เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 49
บทที่เกี่ยวข้อง
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 50
สายตาของทุกคนจับจ้องไปที่ทางเดินด้านซ้ายของเวทีอีกครั้ง ต่างก็อยากเห็นว่าคุณหลินที่โด่งดังในชั่วข้ามคืนในเมืองลั่วคนนี้หน้าตาเป็นอย่างไรประเด็นคือเฉาเค่อหมิงพูดชัดเจนแล้ว คุณหลินเป็นคนเมืองลั่ว อีกทั้งยังอายุน้อยมาก ไม่ใช่ตาแก่อย่างที่ทุกคนจินตนาการสิ่งนี้ยิ่งทำให้ทุกคนอยากรู้อยากเห็นแล้วทว่าหลินหยางไม่ปรากฏตัวออกมาให้เห็นแม้แต่เงา มีเพียงมู่หรงจางเดินออกมาคนเดียว“ทุกท่าน ต้องขออภัย คุณหลินเป็นคนถ่อมตน ไม่ยอมปรากฏตัวต่อหน้าทุกคน เขาไปแล้ว”มู่หรงจางก็หมดหนทางเช่นกัน เขาไปหลังเวทีก็ไม่เจอหลินหยางกับมู่หรงยิ่นจึงได้แต่โทรหามู่หรงยิ่น มู่หรงยิ่นบอกในโทรศัพท์ว่าหลินหยางไปแล้ว ไม่ออกปรากฏตัวในงานเลี้ยงวันเกิด“เพราะอะไร? มีตรงไหนที่พวกเราทำได้ไม่ดีใช่หรือเปล่า ทำให้คุณหลินโกรธ?” มู่หรงจางกล่าวถาม“น่าจะไม่ใช่ หนูก็ไม่เจอเขาเหมือนกัน ในโทรศัพท์เขาพูดกับหนูแค่ว่าไม่ออกงานกิจกรรมแล้ว และแสดงความขอโทษ อีกทั้งยังให้พวกเราอย่าเพิ่งเปิดเผยข้อมูลที่เกี่ยวกับเขามากเกินไป”มู่หรงยิ่นกล่าวในโทรศัพท์“ยิ่นเอ๋อร์ ถ้าอย่างนั้นลูกก็ไม่ต้องออกงานงานเลี้ยงวันเกิดแล้ว ไปหาคุณหลินดีกว่า ลองถามส
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 51
หลิ่วเฉิงจื้อยกแก้วเหล้าขึ้นมาทักทายกลับ ในใจมีข้อกังขา“เลขาเจียงบอกว่ามีผู้สูงศักดิ์คอยช่วยเหลือ ผู้สูงศักดิ์คนนี้เป็นใคร?”“จะต้องเป็นเหลียงควนแน่นอน พ่อของเขารับปากแล้วไม่ใช่หรือว่าจะให้คุณเข้าร่วมสมาคมการค้าวั่นเหา? คิดว่าจะต้องเป็นเพราะพูดชื่นชมต่อหน้าประธานยิ่นแน่นอน” อวี๋ผิงกล่าวหลิ่วเฉิงจื้อพยักหน้าเล็กน้อยพร้อมกล่าว “ถ้าอย่างนั้นคงจะต้องขอบคุณเสี่ยวเหลียงหน่อยเสียแล้ว”“เสียวอวี่ ครั้งนี้ลูกสร้างผลงานชิ้นใหญ่แล้ว ถ้าหากไม่ใช่เป็นเพราะความสัมพันธ์ระดับนี้ของลูก พวกเราไม่รู้ว่าควรจะทำยังไงแล้วจริง ๆ” อวี๋ผิงกล่าวอย่างดีใจหลิ่วฟู่อวี่เองก็สีหน้าดีใจ กล่าว “หนูขอไปหาเขาเพื่อขอบคุณเขาต่อหน้าหน่อยนะคะ”“พวกเราเองก็ไปด้วย”หลิ่วเฉิงจื้อลุกขึ้น พาอวี๋ผิงเดินมายังโต๊ะของเหลียงควน“เสี่ยวเหลียง ครั้งนี้ขอบคุณเธอมาก ๆ ที่ช่วยพวกเราเอาไว้ ถ้าหากไม่ได้เธอ ติ่งเซิ่งกรุ๊ปจะเลือกร่วมมือกับพวกเราได้ยังไงกัน!”เหลียงควนได้ยินก็ตกตะลึง กล่าวอย่างประหลาดใจ “ติ่งเซิ่งกรุ๊ปเลือกพวกคุณแล้ว?”“ถูกต้อง! เลขาเจียงเพิ่งจะมาแจ้งข่าวด้วยตัวเอง เธอยังไม่รู้ใช่ไหม?” อวี๋ผิงกล่าวเหลียงควนคิดใน
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 52
