“ลูกชายคนโตของตระกูลชิกาโอะ ถวายบังคมต่อองค์องค์จักรพรรดิ”เสียงของผู้เฒ่าดังขึ้น“ไม่จำเป็นต้องมากพิธี”ทันทีที่ฉู่เฉินได้ยินเสียง ก็รู้ทันทีว่านี่ไม่ใช่องค์จักรพรรดิตัวจริงไม่เพียงแต่ฉู่เฉินเท่านั้น แต่ยังเป็นผู้นำตระกูลเทะอิจิโรและพี่น้องโฮชิเอง ก็รู้ดีว่าองค์จักรพรรดิที่อยู่ตรงหน้านั้น เป็นตัวปลอมไม่ใช่แค่รูปลักษณ์หรือเสียงเท่านั้น ที่ธรรมดามากเหมือนกับไม้ใกล้ฝั่งองค์จักรพรรดิจะเป็นเขาได้อย่างไร!สองวันก่อนยังต่อสู้กันอยู่เลยฉู่เฉินมองดูชายชราตรงหน้าอย่างเย็นชาไม่คาดคิดการกระทำนี้ ถือว่าไม่เคารพในสายตาของผู้อื่น“บังอาจ! ต่อหน้าองค์จักรพรรดิ ทำไมยังไม่คุกเข่าอีก?”ชายวัยกลางคนที่อยู่ด้านหลังองค์จักรพรรดิพูดด้วยความโกรธผู้ชายคนนี้อยากจะพูดอะไรอีกแต่ทันทีที่ฉู่เฉินเหลือบมองด้วยหางตา ชายคนนั้นก็เงียบลงชายคนนี้ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากคาชิ เดนกะ หัวหน้าแก๊งจูริการชำเลืองมองของฉู่เฉิน ทำให้คาชิขนหัวลุก ราวกับกำลังเผชิญหน้ากับสัตว์ร้าย ขนลุกเกินกว่าจะพูดต่อไปเมื่อตระหนักได้ คาชิก็รู้สึกถึงความอัปยศอดสูจู่ ๆ รู้สึกหวาดกลัวชายหนุ่มแปลกหน้า และยังมีองค์จักรพรรดิอยู่ด
การฆ่าต่อหน้าองค์จักรพรรดิ ยังเป็นคงเป็นวิธีการนองเลือดคาชิ เดนกะก็ตกตะลึง แม้ว่าตัวเองจะถูกเลือดกระเซ็นไปเต็มตัวก็ตามขณะนี้ นึกไม่ออกเลยว่าคนตรงหน้าเหล่านั้น เป็นใครกันแน่ สติกลับไปแล้วเหรอ?ชายชราที่คาชิ เดนกะเชื่อว่าเป็นองค์จักรพรรดิก็ตกใจเช่นกันท่าทางที่สงบแต่เดิม กลับกลายเป็นที่ตื่นตระหนกนิ้วสั่นขณะที่ชี้ไปยังฉู่เฉิน“แกกำลังพยายามทำอะไรกันอยู่?”ฉู่เฉินขี้เกียจเกินกว่าจะตอบ แต่ย้ายร่างมาปรากฏตัวต่อหน้าคาชิ เดนกะแทนความว่างเปล่ารวมตัวกัน แล้วปรากฏเป็นภาพออกมาเป็นภาพเสมือนของฉินปิงเยว่“ฉันขอถามแกว่า แกพาผู้หญิงคนนี้ไปที่ไหน?”เมื่อเผชิญหน้ากับสายตาที่ไม่เป็นมิตรของฉู่เฉินเดิมคาชิ เดนกะพยายามจะโกหกเขาฉู่เฉินก็พูดหนึ่งประโยคออกมา“ถ้าแกกล้าโกหก ชะตากรรมของแกจะเลวร้ายยิ่งกว่าเขา”ฉู่เฉินชี้ไปที่กองเลือดบนพื้นและพูดอย่างเย็นชาเมื่อเผชิญกับภัยคุกคามอย่างฉู่เฉินแล้ว คาชิ เดนกะก็ไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากต้องสารภาพ“ในวันนั้น ฉันไปพาตัวผู้หญิงคนนี้มาจากแก๊งคุคุจิและพาเธอมาที่พระราชวังทันที จากนั้นส่งตัวเธอให้กับองค์จักรพรรดิ และฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นหลังจากนั้น”
