เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 394
บทที่เกี่ยวข้อง
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 395
ก่อนที่หลี่หรุ่นจูจะพร้อมจริง ๆ นั้น จำเป็นจะต้องสร้างภาพลักษณ์ที่คล้ายเหว่ยกวางเจิ้ง [1] เพื่อไม่ให้เสื่อมเสียบุคลิก! และแน่นอนว่า หลี่หรุ่นจูเองก็ตกตะลึงเช่นกัน ริมฝีปากสีแดงของเธอก็เผยอขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะมองไปทางหลินหยาง “อีกใจของฉันก็ซาบซึ้งต่อคุณ แต่อีกใจ ก็อยากจะให้คุณได้ระบายอารมณ์” “แต่ท้ายที่สุดแล้ว หลูอ้าวตงยังคงถือว่าฉันเป็นผู้หญิงของเขา...”“อย่างนั้นคุณถึงอยากให้ผมสวมเขาให้เขา?”หลินหยางอยากจะตบต้นขาเสียจริง ผู้หญิงคนนี้ช่างยอดเยี่ยม บางทีเธออาจไม่รู้ด้วยซ้ำ ว่าภายใต้รูปลักษณ์ที่บริสุทธิ์ของเธอ ในใจลึก ๆ แล้ว ยังมีจิตใจที่กล้าหาญมากอยู่!ไม่เช่นนั้นเธอจะคิดจะไปร่วมกับคนที่มีรสนิยมเช่นเธอได้อย่างไร?น่าเสียดายที่เป้าหมายของตัวผมเอง ไม่ใช่หลี่หรุ่นจู แต่เป็นองค์หญิงท่านนั้นแห่งตระกูลหลูต่างหาก!แน่นอนว่า ภายนอกแล้ว หลินหยางต้องรักษาภาพลักษณ์ที่ดีไว้“เรื่องของผู้ชาย ทำไมถึงห้ามผู้หญิงเข้าไปยุ่งเกี่ยว ฉันเองก็อยากแก้แค้นหลูอ้าวตง ฉันอยากบดขยี้เขาอย่างสง่าผ่าเผย และไม่ทำเรื่องคดโกงอย่างนี้!”“นี่คุณพูดจริงเหรอ?”“ไร้สาระน่า ฉันจะโกหกคุณทำไม” หลินหยางดูชอบธรรมและน่
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 396
หลินหยางที่เดิมทีเพลิงราคะลุกโชนไปทั่ว และถูกหลี่หรุ่นจูสมคบคิดอย่างนี้ เพลิงราคะในร่างกายก็ยิ่งแข็งแกร่งขึ้น จำเป็นต้องรีบระบายมันออกไปในเมื่อปฏิเสธหลี่หรุ่นจูไปแล้ว อย่างนั้นก็ให้หานเซวี่ยอิ๋งมาเยือนถึงที่ก็ไม่เลว แค่คิดว่าตัวเองดูแลเธอในฐานะแฟนคลับผลสุดท้ายหลินหยางก็ต้องต่อสายโทรศัพท์ แต่จู่ ๆ โทรศัพท์ก็ดังขึ้นทันใด แสดงสายที่โทรเข้ามาคือหมายเลขที่ไม่รู้จักหลินหยางรับสายด้วยความสงสัย อีกฝั่งเป็นเสียงแห่งความกังวลของซ่งหว่านอวี๋พุ่งออกมา “ตอนนี้เธอรีบหนีไปเร็ว จ้าวเจี้ยนชิงรู้แล้วว่าเธอมีเรื่องกับหลูอ้าวตง ตอนนี้มาขอโทษหลูอ้าวตง แล้วก็จะร่วมมือกันฆ่าเธอ” “หลูอ้าวตงจะตกลงร่วมมือกันกับจ้าวเจี้ยนชิงเหรอ?”หลินหยางรู้สึกประหลาดใจ เนื่องจากลูกชายของจ้าวเจี้ยนชิง ปล่อยหมาไปกัดลูกสาวของหลูอ้าวตง“จ้าวเจี้ยนชิงเริ่มที่จะสารภาพผิด และตกลงเข้าร่วมกับตระกูลหลู นอกจากนี้ในตอนนี้หลูอ้าวตงก็ยังคงขาดกำลังคน แน่นอนว่าต้องตกลงร่วมมือด้วย”“ตอนนี้พวกเขาทั้งสองอยู่ที่โรงพยาบาล กำลังหารือกันว่าจะฆ่าเธอยังไง!”ซ่งว่านอวี๋เล่าเรื่องทั้งหมดอย่างรีบร้อนนี่ทำให้หลินหยางได้ยินเข้ากับเสียงจิ๊จ๊
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 397