“การตัดสินใจของประธานยิ่น ย่อมมีเหตุผลของเธอ ไม่ใช่สิ่งที่ฉันจะสามารถคาดคะเนได้” เจียงหลินกล่าว“แล้วคุณหลินท่านนั้นละ? เขามีความเป็นมายังไงกันแน่?”ฉินโม่หนงกล่าวถามต่อ“ไม่แน่ใจ วันหลังมีข้อมูลที่ละเอียด ฉันจะบอกคุณอีกที”เมื่อฉินโม่หนงเห็นว่าเรื่องนี้ชี้ขาดเรียบร้อยแล้ว จึงทำได้แค่เพียงเลิกรา หันเหความสนใจไปที่คุณหลิน“เธอคิดหาหนทางช่วยฉันให้ได้ติดต่อกับคุณหลิน ฉันจะให้รางวัลอย่างงาม”เจียงหลินพยักหน้า แล้วก็เดินจากไปทั้งครอบครัวของหลิ่วเฉิงจื้อดีใจเป็นอย่างยิ่ง ได้ร่วมมือกับติ่งเซิ่งกรุ๊ปอย่างราบรื่น ยังได้ลูกเขยในอนาคตที่ร่ำรวยมาอีกคนหนึ่งด้วย ได้กำไรสุด ๆ เลย“เสี่ยวหยางล่ะ? ฉันให้เขารออยู่ด้านนอกไม่ใช่เหรอ?”หลิ่วเฉิงจื้อกล่าว“คุณตามหาเขาทำไม? ตอนนี้เขามีผู้หญิงรวยเลี้ยงดูแล้ว คุณไม่จำเป็นต้องเป็นห่วง” อวี๋ผิงเบะปากกล่าว“พ่อคะ พ่อคงไม่คิดจะให้หนูแต่งงานกับเขาหรอกใช่ไหมคะ?” หลิ่วฟู่อวี่กล่าว“ไม่มีทาง! เสียวอวี่ ลูกวางใจ ต่อให้พ่อของลูกมีความคิดนี้ แม่ก็ไม่มีทางเห็นด้วย เหลียงควนถึงจะเป็นลูกเขยของแม่ในอนาคต สวะอย่างหลินหยาง คู่ควรกับลูกที่ไหนกัน?”อวี๋ผิงกล่าวหล
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 53
การแต่งกายที่ไม่เหมือนเดิม ทำให้บุคลิกของเธอผิดไปอย่างกับคนละคน เรียกได้ว่าเป็นผู้หญิงที่มีสไตล์หลากหลาย“คุณแต่งตัวแบบนี้ แตกต่างจากตอนปกตินะครับ”“สวยไหมคะ?” มู่หรงยิ่นกล่าวถามพร้อมรอยยิ้มหวาน“สวยครับ”หลินหยางพยักหน้าอย่างจริงใจ“แล้วคุณชอบไหมคะ?”มู่หรงยิ่นโน้มตัวไปด้านหน้าเล็กน้อย มือทั้งสองข้างเท้าคาง ดวงตางามใสราวกับน้ำในทะเลสาบ เปล่งประกายแสงที่ทำให้คนลุ่มหลงหลินหยางคิดไม่ถึงว่าทันทีที่มู่หรงยิ่นนั่งลง ก็จะจู่โจมเขา“แน่นอนว่าชอบสิครับ”เพลิงราคะของหลินหยางที่เกิดขึ้นสงบลงไปเพราะการแช่สมุนไพร ไม่ได้ถูกระบายออกมา ทันทีที่ถูกมู่หรงยิ่นยั่วเย้า เพลิงราคะก็ปะทุขึ้นมาทันทีมู่หรงยิ่นแสยะยิ้ม ราวกับพอใจในคำตอบของหลินหยางทั้งสองคนสบตากันแบบนี้ ราวกับว่าอยากจะนาบตราลงไปในดวงตาของกันและกันจนกระทั่งพนักงานมาเสิร์ฟเหล้า สายตาของทั้งสองจึงละออกจากกันหลินหยางกระแอมทีหนึ่ง ยกแก้วเหล้าขึ้นแล้วกล่าว “ขอบคุณสำหรับการจัดการของคุณในค่ำคืนนี้”มู่หรงยิ่นหน้าแดงเล็กน้อย จิบเหล้าอึกหนึ่งเพื่อสงบสติอารมณ์“ปากบอกว่าขอบคุณ แต่ไม่มีความจริงใจเท่าไหร่เลย”“ถ้าอย่างนั้นคุณอยากให้ผมขอ
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 54
