สัมผัสจากริมฝีปากของอลันทำให้ฉันรู้สึกร้อนวูบวาบมากกว่าทุกครั้งเพราะฤทธิ์ของยาปลุกเซ็กส์ ฉันประคองใบหน้าคมคายให้เงยขึ้นมาก่อนจะกดริมฝีปากจูบอย่างกระหาย แก่นกายใหญ่ที่เสียดสีอยู่ตรงกลางหว่างขามันทำให้ฉันแทบเป็นบ้า “ฉันต้องการนาย ซี๊ด” เมื่อผละริมฝีปากออกฉันก็ร้องบอกเสียงกระเส่า มันอดทนไม่ไหวอีกแล้วอยากให้อลันรีบใส่ความใหญ่โตของเขาเข้ามาสักที“ทรมานมากใช่ไหม” อลันจับปอยผมที่ร่วงหล่นลงมาเกะกะใบหน้าไปทัดไว้ที่หลังใบหูให้“ทรมาน ใจจะขาด ฉันต้องการนาย อื้อ~” “ขอโทษ จะไม่ใช้วิธีนี้อีกแล้ว” “ไม่ต้องขอโทษ รีบๆ ทำให้ฉันหายอยากสักที ใจจะขาดอยู่แล้ว” ยิ่งถูกสัมผัสร่างกายมันก็ยิ่งร้อนวูบวาบ ฉันไม่สามารถควบคุมความต้องการของตัวเองให้สงบนิ่งได้จริงๆ อลันดันตัวฉันที่เปลือยเปล่าให้ลุกขึ้น จากนั้นเขาก็ถอดเสื้อผ้าของตัวเอง มันคงเป็นเพราะยาปลุกเซ็กส์ที่ทำให้ฉันมองเห็นเรือนร่างของอลันแล้วมีอารมณ์ขนาดนี้ เมื่อเสื้อผ้าถูกถอดออกไปจากเรือนร่างจนหมดทุกชิ้นฉันก็ไม่รอช้ารีบนั่งลงมาบนตักแกร่งโดยมีอลันจับแก่นกายใหญ่ตั้งรอไว้อยู่แล้ว ฉันค่อยๆ นั่งลงช้าๆ ให้แก่นกายของอลันสอดเข้ามาในช่องทางคับแคบ “อ๊า~” อลั
#ช่วงเย็นๆ ของอีกวัน ฉันค่อยๆ ปรือตาตื่นชึ้นด้วยความรู้สึกที่ปวดร้าวไปทั้งตัว พอตื่นขึ้นมาสิ่งแรกที่จับเลยคือโทรศัพท์ เห็นเวลาที่โชว์บนหน้าจอทำเอาตกใจไม่คิดว่าตัวเองจะนอนขนาดนี้ ข้างกายมีเด็กหนุ่มร่างกายกำยำที่ขึ้นชื่อว่าเป็นแฟนของฉันนอนหลับอยู่ สมองเริ่มประมวลผลเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนที่ความโกรธจะแทรกซึมเข้ามาในความรู้สึก ฉันดีดตัวลุกขึ้นทั้งที่เรือนร่างเปลือยเปล่าแต่ไม่สนใจอะไรทั้งนั้นรีบคว้าหมอนใบใหญ่มาจากนั้นก็ฟาดหมอนลงบนแผ่นหลังของอลันที่กำลังนอนคว่ำหน้ารัวๆ “ไอ้เด็กบ้า! นายกล้าดียังไงมาวางยาฉัน”ตุบ ตุบ ตุบ! เสียงหมอนกระแทกลงบนผิวเนื้อของอลันดังขึ้นทำให้เขาตื่นเมื่อถูกรบกวน“อะ โอ้ยๆ เดี๋ยวๆ ตีทำไมมันเจ็บ” อลันหันหน้ามาเอาแขนทั้งสองข้างตั้งฉากไว้ ส่วนฉันก็ยังฟาดหมอนใส่ไม่ยั้ง“เจ้าเล่ห์ดีนัก! นายทำแบบนั้นกับฉันได้ยังไง กล้าวางยาแฟนตัวเองเลยหรอห๊ะ!!”“คุยกันดีๆ โอ้ยๆ” “ไม่คุย ฉันจะเลิกกับนายไอ้เด็กบ้า ไอ้คนลามกแค่รอยังรอไม่ได้!!” ฉันโกรธจริงๆ นะ ที่ถูกอลันวางยาปลุกเซ็กส์ แทนที่จะรอแต่เขากลับทนไม่ได้ แบบนี้ถ้าฉันท้องให้ความสุขเขาไม่ได้คงไม่ไปมีอะไรกับคนอื่นหรอ หมับ! ฝ่ามือ