สัตว์อสูรศักดิ์สิทธิ์ซวนหวู่สัมผัสได้อย่างระมัดระวังและพูดอีกครั้ง“จากความคิดของผู้อาวุโสซวนหวู่ องค์จักรพรรดิจะประทับอยู่ที่นี่จริง ๆ หรือ”“ใครจะไปสนกันเล่า จะรู้ทันทีก็ต่อเมื่อเข้าไปข้างใน ถ้าเขาอยู่ที่นี่ฉันก็จะเปิดเผยตัวเองด้วย ยังต้องกลัวอะไรอีก”สัตว์อสูรศักดิ์สิทธิ์ซวนหวู่พูดอย่างเหยียดหยามฉู่เฉินคิดอยู่ครู่หนึ่งและตระหนักว่าสิ่งนี้สมเหตุสมผล ไม่ว่าองค์จักรพรรดิจะไม่ปรากฏตัว สัตว์อสูรศักดิ์สิทธิ์ซวนหวู่ก็สามารถปรากฏตัวได้เช่นกัน มีอะไรให้เขาต้องกลัว? หากสถานการ์ณเลวร้าย ก็ยังสามารถเรียกงูเก้าหัวได้ฉู่เฉินจึงไม่ลังเลอีกต่อไปลมปราณที่แท้จริงถูกเปิดใช้งาน และทันใดนั้นการเปลี่ยนแปลงที่แปลกประหลาดก็เกิดขึ้น ร่างของฉู่เฉินเป็นเหมือนของเหลว ค่อย ๆ รวมเข้ากับม่านแสง“นายท่าน ระวังตัวด้วย”สองพี่น้องโฮชิเห็นเหตุการณ์นี้จึงพูดขึ้นตามสัญชาตญาณแม้แต่ผู้นำตระกูลเทะอิจิโรก็ยังขมวดคิ้ว และลังเลว่าจะเข้าไปกับฉู่เฉินหรือไม่เมื่อเห็นแบบนี้ ฉู่เฉินซึ่งครึ่งหนึ่งของร่างผ่านม่านแสงไปแล้ว จึงทิ้งคำพูดสุดท้ายเอาไว้“พวกนายรอฉันข้างนอกนะ”จากนั้น ก็หายเข้าไปในม่านแสงหลังม่านแสง ฉู่
หนิงชิงเสว่ที่อยู่ด้านหน้านั้น เสื้อผ้าค่อนของเธอข้างยุ่งเหยิง แต่โชคดีที่ไม่ได้รับบาดเจ็บ ฉู่เฉินไม่แน่ใจว่าองค์จักรพรรดิได้ไว้ชีวิตเธอ เพราะเจตนาหรือว่าเธอได้ใช้วิธีการบางอย่าง ปกป้องตัวเองเอาไว้ได้เมื่อเห็นดวงตาที่เป็นกังวลของฉู่เฉินหนิงชิงเสว่ยิ้มราวกับดอกไม้ที่กำลังเบ่งบาน“เสี่ยวเฉิน ไม่ต้องห่วง ฉันสบายดี แม้ว่าชายชราคนนี้จะแข็งแกร่งมาก แต่ฉันก็ไม่ได้ไร้ฝีมือเช่นกัน”“ดีแล้ว พี่เจ็ด ว่าแต่คุณมาที่นี่ได้ยังไง?”หลังจากตรวจสอบร่างกายของหนิงชิงเสว่ เหมือนกับที่เธอพูด เธอไม่ได้รับบาดเจ็บใด ๆ ในที่สุดฉู่เฉินก็ผ่อนคลาย แล้วจึงถามเธอ“ฉันเห็นข้อความที่นายส่งกลับไปยังต้าเซี่ย ตอนนั้นฉันยังอยู่ที่หนานเจียง ก็เลยรีบไปมาญี่ปุ่น เพื่อมาตามหานาย ฉันตามรอยนายมา และในที่สุดก็ได้รู้จากแก๊งคุคุจิว่า ปิงเยว่ถูกจับไปโดยคนที่เรียกว่าองค์จักรพรรดิ และถูกพาตัวไปที่พระราชวัง ดังนั้นฉันก็รีบเข้าไปในวัง เพื่อไปช่วยเหลือเธอ”“หลังจากที่ฉันบุกเข้ามาที่นี่และออกตามหา ฉันก็มาเจอกับปิงเยว่ที่นี่ ขณะที่กำลังจะพาปิงเยว่ไป ชายชราคนนี้ก็มาปรากฏตัวขึ้น เขาไม่เพียงต้องการเอาแย่งตัวปิงเยว่ไปเท่านั้น แต่ยังต
