LOGINShare
บทที่ 16
Related chapters
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 17
“ฉินเยียนหรานไม่ได้ออกไป เธออยู่ในบ้าน” หลินหยางพูดเรียบๆฉินโม่หนงพูดออกมาทันทีว่า “เป็นไปไม่ได้! เยียนหรานไม่มีทางไม่เชื่อฟังฉัน”“ถ้าคุณไม่เชื่อ ก็ลงไปดูเองข้างล่าง” ฉินโม่หนงไม่ได้ลงไปชั้นล่าง แต่เดินไปที่ระเบียงแทน เมื่อเห็นในสวนดอกไม้มีรถของฉินเยียนหรานจอดอยู่ ไม่ได้ขับออกไป ก็ตกตะลึงไปเล็กน้อย“เด็กคนนี้ ทำอะไรโดยพลการ ขัดคำสั่งของฉันอีกแล้ว!”ฉินโม่หนงเป็นคนที่มีนิสัยแข็งกร้าวอย่างยิ่งโดยพื้นฐาน ทนไม่ได้ที่สุดที่จะมีคนล่วงเกินความน่ายำเกรงของเธอ ไม่ปฏิบัติตามคำสั่งของเธอยามอยู่ที่บริษัท เธอพูดอะไรก็ต้องเป็นเช่นนั้น เมื่ออยู่ที่บ้านก็เป็นเช่นเดียวกันฉินเยียนหรานกับหวังฮุ่ยหรงตัดสินใจฆ่าหลินหยางโดยพลการ ดังนั้นคนหนึ่งจึงถูกไล่ออกจากบ้าน ส่วนอีกคนถูกไล่ออกแต่ตอนนี้ เบื้องหน้าของหลินหยาง ความแข็งแกร่งและความน่ายำเกรงของเธอได้ถูกบดขยี้จนแหลกละเอียด กลับเป็นฝ่ายที่ต้องร้องขอความเมตตาซ้ำแล้วซ้ำเล่าฉินโม่หนงคิดถึงเรื่องที่น่าหวาดกลัวอย่างยิ่งเรื่องหนึ่ง รีบไปล็อกประตูห้องทันที“ถ้าอย่างนั้นไม่ใช่ว่าเยียนหรานก็ได้ยินหมดแล้วหรือ?”“เสียงของคุณดังขนาดนี้ คงยากที่จะไม่ได้ยิ
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 18
หลังหลินหยางจากไป ฉินโม่หนงใช้เวลาอยู่ครู่หนึ่งจึงสามารถสงบสติอารมณ์ที่ถูกหลินหยางทำลายลงได้ เธอโทรหาเลขา“ท่านประธานฉินคะ เกิดเรื่องแล้วค่ะ” จางเชี่ยนที่เป็นเลขากล่าว“ว่ามา” ฉินโม่หนงรีบกลับคืนสู่บรรยากาศความน่ายำเกรงในยามปกติทันที“เมื่อครู่ติ่งเซิ่งกรุ๊ปส่งคนมายุติความร่วมมือทั้งหมดค่ะ บรรดาผู้ถือหุ้นเหมือนจะรู้ข่าวก่อน ตอนนี้ที่บริษัท จะให้ท่านมามอบคำอธิบายค่ะ” คิ้วของฉินโม่หนงขมวดเบาๆ “ลนลานอะไรกัน? วันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของมู่หรงจาง มีหลายคนที่จะไปประจบประแจง ล้วนแต่จ้องเนื้อติดมันชิ้นนี้ทั้งนั้น ติ่งเซิ่งกรุ๊ปมายกเลิกความร่วมมือในตอนนี้ ก็แค่อยากจะดูความจริงใจของพวกเรา ยิ่งกว่านั้นก็เพื่อที่จะเรียกร้องเงื่อนไขที่ได้ประโยชน์มากขึ้น”“อย่างนั้นพวกผู้ถือหุ้น…”“ให้พวกเขาไสหัวกลับไปให้หมด เรื่องนี้ฉันจะจัดการเอง ยังไม่ใช่รอบให้พวกเขามาบงการ” ฉินโม่หนงยังคงแข็งกร้าวเช่นยามปกติ เมื่อพูดจบก็วางสายลงทันทีฉินโม่หนงอาบน้ำชำระกาย สวมเสื้อผ้าเสร็จก็ลงไปข้างล่าง เผชิญเข้ากลับฉินเยียนหรานที่ออกมาจะห้องพอดี“แม่คะ…ขอโทษด้วยที่หนูไม่เชื่อฟังแม่ ไม่ได้ไปพักที่โรงแรม หนูไม่อยาก
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 19