“คุณกำลังมองใครคะ?”มู่หรงยิ่นหันหน้ากลับไป ก็เห็นหลิ่วฟู่อวี่กับเหลียงควน“ที่แท้ก็เธอ เห็นคู่หมั้นกับผู้ชายอื่นอยู่ด้วยกัน คงปวดใจมากสินะคะ?”“เปล่าคับ มา ดื่มเหล้ากันต่อ”หลินหยางเก็บสายตาคืนมา คร้านจะสนใจหลิ่วฟู่อวี่หลิ่วฟู่อวี่ในเวลานี้มองเห็นหลินหยางแล้ว“ซวยจริง ๆ ยังมาเจอเขาที่นี่อีก” หลิ่วฟู่อวี่กล่าวด้วยสีหน้าสะอิดสะเอียน“ใครครับ?”“หลินหยาง” หลิ่วฟู่อวี่กล่าวเหลียงควนหันหน้ากลับมา มองหลินหยางแวบหนึ่ง นัยน์ตาเปล่งประกายความเคียดแค้นตอนนั้นเขาถูกหลินหยางกระหน่ำต่อยยกหนึ่ง เหลียงควนจำขึ้นใจมาตลอด“ผมได้ข่าวมาว่าพ่อกับแม่ของเขาตายแล้ว เขาเองก็ทำตัวเหลวแหลก ทั้งเล่นพนันทั้งเสพยา เสียผู้เสียคนไปหมด ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่?”หลังจากที่เหลียงควนกลับประเทศ ก็จงใจให้คนไปสืบข่าวของหลิ่วฟู่อวี่กับหลินหยางโดยเฉพาะ“เขาจับผู้หญิงรวยได้คนหนึ่ง ทำตัวเป็นไอ้แมงดา ตอนนี้ เขาไม่คู่ควรแม้แต่ถือรองเท้าให้คุณ” หลิ่วฟู่อวี่กล่าว“งั้นหรือ? ทำให้คนคิดไม่ถึงเลยจริง ๆ”เหลียงควนแอบสะใจ คุณชายหลินผู้สง่าผ่าเผยที่เคยเหยียบย่ำเขา ตอนนี้ตกอับจนถูกผู้หญิงรวยที่ทั้งแก่ทั้งขี้เหร่เลี้ยงดู แต่
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 55
เหลียงควนไม่ได้เป็นอย่างที่หลิ่วฟู่อวี่คิด ผู้หญิงตรงหน้าคนนี้ สวยมากจริง มีสไตล์ เป็นระดับนางฟ้าได้เลย!เหลียงควนโอดครวญในใจ ผู้หญิงรวยแบบนี้ เป็นฉันก็ยอมให้เธอเลี้ยงดู!ถ้าหากไม่ใช่เพราะเป็นกังวลว่าหลิ่วฟู่อวี่อยู่ข้าง ๆ เหลียงควนอยากจะพูดตรง ๆ นางฟ้า คุณเลี้ยงดูผมเถอะ ผมยินดีที่จะเป็นไอ้แมงดาให้คุณ ลีลาบนเตียงของผมดุเดือดมาก!นอกจากความเกลียดแค้นของเหลียงควนที่มีต่อหลินหยางแล้ว ยังมีความริษยารุนแรงเพิ่มขึ้นมา“เมื่อวานฉันก็เคยพูดไปแล้วว่า เธอก็ไม่ต่างอะไรกับตัวตลก เธอยังไม่จำขึ้นใจอีกเหรอ?”มู่หรงยิ่นกล่าวเสียงเย็นเยียบ“เธอนั่นแหละที่เป็นตัวตลก! เธอมีอะไรที่เจ๋งมากงั้นเหรอ? ฉันจะบอกเธอให้นะ ตระกูลหลิ่วของพวกเราเป็นหุ้นส่วนใหม่กับติ่งเซิ่งกรุ๊ป จะได้เป็นตระกูลทรงอิทธิพลอันดับหนึ่งของเมืองลั่วในไม่ช้านี้แล้ว เธอเก่งมาจากไหนถึงกล้าดูถูกฉัน!”หลิ่วฟู่อวี่อดไม่ได้ที่จะโอ้อวดเรื่องที่ได้ประจบสอพลอตระกูลมู่หรง ทำให้รู้สึกภาคภูมิใจมู่หรงยิ่นแสยะยิ้มอย่างเยาะหยัน รู้สึกว่าหลิ่วฟู่อวี่โง่จนน่าขำมาก“พูดจบแล้วใช่ไหม? พูดจบแล้วก็รีบไป”แม้แต่หลินหยางยังรู้สึกรู้สึกอายแทนหลิ่วฟู่อวี่
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 56
“บ้าเอ๊ย...”เหลียงควนที่ไม่ทันระวัง ถูกสาดเหล้าเข้าเต็มใบหน้า หลุดปากสบถด่าแต่เขายังไม่ทันด่าจบ หลินหยางก็ลุกขึ้นแล้วตบหน้าเขาสองฉาดเสียงดังเพี้ยะ ๆ ตบจนเหลียงควนจนมึนหัว จนในหูดังวิ้ง ๆ หมุนอยู่กับที่รอบหนึ่งเหลียงควนยังไม่ทันได้สติกลับคืนมา หลินหยางก็ยกวิสกี้ขวดนั้นที่เขาสั่งขึ้นมาอีก แล้วทุบลงบนศีรษะเขาทันทีขวดเหล้าแตกละเอียด เหลียงควนกุมหัวร้องเสียงน่าเวทนา เลือดไหลออกมาตามง่ามนิ้วมือของเขา เขาหัวร้างข้างแตกอีกครั้ง!