Accueil / โรแมนติก / เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ / บทที่ 800 และแล้วเหยื่อก็ช่วยเหลือคนร้าย

Share

บทที่ 800 และแล้วเหยื่อก็ช่วยเหลือคนร้าย

Auteur: สาวน้อยสุดจี๊ด
ธัญญ่าเป็นคนอ่อนโยนโดยธรรมชาติ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเธอจะไม่สามารถโกรธได้

“โอ้ ไม่ คุณไม่ได้ทำสิ่งเลวร้ายที่สุดกับฉัน แต่คุณปฏิเสธที่จะให้เสรีภาพฉันในการลงจากรถที่เหม็นอับคันนี้ไม่ใช่เหรอ? ซึ่งมันถือว่าเป็นการกักขังโดยมิชอบด้วยกฎหมายไหม? ฮะ? แล้วเจ้าหนุ่ม ความจริงที่ว่าคุณข่มขู่ทิฟฟานี่ด้วยการใช้ฉันล่ะ?!”

เบคเค็ตเปิดประตูทันที “เอางี้ เราจะแสร้งทำเป็นว่ามันเป็นเรื่องตลกขบขัน ตกลงไหม? แค่โทรหาทิฟฟานี่แล้วบอกเธอว่าคุณโอเค สบายดี ครบ 32 ผมจะส่งคุณกลับทันที ตกลงไหม? แค่แสร้งทำเป็นว่านี่ผมเมาจนเลื้อน โอเค๊?

“เถอะนะธัญ.. ผมพยายามที่จะประสบความสำเร็จในเมืองหลวงมาเป็นเวลาสิบปี สิบปี! ผมแค่อารมณ์เสียไปหน่อย โอเคนะ? อย่าเอาผิดผมเลย ได้โปรด!” เขาลดเสียงลงเมื่ออ้างดังนั้น

“ถ้าผมลงเอยในคุก ผมจะต้องตายแน่ ๆ อนาคตของผมก็จบลงแล้ว! ได้โปรด พ่อแม่ผม… พ่อแม่ผมยังคงรอผมที่บ้านเกิด รอให้ผมนำชื่อเสียงและความภาคภูมิใจกลับบ้าน แต่ผมก็ยังล้มเหลวกับพวกเขา ผมเลยไม่ได้กลับบ้านมาหลายปีแล้ว…”

เมื่อครั้งหนึ่งเราเคยถูกกัดแล้ว ครั้งที่สองเราก็จะเขินอาย ธัญญ่ากลัวว่าจะโดนหลอกอีก เธอจึงถามต่อว่า “แต่ที่ผ่านมาคุณ
Continuez à lire ce livre gratuitement
Scanner le code pour télécharger l'application
Chapitre verrouillé

Related chapter

  • เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์   บทที่ 801 ความใกล้ชิด

    ธัญญ่าประหลาดใจเล็กน้อย “คุณไม่ได้อยู่บ้านหรอกเหรอ?”ทิฟฟานี่ตอบอย่างเหม่อลอยว่า “เปล่า ฉันอยู่ที่บ้านแจ็คสัน…”ธัญญ่าตกใจเล็กน้อย “คุณ… กลับไปอยู่กับเขาแล้วเหรอ?”ทิฟฟานี่ไม่สามารถอธิบายตัวเองได้ “โอ้ แก้ไขปัญหาของตัวเองก่อนเถอะ กลับบ้านเลยนะ โทรหาฉันเมื่อเธอถึงบ้านแล้วด้วย! ฉันจะพาเธอไปที่สถานีตำรวจเพื่อปิดคดีเอง”หลังจากที่วางสาย ทิฟฟานี่ก็สังเกตเห็นว่าตอนนี้ยังไม่เจ็ดโมงด้วยซ้ำและเธอก็ค่อนข้างง่วงนอน เธอกลับไปที่เตียงและนอนลงอีกครั้ง เธอต้องการจะนอนต่ออีกสักสิบนาทีโดยถือโทรศัพท์ไว้ในมือ พลางรอโทรศัพท์จากธัญญ่าเมื่อเธอกลับถึงบ้านทันใดนั้น แจ็คสันก็เอามือมาโอบเอวเธอ ในความสะลึมสะลือของเธอ เธอขอให้เขาอย่ามายุ่งกับเธอด้วยการไม่สนใจเขา จากนั้นแจ็คสันก็ขยับมือไปที่หน้าอกของเธอด้วยความเคยชิน เขายังบีบหน้าอกเธอถึงสองครั้งด้วยซ้ำ เธอหันกลับไปมองเขาด้วยความตกใจ เมื่อสังเกตเห็นว่าเขายังหลับอยู่ เธอจึงระงับความรู้สึกที่อยากจะตบเขา เธอไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากจะขยับมือของเขาออกไปวินาทีถัดมา เขาขยับร่างกายเพื่อมาพิงเธออย่างใกล้ชิดก่อนที่เขาจะโอบกอดเธอแน่น โดยปราศจากความรู้สึกอับอายเขายังใช

  • เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์   บทที่ 802 ความขี้ขลาดของเธอและรอยดูดของเขา

