ตลอดทั้งคืนที่ผ่านมาลูกชุบนอนแทบไม่หลับ เอาแต่ครุ่นคิดถึงปรมะกับโรส ไม่รู้ทั้งสองจะนัดเจอกันด้วยเรื่องอะไร ทั้งๆ ที่ตลอดช่วงบ่าย ก็น่าจะอยู่ด้วยกันจนพอใจแล้วไม่ใช่หรือไง คืนทั้งคืนก็ยังจะอยู่ด้วยกันอีกเหรอ ยิ่งคิดก็พาให้เกิดอารมณ์ไม่พอใจ และหน่วงในหัวใจอย่างไรก็ไม่ทราบ
แม้จะบอกตัวเองว่าเธอกับปรมะไม่ได้เป็นอะไรกัน นอกจากความสัมพันธ์ทางร่างกายเท่านั้น เธอคือเด็กที่เขาเลี้ยงดู ไม่ได้ชอบ ไม่ได้รัก ไม่ได้เป็นอะไรกันทั้งนั้น
ที่เขายอมเลี้ยงดู เพราะเธออาจจะถูกใจเขา เขาต้องการความสุขจากร่างกายของเธอ เราสองคนเข้ากันได้ดีในเรื่องเซ็กซ์ แต่เรื่องอื่นไม่มีอะไรเหมาะสมกันสักอย่าง
เธอก็แค่เด็กบ้านนอก ที่ได้ทุนมาเรียนในเมืองใหญ่ ส่วนปรมะคือเจ้าของมหาวิทยาลัย มีพร้อมทั้งหน้าตา ฐานะ การศึกษา ชายหนุ่มย่อมเลือกคนที่คู่ควร และส่งเสริมเขาอยู่แล้วในอนาคตข้างหน้า
เพราะฉะนั้นหากปรมะจะมีผู้หญิงคนไหน ก็เป็นเรื่องปกติของเขาอยู่แล้ว เธอไม่มีสิทธิ์ไม่พอใจ
“ลูกชุบ มีสติหน่อยสิ” ตบแก้มตัวเองเบาๆ เป็นการเรียกสติให้กลับเข้าที่เข้าทาง ก่อนที่เสียงข้อความจะดังขึ้นมา<
ลูกชุบกลับมาที่ห้องพักอย่างคนจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว คำพูดของโรสที่เอ่ยบอกเธอ ไหลวนเข้ามาในความคิดซ้ำแล้วซ้ำเล่า พร้อมกับลมหายใจที่ผ่อนออกมาด้วยความเครียดเช่นกันทำไมเธอจะไม่รู้ ว่าที่โรสเอ่ยออกมาแบบนั้นหมายความว่าอย่างไร หญิงสาวต้องการอะไร ร่างบอบบางในชุดเสื้อยืดตัวโคร่ง ที่มีเพียงชุดชั้นในสวมใส่ด้านใน เอนตัวพิงพนักโซฟา พลางคิดว่าเธอควรจะบอกเรื่องนี้กับปรมะดีไหมเสียงกริ่งหน้าห้องพักดึงสติให้ลูกชุบกลับมาอยู่ที่เดิม ร่างบางเดินออกมาเปิดประตูให้คนที่ยืนอยู่หน้าห้อง ร่างสูงแทรกตัวเข้ามาในห้องพัก ลูกชุบที่เป็นเจ้าของห้องจึงทำหน้าที่ปิดประตูคนที่อารมณ์ค้างตั้งแต่เมื่อช่วงเที่ยง ก็ไม่พูดพร่ำทำเพลงให้เสียเวลา รั้งร่างบางเข้ามาแนบกาย“ว้าย!...อื้อ” เสียงร้องด้วยความตกใจ หายไปในลำคอ เมื่อถูกริมฝีปากร้อนชื้นบดจูบลงมาปรมะรวบข้อมือเล็กทั้งสองข้างขึ้นเหนือศีรษะตรึงไว้กับผนังห้อง บดจูบดูดกลืนลิ้นเล็กในโพรงปากหวาน เกี่ยวตวัดรัดรึงไว้แนบแน่นไม่ยอมผละออกห่าง ในขณะที่ร่างกายก็ขยับเข้าแนบชิดกับร่างบาง จนแทบไม่มีช่องว่างให้อากาศรอดผ่านไปได้นานนับนาที
