วันถัดมาไลลาตื่นตอนเช้าโดยที่ไม่ได้บอกเจย์เลอร์อีกแล้ว แต่ทว่าเขาตื่นมาไม่เจอเธอก็ไม่ได้อะไรมาก เพราะเขารู้ว่าตารางเรียนของเธอนั้นมีเรียนอยู่ตอนเช้าชายหนุ่มลุกออกจากเตียงและทำกิจวัตรประจำวันของตัวเองตามปกติ และออกไปทำงานพร้อมกับลูกน้องคนสนิทที่เอารถมาจอดรออยู่แล้วทางด้านของไลลามหาวิทยาลัยEE"อีลัย""....." เธอเหลือบตามองเพื่อนสนิท หน้าบูด คิ้วขมวดชนกัน จากคนที่ตั้งใจเรียนในคาบตอนนี้กลับไม่มีสมาธิเรียนเลย เธอเหมือนคนหมดแรงและมีเรื่องอะไรในใจ เพราะแบบนี้แหละเฟิร์นถึงรู้ว่าเพื่อนสนิทแปลกไป"มึงเป็นอะไร?""ตอนบ่าย เลิกเรียนไปช็อปกันมะ""ช็อป?" เพื่อนสนิทถามกลับ เพราะปกติไลลาไม่ได้ชวนไปช็อปแบบนี้เลย ถึงจะไปห้างก็แค่ไปเดินเล่นเท่านั้นอ่ะ"อือ ช็อปปิ้งไง""ไม่อยากจะเชื่อ มึงชวนกูไปช็อปปิ้ง อีลัยมึงสมองกลับหรือเปล่าเนี่ย" เฟิร์นพูดอย่างไม่เชื่อหูตัวเอง"จะไปไหมเนี่ย ถามอยู่ได้""เออๆ ไปก็ไป เป็นห่าอะไรของมึงวะ"เพื่อนสนิทได้แต่นั่งพึมพำกับตัวเอง และหันกลับไปฟังอาจารย์ที่กำลังสอนต่อจนกระทั่งเลิกเรียน ทั้งสองพากันไปเดินห้าง คราวนี้ไลลาจะซื้อของที่ตัวเองไม่เคยคิดอยากจะซื้อ ของที่ตัวเองไม่คิ
ปึก! ปึก! ปึก!แรงกระแทกจากด้านหลังมันหนักหน่วง ทำให้หญิงสาวที่กำลังถูกกระทำร้องครางเสียงกระเส่า มือเล็กกำผ้าปูที่นอนไว้แน่น หน้าของเธอฟุบลงไปกับที่นอน ส่วนก้นของเธอนั้นก็ถูกเขารั้งเอาไว้และกระแทกแก่นกายเข้าไปไม่หยุด"อ๊ะ อ๊ะ คุณเจย์ บะ เบาก่อน หนูจุก""ของฉันมันใหญ่ขนาดนี้ ก็ไม่แปลกที่จะจุก""อื้อ!~""จำใส่หัวของเธอไว้ไลลา ฉันไม่อนุญาตให้เธอเอาของที่ฉันให้ ไปให้คนอื่นด้วย""แต่เพื่อนหนูไม่ใช่คนอื่น เราสองคนสนิทกัน""อย่าเถียง!"พั่ก!เขากระแทกเน้นเหมือนไม่พอใจ มันจุกจนเธอร้องแทบไม่ออก ปลายหัวที่กระทุ้งเข้าไปมันชนเข้ากับบางอย่างในตัวของเธอ มันจุกมากจริงๆ"อะ อ๊า!!~""ฉันไม่ให้ ต่อให้เธอจะเอาไปให้คนสนิทก็ตาม"คนตัวเล็กถูกจับพลิกให้นอนหงาย ขาเรียวถูกจับยกขึ้นไปพาดบนบ่าของชายหนุ่ม ก่อนที่เขาจะใส่แก่นกายใหญ่ของตัวเองเข้ามาอีกครั้งสวบ!"เข้าใจไหม ไลลา?""จะ จุก อ๊ะ!""ฉันถาม!" ใช้เสียงเข้มดุคนตรงหน้า"ขะ เข้าใจแล้วค่ะ"เอวหนาเริ่มโยกขยับเมื่อเธอตอบรับอย่างนั้น เสียงครางทุ้มต่ำของเขามันเหมือนจะบ่งบอกว่าเขาพอใจในเรื่องนี้มาก ขณะที่กำลังกระแทก สายตาของชายหนุ่มก็หลุบต่ำมองหน้าอกอวบตรงหน้า ซึ่