อีกหน่อยซ่งหว่านอวี๋จะโกรธตายแล้ว แต่หลินหยางยังคงยกยิ้มแล้วพูดว่า “นี่คุณเป็นห่วงผมเหรอ?”“ฉันห่วงคุณกับผีอะไรล่ะ! คุณป่วยแล้วแหละ!”“ผู้หญิงน่ะปากอย่างใจอย่าง ช่างเถอะ ไม่ใช่ว่าคุณจะให้ผมไปซ่อนตัวเหรอ โอเค งั้นผมจะเชื่อฟังคุณ.... ““คุณก็รู้นี่”ในที่สุด ซ่งหว่านอวี๋ก็ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก“เมื่อครู่นี้คุณบอกว่า ตอนนี้พวกคุณทุกคนอยู่ที่โรงพยาบาลชั้นหนึ่งของเมืองลั่วเหรอ?”“ทำไมเหรอ?”“รออยู่นั่นแหละ เดี๋ยวผมไปหาคุณ!”“คะ คุณจะมาทำไม?”ซ่งหว่านอวี๋ประหลาดใจขึ้นมา ทั้งในใจยังเกิดลางสังหรณ์ที่ไม่ดีอีก“ไปนอนกับคุณ”“คุณพูดอะไร!”“คุณไม่ได้บอกให้ผมซ่อนตัวหรอกเหรอ? สถานที่ที่ปลอดภัยที่สุด ก็คือที่ที่อันตรายที่สุด คุณไม่รู้เหรอ? รออยู่นั่นแหละ อีกไม่นานผมก็ถึงแล้ว”ซ่งหว่านอวี๋ที่อยู่ปลายสายเหม่อไปแล้ว กำลังจะเริ่มด่า แต่หลินหยางกลับไม่สนใจอะไรมาก จึงตัดสายโทรศัพท์ไป พร้อมทั้งปล่อยมุกแป้ก เกิดอะไรขึ้นกับผู้สืบทอดเทพโอสถอันทรงเกียรติ ถึงถูกหลูอ้าวตง จ้าวเจี้ยนชิงมาตามล่าเอาชีวิต? ส่วนตัวเขาเองก็ทำได้เพียงแค่รอให้หลูอ้าวตงส่งคนมาตามฆ่าอย่างไม่หยุดหย่อนงั้นหรือ? เข
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 398
”จากสถานการณ์ที่ลุงเหยาอธิบาย ผู้หญิงที่ปกป้องหลินหยาง คงจะเป็นลั่วหงอวี๋”จ้าวเจี้ยนชิงที่อยู่ข้าง ๆ มีสีหน้าที่ไม่แน่นอน“เป็นไปไม่ได้!”ณ ตอนนี้ เหยาจงที่นอนอยู่บนเตียง บนหัวมีผ้าก๊อซพันไว้อยู่ พูดขึ้นอย่างเด็ดขาด “ลั่วหงอวี่คนนั้นไม่ใช่หนึ่งในสี่มหาปรมาจารย์แห่งเมืองลั่วของพวกคุณ แต่เป็นคนที่อ่อนแอที่สุดใช่ไหม? ผมรู้ ว่าเธอเป็นเพียงระดับเบิกฟ้าเท่านั้น”“คนที่ทำร้ายผม อย่างน้อยก็สักปรมาจารย์เสวียนระดับห้า”“ลั่วหงอวี่มีพลังที่แข็งแกร่งขนาดนี้ได้อย่างไร!”“แปลกมาก แต่จากที่คุณอธิบายมา คนคนนั้นต้องเป็นลาวหงอวี่อย่างไม่น่าสังสัย...”จ้าวเจี้ยนชิงเองก็คิดไม่ออก ว่าคุณสมบัติของสี่มหาปรมาจารย์แห่งเมืองลั่ว เท่าที่เขารู้คือ ตามคุณสมบัตินั้นลั่วหงอวี่เป็นปรมาจารย์ระดับสี่เท่านั้นแต่จากคำอธิบายบางส่วนของเหยาจง เขามั่นใจร้อยเปอร์เซ็นต์เลยว่า นั่นคือลั่วหงอวี่ เพียงแค่เขาสงสัยอย่างมาก ว่าลั่วหงอวี่อยู่ในระดับเบิกฟ้า แล้วทำไมจู่ ๆ ถึงกลายเป็นปรมาจารย์เสวียนได้ แถมยังสามารถบดขยี้เหยาจงได้สบาย ๆ อีก.......นี่มันช่างไม่สมเหตุสมผลเสียเลย“ เรื่องนี้ ผมจะตรวจสอบให้ชัดเจน อยู่ดี ๆ เมือ
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 399