ปรมะนั่งมองคนที่นั่งอยู่ด้านล่างกลางหว่างขา ในขณะที่ชายหนุ่มนั่งอยู่บนโซฟา มือหนายื่นไปลูบศีรษะของหญิงสาว ที่กำลังไล่เลียแท่งเนื้อของตัวเองเบาๆ มองเรียวลิ้นเล็กสีชมพูไล่วนไปตามหัวบาน ก็เสียววาบจนต้องจิกเล็บเท้าไว้ลูกชุบลากลิ้นขึ้นลงตามความยาวของแท่งเนื้อ และวนรอบๆ หัวบาน กดจูบลงบนรอยแยกที่มีน้ำเชื้อซึมออกมา บ่งบอกว่าปรมะเสียวขนาดไหนสายตาหวานฉ่ำช้อนขึ้นมองยั่วยวนอย่างไม่รู้ตัว ทั้งที่ลิ้นยังโลมเลียกับความอร่อยของแท่งเนื้อ ก่อนที่เนื้อเกือบทั้งแท่งจะหายเข้าไปในโพรงปาก“ซี้ด...อ้า” เสียงครางหลุดออกมา พร้อมกับร่างสูงที่สะดุ้งเมื่อแท่งเนื้อเข้าไปอยู่ในโพรงปากของหญิงสาว สายตาคมทอประกายความเสน่หา ในตัวของลูกชุบอย่างเห็นได้ชัดใบหน้าคมแหงนหงายมองเพดานสูดปากร้องครางออกมาอย่างไม่อาย เมื่อลูกชุบเร่งจังหวะปากรูดรั้งแท่งเนื้อให้เร็วขึ้นเรื่อยๆ มิหนำซ้ำหญิงสาวยังลงไปเล่นกับพวงสวรรค์ด้านล่าง เพิ่มความเสียวให้ปรมะจนแทบจะแตกซ่าน“อืม...ดีมากลูกชุบ เร็วอีก แด๊ดดี้เสียว” มือหนารั้งศีรษะหญิงสาว กดลึกมากขึ้น ขยับสะโพกสวนกลับเป็นจังหวะ จน
เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้นในช่วงเช้าของวันใหม่ ปรมะควานมือหาที่มาของเสียงและกดปิด ในขณะที่เปลือกตายังปิดสนิทอยู่เช่นเดิมเพราะค่ำคืนที่ผ่านมา กว่าชายหนุ่มจะได้นอนหลับพักผ่อน ก็เป็นเวลาของวันใหม่ เพราะกลิ่นหอมของเด็กในปกครองช่างหอมหวาน จนเขาเสพติดกลิ่นเธอไปแล้วร่างสูงลงจากเตียงนอน ออกมานอกห้องเพื่อหาคนที่ตัวเองนอนกอดไว้จนหลับไป รอยยิ้มผุดขึ้นบนใบหน้าของคนที่เพิ่งตื่นเมื่อเห็นลูกชุบยืนอยู่ในห้องครัวร่างสูงเดินเข้าไปหา สวมกอดเอวคอดจนลูกชุบสะดุ้งตกใจ และฝั่งจมูกลงบนแก้มเนียนใสของหญิงสาวไปหนึ่งฟอดใหญ่"หอมจัง" ลูกชุบหันมองยังเจ้าของประโยค ไม่รู้ว่าชายหนุ่มชมกลิ่นหอมของอาหารที่กำลังทำ หรือว่าชมอะไรกันแน่ แต่ไม่ว่าจะชมอะไร แก้มของเธอก็เห่อร้อนขึ้นมาแล้ว"ค่ะ""ตื่นเช้าจัง แด๊ดดี้คิดว่าหนูจะลุกไม่ไหวซะอีก" คนถูกหยอกเย้าหน้าแดงก่ำ เรียวปากอิ่มเม้มเข้าหากันกับประโยคชวนอายนั้น"ไม่ไหวก็ต้องตื่นค่ะ เพราะต้องมาทำอาหารให้แด๊ดดี้ทานก่อนไปทำงาน" ปรมะเกยคางบนลาดไหล่เล็ก มือหนาที่โอบเอวบาง ลูบไล้หน้าท้องแบนราบของหญิงสาวเล่นไปมา ยอมรับว่าประโยคของลู