มหาวิทยาลัยไลลากำลังเร่งเดินเข้าที่ตึกคณะของตัวเอง เธอไม่ได้สนใจเลยว่าตอนนี้ตัวเองกำลังเป็นจุดสนใจของคนในคณะมากแค่ไหน จนกระทั่งเดินมาถึงตัวของเพื่อนสนิท"ดูอะไรอยู่ ใกล้จะได้เวลาเรียนแล้วนะ" ไลลาทัก เพราะเห็นเพื่อนสนิทเอาแต่ดูโทรศัพท์นิ่ง ไม่พูดไม่จา และดูไม่กระตือรือร้นตอนที่ได้เห็นเธอเลย มันแปลกไป"อีลัย เรื่องจริงไหม?"เพื่อนสนิทยื่นโทรศัพท์มือถือในมือให้กับเธอ ไลลามองหน้าที่บึ้งตึงนั้นอย่างสงสัยก่อนจะรับโทรศัพท์มาดูว่ามันคืออะไรนักศึกษา ปี2 คณะxxx ชื่อย่อ ลล. ที่พ่อชอบมาดักรอขอเงินที่หน้ามหาลัย ความจริงแล้วทำงานอย่างว่า เป็นเด็กเสี่ย ไลลาได้อ่านข้อความที่โพสต์อยู่บนเพจนึงก็ตกใจมาก เพราะนี่กำลังหมายถึงเธอ ชื่อย่อ คณะที่เรียน และอีกหลายอย่างที่ระบุมาถึงตัวเธอแบบตรงๆ เลยตอนนี้เธอกำลังตกใจ ตัวสั่น มือสั่น และใจสั่นมาก ไม่เคยมีความรู้สึกแบบนี้เลยใครกันนะที่กล้าทำขนาดนี้ เธอไปทำอะไรให้ตอนไหน ทำไมต้องมาทำกันแบบนี้ เธอยังไม่เคยไปสร้างปัญหาให้ใครเลยนะต้องเกลียดกันขนาดไหนถึงมาทำแบบนี้การที่เธอเป็นแบบนั้นมันก็ไม่ได้ผิดตรงไหนนี่นา สมัยนี้ใครๆ ก็หาลู่หาทางให้ตัวเองได้สุขสบายอยู่แล้ว และ
คอนโดไลลาเสียใจมากที่จู่ๆ ก็มีข่าวนั้นขึ้น ทำให้ชีวิตของเธอชะงักไปเลย ต่อให้ข่าวจะซาไปก็ยังมีคนพูดถึงเรื่องนี้อยู่อีกอยู่ดี มันไม่จบง่ายๆ หรอกตอนนี้ไม่รู้เลยว่าเป็นยังไงบ้าง ข่าวจะถูกลบแล้วหรือยัง ตัวคนที่โพสต์นั้นเป็นใคร เธออยากรู้ว่าเขาคือใคร มีเรื่องอะไรไม่พอใจกับเธอ หรือแค่พวกแอนตี้หาข่าวหลุดของนักธุรกิจหรือนักศึกษาทั่วๆ ไปแค่นั้นหญิงสาวเดินไปมาอยู่ในห้อง วกไปวนมาอยู่แบบนั้น พร้อมกับกัดนิ้วของตัวเองไปด้วย มันเหมือนจะเป็นลักษณะเด่นในตัวของเธอ เวลามีเรื่องไม่สบายใจ มีเรื่องหนักใจ เธอจะเป็นแบบนี้ตลอด ยุกยิกอยู่ไม่นิ่งเหมือนเด็กจนป่านนี้แล้วเจย์เลอร์ก็ยังไม่กลับมาเลย และเธอก็ไม่รู้ด้วยว่ากลับมาแล้วเขาจะว่ายัง เขาจะเดือดร้อนด้วยไหม งานของเขาจะได้รับผลกระทบด้วยไหม เพราะขนาดเธอยังถูกเตือนเลย ถ้าข่าวยังอยู่เธอคงต้องถูกไล่ออกเพราะทำให้มหาวิทยาลัยเสื่อมเสียชื่อเสียงคิดแล้วก็หนักใจ"เฮ้อ..." ไลลาถอดถอนหายใจออกมาหนักๆ ก่อนจะนึกบางอย่างออก เธอเดินไปที่กระเป๋าสะพาย หยิบโทรศัพท์ออกมาวางไว้ บัตรรูดสีดำ ก่อนจะหยิบกระดาษออกมาจดอะไรบางอย่าง ใจความว่า ...หนูอาจจะหายไปสักพักนะคะ และอาจจะไม่กลับม
ขณะที่ไลลากำลังเดินเล่นอยู่นั้น จู่ๆ ก็มีรถขับเข้ามาจอก เธอไม่ทันได้มองว่าเป็นรถของใครก็ถูกคนในรถดึงเข้าไปซะแล้ว"กรี๊ด!""ไลลา!" พอได้ยินเสียงเธอก็เงียบทันที มันเป็นเสียงของเจย์เลอร์ แม้ในรถมันจะถูกปกคลุมไปด้วยความมืด แต่แค่น้ำเสียงเธอก็จำได้แล้ว"คะ คุณเจย์ จับหนูมาทำไม""ออกรถ!""ครับ""ดะ เดี๋ยว คุณเจย์จะพาหนูไปไหน""เลิกถามซะไลลา เธอยังต้องเคลียร์กับฉันอีกเยอะ""....." พอได้ยินแบบนั้นเธอก็หน้าบูดบึ้งในทันที รถกำลังแล่นออกไปอย่างรวดเร็ว และที่สำคัญรถไม่ได้มุ่งหน้ากลับไปที่คอนโด เหมือนจะไปไหนสักที่นึงซึ่งมันอยู่ไกลเอามากๆหมับ!