“ดูเหมือนว่าห้องข้าง ๆ จะมีคน?” เหยาจงที่จู่ ๆ สีหน้าก็ดูแปลก ๆ แม้ว่าจะบาดเจ็บอยู่ ไม่มีหูหนึ่งข้าง แต่เนื่องจากเป็นปรมาจารย์เสวียน จึงทำให้ไวต่อความรู้สึกได้มากกว่าจ้าวเจี้ยนชิง ต่อให้ซ่งหว่านอวี๋ระมัดระวังมากเป็นพิเศษ แต่ก็ยังคงเผลอทำเสียงที่เล็กมาก ๆ เล็ดลอดออกมา แต่เขาเหลือหูเพียงแค่ข้างเดียว ก็ยังสามารถได้ยินเบาะแสบางอย่างได้ลาง ๆ “เป็นไปไม่ได้ เพื่อความสงบของคุณแล้ว ห้องผู้ป่วยข้าง ๆ ผมได้จองไว้หมดแล้ว.... “ หลูอ้าวตงกล่าว แต่ก็อดไม่ได้ที่จะหันไปมองห้องผู้ป่วยข้าง ๆ ที่แปลกนิดหน่อย เจียงรั่วหานสูดลมหายใจเข้าเฮือกหนึ่ง ทั้งหน้าตาตื่นตระหนก ห้องข้าง ๆ จะเป็นพี่หว่านอวี๋เชียวหรือ? เธอเพิ่งจะรับสายโทรศัพท์ หรือจะเป็นหลินหยางโทรเข้ามา หลินหยางให้เธอมามีอะไรกันต่อหน้าจ้าวเจี้ยนชิง?เจียงรั่วหานยิ่งคิดก็ยิ่งเป็นไปได้ หลินหยางผู้น่ารังเกียจ พี่หว่านอวี๋ลำบากใจขนาดนี้ ช่างสมควรตาย!เมื่อถึงเวลาพี่หว่านอวี๋เองก็ต้องปกป้องตัวเอง จึงต้องทำการเสียสละครั้งใหญ่ขนาดนี้ แน่นอนว่าตอนนี้จะต้องโดนจับเข้าที่จุดอ่อน คุกคามอย่างป่าเถื่อน!“คุณเป็นอะไรไป? สีหน้าไม่สู้ดีเลย?” จ้าวเจี
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 400
ซ่งหว่านอวี๋เร่งเร้า “คุณจะพอหรือยัง? ฉันออกมานานเกินไปแล้วนะ เดี๋ยวจ้าวเจี้ยนชิงก็ไหวตัวทันหรอก”“งั้นก็ขึ้นอยู่กับความสามารถของคุณแล้วแหละ จ้าวเจี้ยนชิงยังคงคิดบัญชีผม ตอนนี้ผมเองก็โกรธมาก!”หลินหยางจ้องไปที่ริมฝีปากสีแดงสดของเธอ และพูดอย่างมีนัยแฝงซ่งหว่านอวี๋เข้าใจทันทีว่าหลินหยางหมายถึงอะไร จึงจ้องมองเขาด้วยความโกรธไปหนึ่งที ผลักหลินหยางออกไปจากนั้นก็นั่งยอง ๆ อยู่ตรงหน้า...หลินหยางพอใจอย่างมาก และยังคงฟังเสียงของจ้าวเจียนชิงต่อไป“ฆ่าหลินหยางน่ะง่ายนิดเดียว แต่อย่าลืมว่า ยังมีเหยียนหรูอวี้ นายท่านตงมีวิธีอะไรสำหรับเหยียนหรูอวี้ไหมครับ?”“วางใจเถอะ ก็แค่นายกรัฐมนตรีเมืองคนหนึ่ง เป็นเพียงแค่มดตัวใหญ่ตัวหนึ่งเท่านั้น ผมจะกดดันจากเบื้องบน เพื่อกำจัดเหยียนหรูอวี้ เมื่อตระกูลหลูของผมเอ่ยปากแล้ว เบื้องบนก็ไม่อาจปกป้องเหยียนหรูอวี้ได้”หลูอ้าวตงพูดเบา ๆ“งั้นผมวางใจแล้วแหละ!”จ้าวเจี้ยนชิงมีความสุขมากในทันที นี่คือหนึ่งในเหตุผลที่เขาเข้ามาพึ่งพาตระกูลหลู เหยียนหรูอวี้นายยกรัฐมนตรีผู้นี้ ไม่ได้ไว้หน้าเขา ทำให้ตัวเขาเองเกือบเสียหน้าในเมืองลั่ว!แต่เหยียนหรูอวี้เป็นนายกรัฐมนตรีแ
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 401