ไม่คิดว่าเต่าศักดิ์สิทธิ์ที่ดูธรรมดาในตอนนั้นจะแข็งแรงขนาดนี้ถ้ารู้แบบนี้ คงจะดูแลให้ดีกว่านั้นแน่นอน“แล้วถ้ารู้จักล่ะ”ฉู่เฉินไม่ได้ปฏิเสธ“งั้นนายช่วยบอกเต่าศักดิ์สิทธิ์ตัวนั้นหน่อยได้ไหม”"เรื่องอะไร?"“วันนั้นนายเองก็คงได้เห็นมันในคาวาฮาตะ สัตว์อสูรที่ช่วยชีวิตผู้นำตระกูลเทะอิจิโร พูดตามตรง สัตว์ร้ายคือเทพยามาตะ โนะ โอโรจิในตำนาน ซึ่งเป็นเรื่องสืบทอดมานานในตำนานของญี่ปุ่น ฉัน อยากให้นายขอให้เต่าศักดิ์สิทธิ์ฆ่าสัตว์ร้ายตัวนั้นซะ”“อะไรนะ?”ทันทีที่จักรพรรดิพูดจบ ทำให้ฉู่เฉินก็ประหลาดใจงูเก้าหัวหรือยามาตะ โนะ โอโรจิในตำนานของญี่ปุ่น?“ถ้าเป็นเทพผู้พิทักษ์ของประเทศของแก แล้วทำไมในฐานะจักรพรรดิแบบแกถึงอยากจะฆ่ามันล่ะ?”ฉู่เฉินถามด้วยความสับสน“ฮึ่ม นั่นเป็นเพียงนิทานพื้นบ้าน แต่ความจริงแล้วก็คือ สัตว์ร้ายนั้นมักจะทำให้ผู้คนล่ามาเป็นอาหาร ไม่เพียงแค่นั้น ผู้อัญเชิญจำนวนมากยังนับถือ เจ้าสัตว์ร้ายในฐานะเจ้านาย และพวกเขาก็กล้าที่จะท้าทาย แม้ว่าจะเป็นรับสั่งจากฉันในฐานะจักรพรรดิอีกด้วย ในวันนั้นที่คาวาฮาตะ มันไม่แม้แต่ชายตามองฉันด้วยซ้ำ ดังนั้นฉันไม่สามารถปล่อยให้สิ่งมีชีวิตเ
หลังจากที่องค์จักรพรรดิพูดจบ ฉู่เฉินก็ตระหนักได้ในทันที เหมือนกับว่า ตัวเองกำลังต่อต้านดินแดนศักดิ์สิทธิ์อยู่และความกดดันอันน่าสะพรึงกลัว ที่ไม่อาจจินตนาการได้ก็ถาโถมเข้ามาใส่เข้ามาโจมตี ทำให้กระดูกในร่างกายของเขาแตกร้าวดูเหมือนว่ามีเพียงแค่การคลานบนพื้น เหมือนที่องค์จักรพรรดิได้พูดไว้ก่อนหน้านี้เท่านั้น ที่จะพอสามารถบรรเทาแรงกดดันอันน่าสะพรึงกลัวนั้นได้แม้ว่ากระดูกจะเริ่มแตกหัก ฉู่เฉินก็ยังยืนหยัดอย่างดื้อรั้นดวงตามุ่งมั่นมากขึ้น และฉายแววตาที่อาฆาตพยาบาทเมื่อถูกฉู่เฉินจ้องมาเช่นนี้ และแม้ว่าความแข็งแกร่งขององค์จักรพรรดินั่นจะไม่สามารถคาดเคาได้ ในใจก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกกังวลเมื่อคิดได้ ความกดดันอันน่าสะพรึงกลัวก็หายไปทันทีในขณะที่ความกดดันหายไป ฉู่เฉินก็รู้สึกผ่อนคลาย และตามมาด้วยความรู้สึกอ่อนแอที่ปกคลุมร่างกายของเขา ทำให้ล้มไปข้างหลังเขาหมดแรงจนแทบจะล้มลง และขยับตัวไม่ได้“เสี่ยวเฉิน!”ที่ด้านหลัง หนิงชิงเสว่ตอบสนองอย่างรวดเร็ว รับร่างที่ล้มลงของฉู่เฉินได้ทันเวลา“ฉู่ซวนหวู่ ฉันจะให้โอกาสนายอีกครั้ง คิดให้ดีก่อนที่จะตอบฉันอีกครั้ง!” องค์จักรพรรดิไม่ได้หยุดหนิงชิงเ
