มีหรอก เธออยากเป็นเลขาฉันมั้ย""ถามจริง ฉันไม่ได้มีความรู้ด้านนี้เลยนะนายไปจ้างคนที่มีความรู้มากกว่านี้ไม่ดีหรอถ้าเกิดฉันทำบริษัทของนายเสียหายขึ้นมาจะทำยังไง""ก็ทดลองงานก่อนก็ได้ ระหว่างนี้เธอก็เรียนรู้งานไปพร้อมๆกับฉันเลย พอฉันได้เข้าทำงานที่บริษัทแล้วเธอก็เข้าไปทำงานพร้อมกับฉันเลย""ก็ถ้านายมั่นใจว่าฉันทำได้ฉันก็จะทำให้นายเห็น""เธอทำได้อยู่แล้วเหมียว เธอเก่งจะตาย"เธออยู่กับธามที่นี่ได้เรียนรู้งานจากเขาก็จริง แต่เธอก็ไม่ค่อยเข้าใจอะไรเท่าไรมากเพราะไม่ได้เรี
@ผับ"ตกลงแกจะบอกได้หรือยังว่าเป็นอะไรทำไมถึงชวนฉันออกมาดื่ม" ลูกหยีเอ่ยถามขึ้นอีกครั้ง เพราะมาถึงได้เหมียวก็เอาแต่สั่งเครื่องดื่มมานั่งดื่มอย่างเดียวไม่พูดกับใครเลย".....""แกทะเลาะกับธามหรอ?""ไม่ได้ทะเลาะกัน แค่ไม่ยุ่งกันอีกแล้ว""หมายความว่ายังไง เกิดอะไรขึ้น?""ฉันเคยบอกแกไปแล้วไงสังคมของฉันกับธามไม่เหมือนกัน บางทีเราสองคนอาจจะไม่มีอะไรเหมาะสมกันเลยก็ได้ความรักของเราสองคนก็แค่ความรักของเด็กๆ ที่เพิ่งจะหัดมีความรัก ความจริงแล้วมันไม่ใช่ความรักอะไรหรอกก็แค่อารมณ์ชั่ววูบก็เท่านั้นแหละ""....." ลูกหยีนั่งฟังเพื่อนพูดอย่างตั้งใจ"ฉันพยายามเข้าหาเขา พยายามทำทุกอย่างที่จะทำให้ตัวเองเลิกคิดว่าไม่เหมาะสม แต่เหมือนฉันยิ่งพยายามมากเท่าไหร่เขาก็ยิ่งไปไกลมากเท่านั้น จนฉันรู้สึกเหนื่อยไม่อยากตามไม่อยากอะไรอีกแล้ว""มันต้องมีเรื่องมากกว่านั้นสิที่ทำให้แกคิดมากได้ขนาดนี้ ถ้าแกคิดว่าตัวเองไม่เหมาะสมแกคงไม่ถลำลึกกับธามมาจนขนาดนี้""อืม...ธามไปมีอะไรกับผู้หญิงคนอื่น" เธอพูดเสียงแผ่วพร้อมกับกระดกเหล้าในแก้วขึ้นรวดเดียวเป็นการย้อมใจ"ห๊ะ!? แล้วแกรู้ได้ยังไง""มันคงเป็นเซ้นส์ของผู้หญิงละมั้ง ฉันรู้สึ
หลังจากนั้นเธอก็ไม่เคยโทรกลับไปหาธามอีกเลย เธอเอาแต่หมกตัวอยู่ในห้องไม่ออกไปกินอะไรไม่พูดคุยกับใครเลย ทั้งแม่และน้องชายเป็นห่วงเธอมากและก็ไม่รู้ว่าเธอเป็นอะไร"พี่สาวของเราเป็นยังไงบ้างหม่า" ลูกหยีเดินเข้ามาในบ้านด้วยความร้อนใจ หลังจากที่รู้ว่าเหมียวเป็นอะไรก็ไม่รู้ไม่ยอมกินข้าวกินปลาไม่ยอมออกมาจากห้อง"ยังไม่ยอมออกมาจากห้องเลยครับ ไปเคาะประตูเรียกก็ไม่ตอบไม่รู้ว่าเป็นอะไร" หม่าตอบ"เดี๋ยวพี่ไปดูเอง เราไปดูแม่เถอะ""ครับพี่หยี"ลูกหยีเดินขึ้นไปด้านบนก่อนจะเคาะประตูห้องของเหมียว