CHAPTER 6.1 : ได้แล้วห้ามทิ้ง!

ประตูห้องนอนเพ้นต์เฮ้าส์เปิดออกขณะที่มือใหญ่ยังคงกอดเกี่ยวเอวบอบบางไว้ เช่นเดียวกับที่ริมฝีปากของทั้งคู่แนบสนิทกันไม่ยอมผละออกห่าง ราวกับโหยหากันและกัน กลิ่นฟีโรโมนของทั้งคู่ผสมผสานกันจนอบอวลไปทั่วห้อง นลินถูกไล่ต้อนจุมพิตพลางก้าวถอยหลังกระทั่งชนเข้ากับเตียงจนทรุดตัวลงนั่งบนเตียงกว้างกลางห้อง

ริมฝีปากของทั้งคู่ผละออกห่างกัน ลิ้นเล็กมีน้ำลายสีใสยืดเยิ้ม ดวงตาคู่สวยฉ่ำหวานด้วยแรงปรารถนาที่ขับเคลื่อนจากการกระตุ้นฟีโรโมน มองตามมือใหญ่ที่ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตทีละเม็ด...ทีละเม็ด...

ทว่าท่าทางอ้อยอิ่งเชื่องช้าของพยัคฆ์นั้นดูเหมือนจะไม่ทันใจของนลิน มือขาวจึงดึงอีกฝ่ายให้นอนอยู่ใต้ร่าง พยัคฆ์กึ่งนั่งกึ่งนอนขณะที่ร่างบอบบางคร่อมอยู่บนกายแกร่ง มือเรียวปลดกระดุมออกอย่างรวดเร็ว ก่อนจะปลดเสื้อเชิ้ตออกจากบ่าแกร่ง แล้วโน้มหน้าลงจูบต้นคอแกร่ง ดูดเม้มจนขึ้นสีเข้ม

พยัคฆ์ปลดแขนเสื้อแล้วปล่อยให้เสื้อหล่นข้างเตียงขณะยันกายด้วยแขนข้างหนึ่งเพื่อเอนกาย อำนวยความสะดวกให้นลินที่ซุกไซ้ไปตามลำคอและลาดไหล่ เพราะรู้สึกอารมณ์ดีจึงทำให้กลิ่นฟีโรโมนดอกโบตั๋นนั้นหอมหวานไปด้วย เป็นเหตุให้นลินยังมัวเมาไปกลับกลิ่นนั้น

“อืม...นลิน...เบาหน่อย...ซี้ด...”

พยัคฆ์ก้มมองคนที่กัดหมับบนบ่าแกร่งของตนอย่างไม่เบาแรง ขณะที่มือใหญ่สัมผัสขอบกางเกงยีนส์พอดีตัว ปลดกระดุมกางเกง ดึงมันออกจากสะโพกนุ่มนิ่มของนลิน แล้วล้วงมือผ่านกางเกงในสีขาวสัมผัสช่องทางด้านหลัง ก่อนจะลอบยิ้มเมื่อสัมผัสได้ถึงความชื้นแฉะของช่องทางด้านหลังเพราะถูกยากระตุ้นฮีท

“อึก! อื้อ...ดีจัง...”

เสียงครางหวานพร่าของนลินทำให้พยัคฆ์กลืนน้ำลายอึกใหญ่ เขาจึงจับอีกฝ่ายลงนอนใต้ร่าง แล้วปลดเปลื้องอาภรณ์ที่เหลือของนลิน จนร่างขาวนั้นเปลือยเปล่า ก่อนจะก้มลงครอบครองแท่งเนื้อที่กำลังสั่นระริก พร้อมกับสอดนิ้วเข้าสู่ช่องทางด้านหลังที่ชื้นแฉะ

นลินแยกเรียวขาออกตั้งฉากกับเตียงเพื่ออำนวยความสะดวกให้พยัคฆ์ นั่นทำให้พยัคฆ์ยกมุมปากขึ้นยิ้มถูกใจ ก่อนจะเหลือบมองดวงหน้าขึ้นสีเรื่อเพราะแรงปรารถนาจากยากระตุ้น และสัมผัสของพยัคฆ์ที่กระตุ้นไม่หยุด

ความเสียวซ่านได้รับการปรนเปรออย่างถูกใจ เป็นเหตุให้นลินส่งเสียงครางพลางกดศีรษะของพยัคฆ์ที่เลียไล้สลับดูดรั้ง ครอบครองส่วนอ่อนไหว

“อีก...แรงอีก...”

