Share

บทที่ 3

last update Terakhir Diperbarui: 2025-03-01 15:14:26

บ่ายของวัน

"สวัสดีค่ะคุณณัชชา" ณิชาเปิดประตูเข้ามาในร้านชุดแต่งงานแห่งหนึ่ง ตอนแรกแอบแปลกใจว่าทำไมพนักงานเรียกชื่อเธอเป็นชื่อพี่สาว ก่อนจะเริ่มเข้าใจและตามน้ำไปกับพนักงานที่นี่

"มาลองชุดแต่งงานที่ทางร้านเตรียมไว้ให้ค่ะ"

"เชิญทางนี้เลยค่ะ ตัวจริงคุณณัชชากับคุณแม็กซ์เวลล์สวยหล่อไม่แพ้ในรูปเลยนะคะ"

"แม็กซ์เวลล์เขามาแล้วเหรอ?"

"กำลังลองชุดอยู่ค่ะ" เธอไม่ได้ตอบพนักงานสาว เดินหายเข้าไปในห้องลองชุด ซึ่งพี่สาวเธอเลือกชุดแต่งงานไว้ก่อนหน้านี้แล้ว

ณิชาจัดการสวมใส่ชุดแต่งงานสวยหรูตรงหน้าพร้อมกับเครื่องประดับต่างๆ เธอมองภาพสะท้อนในกระจกแล้วถอนหายใจออกมาแผ่วเบา ภายนอกเธอหลอกตาคนมองได้แต่เธอหลอกตัวเองไม่ได้

กฎเหล็กการสวมหน้ากากของคนอื่น...คือเธอต้องห้ามถอดมันออกจนกว่าเจ้าของหน้ากากตัวจริงจะกลับมา

"ไปไหนแล้ว" เธอพึมพำ เพราะเผลอทำต่างหูที่ตั้งใจถอดเก็บไว้หล่นพื้น ก้มตัวลงมองหาต่างหูราคาแพง

รอยยิ้มถูกกระบายบนใบหน้าเมื่อหาเจอ แต่ทว่ามันกลับค่อยๆ จางลงแล้วเลือนหายไปในที่สุดเมื่อสายตาปะทะเข้ากับรองเท้าหนังของผู้ชาย

ณิชาเงยหน้ามองเจ้าของรองเท้าหนัง เธอชะงักลงไปทันทีที่ได้เห็นใบหน้าเขาคนนั้น คล้ายโลกทั้งใบหยุดหมุนไปชั่วขณะ กลิ่นบุหรี่เจือด้วยน้ำหอมราคาแพงจากตัวเขาลอยเตะจมูกรั้น พานทำให้หัวใจเธอเต้นโครมคราม

หล่อ..

นี่คือความคิดแรกที่แวบเข้ามาในหัว

"นะ...นี่มันเป็นห้องลองของผู้หญิงนะคะ"

"หึ" ใบหน้าเย็นชาแถมยังไร้อารมณ์กระตุกยิ้มมุมปาก เริ่มยกเท้าเดินเข้ามาหาณิชา หญิงสาวถอยหลังอัตโนมัติ กระทั่งแผ่นหลังแนบลงกระจก

ดวงตาคู่สวยมองภาพตัวเองที่สะท้อนภายในแววตาดำขลับเย็นชาคู่นี้ ยอมรับเขาเป็นผู้ชายที่ดูเพอร์เฟกต์มาก แต่การกระทำอุกอาจของเขาช่างไม่เข้ากับใบหน้าฟ้าประทานมาให้เอาเสียเลย

"คะ...คุณคิดจะทำอะไร ถะ...ถ้าคุณคิดจะทำไม่ดีกับฉัน ฉันจะตะโกนให้คนช่วย"

"เอาสิ" เจ้าของใบหน้าหล่อเหลาตอบกลับมาด้วยโทนเสียงราบเรียบ พลางใช้มือลูบไล้กรอบหน้ารูปไข่ ณิชาลอบกลืนน้ำลายลงคอหนึ่งอึกแล้วหลบสายตาผู้ชายคนนี้ไปทันที

เธอไม่รู้จักเขา ไม่เคยเห็นหน้าค่าตาผู้ชายคนนี้ด้วยซ้ำ แต่ทำไมเขาทำเหมือนรู้จักเธอ เดี๋ยวนะ!