“แกไปติดต่อกับเขาสักครั้ง เรื่องเงินไม่ใช่ปัญหา คืนนี้หลินหยางน่าจะมาอีก ให้ต้วนเทียนเต๋อแอบซุ่มอยู่แถวนี้ ขอเพียงหลินหยางปรากฏตัว ให้ฆ่าเขาได้เลย” ฉินโม่หนงกล่าวด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความอำมหิต“ได้ค่ะ คุณผู้หญิง ฉันจะจัดการเรื่องนี้ให้เรียบร้อย” ฉินโม่หนงเรียกรถพยาบาลมา ส่งหวังกุ้ยหรงไปรักษาที่โรงพยาบาล“หลินหยาง แกอย่าโทษที่ฉันอำมหิตไร้น้ำใจ เมื่อก่อนฉันไม่ได้คิดให้แกตาย แต่แกไม่ควรใช้กำลังแตะต้องฉัน หลุดออกจากการควบคุมของฉัน แถมยังเป็นฝ่ายกุมจุดอ่อนของฉันไว้ ดังนั้นแกต้องตายเท่านั้น” ฉินโม่หนงหรี่ตาลงเล็กน้อย พึมพำกับตัวเองจากนั้น เธอขับรถไปที่บริษัท จัดการกับปัญหาที่เกิดขึ้นจากการยุติความร่วมมือของติ่งเซิ่งกรุ๊ป ยังต้องเตรียมเข้าร่วมงานเลี้ยงวันเกิดของมู่หรงจางในตอนกลางคืน และไปหามู่หรงยิ่นเพื่อคุยเรื่องการร่วมมือต่อพันธมิตรทางธุรกิจอย่างติ่งเซิ่งกรุ๊ปไม่อาจปล่อยให้หลุดไปอย่างเด็ดขาด ทันทีที่สูญเสียความร่วมมือกับติ่งเซิ่งไป จะทำให้เกิดปัญหาตามมาอีกเป็นพรวน และจะทำให้แผนการของเธอในการขยายกิจการของซิงเย่ากรุ๊ปเข้าสู่มณฑลหนานตูเกิดความวุ่นวายขึ้นมาได้การร่วมมือกับติ่งเ
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 20
เมื่อพนักงานในร้านเห็นหญิงสาว ก็รีบแสดงออกอย่างเคารพนบนอบทันที“คุณหนูเฉา มีอะไรครับ?”เฉาเยี่ยนหลิงรีบเดินมาที่หน้าเคาน์เตอร์ กล่าวว่า “เมื่อครู่ ท่านหมอเทวดาฉีพึ่งเขียนใบสั่งยาช่วยชีวิตให้คุณพ่อของฉัน จำเป็นต้องใช้หญ้าน้ำลายมังกร ดังนั้นหญ้าน้ำลายมังกรต้นนี้ฉันเอาแล้ว” “ได้ครับ อย่างนั้นคุณรีบนำไปเถอะ ช่วยท่านอธิบดีเฉาเป็นเรื่องสำคัญ” พนักงานร้านไม่ลังเลแม้แต่น้อย จะยื่นหญ้าน้ำลายมังกรให้เฉาเยี่ยนหลิงหัวคิ้วของหลินหยางขมวดเข้าหากัน ยื่นมือไปกดกล่องยาไว้“เอามือของนายออกไป” เฉาเยี่ยนหลิงเหลือบมองหลินหยางอย่างเย็นชาครั้งหนึ่ง ใช้น้ำเสียงออกคำสั่ง“ผมจ่ายเงินแล้ว ดังนั้น หญ้าน้ำลายมังกรต้นนี้เป็นของผมแล้ว เขาไม่มีสิทธิ์จะมอบหญ้าน้ำลายมังกรต้นนี้ให้คุณ” หญ้าน้ำลายมังกรมีความสำคัญต่อเขามาก ทั่วทั้งเมืองลั่ว ในช่วงเวลาสั้นๆ เกรงว่าคงไม่อาจหาต้นที่สองออกมาได้แล้วหลินหยางจะมอบให้คนอื่นได้อย่างไร“นายรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร?” เฉาเยี่ยนหลิงถามอย่างเย็นชา“ไม่รู้ และผมก็ไม่คิดจะรู้ด้วย” พนักงานของอีซินถังรีบกล่าวว่า “คุณหนูเฉาเยี่ยนหลิงเป็นลูกสาวของผู้อำนวยการเฉา ผู้อำนวยการฝ่าย
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 21
