แชร์

เด็กดื้อ - 27 ลองดูสักครั้ง

ฉันพยายามดันตัวเองออกจากพี่ลีวายแต่เขาจับไว้แน่น

มันแปลกขณะที่ฉันพยายามหลีกเลี่ยงแต่พี่ลีวายกลับทำเหมือนกำลัง

รั้งเอาไว้

“พี่ลีวายปล่อยมิลินได้แล้วค่ะ”

“ขึ้นไปบนห้องกับฉัน”

“ขะ… ขึ้นไปทำไมคะ” ขนทั้งตัวมันลุกซู่เมื่อได้ยินพี่ลีวายบอก

ให้ฉันขึ้นไปบนห้องของเขา

“ขึ้นไปทำ… อย่างที่เคยทำ”

“มะ… ไม่ค่ะ… มิลินไม่อยากทรยศแทน” ฉันอ้างออกไปทั้งที่

ยังไม่ตอบตกลงคบกับแทนแบบจริงจัง หวังว่าพี่ลีวายจะยอมหยุด

แต่ฉันคิดผิด… คนอย่างเขาไม่เคยแคร์อะไรเลย

พี่ลีวายพ่นลมหายใจออกมาแรง ๆ แววตาของเขามันเต็มไปด้วยความอำมหิต ก่อนจะถาม “คบกับมันแล้ว?”

“ค่ะ เราคบกันแล้ว”

“เมื่อวานเพิ่งเอากับฉัน… วันนี้คบกับมัน… เธอนี่มันร้ายจริง ๆ”

“เราสองคนอย่ายุ่งเกี่ยวกันอีกเลยนะคะ”

“ได้! ฉันจะไม่ยุ่ง ถ้าเธอบอกมาว่าตอนนี้ไม่รู้สึกอะไร

กับฉันแล้ว…” พี่ลีวายจ้องมองดวงตาของฉัน เขาตั้งคำถามแบบนี้

เพื่ออะไร

“พี่ลีวายบอกว่าเกลียด บอกว่าไม่เคยรัก บอกว่าอยากให้มิลิน

ไปให้พ้น แล้วตอนนี้จะมาถามแบบนั้นทำไมคะ ในเมื่อจะยังรู้สึกหรือไม่มันก็ไม่มีผลอะไรกับพี่ลีวายอยู่แล้ว”

“ฉันแค่คิดว่าเธอกำลังโกหกอยู่”

ไม่รู้ทำไมจู่ ๆ น้ำตามันก็ไหลลงมาอาบแก
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status