Share
บทที่ 363
Related chapter
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 364
ก่อนที่ฉู่เฉินจะพูดขึ้นมา กัวไคก็พูดด้วยใบหน้าตื่นเต้นทันที: "คุณเยว่สวัสดีครับ ผมชื่อกัวไค นี่คือเพื่อนของผมชื่ออู๋อวี่เหมิง เอ่อ เราทั้งคู่เป็นเพื่อนสนิทของฉู่เฉิน เรามีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันครับ..."พูดจบ พร้อมกับยื่นมือไปหาเยว่ฟู่หลงใครจะไปรู้ว่าเยว่ฟู่หลงแค่มองเขาอย่างเย็นชา สีหน้าเรียบเฉย "ขอโทษทีนะ ฉันไม่จับมือกับคนที่ไม่สนิทด้วย"กัวไครู้สึกอึดอัดใจอย่างมากและไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากต้องดึงมือของตัวเองกลับมาจู่ๆ เว่ยอิงลั่วก็ถามขึ้นมาว่า "ฉันอยากจะถามพวกคุณบางอย่าง และหวังว่าพวกคุณจะตอบได้อย่างตรงไปตรงมานะ"“ได้เลย ถามมาเถอะ ตราบใดที่พวกเรารู้ พวกเราจะบอกคุณทุกอย่างแน่นอน” กัวไคกลัวว่าจะไม่มีโอกาสเอาใจพวกเขา ดังนั้นเขาจึงตบหน้าอกทันทีและสัญญาอู๋อวี่เหมิงก็พยักหน้าเว่ยอิงลั่วผ่อนคลายสีหน้าลงแล้วถาม "เมื่อกี้ตอนที่คนญี่ปุ่นขว้างระเบิดมือออกมา พวกคุณเห็นใครขว้างก้อนหินมาบ้างไหม?"ที่เธอพูดแบบนี้ ก็เพราะว่าเธอเพิ่งตรวจสอบอาการบาดเจ็บของฟูจิอิกับเยว่ฟู่หลงมา และพบก้อนกรวดในแขนขาแต่ละข้างของเขา ซึ่งก้อนกรวดแทงทะลุข้อต่อของเขา ทำให้ไม่สามารถต่อสู้กลับได้เยว่ฟู่หลงคาดก
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 365
เมื่อเห็นฉู่เฉินออกหน้ามาตั้งคําถามด้วยตัวเอง กัวไคก็กลับกลายเป็นโกรธและพูดขึ้น "ถ้าฉันไม่ได้เป็น หรือว่านายต่างหากที่เป็น?"“แน่นอนว่าไม่ใช่” ฉู่เฉินส่ายหัวกัวไคเยาะเย้ย "แค่นั้นแหละ คนบ้านนอกอย่างแกมีคุณสมบัติอะไรมาตั้งคำถามแบบนี้กับฉัน?""อีกอย่าง อาจารย์ของฉันเป็นใคร ฉันจําเป็นต้องอธิบายให้แกฟังอย่างงั้นเหรอ?"กัวไคเต็มไปความขุ่นเคือง ซึ่งทําให้เยว่ฟู่หลงกับเว่ยอิงลั่วเชื่อในตัวเขามากยิ่งขึ้นเมื่อเห็นว่าฉู่เฉินต้องการเอ่ยปากพูดอีกครั้ง เว่ยอิงลั่วจึงตำหนิเขาอย่างเย็นชา “หุบปากซะ ที่นี่ใช่ที่ให้นายสมควรพูดออกมาหรือเปล่า?”วินาทีต่อมา เธอโค้งคํานับให้กัวไคและพูดอย่างซาบซึ้งใจว่า "สุภาพบุรุษท่านนี้ ขอบคุณที่ช่วยชีวิตพวกเราไว้ก่อนหน้านี้ ซวนหวู่ของฉันเป็นหนี้บุญคุณอาจารย์ของคุณ"เยว่ฟู่หลงลังเลอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นจึงโค้งคำนับให้กับกัวไคตามไปด้วยเขายังมีข้อกังขาอยู่บ้าง ว่ากัวไคนั้นเป็นลูกศิษย์ของปรมาจารย์ฉู่จริงหรือไม่เพราะพฤติกรรมของกัวไคคนนี้ทั้งเหลาะแหละ และมักหลบสายตา ทำให้เขาดูไว้ใจได้ยากแต่เมื่อคิดไปว่าเขาเป็นลูกศิษย์ใหม่ของปรมาจารย์ฉู่และยังเด็กอยู่ นิสัยของเขายั
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 366