“แต่ว่า ทำไมหน้าเธอแดงขนาดนั้น?”จ้าวเจี้ยนชิงจ้องซูหว่านอวี๋อย่างสงสัย“ฉันเป็นห่วงอาการของเจิ้งฮ่าว เลยร้องไห้ไปรอบหนึ่ง”“เธอเป็นคนมีน้ำใจ...”ในใจจ้าวเจี้ยนชิงกลับหวั่นไหว เห็นเพียงซ่งหว่านอวี๋ใบหน้าแดงระเรื่อ ดวงตายังมีน้ำสุกใส ดูแล้วช่างยั่วยวนเปี่ยมเสน่ห์ทำให้เขาเกิดความวู่วาม หรือไม่เขาลองทำอะไรกับเธอในห้องผู้ป่วยดีหรือเปล่า?ซูหว่านอวี๋เข้าใจความคิดของเขาทันที จึงสะดุ้งโหยง หากถูกเขาจับได้ว่าบนตัวเธอยังมีกลิ่นของหลินหยางอยู่ จะทำยังไงดี?เธอจึงรีบเร่งรัด “คุณจะไปฝึกซ้อมกับเจียงไห่เซิงไม่ใช่เหรอ? ตอนนี้เหลือเวลาแค่สองวัน คุณต้องรีบแล้วนะ ศึกแห่งทะเลสาบเฉาอินจะมีอะไรผิดพลาดไม่ได้ อย่าปล่อยให้หลินหยางรอดไปได้”“ที่พูดมาก็ถูกต้อง...”เมื่อพูดถึงหลินหยาง จ้าวเจี้ยนชิงโมโหทันควัน และหมดอารมณ์ในพริบตา “เธออยู่ดูแลเจิ้งฮ่าวให้ดี อีกสองวัน รอฟังข่าวจากฉัน”“ค่ะ”ซ่งหว่านอวี๋โล่งอก หลินหยางชั่วช้ามาก แต่ชื่อของเขาใช้ได้ผลยิ่งกว่ายาคุมกำเนิดซะอีกหลังจากจ้าวเจี้ยนชิงออกไปแล้ว หลินหยางเองก็ลงไปชั้นล่างด้วยความพอใจแน่นอนว่าเขาไม่ได้กลัวจ้าวเจี้ยนชิง เพราะยังมีเหยาจงอยู่ในมือ
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 402
เมื่อสองชั่วโมงก่อน จ้าวเจี้ยนชิงโทรหาเขา บอกว่าได้ร่วมมือกับหลูอ้าวตงบุคคลสำคัญในตระกูลหลูแห่งซิ่นหลิง และจะดึงเขาเข้าร่วมด้วย หลูอ้าวตงสัญญาว่าจะใช้อำนาจกดดันตั้งแต่เบื้องบน เพื่อกำจัดเหยียนหรูอวี้ขอเพียงเขาเข้าร่วมกับตระกูลหลู จะได้ขึ้นเป็นเจ้าเมืองคนใหม่เฉาเค่อหมิงอยู่ในแวดวงข้าราชการมาหลายปี เป้าหมายคือการขึ้นเป็นเจ้าเมือง ในที่สุดตอนนี้โอกาสก็มาถึง ซ้ำยังมีตระกูลหลูที่ยิ่งใหญ่คอยหนุนหลัง ย่อมต้องรับปากด้วยความเต็มใจเมื่อพูดจบ เขากำลังรอคอยส่วนจะรออะไรนั้น แน่นอนว่ารอให้หลินหยางรู้สึกเสียใจ รู้สึกโกรธและประหลาดใจเฉาเค่อหมิงได้ตำแหน่งเจ้าเมือง เพราะหลินหยาง หนำซ้ำเขายังคิดจะใช้อำนาจนี้ กำจัดหลินหยางให้สิ้นซาก!หลินหยางสมควรจะโกรธเคืองแต่ว่าสุดท้าย...หลินหยางกลับใช้สายตาน่าสงสารมองดูตัวเขา เหมือนกำลังมองดูตัวตลก“แกรนหาที่ตายเหรอ!”เฉาเค่อหมิงโกรธจนเลือดขึ้นหน้า“ตอนนี้ฉันสวามิภักดิ์ต่อนายท่านตงแล้ว แกกล้าดียังไงถึงมาหาเรื่องฉัน?แกควรจะคุกเข่าลงอย่างต่ำต้อยแล้วขอโทษฉันสิ!แกกล้าดียังไงถึงได้ยโสโอหังขนาดนี้วะ!”“จะเสียเวลาพูดมากกับมันทำไม รีบโทรศัพท์ไปแจ้งนายท่า
บทล่าสุด
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 610
“ผม ผมยินดีเป็นพยานที่มีความผิด ประณามและฟ้องร้องจ้าวเจี้ยนชิง! ในมือของผมมีข้อมูลอยู่ร้อยชุด สามารถเป็นหลักฐานที่แสดงว่าจ้าวเจี้ยนชิงได้กระทำความผิด!”เขารู้ดีแก่ใจว่า ชีวิตของตนในตอนนี้ถูกกุมอยู่ในกำมือของหลินหยาง ดังนั้นจึงรีบเคลียร์ความสัมพันธ์ให้ชัดเจน หวังว่าหลินหยางจะไว้ชีวิตตนเองสักครั้งแต่ทว่าในเวลานี้ ยังไม่ทันที่หลินหยางจะพูด เฉิงหว่านฉิงกลับพูดขึ้นมาทันทีว่า “ปรมาจารย์หลินอย่าเชื่อพ่อของฉัน! เขาแค้นคุณมานานมากแล้ว! เขายังจับตาดูคุณ ภายใต้คำสั่งของหลูอ้าวตง!”