~"อ๊ะ คุณเจย์..." เธอร้องออกมาเสียงแผ่ว จู่ๆ ก็ถูกเขาอุ้มขึ้นไปนั่งบนตัก และนั่งหันหน้าเข้าหาเขาด้วย หน้าอกของเธอชนเข้ากับแผงอกของเขา และถูกกอดรัดไว้แน่นเกินกว่าที่คนตัวเล็กๆ อย่างเธอจะขัดขืนได้"อยู่นิ่งๆ ถ้าของฉันแข็ง ฉันเอาเธอในรถแน่!" เจย์เลอร์พูดกระซิบ แน่นอนว่าเขาไม่ได้แค่ขู่ แค่นั่งทับกันอยู่อย่างนี้เธอยังรู้สึกได้ถึงตัวตนของเขาที่มีอยู่ มันใหญ่มากไลลานั่งนิ่งไม่กล้าขยับ เพราะกลัวว่าจะถูกทำในรถจริงๆ ตรงนี้มีแค่เธอกับเขาก็จริง แต่ด้านหน้าก็ยังมีคนสนิท
วันเดียวกันไลลากำลังนั่งมองบรรยากาศยามเย็น ซึ่งมันเป็นครั้งแรกจริงๆ สำหรับเธอ เพราะไม่เคยมีโอกาสได้มานั่งแบบนี้เลย ความรวยพอได้สัมผัสแล้วจริงๆ มันเป็นอย่างนี้เองสินะ"มองอะไรอยู่ได้ มีอะไรน่ามอง" เจย์เลอร์ทักขึ้น"มองบรรยากาศไงคะ สวยนะคุณเจย์ไม่ชอบเหรอ?""ไม่เท่าไหร่""แล้วคุณเจย์ชอบอะไรเหรอคะ?""ชอบเอา""บะ บ้า พูดอะไรแบบนั้น""ยังไม่ต้องกลับไปเรียนนะ""คุณเจย์จะให้หนูอยู่แบบนี้เหรอคะ?""อยู่แบบนี้แล้วมันเป็นอะไร?""เปล่าค่ะ ก็แค่..."ไลลาไม่รู้จะพูดยังไงดีเหมือนกัน ชีวิตของเธอมันไม่รู้ทิศทางตั้งแต่แม่จากไปแล้ว ก่อนหน้าจะมีเขาเธอก็คิดแค่ว่าทำงานและเรียนให้จบ หางานทำเลี้ยงตัวเอง หลีกหนีจากความวุ่นวายของครอบครัว เธอคิดเท่านั้นจริงๆ แต่พอมีเจย์เลอร์ก็เหมือนช้างเท้าหน้าที่เป็นคนพาเธอเดินต่อ เหมือนคนนำชีวิตที่ไม่รู้จุดหมายปลายทางได้ไปต่อ"รอให้เรื่องทุกอย่างจบ แล้วค่อยกลับไป""ขอบคุณนะคะ ที่จัดการให้""ฉันแค่ห่วงธุรกิจของตัวเองต่างหาก""เหรอคะ ถึงขั้นพาหนีมาอยู่นี่ เพราะธุรกิจ สุดยอดค่ะพ่อนักธุรกิจ""รู้ไหมว่าไม่เคยมีใคร ทำแบบนี้กับฉันเลย""ทำแบบไหนคะ?""แบบที่เธอทำไง""ทำไมคะ เขากลัวเหร
ภายในห้องน้ำ....ปึก! ปึก! ปึก!พั่ก~ พั่ก~ พั่ก~เสียงกระแทกภายในห้องน้ำดังระงม และถูกกลบด้วยเสียงน้ำจากฝักบัวที่เปิดและปล่อยให้ไหลผ่านร่างกายขณะที่กำลังมีเซ็กซ์กันอยู่ในห้องน้ำไลลายืนหันหน้าเข้ากับผนังที่แสนจะเย็นเฉียบของห้องน้ำ และกำลังถูกคนด้านหลังกระแทกตัวตนความเป็นชายเข้ามาไม่หยุดเลย"คุณเจย์ หนะ หนูรู้สึกเหมือน...ฉี่จะแตก อึก... หยุดก่อน อ๊ะ..""มันไม่ใช่ฉี่หรอก ลองปล่อยมันออกมาสิ มันจะทำให้เธอรู้สึกดีมากนะไลลา""มะ ไม่เอา" เธอปฏิเสธด้วยความเขินอาย จะขัดขืนก็ไร้เรี่ยวจะสู้คนอย่างเขาแก่นกายใหญ่กระแทกกระทั้นเข้ามาไม่หยุด มันเสียดสีกับภายในช่องทางรักของเธอ เหมือนมันถูกกับอะไรบางอย่างในตัวของเธอ มันกระตุ้นไม่หยุด ร่างกายของเธอเหมือนมันซาบซ่านมีกระแสไฟฟ้าวิ่งอยู่ทั่วรอบร่างกาย ก่อนที่จะมีบางอย่างพุ่งออกมา ไหลย้อยเต็มเรียวขาของเธอ"ฮึก...