สะ...เสียงของเขามัน ดูคุ้นหูชอบกล

'ฉะ...ฉันมองอะไรไม่เห็นเลย'

'หึ ไม่จำเป็นต้องเห็นหน้าฉัน...เพราะเร็วๆ นี้เราได้เจอกันอย่างแน่นอน'

'ฉันไม่ถนัดทำตามคำสั่งของใคร เพราะฉันชอบให้คนอื่น...ทำตามคำสั่งของฉันมากกว่า'

หัวใจข้างซ้ายเต้นแรงขึ้นมาเรื่อยๆ ราวกับกำลังหลุดออกจากขั้ว เสียงของผู้ชายที่ขโมยความบริสุทธิ์เธอไปเมื่อคืนกลับมาดังก้องในหัวอีกครั้ง

"กลิ่นตัวเธอ ยังหอมเหมือนเมื่อคืนเลยนะ"

"!!!!!" ทุกอย่างกระจ่างทันทีที่เขาเอ่ยเอื้อนประโยคนั้นออกมา เธอมองหน้าเขาพร้อมอาการช็อค เขาเองเหรอ? ผู้ชายสารเลวคนเมื่อคืน

เพียะ!

"ไอ้สารเลว!"

"หึ มีแรงตบแค่นี้เองเหรอ?" แม็กซ์เวลล์ใช้ลิ้นดันกระพุ้งแก้มข้างโดนตบ ครั้งแรกที่มีผู้หญิงตบหน้าแล้วมองเขาด้วยแววตาเกลียดชังแทนที่จะดีใจที่ได้ขึ้นเตียงกับเขา "หรือเมื่อคืนฉันจัดหนักเกินไปเหรอ เลยทำให้เธอหมดแรง"

"หยุดพูดถึงเรื่องเมื่อคืนเดี๋ยวนี้นะ! ต่อให้แกจะได้ครั้งแรกของฉันไป อย่าหวังจะได้ครั้งที่สองหรือสาม!"

"หวังไว้แบบนั้นเหมือนกันแต่คง..."

"คุณแม็กซ์เวลล์...เอ่อ..ประทานโทษนะคะ พอดีดิฉันเห็นโทรศัพท์ในห้องลองชุดเจ้าบ่าวที่คุณเพิ่งออกมา ไม่ทราบว่านี่ใช่โทรศัพท์ของคุณแม็กซ์เวลล์รึเปล่าคะ"

"แม็กซ์เวลล์..." เธอชวนชื่อผู้ชายคนนี้อีกครั้ง คงไม่ได้หมายความว่า…เขาคือเจ้าบ่าวของพี่สาวเธอหรอกนะ!

"ขอบคุณ"

"แหม พอพวกคุณสองคนยืนด้วยกันแล้วยังกับกิ่งทองใบหยกแหนะ" พนักงานสาวเอ่ยชม ก่อนจะหมุนตัวแล้วเดินออกไป

"นะ...นายคือ..แม็กซ์เวลล์ อย่างนั้นเหรอ"

"ใช่"

"...." หากเขาคือแม็กซ์เวลล์คนสารเลวที่กระทำย่ำยีเธอเมื่อคืน แสดงว่าเขาก็ไม่ใช่คนดีน่ะสิ แล้วแบบนี้เธอจะปล่อยให้พี่สาวตัวเองแต่งงานกับคนเลวๆ แบบเขาได้ยังไง "ยกเลิกงานแต่งงานของเราซะ แล้วฉันจะไม่บอกใครเรื่องเมื่อคืน"

"บอกแล้วไงว่าฉันไม่ถนัดทำตามคำสั่งของใคร เพราะฉันชอบให้คนอื่นทำตามคำสั่งของฉันมากกว่า"

ณิชากัดฟันกรอด ความโกรธทำให้เธอเผลอกำมือทั้งสองเข้าหากันแน่น เขากำลังบีบบังคับให้เธอกลายเป็นลูกไก่ในกำมือของเขา

"นายทำแบบนี้ทำไม"

"พวกเราก็แค่เล่นสนุกกันตามประสาชายหญิงทั่วไป"

"นายมันเลว!"

