หน้าหลัก / LGBTQ+ / เด็กดีของนลิน / CHAPTER 6.1 : ได้แล้วห้ามทิ้ง!

แชร์

CHAPTER 6.1 : ได้แล้วห้ามทิ้ง!

ผู้แต่ง: ป.ปลาอุ๋งอุ๋ง
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-11-04 18:18:49

ประตูห้องนอนเพ้นต์เฮ้าส์เปิดออกขณะที่มือใหญ่ยังคงกอดเกี่ยวเอวบอบบางไว้ เช่นเดียวกับที่ริมฝีปากของทั้งคู่แนบสนิทกันไม่ยอมผละออกห่าง ราวกับโหยหากันและกัน กลิ่นฟีโรโมนของทั้งคู่ผสมผสานกันจนอบอวลไปทั่วห้อง นลินถูกไล่ต้อนจุมพิตพลางก้าวถอยหลังกระทั่งชนเข้ากับเตียงจนทรุดตัวลงนั่งบนเตียงกว้างกลางห้อง

ริมฝีปากของทั้งคู่ผละออกห่างกัน ลิ้นเล็กมีน้ำลายสีใสยืดเยิ้ม ดวงตาคู่สวยฉ่ำหวานด้วยแรงปรารถนาที่ขับเคลื่อนจากการกระตุ้นฟีโรโมน มองตามมือใหญ่ที่ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตทีละเม็ด...ทีละเม็ด...

ทว่าท่าทางอ้อยอิ่งเชื่องช้าของพยัคฆ์นั้นดูเหมือนจะไม่ทันใจของนลิน มือขาวจึงดึงอีกฝ่ายให้นอนอยู่ใต้ร่าง พยัคฆ์กึ่งนั่งกึ่งนอนขณะที่ร่างบอบบางคร่อมอยู่บนกายแกร่ง มือเรียวปลดกระดุมออกอย่างรวดเร็ว ก่อนจะปลดเสื้อเชิ้ตออกจากบ่าแกร่ง แล้วโน้มหน้าลงจูบต้นคอแกร่ง ดูดเม้มจนขึ้นสีเข้ม

พยัคฆ์ปลดแขนเสื้อแล้วปล่อยให้เสื้อหล่นข้างเตียงขณะยันกายด้วยแขนข้างหนึ่งเพื่อเอนกาย อำนวยความสะดวกให้นลินที่ซุกไซ้ไปตามลำคอและลาดไหล่ เพราะรู้สึกอารมณ์ดีจึงทำให้กลิ่นฟีโรโมนดอกโบตั๋นนั้นหอมหวานไปด้วย เป็นเหตุให้นลินยังมัวเมาไปกลับกลิ่นนั้น

“อืม.
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

  • เด็กดีของนลิน   CHAPTER 6.2 : ได้แล้วห้ามทิ้ง!

    นลินไม่ได้อยากจะยอมนั่งนิ่งๆ แบบนี้ แต่เพราะไม่มีแรงแม้แต่กระดิกนิ้ว ราวกับว่าพยัคฆ์กลัวจะซ้ำรอยเดิมจึงไม่ยอมให้เขาพัก ไม่ว่าจะโอดครวญว่าไม่ไหวแค่ไหน อีกฝ่ายก็ยังเอาแต่กระแทกจนเขาแทบจะสลบ เป็นครั้งแรกในชีวิตของนลินที่ต้องเจอเซ็กซ์ดุเดือดและยาวนานขนาดนี้ชายหนุ่มยังคงหลับตา ปล่อยให้พยัคฆ์นวดศีรษะสระผม และปล่อยให้อีกฝ่ายล้างแชมพูออกจากเส้นผม ก่อนจะยอมให้พยัคฆ์มานั่งด้วยกันในอ่างอาบน้ำ ยอมนั่งนิ่งๆ ในอ้อมกอดอีกฝ่าย“วันนี้ไม่หนีพี่แล้วใช่ไหม”“เอาแรงไหนไปหนี คุณ...อ๊ะ!”นลินสะดุ้งเมื่อพยัคฆ์กัดหมับบนบ่าของเขา แม้จะไม่แรงนักแต่ก็คงเป็นรอยฟันจนเขาต้องหันมองตาขวางอย่างไม่ชอบใจพยัคฆ์ลูบบนรอยฟันเบาๆ ก่อนจะเอ่ยเสียงอ้อน “พี่บอกแล้วไงว่าไม่ให้เรียกว่าคุณ เรียกว่าพี่พยัคฆ์นะครับ”“ถ้ากัดอีกทีนลินจะไม่พูดด้วยอีก”“นลินได้พี่แล้วจะทิ้งเหรอ ใช่สิ! นลินเคยทิ้งพี่ไปครั้งนึงแล้วนี่”“พูดไร้สาระอะไรเนี่ย”“จะปฏิเสธอีกเหรอว่าไม่ใช่โอเมก้าที่พี่เคยก

