เมื่อกลับมายังฐานซวนหวู่อยู่ ฉู่เฉินก็ได้ทราบเกี่ยวกับผู้ชนะจากสนามอื่นๆ จากจางเทาอย่างคร่าวๆเดิมทีมีทหารซวนอู่ก็เฝ้าสังเกตการประลองนี้อย่างลับๆ เช่นกันฉู่เฉินไม่เคยคาดคิดว่า การกระทำที่ไม่ได้คิดหน้าคิดหลังที่หน้าโถงสมุนไพรจะทำให้เกิดการประลองที่ยิ่งใหญ่ระหว่างจอมยุทธแต่ฉู่เฉินก็รู้สึกเพลิดเพลินใจที่ได้เห็นสิ่งนี้ที่สนามประลองของตระกูลหวัง ฉู่เฉินยังได้รู้อีกว่า นอกเหนือจากหวังฮวาที่เขาเคยเจอมาก่อนหน้านี้ ยังมีคนชื่อซ่งหลี่ซิงซึ่งเป็นสมาชิกของกองกำลังพยัคฆ์ขาวด้วย และอีกสองคนที่เหลือ ฉู่เฉินไม่ค่อยในใจเท่าไหร่ด้านฝั่งตำหนักอสูร พูดกันว่าสตรีคนหนึ่งจากตำหนักอสูรครองตำแหน่งผู้ชนะมีข่าวลือว่า คนที่ได้เห็นสตรีคนนี้ครั้งแรก ต่างก็ตะลึงกับความงามของเธอ และตั้งแต่เธอขึ้นไปบนลานประลอง เธอก็ไม่ได้ปริปากพูดอะไร ไม่ว่าใครจะเข้ามาขอท้าทายเธอ เธอก็ยัไม่แพ้ใครหน้าไหน อย่างไรก็ตาม ในที่สุดผู้นำของตำหนักอสูรก็โน้มน้าว ให้เธออนุญาตให้อีกสามคนเข้าร่วมเป็นผู้ชนะด้วยถ้าไม่ใช่เพราะกฎการแข่งขันที่กำหนดให้ต้องมีผู้ชนะสี่คน เธออาจเป็นแชมเปี้ยนเพียงคนเดียวจากตำหนักอสูรก็ได้เป็นกฎการก็เป็นแบบนี้
“ไม่รู้อะไรเลยใช่ไหมนิ คนนี้ชื่อหม่าเซียงอวี่ ได้ยินมาว่าที่ลานประลองโถงสมุนไพร ได้เอาชนะคู่แข่งหลายคนในรอบคัดเลือก และคว้าตำแหน่งหนึ่งในสี่ผู้ชนะมา”มีบางคนสงสัย ไม่นานก็จะมีคนออกมาพูดข่าวลือต่างๆ ออกมา“โอ้ พี่ชายข่าวเด็ดมาก งั้นคุณคิดว่าใครเป็นผู้ป้องกันตำแหน่งของตระกูลหวัง”ทันทีที่ใครตอบคำถามได้ ก็มีคนอาศัยจังหวะนี้ถามเรื่องที่ตัวเองสงสัยออกมา ส่วนความถูกต้องของข่าว ใครสนใจล่ะ แค่เอามันส์เท่านั้น“ชื่อคนคนนั้นคือซ่งหลี่ซิง เหมือนกับคนจากโถงสมุนไพรที่ต่อสู้อย่างหนักหลายครั้งเพื่อคว้าตำแหน่งผู้ชนะมา พวกเขาล้วนเป็นปรมาจารย์ที่ไหมรู้โผล่ออกมาจากไหน” คนที่ตอบคำถาม ได้ระบุว่าแหล่งที่มาของข้อมูลนั้นค่อนข้างน่าเชื่อถือ“แล้วทางฝั่งตำหนักอสูรล่ะ?”มีคนถามขึ้นอีก“คนชื่อหลี่หยวนป้า ได้ยินมาว่าเขาได้รับตำแหน่งผู้ชนะ หลังจากต่อสู้ไปแค่รอบเดียว ดังนั้นไม่ควรมองข้ามความแข็งแกร่งของเขา”“พี่ชายนี่วงในสุดๆ แล้วใครเป็นคนป้องกันของฝั่งนิกายแห่งความว่างเปล่า?”“เอ่อ... นั่นไม่ค่อยแน่ใจเกี่ยวกับคนนั้น” ในที่สุดคนที่ตอบคำถามก็ไม่สามารถตอบได้“ชื่อว่าชิงหลิง มีข่าวลือว่าเป็นอัจฉริยะของนิกายแห