ฉันพาอลันเดินเข้ามาในบ้าน มันน่าตลกดีที่ก่อนหน้านี้เราทะเลาะกันฉันโกรธเขาที่วางยาแบบนั้น แต่ผ่านไปไม่เท่าไหร่เราก็ดีกันแล้ว แบบนี้เรียกว่าคู่กัดหรือเปล่า“บ้านหลังใหญ่ขนาดนี้ไม่แปลกใจที่พ่ออยากได้ลูกเขย….” ฉันดึงอลันมาจูบโดยที่เขายังพูดไม่จบ ที่รีบตัดบททำแบบนี้ก็เพราะไม่อยากให้เขาพูดให้ตัวเองดูต่ำต้อยกว่าฉัน ไม่อยากให้เปรียบเทียบอะไรอีก เพราะฉันรู้ว่าการเปรียบเทียบมันบั่นทอนความรู้สึกมากขนาดไหน ถึงแม้คำพูดนั้นจะออกมาจากปากของเขาเองก็ตาม จูบครู่หนึ่งฉันก็เป็นฝ่ายผละใบหน้าออก “อย่าพูดเรื่องนั้นอีกนะรู้ไหม” “ถ้าพูดจะเจอจูบแบบนี้ทุกครั้งเลยไหม ?”แปะ! ฉันฟาดที่แขนอลันแรงๆ หนึ่งทีอย่างหมั่นไส้ เขานี่มันหาจังหวะพูดถึงแต่เรื่องแบบนั้นตลอดเลย “ฉันรู้นะว่านายกำลังคิดอะไรอยู่ วางยาฉันไปแล้วยังไม่พอใจหรือไง”“รุ่นนี้อิ่มยาก”“เป็นหมาหรอ ?” คำพูดของฉันทำให้อลันจ้องเขม็งทันที “นั่นปาก ?”“ไปข้างบนกันเถอะ แถวนี้ลูกน้องพ่อชอบแอบมองเดี๋ยวจะไปรายงานอีก” “รายงานก็รายงานไป ทำไมต้องสนใจ” พรึบ!! อลันอุ้มฉันขึ้นในท่าเจ้าสาวเหมือนว่าน้ำหนักตัวของฉันมันเบามากๆ พออุ้มขึ้นแล้วเขาก็เดินไปที่บันได“ห้องไหน
“พ่อไม่ห้ามหนูกับอลันแล้วงั้นหรอคะ” ถึงจะรู้สึกผิดแต่ฉันก็ต้องถามย้ำเพื่อความแน่ใจ พ่อพยักหน้าแทนคำตอบ “พ่อจะไม่ใจร้ายกับคนที่หนูรักใช่ไหม” ฉันจ้องลึกเข้าไปในดวงตาคู่นั้นของพ่อ รับรู้ได้ถึงความเศร้าจากสิ่งที่ฉันเลือกเมื่อครู่ “พ่อจะไม่ขัดขวางความรักของลูกอีก ขอให้ลูกมั่นใจพ่อพูดคำไหนคำนั้น”ฉันยิ้มออกมาก่อนจะโผล่เข้ากอดพ่อแน่น เป็นอีกครั้งที่ความรู้สึกอึดอัดในใจได้ปลดล็อก ในที่สุดพ่อก็ลดคติลงได้ “ขอบคุณที่ให้โอกาสผมได้รักกับลูกสาวของคุณลุงนะครับ” อลันพูดขึ้นพ่อจึงค่อยๆ ผละกอดออกแล้วเพ่งสายตามองอลันแทน “ถึงฉันจะไม่เต็มใจแต่ลูกสาวของฉันเลือกแล้ว อย่าทำให้ผิดหวังก็แล้วกัน”“ครับ ผมจะไม่ทำให้คุณลุงผิดหวัง” “หนูไม่อยากให้พ่อคาดหวังอะไรมากมายกับอลันนะคะ” ฉันพูดแทรกขึ้นพ่อจึงตวัดสายตาหันมา “ทำไมลูกถึงพูดแบบนั้น พ่อจะคาดหวังกับผู้ชายที่ลูกเลือกไม่ได้เลยหรือไง” “ไม่มีใครเป็นอย่างที่หวังได้อย่างสมบูรณ์แบบหรอกนะคะ ไม่เว้นแม้แต่หนูที่เป็นลูกสาวของพ่อ” “…….” พ่อถอนหายใจออกมาเบาๆ ก่อนจะยกมือขึ้นมาลูบศีรษะของฉัน “หนูอยากให้พ่อเปิดใจให้อลันจริงๆ อย่างที่หนูเปิดใจให้เขานะคะ ถ้าแม่ยังอยู่หนูเชื่