แต่ในห้องก็ยังคงเงียบกริบไม่มีเสียงตอบรับอะไรเลย"ฉันเองนะเหมียว มีเรื่องอะไรออกมาคุยกันได้มั้ย แม่กับน้องชายของแกเป็นห่วงแกมากนะที่เห็นแกเป็นแบบนี้""ฉันขออยู่คนเดียวได้มั้ยหยี ตอนนี้ฉันยังไม่พร้อมจะออกไปหาใคร" เธอตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ ลูกหยีที่ได้ยินแบบนั้นก็คิดว่าเหมียวต้องมีเรื่องอะไรแน่ๆ เธอถึงได้ร้องไห้จนน้ำเสียงสั่นขนาดนั้น"ก็ได้แต่แกก็กินอะไรบ้างสิ อย่าเงียบไปแบบนี้"".....""ฉันไม่กวนแกก็ได้ ฉันซื้อของมาให้อยู่หน้าประตูนะแล้วก็ออกมาเอา ดีขึ้นแล้วค่อยมาเล่าให้ฉันฟังก็ได้ว่าเป็นอะไร"ลูกหยีเ
หลังจากวันนั้นทั้งสองคนก็ได้ปรับความเข้าใจกัน และก็ยังต้องแยกย้ายกันไปทำงานเหมือนเดิม เพราะเธอเชื่อใจและมั่นใจว่าธามจะไม่มีวันนอกใจนอกกายเธอไปมีคนอื่นเด็ดขาด"แม่...วันนี้หนูจะไปหาธามที่บริษัทนะ แม่มีอะไรก็บอกหม่ามันนะ ถ้าจะฝากซื้ออะไรก็ให้หม่ามันโทรหาหนูก็ได้""อือๆ ไปเถอะแม่ไม่อยากได้อะไรหรอก""จ้ะแม่" เหมียวหยิบกระเป๋าสะพายใบโปรดของตัวเองขึ้นมาจากนั้นก็เดินออกไปขึ้นรถแท็กซี่ที่หน้าปากซอยไม่นานเธอก็มาถึงยังบริษัทของธาม"สวัสดีค่ะ ธามอยู่ด้านบนใช่มั้ยคะ" เธอเดินเข้าไปถามพนักงานต้อนรับ เพราะถ้าเขายังไม่ว่างเธอก็จะยังไม่ไปรบกวน"ไม่นะคะ ท่านประธานเดินทางไปต่างประเทศได้ 2-3 วันแล้วนะคะ" พนักงานต้อนรับบอก"ไปต่างประเทศ?" เหมียวยืนขมวดคิ้วเข้าหากัน เขาเดินทางไปต่างประเทศตั้งแต่เมื่อไหร่กันทำไมเธอถึงไม่รู้เรื่องนี้มาก่อนเลย"ใช่ค่ะ ท่านประธานไปพบผู้บริหารบริษัทที่ต่างประเทศน่ะค่ะ ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าท่านประธานจะกลับมาเมื่อไหร่""อ่อ ขอบคุณมากๆ นะคะ"เธอเดินกลับมาอย่างงงๆ เพราะอุตส่าห์ตั้งใจมาหาเขาแต่สุดท้ายก็เพิ่งจะมารู้ว่าเขาเดินทางไปต่างประเทศปึก!"โอ๊ะ! ขะ ขอโทษด้วยค่ะฉันเดินไม่ระวังเ
เวลาผ่านไปอีกเรื่อยๆ"เหมียว..." เสียงหนึ่งดังขึ้นมาจากทางด้านหลังของหญิงสาวขณะที่เธอกำลังยืนเช็ดโต๊ะอยู่ ทำให้เธอหยุดชะงักและค่อยๆ หันกลับไปมองและก็พบว่าธามยืนอยู่ข้างหลังเธอพร้อมกับผู้หญิงคนนั้น"มีอะไร?""เธอมาทำงานที่นี่ตั้งแต่เมื่อไหร่?""สักพักแล้ว""ทำไมเธอถึงมาทำงาน เงินที่ฉันให้ทุกเดือนมันไม่พอหรอ?"".....""