เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 21
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-02-04 10:59:06
บทที่เกี่ยวข้อง
เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 22
"เจ้านายไม่ได้ให้มาตามคุณครับ""ไม่ได้ให้มาตามฉันแล้วให้มาตามใคร""ให้มาตามคุณออมสินไปพบที่ห้องทำงานครับ""หุหุ" ออมสินขำโดยการเอามือมาปิดปากแบบเยาะเย้ย "..หน้าแตกหมอไม่รับเย็บ""แกว่าฉันเหรอ""ไม่ว่าให้เธอแล้วฉันจะว่าใคร""นี่แก!!""หึหึหึ" อยากให้เจ้านายมาเห็นตอนนี้เหลือเกิน ผู้หญิงอะไรร้ายมากแต่ก็น่ารักออมสินเดินนำหน้าเจอาร์ไปก่อน"ไม่ได้ไปทางนั้นครับ""อ้าวห้องทำงานของเขาไม่ได้อยู่ใกล้ห้องคุณปู่เหรอ""อยู่ตึกเดียวกันครับแต่ไม่ได้ไปทางนั้น" ว่าแล้วเจอาร์ก็พาออมสินอ้อมไปอีกทางฉันต้องไปเจอเรื่องอะไรอีกไหมเนี่ย ทีแรกก็สะใจอยู่หรอกที่คนมาตามคือเธอ แต่ตอนนี้ชักจะไม่สนุกแล้วสิเขาคงเรียกไปพูดเรื่องค่าเสียหาย เฉลยความจริงไปเลยดีไหมเนี่ยว่าฉันนี่แหละเป็นลูกสาวท่านประธาน"หึหึ" คิดแล้วก็อดขำไม่ได้ ..จนคนที่เดินนำหน้าหันกลับมามองเพราะได้ยินเสียงเธอขำ "ไม่มีอะไรค่ะ"ก๊อกๆ "เธอมาแล้วครับ" เจอาร์ไม่ได้รอให้คนที่อยู่ด้านในอนุญาตก็เปิดประตูให้เธอเข้าไป เพราะรู้อยู่แล้วว่าเจ้านายกำลังรอเธออยู่"พูดเรื่องของคุณมาสิ"ในห้องเรียนเวลาเดียวกันนั้น.."อะไรนะ เมื่อวานท่านอธิการบดี วันนี้คุณเจ้าเวหา?" ข่
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-04เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 23
เพี๊ยะ!"นี่เธอตบเมญ่าทำไม!" เชอรี่รีบเข้ามาดูเมญ่า ส่วนพริ้มตอนนี้พอใจเอามากๆ ที่เมญ่าถูกออมสินตบ"หรือเธออยากจะโดนอีกคน!""ฉัน.." เชอรี่รีบถอยออกไปก่อน เพราะดูท่าทีแล้วออมสินเอาจริง"ฉันไม่คิดว่าเธอจะเป็นคนแบบนี้""ออมสิน" ไอเดียกับการ์ตูนก็อยู่ไม่ห่างจากตัวออมสินเพราะกลัวว่าเพื่อนจะถูกรุม"แล้วเธอคิดว่าฉันเป็นคนแบบไหนล่ะ""ฉันให้ใจเธอ แต่เธอให้อะไรฉันกลับมา""ให้ใจงั้นเหรอ อย่าคิดนะว่าฉันไม่รู้ว่าเธอแค่อยากมีลูกสมุน""เมญ่า!""หรือฉันพูดไม่จริง เธอแค่อยากให้มีใครเดินตามหลังต้อยๆ พอฉันไม่เดินตามแล้วก็สร้างความไม่พอใจให้เธอ""เธอเอาความคิดนี้มาจากไหน" ไอเดียไม่ทนฟังอีกแล้ว"เธอยังไม่รู้อีกเหรอไอเดียว่าพวกเธอเป็นแค่เครื่องประดับของออมสินแค่นั้นแหละ""พวกเราไม่ได้คิดแบบเธอหรอก""เธอก็อีกคนการ์ตูน ลองไม่มีพวกเธอสองคนเดินตามหลังต้อยๆ สิ..ออมสินก็เป็นแค่อากาศธาตุคนหนึ่ง""เรื่องนั้นแล้วแต่เธอจะคิด แต่เรื่องที่เธอพนันกับฉันหวังว่าเธอคงจะทำตาม" ออมสินเพิ่งรู้ว่าความคิดของเมญ่าเป็นแบบนี้เอง หวังว่าเพื่อนอีกสองคนคงไม่คิดแบบนี้นะ"เธอคิดว่าตัวเองยังจะชนะอยู่อีกเหรอ คุณเวย์รู้เรื่องขนาดนั้นแล้ว
