บทที่ 394

หลี่หรุ่นจูยังคงลังเล ตัดสินใจไม่ถูก ถึงขั้นมีความคิดที่จะถอยกลับ

เธอเป็นผู้หญิงที่มีเสน่ห์เหมือนกับโฉวเยี่ยจื่อ แต่ทั้งสองมีความแตกต่างอย่างสุดขั้ว โฉวเยี่ยจื่อมีเสน่ห์ความยั่วยวนอย่างถึงขีดสุด

และเธอเองก็เป็นคนหัวโบราณอย่างถึงที่สุดเช่นกัน คือเป็นสตรีที่ดีตรงตามมาตรฐาน

เธอยืนอยู่หน้าประตูมาสักพักใหญ่ รอคอยมานานแล้ว แต่ก็ทำขั้นตอนนี้ไม่ได้จริงๆ แท้จริงแล้วไม่อาจทำเรื่องหน้าหนาที่จะขอให้คนมานอนกับเธอ...

ในใจของเธอกำลังสู้รบกันระหว่างมนุษย์กับสวรรค์ จู่ๆ ประตูก็เปิดออก หลี่หรุ่นจูร้อง “อา” ด้วยความตกใจ ใบหน้าของเธอแดงก่ำ “คุณ ทำไมคุณไม่สวมเสื้อผ้า!”

ร่างกายท่อนบนของหลินหยางไม่มีเสื้อผ้าปกปิดอยู๋ และท่อนล่างก็มีเพียงแค่กางเกงขาสั้น

สายตาของหลี่หรุ่นจูไม่รู้ว่าจะต้องมองที่ไหนดี

ด้วยความที่เธอเป็นคนอนุรักษนิยมมาก แต่คนหัวโบราณก็ยังเป็นคนอยู่ หลินหยางมีร่างกายที่สมบูรณ์แบบ มีสัดส่วนที่ดีอย่างเห็นได้ชัด

ดู ๆ แล้วเธอรู้สึกขวยเขินอย่างมาก

“ผมไม่สวมเสื้ออยู่บ้านเป็นเรื่องปกติมากเลยนี่?” ท่าทางของหลินหยางดูปกติ ราวกับว่าเขาไม่ได้ยินเสียงพึมพำของหลี่หรุ่นจูเมื่อครู่นี้ เขามองดูเธอด้วยร