ลิ้นร้อนวนแท่งเนื้อพอดีตัวราวกับจะหยอกเย้า ปลุกเร้าอารมณ์คนที่อยู่ภายใต้อาการฮีท ขณะที่พยัคฆ์เพิ่มนิ้วในช่องทางด้านหลังเป็นสองนิ้ว...และสามนิ้วตามลำดับ

นลินเชิดหน้าขึ้นเมื่อด้านในถูกกระตุ้นซ้ำๆ ไม่หยุด ทั้งลิ้นร้อนยังเอาแต่ดูดรั้งและสัมผัสแต่จุดไวสัมผัส ความเสียวซ่านถูกกระตุ้นพร้อมกันทั้งด้านหน้าและด้านหลังจนนลินยิ่งกดศีรษะของพยัคฆ์สลับกับดึงให้อีกฝ่ายออกห่าง สลับไปมาขณะบิดกายด้วยความเสียวซ่าน นั่นเป็นสัญญาณให้พยัคฆ์รับรู้ว่านลินกำลังต้องการปลดปล่อย

พยัคฆ์ขยับศีรษะตามจังหวะของนลินที่ขยับสะโพกอย่างไม่รู้ตัว ขณะที่พยายามกดศีรษะของเขาอย่างเอาแต่ใจ ทว่าเขายินดีทำให้ทุกอย่าง เพราะหวังจะได้กินร่างบอบบางนี้อย่างอร่อย และอย่าหวังว่าคราวนี้จะหนีเขาได้เช่นครั้งก่อน

“เร็วๆ อือ...นลินจะออก...อย่าหยุด...เร็วสิ...อื้อ...”

พรวด!

นลินเลียริมฝีปากขณะมองคนที่ยังคงครอบครองแท่งเนื้อของตน ซึ่งเหลือบมองราวกับจะถามว่านลินพอใจไหมที่ได้รับการปรนนิบัติเช่นนี้

แน่ล่ะ! เซ็กซ์กับพยัคฆ์มันดีสุดๆ จนนลินไม่อยากให้มันจบลงแค่ครั้งเดียว

นลินเหลือบมองท่อนเนื้อที่นูนเด่นชัดอยู่ในกางเกงของอีกฝ่าย เขาก็เลียริมฝีปากขณะขยับเท้าไปลูบมันผ่านกางเกง นั่นทำให้พยัคฆ์ปล่อยแท่งเนื้อที่เพิ่งปลดปล่อย ก่อนจะกลืนน้ำรักของนลินลงคอ

“ของนลินอร่อยไหม”

“อือ แล้วนลินอยากกินของพี่บ้างไหม”

นลินยกมุมปากขึ้นยิ้มก่อนจะส่ายศีรษะ ตอนนี้เขาคันยุบยิบข้างในจนไม่อยากเสียเวลาอีกต่อไป เขาหมุนกายคุกเข่าแล้วยกสะโพกขึ้นให้พยัคฆ์ได้เห็นรอยจีบที่มีน้ำซึมออกมาบ่งบอกความปรารถนา

ท่าทางอ้อยอิ่งยั่วยวนของนลินทำให้พยัคฆ์กลืนน้ำลายอึกใหญ่ รู้สึกได้ถึงแท่งเนื้อที่กำลังกระตุกพร้อม เขาไม่รอช้าปลดกางเกงของตนออกก่อนจะตรึงสะโพกขาวแล้วจ่อแก่นกาย

“แน่ใจแล้วใช่ไหมนลิน”

“เร็วๆ นลินอยากกินของพี่พยัคฆ์แล้ว อ๊ะ!”

นลินอุทานเมื่อพยัคฆ์กระแทกเข้าหา เขารู้สึกจุกจนเหมือนจะหายใจไม่ออก นลินรีบอ้าปากเพื่อบรรเทาอาการจุก แท่งเนื้อร้อนของพยัคฆ์นั้นคับแน่นอยู่ภายใน ก่อนอีกฝ่ายจะพยายามดันเข้ามาจนนลินซุกซบใบหน้ากับหมอนพลางขยำผ้าปูที่นอนเพื่อยึดไว้

“ไหวไหมนลิน” พยัคฆ์เอ่ยถามพลางกดริมฝีปากไปกับใบหูและต้นคอขาว ทิ้งรอยแดงไปบนผิวขาว ก่อนจะแค่นเอ่ยเสียงพร่า “พี่ไม่ไหวแล้วนลิน ของนลินแน่นเกินไปแล้ว”

“อึก! ขยับสักที...มันอึดอัดนะ...ใหญ่ขนาดนี้ได้...อื้อ!”