หนูบอกว่าพอไง หนูฉี่แตกแล้วเนี่ย เห็นไหม!" หญิงสาวพูดกระแทกเสียง ตัวของเธอทรุดนั่งลงกับพื้นเพราะหมดแรง มือเล็กๆ ปาดน้ำตาที่ไหลออกมาอยู่อย่างนั้นไม่หยุด มันอาย มันเขิน ทำอะไรไม่ถูกจนต้องร้องไห้ก็แหงล่ะ เธอเล่นฉี่แตกต่อหน้าผู้ชายเลยนี่"ไลลาเธอร้องไ
มหาวิทยาลัยEE หลังจากที่หนีไปพักใจอยู่ได้พักใหญ่ๆ ไลลาก็กลับมาเรียนตามเดิม ระหว่างนั้นเธอไม่ได้ออกไปไหนเลย อยู่กับเขาที่เพนท์เฮ้าส์สุดหรูนั้น กิน นอน และมีเซ็กซ์ เท่านั้นจริงๆ แต่ก็ยังดีที่เขาไม่ได้ห้ามให้เธอติดต่อหาเพื่อนสนิท เพราะแบบนั้นไลลาจึงไม่ค่อยเหงาเท่าไหร่ ได้รู้เรื่องราว รู้ข่าวของตอนนี้ ซึ่งมันก็จบไปแล้วแต่เธอก็ยังไม่รู้ว่าใครเป็นคนทำเรื่องนี้ไลลาเปลี่ยนตัวเองใหม่ การแต่งตัว แต่งหน้าอ่อนๆ และกระเป๋าแบรนด์เนมที่ซื้อมาเพราะงอนที่เจย์เลอร์พูดไม่ดีใส่ ถูกเขาบังคับให้เอามาใช้ จนเธอปฏิเสธไม่ได้เลยเว้นแต่รองเท้าเพราะเธอใส่ส้นสูงไม่ได้ มันไม่ถนัด และตรงนี้เธอคงไม่สามารถเปลี่ยนได้"คนมองเต็มเลยว่ะอีลัย" เฟิร์นกระซิบพูด ขณะที่สองสาวกำลังเดินตีคู่ไปด้วยกันอยู่ เป็นเพราะไลลาแต่งตัวใหม่ หรือเป็นเพราะข่าวมันยังคงถูกจดจำอยู่ในสมองของทุกคนก็ไม่รู้ เธอและเพื่อนถึงได้เป็นจุดเด่นในสายตาของใครต่อใครแบบนี้"อย่าไปสนใจเลย คนมีตาเขาก็มองสิ" ไลลาบอก"ใช่ ไปเรียนกันดีกว่า"ไลลามีความมั่นใจมากกว่าเดิม เพราะอย่างน้อยข่าวที่แพร่ออกไปมันก็ไม่เป็นความจริง เธอไม่ได้เป็นเด็กเสี่ย แต่เป็นคนสำคัญของเจย์
ตกดึกวันเดียวกัน หลังจากที่เจย์เลอร์พาลูกสาวเข้านอน เขาก็รู้สึกว่าวันนี้เหมือนได้ใช้ร่างกายไปทั้งชีวิตแล้วเลย มันเหนื่อยมากๆ กับการเลี้ยงเด็กครืด~ไลลา : ลูกนอนแล้วมาหาไลลาที่ห้องค่ะ ตอนแรกเหนื่อยนะ พอเห็นข้อความของไลลาที่ส่งเข้ามาเขาก็ตาสว่างทันทีเลย ก่อนจะรีบลุกขึ้นแล้วออกไป เพราะตอนนี้เจย์ลินก็นอนหลับไปแล้วแกร๊ก~"ไลลา..""มาแล้วเหรอคะ?""เธอจะให้ฉันทำอะไรเหรอ?""นี่ค่ะ"ไลลายื่นถุงบางอย่างให้กับเขา เป็นถุงที่เขาเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าข้างในมันคืออะไร"คืออะไร?""เปิดดูสิคะเดี๋ยวก็รู้เอง"เจย์เลอร์หยิบของข้างในออกมาดูอย่างงงๆ แล้วก็ต้องตกใจเพราะของข้างในมันคือชุดชั้นในที่แบบ ตัวใหญ่หน่อย แถมมันสีแดงเรื่ออีกด้วย และที่สำคัญมันเป็นลายลูกไม้!"เธออย่าบอกนะว่า...""ใส่มันค่ะ""จะบ้าเหรอ นี่มันชุดผู้หญิงนะ!"ไม่เด็ดขาดให้ตายยังไงเขาก็จะไม่มีวันใส่ชุดนี้เด็ดขาด เขาปฏิเสธเธอด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น เป็นมาเฟียแต่ต้องมาใส่ชุดชั้นในลายลูกไม้สีแดงแบบนี้ รู้ถึงไหนอายถึงนั่นเลยนะ"ใส่มันค่ะ" ไลลาพูดข่ม น้ำเสียงและท่าทางของเธอก็จริงจังหนักแน่นไม่ต่างจากเขาเลยเพราะรู้ว่าถ้าพูดดีๆ เจย์เลอร์จะไม