“ให้ตายเถอะ คนนั้นกำลังลอยอยู่บนท้องฟ้าจริงๆ เหรอ?”“นี่ฉันฝันไปหรือเปล่า?”"..."ในขณะนั้น นักท่องเที่ยวทุกคนภายในบริเวณจุดชมวิวทะเลสาบต้าจิ่วก็อดไม่ได้ที่จะมองขึ้นไปยังจินเทียนเซิง ซึ่งกำลังลอยอยู่บนท้องฟ้า จากนั้นพวกเขาก็อุทานด้วยความตื่นตะลึงและอ้าปากค้างด้วยความตกใจฉากบนท้องฟ้านั้นน่าตกใจจนเกินไป ทำไมคนๆหนึ่งถึงลอยอยู่ในอากาศโดยไม่มีอะไรมายึดเกี่ยวได้ยังไง?แม้แต่กระดานโรงศพของนิวตันก็ยังยึดไว้ไม่ได้ในเวลาเดียวกัน เยว่ฟู่หลง กัวไคและคนอื่นๆก็ได้ยินเสียงดังสนั่นมาจากไกล ๆเมื่อทุกคนหันหลังกลับมา สีหน้าของพวกเขาก็ไม่ได้แตกต่างไปกว่าคนอื่นๆ ทุกคนทำหน้าเหมือนเห็นผีเยว่ฟู่หลงสูดหายใจเข้าลึกแล้วพูดว่า "นี่คือบรรพบุรุษของตระกูลจิน จินเทียนเซิง!"“อะไรนะ? เขาเป็นปรมาจารย์วรยุทธของตระกูลจินแห่งจิงโจวคนนั้นหรอกเหรอ?” เว่ยอิงลั่วตะโกนลั่นออกมาแต่อู๋อวี่เหมิงและกัวไคต่างก็หวาดกลัวจนโง่เขลามานานแล้วมีเพียงฉู่เฉินเท่านั้นที่มองไกลเข้าไปในความว่างเปล่า ดวงตาของเขาเป็นประกายราวกับสายฟ้า "จินเทียนเซิง บรรพบุรุษของตระกูลจิน ในที่สุดก็ได้เจอตัวแกสักที!"นับตั้งแต่เขาสังหารจินเหวิน
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 367
"จินเทียนเซิง ฉันรอแกมานานแล้ว ในที่สุดแกก็โผล่หัวมาสักที!"เมื่อได้ยินเสียงที่จู่ๆก็ดังขึ้นมานี้ นักท่องเที่ยวทุกคนที่อยู่รอบๆทะเลสาบต้าจิ่วก็ต่างหันมาให้ความสนใจไปที่แหล่งที่มาของเสียงอยู่ครู่หนึ่ง พวกเขาได้เห็นว่าฉู่เฉินเป็นเพียงชายหนุ่มคนหนึ่ง พวกเขาทั้งหมดก็ต่างตกตะลึงชายหนุ่มคนนี้คือปรมาจารย์ฉู่?มันเป็นไปไม่ได้หรอกมั้งคนที่สามารถได้รับการกล่าวขานจากจินเทียนเซิงขนาดนี้ คิดว่าอายุของอีกฝ่ายน่าจะต้องพอๆกันกับจินเทียนเซิงแต่ฉู่เฉินดูเหมือนจะมีอายุเพียงยี่สิบต้นๆ เท่านั้น หน้าละอ่อนเหมือนนักศึกษาทั่วไป ไม่มีอะไรที่ตรงกับภาพลักษณ์ของผู้เชี่ยวชาญที่น่านับถือเลยสักนิดพวกเขาตกใจมาก ไม่ต้องพูดถึงคนที่อยู่ใกล้ชิดกับฉู่เฉินอย่าง อู๋อวี่เหมิงและคนอื่นๆ เลยอู๋อวี่เหมิงมองไปที่ฉู่เฉินด้วยสีหน้าหวาดกลัวและพูดว่า: "ฉู่เฉิน นายกำลังทำอะไรอยู่? เขากำลังตามหาปรมาจารย์ฉู่ ไม่ใช่นาย""ฉันคือปรมาจารย์ฉู่" ฉู่เฉินพูดเบา ๆคำพูดก่อนหน้าของจินเทียนเซิงนั้นกระทบต่อจิตใจของเขาเป็นอย่างมาก การปล่อยภัยคุกคามดังกล่าวไป โดยไม่จัดการอะไรเลย มันจะกลายเป็นปัญหาที่ไม่รู้จบ“ล้อเล่นรึเปล่า?”เว่ยอ
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 368