“อีกทั้งข้อมูลในมือของเขา ไม่ใช่เพียงแค่หนึ่งร้อยชุด อย่างน้อยต้องมีถึงสามร้อยชุด! เขาไม่ซื่อสัตย์กับคุณเลยแม้แต่นิดเดียว!”“อย่างนั้นเหรอ?” หลินหยางหันหน้าไปมองเธอด้วยสีหน้าประหลาดใจเมื่อเฉิงคั่วได้ยินดังนั้น กลับโมโหจนแทบกระอักเลือด “แม่งเอ๊ย ทำไมฉันถึงได้มีลูกสาวอกตัญญูอย่างแก่! ไม่นึกเลยว่าแม้แต่พ่อของตัวยังทรยศได้! ตอนนั้นฉันควรจะยิงแกให้ติดกำแพง!”แต่ทว่าเฉิงหว่านฉิงกลับไม่สะทกสะท้าน ในทางกลับกันดวงตาคู่งามนั้น จ้องมองหลินหยางด้วยสีหน้ากังวลใจพร้อมกล่าววิงวอน “ขอเพียงแค่ปรมาจารย์หลินไว้ชีวิตฉันสักครั้ง ฉัน
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 609
เปรี้ยง!ตอนที่ยาเสพติดมากมายปรากฏขึ้น ทุกคนต่างพากันอ้าปากค้างตกตะลึง?!“ไม่นึกเลยว่าจ้าวเจี้ยนชิงยังสมคบคิดกับชาวตงอิ๋งค้ายาเสพติด!”“ยาเสพติดเหล่านี้ มากพอที่จะทำให้ทั้งตระกูลตายหลายพันรอบ!”แต่ท่ามกลางเสียงร้องตกใจเหล่านั้นจ้าวเจี้ยนชิงก็จ้องมองยาเสพติดเหล่านั้นด้วยความตกตะลึง กล่าวด้วยใบหน้าที่ยากจะเหลือเชื่อ “เป็น เป็นไปได้ยังไง?”ยาเสพติดพวกนี้ตนเก็บเอาไว้ในสถานที่ที่เป็นความลับ จะถูกตรวจเจอได้ยังไง?เขาหันหน้าไปมองหลินหยางทันทีกล่าว “แกซื้อตัวคนของฉัน?!”“อย่าพูดจามั่วซั่วสิ ฉันไม่ได้จ่ายแม้แต่สตางค์แดงเดียว”หลินหยางมองบน ตนไม่ได้จ่ายแม้แต่สตางค์แดงเดียวจริง ๆเห็นกันอยู่ชัด ๆ ว่าฉันใช้แรงกายบนเตียงเพื่อให้ได้มาต่างหาก!“พ่อครับ ตอนนี้เราจะทำยังไงกันดี?”จ้าวเจิ้งฮ่าวตกใจจนเสียงสั่นเครือ สีหน้าตกใจและหวาดกลัวทำยังไงดี?จ้าวเจี้ยนชิงกลับหัวเราะด้วยความเจ็บปวด เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว ยังจะทำอะไรได้อีก?!เขาคุกเข่าลงให้หลินหยางเสียงดังตึ้งอย่างรวดเร็ว กล่าวอย่างสิ้นหวัง “ปรมาจารย์หลิน ผมขอโทษคุณ ผมไม่ควรหาเรื่องคุณ ผมไม่ขอร้องให้คุณไว้ชีวิตผม แต่ปล่อยคนในครอบครัวข
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 608
“ปรมาจารย์หลินปิดบังเก่งนี่นา! แม้แต่กรมอัยการสูงสุดแห่งหนานตูยังเชื่อฟังคำสั่งของปรมาจารย์หลิน?!”“น่าตลก จ้าวเจี้ยนชิงนั่นยังใช้อำนาจและอิทธิพลข่มเหงผู้คน! อำนาจและอิทธิพลของปรมาจารย์หลินมากกว่าเขาไม่รู้ตั้งกี่เท่า!”“ไอดอล...เก่งมาก!”หานเซวี่ยอิ๋งอ้าริมฝีปากแดงเล็กน้อย จ้องมองหลินหยางที่สีหน้าเรียบเฉยด้วยความตื่นตะลึง ในใจไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรดีจ้าวเจี้ยนชิงที่อวดดีจนถึงขนาดไม่มีใครเทียบได้ ไม่นึกเลยว่าจะถูกจับกุมแบบนี้?“นายพลจ้าว ช่วยพวกเราด้วย! ฉันไม่อยากตาย!”