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-04เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 24
เอายังไงดีวะเรา ทำไมเรื่องวุ่นวายพวกนี้มันถึงเกิดขึ้นแต่กับเธอคนเดียว ถ้าพ่อกับแม่รู้เรื่องนี้มีหวังตายแน่นอนเลย"ออมสิน เป็นยังไงบ้าง" ตั้งแต่มาเรียนอยู่ที่นี่ครั้งที่เท่าไรแล้วไม่รู้ที่ถามเพื่อนแบบนี้"เหนื่อย""เหนื่อยอะไร ไม่มีเรื่องอะไรใช่ไหม""มี" ออมสินเลยกระซิบบอกเพื่อน"ฮ๊ะ?" ไอเดียตกใจตอนที่รู้ว่าอาจารย์ให้ไปพบด้วยเรื่องอะไร "แล้วเธอจะเอายังไงต่อ""ยังไม่รู้เลย""ให้แม่ฉันมาเป็นผู้ปกครองให้ไหม" การ์ตูนเสนอทางออกให้"อย่าลืมสิว่าเธอคนนั้นรู้จักผู้ปกครองเราทุกคน" ออมสินหมายถึงเมญ่า เรื่องที่เกิดขึ้นคงเพราะเมญ่าแน่"จริงด้วยถ้าพ่อเธอรู้เรื่องนี้มีหวัง""ฉันถึงเหนื่อยอยู่นี่ไง""เป็นไปได้ไหมถ้าจะให้พี่เขยเธอมาทำหน้าที่นี้แทน""พี่เขยงั้นเหรอ? เธอคิดได้ยังไงการ์ตูน" ส่วนมากการ์ตูนจะเป็นคนหลังๆ ที่คิดเรื่องพวกนี้ได้"ฉันก็อยากจะช่วยเธอให้ถึงที่สุดเหมือนกันนี่"ออมสินพอจะหายใจได้บ้างแล้ว เธอต้องหาโอกาสคุยกับพี่เขยโดยที่ไม่ให้พี่สาวรู้ และเธอก็ต้องขอร้องพี่เขยว่าไม่ให้ใครรู้เรื่องนี้ด้วย"พรุ่งนี้ฉันจะไปหาพี่เขยที่คลับดู" พอดีเลยวันพรุ่งนี้เป็นวันหยุด"แล้วทำไมเธอไม่โทรไปล่ะ""ไม่ได
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-04เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 25
บ้านพักตากอากาศที่อยู่แถวชานเมือง.. บ้านพักหลังนี้คุณปู่ซื้อไว้ให้คุณย่า ด้านหลังเป็นทุ่งนาเขียวขจี ยิ่งตอนนี้ฤดูฝนข้าวกำลังสวยเลย ถึงแม้คุณย่าจะจากโลกนี้ไปแล้ว แต่บ้านหลังนี้คุณปู่ก็ยังคงเก็บรักษาไว้เป็นอย่างดี ให้แม่บ้านและคนสวนดูแล ว่างจากงานเจ้าเวหาก็จะมาขลุกอยู่ที่นี่ตอนที่ออมสินมาถึงค่ำมืดมากแล้วเธอเลยไม่เห็นบรรยากาศรอบข้าง แถมเธอก็ไม่มีอารมณ์มาชมวิวด้วย"คุณพาฉันมาที่นี่ทำไม""ผัวเมียเขาทำอะไรกันล่ะ""เรื่องคลิปนั่นฉันบอกแล้วไงว่าฉันโมโห""ผมก็บอกแล้วไง""ฉันกับคุณเราเป็นแบบนั้นไม่ได้หรอก ฉันเป็นคนจนครอบครัวของคุณคงไม่ยอมรับ"ชายหนุ่มมองเธอเล่นละครตรงหน้า อยากรู้ว่าเธอจะสวมบทบาทอะไรอีกเวลาเดียวกันนั้นคอนโดของนเรศวร.."คุณรู้ไหมคะว่าใครชื่อเวย์" ทรงอัปสรเพิ่งดูคลิปที่กำลังเป็นกระแส"ผมจะไปรู้เหรอ คนชื่อนี้ในประเทศมีเป็นล้านเลยมั้ง""เห็นไหมมันผิดคำพูดฉันที่ไหน" ทรงอัปสรเป็นห่วงความรู้สึกของพ่อมาก คิดว่าพ่อคงเห็นคลิปนี้แล้ว"คุณเป็นห่วงน้องเหรอ""เป็นห่วงพ่อมากกว่าค่ะ พ่อฝากความหวังไว้กับยัยนี่เยอะ""น้องอาจจะพูดไปเพราะความโมโหก็ได้""คุณดูจะเข้าใจจังเลยนะคะ""คุณเป็นคนชวนผมคุย
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-04เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 26