เมื่อเห็นฉากนี้ ก็เกิดเสียงโกลาหลดังมาจากข้างบนฝั่งทันที“คุณพระช่วย เด็กหนุ่มคนนี้ก็เป็นปรมาจารย์เหมือนกัน!”“ใช่แล้ว ก่อนหน้านี้พวกเราทุกคนตัดสินกันผิดไปหมด คิดว่าเขาเป็นเพียงแค่คนธรรมดา”“ปรากฎว่าเขาคือปรมาจารย์ฉู่คนนั้นจริงๆ!”“ใครจะคิดว่าปรมาจารย์ฉู่ผู้โด่งดังแห่งหนานเจียงคนนั้น จะยังเด็กได้ขนาดนี้!”ทุกคนต่างตกตะลึง พวกเขาจ้องมองไปที่ฉู่เฉินที่ลอยอยู่บนพื้นผิวทะเลสาบด้วยความตกใจ รู้สึกว่าหนังศีรษะของพวกเขาลุกชาเยว่ฟู่หลง เว่ยอิงลั่วและคนอื่น ๆ ที่อยู่ข้างๆ ก็ต่างตกตะลึงกันเหมือนว่าความเป็นจริงได้เล่นตลกกับพวกเขาอู๋อวี่เหมิงรู้สึกเพียงว่าสมองของเธอว่างเปล่า และจ้องมองไปที่ฉู่เฉินอย่างโง่เขลา: "ฉู่... ฉู่เฉิน ขะ... เขา..."เยว่ฟู่หลงสูดลมหายใจเข้าลึก ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความกะตือรือร้น และพูดทีละคำ: "เขาคือปรมาจารย์ฉู่!"ทันทีที่มีคำพูดนี้หลุดออกมากัวไคทรุดตัวลงบนพื้นด้วยความกลัวโดยทันที พร้อมกับตัวสั่นเทาไอ้เด็กคนนั้นคือปรมาจารย์ฉู่จริงๆเหรอ?เป็นไปได้ยังไง? จะเป็นไปได้ยังไง?เขาเสียใจที่เคยดูถูกฉู่เฉินไว้ก่อนหน้านี้และทำกับเขาเหมือนคนบ้านนอกสิ่งที่ทำให้กัวไค
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 369
เมื่อสิ้นเสียงของจินเทียนเซิงท่าทีของเขาก็เปลี่ยนไป เขาไม่ได้เป็นชายชราเหมือนแต่ก่อนอีกต่อไป กลับกลายดูเหมือนเป็นสิ่งมีชีวิตที่น่าสะพรึงกลัวที่สามารถทำลายโลก และตัดสินความเป็นความตายของผู้อื่นได้ตามต้องการภายใต้รัศมีนี้ ผู้คนรู้สึกตื่นตระหนกเป็นอย่างมากนี่เป็นความน่าสะพรึ่งกลัวของตัวตนระดับปรมาจารย์ ทั้งคําพูดและการกระทําสามารถมีอิทธิพลต่อจิตใจของคนธรรมดาได้“ปรมาจารย์ฉู่ ให้ฉันได้เห็นความแข็งแกร่งของแกบ้างเถิด”จินเทียนเซิงลงมือเป็นคนแรกเขากระทืบเท้าอย่างแรง และพื้นผิวทะเลสาบที่เงียบสงบก่อนหน้านี้ก็กลายมาเป็นคลื่นสูงตระหง่าน"ตู้ม!"เสาน้ำหนาเท่ากับถังน้ำพุ่งขึ้นมาด้านหลังเขา สูงได้ถึง 15 เมตรขณะที่จินเทียนเซิงโบกแขนของเขา กระแสน้ำขนาดใหญ่ราวกับมีชีวิตก็บิดตัวแล้วทะยานขึ้นมาบนท้องฟ้าแล้วพุ่งไปยังฉู่เฉินซึ่งอยู่ห่างออกไป 30 เมตรมองจากระยะไกล มันดูเหมือนมังกรน้ำที่ดุร้ายกำลังคำราม โดยมีความน่ากลัวอยู่ภายใน แม้แต่ป้อมปราการก็ยังพังทลายลงมาได้ด้วยพลังของมัน“นี่เป็นพลังที่น่าสะพรึงกลัวของปรมาจารย์วรยุทธงั้นเหรอ? มันน่ากลัวเกินไปแล้ว”“แค่ร่างกายของมนุษย์ธรรมดา แต่ยังสามา
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 370
หลังจากที่ทุกคนได้เห็นใบหน้าของร่างนั้นอย่างชัดเจน พวกเขาก็อดไม่ได้ที่จะอุทานออกมาด้วยความตกใจ“เป็นจินเทียนเซิง เขาเป็นฝ่ายเสียเปรียบจริงๆ เหรอ?”“เป็นไปได้ยังไง? เขาเป็นปรมาจารย์วรยุทธที่มีชื่อเสียงมาหลายปีเชียวนะ!”