    เขาก้มศีรษะลงและดูดคอเธออย่างหลงใหล “ถ้าคุณไม่พูดความจริงกับผม ผมจะไม่ปล่อยคุณไป นอกจากนี้… ครั้งนี้ผมจะทำมันอย่างแน่นอน ผมจะนับถึงสิบ ถ้าคุณไม่เริ่มพูดก่อน ผมจะเริ่ม… หนึ่ง สอง สาม…”เมื่อเขานับถึงขวบ ทิฟฟานี่ก็ไม่สามารถรั้งตัวเองไว้ได้อีกต่อไป “ฉันจะพูด! ฉัน… ตอนนี้ฉันไม่มีความรู้สึกกับคุณแล้วจริง ๆ!” เธอโกหกโดยสิ้นเชิง เธอไม่สามารถเปิดเผยความคิดภายในที่น่าขยะแขยงและน่าสมเพชของเธอแก่เขาได้ รวมทั้งความนับถือตนเองที่ต่ำของเธอ ความสิ้นหวังของเธอ...เห็นได้ชัดว่าแจ็คสันไม่เชื่อเธอ เขาเอื้อมมือออกไปและเอาชนะการป้องกันครั้งสุดท้ายของเธอ ในเวลาเดียวกัน เขาก็ลดร่างกายของเขาลงเธอกรีดร้องและสูดลมหายใจเย็น ๆ เข้าเนื่องจากความเจ็บปวด ถึงกระนั้น… เธอยังคงปฏิเสธที่จะบอกความจริงกับเขา เธอตัดสินใจปล่อยให้มันเป็นไป...เขาใช้กำลังทั้งหมดที่มีกับเธอและสนุกกับทุกช่วงเวลาของมัน เขายังจูบเบา ๆ บนแก้มที่แดงก่ำของเธอด้วย “บอกความจริงมา… บอกผมเดี๋ยวนี้… ทำไม? ถ้าคุณไม่รักผมแล้ว ทำไมร่างกายของคุณถึงตอบสนองต่อสัมผัสของผมแบบนี้ล่ะ? คุณไม่โกหกผมไม่ได้หรอก…”เธออดทนและกัดฟันแต่ยังคงนิ่งเงียบ เขาเริ่มโกรธและ

  • เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์   บทที่ 803 เขาศรัทธาในตัวเธออย่างลึกซึ้ง

    เมื่อไปถึงที่สถานีตำรวจ พวกเขาก็ไม่สามารถหลีกเลี่ยงการถูกตำรวจดุได้ พวกเขาได้แจ้งความกับตำรวจเมื่อคืนก่อนและตำรวจก็ทำงานหนักตลอดทั้งคืน ทันใดนั้น พวกเขาก็อ้างว่ามันเป็นแค่ความเข้าใจผิด แน่นอนว่าพวกเขาจะถูกดุสำหรับเรื่องนั้นเมื่อพวกเขาปิดคดีและออกจากสถานีตำรวจ ในที่สุดธัญญ่าก็ตัดสินใจที่จะเปิดใจกับทิฟฟานี่ “พี่ทิฟฟานี่ หนูขอโทษ หนูโกหกคุณ อันที่จริง… เบคเค็ตต้องการใช้หนูเพื่อข่มขู่คุณ เขาไม่ได้เมาอะไรเลย แต่หลังจากที่เขารู้ว่าผลที่ตามมาจะเลวร้ายแค่ไหน เขาก็ขอร้องให้หนูปล่อยเขาไป นอกจากนี้ เขาไม่ได้ทำอะไรหนูเลย หนูก็เลยใจอ่อน… หนูแค่รู้สึกว่าเขาคล้ายกับหนู เราเป็นเพียงส่วนหนึ่งของคนที่ทำงานหนักอย่างขยันขันแข็งในเมืองนี้ เรามองไปข้างหน้าเพื่ออนาคตของเรา แต่ในความเป็นจริงเรากลับต้องทุกข์ทรมานอย่างมาก ชีวิตเราไม่ได้ง่าย ถ้าหนูไม่ยกโทษให้เขา ทั้งชีวิตของเขาจะถูกทำลายโดยการถูกขังอยู่ในคุก หนูขอโทษนะพี่ทิฟฟานี่”ทิฟฟานี่ไม่แปลกใจเลย “เธอคิดว่าพี่โง่เหรอ? พี่ดูออกนานแล้ว แต่พี่มีเรื่องจะขอจากเธอแค่เรื่องเดียว อย่าติดต่อเขาอีกเลย เขาไม่ใช่คนดี นอกจากนี้ หากเธอต้องการมีความสัมพันธ์ที่จริงจัง

  • เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์   บทที่ 804 เด็กทารกที่กระปรี้กระเป่า

