BAD LOVE - 101 เคลียร์ปัญหา

ฉันพาอลันเดินเข้ามาในบ้าน มันน่าตลกดีที่ก่อนหน้านี้เราทะเลาะกันฉันโกรธเขาที่วางยาแบบนั้น แต่ผ่านไปไม่เท่าไหร่เราก็ดีกันแล้ว แบบนี้เรียกว่าคู่กัดหรือเปล่า

“บ้านหลังใหญ่ขนาดนี้ไม่แปลกใจที่พ่ออยากได้ลูกเขย….”

ฉันดึงอลันมาจูบโดยที่เขายังพูดไม่จบ ที่รีบตัดบททำแบบนี้ก็เพราะไม่อยากให้เขาพูดให้ตัวเองดูต่ำต้อยกว่าฉัน ไม่อยากให้เปรียบเทียบอะไรอีก เพราะฉันรู้ว่าการเปรียบเทียบมันบั่นทอนความรู้สึกมากขนาดไหน ถึงแม้คำพูดนั้นจะออกมาจากปากของเขาเองก็ตาม

จูบครู่หนึ่งฉันก็เป็นฝ่ายผละใบหน้าออก “อย่าพูดเรื่องนั้นอีกนะรู้ไหม”

“ถ้าพูดจะเจอจูบแบบนี้ทุกครั้งเลยไหม ?”

แปะ! ฉันฟาดที่แขนอลันแรงๆ หนึ่งทีอย่างหมั่นไส้ เขานี่มันหาจังหวะพูดถึงแต่เรื่องแบบนั้นตลอดเลย

“ฉันรู้นะว่านายกำลังคิดอะไรอยู่ วางยาฉันไปแล้วยังไม่พอใจหรือไง”

“รุ่นนี้อิ่มยาก”

“เป็นหมาหรอ ?” คำพูดของฉันทำให้อลันจ้องเขม็งทันที “นั่นปาก ?”

“ไปข้างบนกันเถอะ แถวนี้ลูกน้องพ่อชอบแอบมองเดี๋ยวจะไปรายงานอีก”

“รายงานก็รายงานไป ทำไมต้องสนใจ”

พรึบ!! อลันอุ้มฉันขึ้นในท่าเจ้าสาวเหมือนว่าน้ำหนักตัวของฉันมันเบามากๆ พออุ้มขึ้นแล้วเขาก็เดินไปที่บันได

“ห้องไหน