  • เด็กดีของนลิน   CHAPTER 7.1 : เด็กผีในคราบเด็กดี

    “อย่านะคะคุณมุกรวี!”ปึง!ประตูบานหนักเปิดออก ทุกคนในห้องประชุมพากันหันไปมองคนที่ขัดการประชุมสำคัญทันที ขณะที่ประธานการประชุมกลับนั่งไขว่ห้างบนเก้าอี้อย่างไม่รู้สึกรู้สา ไม่แม้แต่จะปรายตามองด้วยซ้ำ นั่นทำให้ทุกคนในที่ประชุมรู้ดีว่าควรทำตัวเช่นไร“ประชุมบอร์ดผู้บริหารแต่ทำไมถึงประชุมโดยไม่เรียกฉันล่ะ”“คุณมุกรวีคะ ออกไปเถอะค่ะ”“ใครปล่อยคนนอกเข้ามาในห้องประชุมทั้งที่บอร์ดผู้บริหารเขาประชุมกันอยู่ ถ้าความลับของสตาร์ไลท์หลุดรอดออกไป ใครจะรับผิดชอบกับเรื่องนี้” พยัคฆ์เอ่ยถามเสียงเย็นเยียบ“พวกเราพยายามห้ามแล้วค่ะคุณพยัคฆ์”“รปภ. คนไหนปล่อยขึ้นมา ให้รับผิดชอบในเรื่องนี้ซะ ฉันสั่งลงไปแล้วว่าถ้าผู้หญิงคนนี้ก้าวเข้ามาในบริษัท แล้วใครปล่อยเข้ามาจะไล่ออกทันที”“พยัคฆ์! นี่มันจะมากเกินไปแล้วนะ ฉันก็เป็นลูกคุณพ่อ เป็นป้าของแก”ดวงตาคมปลาบหันมองคนที่อ้างตัวว่าเป็นลูกของคุณปู่ และเป็นป้าของเขาทันที นั่นเป

  • เด็กดีของนลิน   CHAPTER 7.2 : เด็กผีในคราบเด็กดี

    ร่างอวบเดินเข้ามาในบ้านพลางมองหาแม่บ้านคนสนิท เมื่อไม่เห็นคนที่ควรจะออกมาต้อนรับจึงตะโกนเรียกด้วยความหงุดหงิด“นางจิ๋ว! จิ๋ว! แกอยู่ไหนเนี่ย”“ค่าคุณนาย จิ๋วมาแล้วค่ะ”ร่างผอมบางตัวเล็กวิ่งออกมาจากห้องครัวทันที ก่อนจะส่งแก้วน้ำให้คุณนายของบ้าน แล้วรับกระเป๋าถือของอีกฝ่ายวางบนโต๊ะในห้องนั่งเล่น“ตาเพชรไปไหนล่ะ”“ขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัวข้างบนค่ะ”“อาบน้ำแต่งตัว? นี่มันจะออกไปเที่ยวข้างนอกอีกแล้วเหรอ”“ค่ะ คุณหนูก็ไปเที่ยวเกือบทุกวันเป็นเรื่องปกตินะคะ”“ปกติบ้านแกสินางจิ๋ว นี่ลูกชายฉันวันๆ เอาแต่เที่ยวมันปกติที่ไหนกัน สัปดาห์นึงแวะไปบริษัทกี่ครั้งกัน”“ไม่กี่ครั้ง แต่คุณหนูก็ช่วยงานคุณท่านได้ดีนะคะ”คุณนายของบ้านได้แต่หงุดหงิดเมื่อได้ยินคำพูดของคนสนิท นางยื่นแก้วน้ำให้อีกฝ่าย ก่อนจะหยิบกระเป๋าถือของตัวเองก้าวขึ้นชั้นบนของบ้าน เคาะประตูห้องนอนของลูกชายทันที“ใครครับ”“แม่เองตาเพชร เ