    ทิฟฟานี่รู้สึกเขินอายและอึดอัด “แต่แล้ว… เขาก็ยังคงฉวยโอกาสจากฉัน…”แอเรียนไม่เข้าใจความหมายของเธอ “ฉวยโอกาสจากเธอเหรอ? ปัจจุบันเขากำลังประสบความสูญเสียครั้งใหญ่ เขาจะฉวยโอกาสจากเธอได้ยังไง?”ทิฟฟานี่ถอดผ้าพันคอจากคอของเธอ ในไม่ช้า แอเรียนก็เข้าใจเมื่อเธอเห็นรอยดูดกระจัดกระจายไปทั่ว “ทำไม… เธอถึงไม่อยากกลับไปคบเขา? เธอเข้าไปพัวพันกับเขาได้ยังไง? ถ้าเธอสร้างปัญหาบางอย่างขึ้นมาล่ะ? ฉันจะไม่ดูถูกเรื่องแบบนี้ ฉันแค่กลัวว่าเธอจะเล่นกับไฟ”“ไม่ต้องห่วง มันเป็นแค่อุบัติเหตุ ฉันไม่ได้วางแผนที่จะเข้าไปพัวพันกับเขา แค่ครั้งเดียว อย่าพูดพล่ามอีกต่อไปเลย ให้ฉันดูหน่อยสิว่าวันนี้ลูกชายของเธอเป็นอย่างไรบ้างและว่าเขามีความสุขหรือไม่” ขณะที่เธอพูดอย่างนั้น เธอก็เอียงศีรษะและเอนหูแนบกับท้องของแอเรียน วันนี้ทารกเงียบอย่างน่าประหลาดเธองงเล็กน้อย “ปกติเขาค่อนข้างกระปรี้กระเป่า ทำไมวันนี้เขาเงียบจัง”แอเรียนสัมผัสท้องที่ปูดของเธอ ในไม่ช้าทารกก็เริ่มดิ้น ทิฟฟานี่ตระหนักได้แล้ว “ดูเหมือนว่าเขาจะรู้ว่าใครแตะตัวเขานะ เขาต้องรู้ว่าฉันไม่ใช่แม่ของเขาและกลัวคนแปลกหน้า หลังจากที่เขาเกิดมา ฉันจะทำให้เขาติดฉ

  • เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์   บทที่ 805 ให้อาหารหมูในคอกหมู

    เมื่อสังเกตเห็นว่าทั้งแมรี่และมาร์คกำลังจ้องมองมาที่เธอ แอเรียนจึงเงยหน้ามองพวกเขา เธอสับสนเล็กน้อย “พวกคุณจ้องฉันทำไม?”มาร์คหัวเราะคิกคัก "ไม่มีอะไร ฉันเพิ่งสังเกตเห็นว่าตอนนี้ผิวของเธอดูสดใสขึ้นและร่างกายของเธอก็แข็งแรงขึ้น ฉันมีความสุขกับสิ่งนั้น กินให้อร่อยต่อเลย กินเยอะ ๆ เลย”มาร์คยิ้มแล้วเงียบ มันทำให้แอเรียนสูญเสียความอยากอาหารของเธอ เธอรู้สึกเหมือนกำลังถูกคุ้มกันและถูกบังคับให้เพิ่มน้ำหนักเหมือนหมูในคอกหมู แมรี่ยังอ้างว่าร่างกายของเธอมีสุขภาพที่ดีขึ้นและอวบอิ่มขึ้นมากในขณะนี้ เธอขมวดคิ้วและผลักกล่องอาหารกลางวันออกไป “ฉันไม่อยากกินแล้ว ฉันชั่งน้ำหนักเมื่อวานนี้และหนักกว่าเมื่อเดือนที่แล้วตั้ง 9 กิโลกรัม ถ้าตอนนี้ฉันควบคุมตัวเองไม่ได้ ฉันอาจเป็นโรคความดันโลหิตสูงได้นะ”มาร์คขมวดคิ้ว “เธอจะผอมลงเองหลังจากที่คลอดลูกนะ หมอไม่ได้กล่าวถึงเรื่องนี้เลย ความดันโลหิตเธอจะไม่สูงหรอก กินเยอะ ๆ ไปเลย ตอนนี้เธอชินกับอาหารของแจ็คสันจนเธอไม่อยากอาหารของคนอื่นแล้วเหรอ? ถ้าเขาว่างฉันจะขอให้เขาทำอาหารให้เธออีก”ตอนนี้แอเรียนรู้สึกรำคาญแล้ว เธอปฏิเสธที่จะกินข้าวต่อ “ฉันไม่ต้องการ เขาเป็นคนที่

  • เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์   บทที่ 806 คำขอโทษจากแจ็คสัน & บทที่ 807 ความลีลา การพูดคุยและเสียงเพลง

    'ถ้าคุณไม่ไป คุณจะต้องเผชิญกับผลที่ตามมาด้วยตัวเอง ผมจะไม่มาหาคุณอีกแน่นอน' แจ็คสันส่งข้อความมาเพิ่ม อาจเพราะกลัวว่าเธอจะปฏิเสธเธอพูดไม่ออกอีกครั้งแล้วนึกถึงเหตุการณ์ที่เลวร้ายในตอนเช้า เขาได้ขอโทษแล้ว เธอไม่มีเหตุผลที่จะต้องขุ่นเคืองเขา อย่างไรก็ตาม การไปบ้านของเขามี… ความหมายที่ลึกซึ้งอย่างชัดเจน เธอควรจะไปดีไหม? เธอขัดแย้งกับตัวเองในใจเนื่องจากเธอไม่ต้องการที่จะรักษาความสัมพันธ์ที่เป็นความลับระหว่างพวกเขาอย่างไรก็ตาม เธอกลัวว่าเขาจะไม่ติดต่อเธออีก เธอจึงถามใจตัวเอง เธอไม่ต้องการที่จะตัดความสัมพันธ์หรือการติดต่อกับเขา แล้วเธอก็ไม่ได้ต้องการที่จะให้เขาทำเช่นนั้นเช่นกันหลังจากที่คิดทบทวนแล้วเธอก็ยอมรับไปว่า: ‘ฉันจะไป ถ้าคุณสัญญาว่าคุณจะไม่ทำอะไรฉัน’ แจ็คสันไม่ได้ตอบ เขากลับขับรถมาหาเธอและบีบแตรแทน เธอรู้ว่าเขาหมายความว่าอะไร ขึ้นรถมา เขาจะขับให้เธอเองเธอขึ้นรถเขาไป “ฉันยังไม่ได้กินอะไรเลย ฉันเดาว่าคุณก็เหมือนกันใช่ไหม? ไปหาอะไรกินกันเถอะ”“อเลฮานโดรชวนคุณไปดินเนอร์ ถูกไหม? ดูเหมือนว่าผมจะสำคัญต่อคุณมากกว่าเขา ไม่อย่างนั้นคุณคงไม่ขอให้เขากลับไป” เขาพึมพำทิฟฟานี่หัวเราะแห้ง

  • เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์   บทที่ 808 ฉันปวดฉี่

    เมื่อถึงจุด ๆ หนึ่งพวกเขาผล็อยหลับ ทิฟฟานี่ตระหนักว่าหูฟังและโทรศัพท์ของเธอวางอยู่บนโต๊ะข้างเตียงอย่างเรียบร้อยเมื่อเธอตื่นขึ้นมาในวันรุ่งขึ้น แจ็คสันน่าจะเก็บมันให้เธอ เมื่อเธอหลับไป จู่ ๆ เธอก็นึกถึงเมื่อตอนที่เธอตื่นมาเพราะหูฟังพันคอทุกครั้งที่เธอนอนคนเดียว...แจ็คสันตื่นแล้ว บนเตียงไม่มีวี่แววของเขาอยู่ แต่จุดของเขายังคงอุ่นอยู่ เธอได้ยินเสียงเคลื่อนไหวเบา ๆ จากข้างในห้องน้ำ เขากำลังอาบน้ำเมื่อคืนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เธอทั้งรู้สึกโล่งอกและบางส่วนของหัวใจของเธอก็ละลายและถูกเติมเต็มด้วยความรู้สึกอบอุ่นอย่างสบายตัวเขายังคงอยู่ในห้องน้ำหลังจากที่เธอรอเป็นเวลาสิบนาที กระเพาะปัสสาวะของเธอเต็ม เธอจึงวิ่งไปที่ประตูห้องน้ำและเคาะ “เร็ว ๆ หน่อย ฉันปวดฉี่…”เขาเปิดประตูออกพร้อมกับยาสีฟันเต็มปาก “ก็เข้ามาฉี่สิ ทำอย่างกับว่าผมไม่เคยเห็นอย่างนั้นแหละ”มุมริมฝีปากของเธอกระตุก “มีมารยาทหน่อยได้ไหม? ออกไปเดี๋ยวนี้!"เธอบังคับให้เขาออกไปก่อนที่จะทำธุระและเดินออกมาจากห้องน้ำอย่างช้า ๆ “เดินช้ากว่านี้ก็ได้นะ ยาสีฟันผมจะแห้งหมดอยู่แล้ว ช่วยมีเหตุผลกว่านี้ได้ไหม?” เขาถามอย่างขุ่นเคืองเธอจ้องเขาเข

  • เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์   บทที่ 809 การร่วมมือกันของแจ็คสันและธัญญ่า

    เมื่อรู้สึกตัวได้ว่ากำลังสูญเสียการควบคุมของอารมณ์ ทิฟฟานี่จึงบังคับให้ตัวเองเย็นลง เธอไม่ได้วางแผนที่จะกลับไปคบกับเขา ดังนั้นเธอจึงไม่ควรไปกังวลเรื่องส่วนตัวของเขา “ฉันไม่มีสิทธิ์ที่จะทำอย่างนั้นหรอก มันเป็นเรื่องส่วนตัวของคุณ ฉันจะไม่มาที่นี่บ่อยขนาดนั้นด้วย เราสามารถเป็นเพื่อนกันได้ แต่คุณจะต้องชินกับการนอนหลับให้สบายโดยที่ไม่มีฉัน ฉันจะมานอนเป็นเพื่อนคุณในช่วงแรก ๆ เพราะมันเป็นช่วงปรับเปลี่ยนและมันจะยาก ฉันสามารถทำได้เท่านี้เพื่อชดเชยในสิ่งที่คุณเคยทำให้ฉันในอดีต… แค่นั้นแหละ เราต้องไปกันแล้ว”เขาบังคับให้ตัวเองเก็บอารมณ์ที่เกือบจะพังทลายเมื่อเขาได้ยินประโยคสุดท้ายของเธอ เธอยังคงจะมาอยู่เป็นเพื่อนเขา เขาได้ละทิ้งอัตตาของเขาไปหมดแล้ว ตราบใดที่เธอยอมที่จะมาพบเขา เขาก็จะไม่ปล่อยมือ เขาศรัทธาอย่างสูงสุดในทักษะการล่อผู้หญิงของเขาเขาเก็บอารมณ์ของเขาไว้ “ก็ได้… ผมจะไปส่งคุณที่บ้าน”ทิฟฟานี่บอกลาแจ็คสันเมื่อพวกเขาไปถึงข้างล่างของคอนโดเธอ ที่ทำงานเธออยู่ฝั่งตรงข้ามนี่เอง เพราะฉะนั้น หลังจากที่เธอเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จแล้วเธอจะรีบดิ่งไปที่นั่นทันทีธัญญ่าจ้องเธออย่างสงสัยขณะที่เธอเดินผ่

Latest chapter

  • เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์   บทที่ 1270 การปรากฏตัวของเจนิซ

