แชร์

บทที่ 27

หลังจากกลับมาที่คฤหาสน์อวี้หลงวานหมายเลขหนึ่งแล้ว ฉู่เฉินก็เข้าไปอาบน้ำเป็นอันดับแรก จากนั้นก็นั่งขัดสมาธิ แล้วเริ่มการฝึก ‘เก้าสวรรค์ซวนหยางจือ’ ตามวิชาที่ผู้เฒ่าได้ถ่ายทอดมาให้เขา

ความวิเศษของวิชานี้ก็คือ สามารถกลืนพลังวิญญาณธรรมชาติเพื่อเสริมความแข็งแกร่งให้กับตัวเองได้

เขาหลับตาลงช้า ๆ สงบนิ่ง ตามเสียงเต้นของหัวใจ กระแสลมที่มองไม่เห็นมาจากทุกทิศทางในคฤหาสน์ จากนั้นก็ไหลเข้าสู่ร่างกายของเขาจากปากและจมูก แล้วก็ค่อยๆถูกขัดเกลาทีละอย่างๆ

ไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหน จู่ ๆ ข้างนอกก็มีเสียงเคาะประตู

“คุณชายสำนักรักษาศักดิ์สิทธิ์กุ่ยเหมินคะ ฉันคือคุณหนูตระกูลหนิงหนิงชิงเสวี่ย ปู่ของฉันป่วยหนักระยะสุดท้าย หวังว่าคุณจะใจดี ช่วยปู่ฉันหน่อยนะคะ เราตระกูลหนิงจะตอบแทนอย่างงามเลยค่ะ”

เสียงที่จริงใจและร้อนใจของหนิงชิงเสวี่ย ดังมาจากนอกคฤหาสน์

ในคฤหาสน์ เป็นช่วงเวลาที่สำคัญที่ฉู่เฉินกำลังฝึกฝน

“ผู้หญิงคนนี้เป็นบ้ารึเปล่า? เมื่อก่อนฉันจะช่วยรักษาปู่ของเธอ แต่เธอไม่ยอม ตอนนี้กลับหน้าด้าน ๆ มาขอร้องฉัน”

เขาพยายามสงบจิตลง ตั้งใจขัดเกลาแก่งพลังงานภายในร่างกาย

ด้านนอก หลังจากพานอวิ๋นเห็นว่าหนิงชิง
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status