"หึ ทวนท่าเมื่อคืนให้เอาไหม" แม็กซ์เวลล์ย่างสามขุมเข้าไปหาณิชาอีกครั้ง

สายตาปรายมองรอยสักที่ตนทำไว้ เพื่อจับผิดบางอย่างจากสองพี่น้องฝาแฝด สุดท้ายกลับเป็นไปตามที่คาดเดา ผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่เจ้าสาวตัวจริง แต่เป็นผู้หญิงคนที่เขา...ขโมยความบริสุทธิ์มาเมื่อคืน

"ยะ...อย่าเข้ามานะ ไม่งั้นฉันจะตะโกนให้คนช่วยจริงๆ ด้วย!"

"เอาสิ ฉันจะไม่ห้าม แต่ขอให้มาทันก่อนที่ฉันจะเข้าไปในตัวเธอ" ร่างบางเซถลาเข้ามาปะทะแผงอกแกร่ง รับรู้ได้เลยว่าเขากำลังรูดซิปชุดแต่งงานลง สัมผัสจากฝ่ามือเย็นเฉียบบนแผ่นหลังเริ่มทำให้เธอหายใจไม่ทั่วท้อง

"นะ...นายคิดจะทำอะไร"

"แล้วคิดว่าฉันจะทำอะไรเธอ?"

"นายมัน...อื้อ!" พูดไม่ทันขาดคำ ริมฝีปากเธอถูกฉกฉวยไปจูบโดยแม็กซ์เวลล์ ราวกับทุกอย่างรอบตัวหยุดหมุน ดวงตาคู่สวยเบิกโพลงด้วยความตกใจ ไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะกล้าทำอุกอาจกับตน

มือทั้งสองที่พยายามผลักแผงอกชายหนุ่มออก ถูกเขาจับเอาไว้ ก่อนที่เธอจะเริ่มอ่อนเปลี้ยลงอย่างเห็นได้ชัด

ไม่รู้นี่ใช่การเสียจูบแรกให้เขาหรือเปล่า แต่เหตุการณ์เมื่อคืน ทำให้เธอคิดว่าเขาได้ขโมยครั้งแรกของทุกอย่างไปจากเธอ กลิ่นบุหรี่เจือด้วยน้ำหอมราคาแพง เผลอทำหัวใจเธอสั่นไหว

เสียงคุยกันข้างนอกทำให้ณิชาได้สติ เธอใช้แรงเท่าที่มีผลักแม็กซ์เวลล์ออก ยกมือเช็ดริมฝีปากราวกับรังเกียจเขา การกระทำที่ท้าทายมาเฟียหนุ่ม แม้นสร้างความไม่พอใจให้ แต่เขากลับเลือกที่จะเมินเฉย
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terkait

  • เจ้าสาวมาเฟีย   บทที่ 4

    ณิชาเดินตามแม็กซ์เวลล์ออกมาติดๆ เธอจับแขนเขาแล้วดึงกลับมา ไม่สนใจว่าเขากำลังมองเธอด้วยแววตาที่ไม่พอใจ สิ่งเดียวที่เธอสนใจ ก็คือความรู้สึกของพี่สาวตัวเอง เธอไม่ยอมให้ผู้ชายคนนี้แต่งงานกับพี่สาวเธอเด็ดขาด เธอมั่นใจว่าเขาไม่ได้นอนกับเธอแค่คนเดียวอย่างแน่นอน แม้ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเขามากนัก ทว่าเธอก็รั

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-02
  • เจ้าสาวมาเฟีย   บทที่ 5