เป็นอย่างที่คิดไว้ ทุกคนถูกคำพูดของเฉาเยี่ยนหลิงกระตุ้นอารมณ์ทันที ทำให้หลายคนเกิดความริษยาขึ้นในหัวใจถึงอย่างไรก็เป็นเงินถึงยี่สิบล้านบาท มีคนมากมายที่ทั้งชาติก็หาเงินเท่านี้ไม่ได้“ก็ใช่นะสิ! เจ้าหนุ่มน้อย แกเองก็โลภมากเกินไปแล้ว ได้เงินยี่สิบล้านก็น่าจะพอได้แล้วน่า!”“เรื่องที่เกี่ยวข้องกับชีวิตและโชคชะตา แกอย่าได้กลายเป็นคนแก่เงิน รีบขายให้คุณหนูเฉาเถอะ”“คนประเภทนี้ ทำตัวโลภมากไม่รู้จักพอ เงินยี่สิบล้านยังคิดว่าน้อยไป? ไม่รู้จักพอจริง ๆ”ชั่วพริบตา สถานการณ์ก็เปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน หลินหยางกลายเป็นเป้าโจมตี ประสบกับการตกเป็นขี้ปากของทุกคน กลายเป็นคนชั่วโลภมากไม่รู้จักพอเฉาเยี่ยนหลิงเห็นดังนั้น ก็ค่อนข้างพึงพอใจมาก จ้องมองหลินหยางอย่างยั่วยุแวบหนึ่งเฉาเยี่ยนหลิงคิดว่าภายใต้สถานการณ์แบบนี้ หลินหยางพ่ายแพ้แล้ว จำต้องขายหญ้าน้ำลายมังกรให้เธอแต่เธอยังรู้จักหลินหยางน้อยไปหลินหยางไม่มีทางใส่ใจว่าคนอื่นจะปฏิบัติหรือประณามเขาอย่างไร ยิ่งไม่ได้รับการอ้างหลักศีลธรรมมาบังคับให้คนคนหนึ่งทำตามที่ตนเอง“เรื่องที่เกี่ยวข้องกับชีวิตและโชคชะตาเกี่ยวอะไรกับผมด้วย? สรุปว่า ผมไม่ขาย มีเ
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 22
ทันทีที่กระโจนเข้าไปฉีเทียนหมิงก็แสดงท่าทางทันที มือข้างซ้ายเป็นมือคว้าใหญ่ ส่วนมือข้างขวาใช้พลังมือคว้าเล็ก ส่งพลังไปที่นิ้ว มือสองข้างร่วมมือกัน เข้าโจมตีด้วยเจตนาโหดร้ายถ้าหากถูกเขาจับข้อต่อกระดูก ก็จะถูกบีบแตกภายในพริบตาถึงแม้ว่าตอนนี้หลินหยางจะเป็นปรมาจารย์ระดับเบิกฟ้า แต่ยังขาดประสบการณ์การต่อสู้ กระบวนท่าการต่อสู้หลายท่ายังไม่เข้าใจเมื่อเจอกับนักรบระดับมานะสร้าง สามารถโจมตีครั้งเดียวเอาชนะได้สิบรอบ ก็บดขยี้ได้อย่างง่ายดายแต่ถ้าหากเจอกับปรมาจารย์ระดับเบิกฟ้าแบบเดียวกัน ประสบการณ์ด้านการต่อสู้ก็จะเสียเปรียบมากระดับไม่เท่ากับกำลังรบที่แท้จริง ประสบการณ์และเทคนิคการต่อสู้ ความเข้าใจในกระบวนท่าการต่อสู้รวมทั้งระดับความประณีต ก็ส่งผลต่อปัจจัยสำคัญของกำลังรบที่แท้จริงหลินหยางไม่ได้รีบร้อนที่จะเอาชนะในกระบวนท่าเดียว เขาเห็นว่าพละกำลังของฉีเทียนหมิงไม่เลว พอถู ๆไถๆให้เขาฝึกปรือฝีมือได้ สะสมประสมการต่อสู้จริงสักเล็กน้อยเนตรคู่ของหลินหยาง ตอนนี้ได้เริ่มใช้งานพลังระดับแรกแล้ว สามารถมองเห็นในที่มืด การมองระยะไกล การมองแบบสโลว์โมชั่นการมองแบบสโลว์โมชั่นก็คือการทำให้การโจมตีของ
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 23