"ทำไมลูกถึงทำตัวเหลวไหลแบบนี้" กลับมาถึงบ้านก็เจอแม่อีกด่าน"ออมสินขอตัวขึ้นข้างบนก่อนนะคะ""คุยกับแม่ก่อน""จะด่าค่อยด่าวันหลังค่ะวันนี้ออมสินรับไม่ไหวแล้ว" ตั้งแต่เช้าแล้วไม่รู้เจออะไรมาบ้าง"เป็นยังไงบ้างคะคุณ" พอลูกสาวไม่คุยด้วยเกตุแก้วก็หันมาถามสามี"ผมเหนื่อย" อรรจน์เสียใจกับเหตุการณ์นี้มาก มันไม่เป็นแบบที่วางแผนไว้เลย"เป็นอะไรกันทั้งพ่อทั้งลูก จะไม่เล่าให้เราฟังเลยเหรอ" เกตุแก้วได้แต่พึมพำตามหลังสามีที่เดินขึ้นบ้านตามลูกสาวไปอีกคนเช้าวันต่อมา.. เมื่อคืนนี้กว่าจะข่มตาให้หลับได้ แต่แม่ก็เข้ามาปลุกแต่เช้าอีก"แม่ร้อนใจอยากรู้เรื่อง""ออมสินจะนอนค่ะ" อยากจะลืมเรื่องนั้นไปสักวัน แต่แม่ก็มากระตุ้นแต่เช้าเลย"ออมสินนี่ฉันเป็นแม่เธอนะ" เกตุแก้วดึงหมอนที่ลูกนำมาปิดหูตอนที่บอกจะนอนออก"ออมสินขอพักผ่อนก่อนได้ไหมคะ""พ่อก็ไม่พูดอะไรให้แม่ฟังเลย หนูยังจะไม่พูดอีกเหรอ รู้ไหมว่าแม่ร้อนใจเป็นห่วงหนูแค่ไหน""แม่เป็นห่วงออมสินจริงหรือคะ แต่ออมสินทำไมคิดว่าแม่เป็นห่วงตัวเองมากกว่า""นี่ลูกพูดอะไร""แม่ไม่ต้องกลัวหรอกค่ะ พี่สาวต่างมารดาคงไม่มาแย่งมรดกกับเราหรอก ทุกอย่างมันก็จะตกเป็นของแม่นั่นแห
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-04เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 27
[สถานที่นัดหมาย]"พ่อฉันอยู่ในนี้เหรอ""อืม" ชายหนุ่มเดินเข้าไปก่อน และเธอก็เดินตามเข้ามาแต่พอมาถึงหน้าห้องเขาก็ถอดเสื้อสูทของตัวเองออกแล้วคลุมมันให้กับเธอ"คุณทำอะไร""รู้ไหมว่าตัวเองใส่เสื้อผ้าไม่เหมาะสม"ออมสินยอมสวมเสื้อสูทของเขาปิดทับเสื้อเอวลอยพอประตูเปิดออกอรรจน์ก็มองดูการแต่งตัวของลูกสาว ถึงแม้ว่าจะมีเสื้อสูทของผู้ชายคลุมอยู่แต่ท่อนล่างนี่สิ"เข้ามานั่งก่อนสิ" ท่านเจ้าคุณไม่ได้สนใจเรื่องนี้อยู่แล้ว ถ้าเปรียบเทียบกับความรู้สึกของท่านตอนนี้ เหมือนมีผีเสื้อนับล้านบินอยู่รอบๆ ตัว ท่านตื่นเต้นที่หลานชายจะเป็นฝั่งเป็นฝา"คนนี้ท่านนายทะเบียน""นายทะเบียน?" ออมสินหันไปมองดูหน้าพ่อไม่คิดว่ามันจะเร็วขนาดนี้ที่อรรจน์ต้องรีบทำให้เร็วที่สุดเพราะจะได้กลบข่าวของลูกสาว ดีไม่ดีอาจจะมีผลต่อธุรกิจของท่านด้วยก็ได้ ถ้าเด็กทั้งสองมีสิ่งยืนยันว่าพวกเขามีสิทธิ์ในตัวกันและกัน นั่นหมายถึงสิ่งที่ลูกสาวพูดออกไปใครก็มาเอาผิดเธอไม่ได้"เซ็นสิลูก"ออมสินหยิบปากกาขึ้นมาเซ็นก่อน และก็ส่งให้เขาเซ็นอีกคน ต่อมาก็เป็นหน้าที่ผู้ใหญ่ที่ต้องเซ็นเป็นพยาน"แล้วเรื่องการเลี้ยงฉลองงานแต่งของทั้งสองล่ะ" เรื่องนี้จะไม่
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-04เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 28