  • เด็กดีของนลิน   CHAPTER 8.1 : ตัวตนของนลิน

    เสื้อเชิ้ตซิลเวอร์กลิตเตอร์จั๊มแขนบนร่างบางสูงร้อยเจ็ดสิบเซนติเมตรล้อแสงไฟในไนต์คลับนั้นยิ่งดูโดดเด่นมากยิ่งขึ้น กอปรกับดวงหน้าสวยและแผ่นอกขาวที่เจ้าตัวปลดกระดุมสามเม็ดบนยิ่งดึงดูดสายตาเหล่าอัลฟ่าให้จับจ้อง ติดที่ว่าโอเมก้าหนุ่มนั้นมีอัลฟ่าสูงด้านหลังที่คอยส่งสายตาหวงแหน“นี่ถ้านลินไม่ฝังยาจนไม่มีฟีโรโมน พวกอัลฟ่าคงวิ่งเข้าหาแล้ว”นลินเงยหน้ามองคนพูดที่วางมือแตะแผ่นหลังอย่างหวงแหน ชายหนุ่มจึงหมุนกายแล้วโอบรอบลำคอแกร่งของอีกฝ่าย ทำไมเขาจะดูไม่ออกว่าพยัคฆ์หวงเขาแค่ไหน ก็ดูสายตารอบกายที่จับจ้องมาที่เขาสิ...ถ้าพยัคฆ์ไม่หวงก็คงไม่ตามประกบเช่นนี้“ถ้าไม่มีพี่พยัคฆ์ พวกอัลฟ่าก็คงเข้ามาหานลินทันที ไม่เห็นต้องพึ่งฟีโรโมนเลย”“ทำไมช่างยั่วขนาดนี้นะ”“ไม่ชอบเหรอครับ”“ไม่เห็นต้องให้พี่บอกเลยว่าชอบไหม ถ้าไม่ชอบจะมายุ่งด้วยหรือไง”“ก็นั่นสิครับ ไม่งั้นพี่พยัคฆ์จะวอแวขนาดนี้เหรอ ไม่ต้องห่วงนะครับ ตอนนี้นลินจะเป็นโอเมก้าของพี่พยัคฆ์คนเดียว ตราบใดที่พี่พยัคฆ์เป็นเด็กดีของนลิน”พยัคฆ์ลอบยกมุมปากขึ้นยิ้มร้าย ก็แน่ล่ะ! เขาตั้งใจจะเป็นเด็กดีของนลินนี่ ชายหนุ่มประคองเอวเล็กที่ยังคงเต้นเลื้อยกับตัวเขาสลับก

  • เด็กดีของนลิน   CHAPTER 8.2 : ตัวตนของนลิน

    ร่างสูงโปร่งร้อยแปดสิบเซนติเมตรเดินเข้าบ้านพลางกระชับกระเป๋าสะพายข้าง ก่อนจะสะดุ้งเมื่อเห็นร่างของผู้หญิงนั่งอยู่ท่ามกลางความมืด“คุณแม่! ทำไมมานั่งมืดๆ ล่ะครับ ภัคตกใจหมด”“เพิ่งเลิกเรียนเหรอภัค”“เปล่าครับ ภัคไปเที่ยวกับพวกเพื่อนมาหลังพรีเซ้นต์งานน่ะครับ แล้ววันนี้คุณแม่มาค้างที่นี่เหรอครับ”“ว่าจะมาดูพ่อเราน่ะสิ เห็นมีข่าวลือว่าไม่สบาย ภัคอยู่กับพ่อ เขาเป็นยังไงบ้างล่ะ”“ก็ไม่มีอะไรนี่ครับ เชื่ออะไรกับข่าวลือล่ะครับคุณแม่”“แม่ได้ยินว่าพ่อเราตามหาเมียเก่ากับพี่ชายเรา ก็เลยคิดว่าเขาป่วยหนักหรือเปล่า”“พี่ชายของภัคเหรอ ไหนคุณปู่กับคุณแม่บอกว่าพี่เขาเสียชีวิตเพราะอุบัติเหตุพร้อมกับแม่ของเขาไงครับ”“ก็ใช่ แต่อยู่ดีๆ พ่อเราตามหา แม่ก็เลยคิดว่า...”“ถ้าพี่เขายังรอดชีวิตก็ดีสิครับ เขาจะได้มาช่วยคุณพ่อ ตอนนี้งานของคุณพ่อหนักมากนะครับ ภัคเองก็อยากเรียนจบไวๆ จะได้ออกมาช่วยคุณพ่อ แต่ภัคยังต้องรียนอีกตั้งปีสองปีแน่ะ”“ถ้าภัคบอกว่าคุณพ่อสบายดี งั้นแม่ก็คงคิดมากไปเอง ข่าวที่ว่าพ่อเราไม่สบายคงเป็นข่าวลือ”“ภัคว่าแม่อย่าไปเชื่อข่าวลือมากเลยจะดีกว่า ข่าวพวกนี้บางทีก็เชื่อไม่ได้”“แม่เข้าใจแล้ว งั้น

  • เด็กดีของนลิน   CHAPTER 9.1 : เด็กดีขี้หึง

    พราวรุ้งถือกระเป๋าเดินลงบันไดมายังห้องครัว ทรุดกายลงนั่งซึ่งน้องชายของนางนั่งอยู่ก่อนแล้ว แม่บ้านนำกาแฟมาเสิร์ฟให้ก่อนที่นางจะตักน้ำตาลก้อนมาใส่แล้วคนอย่างใจเย็น“พี่รุ้งเห็นข่าวที่ริทซ์เมื่อคืนหรือยัง” คนเป็นน้องเอ่ยถามเมื่อเห็นพี่สาวไม่เอ่ยถึง“ข่าวอะไรหมอก พี่ยังไม่ได้ดูข่าวอะไรเลย” พราวรุ้งเอ่ยถามพลางจิบกาแฟ“พี่ก็ไปหาอ่านซะบ้างสิ ไม่ใช่อะไรก็พึ่งหมอกกับพี่พายุตลอด”พราวรุ้งตวัดหางตามองน้องชายที่ผุดลุกจากโต๊ะอาหารอย่างหงุดหงิด เป็นเหตุให้พราวรุ้งหยิบแท็บเล็ตของตัวเองมาเปิดหาข่าวที่ว่า ซึ่งเป็นข่าวซุบซิบว่อนไปทั่วอินเตอร์เน็ต ทั้งยังติดหนึ่งในสิบแฮชแท็กที่คนโพสต์อีกด้วยทายาทแม็กมารีนาซท้าทายกฎหมายไทย จับทายาทวรพิศิษฐ์กดกับพื้นกลางไนต์คลับหรูชื่อดังภาพประกอบเป็นชายหนุ่มหน้าสวยที่ทำให้พราวรุ้งเม้มปากแน่น แม้จะไม่เคยเห็นอีกฝ่ายมาก่อน แต่ใบหน้าแบบนี้...นางจำได้ไม่ลืม ใบหน้าที่ละม้ายคล้ายกับคนที่นางเกลียดเข้ากระดูกดำ...ตฤน...ใครจะนึกว่าคนที่นางตามหานั้นอยู่ใต้จมูกขนาด