ทุกคนมองไปที่จินเทียนเซิงซึ่งกระเด็นถอยหลังในสภาพที่สะบักสะบอม ฉู่เฉินที่ยืนนิ่งเอามือไพล่หลังอย่างไม่สั่นคลอน และเผยให้เห็นความตกตะลึงในดวงตาของพวกเขาฉู่เฉินน้องใหม่ไฟแรง ที่เอาชนะปรมาจารย์วรยุทธรุ่นเก่าหากพวกเขาไม่เห็นด้วยตาตนเอง แม้ว่าพวกเขาจะถูกทุบตีจนตายก็จะไม่มีวันเชื่อจินเทียนเซิงหลังจากรักษาท่าทางให้มั่นคงในที่สุด ก็มองที่ฉู่เฉินอีกครั้งด้วยดวงตาที่กระตุก “แกเป็นใครกันแน่?”ในบรรดาปรมาจารย์วรยุทธนั้นมีทั้งผู้ที่แข็งแกร่งและอ่อนแอ แต่พื้นฐานกำลังไปถึงขั้นดอกบัวทั้งสามและพลังห้าชี่"เขาเก็บตัวทำสมาธิมานานกว่าสิบปี ในที่สุดก็บรรลุดอกบัวทั้งสาม และ "พลังชี่กำเนิด" ซึ่งถือว่าความแข็งแกร่งนั้นไม่ได้อ่อนแอไม่คิดว่าวันนี้กลับถูกชายหนุ่มคนหนึ่งไล่ต้อน“ฉันเป็นคนที่จะฆ่าแกเอง!” ฉู่เฉินยังคงเอามือไพล่หลังของเขาพูดราวกับว่ากำลังเพลิดเพลินไปกับสายลมในฤดูใบไม้ผลิ
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 371
นอกฝั่งทะเลสาบต้าจิ่ว รถเอสยูวีคันหนึ่งจอดอยู่ข้างทาง“คุณหนูหนิง เรามาถึงทะเลสาบต้าจิ่วแล้ว” คนขับที่รับผิดชอบ เดินไปที่เบาะหลังแล้วเปิดประตูรถหลังจากหนิงชิงเสว่ลงจากรถแล้ว ก็มองไปรอบ ๆ อย่างว่างเปล่า พูดขึ้นอย่างซาบซึ้งใจว่า "ขอบคุณพวกคุณมากๆ พวกคุณกลับไปเถอะค่ะ หลังจากนี้ฉันจะหาฉู่เฉินด้วยตัวเอง"“คุณหนูหนิง จะดีกว่าไหมถ้าพวกเราไปกับคุณด้วย คุณหงสั่งให้เราดูแลความปลอดภัยของคุณไม่ว่าจะด้วยวิธีใดก็ตาม” คนขับอ้อนวอน“ไม่... ไม่จำเป็น ฉันขอบคุณความมีน้ำใจของคุณนะ แต่ฉันรบกวนคุณมามากพอแล้ว และจะขอรบกวนคุณต่อไปไม่ได้แล้ว” หนิงชิงเสว่รีบส่ายหัวเธอออกจากเขตเมืองจิงโจวมาแล้ว หากไม่ได้รับการคุ้มครองจากคนเหล่านี้มาตลอดทาง เธอคงไม่รู้ว่าจะมาถึงที่นี่ได้อย่างไรท้ายที่สุดแล้ว พวกเขาไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับเธอ และก็ทำมามากพอแล้วสำหรับช่วยเหลือเธอถึงระดับนี้แล้ว เธอรู้สึกว่าไม่เหมาะสมที่จะรบกวนพวกเขาอีกต่อไป“งั้นก็ได้ครับ คุณหนูหนิงโปรดระวังตัวด้วย”คนขับพยักหน้าไม่ยื้ออีกต่อไป หันหลังกลับ แล้วกลับไปที่รถเอสยูวี สตาร์ทรถแล้วขับออกไปหลังจากดูพวกเขาจากไป หนิงชิงเสว่ก็หยิบสร้อยข้อมือออกมา
Latest chapter
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 1065
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 1064
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 1063
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 1062
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 1061
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 1060
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 1059
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 1058
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 1057