ลูกชุบไม่รอช้าที่จะตักตวงความสุข ความเสียว จากแท่งเนื้อลำใหญ่ ร่างงามขย่มตอใหญ่อย่างเร่าร้อนรุนแรง สองมือจับบ่ากว้างไว้พร้อมกับจิกเล็บลงไปเพื่อระบายความเสียว เต้าขาวสองข้างกระเพื่อมขึ้นลงไร้ทิศทางตามจังหวะการขย่มจนปรมะอดรนทนไม่ไหว มองความอวบใหญ่ขาวเนียนที่มีร่องรอยจากฝีมือของตัวเองฝากไว้ทั้งสองข้างก็พาริมฝีปากอุ่นเข้าไปฉกชิมยอดอกอย่างหิวกระหาย ดูดดึงยอดอกออกมาแรงๆ ส่วนอีกข้างที่ว่างก็บีบเคล้นหนักเบาสลับกันไป“ซี้ด...อ้ะ... เสียว เสียวที่สุดเลยค่ะ แรงอีกค่ะ ดูดแรงๆ เลยค่ะ” ปากเอ่ยบอก บั้นท้ายก็ขย่มตอใหญ่ไม่ยอมหยุด แอ่นทรวงอกปรนเปรอให้ปรมะดื่มกินอย่างถนัดถนี่ปรมะปรนเปรอความเสียวให้หญิงสาวตามที่ร้องขอ ระรัวลิ้นใส่ยอดอกรัวเร็วจนแข็งเป็นไตขึ้นมา มืออีกข้างก็เลื่อนมาบีบขยำบั้นท้ายงามหนักๆ"เปลี่ยนท่าดีกว่านะ" เสียงทุ้มเอ่ยบอกเสียงกระเส่าช้อนบั้นท้ายกลมกลึงไว้ลุกขึ้นจากเก้าอี้อุ้มลูกชุบเดินมาที่เคาน์เตอร์ในห้องครัว โดยระหว่างทางเดินก็ไม่ลืมจะกระแทกแท่งเนื้อเข้าใส่รูสวาทที่เต็มไปด้วยน้ำหวาน&l
“ชั่วโมงหน้าอย่าลืมเอางานมาส่งนะคะ ส่วนวันนี้พอแค่นี้ค่ะ” เสียงอาจารย์สาวดังขึ้นหน้าห้องเมื่อสอนเสร็จเรียบร้อย“ลูกชุบจ๊ะ วันนี้อาจารย์รบกวนเก็บงานกับเพื่อนๆ ไปส่งที่ห้องพักหน่อยนะจ๊ะ”“ได้ค่ะ” ลูกชุบตอบรับเสียงใส ไม่มีแววขุ่นเคืองในใจแม้แต่น้อย ทั้งที่รู้อยู่เต็มอกว่าอาจารย์โรสต้องการกลั่นแกล้งเธอแน่ๆ“ลูกชุบ แกไม่รู้จริงอะ” จีน่าเอ่ยถาม มองตามหลังอาจารย์สาวสวยที่เดินออกจากห้องไป“รู้ แต่ทำไงได้ อาจารย์สั่งเราก็ต้องทำ”“แม่พระ แล้วตกลงแกได้ถามคุณเขาไหม ว่าเป็นอะไรกัน ทำไมอาจารย์ถึงได้กล้าจับมือและเรียกชื่อเล่นคุณเขาแบบนั้น”“ไม่ได้ถามว่าเป็นอะไร เพราะอาจารย์มาบอกด้วยตัวเองว่าผู้ใหญ่อยากให้หมั้นกัน”“งานงอก!!... แล้วยังไงอะ แกได้บอกเรื่องนี้กับคุณเขาไหม คุณเขาว่ายังไง” จีน่าร้อนใจยิ่งกว่าเพื่อนเสียอีก ยิ่งเห็นลูกชุบนั่งนิ่งก็ยิ่งร้อนใจ“คุณเขาบอกว่า เขาไม่ได้รู้สึกอะไรกับคนนั้นมากกว่าน้องสาว และไม่คิดจะหมั้นหร
“ชู่ว์” นิ้วเรียวแตะลงบนกลีบปาก เป็นเชิงบอกให้ลูกชุบไม่ต้องเอ่ยอะไรออกมาทั้งนั้น ดึงหญิงสาวเข้าไปในห้องน้ำและจัดการล็อกประตูห้องซะ“จะ จะทำอะไรคะ” เรียวปากหยักยกยิ้มมุมปาก นัยน์ตาคมทอประกายแพรวพราวเจ้าเล่ห์เพียงแค่นี้ลูกชุบก็รู้แล้วว่าปรมะจะทำอะไร แต่ต้องไม่ใช่ในห้องน้ำมหาวิทยาลัยแบบนี้ หากมีนักศึกษาเข้ามาใช้ห้องน้ำจะทำเช่นไร“อย่าเลยค่ะ เดี๋ยวมีคนเข้ามาใช้ห้องน้ำ”“ช่างปะไร แด๊ดดี้ว่ามันตื่นเต้นดีออกจริงไหม”“อ้ะ” ร่างบางสะท้าน เผลอปล่อยเสียงครางออกมา เมื่อฝ่ามือหนาลูบไล้เนื้อเนินสาวผ่านกระโปรงนักศึกษาจากนั้นก็สอดเข้าไปด้านใน เกี่ยวชั้นในตัวบางออกไปด้านข้าง คลึงเกสรเล็กเบาๆ จนลูกชุบต้องรีบจับท่อนแขนแกร่งไว้ เม้มริมฝีแน่นเพื่อกลั้นเสียงคราง ใบหน้าส่ายไปมา ดั่งบอกให้ปรมะหยุดการกระทำอันน่าเสียวซ่านนี้“แด๊ดดี้รู้ว่าหนูชอบ ขอกินน้ำหวานหนูหน่อยนะ” จับร่างบางนั่งลงบนชักโครก ส่วนตัวเองนั่งคุกเข่าลงด้านล่าง ขาเรียวถูกจับพาดบนไหล่กว้าง นิ้วแกร่งเกี่ยวแพนตี้ออกไปไว