หลิ่วฟู่อวี่ที่อยู่ด้านข้างตกใจอีกครั้ง คิดไม่ถึงว่าหลินหยางจะกล้าลงมือกับเหลียงควนจากนั้นหลินหยางก็คว้าคอเสื้อของเหลียงควน แล้วโยนเขาออกไปทางหน้าต่างทันที“หลินหยาง...นาย...นายบ้าไปแล้ว! นายกล้าลงมือทำร้ายเขาเหรอ?”“สงสารหรือไง?”หลินหยางหยิบกระดาษเช็ดหน้าออกมา เช็ดไม้เช็ดมือ“นายจบเห่แล้ว! ตอนนี้เหลียงควนไม่ใช่คนที่นายจะหาเรื่องได้! เขาโทรศัพท์กริ๊งเดียว ก็สามารถช่วยพวกเราจัดการเรื่องความร่วมมือกับติ่งเซิ่ง แม้แต่ตระกูลมู่หรงยังต้องไว้หน้าเขา นายจบเห่แน่! อย่าคิดว่าเงินอันน้อยนิดของผู้หญิงคนนี้ จะสามารถคุ้มกะลาหัวนายได้”หลิ่วฟู่อวี่กล่าวอย่างกระหืดกร
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 57
ระหว่างทางที่ไปโรงพยาบาล หลิ่วฟู่อวี่โทรศัพท์หาอวี๋ผิง เล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง“อะไรนะ? หลินหยางทำร้ายเหลียงควนจนได้รับบาดเจ็บสาหัส? ไอ้เดรัจฉานนี่ ทนเห็นพวกเราได้ดีไม่ได้ จงใจทำร้ายพวกเราสินะ!”อวี๋ผิงฟังจบก็โมโหจัด โมโหจนทนไม่ไหว“แม่คะ ตอนนี้ทำยังไงดีคะ?” หลิ่วฟู่อวี่กล่าวสะอื้น“เสียวอวี่ ลูกอย่าตกใจไป พวกเราไม่ได้เป็นคนทำร้ายเขา! แม่กับพ่อของลูกจะรีบไปโรงพยาบาลเดี๋ยวนี้”หลังจากอวี๋ผิงวางสาย ก็รีบไปที่ห้องหนังสือของหลิ่วเฉิงจื้อ“เป็นอะไรไป?” หลิ่วเฉิงจื้อกล่าวถามอวี๋ผิงตบคอมพิวเตอร์ที่อยู่บนโต๊ะของหลิ่วเฉิงจื้อจนตกพื้น“เกิดเรื่องใหญ่แล้ว!”“เกิดเรื่องใหญ่อะไรขึ้นคุณก็ไม่ควรทำลายคอมพิวเตอร์ของผมนะ ผมกำลังทำแผนการความร่วมมือที่จะไปหารือกับติ่งเซิ่งในวันพรุ่งนี้!”หลิ่วเฉิงจื้อก็โมโหเล็กน้อยเช่นกัน กล่าวด้วยสีหน้าคร่ำเครียด“ยังมาทำแผนงานกับผีอะไรล่ะคะ! ความร่วมมือเกรงว่าจะล่มแล้ว คุณมัวแต่อยากจะดูแลหลานชาย ไอ้เดรัจฉานหลินหยาง เขาทำร้ายเหลียงควนจนบาดเจ็บสาหัส ตอนนี้กำลังนำตัวส่งโรงพยาบาลเพื่อรักษาฉุกเฉิน!”อวี๋ผิงด่าทออย่างโกรธจัด“เสี่ยวหยางทำร้ายเหลียงควน? ไม่หรอกมั
บทล่าสุด
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 610
“ผม ผมยินดีเป็นพยานที่มีความผิด ประณามและฟ้องร้องจ้าวเจี้ยนชิง! ในมือของผมมีข้อมูลอยู่ร้อยชุด สามารถเป็นหลักฐานที่แสดงว่าจ้าวเจี้ยนชิงได้กระทำความผิด!”เขารู้ดีแก่ใจว่า ชีวิตของตนในตอนนี้ถูกกุมอยู่ในกำมือของหลินหยาง ดังนั้นจึงรีบเคลียร์ความสัมพันธ์ให้ชัดเจน หวังว่าหลินหยางจะไว้ชีวิตตนเองสักครั้งแต่ทว่าในเวลานี้ ยังไม่ทันที่หลินหยางจะพูด เฉิงหว่านฉิงกลับพูดขึ้นมาทันทีว่า “ปรมาจารย์หลินอย่าเชื่อพ่อของฉัน! เขาแค้นคุณมานานมากแล้ว! เขายังจับตาดูคุณ ภายใต้คำสั่งของหลูอ้าวตง!”