  • เด็กดีของนลิน   CHAPTER 9.2 : เด็กดีขี้หึง

    ขณะเดียวกันบ้านใหญ่แห่งกิตติวรกานต์กำลังวุ่นวายเพราะข่าวของนลิน โดยเจ้าของหัวข้อกำลังร้อนใจไม่ต่างจากตรีวิทย์ที่เพิ่งมาสมทบด้วย“ไม่น่าจะปิดข่าวทันแล้วแน่เลยครับคุณพ่อ ทางโน้นเองก็คงเห็นแล้ว”“นลินก็คิดเหมือนพี่ตรี นลินก็ไม่ได้นึกว่าจะมีคนถ่ายคลิปถ่ายรูปเอาไปลงแบบนี้”“แล้วน้องนลินโทร. คุยกับอาเทรนต์หรือยัง”“ยังครับ ตอนนี้ทางโน้นน่าจะเพิ่งตีสี่ตีห้า เดี๋ยวเที่ยงๆ นลินคงต้องโทร. ไปคุยกับแด๊ดกับคุณแม่”“แล้วนลินจะเอายังไงล่ะลูก อยากให้ลุงช่วยอะไรก็บอกเลย”“ถ้าพวกนั้นรู้ว่านลินมาเมืองไทยแล้ว ที่นี่ก็จะไม่ปลอดภัยสำหรับนลิน นลินควรไปอยู่ที่อื่น”“นลินไปอยู่กับพยัคฆ์ไหม ยังไงนลินกับพยัคฆ์ก็สนิทกัน” ตรีวิทย์เสนอ“สนิทกัน? ไปสนิทกันตั้งแต่เมื่อไหร่” สุกฤตาเอ่ยถามหลานชายทันที“คุณย่าอย่าเพิ่งหวงนลินสิครับ ตอนนี้ความปลอดภัยของนลินสำคัญที่สุด”“แต่ตาพยัคฆ์เจ้าชู้ เสือผู้หญิงดีๆ นี่เอง”“ไม่จริงนะครับคุณยาย พี่พยัคฆ์น่ารักมากนะครับ”สายตาสี่คู่หันไปจ้องนลินอย่างพร้อมเพรียง ทุกคนในบ้านกิตติวรกานต์ร

  • เด็กดีของนลิน   CHAPTER 10.1 : พี่น้องจิรพงศ์ธาดา

    “เมื่อกี้พี่พยัคฆ์บอกว่าหึงนลิน”“ใช่ พี่หึงนลิน พี่ก็ไม่รู้ว่าทำไม รู้แค่ว่าหึง”“แต่พี่ตรีเป็นพี่ชายของนลินนะ”“ก็แค่รู้จักกันมาตั้งแต่เด็ก”“ไม่ครับ นลินหมายถึงพี่ชายจริงๆ คุณแม่ของนลินเป็นน้องชายของลุงไตรครับ”“น้องชายลุงไตรเหรอ”“ครับ น้องชายแท้ๆ คุณปู่คุณย่าของพี่ตรีเป็นคุณตาคุณยายของนลิน”พยัคฆ์จับจ้องดวงตาเรียวสวยได้รูปตรงหน้าที่จับจ้องเขาด้วยสายตาจริงจัง บ่งบอกว่าเป็นจริงทุกคำที่เจ้าตัวพูดออกมา นั่นทำให้เขาต้องทบทวนความทรงจำของตัวเองเกี่ยวกับครอบครัวกิตติวรกานต์แม้ในอดีตครอบครัวกิตติวรกานต์ไม่ใช่ครอบครัวยักษ์ใหญ่ที่มีอิทธิพลนัก ทว่าในช่วงยี่สิบปีมานี้ก็เติบโตขึ้นอย่างรวดเร็วจนกลายเป็นตระกูลที่ครอบครองธุรกิจรับเหมาก่อสร้างในนามบริษัท เควีเค บิวเดอร์ ที่มีกำไรต่อปีเก้าถึงสิบหลัก ซึ่งทั้งหมดก็ต้องยกความดีความชอบให้กับทายาทรุ่นสองและสามอย่างไตรทศและตรีวิทย์ทว่านอกจากความสามารถของทายาททั้งสองรุ่นแล้ว ยังมีชื่อเสียงจากเ