"จะทำอะไรก็ให้มันพอดีหน่อยนะ ไม่ใช่ให้ความอยากมาครอบงำ จนทำอะไรน่าเกลียดไม่เลือกสถานที่แบบนี้" ลูกชุบหยุดเดินเมื่อได้ยินเสียง พร้อมทั้งประโยคไม่รื่นหูดังตามหลังมา ก่อนจะหันกลับมามอง"ขอบคุณนะคะที่เตือน" โรสเดินยิ้มเข้ามาหา จ้องหน้าลูกชุบด้วยสายตาหยามเหยียด"อาจารย์บอกแล้วไม่ใช่เหรอคะ ว่าอีกไม่นานอาจารย์กับพี่เสือก็ต้องแต่งงานกัน ทำไมถึงยังทำตัวเหมือนของฟรี ที่เขาอยากจะหยิบกินเมื่อไหร่ก็ได้แบบนี้ล่ะ" ลูกชุบยิ้มให้"แต่เท่าที่หนูถามคุณเสือ คุณเสือบอกหนูว่าไม่ได้รู้สึกอะไรกับอาจารย์แล้วนะคะ ไม่ได้รักอาจารย์แล้ว หนูไม่รู้ว่าคุณเสือพูดจริงหรือหลอก แต่หนูก็ขอเลือกที่จะเชื่อคุณเสือค่ะ ขอบคุณอาจารย์โรสนะคะที่เป็นห่วงและหวังดี แค่นี้ใช่ไหมคะ หนูจะได้ไปเรียนวิชาอื่นต่อ" โรสเชิดหน้ากำมือแน่น เมื่อถูกเด็กที่คิดว่าใสซื่อไร้เดียงสาอย่างลูกชุบย้อนเข้าให้อย่างเจ็บแสบส่วนลูกชุบเมื่อไม่ได้รับคำตอบจากคนตรงหน้า จึงเดินจากมาพร้อมกับพ่นลมหายใจออกมาทางปากอย่างโล่งอก ที่ไม่ถูกโรสตบหน้าเข้าให้ และยังนึกชื่นชมตัวเองในใจ ที่กล้าดียังไงถึงได้ปากดีขนาดนั้นเสียงโทรศัพท์มือถือ
“หนูรู้ไหม ว่าใส่ชุดนี้แล้วมันยั่วมาก ถ้าคืนนี้หนูไม่ได้นอน ต้องโทษตัวเองนะ ไม่ใช่โทษแด๊ดดี้”“ทำไมเหรอคะ แด๊ดดี้จะทำอะไรหนูเหรอคะ” เอ่ยถามหน้าซื่อตาใส่ ทว่ามือกลับรูดรั้งแท่งเนื้อของปรมะอย่างยั่วยวนจนปรมะกัดกรามกรอดเพื่อข่มอารมณ์ปรารถนาของตัวเองไว้ เชยคางมนให้สบตากัน“เดี๋ยวหนูก็รู้ค่ะ ว่าแด๊ดดี้จะทำอะไร เตรียมตัวรับมือให้ดีนะคะ เพราะแด๊ดดี้คงอ่อนโยนไม่ไหว หนูกระตุ้นจนแด๊ดดี้อยากเอาหนูแบบดุๆ” ลูกชุบหัวเราะขบขัน พลิกตัวขึ้นคร่อมปรมะ ขยับบั้นท้ายให้กายสาวที่เยิ้มด้วยน้ำหวานเสียดสีกับแท่งเนื้อใหญ่“หนูจะรอดูนะคะ ว่าแด๊ดดี้จะดุได้แค่ไหน” คนถูกท้าทายยิ้มมุมปาก พลิกตัวขึ้นคร่อมร่างบางบ้าง ใช้เข่าดันขาเรียวออกกว้าง นิ้วแกร่งกรีดลงบนรอยแยกจนลูกชุบสะท้าน จิกเล็บลงบนแผ่นหลังกว้าง แอ่นสะโพกเข้าหานิ้วที่ยังวนเวียนอยู่กับรอยแยก“แด๊ดดี้ชอบนะครับคนที่ท้าทายแบบนี้ เพราะแด๊ดดี้จะทำให้คนแบบนี้สลบคาอกแด๊ดดี้เลยล่ะ” จับร่างบางตะแคงข้าง ยกขาเรียวขึ้นพาดบนบ่า กดแท่งเนื้อเข้าในรูสวาททีเดียวม