    เธอเดินออกจากห้องน้ำหลังจากทำธุระส่วนตัวเสร็จ จังหวะกำลังก้าวเท้าเดินกลับไปหากลุ่มเพื่อน สายตาได้เหลือบเห็นแผ่นหลังของบางคนผ่านหน้าโดยมีชายฉกรรจ์สี่คนเดินตามหลัง แม้มองแค่ข้างหลังเธอก็จำเขาได้...แม็กซ์เวลล์ เธอตัดสินใจเดินตามเขาไป เพราะอยากคุยเรื่องแต่งงานและยื่นข้อเสนอบางอย่างให้เขา เธอมองเส้นทางข

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-02
  • เจ้าสาวมาเฟีย   บทที่ 6

    เธอเดินออกจากห้องนั้นมาพร้อมกับอาการหวาดกลัว ภาพแม็กซ์เวลล์บีบรัดคอและใช้มีดลูบไล้หน้าเธอยังติดตามาถึงตอนนี้ เหงื่อมากมายไม่รู้มาจากไหนผุดขึ้นมาเต็มใบหน้าเธอ เนื้อตัวสั่นเทาจนแทบไม่มีแรงเดินต่อ เธอตัดสินใจนั่งเพื่อสงบสติอารมณ์ตัวเองก่อนกลับคอนโดมิเนียม ขืนกลับตอนที่สติยังไม่คงที่ เสี่ยงเกิดอุบัติเ

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-02
  • เจ้าสาวมาเฟีย   บทที่ 7

    "นายจะทำอะไร" เธอถามเขาเสียงสั่น ภาพแม็กซ์เวลล์ยืนปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตตัวเองทำเธอหวั่นใจไม่น้อย กลัว...กลัวเขาจะทำเหมือนคืนแรกที่ทำกับเธอ แววตาเขาใช้มองเธอตอนนี้ไม่ต่างอะไรจากนักล่าที่กำลังจะขย้ำเหยื่อ "ฉันพูดได้เหรอ" คิ้วดกดำเลิกขึ้นพร้อมเอ่ยถามคนตัวเล็ก ยิ่งเห็นแววตาเธอจุดประกายความกลัวมากเท่าไร

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-06
  • เจ้าสาวมาเฟีย   บทที่ 8

    เธอยืนมองตัวเองในชุดเจ้าสาวขาวสะอาดตาสวยหรูหรา ความจริงแล้ว หากชีวิตเธอเปรียบดั่งนิยายเรื่องหนึ่ง วันนี้มันคงเดินทางมาถึงตอนจบของเรื่อง ทว่าในความเป็นจริง...มันเพิ่งเริ่มต้น การแต่งงานคือความฝันของใครหลายคน ใช่...ถ้าคู่ชีวิตของเราต่างเป็นคนที่เรารักและมีใจให้กัน ต่อให้คนผู้หญิงในชุดเจ้าสาวนี้เป็นพ

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-06
  • เจ้าสาวมาเฟีย   บทที่ 9

    ณิชานั่งมองแม็กซ์เวลล์ซึ่งยืนสูบบุหรี่อยู่ระเบียงตรงห้องนอนด้วยอารมณ์คุกรุ่น เมื่อวานเขาเพิ่งทำเรื่องอย่างว่ากับเธอแล้วยังมีหน้ามาร่วมพิธีแต่งงาน หากทุกคนรู้ธาตุแท้ผู้ชายคนนี้ ไม่อยากคิดเลยว่าเขายังกล้าทำหน้าเหมือนทองไม่รู้ร้อนอีกไหม สิ่งหนึ่งที่เธอมั่นใจก็คือ...เธอเกลียดเขา เธอเดินเข้ามาในห้องน้

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-06
  • เจ้าสาวมาเฟีย   บทที่ 10