บทล่าสุด

  • เด็กดีของนลิน   CHAPTER 11.2 : เริ่มแผนการ

    นลินเม้มปากแน่นขณะมองกระจกมองข้างด้วยความฉงนใจ เขาอยากคิดว่าตัวเองคิดมากที่เห็นรถคันนี้บ่อยเกินไปในช่วงนี้ หลังจากเขาพบกับภัคพลก็ดูเหมือนมีคนตามเขาไปทุกที่ รวมถึงบ้านกิตติวรกานต์ ก่อนนี้เขาคิดว่าเป็นเรื่องบังเอิญ แต่นี่มันไม่ใช่เรื่องบังเอิญอีกต่อไปแล้วสิชายหนุ่มกดโทรศัพท์หาพยัคฆ์ทันที เขาไม่ต้องรอสายนานนักอีกฝ่ายก็กดรับสาย“นลินมีอะไรรึเปล่า ไหนบอกว่าจะมาหาพี่แล้วไปกินมื้อเที่ยงด้วยกันไง”“ขอเปลี่ยนแผนก่อนครับ มีคนตามนลิน”“อะไรนะ! ตั้งแต่เมื่อไหร่ ทำไมนลินไม่บอกพี่”“นลินผิดเองครับที่ไม่สังเกตให้ดี นลินจะกลับบ้านก่อน พี่พยัคฆ์มาเจอนลินที่บ้านนะครับ นลินจะยอมย้ายไปอยู่เพ้นต์เฮ้าส์พี่พยัคฆ์ครับ แต่เราต้องบอกเรื่องนี้กับคุณตาคุณยายก่อน เรื่องของเราก็ด้วย”“นลินจะเปิดเผยเรื่องของเราเหรอ”“พี่พยัคฆ์ไม่ได้อยากให้เปิดเผยหรือไง”“อยากครับ แต่แอบน้อยใจนิดๆ นะที่นลินยอมเปิดเผยเพราะอันตรายถึงตัว”“นลินไม่ได้ปิดบังซะหน่อย นลินพ

  • เด็กดีของนลิน   CHAPTER 11.1 : เริ่มแผนการ

    พยัคฆ์จับตามองนลินหลังจากเขาบอกเล่าแผนการที่ได้ปรึกษากับนับสิบมาก่อนแล้ว ซึ่งเขาไม่อยากให้นลินมารู้ทีหลังแล้วเข้าใจเขาผิดๆ คนที่ฟังแผนการทั้งหมดของเขายังคงนั่งนิ่งจนพยัคฆ์หายใจไม่ทั่วท้อง หากนลินไม่ชอบใจแผนการนี้ เขาคงต้องหาวิธีใหม่คนอื่นอาจสงสัยว่าทำไมเขาต้องยอมนลินขนาดนี้ ทำไมเขาต้องเกรงใจนลินทั้งที่เขาและนลินไม่ใช่คนรักกัน นั่นก็เพราะเขาคาดหวัง...คาดหวังให้ความสัมพันธ์นี้ได้พัฒนา ได้เปลี่ยนความสัมพันธ์จากคู่นอนเป็นคู่ชีวิต“พี่พยัคฆ์มั่นใจแผนนี้จริงๆ ใช่มั้ยครับว่าได้ผล”“มันเป็นแค่แผนจริงๆ เพราะพี่ไม่มีวันสนใจเพชรอันดา”“นลินรู้ว่าพี่พยัคฆ์ไม่สนใจเขา เพราะพี่พยัคฆ์สนใจกลิ่นลาเวนเดอร์ของนลิน ไม่สนใจกลิ่นบรั่นดีชวนอ้วกแบบนั้นหรอก”พยัคฆ์คลี่ยิ้มทันทีที่เห็นรอยยิ้มมั่นอกมั่นใจของนลิน ชายหนุ่มจึงสอดมือผ่านเส้นผมสีดำชาร์โคลประบ่าเพื่อจับต้นคอของอีกฝ่าย“นลินอนุญาตไหมครับ”นลินจ้องหน้าคนถามนิ่ง “ทำไมพี่พยัคฆ์ต้องขออนุญาตนลินด้วยล่ะ เราไม่ได้เป็นอะไรกันซะหน่อย”