#ภายในห้องทำงาน อลันเหวี่ยงร่างของฉันให้กระแทกกับโซฟาตัวใหญ่แรงๆ ไร้คำว่าปราณี ขนาดเป็นแฟนกันนะ ถ้าเป็นเมื่อก่อนที่ไม่ใช่สถานะแฟนฉันไม่เจอบีบคอตายเลยหรอ แต่ถึงจะเจอเหวี่ยงกระแทกโซฟาแบบนี้ฉันก็ยังยิ้มหวานให้อลัน “วันนี้แฟนฉันหล่อเป็นพิเศษเลยนะ ^_^” ฉันลุกขึ้นจากโซฟาเดินมายกมือขึ้นคล้องคออลันแล้วพูดเสียงหวาน สายตาของอลันในตอนนี้กำลังจ้องชุดที่ฉันใส่เขม็งบ่งบอกถึงอารมณ์ไม่พอใจสุดๆ ก่อนที่เขาจะแกะมือฉันออกจากต้นคอ “อะไรกันจับนิดจับหน่อยก็ไม่ได้” “ทำไมถึงใส่ชุดแบบนี้มา” เขาถามเสียงเข้ม “รู้ใช่ไหมว่าไม่ชอบ รู้ใช่ไหมว่าถ้าเห็นใส่แล้วจะเป็นยังไง” “รู้สิ ^_^” “แล้วใส่มาทำไมวะห๊ะ!! ชอบให้โมโหว่างั้น ?”“ก็นายน่ะโกรธอะไรก็ไม่รู้ไร้สาระ ก็แค่ไปคุยกับพ่อเรื่องหมั้นเอง พอฉันตอบตกลงก็กล่าวหาว่าประชด”เขาไม่โต้ตอบอะไรแต่กลับพ่นลมหายใจร้อนผ่าวออกมาแรงๆ “สรุปจะไปคุยกับพ่อนายเรื่องหมั้นหรือเปล่า ?”“ไม่ไป!! ไม่อยากหมั้นก็ไม่ต้องไป ก็ดีแยกกันอยู่อิสระดี ชอบไม่ใช่ ? ได้แต่งตัวโป๊ๆ โชว์ผู้ชายไปทั่ว” “พูดอะไรออกมารู้ตัวไหมอลัน!! นายกำลังดูถูกฉันอยู่นะ” จากที่อารมณ์ดีพอได้ยินคำพูดเมื่อครู่ของอลันมัน
วันต่อมา เป็นอีกวันที่ฉันอยากจะไปดูร้านของตัวเองแต่พ่อห้ามเอาไว้ บอกเหตุผลว่าตั้งแต่แม่เสียพ่อทำแต่งานไม่มีเวลาให้ฉันเลย วันนี้จึงอยากให้เราอยู่ด้วยกัน ตอนนี้ฉันกับพ่อกำลังนั่งอยู่ที่สวนหลังบ้าน สวนนี้แม่เป็นคนอยากได้พ่อก็ตามใจแม่ทุกอย่าง “พ่อสัญญากับแม่เอาไว้ว่าจะดูแลลูกสาวคนเดียวของเราให้ดีที่สุด” พ่อพูดพร้อมกับสายตาที่มองไปยังสวนดอกไม้ต้นไม้ “ลูกโกรธหรือเปล่าที่ก่อนหน้านี้พ่อเคยห้ามไม่ให้รักกับผู้ชายที่ลูกเลือก” “โกรธสิคะ หนูโกรธพ่อมากที่ไม่ยอมฟังอะไรเอาแต่ยึดติดเรื่องฐานะ” “ถึงตอนนี้พ่อเริ่มเข้าใจแล้วว่าฐานะมันไม่สำคัญขนาดนั้น” ฉันยิ้มหวานให้พ่อ “ขอบคุณนะคะที่เปิดโอกาสให้อลัน” “ถ้าลูกรักมันมากขนาดนี้มันคงจะมีอะไรดีบ้างนั่นแหละ ไม่อยากนั้นลูกสาวของพ่อคงไม่หลงหัวปักหัวปำ” “หนูไม่ได้หลงขนาดนั้นสักหน่อย” “ไอ้เรื่องแข่งรถก็บอกเตือนให้เบาลงบ้าง จะดูแลลูกสาวของพ่อได้ยังไงถ้ายังเอาชีวิตไปเสี่ยงอันตรายอยู่แบบนั้น”“ตอนนี้เขาไม่ค่อยได้แข่งแล้วค่ะเพราะต้องดูแลคลับ”“ส่วนเรื่องตาบาสพ่อมองคนผิดไปจริงๆ ตอนนี้พ่อก็ยังรู้สึกผิดที่เคยบังคับลูก” “มันผ่านไปแล้วพ่ออย่าคิดมากเลยนะคะ ตอนนี้บา