และในเวลานี้ เฉิงหว่านฉิงกลับถูกเจ้าหน้าที่ผู้บังคับใช้กฎหมายจับกุม ใส่กุญแจมือ เธอหันหน้าไปมองจ้าวเจี้ยนชิงอย่างขอร้องด้วยสีหน้าตื่นตระหนกและหวาดกลัวถึงแม้ว่าเธอจะเป็นแม่ม่ายดำ แต่สถานการณ์ในตอนนี้ใหญ่เกินไป เกือบจะทำให้เธอฉี่ราด ตอนนี้ทำได้เพียงฝากความหวังทั้งหมดไว้ที่จ้าวเจี้ยนชิง?จ้าวเจี้ยนชิงในเวลานี้กลับหันไปมองเหยียนฮ่าวด้วยสีหน้าไม่ดีพร้อมกล่าวเสียงเย็นยะเยือก “คุณชายเหยียน! คุณไม่ได้รับสายโทรศัพท์ของคุณพ่อคุณเหรอ นายท่านตงกับคุณพ่อของคุณสัญญากันเอาไว้เรียบร้อยแล้ว ว่าจะเก็บหลินหยาง!”หลังจากเกิดเรื่องต
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 607
“แกพูดจาเหลวไหล! พวกเราทุกคนเห็นกันหมดแล้ว เห็นอยู่ชัด ๆ ว่าแกสมคบคิดกับชาวตงอิ๋ง รังแกคนประเทศหลงของพวกเรา!”“ชาวตงอิ๋งนั่นบอกว่าพวกเราเป็นไอ้ขี้ยาแห่งเอเชียตะวันออก ทำไมแกถึงยังปกป้องเขาอยู่อีก! เห็นกันอยู่ชัด ๆ ว่าแกควรจะปกป้องเมืองลั่ว!”“ทำแต่เรื่องชั่วช้าสามานย์!”ทันใดนั้น บรรดาฝูงชนที่มุงดูเกิดอารมณ์ขุ่นเคืองขึ้นมา พยายามปกป้องหลินหยาง การกระทำที่กลับดำเป็นขาวของจ้าวเจี้ยนชิงทำให้พวกเขาโมโหจนสำลัก พากันหยิบมือถือขึ้นมาอัดวิดีโอเอาไว้เป็นหลักฐานแต่ทว่าเสียงปังดังขึ้นทันที!บรรดาคนสนิทของจ้าวเจี้ยนชิงลงมือทันที ราวกับเสือกระโจนเข้าฝูงแกะ ทำให้ฝูงชนที่มามุงดูพวกนั้นถูกเตะล้มลงไปบนพื้น โทรศัพท์มือถือของบรรดาแฟนคลับถูกเหยียบแตกละเอียด!ทั้งหมดเต็มไปด้วยความวุ่นวาย!“หลินหยาง ฉันยอมรับว่าฉันเอาชนะแกไม่ได้ แต่นั่นแล้วยังไง ฉันจะจัดการกับคนเจ้าเล่ห์อย่างแก ก็ยังคงง่ายเหมือนกับปอกกล้วยเข้าปาก!”ถึงแม้ว่าจ้าวเจี้ยนชิงจะถูกหลินหยางบีบคอเอาไว้ แต่สีหน้ากลับไม่แสดงความกลัวเลยแม้แต่น้อย ในทางกลับกันยังเต็มไปด้วยความเย้ยหยันและเหยียดหยาม!“ข่มขู่ฉัน?” หลินหยางกลับยิ้มออกมา“ฉันจะข่
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 606
ร่างกายของฮิเดนากะ ยามาโมโตะเหมือนกับระเบิด แฝงไปด้วยพลังมหาศาล!“บ้าเอ๊ย!”จ้าวเจี้ยนชิงรีบจับเอาไว้อย่างรวดเร็ว พยายามรักษาระยะห่างกับหลินหยางแต่ทว่าหลินหยางกลับขยับตัวเข้าไปใกล้! ตามเขาไปอย่างใกล้ชิด!ทันใดนั้น แม้ว่าเป็นพวกคนสนิทของจ้าวเจี้ยนชิงก็ไม่กล้าเหนี่ยวไก กลัวว่าจะพลาดทำจ้าวเจี้ยนชิงบาดเจ็บ!“ไสหัวออกไป!”จ้าวเจี้ยนชิงคำรามออกมาพร้อมทั้งสวนหมัดออกไป อยากจะบีบให้หลินหยางถอยออกไปแต่หลินหยางกลับคว้าข้อมือของเขาเอาไว้ กล่าวพร้อมแสยะยิ้ม “คิดจะหนี? แกหนีพ้นเหรอไง?”จ้าวเจี้ยนชิงสีหน้าตกใจ ออกแรงอย่างบ้าคลั่งพยายามจะทำให้หลุดพ้นแต่ทว่ามือของหลินหยางเหมือนกับคีม ขยับเขยื้อนไม่ได้เลยสักนิด! ในทางกลับกันมีเสียงดังสนั่นกลุ่มหนึ่งลอยมา ทำให้จ้าวเจี้ยนชิงรู้ว่าตนเองราวกับถูกพันธนาการเอาไว้แน่น!“แม่งเอ๊ย แกปล่อยมือฉันเดี๋ยวนี้ ไม่อย่างนั้นฉันจะฆ่าผู้หญิงขี้ยาพวกนั้น!” จ้าวเจี้ยนชิงกล่าวข่มขู่ด้วยความโมโหเพี้ยะ!ทันใดนั้นก็ถูกตบหน้าฉาดหนึ่ง!นี่เป็นการโจมตีที่รุนแรงและหนักหน่วง เสียงเปรี้ยงดังขึ้นทำให้หัวของจ้าวเจี้ยนชิงสั่นสะเทือน!“การตบนี้ ตบเพราะแกลืมรากเหง้า!” หลิ