  • เด็กดีของนลิน   CHAPTER 10.2 : พี่น้องจิรพงศ์ธาดา

    พยัคฆ์ทำตามที่ตกลงกับนลินไว้ เขาไปพูดคุยกับคุณปู่เรื่องของนลิน และส่งอลันไปหาภัคพล ซึ่งเพียงได้ยินว่าอีกฝ่ายมีข่าวจากนลิน ภัคพลก็ยินดีไปพบโดยไม่เสียเวลาคิด ให้นลินนัดแนะเวลาและสถานที่มาได้เลย เขาพร้อมไปพบนลินทันทีการนัดพบระหว่างนลินและภัคพลนั้นไม่มีใครรู้นอกจากพยัคฆ์ที่เป็นคนเตรียมสถานที่และเป็นคนกลางติดต่อให้ ทั้งยังเป็นคนพานลินมายังร้านอาหารหรูซึ่งมีห้องส่วนตัว ไม่เป็นที่สังเกตของใคร ทั้งยังให้นับสิบมาเป็นหูเป็นตาอีกด้วย“พยัคฆ์...คนของเรารายงานมาว่าภัคพลมาถึงแล้ว”พยัคฆ์พยักหน้า ก่อนจะหันมาสบตากับนลิน “พี่ออกไปก่อนนะ ถ้ามีอะไรก็เรียกได้เลยนะ พี่จะอยู่แถวนี้นี่แหละ”นลินพยักหน้า ก่อนจะปล่อยมือพยัคฆ์“คุยคนเดียวได้แน่ใช่ไหม หรืออยากให้พี่อยู่ด้วย”“ไม่เป็นไรครับ นลินอยากสังเกตน้องด้วยตัวเอง นลินแน่ใจว่าอ่านคนไม่ผิด”“ก็ได้ครับ” พยัคฆ์จุมพิตหน้าผากเนียนอย่างให้กำลังใจ ก่อนจะผุดลุกแล้วพยักหน้าให้เพื่อนรัก “ไปข้างนอกกันไอ้นับ”นับสิบเดินนำพยัคฆ์ไปยังด้านนอกห

  • เด็กดีของนลิน   CHAPTER 10.1 : พี่น้องจิรพงศ์ธาดา

    “เมื่อกี้พี่พยัคฆ์บอกว่าหึงนลิน”“ใช่ พี่หึงนลิน พี่ก็ไม่รู้ว่าทำไม รู้แค่ว่าหึง”“แต่พี่ตรีเป็นพี่ชายของนลินนะ”“ก็แค่รู้จักกันมาตั้งแต่เด็ก”“ไม่ครับ นลินหมายถึงพี่ชายจริงๆ คุณแม่ของนลินเป็นน้องชายของลุงไตรครับ”“น้องชายลุงไตรเหรอ”“ครับ น้องชายแท้ๆ คุณปู่คุณย่าของพี่ตรีเป็นคุณตาคุณยายของนลิน”พยัคฆ์จับจ้องดวงตาเรียวสวยได้รูปตรงหน้าที่จับจ้องเขาด้วยสายตาจริงจัง บ่งบอกว่าเป็นจริงทุกคำที่เจ้าตัวพูดออกมา นั่นทำให้เขาต้องทบทวนความทรงจำของตัวเองเกี่ยวกับครอบครัวกิตติวรกานต์แม้ในอดีตครอบครัวกิตติวรกานต์ไม่ใช่ครอบครัวยักษ์ใหญ่ที่มีอิทธิพลนัก ทว่าในช่วงยี่สิบปีมานี้ก็เติบโตขึ้นอย่างรวดเร็วจนกลายเป็นตระกูลที่ครอบครองธุรกิจรับเหมาก่อสร้างในนามบริษัท เควีเค บิวเดอร์ ที่มีกำไรต่อปีเก้าถึงสิบหลัก ซึ่งทั้งหมดก็ต้องยกความดีความชอบให้กับทายาทรุ่นสองและสามอย่างไตรทศและตรีวิทย์ทว่านอกจากความสามารถของทายาททั้งสองรุ่นแล้ว ยังมีชื่อเสียงจากเ

  • เด็กดีของนลิน   CHAPTER 9.2 : เด็กดีขี้หึง

    ขณะเดียวกันบ้านใหญ่แห่งกิตติวรกานต์กำลังวุ่นวายเพราะข่าวของนลิน โดยเจ้าของหัวข้อกำลังร้อนใจไม่ต่างจากตรีวิทย์ที่เพิ่งมาสมทบด้วย“ไม่น่าจะปิดข่าวทันแล้วแน่เลยครับคุณพ่อ ทางโน้นเองก็คงเห็นแล้ว”“นลินก็คิดเหมือนพี่ตรี นลินก็ไม่ได้นึกว่าจะมีคนถ่ายคลิปถ่ายรูปเอาไปลงแบบนี้”“แล้วน้องนลินโทร. คุยกับอาเทรนต์หรือยัง”“ยังครับ ตอนนี้ทางโน้นน่าจะเพิ่งตีสี่ตีห้า เดี๋ยวเที่ยงๆ นลินคงต้องโทร. ไปคุยกับแด๊ดกับคุณแม่”“แล้วนลินจะเอายังไงล่ะลูก อยากให้ลุงช่วยอะไรก็บอกเลย”“ถ้าพวกนั้นรู้ว่านลินมาเมืองไทยแล้ว ที่นี่ก็จะไม่ปลอดภัยสำหรับนลิน นลินควรไปอยู่ที่อื่น”“นลินไปอยู่กับพยัคฆ์ไหม ยังไงนลินกับพยัคฆ์ก็สนิทกัน” ตรีวิทย์เสนอ“สนิทกัน? ไปสนิทกันตั้งแต่เมื่อไหร่” สุกฤตาเอ่ยถามหลานชายทันที“คุณย่าอย่าเพิ่งหวงนลินสิครับ ตอนนี้ความปลอดภัยของนลินสำคัญที่สุด”“แต่ตาพยัคฆ์เจ้าชู้ เสือผู้หญิงดีๆ นี่เอง”“ไม่จริงนะครับคุณยาย พี่พยัคฆ์น่ารักมากนะครับ”สายตาสี่คู่หันไปจ้องนลินอย่างพร้อมเพรียง ทุกคนในบ้านกิตติวรกานต์ร