ตอนที่นั่งรถมาเธอถึงได้มีเวลาคุยกับตัวเอง ทำแบบนี้ลงไปเขาจะคิดว่าเธอเป็นคนยังไงกัน แต่นาทีนั้นยังไงเธอก็ต้องออกจากบ้านให้ได้ มีแค่เหตุผลเดียวเท่านั้นที่เธอจะออกจากบ้านโดยที่พ่อกับแม่ว่าอะไรให้เธอไม่ได้ คือเธอจะย้ายไปอยู่กับสามีไปถึงแล้วค่อยคิดดูอีกทีว่าจะเอายังไง ถ้าเขาไม่ให้อยู่ด้วยค่อยหาหนทางใหม่แล้วกัน[คฤหาสน์เจ้าคุณศักดินา]"นี่บ้านเขาเหรอคะ" ว่าบ้านของเธอหลังใหญ่แล้วบ้านนี้หลังใหญ่กว่าอีก"ใช่แล้วครับ"ลุงคนขับรถเลื่อนกระจกลงแล้วก็บอกทางรปภ. ที่เฝ้าหน้าบ้านอยู่ ว่าต้องการมาพบใครพอประตูบ้านเปิดออกลุงก็ขับรถเข้ามาจอดที่ลานจอดหน้าบ้าน และเวลานี้ก็บ่ายคล้อยมากแล้วพอลงจากรถก็เห็นแม่บ้านออกมา "สวัสดีค่ะ มาพบใครคะ""คุณปู่อยู่ไหมคะ""คุณปู่?""เอ่อท่านเจ้าคุณอยู่ไหมคะ""ท่านยังไม่กลับมาเลยค่ะ""ท่านจะกลับมาตอนไหนคะ""คงเย็นๆ""ถ้างั้นฉันขอเข้าไปรอข้างในได้ไหมคะ""เชิญเลยค่ะ" จะไม่เชิญแขกเข้าบ้านก็ไม่ได้ ค่อยคอยจับตาดูอีกทีแล้วกัน"ฉันมีกระเป๋ามาด้วยค่ะ" ถ้าคุณปู่จะกลับมาตอนเย็นเธอคงให้ลุงคนขับรถรอไม่ได้ เลยต้องเอากระเป๋าลงจากรถก่อน "ลุงกลับไปก่อนเถอะค่ะ""ให้ผมอยู่รับใช้ที่นี่ก็ได
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-04เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 29
"นี่ห้องนอนของเขาเหรอ" ถึงแม้จะเป็นโทนสีดำ แต่ก็ดำแบบคลาสสิคมาก ก็เขาเป็นผู้ชายนี่นะจะให้แต่งสีชมพูได้ยังไง"เดี๋ยวจะให้คนขึ้นมาจัดของในกระเป๋าออกใส่ตู้ให้นะคะ""ไม่ต้องหรอกค่ะเดี๋ยวออมสินจะทำเอง ขอบคุณมากนะคะ"แม่บ้านที่เอาของขึ้นมาส่งออกจากห้องไป เธอถึงได้เปิดประตูเข้าไปในห้องน้ำ"โอ้โหหรูกว่าบ้านเราอีกนะเนี่ย"เห็นอ่างอาบน้ำจากุชชี่ที่นำเข้าจากต่างประเทศ ก็อยากลองสัมผัสดูบ้างเธอเลยเปิดน้ำและปรับอุณหภูมิตามที่เธอต้องการ"ว้าวใช้เวลาไม่นานด้วยระบบไหนเนี่ย" ออมสินจัดการกับเสื้อผ้าที่ตัวเองใส่อยู่ก่อนจะก้าวลงไปในอ่าง"มีอะไรกัน" ชายหนุ่มเดินเข้ามาก็เห็นว่าคนที่อยู่ในบ้านหันมองมาดูเขา"หึ..""มีอะไรครับคุณปู่" เห็นสีหน้าของคุณอาผู้หญิงแล้วเจ้าเวหาก็รู้เลยว่ามันต้องมีเรื่องอะไร"อย่าไปสนใจเลย มาเหนื่อยๆ ขึ้นไปพักเถอะ""มึงก็อีกคนมองอะไรนักหนาวะ" ก่อนที่จะเดินไปก็เห็นว่าเจ้าวายุเอาแต่จับจ้องมาที่ตัวเองแต่คนที่มีศักดิ์เป็นน้องชายไม่ได้พูดอะไร นอกจากยิ้มมุมปากก่อนจะออกจากบ้าน"แล้วนั่นจะไปไหนอีกล่ะ" ตาเห็นหลานชายคนเล็กเดินออกจากบ้านเลยถาม"ตามภาษาคนโสดครับคุณตา"แกร็ก.. เจ้าเวหาขึ้นมาก็เป
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-04
บทล่าสุด
เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 95 ตอนจบ