“อีกทั้งข้อมูลในมือของเขา ไม่ใช่เพียงแค่หนึ่งร้อยชุด อย่างน้อยต้องมีถึงสามร้อยชุด! เขาไม่ซื่อสัตย์กับคุณเลยแม้แต่นิดเดียว!”“อย่างนั้นเหรอ?” หลินหยางหันหน้าไปมองเธอด้วยสีหน้าประหลาดใจเมื่อเฉิงคั่วได้ยินดังนั้น กลับโมโหจนแทบกระอักเลือด “แม่งเอ๊ย ทำไมฉันถึงได้มีลูกสาวอกตัญญูอย่างแก่! ไม่นึกเลยว่าแม้แต่พ่อของตัวยังทรยศได้! ตอนนั้นฉันควรจะยิงแกให้ติดกำแพง!”แต่ทว่าเฉิงหว่านฉิงกลับไม่สะทกสะท้าน ในทางกลับกันดวงตาคู่งามนั้น จ้องมองหลินหยางด้วยสีหน้ากังวลใจพร้อมกล่าววิงวอน “ขอเพียงแค่ปรมาจารย์หลินไว้ชีวิตฉันสักครั้ง ฉัน
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 609
เปรี้ยง!ตอนที่ยาเสพติดมากมายปรากฏขึ้น ทุกคนต่างพากันอ้าปากค้างตกตะลึง?!“ไม่นึกเลยว่าจ้าวเจี้ยนชิงยังสมคบคิดกับชาวตงอิ๋งค้ายาเสพติด!”“ยาเสพติดเหล่านี้ มากพอที่จะทำให้ทั้งตระกูลตายหลายพันรอบ!”แต่ท่ามกลางเสียงร้องตกใจเหล่านั้นจ้าวเจี้ยนชิงก็จ้องมองยาเสพติดเหล่านั้นด้วยความตกตะลึง กล่าวด้วยใบหน้าที่ยากจะเหลือเชื่อ “เป็น เป็นไปได้ยังไง?”ยาเสพติดพวกนี้ตนเก็บเอาไว้ในสถานที่ที่เป็นความลับ จะถูกตรวจเจอได้ยังไง?เขาหันหน้าไปมองหลินหยางทันทีกล่าว “แกซื้อตัวคนของฉัน?!”“อย่าพูดจามั่วซั่วสิ ฉันไม่ได้จ่ายแม้แต่สตางค์แดงเดียว”หลินหยางมองบน ตนไม่ได้จ่ายแม้แต่สตางค์แดงเดียวจริง ๆเห็นกันอยู่ชัด ๆ ว่าฉันใช้แรงกายบนเตียงเพื่อให้ได้มาต่างหาก!“พ่อครับ ตอนนี้เราจะทำยังไงกันดี?”จ้าวเจิ้งฮ่าวตกใจจนเสียงสั่นเครือ สีหน้าตกใจและหวาดกลัวทำยังไงดี?จ้าวเจี้ยนชิงกลับหัวเราะด้วยความเจ็บปวด เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว ยังจะทำอะไรได้อีก?!เขาคุกเข่าลงให้หลินหยางเสียงดังตึ้งอย่างรวดเร็ว กล่าวอย่างสิ้นหวัง “ปรมาจารย์หลิน ผมขอโทษคุณ ผมไม่ควรหาเรื่องคุณ ผมไม่ขอร้องให้คุณไว้ชีวิตผม แต่ปล่อยคนในครอบครัวข
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 608
“ปรมาจารย์หลินปิดบังเก่งนี่นา! แม้แต่กรมอัยการสูงสุดแห่งหนานตูยังเชื่อฟังคำสั่งของปรมาจารย์หลิน?!”“น่าตลก จ้าวเจี้ยนชิงนั่นยังใช้อำนาจและอิทธิพลข่มเหงผู้คน! อำนาจและอิทธิพลของปรมาจารย์หลินมากกว่าเขาไม่รู้ตั้งกี่เท่า!”“ไอดอล...เก่งมาก!”หานเซวี่ยอิ๋งอ้าริมฝีปากแดงเล็กน้อย จ้องมองหลินหยางที่สีหน้าเรียบเฉยด้วยความตื่นตะลึง ในใจไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรดีจ้าวเจี้ยนชิงที่อวดดีจนถึงขนาดไม่มีใครเทียบได้ ไม่นึกเลยว่าจะถูกจับกุมแบบนี้?“นายพลจ้าว ช่วยพวกเราด้วย! ฉันไม่อยากตาย!”