เหมียว""นายเคยสนใจด้วยหรอว่าฉันจะไปไหนทำอะไรกับใคร ฉันก็เห็นนายสนใจอยู่กับงานของตัวเองอย่างเดียว" เธอพูดพร้อมกับหันหลังกลับไปเช็ดโต๊ะเหมือนเดิม"อย่าประชดกันแบบนี้สิเหมียว เธอก็รู้ว่าฉันต้องทำงาน""ฉันก็ต้องทำงานเหมือนกันอย่ามารบกวนเวลางานของฉัน""ทำไมเธอ...ถึงดูห่างเหินกับฉันจัง""....." เธอหัวเราะเบาๆ โดยที่ไม่ให้เขาได้ยิน ความจริงเธออยากจะพูดออกไปแล้วด้วยซ้ำว่าใครกันแน่ที่ทำตัวห่างเหิน เธอพยายามเข้าหาเข้าถึงเขาตลอด จะมีก็แต่เขาที่พยายามทำตัวออกห่างจากเธอ"กลับบ้านไม่ต้องทำงาน เดี๋ยวฉันจะให้เงินเดือนเธอเพิ่มเอง""ฉันจะทำงาน""เธออยากได้เท่าไหร่เงินเดือนของเธอ แลกกับการที่เธอไม่ต้องมาทำงานที่นี่ฉันจะให้เธอเอง" เสียงของธามทำให้คนที่อยู่รอบๆ เริ่มหันมามองและให้ความสนใจ แต
หลายวันผ่านไปจากนั้นเธอก็ไม่เคยโทรไปหาธามอีกเลย เธอกลัวว่าโทรไปแล้วจะมีคนอื่นรับอีก ความรู้สึกของเธอในตอนนี้มันกลัวไปหมดกลัวอย่างบอกไม่ถูก และมันก็ไม่แปลกที่เธอจะระแวงเขา"เป็นอะไรวะ ทำไมถึงนัดมาที่นี่ได้" ลูกหยีเอ่ยถามขึ้น เมื่อเหมียวโทรเรียกให้มาเจอกันที่ผับเธอแค่อยากหาคนที่ให้คำปรึกษากับเธอได้ คนที่เข้าใจความรู้สึกของเธอจริงๆ"ฉันไม่รู้จักพูดปรึกษากับใครดี""เรื่องอะไร?" ลูกหยีถาม"ฉันกับธาม""เกิดอะไรขึ้น?""ไม่รู้สิ ตอนนี้ฉันรู้สึกระแวงไปหมดเลย เราสองคนห่างกันมาได้สักพักแล้วไม่ค่อยได้ติดต่อกันไม่ค่อยได้ไปหากัน ฉันเองก็ต้องคอยดูแลแม่ ส่วนเขาก็ต้องทำงาน""แล้วแกระแวงเรื่องอะไร?""หลายวันก่อนฉันโทรไปแล้วมีผู้หญิงรับสาย หลังจากวันนั้นฉันก็พยายามโทรไปอีกแต่เขาก็ไม่ยอมรับสายเลย เมื่อวานก่อนฉันไปหาเขาที่บริษัทเจอเขากับผู้หญิงคนนั้นอยู่ในห้องด้วยกัน..." เริ่มเล่าถึงเหตุการณ์ที่มันเปลี่ยนแปลงให้กับเพื่อนสนิทฟัง"เฮ้ย!?""ฉันไว้ใจธามนะแต่ก็ไม่รู้ทำไมเหมือนกันฉันถึงต้องมาระแวงเขาแบบนี้""เหมียว...""ฉันแค่อยากให้แกเป็นที่ปรึกษาให้ ฉันไม่รู้ว่าฉันควรทำยังไงต่อดี""ทำไมแกถึงไม่บอกธามไปตรงๆ