"แล้วตอนนี้เธออยู่ที่ไหน""อยู่บ้านของผมครับ""แสดงว่า?" นรสิงห์หันมองไปดูเพื่อน เพราะทั้งสองอยู่บ้านหลังเดียวกัน"ใช่อยู่บ้านเดียวกันกับกูนี่แหละ"อะไรมันจะบังเอิญขนาดนี้ น้องสาวของเขาอยู่ใกล้จมูกเขานี่เองเหรอ "ฉันอยากจะขอพบเธอหน่อยได้ไหม""ได้สิ.. แต่ว่าเธอจะเครียดมากไม่ได้นะ""ทำไม"เจ้าวายุเลยเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นกับเธอ เพราะเรื่องนี้เขายังไม่ทันได้เล่า"ทำไมเรื่องแบบนี้ถึงเกิดขึ้นในพื้นที่ของมึงได้" พอรับรู้ว่าน้องสาวได้รับอันตรายจากการมาเที่ยวที่นี่นรสิงห์เลยหันไปต่อว่าให้เจ้าของสถานที่"เรื่องนั้นมันเหตุสุดวิสัยจริงๆ แต่กูก็จัดการเรียบร้อยแล้ว""เอาเป็นว่าพรุ่งนี้เรานัดกันอีกที" เจ้าวายุรีบพูดตัดบท เพราะยังไม่รู้จักนิสัยของนรสิงห์ดี"ไม่เป็นไรหรอกพรุ่งนี้วันหยุดไม่ได้ไปเรียนไม่ใช่เหรอ เดี๋ยวฉันจะไปหาเธอที่นั่น" นรสิงห์หมายถึงจะไปหาไอเดียที่บ้านของเจ้าวายุหลังจากที่พูดคุยกันรู้เรื่องแล้ว เจ้าวายุเลยกลับมาหาไอเดียที่บ้าน พอกลับมาเห็นว่าเธอนอนหลับเขาเลยไม่ได้ปลุก คิดว่าพรุ่งนี้ค่อยเล่าให้ฟังแล้วกันวันต่อมาที่คฤหาสน์ศักดินา.."เราเป็นเพื่อนของตาเวย์เหรอ" เห็นรถหรูวิ่งเข้ามาจอดเลย
เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 94
"มึงถามทำไม""มึงช่วยนัดเพื่อนคนนี้ของมึงให้กูหน่อยได้ไหม""ได้สิ ว่าแต่มึงบอกกูมาก่อนว่ามันเรื่องอะไร""เรื่องของไอเดีย""ทำไม? มันเกี่ยวอะไรกับไอเดียด้วย""กูไม่รู้จะเริ่มเล่ายังไง""มึงก็เริ่มจากเรื่องที่มึงถามกูนี่ไงมึงถามเพื่ออะไร""กูกำลังสืบหาครอบครัวของไอเดียอยู่""ไอเดียก็มีแม่อยู่ไม่ใช่เหรอ?" เรื่องนี้เจ้าเวหารู้มาจากออมสินอีกที ออมสินพูดให้ฟังอยู่บ่อยๆ ว่าครอบครัวของไอเดียเป็นยังไง"ไม่ใช่แม่แท้ๆ ของเธอหรอก""อะไรนะ? กูงงไปหมดแล้ว เธออยู่กับแม่แต่มีพ่อเลี้ยงไม่ใช่เหรอ""ทั้งสองคนไม่ใช่พ่อแม่แท้ๆ ของไอเดีย""มึงรู้ได้ยังไง""กูตรวจดีเอ็นเอมาแล้ว""แล้วมึงก็คิดว่าไอเดียเป็นญาติของไอ้สิงห์เหรอ?""เพราะเรื่องนี้แหละกูถึงอยากจะคุยกับเพื่อนมึงหน่อย""ได้สิ มึงจะให้กูนัดวันไหน""เอาที่ทางนั้นสะดวก" เจ้าวายุรู้ว่าทางนั้นมีกิจการมากมายอาจจะไม่ค่อยมีเวลาว่าง"อืม ถ้างั้นกูไปดูคลับก่อนนะ""คุณยังไม่ออกไปหรือคะ" ออมสินว่าจะลงมาเล่นกับไอเดียข้างล่าง พอลงมาก็เห็นว่าสามียังไม่ออกจากบ้าน เพราะเขาบอกไว้ว่าจะเข้าไปดูคลับหน่อย"กำลังจะไปแล้วคุณลงมาทำไม""ผัวไม่อยู่บ้านลงมาทำไมก็เรื่องของฉันสิ
เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 93
"คุณรีบพูดมาเถอะค่ะ" ตั้งแต่เขาบอกว่ากำลังให้คนสืบเรื่องครอบครัวเธอ ไอเดียก็รอแบบใจจดใจจ่อ ถึงแม้เธอจะไม่ได้ถามความคืบหน้า แต่เธอก็รออยู่ว่าเมื่อไรเขาจะแจ้งเรื่องนี้"แม่ของคุณเกี่ยวข้องกับครอบครัวผู้มีอิทธิพลครอบครัวหนึ่ง""ครอบครัวผู้มีอิทธิพล? ยังไงคะ""ผมไม่แน่ใจว่าทำไมแม่คุณถึงระหกระเหินออกมาจากบ้าน" เป็นเรื่องที่สืบไม่ได้ เพราะมันเป็นเรื่องในครอบครัว แค่เขารู้ที่มาที่ไปของแม่เธอ ส่วนพ่อของเธอยังไม่รู้ที่มาที่ไปแน่ชัด"คุณจะบอกว่า แม่แท้ๆ ของฉันถูกไล่ออกจากบ้านเหรอ?" ถ้ามันเป็นแบบนั้นเธอก็ไม่อยากจะรู้เรื่องแล้ว พวกเขาถึงขนาดไล่แม่เธอออกจากบ้าน คงไม่ต้องการเด็กที่เกิดจากแม่ของเธอหรอก"เรื่องนี้ผมยังไม่แน่ชัดเพราะมันเป็นเรื่องในครอบครัว คงสืบลำบาก""พวกเขาเป็นครอบครัวไหนคะ""ดำรงฤทธิ์""ดำรงฤทธิ์ ทำไมนามสกุลนี้มันคุ้นๆ""บริษัทในเครือของดำรงฤทธิ์มีทั่วประเทศ""คุณอย่าบอกนะคะ ว่าแม่ฉันเป็นญาติกับคนพวกนั้น?""เรื่องนี้ผมก็ให้คำตอบคุณยังไม่ได้ เพียงแค่ชื่อของแม่คุณ เคยปรากฏอยู่ในใบทะเบียนบ้าน""เคยปรากฏ?" หมายความว่าแม่ของเธอถูกคัดชื่อออกงั้นเหรอ? แม่เธอทำผิดอะไรนักหนาทำไมพวกเขาถึงทำก
เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 92
"ฉันว่าจะมาถามเรื่องพ่อค่ะ""ท่านมาแล้วเหรอ""คุณให้พ่อมาทำงานที่นี่เหรอคะ""ใช่ ท่านจะได้อยู่ใกล้ลูกสาวไง""ขอบคุณมากนะคะ""ขอบคุณทำไมล่ะนั่นก็พ่อตาผมนะ""ฉันรักคุณนะคะ""หือ.. เดี๋ยวนะ" เขายังไม่ได้ตั้งตัวเลย"คุณไม่อยากให้ฉันบอกรักเหรอ""ไม่ใช่แบบนั้นคุณจะไม่ให้ผมได้ตั้งตัวหน่อยหรือ""นึกว่าอะไรเสียอีก" เขากำลังจะลุกขึ้นแต่ไอเดียเดินเข้าไปแล้วดันร่างของเขาให้นั่งลงก่อนที่เธอจะวางสะโพกลงกับตัก มือเรียวโอบรัดต้นคอแกร่งไว้ก่อนที่จะแนบริมฝีปากลง "อืม" ทีแรกคิดว่าจะจุ๊บแก้มแต่อีกฝ่ายดันหันหน้ามารับริมฝีปากของเธอก่อน"น่ารักจัง" ชายหนุ่มขยับริมฝีปากออกมาเลยชมก่อนที่จะเปลี่ยนจากจุ๊บเป็นจูบ..ไอเดียปล่อยให้เขาจูบจนพอใจ ใครจะเข้ามาเห็นก็ช่างปะไรนี่ห้องสามีของเธอ"พอแล้วเหรอคะ" เห็นอีกฝ่ายถอนจูบออก"เดี๋ยวคุณก็เข้าห้องเรียนสายหรอก""ถ้างั้นไอเดียกลับห้องก่อนนะคะ""เดี๋ยวก่อนสิผมจะไปส่ง" ชายหนุ่มหยิบเอาโทรศัพท์แล้วเดินตามเธอออกมา จนมาถึงอาคารเรียนไอเดียก็เห็นว่าตอนนี้อาคารเรียนกำลังก่อสร้างอะไรไม่รู้"เขาทำอะไรกันคะ""อาทิตย์หน้าก็คงใช้งานได้แล้ว""แล้วมันคืออะไรล่ะคะ?" หญิงสาวหันไปมองดูสิ่งก
เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 91
"เมื่อกี้นี้ลูกเขยว่าอะไรนะ""ก็ตามที่ผมพูดนั่นแหละครับ ผมจะให้เงินเท่าที่คุณแม่ต้องการ และผมจะหาที่อยู่ใหม่ให้คุณแม่ด้วย""แน่ใจนะว่าให้เท่าที่แม่ต้องการ""คุณแม่บอกมาได้เลยครับว่าต้องการเท่าไร"" 10 ล้านบาท""แม่!""ตกลงครับ""คุณ..""ถือว่าเงินนี้ผมให้ท่านสำหรับที่ท่านเลี้ยงดูคุณมา""เลี้ยงดูหมายความว่ายังไง" นางได้ยินคำพูดนี้เลยถาม"ฉันรู้ความจริงแล้วว่าคุณไม่ใช่แม่แท้ๆ ของฉัน""ไอเดีย.." นางดูตกใจที่ลูกสาวรู้ความจริงแต่ก็ปรับสีหน้าได้ไวมาก "ไม่ใช่แม่แท้ๆ แต่ฉันก็เลี้ยงดูเธอมา""เพราะแบบนี้ไงครับผมถึงจะตอบแทนบุญคุณที่คุณเลี้ยงดูคนรักของผมมา""ดี! อย่าลืมล่ะเงินสด 10 