“ไร้ความสามารถแต่ปากดี”หลินหยางพูดประโยคนี้จบ ก็เดินออกไปด้านนอกร้านอีซินถังทันที“อ๊าก! ฉันจะฆ่าแก ฉันจะฆ่าแก!!”ฉีเทียนหมิงแหงนหน้าแล้วร้องคำรามออกมาอย่างโกรธแค้นเขาที่หยิ่งผยองมาตลอด เดิมทีคิดอยากจะโชว์ฝีมือต่อหน้าเฉาเยี่ยนหลิง โอ้อวด คิดไม่ถึงว่าโอ้อวดไม่สำเร็จแต่ยังถูกเอาคืนอีก ขายขี้หน้าไปถึงต้นตระกูลฉีเทียนหมิงเกลียดหลินหยางเข้ากระดูกดำ แทบอยากจะถลกหนังเขาทั้งเป็นเดี๋ยวนี้หลินหยางเดินอย่างวางมาดออกจากร้านอีซินถัง ไม่มีใครกล้าห้าม ทุกที่ที่เดินผ่าน ฝูงชนก็หลีกทางให้แต่โดยดีเฉาเยี่ยนหลิงไม่สนใจอาการบาดเจ็บของฉีเทียนหมิง หญ้าน้ำลายมังกรเป็นสิ่งของที่สามารถช่วยชีวิตพ่อเธอได้ ไม่ว่าจะด้วยวิธีไหนก็ต้องเอามันมาให้ได้เธอตามออกไปโดยไม่ลังเลเลยสักนิดหลินหยางเปิดประตูรถ กำลังจะขึ้นรถ“เดี๋ยวก่อน!”เฉาเยี่ยนหลิงตามออกมา ขวางอยู่ด้านข้างรถหลินหยางกล่าว “อยากจะลงมือแย่ง?”“ฉันเอาชนะนายไม่ได้หรอก”เฉาเยี่ยนหลิงกลับแสดงความจริงใจ กล่าวอย่างร้อนใจ “สรุปแล้วต้องทำยังไงนายถึงจะยอมเอาหญ้าน้ำลายมังกรให้ฉัน? นายบอกราคามาเถอะ”“ผมบอกแล้ว ไม่ขาย เงินไม่ใช่ปัญหา”เฉาเยี่ยนหลิงร้อ
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 24
เฉาเยี่ยนหลิงนั่งอยู่ในรถของหลินหยาง มีความตึงเครียดและกังวลอยู่หน่อย ๆ“โรงพยาบาลไหน?” หลินหยางกล่าวถาม“โรงพยาบาลแห่งที่หนึ่งของเมืองลั่ว”หลินหยางสตาร์ทรถ ขับออกไปด้วยความเร็วเฉาเยี่ยนหลิงเช็ดน้ำตา กล่าวถาม “นายจะช่วยพ่อของฉันยังไงกันแน่? หมอเทวดาฉีบอกว่า จำเป็นต้องใช้หญ้าน้ำลายมังกร”“นั่นเป็นเพราะฝีมือการรักษาโรคของเขาไม่เชี่ยวชาญพอ” หลินหยางกล่าว“หมอเทวดาฉีเป็นแพทย์ที่มือชื่อเสียงที่สุดแห่งเมืองลั่วของพวกเราเลยนะ รักษาโรคที่ยากและซับซ้อนให้หายดีมานับไม่ถ้วน แต่นายกลับพูดว่าฝีมือการรักษาของเขาไม่ชำนาญ?”“ต่อหน้าของฉัน เขายังไม่มีสิทธิ์ที่จะถูกเรียกว่าหมอเทวดา”เฉาเยี่ยนหลิงได้ยินดังนั้น ก็เม้มปาก ถ้าหากไม่ใช่เพราะว่าตอนนี้ไม่กล้าล่วงเกินหลินหยาง เธอก็อยากจะพูดฉีกหน้าหลินหยางออกมาว่าขี้โม้ไม่รู้จักฟ้าสูงแผ่นต่ำ“หมายความว่า ฝีมือทางการรักษาของนายล้ำเลิศมาก?”เฉาเยี่ยนหลิงอดที่จะถามไม่ได้“ยังไงก็ดีกว่าฉีอีซินแน่นอน”แน่นอนว่าเฉาเยี่ยนหลิงไม่มีทางเชื่อคำพูดของหลินหยาง“ฉันถามชื่อนายได้ไหม?” เฉาเยี่ยนหลิงกล่าว“หลินหยาง”เฉาเยี่ยนหลิงครุ่นคิดอย่างจริงจังพักหนึ่ง มั่น
Latest chapter
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 610
“ผม ผมยินดีเป็นพยานที่มีความผิด ประณามและฟ้องร้องจ้าวเจี้ยนชิง! ในมือของผมมีข้อมูลอยู่ร้อยชุด สามารถเป็นหลักฐานที่แสดงว่าจ้าวเจี้ยนชิงได้กระทำความผิด!”เขารู้ดีแก่ใจว่า ชีวิตของตนในตอนนี้ถูกกุมอยู่ในกำมือของหลินหยาง ดังนั้นจึงรีบเคลียร์ความสัมพันธ์ให้ชัดเจน หวังว่าหลินหยางจะไว้ชีวิตตนเองสักครั้งแต่ทว่าในเวลานี้ ยังไม่ทันที่หลินหยางจะพูด เฉิงหว่านฉิงกลับพูดขึ้นมาทันทีว่า “ปรมาจารย์หลินอย่าเชื่อพ่อของฉัน! เขาแค้นคุณมานานมากแล้ว! เขายังจับตาดูคุณ ภายใต้คำสั่งของหลูอ้าวตง!”