    เช้าวันต่อมา แสงแดดอ่อนๆ สาดส่องผ่านระเบียงห้องนอนเข้ามาตกกระทบกับร่างเปลือยเปล่าที่นอนหลับบนเตียง ณิชาส่งเสียงในลำคอเบาๆ ก่อนจะเปิดเปลือกตาออก ความรู้สึกเมื่อตื่นนอนขึ้นมาแล้วสัมผัสได้ก็คือความเจ็บตรงช่วงล่างและอาการครั่นเนื้อครั่นตัว เธอฝืนความเจ็บปวดดึงศีรษะขึ้นจากหมอนใบใหญ่ นั่งพิงหัวเตียงด้วย

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-06
  • เจ้าสาวมาเฟีย   บทที่ 11

    เธอเดินตามแม็กซ์เวลล์เข้ามาในบริษัทยักษ์ใหญ่ใจกลางเมือง โดยมีชายชุดดำจำนวนหนึ่งคอยประกบหลังเพื่อรักษาความปลอดภัย เคยได้ยินชื่อบริษัทเขา แต่ไม่เคยได้มาเยือนสักครั้ง นี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้ย่ำก้าวเข้ามา ภายในถูกตกแต่งสวยหรู พนักงานยิ้มแย้มดูเป็นมิตร ไม่แปลกใจเลยทำไมบริษัทเขาถึงเป็นที่รู้จักทั้งในและ

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-06

Bab terbaru

  • เจ้าสาวมาเฟีย   บทที่ 134

    "...." "ผมไม่เคยคิดจะทิ้งพี่เลยนะ พี่ก็รู้ว่าผมรักพี่มากขนาดไหน" "ก็นายไม่สนใจฉัน" "ถ้าเป็นเรื่องนี้ผมขอโทษ หายงอนผมนะ" "...." "เงียบแบบนี้คือ? ถ้าอย่างนั้นเย็นนี้ผมพาไปกินอาหารญี่ปุ่นเอาไหม" เจเลอร์มองดรีมผ่านกระจกตรงหน้า เธอทำหน้าลังเลเล็กน้อยเมื่อได้ยินเขาพูดถึงอาหารญี่ปุ่นเพราะมันเป็นของโป

  • เจ้าสาวมาเฟีย   บทที่ 133

    "เป็นยังไงบ้าง" "สวยมาก" "นายชอบไหม" "ชอบมาก ชุดนี้สวยเหมาะกับพี่" ดรีมยิ้มพลางเลื่อนมือขึ้นมาเกาท้ายทอยตัวเองด้วยความเขินอาย "เรามาถ่ายรูปคู่กันดีไหม" "พี่อยากถ่ายรูปคู่กับผมเหรอ?" "ใช่ เรายังไม่มีรูปคู่กันเลยนี่หน่า นะๆ พี่คะ รบกวนถ่ายรูปให้เราสองคนหน่อยได้ไหมคะ" "ได้ค่ะ" พนักงานสาวตอบรับด

  • เจ้าสาวมาเฟีย   บทที่ 132

    หลายวันต่อมา "อื้อ...ทำอะไรของพี่เนี่ย" ชายหนุ่มที่กำลังนอนหลับอยู่เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงงัวเงีย เมื่อโดนคนตัวเล็กเข้ามาปลุกโดยวิธีการจุ๊บแก้มซ้ำหลายๆ รอบ เธอมักเข้ามาปลุกเขาแบบนี้ทุกเช้า "ตื่นเร็วเช้าแล้ว" "ขอนอนต่ออีกห้านาทีนะ ผมเพลียมากเลย" คนฟังทำหน้านิ่ว ทุกครั้งที่เข้ามาปลุก เจเลอร์มักพูดแบ

  • เจ้าสาวมาเฟีย   บทที่ 131

    "ไปกอดต่อบนห้อง" เขาจับมือดรีมให้เดินตามไปยังลิฟต์ สามวันที่ผ่านมาบอกตามตรงว่าคิดถึงเธอมาก แม้จะคุยกันผ่านแชตเป็นประจำแต่มันก็ไม่ทำให้หายคิดถึงเท่าเห็นหน้า ประตูลิฟต์เปิดออกเมื่อถึงชั้นเป้าหมาย เจเลอร์จูงมือดรีมมายังห้องตัวเอง เมื่อเข้ามาข้างในเขาไม่รอช้าที่จะดึงคนตัวเล็กมากอดอีกครั้งด้วยความคิดถึง

