แชร์

บทที่ 1072

เมื่อผู้อาวุโสพูดขึ้น ลมหายใจของก็ฟุ้งกระจายออกมา ราวกับวัตถุโบราณที่ปลุกให้ตื่น

“ข้าน้อยเป็นลูกหลานของตระกูลฉู่จริงๆ ผู้อาวุโสคือใคร?”

เมื่อเห็นผู้อาวุโสพูดออกมาในที่สุด ฉู่เฉินก็หยุดเท้าทันที

“เจ้า... เรียกข้าว่าผู้อาวุโสเย่ก็ได้!” ผู้อาวุโสเหมือนจะแนะนำตัว แต่ก็เปลี่ยนใจอย่างกะทันหัน

ฉู่เฉินไม่ได้ถามซักไซ้ต่อไป ฟังคำพูดของผู้อาวุโสอย่างนอบน้อม

“ผู้อาวุโสเย่ ไม่ทราบว่าหยุดฉันไว้ทำไม?”

ฉู่เฉินรู้มานานแล้วว่า ผู้อาวุโสได้ตื่นขึ้นแล้ว แต่อีกฝ่ายเพียงเมินเขามามาโดยตลอด ก็คงเป็นไม่อยากพูดคุยกับตัวเขาเท่านั้น ขณะที่กำลังจะจากไป อีกฝ่ายกลับหยุดเขาเอาไว้ และแน่นอนต้องมีบางอย่างผิดปกติ

“เจ้าเพิ่งต่อสู้กับใครบางคนมาอย่างนั้นรึ?” ผู้อาวุโสเย่ไม่ตอบ เพียงแต่ถามกลับ

ฉู่เฉินพยักหน้า ซึ่งไม่ได้ปฏิเสธ

“คู่ต่อสู้มีระดับวรยุทธขั้นไหน?” ผู้อาวุโสเย่พูดต่อ โดยมองไปที่คราบเลือดบนร่างกายของฉู่เฉิน

“จอมยุทธขั้นเก้า”

ฉู่เฉินพูดอย่างภาคภูมิใจ

“ขยะเปียกนั้น ทำร้ายเจ้าจนมีสภาพแบบนี้เหรอ? “คำพูดของผู้อาวุโสเย่เต็มไปด้วยความดูถูก

“ผู้อาวุโสเย่ นั่นคือขั้นสูงสุดของจอมยุทธ ส่วนฉันอยู่แค่ขั้นเจ็ดของจอม
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status