"อ่อย...อ้ะ...แด๊ดดี้ขา""ว่าไงเด็กดีเสียวใช่ไหม...อ่า...ลูกชุบดูสิ หอยลูกชุบมันกินแท่งเนื้อแด๊ดดี้อร่อยเชียว ตอดดีเป็นบ้า อ้า" เสียงกระเส่าเอ่ยบอก พร้อมกับขยับเอวพาแท่งเนื้อเคลื่อนตัวออกมาให้หญิงสาวได้เห็นว่าร่องสวาทตอดรัดแท่งเนื้อดีขนาดไหนลูกชุบขมิบรูสวาทรัดแน่นเมื่อเห็นว่าความใหญ่โตขยับเขยื้อนเคลื่อนตัวเข้าออกในรูสวาทของเธออย่างช้าๆ ความคับแน่นชวนอึดอัดขยับเขยื้อนเข้าออกไม่ขาดสายกลีบดอกสองข้างพลิ้วไหวเข้าออกตามแรงขับเคลื่อนที่เริ่มเคลื่อนตัวแรงขึ้นเรื่อยๆจนเธอมองตามแทบไม่ทัน ความดุดันความร้อนแรงของปรมะทำให้เธอร้องครวญครางออกมาไม่ขาดสาย"อี้...อ้ะ...อืม...เสียวแด๊ดดี้ขาชุบเสียว” ปรมะไม่ได้สนใจเสียงร้องครางแต่อย่างใด ยังคงกระแทกกระทั้นกระหน่ำความดุดันเข้าใส่ผนังอ่อนนุ่มอย่างบ้าคลั่งเอวสอบขยับเข้าออกไม่มีทีท่าว่าจะเหนื่อยหรือหมดแรง ยังเพิ่มความเร็วมากขึ้นเรื่อยๆ เสียด้วยซ้ำไม่สนใจว่าเอกสารที่วางกองอยู่จะร่วงหล่น แม้แต่แก้วกาแฟที่ลูกชุบนำมาวางไว้ให้ก่อนหน้าก็ไม่สนใจ"อ้า...แด๊ดดี้ก็เสีย
หลังจากตกลงคบหาดูใจเป็นแฟนกัน ก็ผ่านมาร่วมเดือนเห็นจะได้ ทว่าเมื่ออยู่ที่มหาวิทยาลัย ทั้งสองคนก็ใช้ชีวิตปกติเหมือนดังที่ผ่านมา ไม่ได้แสดงออกชัดเจนว่าทั้งคู่คือแฟนกันเหตุผลที่ยังทำตัวเช่นเดิมไม่ได้มาจากปรมะ แต่มาจากลูกชุบเองต่างหาก ที่ไม่อยากเปิดเผยต่อคนอื่นในมหาวิทยาลัย เพราะเป็นห่วงภาพลักษณ์ของปรมะจะเสียหาย อาจจะมีข่าวลือไปในทางเสื่อมเสีย ที่อธิการบดีของมหาวิทยาลัย มีความสัมพันธ์ฉันชู้สาวกับนักศึกษาซึ่งปรมะก็ได้บอกลูกชุบไปแล้วว่าไม่เป็นไร ชายหนุ่มไม่ได้ห่วงเรื่องภาพลักษณ์ถึงขนาดนั้น และอีกอย่างชายหนุ่มก็อยากให้เกียรติลูกชุบเช่นกัน แต่ลูกชุบก็ยังยืนกรานที่จะทำเช่นนั้น ปรมะจึงต้องปล่อยเลยตามเลย“แอบเอากาแฟมาวางไว้อีกแล้วเหรอ แด๊ดดี้บอกแล้วไงครับว่าไม่ต้อง” เมื่อเปิดประตูห้องทำงานเข้ามา ก็เห็นว่าคนที่เพิ่งแยกกันเมื่อไม่กี่นาที ก่อนถึงหน้ามหาวิทยาลัย กำลังวางแก้วกาแฟลงที่โต๊ะทำงานลูกชุบหันมายิ้มให้ เดินเข้ามาสวมกอดร่างกำยำของปรมะ พร้อมกับหอมแก้มสากชายหนุ่มไปฟอดใหญ่“ชุบอยากทำให้แด๊ดดี้นี่คะ”“ดื้อนักนะเรา”