นลินครางลั่นเมื่อพยัคฆ์เริ่มขยับขึ้นมาจริงๆ ทุกการขยับนั้นครูดไปกับผนังด้านในจนนลินไม่สามารถห้ามเสียงตัวเองได้เลย

พยัคฆ์กอบกุมเอวเล็กที่เพียงใช้สองมือก็รวบได้หมด เขาขยับกายเข้าออกช่องทางคับแคบอย่างพึงพอใจ และทุกครั้งที่แท่งเนื้อของเขาควงวนนลินก็ยิ่งครางหนักกว่าเดิม นั่นยิ่งทำให้พยัคฆ์ย่ามใจ กระแทกแรงขึ้น...เร็วขึ้น...จนนลินหัวสั่นหัวคลอน ทว่านลินกลับตอบรับเขาอย่างไม่ยอมแพ้

“อ๊ะ...อ๊า...ดะ...อือ...ดี...แรง...แรงอีก...”

นลินรู้สึกเสียวซ่านมากยิ่งขึ้นเมื่อพยัคฆ์ขยับเข้าออกแรงขึ้น จนแขนที่พยุงกายนั้นสั่นระริก จึงต้องซบใบหน้ากับหมอนแล้วส่งเสียงครางบอกความต้องการอย่างเอาแต่ใจ

ดวงหน้าขาวแดงจัดเมื่อพยายามอ้าปากหายใจ ปรับลมหายใจของตัวเองให้ทันกับจังหวะที่กระแทกเข้ามา ก่อนจะตื่นตระหนกที่พยัคฆ์ยกขาข้างหนึ่งลอยจากฟูกจนเหมือนตะแคง ซึ่งนั่นทำให้พยัคฆ์กระแทกจุดกระสันหนักหน่วงขึ้น และเข้าไปลึกขึ้น

“อ๊ะ! เดี๋ยว...อ๊า!”

ความเสียวซ่านทำให้นลินปลดปล่อยอีกครั้ง ขณะที่พยัคฆ์ยกมุมปากขึ้น แล้วกดแท่งเนื้อของตัวเองแช่ไว้ ขณะจุมพิตข้อเท้าที่พยัคฆ์จับพาดบ่าไว้

พยัคฆ์เลียข้อเท้าอย่างอ้อยอิ่ง ก่อนจะกัดหมับอย่างมันเขี้ยว และนั่นทำให้น้ำขาวขุ่นพ่นเปรอะเปื้อนผ้าปูที่นอนอีกครั้งทั้งที่ปลดปล่อยไปถึงสองรอบแล้ว พยัคฆ์จับร่างที่หอบแฮ่กพลิกนอนหงาย

“นลินเสร็จอีกแล้ว พี่ยังไม่เสร็จเลย”

นลินใช้ขาเกี่ยวเอวแกร่งไว้ก่อนจะกลั้นเสียงเมื่อความแข็งขืนด้านในกระแทกกับด้านในทุกการขยับ แม้จะรู้สึกอึดอัด แต่มันก็รู้สึกดีมากจนเขาอยากจะโดนกระแทกอีก

“เอาสิครับ เอานลินอีก”

พยัคฆ์ยกมุมปากขึ้นยิ้มเจ้าเล่ห์ ก่อนจะโน้มหน้าลงจุมพิตปิดเรียวปากหวานสีพีชขณะขยับสะโพกเข้าหาอีกครั้ง ในเมื่อนลินทำตัวเป็นราชินีเอาแต่ใจขนาดนี้ เขาก็ยิ่งหลง ยิ่งชอบเข้าไปใหญ่น่ะสิ

นลินผลักกายแกร่งให้ออกห่างเพียงเล็กน้อยเพื่อจะได้ส่งเสียงครางลดทอนความเสียวซ่าน ก่อนจะเกี่ยวต้นคอของพยัคฆ์เอาไว้เพื่อเป็นที่ยึดเหนี่ยวเมื่ออีกฝ่ายกระแทกกระทั้นแต่จุดเสียวซ่านไม่หยุด

“อือ...นลินจะออก...”

“เอาสินลิน จะออกกี่ครั้งก็ได้”

“ไม่...พี่พยัคฆ์ต้อง...อือ...ออกด้วย...อา...”