ท้ายที่สุดแล้วจักรพรรดิเอง เห็นว่าตัวเองถูกคุมขังจึงได้ปลดปล่อยวรยุทธทั้งหมดออกมาในทันใดนั้น พลังของเขาก็พุ่งทะยานเกินขีดจำกัดของระดับจอมยุทธ ไปถึงระดับราชาวรยุทธและเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง“ฮึ่ม ฉันปล่อยให้แกหลบหนีไปได้ครั้งหนึ่งแล้ว แกคิดว่าฉันจะปล่อยให้แกหนีไปเป็นครั้งที่สองงั้นเหรอ?”สัตว์ศักดิ์สิทธิ์ซวนหวู่ไม่ได้สนใจกับพลังที่เพิ่มขึ้นของจักรพรรดิ ยกกรงเล็บขนาดใหญ่ขึ้นและปัดไปทางร่างของจักรพรรดิ“ไม่….”เสียงร้องคร่ำครวญดังก้องไปทั่วดินแดนศักดิ์สิทธิ์ในสายตาของฉู่เฉิน ร่างของจักรพรรดิก็ถูกกรงเล็บขนาดยักษ์แทงทะลุผ่าน โดยไม่มีเสียงหรือการระเบิดแสบหูสักนิดร่างของจักรพรรดิสลายกลายเป็นขี้เถ้าปลิวไปฉู่เฉินรู้ว่านี่เป็นเพราะความแข็งแกร่งของสัตว์อสูรศักดิ์สิทธิ์ซวนหวู่นั้นเหนือกว่าเขามาก และก็ไม่สามารถแยกแยะได้ระหว่างความเป็นจริงกับภาพลวงตาได้แค่กรงเล็บเดียวก็กำจัดจักรพรรดิได้ทันทีสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ซวนหวู่กลับคืนร่างเป็นมนุษย์บ่นพึมพำในความว่างเปล่า“แปลกมาก สมบัติที่ชายคนนี้ครอบครองอยู่ที่ไหน? เห็นชัดว่า ฉันควบคุมความแข็งแกร่งของตัวเองได้อย่างสมบูรณ์แบบ และฆ่าโดยที่ไม
จักรพรรดิตัวปลอมและคาชิ เดนกะที่ซ่อนตัวอยู่ในเงามืด ตอนนี้ทั้งคู่ต่างจ้องมองไปยังจุดที่พระราชวังเคยอยู่ ซึ่งตอนนี้ว่างเปล่า“พะ…พระราชวังหลวงของฉัน!”จักรพรรดิตัวปลอมยังคงคร่ำครวญถึงการหายไปอย่างกะทันหันของพระราชวังแต่คาชิ เดนกะคิดแตกต่างออกไปชายหนุ่มที่ตัดสินใจเข้าไปในวัง และตอนนี้เขาหายตัวไปพร้อมกับวังนั้นแล้ว นี่อาจเป็นเวลาที่ดีสำหรับการแก้แค้นหากเขาถอยออกไปอย่างเงียบ ๆ ในตอนนี้ และกลับไปแจ้งให้ตระกูลของเขาทราบ รวมถึงตระกูลของพี่น้องสี่คนที่เสียชีวิตไปก่อนหน้านี้ ดังนั้นการที่จะกำจัดคนกลุ่มนี้ ก็ไม่ใช่เรื่องยากอีกต่อไปแค่จับคนพวกนี้ไปคาชิ เดนกะไม่กล้าจะจินตนการตอนนี้รู้แล้วว่า ตรงหน้าเป็นจักรพรรดิปลอม และหลังจากจับทุกคนได้แล้ว ตัวเองจะได้บัลลังก์ของจักรพรรดิด้วยหรือเปล่า?เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ คาชิ เดนกะก็ควบคุมร่างกายที่ตื่นเต้น และถอยกลับไปอย่างเงียบ ๆณ ดินแดนอันศักดิ์สิทธิ์ที่เวลากำลังล่วงเลยไปนั้นฉู่เฉินได้ขัดเกลาดินแดนศักดิ์สิทธิ์อย่างละเมียดละไม และรวบรวมมันไว้ในเมืองลับแลมังกรหลังจากประสบความสำเร็จ ฉู่เฉินรู้สึกได้ว่าความแข็งแกร่ง ได้ก้าวไปข้างหน้าอีกขั้นห