@บ้านของเจย์เลอร์"เมียจ๋า เมียจ๋า ไลลาฉันขอโทษ""....." ไลลาได้แต่สาวเท้าก้าวเดิน พยายามเดินให้ออกห่างจากเจย์เลอร์ให้ได้มากที่สุด และไม่ให้เขาเดินตามได้ทัน"เมียจ๋า ผัวขอโทษ~" เจย์เลอร์ยังคงพูดเสียงหวาน พร้อมกับพยายามรีบเดินมาหาไลลา ขาสั้นๆ แค่นั้นเองทำไมถึงได้เดินเร็วนักนะก่อนหน้านี้ก็พูดแบบนี้แหละ ด้วยความที่ล้อเมียเรื่องขาสั้น ตัวเล็ก เตี้ย ก็คิดว่าเมียคงจะไม่โกรธอะไรหรอก เพราะก็แกล้งพูดแบบนี้มาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว แต่วันนี้เมียโกรธจริงจังมากๆ ไลลาหน้าบึ้งใส่ พร้อมกับเดินหนีไม่สนใจเสียงเรียกอีกเลย"ไลลาเดี๋ยว..."ปึก!!"โอ๊ย!!" เสียงร้องดังเพราะประตูหนีบแขน ใช่! ประตูหนีบแขนเขา หนีบแรงเลยด้วย เพราะเจย์เลอร์ดันเอาแขนเข้ามาขวางไว้ขณะที่ไลลานั้นกำลังจะปิดประตูเธอมองเขาตาแข็ง ในใจก็คิดว่า สมน้ำหน้า สมควรแล้วล่ะ คนอย่างเขามันต้องโดนซะบ้าง"เจ็บนะไลลา""หลีกไปค่ะ ไลลาจะเข้าห้อง""ก็เข้าไปสิ เดี๋ยวฉันปิดให้เอง"เจย์เลอร์ยังคงพยายามจะแทรกตัวเข้ามา แต่ไลลาเองก็ไม่ยอมเช่นกัน เอาล่ะคราวนี้ ต่างคนต่างไม่ยอมกันอะไรมันจะเกิดขึ้นทั้งที่เขาก็มีพละกำลังมากพอที่จะสามารถผลักประตูเข้าไปได้เลย แต่มั
โรงพยาบาลเอกชนHHกลางดึกสงัดไลลาปวดท้องกระทันหัน เจย์เลอร์เลยรีบพามาโรงพยาบาลทันที ตอนนี้ก็อยู่ในห้องคลอด ไลลากำลังรอเตรียมคลอดอยู่ เพราะถึงจะปวดท้องแล้วแต่ร่างกายก็ยังไม่พร้อมที่จะคลอดในทันที และเธอก็เลือกที่จะคลอดแบบธรรมชาติ เพราะไม่อยากเจ็บตัวอีก และอีกอย่างเธอก็เป็นคนที่กลัวแผลผ่าตัดมากๆ"อึก..โอ้ย!""ไลลา!""เจ็บจังเลยค่ะ" ว่ากันว่าคลอดลูกเนี่ยเจ็บทรมานมากเหมือนจะตายให้ได้ ตอนแรกก็คิดว่าคงไม่ได้เจ็บมากมายอะไรหรอก แต่ตอนนี้เชื่อแล้วล่ะว่ามันเจ็บมากจริงๆ"หมอครับ ยังคลอดไม่ได้อีกเหรอครับ ภรรยาผมจะทนไม่ไหวแล้วนะ?""คุณพ่อใจเย็นๆ ก่อนนะครับ การคลอดลูกแบบธรรมชาติ ต้องรอให้ปากมดลูกเปิดมากพอที่จะคลอดเด็กออกมาได้ก่อนครับ ตอนนี้หมอให้ยาเร่งไปแล้ว""....." ถึงอย่างนั้นเจย์เลอร์ก็ยังใจร้อนอยู่ดี ทุกครั้งที่ได้ยินเสียงร้องโอดโอยของไลลา ใจของเขามันกระสับกระส่ายไปหมดเลย กลัวว่าเธอจะเป็นอะไรไปมือของเธอเย็นเฉียบแถมสั่นเทา หน้าตาก็ซีดเผือกจนน่าสงสารคนรักเมียห่วงเมียแบบเขา จะไปทนได้ยังไง กับการที่เธอเป็นอยู่แบบนี้"ไม่เป็นอะไรนะไลลา ฉันอยู่ตรงนี้ เธอจะต้องไม่เป็นอะไร""ฮึกคุณเจย์ มันปวดมาก ฮือ..