และในเวลานี้ เฉิงหว่านฉิงกลับถูกเจ้าหน้าที่ผู้บังคับใช้กฎหมายจับกุม ใส่กุญแจมือ เธอหันหน้าไปมองจ้าวเจี้ยนชิงอย่างขอร้องด้วยสีหน้าตื่นตระหนกและหวาดกลัวถึงแม้ว่าเธอจะเป็นแม่ม่ายดำ แต่สถานการณ์ในตอนนี้ใหญ่เกินไป เกือบจะทำให้เธอฉี่ราด ตอนนี้ทำได้เพียงฝากความหวังทั้งหมดไว้ที่จ้าวเจี้ยนชิง?จ้าวเจี้ยนชิงในเวลานี้กลับหันไปมองเหยียนฮ่าวด้วยสีหน้าไม่ดีพร้อมกล่าวเสียงเย็นยะเยือก “คุณชายเหยียน! คุณไม่ได้รับสายโทรศัพท์ของคุณพ่อคุณเหรอ นายท่านตงกับคุณพ่อของคุณสัญญากันเอาไว้เรียบร้อยแล้ว ว่าจะเก็บหลินหยาง!”หลังจากเกิดเรื่องต
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 607
“แกพูดจาเหลวไหล! พวกเราทุกคนเห็นกันหมดแล้ว เห็นอยู่ชัด ๆ ว่าแกสมคบคิดกับชาวตงอิ๋ง รังแกคนประเทศหลงของพวกเรา!”“ชาวตงอิ๋งนั่นบอกว่าพวกเราเป็นไอ้ขี้ยาแห่งเอเชียตะวันออก ทำไมแกถึงยังปกป้องเขาอยู่อีก! เห็นกันอยู่ชัด ๆ ว่าแกควรจะปกป้องเมืองลั่ว!”“ทำแต่เรื่องชั่วช้าสามานย์!”ทันใดนั้น บรรดาฝูงชนที่มุงดูเกิดอารมณ์ขุ่นเคืองขึ้นมา พยายามปกป้องหลินหยาง การกระทำที่กลับดำเป็นขาวของจ้าวเจี้ยนชิงทำให้พวกเขาโมโหจนสำลัก พากันหยิบมือถือขึ้นมาอัดวิดีโอเอาไว้เป็นหลักฐานแต่ทว่าเสียงปังดังขึ้นทันที!บรรดาคนสนิทของจ้าวเจี้ยนชิงลงมือทันที ราวกับเสือกระโจนเข้าฝูงแกะ ทำให้ฝูงชนที่มามุงดูพวกนั้นถูกเตะล้มลงไปบนพื้น โทรศัพท์มือถือของบรรดาแฟนคลับถูกเหยียบแตกละเอียด!ทั้งหมดเต็มไปด้วยความวุ่นวาย!“หลินหยาง ฉันยอมรับว่าฉันเอาชนะแกไม่ได้ แต่นั่นแล้วยังไง ฉันจะจัดการกับคนเจ้าเล่ห์อย่างแก ก็ยังคงง่ายเหมือนกับปอกกล้วยเข้าปาก!”ถึงแม้ว่าจ้าวเจี้ยนชิงจะถูกหลินหยางบีบคอเอาไว้ แต่สีหน้ากลับไม่แสดงความกลัวเลยแม้แต่น้อย ในทางกลับกันยังเต็มไปด้วยความเย้ยหยันและเหยียดหยาม!“ข่มขู่ฉัน?” หลินหยางกลับยิ้มออกมา“ฉันจะข่
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 606
ร่างกายของฮิเดนากะ ยามาโมโตะเหมือนกับระเบิด แฝงไปด้วยพลังมหาศาล!“บ้าเอ๊ย!”จ้าวเจี้ยนชิงรีบจับเอาไว้อย่างรวดเร็ว พยายามรักษาระยะห่างกับหลินหยางแต่ทว่าหลินหยางกลับขยับตัวเข้าไปใกล้! ตามเขาไปอย่างใกล้ชิด!ทันใดนั้น แม้ว่าเป็นพวกคนสนิทของจ้าวเจี้ยนชิงก็ไม่กล้าเหนี่ยวไก กลัวว่าจะพลาดทำจ้าวเจี้ยนชิงบาดเจ็บ!“ไสหัวออกไป!”จ้าวเจี้ยนชิงคำรามออกมาพร้อมทั้งสวนหมัดออกไป อยากจะบีบให้หลินหยางถอยออกไปแต่หลินหยางกลับคว้าข้อมือของเขาเอาไว้ กล่าวพร้อมแสยะยิ้ม “คิดจะหนี? แกหนีพ้นเหรอไง?”จ้าวเจี้ยนชิงสีหน้าตกใจ ออกแรงอย่างบ้าคลั่งพยายามจะทำให้หลุดพ้นแต่ทว่ามือของหลินหยางเหมือนกับคีม ขยับเขยื้อนไม่ได้เลยสักนิด! ในทางกลับกันมีเสียงดังสนั่นกลุ่มหนึ่งลอยมา ทำให้จ้าวเจี้ยนชิงรู้ว่าตนเองราวกับถูกพันธนาการเอาไว้แน่น!“แม่งเอ๊ย แกปล่อยมือฉันเดี๋ยวนี้ ไม่อย่างนั้นฉันจะฆ่าผู้หญิงขี้ยาพวกนั้น!” จ้าวเจี้ยนชิงกล่าวข่มขู่ด้วยความโมโหเพี้ยะ!ทันใดนั้นก็ถูกตบหน้าฉาดหนึ่ง!นี่เป็นการโจมตีที่รุนแรงและหนักหน่วง เสียงเปรี้ยงดังขึ้นทำให้หัวของจ้าวเจี้ยนชิงสั่นสะเทือน!“การตบนี้ ตบเพราะแกลืมรากเหง้า!” หลิ