“อีกทั้งข้อมูลในมือของเขา ไม่ใช่เพียงแค่หนึ่งร้อยชุด อย่างน้อยต้องมีถึงสามร้อยชุด! เขาไม่ซื่อสัตย์กับคุณเลยแม้แต่นิดเดียว!”“อย่างนั้นเหรอ?” หลินหยางหันหน้าไปมองเธอด้วยสีหน้าประหลาดใจเมื่อเฉิงคั่วได้ยินดังนั้น กลับโมโหจนแทบกระอักเลือด “แม่งเอ๊ย ทำไมฉันถึงได้มีลูกสาวอกตัญญูอย่างแก่! ไม่นึกเลยว่าแม้แต่พ่อของตัวยังทรยศได้! ตอนนั้นฉันควรจะยิงแกให้ติดกำแพง!”แต่ทว่าเฉิงหว่านฉิงกลับไม่สะทกสะท้าน ในทางกลับกันดวงตาคู่งามนั้น จ้องมองหลินหยางด้วยสีหน้ากังวลใจพร้อมกล่าววิงวอน “ขอเพียงแค่ปรมาจารย์หลินไว้ชีวิตฉันสักครั้ง ฉัน
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 609
เปรี้ยง!ตอนที่ยาเสพติดมากมายปรากฏขึ้น ทุกคนต่างพากันอ้าปากค้างตกตะลึง?!“ไม่นึกเลยว่าจ้าวเจี้ยนชิงยังสมคบคิดกับชาวตงอิ๋งค้ายาเสพติด!”“ยาเสพติดเหล่านี้ มากพอที่จะทำให้ทั้งตระกูลตายหลายพันรอบ!”แต่ท่ามกลางเสียงร้องตกใจเหล่านั้นจ้าวเจี้ยนชิงก็จ้องมองยาเสพติดเหล่านั้นด้วยความตกตะลึง กล่าวด้วยใบหน้าที่ยากจะเหลือเชื่อ “เป็น เป็นไปได้ยังไง?”ยาเสพติดพวกนี้ตนเก็บเอาไว้ในสถานที่ที่เป็นความลับ จะถูกตรวจเจอได้ยังไง?เขาหันหน้าไปมองหลินหยางทันทีกล่าว “แกซื้อตัวคนของฉัน?!”“อย่าพูดจามั่วซั่วสิ ฉันไม่ได้จ่ายแม้แต่สตางค์แดงเดียว”หลินหยางมองบน ตนไม่ได้จ่ายแม้แต่สตางค์แดงเดียวจริง ๆเห็นกันอยู่ชัด ๆ ว่าฉันใช้แรงกายบนเตียงเพื่อให้ได้มาต่างหาก!“พ่อครับ ตอนนี้เราจะทำยังไงกันดี?”จ้าวเจิ้งฮ่าวตกใจจนเสียงสั่นเครือ สีหน้าตกใจและหวาดกลัวทำยังไงดี?จ้าวเจี้ยนชิงกลับหัวเราะด้วยความเจ็บปวด เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว ยังจะทำอะไรได้อีก?!เขาคุกเข่าลงให้หลินหยางเสียงดังตึ้งอย่างรวดเร็ว กล่าวอย่างสิ้นหวัง “ปรมาจารย์หลิน ผมขอโทษคุณ ผมไม่ควรหาเรื่องคุณ ผมไม่ขอร้องให้คุณไว้ชีวิตผม แต่ปล่อยคนในครอบครัวข
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 608
“ปรมาจารย์หลินปิดบังเก่งนี่นา! แม้แต่กรมอัยการสูงสุดแห่งหนานตูยังเชื่อฟังคำสั่งของปรมาจารย์หลิน?!”“น่าตลก จ้าวเจี้ยนชิงนั่นยังใช้อำนาจและอิทธิพลข่มเหงผู้คน! อำนาจและอิทธิพลของปรมาจารย์หลินมากกว่าเขาไม่รู้ตั้งกี่เท่า!”“ไอดอล...เก่งมาก!”หานเซวี่ยอิ๋งอ้าริมฝีปากแดงเล็กน้อย จ้องมองหลินหยางที่สีหน้าเรียบเฉยด้วยความตื่นตะลึง ในใจไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรดีจ้าวเจี้ยนชิงที่อวดดีจนถึงขนาดไม่มีใครเทียบได้ ไม่นึกเลยว่าจะถูกจับกุมแบบนี้?“นายพลจ้าว ช่วยพวกเราด้วย! ฉันไม่อยากตาย!”