    แน่นอนว่าแอเรียนจะไม่กล้าอุ้มเพลโตอีกเนื่องจากเธอกลัวว่าลูกชายของเธอจะอิจฉาเมื่อแอเรียนบอกให้ทิฟฟานี่ตั้งชื่อเล่นให้เพลโต ทิฟฟานี่ก็ส่ายหัว “ผู้ชายจำเป็นต้องมีชื่อเล่นด้วยเหรอ? ถ้าสมอร์โตไปเป็นหนุ่มหล่อ มันจะไม่ตลกเหรอถ้าเราจะเรียกเขาว่าสมอร์? พวกสาว ๆ ที่ชอบเขาจะต้องหัวเราะจนน้ำตาไหลแน่นอน ชื่อเล่นจะน่ารักแค่ตอนที่ยังเด็กเท่านั้นแหละ”แอเรียนเบะปาก “เธอแค่ขี้เกียจที่จะคิดชื่อ ถูกไหม? เธอเลยอ้างเหตุผลทั้งหมดนี้ ชื่อเล่นเขาก็มีไว้เรียกเฉพาะตอนที่ยังเด็กเท่านั้นแหละ ใครเขาจะเรียกชื่อเล่นกันตอนโตล่ะ?”เมื่อพวกเธอกำลังคุยกันอยู่ อยู่ ๆ แจ็คสันก็โทรมา “คุณขับรถไปหาแอเรียนกับเพลโตคนเดียวเลยเหรอ? คุณไม่รู้จักฝีมือการขับรถตัวเองเลยเหรอ? ถ้าเกิดอะไรขึ้นจะทำยังไง? คุณน่าจะขอให้คนขับรถของแม่ไปส่งคุณแทน”ทิฟฟานี่หงุดหงิดมาก “นี่คุณคงอยากให้อะไรเกิดขึ้นกับฉันมากสินะ? ฉันมาถึงแล้ว แค่นั้นยังไม่ดีพออีกเหรอ? ฉันแค่ถอยรถไม่เก่งแค่นั้นเอง ถ้าฉันขับเดินหน้าอย่างเดียวจะมีอะไรร้ายแรงเกิดขึ้นได้บ้าง? คุณทำงานของคุณต่อไปเถอะค่ะ”ทิฟฟานี่อาจจะหงุดหงิด แต่จริง ๆ แล้วเธอก็แอบดีใจ อารมณ์ของเธอชัดเจนมากแม้ก

  • เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์   บทที่ 1269 สมอร์เป็นเด็กใจร้อน

    เมื่อเมลานีทานอาหารเสร็จและพวกเขาออกจากบ้าน อเลฮานโดรก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกทันทีที่พวกเขาขึ้นรถเมลานีเห็นดังนั้นจึงถามเขาว่า “โล่งอกใช่ไหมล่ะ? ฉันบอกแล้วว่าไม่ต้องมา แต่คุณไม่ฟังฉันเอง ฉันเองยังเบื่อพ่อแม่ตัวเองเลย”อเลฮานโดรเงียบโดยไม่ตอบอะไร เขาตื่นเช้ามากและยังคงง่วงนอนอยู่ เขาจึงหลับตาลงและพักสายตาเมลานีเริ่มไม่สบายใจ อเลฮานโดรรู้เรื่องที่เธอแอบติดต่อกับทิฟฟานี่หรือเปล่า? เขาน่าจะ… ไม่รู้เรื่องหรอก ถูกไหม? ไม่อย่างนั้นเขาน่าจะโวยวายไปแล้วแทนที่จะนิ่งสงบแบบนี้ เธอเลยคิดว่าเธอน่าจะบอกเขาก่อนที่เขาจะรู้ด้วยตนเองหลังจากที่ลังเลอยู่ชั่วครู่เธอก็พูดว่า “ฉันติดต่อกับทิฟฟานี่อยู่”ร่างกายของอเลฮานโดรแข็งทื่อโดยไม่รู้ตัว “แล้ว?”เธอคิดถูกแล้วจริง ๆ อเลฮานโดรจะมีปฏิกิริยาก็ต่อเมื่อมันเป็นเรื่องของทิฟฟานี่ แต่นอกจากนั้นเขาจะเมินทุกคำพูดของเธอ เมลานีแอบไม่พอใจ แต่ไม่แสดงให้เขาเห็น “คุณไม่โกรธเหรอ?”อเลฮานโดรลืมตาและมองหน้าเธอ “ทำไมผมจะต้องโกรธด้วย? ยังไงคุณก็ไม่ทำอะไรเธออยู่แล้ว”เมลานีพูดไม่ออก เขามั่นใจขนาดนั้นเลยเหรอว่าเธอจะไม่ทำอะไรทิฟฟานี่? เธอคิดมาเสมอว่าเธอไม่รู้จักอเลฮานโด

  • เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์   บทที่ 1268 อเลฮานโดรผู้ได้รับรางวัลออสการ์สำหรับนักแสดงดีเด่น