คำสั่งของนลินไม่ต่างจากคำสั่งของราชินีผู้กุมอำนาจ พยัคฆ์กลืนน้ำลายอึกใหญ่ขณะกระแทกกระทั้นกายแกร่งเข้าสู่กายบอบบางที่รัดเขาแน่นขึ้นราวกับต้องการจะรีดน้ำออกจากพยัคฆ์

อึก!

เล็บของนลินจิกกับแผ่นหลังของพยัคฆ์ นั่นทำให้พยัคฆ์รีบขยับสะโพกเร็วขึ้นเพื่อทำให้นลินปลดปล่อยไปพร้อมกับเขาที่ใกล้จะปลดปล่อยเต็มที

พยัคฆ์ขยับซอยถี่ขึ้น เร็วขึ้น ก่อนจะซบใบหน้ากับบ่าบอบบางเพื่อปลดปล่อยน้ำรัก แล้วแช่ไว้อีกครู่ใหญ่ก่อนจะดึงออกแล้วถอดถุงยางออก ทว่าไม่ทันจะได้เอ่ยอะไรก็ต้องนอนราบไปกับเตียงเมื่อนลินขึ้นนั่งคร่อมบนกายแกร่ง

“ต่อได้ไหมครับ” นลินเอ่ยถามก่อนจะเลียริมฝีปากอย่างยั่วเย้า

“นลินเซ็กซี่มากรู้ไหม”

“รู้ครับ แล้วพี่พยัคฆ์ชอบด้วยใช่ไหม”

“อือ ชอบมาก”

“งั้นก็แข็งเพื่อนลินได้ใช่ไหม”

คำตอบชัดเจนเมื่อมันดุนสะโพกของนลิน เจ้าของเรียวปากสีพีชยกขึ้นยิ้มพึงพอใจ ก่อนจะเลื่อนกายไปยังกลางกายใหญ่โตที่ทิ่มแทงเขาไม่หยุดยั้ง และตอนนี้ถึงคราวของเขาบ้างแล้ว มือขาวกอบกุมแท่งเนื้อร้อนผ่าว ก่อนจะแลบลิ้นเลียอย่างหยอกเย้า

“อึก! นลิน...อา...”

พยัคฆ์ครางเมื่อนลินไม่เพียงไล้เลียแต่รับแท่งเนื้อของเขาเข้าไปในปาก ก่อนจะกลืนน้ำลายอึกใหญ่เมื่ออีกฝ่ายเกี่ยวผมกับใบหูขณะขยับศีรษะชักรูดแท่งร้อนพลางใช้ลิ้นโลมเล้าไปทั่วแท่งเนื้อจนเขาเสียวซ่านไปหมด

ไม่ใช่ครั้งแรกที่มีโอเมก้ามาทำให้แบบนี้ แต่นี่เป็นครั้งแรกที่ทำให้พยัคฆ์รู้สึกดีขนาดนี้ ราวกับคุ้นเคยกับนลินมานาน ทั้งที่ครั้งก่อน...นลินไม่ยอมอมให้เขาสักนิด แต่ครั้งนี้กลับยอมอมให้เขา ยอมเลียให้ มันเป็นภาพที่เขาได้แต่มโนไปเอง

ทว่าเมื่อนลินทำให้จริงๆ มันรู้สึกดีกว่าเยอะ ทั้งยังเซ็กซี่กว่าจินตนาการของเขาเสียอีก ริมฝีปากเล็กๆ นั่นรับเขาเข้าไปจนเกือบหมด เป็นภาพที่ชวนมองและน่าตื่นเต้นเสียเหลือเกิน

มือใหญ่เคลื่อนไปจับใบหน้าขาวอย่างเผลอไผล เมื่อเห็นว่าผมสีดำชาร์โคลประบ่าเอาแต่หล่นจนนลินต้องคอยจับทัดใบหูบ่อยครั้ง เขาจึงสอดนิ้วไปกับเส้นผมแล้วรวบไว้หลวมๆ เพื่อไม่ให้มันหล่นมาเกะกะอีก นลินเหลือบมองเขาอย่างขอบคุณก่อนจะขยับริมฝีปากเร็วขึ้น

“อือ...อึก...นลินดี...เก่งมาก...อือ...”