สามเดือนต่อมาช่วงนี้เป็นช่วงที่เจย์เลอร์นั้นเพิ่งทุเลาจากอาการแพ้ท้อง ด้วยความที่แพ้ท้องและต้องรับศึกหนักอยู่หลายเดือน เขาเลยไม่ได้ออกไปทำงาน ไม่ได้ออกไปเจอใครเลยแม้กระทั่งเพื่อนๆตอนนี้ได้รู้เพศลูกแล้ว เขาได้ลูกผู้หญิง ใครต่อใครต่างแอบแซวว่า เพราะได้ลูกผู้หญิงหรือเปล่าเขาถึงได้แพ้ท้องหนักขนาดนี้ ความเชื่อของแต่ละบ้านไม่เหมือนกัน บางคนก็ว่าถ้ามีอาการแพ้ท้องหนักๆ ก็เดาได้เลยว่าเป็นลูกผู้หญิง"ไลลา.." เจย์เลอร์เอ่ยเรียกคนบนเตียงด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน ก่อนจะค่อยๆ คลานขึ้นไปบนเตียงเพื่อปลุกเธอ"อื้อ~""สายแล้วนะ ตื่นได้แล้ว""ง่วงอ่ะ นอนต่ออีกนิดได้มั้ย" ไลลาพูดอย่างงัวเงีย ตอนนี้เหมือนจะสลับหน้าที่กันแล้ว ตอนที่เธอท้องช่วงไตรมาสแรก เป็นเธอที่ต้องดูแลเจย์เลอร์เพราะเขาแพ้ท้องหนักมาก ตอนนี้กลายเป็นเขาที่ต้องดูแลเธอเองพฤติกรรมของไลลาเปลี่ยนไป หลังจากที่ท้องของเธอเริ่มโตขึ้น เธอนอนมากขึ้น บางครั้งก็กินเยอะมากด้วย กินเหมือนคนไม่รู้จักอิ่ม ซึ่งหมอเองก็บอกว่ามันเป็นเรื่องปกติ พฤติกรรมของเธอจะเปลี่ยนไปเรื่อยๆ จนกว่าจะคลอด"ไลลาตื่นเถอะ หมอบอกต้องกินข้าวตอนเช้านะ วันนี้มีกับข้าวที่เธอชอบเยอะเลย"
*****ต่อจากที่เจย์เลอร์ เริ่มมีอาการแพ้ท้อง เป็นช่วงที่เพิ่งจะได้ไปเจอกับ ลูกๆของโอนิกซ์และวานิลมา จากที่ยังบ่นๆกันอยู่เลย ว่าอยากมีลูก และก็ได้แพ้ท้องสมใจ ไลลาเองก็มีอาการเช่นกัน เหมือนว่าจะแพ้ท้องทั้งสองคนเลย แต่คนที่เป็นหนักกว่าก็คือเจย์เลอร์พอแพ้ท้องแล้วอารมณ์ขี้หงุดหงิดก็เพิ่มมากขึ้นกว่าเดิมอีก และก็แน่นอนว่าคนที่รับศึกหนักไปมากที่สุดเลยก็คือลูกน้องของตัวเอง แหงล่ะ ใครจะกล้าไปหงุดหงิดใส่เมียล่ะ เดี๋ยวก็โดนบ้องหูกันพอดี...ตอนสายๆ ของวันหนึ่งฟึ่บ~"คุณเจย์""จ๋า ครับ""ตื่นได้แล้วค่ะ วันนี้เรามีนัดกับคุณหมอนะคะ""อืม...ไม่อยากตื่นเลย อยากนอนต่อ"ปกติต้องเป็นสามีหรือเปล่าที่ต้องมาปลุกภรรยาและเตรียมตัวไปหาหมอกัน แต่กลับเป็นเธอที่ต้องมาปลุกเขา และตื่นเช้ากว่าเขาวันนี้มีนัดกับคุณหมอเกี่ยวกับอาการไม่สบายที่เป็นอยู่ ถึงคนในบ้านจะสงสัยกันว่าท้องจริงๆ แต่ก็ยังไม่ได้ไปตรวจจนมีใบรับรองมายืนยัน ว่าเรื่องที่สงสัยกันนั้นเป็นความจริง"ไม่ได้ค่ะ เรานัดคุณหมอเก้าโมงนะคะ ตอนนี้แปดโมงแล้วค่ะ กว่าจะเตรียมตัวอีก""....." เจย์เลอร์ยังคงอิดออดเหมือนกับเด็กที่ไม่อยากตื่นตอนเช้าไปโรงเรียน