การเห็นหลิวคังถอนตัวออกจากลานประลองโดยสมัครใจนั้น เป็นสิ่งที่หม่าเซียงอวี้หวังเอาไว้“ถ้ามีใครต้องการอยากท้าดวล ก็ออกมาได้เลย ไม่ต้องอาย ถึงแม้ว่ากฎจะระบุให้พักครึ่งชั่วโมงระหว่างการแข่งขันรอบต่อไป แต่ฉันเพิ่งวอร์มร่างกายเสร็จ ดังนั้นใครก็ตามที่อยากท้าดวล ก็ออกมาเลย” คำประกาศของหม่าเซียงอวี้ บวกกับผลจากการแข่งขันล่าสุดนั้น มีวัถตุประสงค์เพื่อสร้างความตื่นตาตื่นใจ อย่างไรก็ตาม ก็ไม่มีผู้ท้าดวลกล้าออกมาท้าดวลเขาเมื่อเห็นเช่นนี้ ฉู่เฉินก็เบื่อหน่ายที่จะดูการประลองต่อ และอีกลานประลองที่อยู่ใกล้กัน ก็ไม่มีคนออกมาท้า คาดว่าในวันแรก ทุกคนไม่รีบร้อนและไม่พร้อมที่จะเอาเปรียบผู้ที่มาทีหลัง ฉู่เฉินตัดสินใจให้จางเทาจับตาเอาไว้ จากนั้นจึงกลับไปที่ฐาน เพื่อพักฟื้นตามที่คาดไว้ วันแรกเป็นวันที่ค่อนข้างเงียบสงบ ลานประลองทั้งสี่แห่ง มีการท้าดวลเพียงไม่กี่ครั้ง ที่ลานโถงสมุนไพร หม่าเซียงอวี้ต่อสู้กับหลิวคังและต่อมาก็เผชิญหน้ากับผู้ท้าชิงอีกคนในรอบที่สองหม่าเซียงอวี้ยังคงตั้งรับการโจมตี ปล่อยให้คู่ต่อสู้ของเขาหมดแรง จนพวกเขายอมแพ้ไปเอง หลังจากนั้นก็ไม่มีใครท้าดวลเขาอีกเลย และเขาก็สามารถป้องกันลานป
เมื่อเห็นว่า ยังไม่สามารถเอาชนะหลี่ชิงได้ ชิงมู่ก็เริ่มรวมพลัง เตรียมใช้ท่าไม้ตาย เพื่อตั้งใจที่จะยุติการต่อสู้และโค่นหลี่ชิงในคราวเดียว ส่งผลให้โถงสมุนไรแพ้ตั้งแต่เริ่มต้น ทางที่ดีไม่ควรเก็บเอาไว้สักคนและต้องทำให้เรื่องจบลงที่นี่ แม้ว่าหลี่ชิงจะเป็นความภาคภูมิใจของคฤหาสน์หลี่หยาง แต่เธอก็ยังเป็นผู้หญิงที่มีเทคนิคที่อ่อนหวาน และเน้นไปที่การตั้งรับ นอกจากนี้ คู่ต่อสู้ยังเป็นลูกศิษย์ระดับแนวหน้าของนิกายหนึ่ง ซึ่งนั้น ทำให้หลี่ชิงรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้องแม้ว่าคู่ต่อสู้จะแค่โจมตีอย่างส่งๆ แต่ก็ยากรับการโจมตีด้วยตัวเอง เมื่อเห็นท่าทางของคู่ต่อสู้ ก็รู้ทันทีว่าเขากำลังเตรียมใช้ท่าไม้ตาย และทำให้อดไม่ได้ที่จะคิดในใจ“จบแล้ว... ฉันทนต่อไปไม่ไหวแล้ว นี่อาจจะลงเอยเหมือนกับหม่าเซียงอวี้ก็ได้ ไม่ก็ตายก็เลี้ยงไม่โต” “ดูเหมือนว่าคุณหนูหลี่ชิงจะไม่สามารถรักษาสนามประลองในครั้งนี้ได้ และกำลังจะแพ้ น่าสงสารครอบครัวของคุณหนูจริงๆ หวังว่าชิงมู่จะเมตตาสักนิด”ผู้ชมก็ไม่ได้ตาบอด พร้อมกับวิเคราะห์สถานการณ์ในสนาม“แต่ทำไมคนจากนิกายแห่งความว่างเปล่า จึงมาต่อสู้ในสนามประลองของโถงสมุนไพร นิกายแห่งความว่าง