@บริษัทธาม"สวัสดีค่ะไม่ทราบว่ามาติดต่อเรื่องอะไรคะ?" พนักงานฝ่ายบริการเอ่ยถามเหมียว ขณะที่เธอกำลังยืนหันมองซ้ายขวาอยู่เหมือนกับว่ากำลังคิดว่าจะไปทางไหนดี เธอเพิ่งเคยมาที่นี่ครั้งแรก"มาหาธามค่ะ""ใครคือธามหรอคะ เขาทำงานอยู่ที่นี่หรอ?" พนักงานถามกลับอย่างงงๆ น้อยคนที่จะรู้จักชื่อเล่นของธามในที่นี่ ส่วนใหญ่จะรู้จักในชื่อเต็มๆ และเรียกกันว่าท่านประธานมากกว่า"คนนี้ค่ะ" เธอเปิดรูปที่ถ่ายคู่กับธามให้พนักงานดู พนักงานสาวถึงกับหน้าเหวอไปเลย "พอจะทราบมั้ยคะว่าจะไปหาเขาได้ที่ไหน""ท่านประธานทำงานอยู่ชั้นบนสุดเลยค่ะขึ้นลิฟท์ไปได้เลย ให้แจ้งท่านประธานก่อนไหมคะว่ามีคนมาหา""ไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณมากๆ นะคะ"เหมียวรีบเดินตรงไปขึ้นลิฟท์ตามที่พนักงานบอกทันที ไม่นานลิฟท์ก็เปิดออกด้านหน้าเธอมีเพียงความว่างเปล่าไม่พบใครเลย ทั้งๆ ที่มีโต๊ะทำงานอยู่ที่หน้าห้องแกร้ก!เธอเปิดประตูเข้าไปเพราะคิดว่าทำคงทำงานอยู่ด้านในและอยากจะเซอร์ไพรส์เขาเพราะนานๆ ครั้งจะได้เจอกันสักทีทว่าภาพตรงหน้าทำเอาเธอเซอร์ไพรส์มากกว่า เพราะธามกับผู้หญิงอีกคนกำลังยืนอยู่ใกล้ๆ กัน แถมธามก็ถอดเสื้อตัวนอกออกด้วยเหลือเพียงเสื้อเชิ้ตสีขาวด้า
วันต่อมา"สวัสดีค่ะบอส" หญิงสาวกล่าวทักทายตามปกติพร้อมกับวางแก้วกาแฟลงตรงหน้าของประธานหนุ่ม แต่เขาก็ยังทำเฉยเมยไม่ได้สนใจอยู่ดีชุดในวันทำงานของเธอก็เหมือนกันทุกๆ วัน ชุดเดรสสั้นและรัดสัดส่วน"บอสต้องการอะไรเพิ่มหรือเปล่าคะ?""ไม่ล่ะ""ค่ะ ถ้าบอสอยากได้อะไรเพิ่มก็แยกฉันได้ตลอดเวลาเลยนะคะ""....." ธามนั่งทำงานเงียบๆ เขาได้ยินทุกคำพูดของหญิงสาว แต่เขาตั้งใจที่จะไม่ตอบอาจจะเป็นเพราะบุคลิกภายนอกที่ดูเย็นชาไม่ค่อยสนใจคนรอบข้าง ซึ่งถ้าใครไม่รู้จักดีก็อาจจะคิดว่าผู้ชายคนนี้หยิ่งและการกระทำของเขามันก็ปกติเหมือนเดิมในทุกๆ วัน จะคุยเล่นสนุกด้วยเฉพาะคนที่สนิทและคนในครอบครัวเท่านั้นครืด ครืด ครืด>ธามมองไปที่หน้าจอโทรศัพท์พร้อมกับทำท่าจะเลื่อนมือไปหยิบโทรศัพท์มา แต่แล้วก็มีงานเข้าซะก่อน"แย่แล้วค่ะท่านประธาน โรงงานของเรามีปัญหาค่ะ" ผู้จัดการเดินเข้ามาบอกด้วยท่าทางที่เร่งรีบและตกใจ"มีปัญหาอะไร!?""ถังผลิตมีสารเคมีรั่วไหลค่ะ""....." ธามรีบลุกเดินออกจากห้องไปทันทีโดยที่ลืมไปเลยว่าเขากำลังจะรับโทรศัพท์คนรัก แต่แล้วมันก็มีงานด่วนเข้ามาทำให้เขาต้องไปสนใจกับงานก่อนโทรศัพท์
