Share
บทที่ 95
Related chapters
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 96
เฉินกงหมิงเป็นแขกพิเศษของตระกูลหลิ่ว พลังยุทธ์ระดับโฮ่วเทียนขั้นห้า ในเมืองลั่วถือได้ว่ามีชื่อเสียงอยู่เล็กน้อยหลินหยางนั่งรออยู่ในห้องรับแขก ในไม่ช้า อวี๋ผิงและหลิ่วฟู่อวี่ก็ลงมา“เสี่ยวหยาง เธอนั่งรอสักครู่ น้าได้ให้คนไปเอาเงินแล้ว” อวี๋ผิงกล่าว“น้าอวี๋ ไม่ต้องจริงๆ ผมไม่ขาดเงินครับ” หลินหยางกล่าว“แม่ฉันให้นาย นายก็รับไว้เถอะ ยังจะแกล้งเกรงใจอะไรอีก? เงินทั้งหมดของนายไม่ใช่ผู้หญิงที่เลี้ยงดูนายคนนั้นให้นายหรือ?”หลิ่วฟู่อวี่ยังคงไม่มีสีหน้าที่ดีหลินหยางแม้แต่น้อย“หิวแล้วล่ะสิ? น้าอวี๋จะไปทำกับข้าว เมื่อก่อนเธอชอบกินบะหมี่น้ำกับสันในหมูเปรี้ยวหวานที่สุดที่น้าทำที่สุด”อวี๋ผิงในตอนนี้ เหมือนกับแม่ภรรยาในอดีตจริงๆ ดีกับหลินหยางมาก“ไม่ได้กินบะหมี่น้ำกับหมูผัดเปรี้ยวหวานที่น้าทำหลายปีแล้วจริงๆ พูดจนผมน้ำลายไหลอยู่บ้างแล้ว” อวี๋ผิงลุกขึ้นไปทำอาหารที่ห้องครัว เธอกลัวว่าหลิ่วฟู่อวี่หลุดปาก จึงเรียกเธอไปช่วยงานที่ห้องครัวด้วยหลินหยางรู้สึกดีใจอยู่เล็กน้อย เขาไม่อยากทำให้ความสัมพันธ์กับสกุลหลิ่วตึงเครียดเกินไปเขาแอบวางแผนอยู่ในใจ อีกครู่ตอนที่กินข้าว ก็จะเปิดเผยฐานะของตน
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 97
อวี๋ผิงก็มีท่าทีแข็งกร้าวเช่นกัน“น้าหลิ่วครับ ผมไม่เป็นไร น้าไม่ต้องเป็นห่วงผม” หลินหยางไม่อยากเห็นหลิ่วเฉิงจื้อติดอยู่ตรงกลาง ลำบากใจกับทั้งสองฝ่าย“เสี่ยวหยาง อย่าได้ทำตัวเข้มแข็ง เธอจะตายเอาได้ เธอไปกับน้า ฉันจะดูว่าใครกล้าขวาง” หลิ่วเฉิงจื้อต้านทานความน่ากริ่งเกรงของอวี๋ผิง ยังคงเลือกที่จะปกป้องหลินหยางสำหรับหลินหยาง การกระทำนี้ก็เพียงพอแล้ว ในใจของเขามีเพียงความตื้นตันเท่านั้นสำหรับผู้ชายที่กลัวเมียคนหนึ่ง สามารถทำได้ถึงขั้นนี้ ก็นับว่าไม่ง่ายแล้วในเวลานั้นเอง เฉินกงหมิงได้มาถึงแล้ว“ลุงเฉิน คุณมาได้ทันเวลาพอดี รีบลงมือจับเจ้าเด็กนี่ไว้เลยค่ะ” อวี๋ผิงรีบพูด“น้าอวี๋ ผมยังคิดว่าน้าอยากทำอาหารให้ผมกินสักมื้ออย่างจริงใจเสียอีก ที่แท้เพียงเพื่อจะหลอกผมกลับมา จะได้จับผมไว้ได้ง่าย จากนั้นส่งไปให้พ่อลูกตระกูลเหลียงจัดการ” แม้หลินหยางจะเดาถึงแผนการของอวี๋ผิงได้แล้ว แต่ในใจก็ยังคงรู้สึกเสียใจอยู่บ้าง“ไร้สาระ! ทำอาหารให้นายกิน นายคู่ควรหรือ? บะหมี่น้ำชามนี้ ฉันทำให้หมากินก็ไม่มีทางทำให้แกกิน”อวี๋ผิงกล่าวอย่างดูแคลนหลินหยางส่ายหัว รู้สึกเพียงหัวใจหนาวเหน็บ“ลุงเฉิน
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 98