แต่แล้วก็ต้
เวลาผ่านไปจากวันเป็นเดือน จากเดือนเป็นปี จนตอนนี้ไลลากับเจย์เลอร์แต่งงานกันเรียบร้อยแล้ว ทุกอย่างมันไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงไป เพราะทั้งสองยังคงทำเหมือนเดิมตอนก่อนที่จะแต่งงานไลลาได้ทำหน้าที่แม่บ้านอย่างเต็มตัว เพราะเธอไม่ได้ทำงานแล้ว บางครั้งก็ได้ไปร่วมงานกับเจย์เลอร์ เข้าสังคมอยู่บ่อยๆ เขาแค่อยากให้เธอได้เข้าสังคมเรียนรู้เพื่อเอาตัวรอด ประสบการณ์จะสอนให้เราเข้มแข็งเอง เพราะไลลาเป็นคนที่ไม่ชอบเข้าสังคม ไม่ชอบที่ที่มีคนเยอะๆ พลุกพล่าน เป็นไปได้เธอก็จะเลี่ยงมากกว่า แบบนี้เธอเลยไม่ค่อยทันโลกเท่าไหร่แต่พอมีเจย์เลอร์ ชีวิตของเธอก็เปลี่ยนไปจริงๆ เขาทำให้เธอมีความสุข ทำให้เธอกล้า หลายๆ อย่างที่เขาทำให้มันดีจนสุดจะบรรยายจริงๆผู้ชายที่ต่อหน้าคนอื่นเข้มขรึม วางมาดนักธุรกิจ เจ้าพ่อมาเฟียแสนดุดัน แต่พอได้อยู่กับเธอที่สามารถเป็นตัวเองได้ ไม่ต่างอะไรจากแมวน้อยเลย เพราะเขาไว้ใจเธอ ไว้ใจมาก ถึงกล้าแสดงจุดอ่อนออกมาให้เห็นแบบนี้บ้านของทอลและเฟิร์น"แฝดอ้วง คิดถึงสุดเลย มาให้น้ากอดหน่อย"เด็กน้อยวัยขวบเศษพากันวิ่งเข้ามาหาด้วยความดีใจ เด็กแฝดลูกของทอลและเฟิร์น ตอนนี้ก็โตขึ้นเยอะแล้ว แต่ก็ยังทำให้เฟิร์น
บ้านพักริมทะเล"ไลลาเสร็จหรือยัง ทำไมอาบน้ำนานขนาดนั้น" เจย์เลอร์ตะโกนถาม เพราะเห็นไลลาเข้าห้องน้ำไปนานแล้ว ปกติเธอไม่ใช่คนเข้าห้องน้ำนานสักหน่อยแกร๊ก~"โอ้ย เสร็จแล้วค่า" เธอเดินออกมาจากห้องน้ำ เพราะถูกเรียกอยู่หลายครั้งเธอเลยต้องรีบเดินออกมา ถ้าขืนช้ามีหวังถูกเจย์เลอร์พังประตูเข้าไปแหงๆ"ละ ไลลา เธอ..." ถึงกับมองตาค้างเมื่อได้เห็นคนตรงหน้าใส่ชุดอะไรอยู่ ไม่คิดว่าเธอจะใส่แบบนี้ เพราะถ้าไม่ใส่ชุดนอนหมีแขนยาวเธอก็จะใส่เป็นกระโปรงชุดนอนที่ยาวคลุมเข่าลงไป"ไลลาเพิ่งซื้อมาค่ะ เป็นยังไงคะ สวยไหม?""....." เจ้าตัวไม่ตอบ สายตาจดจ้องที่เรือนร่างอวบอั๋นตรงหน้าหุ่นดีเอสหน้าหยวบสุดๆปกติแต่งตัวไม่ได้เซ็กซี่เท่าไหร่เขาก็หลงจนโงหัวไม่ขึ้นแล้ว มาเจอแบบนี้มันตราตรึงจนละสายตาไม่ได้เลย แค่เห็นส่วนล่างมันก็เริ่มขยับขยายออกแล้วมีอารมณ์สุดๆ !!"คุณเจย์คะ""อึก...""....." เธอยิ้มมุมปาก ก่อนจะเดินเข้าไปหาใกล้ๆ จับมือของเขาวางลงบนหน้าอกของตัวเอง "ไลลาไม่ได้ใส่เสื้อในด้วยนะคะ""อืม..." มือหนาเค้นคลึงเต้าอวบอย่างหลงใหล แม้จะสัมผัสผ่านชุดผ้าลาติน แต่เขาก็รับรู้ได้ถึงเนื้อด้านใน ยอดถันที่มันแข็งชูชันขึ้นมาข