คนที่เพิ่งเสร็จสมไปได้ไม่นาน เมื่อถูกความใหญ่โตกระแทกเข้ามาจนสุดลำรัก ก็ถึงกลับแตกทะลักออกมาอีกรอบ ทว่าปรมะกลับไม่ได้สนใจ ยิ่งเพิ่มความเร็วและแรงมากขึ้นเสียด้วยซ้ำ“อ่อย...อี้... อืม...เสียวมากค่ะ...อื้อ ชุบเสียว” ปรมะยกยิ้ม ยิ่งลูกชุบบอกว่าเสียว ชายหนุ่มยิ่งมีพละกำลัง เอวสอบกระแทกเข้าออกรัวเร็ว ด้วยความมันและความเสียวไม่ต่างกันก้มมองจุดประสานกลางกาย ยิ่งมีอารมณ์ความกระสัน เมื่อร่องเสียวอ้าอมความใหญ่โตจนปากมัน น้ำหวานเคลือบแท่งเนื้อมันวาว กลีบดอกสองข้างปลิ้นเข้าปลิ้นออก ตามจังหวะการกระแทก“โอ้ มันตอดแรงมากลูกชุบ เสียวหัวไปหมดแล้วนะ”"ชุบก็เสียวเหมือนกันค่ะ"“อ้า...อย่าขมิบสิ แด๊ดดี้จะแตกเอานะ”“อ้ะ...อื้อ...ก็แด๊ดดี้ทำชุบเสียว...อี้...นะ นี่น่า”ปรมะจับร่างบางลงยืนที่พื้น หมุนลูกชุบให้หันหน้าเข้าหากระจก จับขาเรียวพาดบนขอบเคาน์เตอร์ล้างหน้า จากนั้นก็เสียบแท่งเนื้อเข้ารูที่อ้าออกช้าๆลูกชุบปรือตาหวานฉ่ำที่เต็มไปด้วยไฟราคะ มองดูตัวเองกำลังถูกปรมะกระแทกแท่งเนื้อเข้าใส่ ใบหน้าทั้งของต
ปรมะใช้ผ้าเช็ดตัวซับน้ำที่หยดอยู่ตามลำตัว ให้คนตัวเล็กที่ยืนตัวแดงซ่านอยู่ตรงหน้า หลังจากชายหนุ่มอาบน้ำถูสบู่ ล้างทำความสะอาดให้เรียบร้อย เหลือบสายตามองรอยช้ำที่แขนของลูกชุบก็รู้สึกผิดขึ้นมา ใบหน้าคมโน้มต่ำจุมพิตลงบนรอยนั้นย้ำๆ“ขอโทษนะที่ทำให้เจ็บ ขอโทษจริงๆ” ประคองใบหน้างามไว้ ใช้นิ้วเกลี่ยแก้มเนียน และเกลี่ยปอยผมที่หลุดร่วงมาคลอเคลียใบหน้าไปทัดใบหูให้ ลูกชุบยิ้มหวานให้คนที่ยืนหน้าเศร้า สายตาแสดงความรู้สึกผิดออกมาตามที่เอ่ย“แด๊ดดี้สัญญาว่าจะไม่ทำให้ลูกชุบเจ็บตัวแบบนี้อีก” ลูกชุบโอบกอดเอวสอบ ขยับตัวเข้าหาเขย่งเท้าขึ้นหอมแก้มสาก“ไม่ต้องคิดมากนะคะ เรื่องมันผ่านมาแล้ว ชุบขอแค่แด๊ดดี้ใจดีกับชุบก็พอ ไม่ทำเหมือนที่ผ่านมาอีก”“มันจะไม่มีวันเกิดขึ้น แด๊ดดี้สัญญา”ลูกชุบยิ้มหวาน รั้งใบหน้าคมลงมารับจูบจากตัวเอง ขบเม้มเรียวปากหยักทั้งบนและล่าง มือบางเลื่อนลงมาหยอกเย้ากับยอดอกสีน้ำตาล สะกิดนิ้วลงไปรัวเร็วจนแข็งเป็นไต พาให้ปรมะเสียววาบตรงยอดอกและลำรัก จนเริ่มแข็งขึงบดเบียดกับหน้าท้องแบนราบ“อื้อ&rd
ความอบอุ่นที่ได้รับมาตลอดทั้งคืน ทำให้ลูกชุบนอนหลับสบายจนถึงเช้า ร่างบางขยับตัวซุกเข้าหาความอบอุ่น วงแขนเล็กโอบกระชับคนที่นอนข้างกายอย่างลืมตัว ซุกหน้าเข้ากับอกกว้างแต่เพียงครู่เดียว ดวงตาก็เบิกกว้างกะพริบตาปริบๆ เมื่อเห็นคนที่นอนเคียงข้าง รีบขยับตัวออกห่าง แต่กลับถูกคนที่นอนเคียงข้างตวัดวงแขนรั้งร่างบางเข้าหา จนต้องยกมือขึ้นมายันแผ่นอกกว้างไว้"ตื่นแล้วเหรอ" เสียงทุ้มเอ่ยถามงัวเงีย ทั้งที่ตายังหลับ เพราะหลังจากที่ลูกชุบละเมอ ปรมะก็นั่งเฝ้า คอยเช็ดตัวให้ทั้งคืนได้นอนก็เกือบเช้า"ปล่อยค่ะ" พยายามแกะมือออกจากเอวตัวเองแต่ปรมะกลับไม่ปล่อย