Share

บทที่ 700

ไม่น่าเชื่อว่าเสียงนั้นพูดมาจากร่างกายเด็กถ้าไม่ได้มองด้วยตา

“ผู้เฒ่า พอเถอะครับ ผมตัดสินใจแล้ว ปล่อยผมไปเถอะ” ใบหน้าของฉู่เฉินเปลี่ยนไปเมื่อเห็นผู้เฒ่าเฟิงหยู่

ผู้ชายคนนี้เป็นระดับเซียนวรยุทธที่แข็งแกร่งกว่าจอมยุทธ

หากต้องการรั้งไว้ที่นี่จริงๆ ฉู่เฉินกลัวว่าตัวเองจะไม่มีโอกาสโต้ตอบเลยด้วยซ้ำ

“ปรมาจารย์ฉู่ คุณเข้าใจผิดแล้ว ฉันจะไม่บังคับคุณให้อยู่ ก่อนหน้านี้พวกเราทำไม่ถูกต้อง หากคุณต้องการระบายความโกรธก็ระบายกับฉันเถอะ ฉันจะไม่ขัดขืน ถ้าปรมาจารย์ฉู่ต้องการไปจากนิกายแพทย์ คุณมีอิสระที่จะทำตามความต้องการ แต่พวกเราทุกคนติดอยู่ในดินแดนลับนี้ ไม่สามารถออกไปสู่โลกภายนอกได้ ดังนั้นจึงไม่สามารถตามปรมาจารย์ฉู่ออกไปได้ เอาอย่างนี้เป็นยังไง ฉันจะให้เหยาปิงชู่ติดตามคุณและปกป้องคุณ คุณคิดว่ายังไง?" เฟิงหยู่อ้อนวอนอย่างนอบน้อม

“ผู้เฒ่าสูงสุด ไม่จำเป็นต้องทำเช่นนั้น ผู้เฒ่าเหยาได้รับการยกย่องเป็นอย่างมากในนิกาย จะให้เขาจะติดตามผมไปได้อย่างไร ไม่จำเป็นต้องทำเรื่องให้วุ่นวายเพียงเพราะผมเลย ได้โปรดเปิดประตูดินแดนลับของนิกายให้ผมด้วย” ฉู่เฉินไม่ได้ถูกหลอกโดยท่าทีอ่อนน้อมถ่อมตนของเฟิงหยู่ และต้องกา
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status