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 605
เปรี้ยง!หลินหยางสวนหมัดสังหารออกไปทันที หมัดนี้เต็มไปด้วยเจตนาฆ่า!เขาต้องการจะเอาชีวิตสุนัขของเขา!แต่ทว่าในเวลานี้ ทันใดนั้นที่ประตูใหญ่ของตระกูลเฉิงก็แหลกละเอียด จ้าวเจี้ยนชิงพังประตูออกมา ขวางเอาไว้ที่ด้านหน้าของฮิเดนากะ ยามาโมโตะ สวนหมัดเพื่อโจมตีออกไปเช่นกัน!หมัดทั้งสองปะทะเข้าใส่กัน เกิดเสียงดังเปรี้ยงขึ้นทีหนึ่งแล้วทั้งสองก็ถูกแรงสั่นสะเทือนลอยออกไปพร้อมกันร่างกายของจ้าวเจี้ยนชิงร่นถอยไปหลายก้าวติดต่อกัน เสียงดังเปรี้ยง หินแผ่นหนึ่งถูกบดขยี้อยู่ใต้เท้า“ปรมาจารย์หลิน เรื่องเล็กน้อยนี้ควรค่าที่จะให้คุณต้องโมโหขนาดนี้เลยเหรอ? ไม่คู่ควรหรอกน่า”จ้าวเจี้ยนชิงยืนเอามือไพล่หลัง สายตาที่จ้องมองหลินหยางราวกับกำลังชื่นชม หลินหยางยิ่งโกรธ เขาก็ยิ่งรื่นรมย์ เขาถูกหลินหยางทำให้โมโหจนขาดสติหลายครั้ง ยินดีมากที่จะได้เห็นหลินหยางโมโห“ไม่ผิด!” ฮิเดนากะ ยามาโมโตะกลับกล่าวพร้อมรอยยิ้มเยาะหยัน “พวกเธอเป็นผู้หญิงเสพยาทั้งนั้น ฉันปรารถนาดีหางานให้พวกเธอ ยังจัดการต้อนรับอย่างยิ่งใหญ่ขนาดนั้นให้คุณอีก”“ปรมาจารย์หลินยังจะตำหนิผมอีก ผมนี่มันทำดีแต่ไม่ได้ดีเลยจริง ๆ!”แต่ทว่าทันทีที่พูดจบ
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 604
“เหลวไหล!” หลินไร้ศัตรูกลับค้อนเขาทีหนึ่งแล้วกล่าว “หลานชายของฉันเป็นสายเลือดโดยตรงรุ่นที่สามที่เหลืออยู่เพียงคนเดียวของตระกูลหลิน! ถ้าหากเขาไม่อยู่แล้ว กิจการมากมายของตระกูลหลินจะส่งต่อให้ใครดูแล?!”“คือ...”ว่านเหลยกล่าวด้วยท่าทางลำบากใจ“พยายามตามหาเข้า ถึงอย่างไร...” หลินไร้ศัตรูถอนหายใจเบา ๆ ทีหนึ่ง กลับมีสีหน้าผิดหวังเล็กน้อย “ตอนนั้นเป็นเพราะตระกูลหลินของฉันติดค้างเขาแล้วก็ยังมีพี่ชายคนโตของฉันด้วย หนี้ก้อนนี้ จำเป็นต้องคืน”อีกทางด้านหนึ่งหลินหยางกลับจามอย่างรุนแรง “ใครกำลังด่าฉัน? แม่งเอ๊ย จะต้องเป็น...”เมื่อลองคิด ๆ ดูแล้วเหมือนว่าศัตรูที่อยากจะด่าตนมีเยอะแยะมากมาย หลินหยางก็คร้านจะนับเช่นกันมองดูเวลาแวบหนึ่งก็เป็นตอนกลางคืนแล้ว เขาจึงออกจากบ้านด้านนอกคฤหาสน์ หลี่หรูเยว่ได้ยืนอยู่ที่ด้านหน้ารถแล้ว เปิดประตูรถให้หลินหยาง กล่าวด้วยความเป็นห่วงเล็กน้อย “ตระกูลเฉิงจัดงานเลี้ยงไว้รอแล้ว แต่ว่าจ้าวเจี้ยนชิงอยู่ที่งานเลี้ยงนั่นด้วย ที่นั่นจะต้องมีกองทัพทหารคอยเฝ้าอยู่!”ถ้าหากจ้าวเจี้ยนชิงเป็นสุนัขจนตรอก เรื่องจะต้องมีความยุ่งยากขึ้นแน่“งานใหญ่ขนาดนี้ ฉันจะพลาดได้ยังไ