เวลาผ่านไปหลังจากที่รู้ข่าวของพ่อและทุกอย่างก็จบลงแล้ว แต่ลึกๆ ไลลาก็ยังรู้สึกแย่อยู่แต่ก็ยังมีเจย์เลอร์ที่คอยอยู่ข้างๆ ดูแลไม่ห่าง เพราะไม่อย่างนั้นเธอคงได้คิดฟุ้งซ่านอยู่คนเดียว"วันนี้ออกไปไหนกันมั้ย?""ไปไหนคะ?""ไม่รู้สิ อยากไปไหนหรือเปล่า เธอจะได้สบายใจ""....." ไลลาคิดก่อนที่จะนึกบางอย่างบอก เธอหันกลับไปมองหน้าของเจย์เลอร์และให้คำตอบกับเขา "ไลลาอยากไปวัดค่ะ""งั้นก็ไปอาบน้ำแต่งตัว จะได้ออกไปกัน"ไลลาทำตามที่เขาบอก จริงๆ เธอก็ไม่รู้จะไปที่ไหนหรอก แต่พอเจย์เลอร์มาถามแบบนี้แล้วเธอก็นึกขึ้นได้ผ่านไปพักใหญ่นานแล้วนะที่ไม่ได้มาที่นี่ ขณะเดินพาเจย์เลอร์ไปทางหลังวัดเธอก็พูดอยู่ในใจตัวเอง จนกระทั่งมาถึงกำแพงวัด เธอยืนอยู่ตรงข้ามกับกำแพงซึ่งมีรูปหน้าของแม่เธอแปะอยู่"แม่เธอเหรอ?""ค่ะ""ทำไมถึงมาอยู่แบบนี้ล่ะ ทีแรกฉันคิดว่าแม่เธอจะเป็นเจดีย์แบบนั้นซะอีก" เจย์เลอร์ไม่ค่อยเข้าใจอะไรแบบนี้เท่าไหร่ ไม่คิดว่ากระดูกคนตายจะสามารถเอามาไว้ในกำแพงวัดแบบนี้ได้"ไลลาไม่มีเงินซื้อหรอกค่ะ เจดีย์แบบนั้นแพงจะตาย เด็กมัธยมแบบไลลาจะเอาเงินเป็นหมื่นๆ จะมาไหนมาซื้อ หลวงตาบอกว่าเอาไว้แบบนี้ก็ได้ ไม่เป็นอ
ขณะที่กำลังกลับบ้าน ไลลาเอาแต่นั่งก้มหน้า ทั้งที่ปล่อยให้เรื่องนี้เป็นหน้าที่ของตำรวจจัดการต่อ แต่เธอกลับรู้สึกไม่ดีเอาซะเลย แอบสะอึกเหมือนกันกับคำพูดของพ่อแต่เธอจะไปทำอะไรได้ นั่นมันไม่ใช่แค่คดีทั่วไปที่จะสามารถปล่อยตัวออกมาได้นะ แล้วถ้าเธอให้เจย์เลอร์ช่วยจริงๆ คนอื่นจะมองเธอยังไงยิ่งคิดก็ยิ่งเครียด เธอไม่อยากให้ตัวเองเป็นแบบนี้เลย เพราะรู้ว่าเป็นแล้วก็ทำให้เจย์เลอร์พลอยเป็นห่วงไปด้วยเอี๊ยด!"อ๊ะ! คุณเจย์ จอดรถทำไมคะ?" ไลลาตกใจ ที่จู่ๆ เจย์เลอร์ก็หักรถเข้าริมทางอย่างกระทันหัน เบรคแรงจนเธอแทบจะหัวทิ่มไปด้านหน้า ดีนะที่คาดเข็มขัดไว้"คิดกันอีกรอบดีไหม ฉันไม่สบายใจเลย ที่เห็นเธอเป็นแบบนี้""เรื่องอะไรคะ?""เธอก็น่าจะรู้ว่าฉันหมายถึงเรื่องอะไร"".....""ฉันช่วยได้ ขอแค่เธอเอ่ยปากขอให้ช่วย""ขอบคุณนะคะสำหรับความหวังดี แต่ปล่อยให้มันเป็นไปแบบนั้นแหละค่ะดีแล้ว""เธอแน่ใจแล้วเหรอ""ไลลารู้ค่ะว่าคุณเจย์ช่วยได้ ทำให้พ่อของไลลาพ้นผิดยังทำได้เลย แต่ไลลาไม่อยากให้คุณเจย์ทำค่ะ คนทำผิดก็ต้องย่อมได้รับผลกรรมจากสิ่งที่ตัวเองทำ"".....""เท่าที่คุณตำรวจบอก พ่อตั้งใจทำแม่เลี้ยง มันไม่ใช่อุบัติเหตุ ถ