  • เด็กดีของนลิน   CHAPTER 9.1 : เด็กดีขี้หึง

    พราวรุ้งถือกระเป๋าเดินลงบันไดมายังห้องครัว ทรุดกายลงนั่งซึ่งน้องชายของนางนั่งอยู่ก่อนแล้ว แม่บ้านนำกาแฟมาเสิร์ฟให้ก่อนที่นางจะตักน้ำตาลก้อนมาใส่แล้วคนอย่างใจเย็น“พี่รุ้งเห็นข่าวที่ริทซ์เมื่อคืนหรือยัง” คนเป็นน้องเอ่ยถามเมื่อเห็นพี่สาวไม่เอ่ยถึง“ข่าวอะไรหมอก พี่ยังไม่ได้ดูข่าวอะไรเลย” พราวรุ้งเอ่ยถามพลางจิบกาแฟ“พี่ก็ไปหาอ่านซะบ้างสิ ไม่ใช่อะไรก็พึ่งหมอกกับพี่พายุตลอด”พราวรุ้งตวัดหางตามองน้องชายที่ผุดลุกจากโต๊ะอาหารอย่างหงุดหงิด เป็นเหตุให้พราวรุ้งหยิบแท็บเล็ตของตัวเองมาเปิดหาข่าวที่ว่า ซึ่งเป็นข่าวซุบซิบว่อนไปทั่วอินเตอร์เน็ต ทั้งยังติดหนึ่งในสิบแฮชแท็กที่คนโพสต์อีกด้วยทายาทแม็กมารีนาซท้าทายกฎหมายไทย จับทายาทวรพิศิษฐ์กดกับพื้นกลางไนต์คลับหรูชื่อดังภาพประกอบเป็นชายหนุ่มหน้าสวยที่ทำให้พราวรุ้งเม้มปากแน่น แม้จะไม่เคยเห็นอีกฝ่ายมาก่อน แต่ใบหน้าแบบนี้...นางจำได้ไม่ลืม ใบหน้าที่ละม้ายคล้ายกับคนที่นางเกลียดเข้ากระดูกดำ...ตฤน...ใครจะนึกว่าคนที่นางตามหานั้นอยู่ใต้จมูกขนาด

  • เด็กดีของนลิน   CHAPTER 8.2 : ตัวตนของนลิน

    ร่างสูงโปร่งร้อยแปดสิบเซนติเมตรเดินเข้าบ้านพลางกระชับกระเป๋าสะพายข้าง ก่อนจะสะดุ้งเมื่อเห็นร่างของผู้หญิงนั่งอยู่ท่ามกลางความมืด“คุณแม่! ทำไมมานั่งมืดๆ ล่ะครับ ภัคตกใจหมด”“เพิ่งเลิกเรียนเหรอภัค”“เปล่าครับ ภัคไปเที่ยวกับพวกเพื่อนมาหลังพรีเซ้นต์งานน่ะครับ แล้ววันนี้คุณแม่มาค้างที่นี่เหรอครับ”“ว่าจะมาดูพ่อเราน่ะสิ เห็นมีข่าวลือว่าไม่สบาย ภัคอยู่กับพ่อ เขาเป็นยังไงบ้างล่ะ”“ก็ไม่มีอะไรนี่ครับ เชื่ออะไรกับข่าวลือล่ะครับคุณแม่”“แม่ได้ยินว่าพ่อเราตามหาเมียเก่ากับพี่ชายเรา ก็เลยคิดว่าเขาป่วยหนักหรือเปล่า”“พี่ชายของภัคเหรอ ไหนคุณปู่กับคุณแม่บอกว่าพี่เขาเสียชีวิตเพราะอุบัติเหตุพร้อมกับแม่ของเขาไงครับ”“ก็ใช่ แต่อยู่ดีๆ พ่อเราตามหา แม่ก็เลยคิดว่า...”“ถ้าพี่เขายังรอดชีวิตก็ดีสิครับ เขาจะได้มาช่วยคุณพ่อ ตอนนี้งานของคุณพ่อหนักมากนะครับ ภัคเองก็อยากเรียนจบไวๆ จะได้ออกมาช่วยคุณพ่อ แต่ภัคยังต้องรียนอีกตั้งปีสองปีแน่ะ”“ถ้าภัคบอกว่าคุณพ่อสบายดี งั้นแม่ก็คงคิดมากไปเอง ข่าวที่ว่าพ่อเราไม่สบายคงเป็นข่าวลือ”“ภัคว่าแม่อย่าไปเชื่อข่าวลือมากเลยจะดีกว่า ข่าวพวกนี้บางทีก็เชื่อไม่ได้”“แม่เข้าใจแล้ว งั้น