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 603
ชายวัยกลางคนที่อยู่อีกด้านของปลายสายโทรศัพท์ราวกับตะลึงงันไปครู่หนึ่ง เหมือนว่าจู่ ๆ ก็ได้เห็นความหวัง กล่าวด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือเล็กน้อย “คุณรักษาได้จริง ๆ เหรอ?”“คือว่าค่าตอบแทนนี่...”“ค่าตอบแทนไม่ใช่ปัญหา! ขอเพียงแค่คุณสามารถรักษาพิษเหมันต์แทรกซึมเข้ากระดูกได้ คุณอยากได้อะไรก็ว่ามาได้เลย!”“ยอดเยี่ยม! โสมคนอายุสามร้อยปีสักสามสิบต้น สมุนไพรอายุห้าร้อยปีสิบต้น...”หลินหยางก็ไม่ได้เกรงใจเช่นกัน จากนั้นก็สั่งสมุนไพร ราวกับสั่งอาหาร สมุนไพรพวกนี้มากพอที่จะทำให้หลูอ้าวตงต้องเจ็บปวดใจแต่ทว่าปลายสายกลับกล่าวด้วยความไม่ลังเลเลยแม้แต่น้อย “ได้! คืนนี้ผมจะให้รถไปรับคุณ!”น้ำเสียงที่ดีใจดีนี้ ทำให้หลินหยางรู้สึกเหมือนกับว่าตนเสนอราคาต่ำไปแต่ว่าไม่เสียใจภายหลัง เขาก็ไม่ได้สนใจอีก “โรคพิษเหมันต์แทรกซึมเข้ากระดูกจะรีบร้อนไม่ได้ ผมจำเป็นต้องเตรียมตัวสักหน่อย ถึงเวลานั้นผมจะแจ้งให้คุณทราบ”ชายวัยกลางคนนั้นรับปากทันทีหลินหยางวางสายโทรศัพท์ พูดเบา ๆ “ดูท่าจะเป็นมหาเศรษฐี”อีกฝ่ายไม่ยินยอมที่จะเปิดเผยตัวตน ยังสามารถเอาสมุนไพรมากมายขนาดนี้มาให้ได้อีก ตัวตนจะต้องสูงส่งมาจนไม่สะดวกที่จะเ
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 602
หลินหยางกล่าวอย่างสบาย ๆ รางวัล?คงไม่ใช่เป็นเพราะเขาเป็นลูกผู้ชายร่างกายกำยำใช่ไหม?เหยียนฮ่าวสีหน้าซีดขาวทันที คุกเข่าลงบนพื้นเสียงดังตึง “คุณหลิน ผมมีตาหามีแววไม่ คุณหลินได้โปรดยกโทษให้ผมด้วย!”หลินหยางจ้องมองเขาอย่างหมดคำพูดแวบหนึ่ง “จ้าวเจี้ยนชิงอยู่กับตระกูลเฉิง สมคบคิดกับชาวตงอิ๋งค้ายาเสพติด แกไปตรวจสอบให้ละเอียด นี่เป็นผลงานความดีความชอบครั้งใหญ่ใช่ไหม?”“ค้ายาเสพติด? เขากล้าขนาดนั้นเลยเหรอ?”เหยียนฮ่าวเหลือเชื่อ“นายลองไปตรวจสอบคลังสินค้าเทียนหนาน ที่นั่นเป็นจุดที่พวกมันขนส่งสินค้า” หลินหยางกล่าวอย่างสบาย ๆซ่งหว่านอวี๋เป็นคนบอกข่าวกรองนี้ด้วยตัวเอง โชคดีที่มหาปรมาจารย์หลินทำงานอย่างยากลำบากบนเตียงเหยียนฮ่าวดีใจเป็นล้นพ้นขึ้นมาทันที นี่ไม่เพียงแต่เป็นความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่เท่านั้น แต่เป็นความดีความชอบที่โคตรยิ่งใหญ่ประเทศหลงอ่อนไหวต่อยาเสพติดมากที่สุด และจ้าวเจี้ยนชิงเข้าร่วมด้วย ปริมาณของยาเสพติดนั่นจะต้องไม่ใช่จำนวนน้อย ๆ แน่นอน!“ขอบพระคุณคุณหลิน! ผมจะไปจัดการเดี๋ยวนี้!”แม้แต่ความกังวลของเหยียนฮ่าวที่ถูกวางพิษกู่ ก็จางหายลงไปไม่น้อยรีบเรียกรวมคนแล้วออกไป กา
