LOGINShare
บทที่ 64
Last Updated:
2025-03-06 17:17:24
Related chapters
เจ้าสาวมาเฟีย บทที่ 65
แกร๊ก ณิชาเปิดประตูเข้ามาในห้องนอนอีกครั้งพร้อมถาดอาหาร คิ้วได้รูปทรงเลิกขึ้นเมื่อไม่เห็นแม็กซ์เวลล์อยู่บนเตียง ความสงสัยได้หายไปทันทีที่สายตาปะทะเข้าแผ่นหลังกว้างยืนทำบางอย่างอยู่ระเบียงห้อง ควันสีเทาที่ลอยคลุ้งทำให้รู้ได้เลยว่าเขากำลังสูบบุหรี่ "ไม่โดนดุไม่ดีขึ้นเลยใช่เนี่ย" เธอพึมพำอย่างไม่ค่อ
Last Updated : 2025-03-06เจ้าสาวมาเฟีย บทที่ 66
วันต่อมา ไออุ่นจากคนข้างกายดึงดูดให้หญิงสาวที่หลับอยู่เคลื่อนคลานเข้าไปหา เธอเผลอสูดดมกลิ่นหอมคุ้นเคย พร้อมกับสอดแขนเล็กกอดเอวกำยำของแม็กซ์เวลล์ หึ ขนาดหลับอยู่ยังน่ารักขนาดนี้ มาเฟียหนุ่มนอนมองใบหน้าหวานขาวเนียนที่อยู่ใกล้รอมร่อด้วยรอยยิ้มในหน้า เพิ่งสังเกตว่าเวลาณิชานอนหลับ เธอน่ารักและน่าเอ็นด
Last Updated : 2025-03-06เจ้าสาวมาเฟีย บทที่ 67
"แด๊ดดี๊ตักอันนี้ให้หม่ามี๊สิครับ หม่ามี๊ชอบทานมาก" มาร์คินชี้นิ้วไปยังอาหารตรงหน้าแล้วบอกแม็กซ์เวลล์ คนเป็นพ่อทำตามที่ลูกชายตัวน้อยเสนอ ดูเหมือนว่าทั้งคู่จะเข้ากันได้ดีไม่น้อยแม้เพิ่งเจอกันก็ตาม แต่ก็อย่างว่า พวกเขามีสายใยเชื่อมโยงกัน ไม่แปลกที่มาร์คินและแม็กซ์เวลล์จะมีปฏิสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน "มาร
Last Updated : 2025-03-06เจ้าสาวมาเฟีย บทที่ 68
"อยู่กับฉันนะ" "ฉัน..." พูดไม่ทันจบ แม็กซ์เวลล์ได้ฉกริมฝีปากสีระเรื่อของคนตัวเล็กไปจูบอย่างดูดดื่ม ก่อนจะถอนออกในเวลาต่อมา "ถ้าอย่างนั้นนายช่วยบอกฉันได้ไหม ทำไมนายถึงอยากให้ฉันอยู่กับนาย" "จำเป็นต้องมีเหตุผลด้วยเหรอ?" "ถ้านายไม่มีเหตุผลที่ดีพอมาพูด เราก็ไม่จำเป็นต้องอยู่ด้วยกัน หลังจากพ่อฉันหายดี
Last Updated : 2025-03-06เจ้าสาวมาเฟีย บทที่ 69
"คุณพ่อเป็นยังไงบ้างคะ" "พ่อแข็งแรงดี ยังปึ๋งปั๋งอยู่เหมือนตอนหนุ่มๆ" ณดลตอบลูกสาวพร้อมรอยยิ้ม เพราะไม่อยากให้อีกฝ่ายพลอยเครียดตามไปด้วย "แล้วมาร์คินล่ะ ไม่มาด้วยเหรอ" "แม็กซ์เวลล์พาไปซื้อของขนมค่ะ เดี๋ยวตามขึ้นมา" "แล้วเรื่องของณิกับเขา สรุปมันยังไงกัน ทำไมยังครุมเครืออยู่แบบนี้" "ณิเคยบอกแล้ว
Last Updated : 2025-03-06เจ้าสาวมาเฟีย บทที่ 70
"คราวหลังฉันจะคิดเยอะๆ แล้วจะบอกนายนะ" "หึ" รอยยิ้มอ่อนๆ ถูกประดับขึ้นมาบนใบหน้าหล่อเหลา แม็กซ์เวลล์จับมือทั้งสองของณิชามากุมไว้ เขาตะหงิดใจเลยตามเธอออกมา หากไม่ตามมาคงไม่รู้ว่าณิชาจะกำลังไปทำอะไร ผู้หญิงตัวนิดเดียวแต่จะไปเผชิญหน้ากับอันตราย เกิดเป็นอะไรขึ้นมาคงไม่คุ้ม ณิชาเธอกล้าหาญเกินไป อ่อน
Last Updated : 2025-03-06เจ้าสาวมาเฟีย บทที่ 71
"แม็กซ์เวลล์ ปล่อยฉันเดินเองเถอะคนมองใหญ่แล้ว" ณิชากระซิบบอกแม็กซ์เวลล์ พยายามไม่สบตากับผู้คนที่เดินสวนไปมาในห้างสรรพสินค้า นี่เขาคิดอะไรอยู่ถึงอุ้มเธอท่าเจ้าสาวกลางห้าง เขารู้ไหมว่าเธออายจนแทบอยากหาปี๊บมาคลุมหัวตัวเอง "มองแล้วยังไง" "นายไม่อายพวกเขารึไง" "ทำไมต้องอาย?" เขาก้มลงมาถาม แล้วดึงสา
Last Updated : 2025-03-06เจ้าสาวมาเฟีย บทที่ 72
"ฉันยังไม่เคยทำหน้าที่พ่อให้มาร์คินจริงๆ จังๆ เลยนับตั้งแต่รู้ว่าเขาเป็นลูกตัวเอง นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้ทำหน้าที่พ่ออย่างเต็มรูปแบบ" "...." "ฉันรอวันที่เธอให้อภัยฉันอยู่นะ" แม็กซ์เวลล์ค่อยๆ สอดมือประสานมือณิชาที่เดินอยู่ข้างกาย ไออุ่นจากฝ่ามือหนาพลอยทำให้หัวใจคนตัวเล็กไหววูบ @โรงพยาบาลเอกชน แ
Last Updated : 2025-03-06
Latest chapter
เจ้าสาวมาเฟีย บทที่ 134
"...." "ผมไม่เคยคิดจะทิ้งพี่เลยนะ พี่ก็รู้ว่าผมรักพี่มากขนาดไหน" "ก็นายไม่สนใจฉัน" "ถ้าเป็นเรื่องนี้ผมขอโทษ หายงอนผมนะ" "...." "เงียบแบบนี้คือ? ถ้าอย่างนั้นเย็นนี้ผมพาไปกินอาหารญี่ปุ่นเอาไหม" เจเลอร์มองดรีมผ่านกระจกตรงหน้า เธอทำหน้าลังเลเล็กน้อยเมื่อได้ยินเขาพูดถึงอาหารญี่ปุ่นเพราะมันเป็นของโป
เจ้าสาวมาเฟีย บทที่ 133
"เป็นยังไงบ้าง" "สวยมาก" "นายชอบไหม" "ชอบมาก ชุดนี้สวยเหมาะกับพี่" ดรีมยิ้มพลางเลื่อนมือขึ้นมาเกาท้ายทอยตัวเองด้วยความเขินอาย "เรามาถ่ายรูปคู่กันดีไหม" "พี่อยากถ่ายรูปคู่กับผมเหรอ?" "ใช่ เรายังไม่มีรูปคู่กันเลยนี่หน่า นะๆ พี่คะ รบกวนถ่ายรูปให้เราสองคนหน่อยได้ไหมคะ" "ได้ค่ะ" พนักงานสาวตอบรับด
เจ้าสาวมาเฟีย บทที่ 132
หลายวันต่อมา "อื้อ...ทำอะไรของพี่เนี่ย" ชายหนุ่มที่กำลังนอนหลับอยู่เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงงัวเงีย เมื่อโดนคนตัวเล็กเข้ามาปลุกโดยวิธีการจุ๊บแก้มซ้ำหลายๆ รอบ เธอมักเข้ามาปลุกเขาแบบนี้ทุกเช้า "ตื่นเร็วเช้าแล้ว" "ขอนอนต่ออีกห้านาทีนะ ผมเพลียมากเลย" คนฟังทำหน้านิ่ว ทุกครั้งที่เข้ามาปลุก เจเลอร์มักพูดแบ