สามปีต่อมาธามเข้ามาทำงานที่บริษัทเต็มตัวแล้วแต่เหมียวไม่ได้มาทำงานด้วย เพราะต้องคอยดูแลแม่ที่ไม่ค่อยสบาย ก็เลยจะแวะมาหาธามบ้างทุกครั้งที่มีเวลาว่าง และไม่ค่อยได้ติดต่อกันเพราะต่างคนก็ต่างทำงานของตัวเองก๊อก ก๊อก ก๊อก"ขออนุญาตค่ะบอส""เชิญ""เอาน้ำส้มเย็นๆ มาส่งค่ะบอส" เลขาสาวเดินตรงเข้ามาหาพร้อมกับวางแก้วน้ำส้มลงตรงหน้าของเขา เธอก้มโค้งจนเสื้อห้อยลงมาติดโต๊ะ เห็นลึกเข้าไปจนถึงบราสีแดงสดด้านในชุดที่ใส่เป็นชุดเดรสสั้นๆ และรัดมากส่วนเสื้อก็คอกว้างจนก้มแล้วเห็นเครื่องในหมด"ขอบใจเอาวางไว้ตรงนั้นแหละเดี๋ยวฉันกินเอง""บอสเหงาหรือเปล่าคะ อยากได้คนช่วยคลายเหงาหรือเปล่า""ไม่" เขาตอบแต่ตาที่ยังจับจ้องอยู่ที่เอกสารตรงหน้า"ฉันเห็นบอสนั่งหน้าเครียดทำงานทุกวันเลย อยากให้ช่วยคลายเหงาก็เรียกฉันได้เลยนะคะ ฉันทำได้ทุกอย่างเลย" เธอพูดพร้อมกับส่งสายตายั่วยวนไปให้คนตรงหน้า แต่สิ่งที่ได้ตอบรับคือความนิ่งเฉยไม่สนใจและก็ไม่ได้หลงใหลกับสิ่งยั่วยวนตรงหน้าด้วย"กลับไปทำงานของคุณเถอะ มีหน้าที่อะไรก็ทำไป ส่วนอะไรที่มันไม่ใช่หน้าที่ก็ไม่ต้องทำ""ค่ะบอส"เธอเดินหันหลังออกไปด้วยอารมณ์ที่ค่อยไม่ดีเท่าไหร่ เพราะเ
ปึก! ปึก! ปึก!ร่างหนาถาโถมแก่นกายใหญ่เข้าร่องแคบอย่างรัวๆ พร้อมกับใช้ไม้ตีที่ก้นของเธอเป็นจังหวะ จนก้นสีขาวเนียนแดงเถือกไปหมด"อ๊ะอ๊ะอ๊า ธะ ธามอย่าตีสิ ฉันเจ็บ!" เธออยากจะขัดขืนเพราะตัวเองเจ็บ แต่ก็ถูกพันธนาการไว้ทำให้ไม่สามารถขัดขืนได้เลย"อืม....อ่าาส์...." เขาได้แต่เปล่งเสียงครางพร้อมกับกระแทกเอวอย่างแรงๆ ไม่ได้ฟังสิ่งที่เธอกำลังร้องขอเลยแม้แต่น้อยหางแมวของเธอมันสั่นกระเทือนทุกครั้งที่ถูกเขากระแทก บวกกับความรู้สึกอีกแบบที่มีสิ่งนั้นอยู่ในร่องก้นของเธอมันไม่ได้เจ็บแต่เธอไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน มันรู้สึกดีมากจริงๆ และก็รู้สึกเจ็บที่ถูกธามตี"อ๊าา...อร๊างอร๊ายย!! ธาม..." เธอสั่นเกร็งพร้อมกับปล่อยน้ำบางอย่างไหลพุ่งออกมาอย่างรวดเร็วจนเลอะเต็มโซฟา"เสียวขนาดนั้นเลยเหรอ หืม.." ธามยกขาของเธอขึ้นพาดกับขอบโซฟาด้านข้าง ก่อนจะยึดสะโพกของเธอไว้แน่นแล้วกระแทกอย่างรัวๆ จนร่างเล็กสั่นสะท้านไปทั้งตัวตับ! ตับ! ตับ!"อื้ออ....ธาม...อ๊าอร๊างง!!""ครางแบบนี้อยากโดนเอาจนเดินไม่ได้เหรอ?""ฉะ ฉันเสียว....จะเสร็จอื้ม!""ก็เสร็จสิ แต่ฉันยังไม่เสร็จ ก็ยังไม่หยุดอยู่ดี" เขากระแทกอย่างรัวๆ จนรู้สึกได้ว่าภ