และในเวลานี้ เฉิงหว่านฉิงกลับถูกเจ้าหน้าที่ผู้บังคับใช้กฎหมายจับกุม ใส่กุญแจมือ เธอหันหน้าไปมองจ้าวเจี้ยนชิงอย่างขอร้องด้วยสีหน้าตื่นตระหนกและหวาดกลัวถึงแม้ว่าเธอจะเป็นแม่ม่ายดำ แต่สถานการณ์ในตอนนี้ใหญ่เกินไป เกือบจะทำให้เธอฉี่ราด ตอนนี้ทำได้เพียงฝากความหวังทั้งหมดไว้ที่จ้าวเจี้ยนชิง?จ้าวเจี้ยนชิงในเวลานี้กลับหันไปมองเหยียนฮ่าวด้วยสีหน้าไม่ดีพร้อมกล่าวเสียงเย็นยะเยือก “คุณชายเหยียน! คุณไม่ได้รับสายโทรศัพท์ของคุณพ่อคุณเหรอ นายท่านตงกับคุณพ่อของคุณสัญญากันเอาไว้เรียบร้อยแล้ว ว่าจะเก็บหลินหยาง!”หลังจากเกิดเรื่องต
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 607
“แกพูดจาเหลวไหล! พวกเราทุกคนเห็นกันหมดแล้ว เห็นอยู่ชัด ๆ ว่าแกสมคบคิดกับชาวตงอิ๋ง รังแกคนประเทศหลงของพวกเรา!”“ชาวตงอิ๋งนั่นบอกว่าพวกเราเป็นไอ้ขี้ยาแห่งเอเชียตะวันออก ทำไมแกถึงยังปกป้องเขาอยู่อีก! เห็นกันอยู่ชัด ๆ ว่าแกควรจะปกป้องเมืองลั่ว!”“ทำแต่เรื่องชั่วช้าสามานย์!”ทันใดนั้น บรรดาฝูงชนที่มุงดูเกิดอารมณ์ขุ่นเคืองขึ้นมา พยายามปกป้องหลินหยาง การกระทำที่กลับดำเป็นขาวของจ้าวเจี้ยนชิงทำให้พวกเขาโมโหจนสำลัก พากันหยิบมือถือขึ้นมาอัดวิดีโอเอาไว้เป็นหลักฐานแต่ทว่าเสียงปังดังขึ้นทันที!บรรดาคนสนิทของจ้าวเจี้ยนชิงลงมือทันที ราวกับเสือกระโจนเข้าฝูงแกะ ทำให้ฝูงชนที่มามุงดูพวกนั้นถูกเตะล้มลงไปบนพื้น โทรศัพท์มือถือของบรรดาแฟนคลับถูกเหยียบแตกละเอียด!ทั้งหมดเต็มไปด้วยความวุ่นวาย!“หลินหยาง ฉันยอมรับว่าฉันเอาชนะแกไม่ได้ แต่นั่นแล้วยังไง ฉันจะจัดการกับคนเจ้าเล่ห์อย่างแก ก็ยังคงง่ายเหมือนกับปอกกล้วยเข้าปาก!”ถึงแม้ว่าจ้าวเจี้ยนชิงจะถูกหลินหยางบีบคอเอาไว้ แต่สีหน้ากลับไม่แสดงความกลัวเลยแม้แต่น้อย ในทางกลับกันยังเต็มไปด้วยความเย้ยหยันและเหยียดหยาม!“ข่มขู่ฉัน?” หลินหยางกลับยิ้มออกมา“ฉันจะข่
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 606
ร่างกายของฮิเดนากะ ยามาโมโตะเหมือนกับระเบิด แฝงไปด้วยพลังมหาศาล!“บ้าเอ๊ย!”จ้าวเจี้ยนชิงรีบจับเอาไว้อย่างรวดเร็ว พยายามรักษาระยะห่างกับหลินหยางแต่ทว่าหลินหยางกลับขยับตัวเข้าไปใกล้! ตามเขาไปอย่างใกล้ชิด!ทันใดนั้น แม้ว่าเป็นพวกคนสนิทของจ้าวเจี้ยนชิงก็ไม่กล้าเหนี่ยวไก กลัวว่าจะพลาดทำจ้าวเจี้ยนชิงบาดเจ็บ!“ไสหัวออกไป!”จ้าวเจี้ยนชิงคำรามออกมาพร้อมทั้งสวนหมัดออกไป อยากจะบีบให้หลินหยางถอยออกไปแต่หลินหยางกลับคว้าข้อมือของเขาเอาไว้ กล่าวพร้อมแสยะยิ้ม “คิดจะหนี? แกหนีพ้นเหรอไง?”จ้าวเจี้ยนชิงสีหน้าตกใจ ออกแรงอย่างบ้าคลั่งพยายามจะทำให้หลุดพ้นแต่ทว่ามือของหลินหยางเหมือนกับคีม ขยับเขยื้อนไม่ได้เลยสักนิด! ในทางกลับกันมีเสียงดังสนั่นกลุ่มหนึ่งลอยมา ทำให้จ้าวเจี้ยนชิงรู้ว่าตนเองราวกับถูกพันธนาการเอาไว้แน่น!“แม่งเอ๊ย แกปล่อยมือฉันเดี๋ยวนี้ ไม่อย่างนั้นฉันจะฆ่าผู้หญิงขี้ยาพวกนั้น!” จ้าวเจี้ยนชิงกล่าวข่มขู่ด้วยความโมโหเพี้ยะ!ทันใดนั้นก็ถูกตบหน้าฉาดหนึ่ง!นี่เป็นการโจมตีที่รุนแรงและหนักหน่วง เสียงเปรี้ยงดังขึ้นทำให้หัวของจ้าวเจี้ยนชิงสั่นสะเทือน!“การตบนี้ ตบเพราะแกลืมรากเหง้า!” หลิ