เจ้าสาวมาเฟีย บทที่ 131
"ไปกอดต่อบนห้อง" เขาจับมือดรีมให้เดินตามไปยังลิฟต์ สามวันที่ผ่านมาบอกตามตรงว่าคิดถึงเธอมาก แม้จะคุยกันผ่านแชตเป็นประจำแต่มันก็ไม่ทำให้หายคิดถึงเท่าเห็นหน้า ประตูลิฟต์เปิดออกเมื่อถึงชั้นเป้าหมาย เจเลอร์จูงมือดรีมมายังห้องตัวเอง เมื่อเข้ามาข้างในเขาไม่รอช้าที่จะดึงคนตัวเล็กมากอดอีกครั้งด้วยความคิดถึง
เจ้าสาวมาเฟีย บทที่ 130
สามวันต่อมา "รู้สึกยังไงบ้างที่มีผู้ชายโพสต์รูปลงไอจี" ณิชาที่กำลังเดินคล้องแขนดรีมเลือกซื้อของบนห้างสรรพสินค้าเอ่ยถามด้วยรอยยิ้ม "เดี๋ยวเขาก็ลบออกไปเองแหละ" "การที่ผู้ชายทำแบบนี้ฉันว่ามันชัดเจนแล้วนะว่าเจเลอร์อะ เขาคิดเหมือนกันกับแก" "แต่ว่าเขาไม่เคยพูดว่ารู้สึกยังไงกับฉัน" เธอพูดตัดพ้อออกมา
เจ้าสาวมาเฟีย บทที่ 129
"อะ" ชายหนุ่มรุ่นน้องปรายสายตามองสร้อยประจำตระกูลที่ดรีมคืนให้เพียงนิด ก่อนจะดึงสายตากลับไปมองวิวตรงหน้าต่อพลางขยับปากพูดกับหญิงสาว "พี่เก็บไว้ใส่เถอะ" "แต่ว่านี่เป็นสร้อยประจำตระกูลของนายเลยนะ จะเอามาให้ฉันเก็บไว้ใส่เองได้ยังไง" "พี่เป็นเมียผมแล้วนะ ของๆ ผัว ก็เหมือนของๆ เมีย" "คะ...ใครเป็นเม
เจ้าสาวมาเฟีย บทที่ 128
เช้าวันต่อมา แสงแดดอ่อนๆ ยามเช้าสาดส่องเข้ามาในห้องนอนสี่เหลี่ยมหรูกระทบเข้ากับเจ้าของใบหน้าสวยหวานที่กำลังนอนหลับปุ๋ยบนเตียง เปลือกตาสีขาวค่อยๆ ปรือขึ้นมาอย่างยากลำบากเพราะมีแสงแดดกำลังแยงตา เธอดึงตัวเองขึ้นจากหมอนใบใหญ่พลางมองไปรอบห้องนอน ไม่ต้องบอกก็รู้ว่านี่คือคอนโดของเจเลอร์ แล้วเธอก็นอนที่นี่
เจ้าสาวมาเฟีย บทที่ 127
"เจเลอร์" เสียงนั้นทำให้เจเลอร์และดรีมพลันสายไปมอง พบว่าเจ้าของเสียงเมื่อครู่คือพิตต้า หล่อนเดินเข้ามาพร้อมกับรอยยิ้ม "เจอกันอีกแล้วนะ" "มีอะไร" "ทำไมต้องทำตัวห่างเหินกันด้วยล่ะ เมื่อก่อนเจเลอร์ไม่เป็นแบบนี้นี่หน่า" "เรื่องของเรามันจบไปแล้ว จะพูดถึงทำไมอีก" "เพราะพิตต้ายังรักเจเลอร์อยู่ เราจะไม่
เจ้าสาวมาเฟีย บทที่ 126
เธอปลีกตัวจากเจเลอร์มาเข้าห้องน้ำเพราะไม่ว่าจะเดินไปทางไหนเขาก็เอาแต่เดินตามราวกับกลัวว่าเธอจะหายไปไหน หลังจากทำธุระส่วนตัวเสร็จเธอก้าวออกมาล้างมือ ก่อนจะหยิบกระดาษทิชชูมาเช็ดมือแล้วทิ้งลงถังขยะ จังหวะกำลังเดินออกไปเป็นต้องชะงัก เมื่อพิตต้า อดีตแฟนเก่าของเจเลอร์ได้เดินเข้ามาในห้องน้ำพอดี เธอและพิตต