“ปัง!”เสียงที่ดังสนั่นพร้อมกับแสงที่สว่างวาบออกมา ทำให้ผู้ชมเบียนหน้าหนีแสงนั่น“เฮ้อ อัจฉริยะอีกคนมาได้แค่นี้ล่ะ น่าเสียดาย แถมยังเป็นผู้หญิงด้วย”มีบางคนพูดด้วยความเสียใจ และไม่สามารถทนดูได้“คนจากนิกายแห่งความว่างเปล่า ไม่มีแม้แต่ความเป็นสุภาพบุรุษเอาซะเลย!”“นายคงไม่รู้อะไรเลยสินะ คนจากนิกายแห่งความว่างเปล่าไม่สนใจเรื่องพรรคนี้หรอก ชิงหลิงของพวกเขาเองก็น่าเก่งกาจไม่แพ้หลี่ชิง”คนคนนี้ดูถูกคฤหาสน์หลี่หยางอย่างเห็นได้ชัดแสงสว่างจางหายไป และชิงมู่กำลังจะเยาะเย้ยคู่ต่อสู้ แต่ทันใดนั้น ก็อ้าปากกว้างราวกับว่าเห็นผี แต่กลับไม่ส่งเสียงใดๆ ออกมา“เธอยอมแพ้ไปแล้ว ทำไมนายถึงยังโจมตีอีก!” ฉู่เฉินพูดอย่างใจเย็น และยืนอยู่ตรงหน้าหลี่ชิงในเสื้อเชิ้ตสีน้ำเงินตัวยาว มือที่ยื่นออกไปค่อยๆ ดึงกลับมามืออีกข้างโอบหลังของหลี่ชิงไว้ และเสื้อผ้าที่ปลิวไสวไปกับสายลมนั้น แสดงถึงท่าทีสง่างาม“แกเป็นใคร? แกมีคุณสมบัติอะไรถึงได้ปรากฏตัวในสนามประลอง!” ชิงมู่มีสีหน้าไม่เชื่อชิงมู่รู้ดีว่าท่าไม้ตายของตัวเอง ร้ายแรงเพียงใดแต่คนตรงหน้าเขาสามารถป้องกันได้ด้วยมือเพียงข้างเดียว ซึ่งทำให้ชิงมู่ประหลาด
“ชิงมู่ใช่ไหม? ที่นายพูดมันก็ไม่ถูก นายหมายความว่ายังไงที่ว่าฉันช่วยโถงสมุนไพร? ฉันเป็นหนึ่งในผู้ชนะของโถงสมุนไพรไม่ได้เหรอ? และก็ฉันจะช่วยโถงสมุนไพรไม่ได้เหรอ? "ฉู่เฉินยิ้มเยาะ“แต่... แต่โถงสมุนไพรไม่ใช่หนึ่งในสามนิกายหรือสี่สำนักสักหน่อย และไม่ใช่ตระกูลที่มีเกียรติจากเมืองหลวงด้วย ดังนั้นจะสมควรได้รับตำแหน่งหนึ่งในสี่สนามประลองได้ยังไง!” ชิงมู่ยังคงไม่เชื่อ แม้ว่าจะไม่สามารถกล่าวหาฉู่เฉินว่า พยายามยกระดับสถานะของโถงสมุนไพรอย่างไม่ยุติธรรมก็ตาม“เอาล่ะ ไม่ใช่ว่าอยากท้าดวลก็ผู้ป้องกันตำแหน่งคนที่สามของโถงสมุนไพรหรอกเหรอ? ก็ฉันเองนี่ไง เข้ามาเลย ถ้านายไม่ลงมือ ฉันจะลงมือล่ะนะ" ฉู่เฉินไม่สนใจว่าชิงมู่จะเชื่อหรือไม่ และเร่งเร้าให้เขาลงมือทำ“ช้าก่อน ฉันไม่ขอท้าดวลแล้ว ฉันต้องการพักผ่อน” ชิงมู่พูดขัดทันทีที่เห็นฉู่เฉินกำลังจะลงมือ เห็นได้ชัดว่าฉากที่ฉู่เฉินสกัดท่าไม้ตายของเขาด้วยมือข้างเดียวเมื่อกี้นั้น ทำให้ชิงมู่รู้สึกต้องยอมถอยไปตั้งหลักก่อนต้องทำใจยอมรับความพ่ายแพ้ต่อสายตาประชาชี“มันไม่ใช่เรื่องที่นายจะตัดสินใจได้ อยากจะท้าก็ท้า ไม่อยากท้าก็ไม่ท้าแล้ว เห็นฉันฉู่เฉินคนนี้เป็นต
