บทที่ 197

สวีเฟยหงรู้ว่าตนเองรับหมัดของหลินหยางไม่ไหว จึงได้แต่พยายามหลบหลีกสุดกำลัง กลิ้งตัวหนีบนพื้นอย่างทุลักทุเลไปรอบหนึ่ง

หมัดของหลินหยางจึงชกลงบนกำแพง ทำให้กำแพงด้านหนึ่งของห้องผู้ป่วยถูกต่อยจนทะลุเป็นรู

ฉินอี๋หลิงที่สลบไม่ได้สติอยู่บนเตียงผู้ป่วยก็ถูกความเคลื่อนไหวที่รุนแรงนี้ทำให้ตื่นขึ้นมา แต่สติของเธอยังคงพร่าเลือนอยู่บ้าง มองเห็นไม่ชัดเจนนัก

“หลี่…หลี่เหยียน เกิดอะไรขึ้น?”

“คุณหนู หมอแซ่หลินคนนั้นมาแล้วครับ แต่เขาปฏิเสธไม่ยอมรักษา แถมยังทำร้ายคุณชายเซวียจนได้รับบาดเจ็บอีก ตอนนี้กำลังประมืออยู่กับปรมาจารย์สวีครับ แต่ดูไปแล้ว ปรมาจารย์สวีน่าจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาครับ”

หลี่เหยียนรีบพูด

ฉินอี๋หลิงพยายามยันตัวลุกขึ้นจากเตียง แต่พยายามหลายครั้งก็ไร้เรี่ยวแรง จึงได้แต่ยอมแพ้

สวีเฟยหงเพิ่งลุกนั่งขึ้นจากพื้น การโจมตีของหลินหยางก็ตามมาแล้ว

ครั้งนี้ สวีเฟยหงหลบไม่พ้นแล้ว เขาได้แต่พยายามหลบเลี่ยงจุดสำคัญ แต่ก็ยังคงถูกหนึ่งหมัดของหลินหยางชกจนกระเด็นไปกระแทกกำแพงที่ทั้งหนาและหนัก ทำให้ทั่วทั้งห้องผู้ป่วยจึงสั่นสะเทือนขึ้นมา

“อั๊ก!”

สวีเฟยหงรู้สึกว่ากระดูกบนร่างหักไปหลายท่อน อวัยวะภายใ