“หลินหยาง นายคิดจะทำอะไร!”อวี๋ผิงตกใจหน้าซีดขาว ทว่าแสร้งพูดอย่างแข็งกร้าวทั้งที่ภายในใจขลาดกลัวหลิ่วฟู่อวี่ยิ่งถูกทำให้หวาดกลัวแล้วเธอรู้ว่าหลินหยางมีฝีมืออยู่บ้าง แต่คิดไม่ถึงว่าหลินหยางจะร้ายกาจขนาดนี้ เพียงกระบวนท่าเดียวก็เอาชนะเฉินกงหมิงได้“นายอย่าเข้ามานะ!”หลิ่วฟู่อวี่ตะโกน ใบหน้าอันสวยงามซีดขาว “พ่อ พ่อรีบช่วยพวกเราสิคะ!”หลิ่วเฉิงจื้อกัดฟัน รีบก้าวเข้ามาพูดว่า “เสี่ยวหยาง เรื่องนี้เป็นน้าอวี๋ของเธอที่ทำไม่ถูก เห็นแก่หน้าบางๆ ของน้า ปล่อยพวกเธอไปจะได้ไหม?”ถึงอย่างไรก็เป็นภรรยากับลูกสาวของตน หลิ่วเฉิงจื้อก็ไม่อาจไม่สนใจได้แต่ทำหน้าหนาขอร้องหลินหยาง“น้าหลิ่ว น้ากังวลเรื่องอะไรครับ? ผมก็แค่อยากกินบะหมี่ที่น้าอวี๋ทำชามนี้เท่านั้นเองครับ”หลินหยางเดินไปนั่งลงที่โต๊ะอาหาร กินบะหมี่ที่ร้อนกรุ่นบนโต๊ะอาหารราวไม่มีสิ่งใดเกิดขึ้นแต่อวี๋ผิงกับหลิ่วฟู่อวี่ก็ยังคงอกสั่นขวัญแขวน“น้าอวี๋ หลายปีมากแล้ว ฝีมือการทำบะหมี่ของน้ายิ่งมาก็ยิ่งยอดเยี่ยมขึ้นเรื่อยๆ เลยนะครับ รสชาตินี้ ผมคิดถึงมาสองสามปีแล้ว” หลินหยางด้านหนึ่งสนใจแต่การกินบะหมี่ของตน อีกด้านก็พูดชมฝีมือของอวี๋ผิงไ
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 99
ในตอนนั้นเอง เขาก็ได้รับโทรศัพท์จากเฉาเยี่ยนหลิง“คุณหลิน คุณไม่เป็นไรแล้วกระมัง? ฉันได้ยินว่าเมื่อคืนคุณถูกยอดฝีมือลอบสังหารแล้ว?”“ไม่เป็นไรครับ” “ไม่เป็นไรก็ดีค่ะ ตอนบ่ายคุณว่างไหมคะ? ฉันขอเชิญคุณไปดูหนัง แล้วจะถือโอกาสขอคำแนะนำเรื่องการฝึกวรยุทธ์สักสองสามคำถาม”เฉาเยี่ยนหลิงกล่าวในโทรศัพท์หลินหยางลังเลอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็รับปากแล้วคนทั้งสองนัดกันไปเจอที่โรงภาพยนตร์หลินหยางอยู่ใกล้โรงหนังมากกว่า ขับรถไม่กี่นาทีก็ถึงแล้ว จึงนั่งเล่นโทรศัพท์มือถืออยู่ที่โซนพักของโรงหนังจู่ๆ หลินหยี่โม่ก็ดึงเขาเข้ามาในกลุ่มเพื่อนนักเรียน ยังพูดในกลุ่มเป็นพิเศษว่า ยินดีต้อนรับเพื่อนนักเรียนหลินหยางเข้ากลุ่มหลินหยางเปิดดูสมาชิกในกลุ่ม พบว่าทั้งโต้วจวิ้นและหลิ่วฟู่อวี่ต่างก็อยู่ในกลุ่มนี้ แต่เหลียงควนกลับไม่อยู่ด้านในด้วยเขากำลังเตรียมจะส่งข้อความไปทักทายเพื่อนนักเรียนคนอื่นสักบรรทัดหนึ่งด้านล่างก็มีเพื่อนนักเรียนพิมพ์อิโมติคอน [1] ประหลาดใจส่งมา ถามว่า “นี่มันอะไรกัน? หลินหยางไหนอ่ะ?”“ยังจะมีหลินหยางไหนได้อีก ก็ต้องเป็นคุณชายใหญ่หลินของซิงเย่ากรุ๊ปน่ะสิ เขายังมีชีวิตอยู่เหรอ? ใช่พ
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 100
