บทที่ 38

เธออดไม่ได้ที่จะสิ้นหวัง

“ประธานกรรม พวกเรารีบไปกันเถอะค่ะ” พานอวิ๋นรบเร้า

หนิงชิงเสว่มองไปยังฉู่เฉิน ใบหน้าของเธอเต็มไปความไม่ยอมแพ้และจากนั้นก็เต็มไปด้วยความมุ่งมั่น: "ไม่ ฉันจะไม่ไปไหนทั้งนั้น!"

เรื่องทั้งหมดนี้เกิดขึ้นเพราะเธอ จะให้เธอทิ้งฉู่เฉินอย่างไม่รับผิดชอบได้อย่างไร

ยิ่งไปกว่านั้น ฉู่เฉินยังเป็นคู่หมั้นของเธออีก

ไม่ถึงสิบนาทีต่อมา เสียงอึมครึมมากก็ดังมาจากที่ไกล ๆ "ใครกล้าแตะต้องตระกูลฉีของฉัน?"

เสียงพูดจบลง ก็เห็นชายชราคนหนึ่งในชุดสไตล์ราชวงศ์ถัง พร้อมกับพาบอดี้การ์ดสิบกว่าคนเดินมาอย่างดุเดือด

ชายชรามีสีหน้าไม่แยแส และดวงตาของเขาเฉียบคมราวกับเหยี่ยว ทำให้คนโดยรอบที่ผ่านไปมาไม่กล้าแม้จะมองเขาเลย

เขาคือฉีเฟยหยิง พ่อบ้านของตระกูลฉี!

บอดี้การ์ดหลายสิบคนที่อยู่ข้างหลังเขานั้นมีแววตาเย็นชาและเต็มไปด้วยเจตนาฆ่า

“ลุงหยิง ไอ้คนนี้แหละที่มันทำร้ายผม” ฉีเฉารีบชี้นิ้วไปที่ฉู่เฉิน ราวกับว่าเขาได้เจอกับผู้ช่วยชีวิตแล้ว

"ฮ่าฮ่าฮ่า ไอ้ลูกหมา คนจากตระกูลฉีของฉันอยู่ที่นี่แล้ว มาดูกันว่ามึงจะตายยังไง"

“ต้องบอกก่อนว่าแกไม่ใช่คนที่โง่ธรรมดาเลยนะ ให้โอกาสกูโทรหาคนอื่นมาช่วยเนี่ย”

เข