ล้านและที่อยู่ใหม่""อะไรนะ!" ชัยนาทเดินกลับมาได้ยินคำพูดนี้ของภรรยาพอดี "มันจะมากไปแล้วนะ""มากยังไง กว่าฉันจะเลี้ยงมันมาโตได้ขนาดนี้""เธอแน่ใจนะว่าเธอเป็นคนเลี้ยง""แกเป็นผัวฉัน ก็เท่ากับฉันเลี้ยงเหมือนกันแหละ""มันไม่มากหรอกครับผมให้ได้ และคุณแม่สัญญาว่าจะเซ็นใบหย่าให้คุณพ่อ ถ้าพ่ออยากจะหย่าก็หย่าได้เลยนะครับ""ไปหย่ากันวันนี้เลย" ประโยคนี้แม่เป็นคนพูด เพราะไม่เคยพิศวาสผู้ชายคนนี้เลย มีสิ่งเดียวที่ยังอยู่ก็คือเงิน
เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 90
"คุณเล่าเรื่องพวกนั้นให้ฉันฟังได้ไหมคะ" เธอขยับกายเข้าไปใกล้ แล้วก็แนบใบหน้าลงกับแผ่นอกของเขาที่นั่งพิงหมอนอยู่บนเตียงนอน"เรื่องนี้คุณตาขอจัดการเอง" ท่านอยากให้เจ้าวายุมีเวลาดูแลเมียกับลูกให้มาก และอีกอย่างที่ท่านจัดการเรื่องนี้เองเพราะไม่อยากให้พวกนั้นลอยนวล ถึงแม้ว่าจะรู้จักกันตั้งแต่สร้างบ้านหลังนี้มา แต่ท่านก็ไม่คิดจะปล่อยไป"แล้วอีกสองคนล่ะคะ" เป็นอีกเรื่องที่ไอเดียสงสัย เพราะไม่เห็นทั้งสามคนมาเรียน"เจอข้อหาไม่ต่างกัน เพราะถือว่าเป็นผู้สมรู้ร่วมคิด""หรือคะ..""คุณไม่ต้องคิดมากนะ ใครทำอะไรก็ได้แบบนั้น""ฉันก็ไม่รู้ว่าฉันกับออมสินไปทำอะไรให้พวกนั้นไม่ชอบนักหนา ตั้งแต่เข้าเรียนแล้ว""ต่อไปนี้ไม่มีใครมาทำอะไรคุณได้แล้วนะ""แล้วเรื่องเรียนล่ะคะ ฉันยังคงจะเรียนได้อีกไหม" เธอกลัวว่าถ้าท้องโตมากกว่านี้จะถูกสั่งห้าม เดี๋ยวก็เสียชื่อมหาวิทยาลัย"เรื่องนั้นมันแล้วแต่คุณ ถ้าคุณอยากจะเรียนก็เรียนไป""ฉันเรียนได้จริงเหรอคะ""เรียนได้สิ แต่เวลาเดินคุณต้องระวังๆ หน่อย""ฉันสัญญาว่าจะระวังค่ะ คุณตาไม่ว่าอะไรใช่ไหมคะ" คำถามนี้ออกจากปากของไอเดีย เจ้าวายุมองหน้าเธอจนอีกฝ่ายสงสัยว่าเขามองทำไม "
เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 89
ไอเดียคิดว่ามันไม่ปกติแล้ว เขาต้องทำอะไรกับโรงอาหารแน่ ถ้าเป็นแบบนี้คนอื่นก็หิวแย่น่ะสิก๊อกๆ เสียงเคาะประตูดังไม่กี่ทีก่อนที่ประตูห้องจะเปิดเข้ามา"ฝีมือคุณใช่ไหม" เข้ามาก็เห็นเขานั่งเก๊กหล่ออยู่โต๊ะทำงาน"ใช่ คิดว่าคลอดคนนี้แล้วก็จะต่ออีกคนเลย" สายตาคนที่ตอบมองต่ำลงไปดูท้องของเธอไอเดียเลยหันกลับไปมองดูเพื่อนอีกสองคนที่เดินตามเข้ามาด้วย ทีแรกเธอบอกจะมาคนเดียวแต่เพื่อนไม่ไว้วางใจเลยตามกันมา"คุณพูดบ้าอะไร" รู้สึกอายเพื่อนยังไงไม่รู้"ก็คุณเล่นเปิดประตูพรวดพราดเข้ามาแล้วถามเลย ผมจะรู้ไหมว่าถามเรื่องอะไร ผมก็ตอบสิ่งที่ผมรู้น่ะสิ""ฉันว่าแกคงเอาอยู่ งั้นฉันสองคนออกไปก่อนนะ" ออมสินรีบคว้าแขนของการ์ตูนให้ออกมาก่อน"จะรีบไปไหนล่ะ อยากจะฟังต่ออยู่เลย""แกจะบ้าเหรอ เขาจะทำลูกคนที่สองกันแล้ว""น่ารักกกอ่ะ อยากมีแบบนี้เป็นของตัวเองสักคน.. บ้านผัวแกยังเหลืออีกสักคนไหมวะ""แกก็พูดไป" ว่าแล้วทั้งสองก็หัวเราะ แต่ตอนที่กำลังหัวเราะอยู่ออมสินก็รีบหุบปากอย่างเร็วเมื่อเห็นว่าสามีกำลังมองมา"มีอะไร""ผัวมองอยู่""ผัวแกเหรอ""สิบนาฬิกา"การ์ตูนมองตามเข็มนาฬิกา ก็เห็นว่าเสี่ยเจ้าเวหากำลังมองทั้งสองอยู่
เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 88
วันต่อมาที่มหาวิทยาลัย.."อะไรนะ?" เรื่องนี้ยังไม่มีใครรู้ จนถึงวันที่มาเรียนไม่เห็นกลุ่มของเชอรี่เลยเป็นที่พูดคุยกัน แต่พอรู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นทุกคนก็ตกใจไม่แพ้กันเลย"แล้วไอเดียจะเป็นยังไง" วันก่อนการ์ตูนก็ไปเยี่ยมไอเดียที่โรงพยาบาลอยู่ แต่ที่การ์ตูนถามอยากรู้ว่าไอเดียยังจะเรียนต่อได้ไหม เพราะเธอกำลังตั้งท้องด้วย เรื่องที่ไอเดียท้องมีแค่คนที่สนิทกันเท่านั้นที่รู้"ฉันก็ยังไม่รู้ว่าจะเอายังไงต่อ คงต้องรอให้ไอเดียดีขึ้นก่อน""รู้เรื่องของคนพวกนั้นหรือยังว่าตอนนี้เป็นยังไงบ้าง" การ์ตูนยังคงถามหากลุ่มนั้นเพราะไม่เห็นมาเรียนสักคน"คงกำลังหาทนายกันอยู่" สมควรแล้วกับคนแบบนี้ ออมสินคิดว่าคุณปู่คงไม่ปล่อยไปง่ายๆ แน่ เกือบทำให้เหลนของท่านไม่ได้ลืมตามาดูโลกหลายวันต่อมาและตอนนี้ไอเดียก็ออกจากโรงพยาบาลได้แล้ว ตั้งแต่เธออยู่โรงพยาบาล แม่ไม่เคยมาเยี่ยมเลยนอกจากพ่อ ที่ไม่มาเพราะพ่อปิดบังเรื่องนี้ไว้ ถ้าแม่ของเธอรู้เรื่องมีหวังเรียกร้องค่าเสียหายกันให้วุ่นแน่"พาฉันมาที่นี่ทำไม" รถจอดลงที่หน้าคฤหาสน์ของท่านเจ้าคุณไอเดียถึงได้ถามเขา"ต่อไปนี้คุณต้องมาอยู่ที่นี่""ฉันจะกลับไปอยู่บ้าน""ไม่ได้""พ่
เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 87
"น้องเป็นยังไงบ้าง""ไอเดียเป็นยังไงบ้างคะ""ลูกสาวผมเป็นยังไงบ้าง"เจ้าวายุที่เพิ่งจะเดินออกมาไม่รู้จะตอบใครก่อนดี และเขาก็ไม่รู้ว่าจะตอบยังไง เลยบอกไปว่าเธอพอจะพูดได้บ้างแล้ว ที่เขาต้องออกมาก่อนกลัวว่าจะทำให้เธอเครียดจนมีผลกระทบ เพราะเธอเอาแต่ชวนพูดถึงเรื่องนั้น"ผมลืมถามเลยว่าคุณทำงานที่ไหน" มัวแต่เป็นห่วงหลานสะใภ้ พอเห็นอาการดีขึ้นท่านเจ้าคุณเลยถามพ่อเลี้ยงของเธอ"เป็นช่างซ่อมบำรุงที่โรงงานครับ""ว่าแล้วสภาพนี้ต้องเป็นช่าง" คำพูดนี้ไม่ต้องบอกว่าใครเป็นคนพูดก็คงจะรู้กันดี และทุกคนก็หันไปมองคนคนนั้นแทบจะพร้อมกัน "ไม่พูดแล้วก็ได้ค่ะ" เห็นสายตาผู้เป็นพ่อที่มองมารีบหุบปากแทบไม่ทัน"งานของผมคงไม่ทำให้พวกคุณเดือดร้อนใช่ไหมครับ""ทำไมต้องทำให้พวกเราเดือดร้อนด้วยล่ะ ในเมื่องานที่คุณทำก็เป็นงานสุจริต" ท่านเจ้าคุณเลยให้นามบัตรของท่านไป ถ้าต้องการความช่วยเหลือหรืออยากเปลี่ยนงานให้มาหาท่านได้เสมอ"ขอบคุณมากครับ แค่พวกท่านไม่ทิ้งขว้างลูกสาวผมก็ถือว่าเป็นพระคุณมากแล้วครับ"เจ้าวายุมองคำพูดและกริยาของพ่อเลี้ยงเธอ ช่างแตกต่างจากแม่ที่เธอคิดว่าเป็นแม่แท้ๆ มาก"ผมขอคุยกับคุณพ่อหน่อยได้ไหมครับ" เขาจะ
