แชร์

บทที่ 1103

พนักงานสาวทิ้งฉู่เฉินกับอีกสามคนเอาไว้ตรงหน้า และเดินไปหาชายคนนั้น

“หยุดตรงนั้น”

เฉียวหานอวี้มีเรื่องอื่นจะพูดต่อ แต่ฉู่เฉินก้าวไปข้างหน้า

“พี่สาม นี่ก็แค่ร้านอาหารไม่ใช่เหรอ? ทำไมต้องไปอารมณ์เสียกับพนักงานร้านด้วย ไปร้านอื่นกันเถอะ”

ด้วยการห้ามปรามของฉู่เฉิน เฉียวหานอวี้ก็ยอมแพ้ในที่สุด

“ชิงเสว่ ชิงชาน ไปที่อื่นกันเถอะ”

ทั้งคนสี่คนกำลังเตรียมตัวออกเดินทาง

“ฉู่ซวนหวู่! ฉู่ซวนหวู่! นั่นคุณหรือเปล่า?”

ทันใดนั้น ก็มีเสียงตะโกนจากด้านหลังที่เต็มไปด้วยความไม่แน่ใจ

ฉู่เฉินหันหน้าเล็กน้อยเพื่อดูว่าเป็นใคร

และประหลาดใจ ชายที่ก้าวลงจากรถหรูไม่ใช่ใครอื่นนอกจาก เหยียนอู๋เซี่ยน้องชายของเหยียนอู๋ซวง

เมื่อเห็นใบหน้าของฉู่เฉินจากด้านข้าง เหยียนอู๋เซี่ยก็รู้ว่าเขาไม่ได้จำคนผิดและก้าวไปสามก้าว จากนั้นก็วิ่งไปหาฉู่เฉินอย่างรวดเร็ว

“เหยียนอู๋ซี เป็นนายนี่เอง! ทำไมนายถึงไม่บำเพ็ญเพียรในดินแดนเร้นลับเหมือนพี่ชาย?”

ฉู่เฉินถามอย่างส่ง ๆ เพราะเหยียนอู๋ซีเป็นสมาชิกของตระกูลเหยียน ฉู่เฉินจึงไม่สามารถแกล้งมองไม่เห็นได้

“เฮ้ อย่าถามเลย เพราะความสัมพันธ์ของพี่ชายฉัน ฉันเลยถูกคุณพ่อทอดทิ้งไปนานแล้ว ต
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status