มิหนำซ้ำยังพลิกตัวขึ้นคร่อมหญิงสาวไว้ สอดประสานนิ้วมือกับหญิงสาวตรึงไว้กับเตียงนอน หมดหนทางที่ลูกชุบจะผลักไสหรือหนีไปไหน ชนหน้าผากของตัวเองกับหน้าผากคนตัวเล็ก"ตัวไม่ร้อนแล้วนี่" ลูกชุบหน้าขึ้นสีเรื่อกับการวัดไข้ของคนด้านบน รีบเมินหน้าหลบสายตาชายหนุ่มไปอีกทาง ปรมะจึงเชยคางมนให้หันมาหากัน“ยังไม่หายโกรธฉันหรือไง” ดวงตากลมโต จ้องมองชายหนุ่มด้วยความสับสนแกมน้อยใจเมื่อวานปรมะต่อว่าเธอเสียยกใหญ
ปรมะมองตามร่างบางจนประตูห้องน้ำปิดลง ลมหายใจอุ่นพ่นออกมาเบาๆ ความรู้สึกผิดกระแทกเข้าที่ใจครั้งแล้วครั้งเล่ายิ่งหวนคิดไปถึงน้ำตาของหญิงสาวที่ไหลออกมาก็ยิ่งรู้สึกผิด ไม่น่าปล่อยให้อารมณ์อยู่เหนือเหตุผลเลยจริงๆ เขาน่าจะใจเย็นให้มากกว่านี้เสียหน่อย มือหนายกขึ้นลูบหน้าตัวเองด้วยความเครียด กระแทกลมหายใจออกมาอีกครั้งลูกชุบนั่งกอดเข่าร้องไห้อยู่ภายในห้องน้ำ เสียงสะอื้นไห้คละเคล้ากับหยาดน้ำตา ที่รินไหลอาบแก้มทั้งสองข้าง สองมือโอบกอดเข่าตัวเองไว้เธอเสียใจที่ตัวเองถูกด้อยค่า เสียใจที่ปรมะดูถูก เสียใจที่เขากระทำกับเธอเหมือนเธอไม่มีความรู้สึกหากเลือกได้ เธอก็ไม่อยากมาอยู่ในสภาพแบบนี้เหมือนกันเขาคิดว่าเธอมีความสุขกับชีวิตที่เป็นอยู่ตอนนี้หรือไง เขาคิดว่าเธอไม่ทรมานใช่ไหม เธอต้องเอาตัวเข้าแลกเป็นหลักประกัน เพื่อให้เขามั่นใจว่าเธอจะไม่หนีหายไปไหน ยอมให้ตัวเองไร้ศักดิ์ศรีเธอผิดเหรอ?ไม่รู้ว่าใช้เวลาอยู่ในห้องน้ำนานแค่ไหน ปล่อยให้ตัวเองนั่งเปียกน้ำ จมอยู่กับน้ำตาจนพอใจ ลูกชุบจึงอาบน้ำและเมื่อก้าวขาออกมาจากห้องน้ำ ร่างบางที่อยู่ในชุด
เมื่อเข้ามาในห้องนอน ปรมะลากลูกชุบมายังเตียงนอน เหวี่ยงร่างบางลงบนเตียงจนหญิงสาวจุกเล็กน้อย ก่อนชายหนุ่มจะยืนมองด้วยสายตาเกรี้ยวโกรธโมโห"ถอดชุดออกสิ แล้วมาทำหน้าที่นางบำเรอให้ฉัน""คุณมันบ้า""ก็เธอนั่นแหละที่ทำให้ฉันเป็นบ้า ถอดเสื้อผ้าออก!!" เอ่ยสั่งเสียงดัง ในขณะที่มือก็จัดการเสื้อผ้าของตัวเองเช่นกันลูกชุบน้ำตาคลอเบ้า มือที่สั่นเทาค่อยๆ ยกมือขึ้นมาปลดเปลื้องเสื้อผ้าออกจากร่างกาย แต่ดูเหมือนจะไม่ได้ดั่งใจ คนใจร้ายจึงเป็นคนกระชากชุดนักศึกษา ออกจากร่างงามเสียเอง จนผิวขาวเกิดรอยแดงจากการเสียดสีของเนื้อผ้า"จำเอาไว้ว่าเธอคือของฉัน อย่าแรดไปอ่อยผู้ชายคนไหน""ชุบไม่ได้อ่อย ชุบกับพี่ต้นไม่ได้เป็นอะไรกัน คุณกับอาจารย์โรสต่างหากที่มีอะไรกัน""อย่าดึงคนอื่นมาเกี่ยว และอย่ามาเรียกชื่อมันให้ฉันได้ยิน เพราะมันจะยิ่งทำให้ฉันอารมณ์เสียมากขึ้น"พูดจบก็ประกบริมฝีปากบดขยี้เรียวปากของลูกชุบ รุนแรงป่าเถื่อนไม่มีความอ่อนโยนแต่อย่างใด มีแต่อารมณ์โมโหต้องการเอาชนะยิ่งลูกชุบเม้มปากแน่น สะบัดหน้าหนีสองมือผลักไสชายหนุ่มออกห่าง ปรมะก็ยิ่งบดขยี