  • เด็กดีของนลิน   CHAPTER 8.1 : ตัวตนของนลิน

    เสื้อเชิ้ตซิลเวอร์กลิตเตอร์จั๊มแขนบนร่างบางสูงร้อยเจ็ดสิบเซนติเมตรล้อแสงไฟในไนต์คลับนั้นยิ่งดูโดดเด่นมากยิ่งขึ้น กอปรกับดวงหน้าสวยและแผ่นอกขาวที่เจ้าตัวปลดกระดุมสามเม็ดบนยิ่งดึงดูดสายตาเหล่าอัลฟ่าให้จับจ้อง ติดที่ว่าโอเมก้าหนุ่มนั้นมีอัลฟ่าสูงด้านหลังที่คอยส่งสายตาหวงแหน“นี่ถ้านลินไม่ฝังยาจนไม่มีฟีโรโมน พวกอัลฟ่าคงวิ่งเข้าหาแล้ว”นลินเงยหน้ามองคนพูดที่วางมือแตะแผ่นหลังอย่างหวงแหน ชายหนุ่มจึงหมุนกายแล้วโอบรอบลำคอแกร่งของอีกฝ่าย ทำไมเขาจะดูไม่ออกว่าพยัคฆ์หวงเขาแค่ไหน ก็ดูสายตารอบกายที่จับจ้องมาที่เขาสิ...ถ้าพยัคฆ์ไม่หวงก็คงไม่ตามประกบเช่นนี้“ถ้าไม่มีพี่พยัคฆ์ พวกอัลฟ่าก็คงเข้ามาหานลินทันที ไม่เห็นต้องพึ่งฟีโรโมนเลย”“ทำไมช่างยั่วขนาดนี้นะ”“ไม่ชอบเหรอครับ”“ไม่เห็นต้องให้พี่บอกเลยว่าชอบไหม ถ้าไม่ชอบจะมายุ่งด้วยหรือไง”“ก็นั่นสิครับ ไม่งั้นพี่พยัคฆ์จะวอแวขนาดนี้เหรอ ไม่ต้องห่วงนะครับ ตอนนี้นลินจะเป็นโอเมก้าของพี่พยัคฆ์คนเดียว ตราบใดที่พี่พยัคฆ์เป็นเด็กดีของนลิน”พยัคฆ์ลอบยกมุมปากขึ้นยิ้มร้าย ก็แน่ล่ะ! เขาตั้งใจจะเป็นเด็กดีของนลินนี่ ชายหนุ่มประคองเอวเล็กที่ยังคงเต้นเลื้อยกับตัวเขาสลับก

  • เด็กดีของนลิน   CHAPTER 7.2 : เด็กผีในคราบเด็กดี

    ร่างอวบเดินเข้ามาในบ้านพลางมองหาแม่บ้านคนสนิท เมื่อไม่เห็นคนที่ควรจะออกมาต้อนรับจึงตะโกนเรียกด้วยความหงุดหงิด“นางจิ๋ว! จิ๋ว! แกอยู่ไหนเนี่ย”“ค่าคุณนาย จิ๋วมาแล้วค่ะ”ร่างผอมบางตัวเล็กวิ่งออกมาจากห้องครัวทันที ก่อนจะส่งแก้วน้ำให้คุณนายของบ้าน แล้วรับกระเป๋าถือของอีกฝ่ายวางบนโต๊ะในห้องนั่งเล่น“ตาเพชรไปไหนล่ะ”“ขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัวข้างบนค่ะ”“อาบน้ำแต่งตัว? นี่มันจะออกไปเที่ยวข้างนอกอีกแล้วเหรอ”“ค่ะ คุณหนูก็ไปเที่ยวเกือบทุกวันเป็นเรื่องปกตินะคะ”“ปกติบ้านแกสินางจิ๋ว นี่ลูกชายฉันวันๆ เอาแต่เที่ยวมันปกติที่ไหนกัน สัปดาห์นึงแวะไปบริษัทกี่ครั้งกัน”“ไม่กี่ครั้ง แต่คุณหนูก็ช่วยงานคุณท่านได้ดีนะคะ”คุณนายของบ้านได้แต่หงุดหงิดเมื่อได้ยินคำพูดของคนสนิท นางยื่นแก้วน้ำให้อีกฝ่าย ก่อนจะหยิบกระเป๋าถือของตัวเองก้าวขึ้นชั้นบนของบ้าน เคาะประตูห้องนอนของลูกชายทันที“ใครครับ”“แม่เองตาเพชร เ

DMCA.com Protection Status