ประโยคนี้ของโต้วจวิ้นเมื่อพิมพ์ขึ้นมา คนอื่นก็สนอกสนใจขึ้นมาแล้ว พากันมาฟังเรื่องซุบซิบ สอบถามว่าเกิดอะไรขึ้น“เขาล่วงเกินฉีเทียนหย่งของเทียนซินเภสัชกรรม” “ฉีเทียนหย่งคนนี้เป็นพวกโหดน่ะ คนที่กล้าล่วงเกินเขา ต่อให้ไม่ตายหนังก็ต้องโดนลอกออกไปชั้นหนึ่ง” “หลินหยาง นายโดนตัดมือหรือตัดเท้าล่ะ? ตอนนี้รอความตายอยู่ที่โรงพยาบาลไหนกันล่ะ?”เห็นโต้วจวิ้นแอดตนไม่หยุด หลินหยางก็ยิ้มจางๆ ตอบกลับไปว่า “ทำให้นายต้องผิดหวังแล้ว ฉันสบายดีมาก แต่กลับเป็นนาย ถูกฉีเทียนหย่งตบหน้าไปหลายครั้ง ดูแล้วสาหัสอยู่ไม่น้อย หน้าของนายยังเจ็บอยู่ไหม? หายบวมรึยัง?”“ผายลม แม่เอ็งน่ะสิ! ฉันไปถูกฉีเทียนหย่งตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?”โต้วจวิ้นรีบด่าออกมาทันที“ถูกตีรึเปล่านายรู้ดีที่สุด ตอนที่นายคุกเข่าร้องขอความเมตตาต่อหน้าเขา มีคนเห็นอยู่มากเลยล่ะ” หลินหยางพิมพ์จบ ก็ขี้เกียจที่จะดูมือถือต่อแล้วในหมู่บ้านตี้เหา โต้วจวิ้นโมโหจนหน้าเขียว ด่าทอเสียงดังว่า “หลินหยาง นายรอบิดาก่อน กล้าแฉเรื่องของฉัน ฉันจะทำให้นายต้องเสียใจในภายหลังแน่” หลินหยี่โม่โทรศัพท์ไปขอโทษหลินหยาง เธอทำไปเพราะความหวังดี คิดไม่ถึงว่าจะทำให้เป็น
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 101
เฉาเยี่ยนหลิงไม่มีความรู้สึกดีๆ ต่อเฉิงเหวยยี่แม้แต่น้อย“เยี่ยนหลิง คุณพูดแบบนี้ได้ยังไง? คุณน่าจะรู้ดีที่สุดถึงความรู้สึกที่ผมมีให้คุณ เมื่อก่อนคุณไม่ได้ทำกับผมแบบนี้นี่ คุณบอกว่า รอจนกว่าผมจะกลายเป็นปรมาจารย์ แล้วคุณก็จะแต่งงานกับผมไม่ใช่หรือ?”เฉิงเหวยยี่พูดด้วยใบหน้าที่เปี่ยมไปด้วยความเศร้าสร้อย“เฉิงเหวยยี่คุณพูดจาไร้สาระให้น้อยหน่อย ฉันเคยพูดคำพูดพวกนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่” เฉาเยี่ยนหลิงกลัวว่าหลินหยางจะเข้าใจผิด จึงรีบอธิบาย“คุณหลิน ฉันไม่เคยชอบเขามาก่อนเลย ยิ่งไม่เคยพูดคำพูดพวกนี้ด้วยค่ะ” เฉิงเหวยยี่เมื่อได้ยินเช่นนั้น ในใจก็รู้สึกโมโหเป็นอย่างมาก เฉาเยี่ยนหลิงที่เป็นคนเย่อยิ่งถึงเพียงนั้น บัดนี้กลับใส่ใจคนผู้หนึ่งถึงเพียงนี้“ไม่เป็นไร มีคนบางประเภทชอบทำตัวเป็นหมาขี้ประจบ รู้ทั้งรู้ว่าคนเขาไม่มีใจให้ก็ยังทำตัวไร้ศักดิ์ศรีชะเลียไปทั่ว คุณไม่จำเป็นต้องไปโมโห” หลินหยางหัวเราะเบาๆ“นายว่าใครเป็นหมาขี้ประจบ?”แม้ภายนอกเฉิงเหวยยี่จะดูโมโหอย่างมาก แต่ภายในใจกลับกำลังยินดี เขากำลังคิดหาข้ออ้างในการจัดการกับหลินหยางอยู่พอดี“นายไง พ่อหมาจอมชะเลีย” หลินหยางก็ไม่เกรงใจแม้แ
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 102