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 605
เปรี้ยง!หลินหยางสวนหมัดสังหารออกไปทันที หมัดนี้เต็มไปด้วยเจตนาฆ่า!เขาต้องการจะเอาชีวิตสุนัขของเขา!แต่ทว่าในเวลานี้ ทันใดนั้นที่ประตูใหญ่ของตระกูลเฉิงก็แหลกละเอียด จ้าวเจี้ยนชิงพังประตูออกมา ขวางเอาไว้ที่ด้านหน้าของฮิเดนากะ ยามาโมโตะ สวนหมัดเพื่อโจมตีออกไปเช่นกัน!หมัดทั้งสองปะทะเข้าใส่กัน เกิดเสียงดังเปรี้ยงขึ้นทีหนึ่งแล้วทั้งสองก็ถูกแรงสั่นสะเทือนลอยออกไปพร้อมกันร่างกายของจ้าวเจี้ยนชิงร่นถอยไปหลายก้าวติดต่อกัน เสียงดังเปรี้ยง หินแผ่นหนึ่งถูกบดขยี้อยู่ใต้เท้า“ปรมาจารย์หลิน เรื่องเล็กน้อยนี้ควรค่าที่จะให้คุณต้องโมโหขนาดนี้เลยเหรอ? ไม่คู่ควรหรอกน่า”จ้าวเจี้ยนชิงยืนเอามือไพล่หลัง สายตาที่จ้องมองหลินหยางราวกับกำลังชื่นชม หลินหยางยิ่งโกรธ เขาก็ยิ่งรื่นรมย์ เขาถูกหลินหยางทำให้โมโหจนขาดสติหลายครั้ง ยินดีมากที่จะได้เห็นหลินหยางโมโห“ไม่ผิด!” ฮิเดนากะ ยามาโมโตะกลับกล่าวพร้อมรอยยิ้มเยาะหยัน “พวกเธอเป็นผู้หญิงเสพยาทั้งนั้น ฉันปรารถนาดีหางานให้พวกเธอ ยังจัดการต้อนรับอย่างยิ่งใหญ่ขนาดนั้นให้คุณอีก”“ปรมาจารย์หลินยังจะตำหนิผมอีก ผมนี่มันทำดีแต่ไม่ได้ดีเลยจริง ๆ!”แต่ทว่าทันทีที่พูดจบ
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 604
“เหลวไหล!” หลินไร้ศัตรูกลับค้อนเขาทีหนึ่งแล้วกล่าว “หลานชายของฉันเป็นสายเลือดโดยตรงรุ่นที่สามที่เหลืออยู่เพียงคนเดียวของตระกูลหลิน! ถ้าหากเขาไม่อยู่แล้ว กิจการมากมายของตระกูลหลินจะส่งต่อให้ใครดูแล?!”“คือ...”ว่านเหลยกล่าวด้วยท่าทางลำบากใจ“พยายามตามหาเข้า ถึงอย่างไร...” หลินไร้ศัตรูถอนหายใจเบา ๆ ทีหนึ่ง กลับมีสีหน้าผิดหวังเล็กน้อย “ตอนนั้นเป็นเพราะตระกูลหลินของฉันติดค้างเขาแล้วก็ยังมีพี่ชายคนโตของฉันด้วย หนี้ก้อนนี้ จำเป็นต้องคืน”อีกทางด้านหนึ่งหลินหยางกลับจามอย่างรุนแรง “ใครกำลังด่าฉัน? แม่งเอ๊ย จะต้องเป็น...”เมื่อลองคิด ๆ ดูแล้วเหมือนว่าศัตรูที่อยากจะด่าตนมีเยอะแยะมากมาย หลินหยางก็คร้านจะนับเช่นกันมองดูเวลาแวบหนึ่งก็เป็นตอนกลางคืนแล้ว เขาจึงออกจากบ้านด้านนอกคฤหาสน์ หลี่หรูเยว่ได้ยืนอยู่ที่ด้านหน้ารถแล้ว เปิดประตูรถให้หลินหยาง กล่าวด้วยความเป็นห่วงเล็กน้อย “ตระกูลเฉิงจัดงานเลี้ยงไว้รอแล้ว แต่ว่าจ้าวเจี้ยนชิงอยู่ที่งานเลี้ยงนั่นด้วย ที่นั่นจะต้องมีกองทัพทหารคอยเฝ้าอยู่!”ถ้าหากจ้าวเจี้ยนชิงเป็นสุนัขจนตรอก เรื่องจะต้องมีความยุ่งยากขึ้นแน่“งานใหญ่ขนาดนี้ ฉันจะพลาดได้ยังไ