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 605
เปรี้ยง!หลินหยางสวนหมัดสังหารออกไปทันที หมัดนี้เต็มไปด้วยเจตนาฆ่า!เขาต้องการจะเอาชีวิตสุนัขของเขา!แต่ทว่าในเวลานี้ ทันใดนั้นที่ประตูใหญ่ของตระกูลเฉิงก็แหลกละเอียด จ้าวเจี้ยนชิงพังประตูออกมา ขวางเอาไว้ที่ด้านหน้าของฮิเดนากะ ยามาโมโตะ สวนหมัดเพื่อโจมตีออกไปเช่นกัน!หมัดทั้งสองปะทะเข้าใส่กัน เกิดเสียงดังเปรี้ยงขึ้นทีหนึ่งแล้วทั้งสองก็ถูกแรงสั่นสะเทือนลอยออกไปพร้อมกันร่างกายของจ้าวเจี้ยนชิงร่นถอยไปหลายก้าวติดต่อกัน เสียงดังเปรี้ยง หินแผ่นหนึ่งถูกบดขยี้อยู่ใต้เท้า“ปรมาจารย์หลิน เรื่องเล็กน้อยนี้ควรค่าที่จะให้คุณต้องโมโหขนาดนี้เลยเหรอ? ไม่คู่ควรหรอกน่า”จ้าวเจี้ยนชิงยืนเอามือไพล่หลัง สายตาที่จ้องมองหลินหยางราวกับกำลังชื่นชม หลินหยางยิ่งโกรธ เขาก็ยิ่งรื่นรมย์ เขาถูกหลินหยางทำให้โมโหจนขาดสติหลายครั้ง ยินดีมากที่จะได้เห็นหลินหยางโมโห“ไม่ผิด!” ฮิเดนากะ ยามาโมโตะกลับกล่าวพร้อมรอยยิ้มเยาะหยัน “พวกเธอเป็นผู้หญิงเสพยาทั้งนั้น ฉันปรารถนาดีหางานให้พวกเธอ ยังจัดการต้อนรับอย่างยิ่งใหญ่ขนาดนั้นให้คุณอีก”“ปรมาจารย์หลินยังจะตำหนิผมอีก ผมนี่มันทำดีแต่ไม่ได้ดีเลยจริง ๆ!”แต่ทว่าทันทีที่พูดจบ
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 604
“เหลวไหล!” หลินไร้ศัตรูกลับค้อนเขาทีหนึ่งแล้วกล่าว “หลานชายของฉันเป็นสายเลือดโดยตรงรุ่นที่สามที่เหลืออยู่เพียงคนเดียวของตระกูลหลิน! ถ้าหากเขาไม่อยู่แล้ว กิจการมากมายของตระกูลหลินจะส่งต่อให้ใครดูแล?!”“คือ...”ว่านเหลยกล่าวด้วยท่าทางลำบากใจ“พยายามตามหาเข้า ถึงอย่างไร...” หลินไร้ศัตรูถอนหายใจเบา ๆ ทีหนึ่ง กลับมีสีหน้าผิดหวังเล็กน้อย “ตอนนั้นเป็นเพราะตระกูลหลินของฉันติดค้างเขาแล้วก็ยังมีพี่ชายคนโตของฉันด้วย หนี้ก้อนนี้ จำเป็นต้องคืน”อีกทางด้านหนึ่งหลินหยางกลับจามอย่างรุนแรง “ใครกำลังด่าฉัน? แม่งเอ๊ย จะต้องเป็น...”เมื่อลองคิด ๆ ดูแล้วเหมือนว่าศัตรูที่อยากจะด่าตนมีเยอะแยะมากมาย หลินหยางก็คร้านจะนับเช่นกันมองดูเวลาแวบหนึ่งก็เป็นตอนกลางคืนแล้ว เขาจึงออกจากบ้านด้านนอกคฤหาสน์ หลี่หรูเยว่ได้ยืนอยู่ที่ด้านหน้ารถแล้ว เปิดประตูรถให้หลินหยาง กล่าวด้วยความเป็นห่วงเล็กน้อย “ตระกูลเฉิงจัดงานเลี้ยงไว้รอแล้ว แต่ว่าจ้าวเจี้ยนชิงอยู่ที่งานเลี้ยงนั่นด้วย ที่นั่นจะต้องมีกองทัพทหารคอยเฝ้าอยู่!”ถ้าหากจ้าวเจี้ยนชิงเป็นสุนัขจนตรอก เรื่องจะต้องมีความยุ่งยากขึ้นแน่“งานใหญ่ขนาดนี้ ฉันจะพลาดได้ยังไ
