แชร์

บทที่ 30

ในเวลานี้ ทุกคนต่างก็เงียบกริบรวมทั้งผู้หญิงที่อยู่ในอ้อมแขนของเขาด้วย เธอตัวสั่นด้วยความกลัว ไม่กล้าส่งเสียงใดๆ ออกมาเลยแม้แต่น้อย

เพราะพลังงานของคนตรงหน้ามันน่ากลัวมาก พวกเขารู้ดีว่า แม้แต่คนอย่างผู้ว่าเมืองหนานเจียงในวันที่เขาเข้ารับตำแหน่งก็ยังมาเยี่ยมเยียนเขาด้วยตนเอง

“แกวางใจเถอะ ฉันจะต้องมีคำอธิบายให้แกอย่างแน่นอน” ฉู่เซี่ยงตงค่อย ๆ ลุกขึ้น พูดอย่างเยือกเย็นว่า “ไปกันเถอะ พาฉันไปที่ห้องพักของประธานาธิบดี”

ทางด้านนี้ ภายในห้องโถงจัดเลี้ยงของประธานาธิบดี

หลังจากที่เฉินติงเทียนไปได้ไม่นาน ถังไห่ซานก็รู้สึกถึงลางสังหรณ์ที่ไม่ดีขึ้นมาได้ แล้วพูดว่า “เสี่ยวฉู่ พวกเรารีบไปกันเถอะ”

อย่างไรก็ตามฉู่เฉินไม่เพียงแต่ไม่ตื่นตระหนก แต่เขายังนั่งนิ่งอย่างสงบ กินอาหารที่วางเต็มโต๊ะพร้อมพูดว่า “คุณลุงถัง ไม่รีบครับ ก่อนออกเดินทาง อย่างน้อยก็ต้องทานอาหารมื้อนี้ก่อน ไม่อย่างงั้นเสียดายแย่”

ถังรั่วเวยแทบจะเป็นบ้าตาย แล้วพูดด้วยความโมโหว่า “นี่มันเวลาไหนแล้ว คุณยังมานั่งกินอยู่แบบนี้อีก คุณดูไม่ออกเหรอว่าเฉินติงเทียนไปเรียกคนมาแล้ว?”

“รั่วเวยพูดถูก ผมสงสัยว่าเจ้าหมอนี่คงจะเป็นโรคจิตแล้วล่ะ” หว
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status