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 603
ชายวัยกลางคนที่อยู่อีกด้านของปลายสายโทรศัพท์ราวกับตะลึงงันไปครู่หนึ่ง เหมือนว่าจู่ ๆ ก็ได้เห็นความหวัง กล่าวด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือเล็กน้อย “คุณรักษาได้จริง ๆ เหรอ?”“คือว่าค่าตอบแทนนี่...”“ค่าตอบแทนไม่ใช่ปัญหา! ขอเพียงแค่คุณสามารถรักษาพิษเหมันต์แทรกซึมเข้ากระดูกได้ คุณอยากได้อะไรก็ว่ามาได้เลย!”“ยอดเยี่ยม! โสมคนอายุสามร้อยปีสักสามสิบต้น สมุนไพรอายุห้าร้อยปีสิบต้น...”หลินหยางก็ไม่ได้เกรงใจเช่นกัน จากนั้นก็สั่งสมุนไพร ราวกับสั่งอาหาร สมุนไพรพวกนี้มากพอที่จะทำให้หลูอ้าวตงต้องเจ็บปวดใจแต่ทว่าปลายสายกลับกล่าวด้วยความไม่ลังเลเลยแม้แต่น้อย “ได้! คืนนี้ผมจะให้รถไปรับคุณ!”น้ำเสียงที่ดีใจดีนี้ ทำให้หลินหยางรู้สึกเหมือนกับว่าตนเสนอราคาต่ำไปแต่ว่าไม่เสียใจภายหลัง เขาก็ไม่ได้สนใจอีก “โรคพิษเหมันต์แทรกซึมเข้ากระดูกจะรีบร้อนไม่ได้ ผมจำเป็นต้องเตรียมตัวสักหน่อย ถึงเวลานั้นผมจะแจ้งให้คุณทราบ”ชายวัยกลางคนนั้นรับปากทันทีหลินหยางวางสายโทรศัพท์ พูดเบา ๆ “ดูท่าจะเป็นมหาเศรษฐี”อีกฝ่ายไม่ยินยอมที่จะเปิดเผยตัวตน ยังสามารถเอาสมุนไพรมากมายขนาดนี้มาให้ได้อีก ตัวตนจะต้องสูงส่งมาจนไม่สะดวกที่จะเ
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 602
หลินหยางกล่าวอย่างสบาย ๆ รางวัล?คงไม่ใช่เป็นเพราะเขาเป็นลูกผู้ชายร่างกายกำยำใช่ไหม?เหยียนฮ่าวสีหน้าซีดขาวทันที คุกเข่าลงบนพื้นเสียงดังตึง “คุณหลิน ผมมีตาหามีแววไม่ คุณหลินได้โปรดยกโทษให้ผมด้วย!”หลินหยางจ้องมองเขาอย่างหมดคำพูดแวบหนึ่ง “จ้าวเจี้ยนชิงอยู่กับตระกูลเฉิง สมคบคิดกับชาวตงอิ๋งค้ายาเสพติด แกไปตรวจสอบให้ละเอียด นี่เป็นผลงานความดีความชอบครั้งใหญ่ใช่ไหม?”“ค้ายาเสพติด? เขากล้าขนาดนั้นเลยเหรอ?”เหยียนฮ่าวเหลือเชื่อ“นายลองไปตรวจสอบคลังสินค้าเทียนหนาน ที่นั่นเป็นจุดที่พวกมันขนส่งสินค้า” หลินหยางกล่าวอย่างสบาย ๆซ่งหว่านอวี๋เป็นคนบอกข่าวกรองนี้ด้วยตัวเอง โชคดีที่มหาปรมาจารย์หลินทำงานอย่างยากลำบากบนเตียงเหยียนฮ่าวดีใจเป็นล้นพ้นขึ้นมาทันที นี่ไม่เพียงแต่เป็นความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่เท่านั้น แต่เป็นความดีความชอบที่โคตรยิ่งใหญ่ประเทศหลงอ่อนไหวต่อยาเสพติดมากที่สุด และจ้าวเจี้ยนชิงเข้าร่วมด้วย ปริมาณของยาเสพติดนั่นจะต้องไม่ใช่จำนวนน้อย ๆ แน่นอน!“ขอบพระคุณคุณหลิน! ผมจะไปจัดการเดี๋ยวนี้!”แม้แต่ความกังวลของเหยียนฮ่าวที่ถูกวางพิษกู่ ก็จางหายลงไปไม่น้อยรีบเรียกรวมคนแล้วออกไป กา