ความหงุดหงิดไม่พอใจ สะสมมาตั้งแต่เริ่มทานอาหารจนทานเสร็จ ปรมะแทบไม่มีอารมณ์ทานอาหารด้วยซ้ำ เพราะเอาแต่มองลูกชุบสนทนากับต้นดูเหมือนทั้งคู่จะสนิทสนมกันเกินเหตุจนน่าหมั่นไส้ พานให้ทานอะไรไม่ลงเอาเสียเลย แม้กระทั่งตอนนี้ที่กำลังจะกลับ ต้นยังคงร่ำลากับลูกชุบ จนปรมะต้องข่มอารมณ์ไว้ นับหนึ่งถึงสิบในใจไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้งและที่ทำให้ปรมะหงุดหงิดมากที่สุด คงเป็นเพราะลูกชุบก็สนทนาตอบกลับต้นเช่นกัน คุยกับผู้ชายคนอื่นเหมือนที่ตรงนี้ไม่มีเขานั่งอยู่"ผมขอเบอร์น้องลูกชุบหน่อยได้ไหมครับ" ลูกชุบอึกอักไปชั่วครู่ ส่วนปรมะนั้นหน้าตึงขึ้นมาทันควัน หันขวับมองลูกชุบตาขวาง โรสที่นั่งสังเกตการณ์ก็อมยิ้มออกมา"นี่อย่าบอกนะคะ ว่าต้นหลงเสน่ห์ความน่ารักของลูกชุบเขาให้แล้ว เพราะขนาดอาจารย์ยังคิดว่าลูกชุบน่ารักเลยค่ะ จริงไหมคะพี่เสือ" หันมาเติมเชื้อไฟใส่คนที่นั่งอยู่ข้างกัน ใบหน้าปรมะตอนนี้บอกบุญไม่รับเลยจริงๆ"ก็ถ้าผู้หญิงง่าย ผู้ชายก็อยากได้ทั้งนั้นล่ะครับ" เพราะความหงุดหงิด ที่เห็นผู้ชายเข้ามาพัวพันลูกชุบหรืออาจจะเพราะความหึงหวงในใจลึกๆ ทำให้ปรมะเอ่ยออกไปแบบไม่คิ
หลังจากเหตุการณ์ที่โรสเห็นวันนั้น หญิงสาวก็เริ่มเข้าหาปรมะมากยิ่งขึ้น และในขณะเดียวกัน ก็เริ่มหาทางกันไม่ให้ลูกชุบเข้าใกล้ปรมะ อีกทั้งยังหาเรื่องเล็กๆ น้อยๆ แกล้งลูกชุบอีกด้วย“อาจารย์รู้ว่ามาห้องนี้มีนักเรียนทุนด้วยใช่ไหมคะ ไม่ทราบว่าใครเอ่ย” ลูกชุบหันมองจีน่า สองเพื่อนรักมองกันและกันอย่างไม่ไว้ใจโรสนัก ก่อนจีน่าจะพยักหน้าให้ลูกชุบยกมือขึ้น“หนูเองค่ะ”“ลูกชุบเองเหรอ การที่จะได้ทุนมาเรียนที่นี่แสดงว่าต้องเก่งมากแน่ๆ งั้นลูกชุบลองออกมาทำโจทย์ข้อนี้ให้เพื่อนดูหน่อยสิจ๊ะ” ลูกชุบหันมองจีน่าอีกครั้ง เป็นอันแน่ชัดว่าเธอกำลังถูกโรสกลั่นแกล้งแต่ก็ใช่ว่าลูกชุบจะไม่ยอมทำตามคำสั่ง หญิงสาวเดินไปด้านหน้า และทำตามคำสั่งของอาจารย์โรส และที่สำคัญลูกชุบสามารถทำได้ถูกต้องเสียด้วยสิ ยิ่งทำให้โรสไม่ชอบใจมากกว่าเดิม“แล้วข้อนี้ล่ะ ลูกชุบพอจะหาคำตอบได้ไหม”คนอยากแกล้งยังไม่ยอมเลิกรา เพราะหลังจากนั้นลูกชุบก็ถูกเรียกให้ตอบคำถามอยู่หลายต่อหลายครั้ง มิหนำซ้ำยังถูกโรสไหว้วานให้รวบรวมชีทจากเพื่อนร่วมห้อง เอาไปส่งที่ห้อง