    อเลฮานโดรรู้ตัวดีว่ามันเป็นเพียงความคิดตามสัญชาตญาณผู้ชายของเขาและไม่มีสิ่งอื่นใดหลังจากนั้นไม่นานหนังตาของเมลานีก็เริ่มหนัก อาจจะเป็นเพราะความเงียบสนิทที่เปรียบดั่งเพลงกล่อมนอนอย่างดี บวกกับครรภ์ของเธอที่ทำให้เธอง่วงเหนื่อยง่ายขึ้น ตอนแรกเธอคิดว่าเธอจะไม่สามารถนอนหลับได้เพราะอเลฮานโดรด้วยซ้ำ…ขณะที่เธอกำลังหาพลิกตัวหาท่านอนที่สบายด้วยความงัวเงีย อยู่ ๆ อเลฮานโดรก็พูดขึ้นมาว่า “หยุดขยับไปขยับมาสักที”เมลานีที่กำลังจะผล็อยหลับตื่นทันทีที่ได้ยินเสียงของเขาที่ดังขึ้นอย่างกะทันหัน เธอเริ่มรู้สึกรำคาญและเหวี่ยงใส่เขา “นี่มันบ้านของฉันและเตียงของฉัน ทำไมฉันจะขยับตัวไม่ได้? นี่คุณอย่าหาเรื่องโดยไม่มีเหตุผลได้ไหม?”เธอไม่ทันรู้ตัวว่าเธอเผลอไปโดนขาของเขาขณะที่เธอพลิกตัวไปมา ทันใดนั้นอเลฮานโดรก็ขึ้นคร่อมเธอโดยที่แขนแต่ละข้างของเขาอยู่ข้างตัวเธอเมลานีตกใจและหันหน้าหนีทันที “คุณจะทำอะไร? ลงไปเลยนะ!”กำปั้นของเธอเล็กมาก มันไม่เพียงแต่ไม่สามารถทำให้อเลฮานโดรเจ็บได้ แต่การกระทำของเธอยังทำให้เขามีอารมณ์มากขึ้นอีกด้วย “ผมบอกให้คุณเลิกขยับไง คุณจะไม่ฟังผมใช่ไหม?”เมลานีไม่กล้าที่จะขยับตัวอีกและ

  • เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์   บทที่ 1267 คนสองคนที่ไม่ได้รู้สึกอะไรกันสามารถอยู่ด้วยกันได้เหรอ

    ในความเป็นจริงแล้วอเลฮานโดรกลับรู้สึกสบายใจโดยไม่รู้เหตุผลเมื่อเข้ามาในห้องของเธอ “คุณสบายดีไหม?”เมลานีตะลึงเล็กน้อย “ฉันบอกคุณแล้วว่าคุณไม่ต้องแสดงหรอก ที่นี่ไม่มีใครสักหน่อย แล้วคุณจะแกล้งทำทำไม? ฉันไม่ฟ้องคุณปู่หรอก เพราะฉะนั้นพรุ่งนี้คุณกลับไปเลยก็ได้ ฉันอยู่ที่นี่แล้วสบายดี”อเลฮานโดรไม่สนใจสิ่งที่เมลานนีพูดและเรียกหาเจตต์ผู้ซึ่งนำทุกอย่างที่อเลฮานโดรได้ซื้อให้เธอเข้ามาให้ โต๊ะเครื่องแป้งของเธอเต็มไปด้วยข้าวของมากมายในไม่ช้าหัวใจของเมลานีเริ่มละลายแต่เธอบังคับให้ตัวเองสงบนิ่งต่อไปเมื่อเธอพูดว่า “ขอบคุณสำหรับน้ำใจของคุณนะคะ แต่ฉันขอไม่รับของพวกนี้ดีกว่า เพราะฉันรู้ว่าคุณไม่ได้ให้มันด้วยความเต็มใจ”เจตต์ไม่ต้องการรู้เห็นเกี่ยวกับการทะเลาะของพวกเขา เขาจึงออกไปจากห้องเมื่อวางของเสร็จแล้วอเลฮานโดรพูดนิ่ง ๆ ว่า “ถ้าคุณไม่อยากได้นก็ทิ้งไปสิ เครื่องสำอางพวกนี้ไม่ได้แพงขนาดนั้น พวกเครื่องประดับก็ราคาแค่สองสามแสนดอลลาร์ เพราะฉะนั้นคุณจะทำอะไรกับพวกมันก็แล้วแต่คุณเลย ในเมื่อคุณไม่อยากเห็นหน้าผม ผมกลับวันพรุ่งนี้ก็ได้ นอนเถอะ ผมจะไปอาบน้ำก่อน”เมื่อเมลานีเห็นเขาเดินเข้าไปในห้องน้ำเธอ

  • เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์   บทที่ 1266 เล่นใหญ่

    ทิฟฟานี่ตระหนักว่ามีบางอย่างผิดปกติก่อนที่เธอจะพูดจบ เธอเงยหน้าขึ้นและเห็นว่าสีหน้าของแจ็คสันเยือกเย็น แววตาของเขาเปล่งประกายด้วยความตื่นตระหนก เธอไม่เข้าใจว่าเขาเป็นอะไรไป “เป็นอะไรเหรอ? ทำไมมองฉันแบบนั้นล่ะ?”มันเหมือนกับว่าเขาเปลี่ยนเป็นคนละคนไปเลย แม้แต่น้ำเสียงของเขาก็เยือกเย็น “เขาแต่งงานเพื่อความสะดวกแบบนั้น คุณยังจะเชื่อจริง ๆ เหรอว่าเขาจะมีความรู้สึกให้เมลานี ลาร์คจริง ๆ ? คุณคิดไปเองทั้งหมด ผมบอกคุณแล้วว่าห้ามไปเจอเขา ไม่ว่ามันจะเป็นเพียงเรื่องบังเอิญหรือตั้งใจยิ่งห้ามแล้วใหญ่ คราวหน้าก็หลีกเลี่ยงเขาซะนะ!”ท่าทีที่เปลี่ยนไปกะทันหันของเขาทำให้ทิฟฟานี่ตกใจกลัว เธอกลืนน้ำลายและไม่รู้ว่าจะต้องพูดอะไรแจ็คสันรีบอาบน้ำให้เสร็จและออกไปโดยปล่อยเธอไว้คนเดียวในห้องน้ำ เธอรู้สึกว่างเปล่าทันที ทุกอย่างกำลังไปได้ดีจนกระทั่งเธอพูดถึงอเลฮานโดรและทุกอย่างกลายมาเป็นแบบนี้… แจ็คสันหนีไปที่ห้องทำงานของเขาหลังจากที่ออกมาจากห้องน้ำเพื่อแอบดูดบุหรี่อย่างต่อเนื่องโดยที่ทิฟฟานี่ไม่รู้ นิ้วที่เขาถือบุหรี่สั่นไม่หยุด เขากลัวเกินกว่าที่จะคิดถึงปฏิกิริยาของทิฟฟานี่เมื่อเธอต้องรู้ว่าจริง ๆ แล้วอเลฮ

  • เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์   บทที่ 1265 ใจเย็น ๆ เจ้าซื่อบื้อ

    ขณะที่เขากำลังหาสวิตช์เปิดไฟบนกำแพงเพื่อที่จะเปิดไฟทิฟฟานี่ก็หยุดเขาเอาไว้ “ไม่! ฉันชอบแบบปิดไฟมากกว่า ฉันอายนิดหน่อยน่ะ”เขารู้ดีว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่ เธอกลัวว่ารอยแตกของเธอจะทำให้เขาหมดอารมณ์ เขายิ้มและจุ๊บหน้าผากเธอ “ไม่เอาน่า ปกติคุณไม่ขี้อายนี่ ผมไม่ยักรู้ว่าคุณจะอายเป็นด้วยซ้ำ ผมไม่มีวันที่จะหมดอารมณ์กับคุณหรอก คุณได้รอยแตกเหล่านั้นมาเพราะคุณอุ้มท้องลูกของผม พวกมันเป็นรางวัลแห่งเกียรติยศของคุณนะ”ทิฟฟานี่เชื่อคำพูดของเขา เขามีลิ้นที่กะล่อนที่ช่วยให้เขาสามารถถ่ายทอดคำพูดเหล่านั้นอย่างราบรื่นได้จริง ๆแจ็คสันเปิดไฟเมื่อเธอกำลังเหม่อลอยในห้วงความคิดทิฟฟานี่รีบหยิบผ้าห่มมาคลุมตัวเองทันทีที่ไฟสว่างขึ้น “โธ่ อะไรเนี่ย! ฉันไม่อยากเปิดไฟ ขอเวลาฉันปรับตัวหน่อยสิคะ!”เขายิ้มอย่างมีเลศนัยขณะที่เมินคำบ่นของเธอและคว้าแขนเธอเพื่อหยุดเธอจากการดิ้นหนี…เธอลืมหายใจเมื่อเขาจับคางของเธอ สายตาเธอเริ่มพร่ามัวหมอนใบหนึ่งนอนอยู่บนพื้นหน้าเตียงราวกับว่ามันรับความป่าเถื่อนของพวกเขาไม่ได้...หลังจากที่เสร็จภารกิจแล้ว ทิฟฟานี่ก็ขดตัวในอ้อมแขนของแจ็คสันและวาดวงกลมบนแขนของเขาแจ็คสันจับมือของเธ

  • เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์   บทที่ 1264 เหล่าแม่ ๆ และภรรยา

    ”หยุดทำไมล่ะคะ?” แอเรียนถาม “เล่นต่อสิ”“เธอก็มาผลักสิ ไม่อย่างนั้นก็มานั่งกับสมอร์” มาร์คชักชวนแอเรียนเคยตกชิงช้าเมื่อตอนที่เธอยังเด็ก เธอจึงหวาดกลัว “ไม่ ๆ ไม่ คุณเล่นกับเขาเลย เดี๋ยวฉันผลักให้ ขาคุณก็ออกจะยาว คุณน่าจะแกว่งตัวเองได้สบาย ไม่เห็นจะต้องพึ่งฉันเลย แล้วคุณจะขอให้ฉันผลักทำไม?”เขาเลิกคิ้วหนึ่งข้างและตอบว่า “เพื่อที่เธอจะได้มีส่วมร่วมด้วยแทนที่จะยืนเหม่อลอยอยู่ยังไงล่ะ…”มีบางอย่างผิดปกติในคำพูดของเขา…แอเรียนยอมแพ้และเดินไปข้างหลังพวกเขา เธอวางมือบนหลังเขาและออกแรงผลักแอริสโตเติลจะส่งเสียงร้องด้วยความดีใจเป็นครั้งคราว ดูเหมือนว่าแอริสโตเติลไม่ได้มีความสุขได้เฉพาะเวลาที่เล่นกับเจนิซ เพียงแต่ว่าเวลาที่แอเรียนเล่นกับเขาเธอมักจะเล่นแบบนิ่ม ๆ และเงียบ ๆ เพราะเขาคือลูกคนแรกของเธอและมันเป็นครั้งแรกที่เธอต้องเล่นกับเด็กทารก เพราะฉะนั้นยังมีอีกหลายอย่างที่เธอยังต้องเรียนรู้อีก...ในขณะเดียวกันที่ไวท์ วอเตอร์ เบย์ วิลล่าหลังจากที่ทานข้าวกันเสร็จแจ็คสันก็กำลังล้างจานในห้องครัวตามปกติ ทิฟฟานี่สามารถจ้องเขาในชุดผ้ากันเปื้อนได้ทั้งวัน เธอไม่ได้ทำอะไรเลยนอกจากยืนพิงกำแพงในห้

  • เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์   บทที่ 1263 เขานึกว่าเธอคิดว่า

    หลังจากนั้นไม่นาน อเลฮานโดรและเจตต์ก็เดินออกมาจากห้างสรรพสินค้าและขึ้นรถไปอเลฮานโดรจ้องกองสินค้าสำหรับผู้หญิงข้าง ๆ เขา ระหว่างคิ้วของเขาแอบมีร่องรอยของความไม่พอใจเจตต์มองเขาผ่านกระจกมองหลัง “ท่านครับ อย่าปล่อยให้เรื่องอื่นเบี่ยงเบนความตั้งใจของท่านเลยครับ ท่านตัดสินใจที่จะไปเยี่ยมนายหญิงที่อายาเช่แล้ว” เขาเตือนเบา ๆ “ดอน สมิธจะไม่มีวันมอบสมบัติของตระกูลสมิธให้ท่านถ้าท่านลงมือในตอนนี้”อเลฮานโดรมองออกไปนอกหน้าต่างและตอบอย่างใจเย็นว่า “รู้แล้ว”เขาคงจะไม่ได้ออกมาซื้อของในวันนี้หากดอน สมิธไม่ได้กดดันเขา เขายังต้องเหนื่อยซื้อของมากมายให้เมลานีอีกด้วย เขาไม่ได้คาดคิดว่าจะเจอแอเรียนและทิฟฟานี่ที่นี่เหมือนกัน ดูจากสีหน้าของแอเรียนแล้ว มาร์คคงจะบอกเธอทุกอย่างแล้วเขาได้ต้นไม้นั้นมาจากคนอื่นอีกที มันเป็นสายพันธุ์ที่หายากจากนาฟาเอธ เขาต้องลำบากอย่างมากเพื่อที่จะนำมันกลับเข้ามาในประเทศ และไม่มีใครรู้เลยว่ามันจะออกดอกเมื่อไหร่ ถ้ามันได้รับการดูแลอย่างพิถีพิถัน มันคงจะออกดอกในไม่ช้า ตอนแรกเขาตั้งใจว่าเขาจะเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงของเขากับทิฟฟานี่เมื่อต้นไม้นั้นออกดอก แต่น่าเสียดายที่การเปลี่ย

  • เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์   บทที่ 1262 หุบปากซะไอ้สารเลว

    หลังจากที่คุยกันนานพอสมควร ในที่สุดทิฟฟานี่ก็จำได้ว่าเธอมาที่นี่เพื่อซื้อเครื่องสำอางกับแอเรียน เธอหันไปหาแอเรียนและพบกับสีหน้าที่แปลกไปบนใบหน้าของแอเรียน “แอริ เป็นอะไรเหรอ?” เธอถามด้วยความสงสัย “ทำไมดึงหน้าแบบนั้นล่ะ? เธอโอเครึเปล่า?”แอเรียนหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนที่จะตอบว่า “ไม่ ฉันรู้สึกเหนื่อย ๆ นิดหน่อย ฉันไม่อยากช้อปปิ้งแล้ว ไปกันเถอะ”ทิฟฟานี่เอื้อมมือไปจับหน้าผากของแอเรียน “เพราะโรคเลือดจางของเธอรึเปล่า? เธอดูซูบ ๆ นะ ไว้ฉันจะบอกให้มาร์คขุนเธอให้อ้วน แต่ไหน ๆ เราก็มาถึงที่นี่แล้ว ทำไมไม่ซื้อของของเธอเลยล่ะ? เหลือแค่ต้องจ่ายเงินเอง ไม่นานขนาดนั้นหรอก ไปนั่งก่อนไหม? เดี๋ยวฉันจ่ายให้”อเลฮานโดรหันมามองแอเรียน แววตาของเขาแฝงไปด้วยการยั่ยยุ ทั้งคู่ต่างตระหนักถึงสถานการณ์ในตอนนี้ดีแอเรียนกลบเกลื่อนความโกรธของเธอและหาม้านั่ง เธอหวังเพียงว่าทิฟฟานี่จะเร่งรีบซื้อเครื่องสำอางเพื่อที่พวกเธอจะได้รีบออกไปจากที่นี่ ทุก ๆ วินาทีที่อยู่กับอเลฮานโดรถือเป็นความเสี่ยง“ทิฟฟานี่ ต้นไม้ที่ผมให้คุณออกดอกหรือยังครับ?” อเลฮานโดรจงใจถามถึงต้นไม้ในกระถาง ทิฟฟานี่ยื่นบัตรเครดิตของเธอให้พนักงานคิดเง

Découvrez et lisez de bons romans gratuitement
Accédez gratuitement à un grand nombre de bons romans sur GoodNovel. Téléchargez les livres que vous aimez et lisez où et quand vous voulez.
Lisez des livres gratuitement sur l'APP
Scanner le code pour lire sur l'application
DMCA.com Protection Status