เฉาเยี่ยนหลิงย่อมมิใช่คู่ต่อสู้ของเฉิงเหวยยี่อย่างแน่นอน หลินหยางแบ่งมือออกมาข้างหนึ่ง ดึงเธอไปไว้ข้างหลัง จากนั้นก็หยิบป๊อปคอร์นชิ้นหนึ่งออกมาจากถัง แล้วใช้นิ้วดีดออกไปเมื่อป๊อปคอร์นถูกดีดออกไป ก็พุ่งเข้าใส่ใบหน้าของเฉิงเหวยยี่เฉิงเหวยยี่ร้องเสียงหลงทีหนึ่ง รีบกุมหน้าของตนไว้“ช่างอ่อนหัดเหลือเกิน แค่กระบวนท่าเดียวก็รับไม่ได้” ถูกป๊อปคอร์นเม็ดหนึ่งดีดใส่จนร้องลั่นภายใต้สายตาจับจ้องของทุกคน ศักดิ์ศรีของเฉิงเหวยยี่ก็รักษาไว้ไม่อยู่แล้วเขาก็ไม่สนต่อความเจ็บบนใบหน้าอีก จู่โจมต่ออีกครั้งทันทีหลินหยางดีดป๊อปคอร์นอีกเม็ดออกไป ครั้งนี้พุ่งเข้าที่เข่าของเฉิงเหวยยี่เฉิงเหวยยี่คุกเข่าลงกับพื้นข้างหนึ่งทันที จากนั้นป๊อปคอร์นอีกเม็ดก็พุ่งเข้าใส่เข่าอีกข้างเฉิงเหวยยี่อยู่ในสภาพคุกเข่าสองข้างต่อหน้าหลินหยางทันที เข่าเจ็บปวดอย่างรุนแรง ทำให้เขาไม่อาจลุกขึ้นได้ในช่วงเวลาสั้นๆ“สู้ไม่ได้ก็สู้ไม่ได้สิ ฉันไม่ได้จะฆ่านายสักหน่อย นายไม่ต้องแสดงความเคารพขนาดนี้ก็ได้”หลินหยางกล่าว“ไอ้เลว!”เฉิงเหวยยี่เกรี้ยวกราด หญิงสาวที่อยู่ด้านข้างรีบเข้าไปช่วยประคองเขา“ไสหัวไป!”เฉิงเหวยยี่ผลักหญิ
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 103
“พ่อฉันรับปากแล้วค่ะ ท่านจะไปหาปรมาจารย์เฉิงด้วยตัวเอง” เฉาเยี่ยนหลิงกล่าวหลังจากวางโทรศัพท์“อย่างนั้นก็ได้ ในเมื่อไม่ดูหนังแล้ว ถ้าอย่างนั้นผมไปก่อนแล้วกัน” “คุณหลิน ฉันค่อยนัดคุณใหม่วันหลังนะคะ วันนี้ต้องขอโทษอย่างมากจริงๆ” เฉาเยี่ยนหลิงกล่าวด้วยความรู้สึกผิดที่มีอยู่เต็มอกหลินหยางโบกมือ จากนั้นก็จากไปเฉาเยี่ยนหลิงกลับไปถึงรถของตน ใบหน้าเต็มไปด้วยความไม่สบอารมณ์“เฉิงเหยวยี่สมควรตาย นัดเดทครั้งแรกของฉันกับคุณหลินถูกนายทำเละซะได้ ช่างน่ารังเกียจจริง!”หลังจากหลินหยางและเฉาเยี่ยนหลิงจากไปได้ไม่นาน เฉิงเหวยยี่ก็พาคนบุกกลับมาที่โรงหนังคนผู้นี้คือหยิ่นเหวยสุง เป็นศิษย์คนโตของเฉิงคั่ว ระดับโฮ่วเทียนขั้นแปด“ไอ้คนขี้ขลาด ถึงกับหนีไปแล้ว!”เฉิงเหวยยี่หาคนไม่เจอ ภายในใจจึงอัดอั้นด้วยความโมโห“นายวางใจเถอะ ขอแค่ไอ้เด็กนั่นยังอยู่ในเมืองลั่ว มันก็หนีไม่พ้นแน่” หยิ่นเหวยสุงกล่าวหลินหยางไม่ได้กลับหมู่บ้านตี้เหา แต่ไปที่คฤหาสน์สกุลฉินแทนฉินโม่หนงยังไม่กลับมา หลินหยางพบว่าเบาะรองนั่งที่โซฟาถูกเปลี่ยนเป็นอันใหม่แล้วหลินหยางนอนลงบนโซฟา หลับตาพักผ่อน“แม่คะ แม่กลับมาแล้วหรือคะ?
Latest chapter
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 560
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 559
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 558
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 557
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 556
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 555
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 554
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 553
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 552