  • เจ้าสาวมาเฟีย   บทที่ 130

    สามวันต่อมา "รู้สึกยังไงบ้างที่มีผู้ชายโพสต์รูปลงไอจี" ณิชาที่กำลังเดินคล้องแขนดรีมเลือกซื้อของบนห้างสรรพสินค้าเอ่ยถามด้วยรอยยิ้ม "เดี๋ยวเขาก็ลบออกไปเองแหละ" "การที่ผู้ชายทำแบบนี้ฉันว่ามันชัดเจนแล้วนะว่าเจเลอร์อะ เขาคิดเหมือนกันกับแก" "แต่ว่าเขาไม่เคยพูดว่ารู้สึกยังไงกับฉัน" เธอพูดตัดพ้อออกมา

  • เจ้าสาวมาเฟีย   บทที่ 129

    "อะ" ชายหนุ่มรุ่นน้องปรายสายตามองสร้อยประจำตระกูลที่ดรีมคืนให้เพียงนิด ก่อนจะดึงสายตากลับไปมองวิวตรงหน้าต่อพลางขยับปากพูดกับหญิงสาว "พี่เก็บไว้ใส่เถอะ" "แต่ว่านี่เป็นสร้อยประจำตระกูลของนายเลยนะ จะเอามาให้ฉันเก็บไว้ใส่เองได้ยังไง" "พี่เป็นเมียผมแล้วนะ ของๆ ผัว ก็เหมือนของๆ เมีย" "คะ...ใครเป็นเม

  • เจ้าสาวมาเฟีย   บทที่ 128

    เช้าวันต่อมา แสงแดดอ่อนๆ ยามเช้าสาดส่องเข้ามาในห้องนอนสี่เหลี่ยมหรูกระทบเข้ากับเจ้าของใบหน้าสวยหวานที่กำลังนอนหลับปุ๋ยบนเตียง เปลือกตาสีขาวค่อยๆ ปรือขึ้นมาอย่างยากลำบากเพราะมีแสงแดดกำลังแยงตา เธอดึงตัวเองขึ้นจากหมอนใบใหญ่พลางมองไปรอบห้องนอน ไม่ต้องบอกก็รู้ว่านี่คือคอนโดของเจเลอร์ แล้วเธอก็นอนที่นี่

  • เจ้าสาวมาเฟีย   บทที่ 127

    "เจเลอร์" เสียงนั้นทำให้เจเลอร์และดรีมพลันสายไปมอง พบว่าเจ้าของเสียงเมื่อครู่คือพิตต้า หล่อนเดินเข้ามาพร้อมกับรอยยิ้ม "เจอกันอีกแล้วนะ" "มีอะไร" "ทำไมต้องทำตัวห่างเหินกันด้วยล่ะ เมื่อก่อนเจเลอร์ไม่เป็นแบบนี้นี่หน่า" "เรื่องของเรามันจบไปแล้ว จะพูดถึงทำไมอีก" "เพราะพิตต้ายังรักเจเลอร์อยู่ เราจะไม่

  • เจ้าสาวมาเฟีย   บทที่ 126

    เธอปลีกตัวจากเจเลอร์มาเข้าห้องน้ำเพราะไม่ว่าจะเดินไปทางไหนเขาก็เอาแต่เดินตามราวกับกลัวว่าเธอจะหายไปไหน หลังจากทำธุระส่วนตัวเสร็จเธอก้าวออกมาล้างมือ ก่อนจะหยิบกระดาษทิชชูมาเช็ดมือแล้วทิ้งลงถังขยะ จังหวะกำลังเดินออกไปเป็นต้องชะงัก เมื่อพิตต้า อดีตแฟนเก่าของเจเลอร์ได้เดินเข้ามาในห้องน้ำพอดี เธอและพิตต

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status