ทางผู้ใหญ่พูดคุยกันครั้งนี้พ่อฉันยินยอมไม่ได้ขัดอย่างที่เคยลั่นวาจาเอาไว้ คุณคานส์สามีของอลิชเสนอตัวจะออกค่าใช้จ่าย ส่วนค่าสินสอดวันแต่งพ่อของอลันจะเป็นคนออกเอง โดยงานหมั้นจะจัดหลังจากที่มหาวิทยาลัยของอลันปิดเทอม ซึ่งก็คืออีกไม่นานนี้แล้ว หลังจากคุยธุระเสร็จเรียบร้อยเราก็นั่งกินข้าวด้วยกัน ฉันเองก็ยังเกร็งไม่หาย แต่ก็ดีใจที่พ่อของอลันเอ็นดูฉันมากขนาดนี้ ตอนนี้ฉันกำลังเดินเล่นกับอลิชอยู่ที่สนามหน้าบ้าน ส่วนพ่อฉันกับพ่อของอลันคุยกันเรื่องธุรกิจ พ่อของอลันสนใจอยากจะเปิดธุรกิจเล็กๆ ที่บ้านต่างจังหวัดเลยขอคำปรึกษากับพ่อ ดีใจที่ทั้งสองคุยกันถูกคอ “แกไม่กลับบ้านพร้อมสามีหรออลิช” ที่ถามแบบนี้ก็เพราะว่าฉันเห็นคุณคานส์กลับไปก่อนแล้ว “ฉันกลับพร้อมพ่อน่ะ คุณคานส์รีบไปดูลูก” “สามีดีเด่นนะเนี่ย” “แกก็เถอะ ดีใจด้วยนะ รู้ไหมฉันแทบจะกรี๊ดลั่นบ้านตอนที่รู้ว่าอลันจะจอแกหมั้น” อลิชดีใจจนออกนอกหน้า “แกไม่ห้ามน้องหน่อยหรอ หมั้นทั้งๆ ที่ยังเรียนไม่จบ” “แพร อลันเป็นผู้ชายไม่มีอะไรเสียหายหรอกนะ ดีซะอีกน้องฉันตั้งใจทำงานมากๆ แถมยังไปเรียนทุกวัน ฉันละนับถือแกจริงๆ เลยที่เอาอลันอยู่หมัดขนาดนี้” “พี่อลิช
วันต่อมา หลังจากที่อลันเลิกเรียนเราก็มาเจอเฮียเฟย นัดเจอกันที่ร้านอาหารในห้าง ฉันโทรนัดเฮียเอาไว้แล้ว #ภายในร้านอาหาร “เฮียสั่งจะกินอะไรไหมคะเดี๋ยวแพรสั่งให้” ฉันรีบถามเมื่อเฮียเฟยมาถึง มันรู้สึกเกร็งเอามากๆ สาเหตุก็เพราะอลันที่เอาแต่จ้องมองตลอดเวลา “ไม่เป็นไรเดี๋ยวเฮียต้องเข้าบริษัทไปกินที่บริษัทก็ได้”“งานยุ่งหรอคะช่วงนี้”“ก็….”“มีอะไรจะพูดก็รีบๆ พูด เอาแต่เนื้อ น้ำไม่ต้อง” อลันพูดแทรกขึ้นมาอย่างเสียมารยาท ฉันจึงหันมามองค้อนเขาด้วยสายตาที่ตำหนิ แต่เขาก็ทำท่าเหมือนทองไม่รู้ร้อน“ทีหลังถ้าจะนัดคุยมาคนเดียวดีกว่านะ แฟนแพรคงไม่สะดวก” เฮียเฟยบอก “ถ้าคุยสองต่อสองคงไม่ปล่อยให้มา” อบันตอบกลับทันควัน “นายช่วยอยู่เงียบๆ ได้ไหมอลัน” ฉันบอกเขาเสียงดุ ใจคอจะหาเรื่องให้ได้เลยหรือไง “แพรขอโทษแทนอลันด้วยนะคะ”“ไม่เป็นไรเฮียเข้าใจ แฟนแพรยังเด็ก….”“เด็กแล้วยังไง ?” เป็นอีกครั้งที่อลันถามอย่างไม่สบอารมณ์ “อลัน!!” ฉันจ้องเขาเขม็งจึงยอมปิดปากเงียบ มันน่าดีดหน้าผากแรงๆ สักทีให้เข็ดหลาบ “ที่นัดมาวันนี้แพรอยากจะมาขอโทษที่เคยพูดให้ความหวังเฮีย อยากขอโทษที่เคยดึงเฮียเข้ามาเกี่ยวข้องทั้งที่แพรไม่ไ