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 603
ชายวัยกลางคนที่อยู่อีกด้านของปลายสายโทรศัพท์ราวกับตะลึงงันไปครู่หนึ่ง เหมือนว่าจู่ ๆ ก็ได้เห็นความหวัง กล่าวด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือเล็กน้อย “คุณรักษาได้จริง ๆ เหรอ?”“คือว่าค่าตอบแทนนี่...”“ค่าตอบแทนไม่ใช่ปัญหา! ขอเพียงแค่คุณสามารถรักษาพิษเหมันต์แทรกซึมเข้ากระดูกได้ คุณอยากได้อะไรก็ว่ามาได้เลย!”“ยอดเยี่ยม! โสมคนอายุสามร้อยปีสักสามสิบต้น สมุนไพรอายุห้าร้อยปีสิบต้น...”หลินหยางก็ไม่ได้เกรงใจเช่นกัน จากนั้นก็สั่งสมุนไพร ราวกับสั่งอาหาร สมุนไพรพวกนี้มากพอที่จะทำให้หลูอ้าวตงต้องเจ็บปวดใจแต่ทว่าปลายสายกลับกล่าวด้วยความไม่ลังเลเลยแม้แต่น้อย “ได้! คืนนี้ผมจะให้รถไปรับคุณ!”น้ำเสียงที่ดีใจดีนี้ ทำให้หลินหยางรู้สึกเหมือนกับว่าตนเสนอราคาต่ำไปแต่ว่าไม่เสียใจภายหลัง เขาก็ไม่ได้สนใจอีก “โรคพิษเหมันต์แทรกซึมเข้ากระดูกจะรีบร้อนไม่ได้ ผมจำเป็นต้องเตรียมตัวสักหน่อย ถึงเวลานั้นผมจะแจ้งให้คุณทราบ”ชายวัยกลางคนนั้นรับปากทันทีหลินหยางวางสายโทรศัพท์ พูดเบา ๆ “ดูท่าจะเป็นมหาเศรษฐี”อีกฝ่ายไม่ยินยอมที่จะเปิดเผยตัวตน ยังสามารถเอาสมุนไพรมากมายขนาดนี้มาให้ได้อีก ตัวตนจะต้องสูงส่งมาจนไม่สะดวกที่จะเ
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 602
หลินหยางกล่าวอย่างสบาย ๆ รางวัล?คงไม่ใช่เป็นเพราะเขาเป็นลูกผู้ชายร่างกายกำยำใช่ไหม?เหยียนฮ่าวสีหน้าซีดขาวทันที คุกเข่าลงบนพื้นเสียงดังตึง “คุณหลิน ผมมีตาหามีแววไม่ คุณหลินได้โปรดยกโทษให้ผมด้วย!”หลินหยางจ้องมองเขาอย่างหมดคำพูดแวบหนึ่ง “จ้าวเจี้ยนชิงอยู่กับตระกูลเฉิง สมคบคิดกับชาวตงอิ๋งค้ายาเสพติด แกไปตรวจสอบให้ละเอียด นี่เป็นผลงานความดีความชอบครั้งใหญ่ใช่ไหม?”“ค้ายาเสพติด? เขากล้าขนาดนั้นเลยเหรอ?”เหยียนฮ่าวเหลือเชื่อ“นายลองไปตรวจสอบคลังสินค้าเทียนหนาน ที่นั่นเป็นจุดที่พวกมันขนส่งสินค้า” หลินหยางกล่าวอย่างสบาย ๆซ่งหว่านอวี๋เป็นคนบอกข่าวกรองนี้ด้วยตัวเอง โชคดีที่มหาปรมาจารย์หลินทำงานอย่างยากลำบากบนเตียงเหยียนฮ่าวดีใจเป็นล้นพ้นขึ้นมาทันที นี่ไม่เพียงแต่เป็นความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่เท่านั้น แต่เป็นความดีความชอบที่โคตรยิ่งใหญ่ประเทศหลงอ่อนไหวต่อยาเสพติดมากที่สุด และจ้าวเจี้ยนชิงเข้าร่วมด้วย ปริมาณของยาเสพติดนั่นจะต้องไม่ใช่จำนวนน้อย ๆ แน่นอน!“ขอบพระคุณคุณหลิน! ผมจะไปจัดการเดี๋ยวนี้!”แม้แต่ความกังวลของเหยียนฮ่าวที่ถูกวางพิษกู่ ก็จางหายลงไปไม่น้อยรีบเรียกรวมคนแล้วออกไป กา