นลินขยับลิ้นรอบแท่งเนื้อร้อนเต็มปากของตัวเอง แม้เขาจะไม่ชอบอมให้ใครนัก แต่ก็ไม่รู้ทำไมถึงอยากเอาใจพยัคฆ์ ทั้งยังไม่รู้สึกรังเกียจอย่างที่เคยรู้สึกกับของคนอื่น ไม่รู้ว่าเป็นเพราะกลิ่นฟีโรโมนหอมหวานตามอารมณ์ของพยัคฆ์ไหม แต่มันถูกใจเขาเสียเลยเกิน

กลิ่นดอกโบตั๋นหอมหวานนั้นยิ่งเย้ายวนและกระตุ้นนลินมากขึ้นทุกขณะ ทั้งที่ยากระตุ้นฮีทนั้นหมดฤทธิ์ไปแล้ว แต่ภายในร่างกายของนลินกลับยังปรารถนาที่จะให้แท่งร้อนนี้เข้าไปในกายอีกหลายครั้งหลายหนราวกับกระหายมัน

พยัคฆ์จับตามองการเคลื่อนไหวของนลิน ก่อนจะกลืนน้ำลายอึกใหญ่เมื่อนลินเอื้อมมือไปยังด้านหลัง ก่อนจะแทรกสองนิ้วเข้าสู่ช่องทางรัก เสียงน้ำจากความชื้นแฉะของโอเมก้าทำให้พยัคฆ์อยากทำด้วยเช่นกัน จึงขยับมืออีกข้างที่ว่างสอดนิ้วเข้าสู่ช่องทางฉ่ำชื้นของนลิน

นลินสะดุ้งเมื่อนิ้วใหญ่สอดเข้าสู่ช่องทางรักจนเกือบจะเผลอกัดแท่งร้อนในปาก ชายหนุ่มรีบปล่อยแท่งเนื้อออกจากปาก ก่อนจะเหลือบมองอีกฝ่ายอย่างไม่พอใจนัก นั่นทำให้พยัคฆ์ยอมถอนนิ้วออกแล้วเอ่ยถามด้วยใบหน้าใสซื่อ

“อยากให้พี่ใส่เข้าไปเลยไหม”

นลินกลืนน้ำลายเมื่อท่อนเนื้อร้อนที่แข็งขืนลอยเด่นตรงหน้า ไม่ต้องบอกก็รู้ว่ามันพร้อมแค่ไหน ชายหนุ่มจึงใช้ปากฉีกซองถุงยางอนามัยแล้วใช้ปากของตัวเองสวมให้อีกฝ่าย ซึ่งนั่นทำให้พยัคฆ์ประหลาดใจ ไม่คิดว่านลินจะทำให้เขาตื่นเต้นได้ครั้งแล้วครั้งเล่า

นลินถอนนิ้วของตัวเองแล้วขยับขึ้นคร่อมกายแกร่ง จับแท่งร้อนจ่อกับช่องทางของตัวเองขณะแลบลิ้นเลียริมฝีปากอย่างไม่รู้ตัว นลินใช้มือหนึ่งแหวกรอยจีบของตัวเอง มือหนึ่งจับแท่งร้อนก่อนจะหย่อนสะโพกของตัวเองช้าๆ

แม้ท่าทางเชื่องช้าเหล่านั้นจะไม่ทันใจพยัคฆ์นัก ทว่าเขาก็ยินดีรออย่างใจเย็น กระทั่งแท่งเนื้อเข้าไปด้านในจนหมด พยัคฆ์จึงยกกายขึ้นนั่งแล้วโอบเอวเล็กไว้ให้อยู่นิ่งๆ ขณะที่โน้มหน้าลงปิดเรียวปากหวานสีพีชนั่น

นลินพยายามขยับสะโพกด้วยรู้สึกอึดอัด ทว่าลิ้นร้อนที่สอดแทรกเข้ามาในปากดูดรั้งหยอกเย้าอยู่นานสองนาน ก่อนพยัคฆ์จะผละออกแล้วช่วยนลินขยับท่อนล่าง นลินซบใบหน้ากับบ่าแกร่งพลางขบเม้มลำคอและลาดไหล่ได้รูปเพื่อบรรเทาความเสียวซ่านขณะขยับสะโพกตอบรับคนที่สวนขึ้นมาอย่างไม่ผ่อนแรง

พยัคฆ์ไม่สนใจเวลาที่เคลื่อนผ่าน เขาหลงใหลมัวเมาไปกับผิวขาวแสนเซ็กซี่ที่ไม่ยอมแพ้เขาเลยสักครั้ง ไม่ว่านลินจะปลดปล่อยไปอีกกี่ครั้ง และทำให้พยัคฆ์ปลดปล่อยอีกกี่หน แต่นลินก็ไม่ยอมแพ้ ยังคงขยับสะโพกสู้ความปรารถนาที่ยังคงเพิ่มขึ้นไม่หยุด และคงยังไม่จบง่ายๆ