ฝูงชนแสดงท่าทีที่ได้ยินข่าวที่น่าตกใจอย่างชัดเจน และวิพากษ์วิจารณ์กัน“อายุก็แค่ยี่สิบกว่าเอง ก็แข็งแกร่งพอที่กำลังที่จะคว้าแชมป์ในหมู่คนรุ่นเยาว์ เขาเป็นอัจฉริยะอย่างแท้จริง อัจฉริยะที่หนึ่งพันปีจะเจอสักคน ไม่สิ เขาเป็นปีศาจมากกว่า”มีคนอุทานออกมา“จริงไหมนิ ฉู่เฉินคนนี้อายุแค่ยี่สิบกว่าปีเท่านั้น และความสามารถที่จะคว้าแชมป์ได้ในวัยนี้แล้ว งั้นให้เวลาเขาอีกสักสองสามปี แล้วมาดูกัน!”บางคนไม่กล้าจินตนาการ“ไม่ใช่ว่าผู้อาวุโสซ่งจากนิกายแห่งความว่างเปล่าพูดเองหรอกเหรอ? แล้วจะเป็นของปลอมได้ยังไง” “ไม่จำเป็นต้องเป็นอย่างนั้นเสมอไป บางทีนิกายแห่งความว่างเปล่าอาจกำลังพยายามหาข้อแก้ตัวให้ลูกศิษย์ที่พลาดท่า”บางคนก็มีความคิดเห็นที่แตกต่างกันเมื่อเห็นสถานการณ์นี้ ฉู่เฉินก้าวไปข้างหน้าและยืนขึ้น“ฉันปกป้องสนามประลองโถงสมุนไพร และชิงมู่ของคุณก็ท้าดวลกับฉัน พวกเราต่อสู้กัน ฉันไม่เห็นว่า ฉันจะทำอะไรผิด คุณว่ายังไง ผู้อาวุโสซ่งจากนิกายแห่งความว่างเปล่า?” “ฉู่เฉิน ได้ๆ ฉันจะจำเอาไว้”ผู้อาวุโสซ่งเข้าใจทุกอย่างดี และไม่มีอะไรจะพูดในตอนนี้ ควรจะพูดกับชิงมู่ก่อนดี เพราะถ้าเกิดอะไรขึ้น เขาก็
หลี่ชิงปรากฏตัวขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่าที่ด้านข้างฉู่เฉินรับเครื่องดื่มที่หลี่ชิงยื่นมาให้ แล้วถามอย่างส่งๆ “ก่อนหน้านี้ไม่เป็นไรใช่ไหม ได้รับบาดเจ็บหรือเปล่า”ฉู่เฉินไม่รู้เลยว่าหลี่ชิงคิดขนาดไหนในระหว่างทางมา“ไม่เป็นไร แค่สูญเสียลมปราณที่แท้จริงมากเกินไปน้อย แต่ขอบคุณชู่ซวนหวู่ที่ช่วยฉันเอาไว้ได้ทันเวลา ฉันไม่มีทางตอบแทนคุณได้ นอกจากทำงานหนักรับใช้คุณเยี่ยงวัวเยี่ยงควาย” หลี่ชิงพูดเบาๆ“โอ้ งั้นก็ดี แต่เด็กผู้หญิงน่าจะไม่มีอะไรมาตอบแทนได้ หรือใช้ร่างกายตอบแทนดีไหม?”ฉู่เฉินหัวเราะเบาๆ ส่งหินพลังวิญญาณอย่างรวดเร็วให้เธออย่างสบายๆ เพื่อช่วยให้เธอฟื้นฟูลมปราณที่แท้จริงได้เร็วขึ้น“ได้”เมื่อได้ยินคำพูดของฉู่เฉิน หลี่ชิงก็ตอบตกลงทันทีและเงยหน้าขึ้นมามองฉู่เฉินทั้งสองคนจ้องหน้ากันชั่วขณะ หลี่ชิงไม่ถอยหนีหลังหนี แววตาตาเต็มไปด้วยประกายของความมุ่งมั่น“ล้อเล่น”เป็นฉู่เฉินที่ยอมแพ้ก่อน เขาล้อเล่นและก่อนหน้านี้เธอก็ไม่ได้รังเกียจเขาไม่ใช่เหรอ ทำไมคราวนี้ผลลัพธ์กลับแตกต่างจากที่ตัวเองคิดเอาไว้“เอาล่ะ หม่าเซียงอวี้เป็นยังไง? สาหัสไหม”ฉู่เฉินไม่ค่อยสนใจคนอื่นสักเท่าไหร่ แค่สถานกา