เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 623
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 624
เสิ่นหมิงหยวนกับเสิ่นหยวนเลี่ยง แสดงอารมณ์หน้าตาเฉย ไม่เห็นถึงสีหน้าที่รุ่มร้อนใด ๆ บนหน้าผากก็ไม่มีเหงื่อ“ทัณฑ์เลาะกระดูก ทัณฑ์ตัดเอว ทัณฑ์รถม้าแหกร่าง ทัณฑ์ตัดหัว ทัณฑ์ลอกหนัง ทัณฑ์ฝังเป็น ทัณฑ์ชักไส้ เฉินฝาน เจ้าเลือกวิธีตายที่ตนเองรู้สึกสบายสิ”เสิ่นหยวนฮวายังกล่าวไม่จบ ก็มีเสียงพะอืดพะอมมากมายดังขึ้นที่ราชสำนักสิ่งที่เสิ่นหยวนฮวากล่าวถึงเหล่านี้มีวิธีตายใดสะดวกสบายบ้าง มีวิธีใดบ้างที่ไม่ใช่การทรมานอันน่าสยดสยอง “เลือกยากล่ะสิ” เมื่อเห็นเฉินฝานไม่พูด เสิ่นหยวนฮวายิ่งรู้สึกหลงระเริง กระทั่งชี้สั่งช่วยเฉินฝานเลือก “วิธีตายเหล่านี้ที่มีความสะดวกสบายที่สุด ก็คงจะเป็นทัณฑ์ตัดหัว เพราะตายเร็ว ไม่ ๆ…”เสิ่นหยวนฮวาพูดอยู่พลางส่ายหัว “เมื่อปีที่แล้วมีเพชฌฆาตชุดหนึ่งเกษียณอายุ เพชฌฆาตชุดใหม่ ฝีมือยังไม่ถึง พอฟันลงไปอาจตัดหัวไม่ขาดจนต้องฟันอีกหลายครั้ง ฉะนั้นแล้ว วิธีตายนี้ไม่เด็ดขาดมากพอ เช่นนั้นเลือกอะไรดี?”“ทัณฑ์เลาะกระดูก? เด็ดขาดและตายช้า วิธีตายนี้ไม่สบายเท่าไหร่ ทัณฑ์ตัดเอว? ไม่ได้เหมือนกัน ปัญหาเดียวกับทัณฑ์ตัดหัว ฝีมือของเพชฌฆาตยังดีไม่พอ ต้องฟันหลายครั้งถึงจะตัดหัวคนขาดเป
เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 625
ชุยต๋าหลุนที่ตื่นเต้นถอดเสื้อขนสัตว์ของเสิ่นหมิงหยวนออก“อ้าว อัครเสนาบดี ท่านคงร้อนมาก”บริเวณร่างกายของเสิ่นหมิงหยวนที่ถูกเสื้อขนสัตว์ปิดทับ ถูกเหงื่อซึมจนเปียกโชก ทำให้ชุยต๋าหลุนประหลาดใจอย่างยิ่ง“ทุกคนต่างรู้เหมือนกันว่าท่านพ่อกับน้องชายของข้ากลัวร้อน เมื่อหน้าต่างของท้องพระโรงไม่ได้เปิดไว้ ซึ่งทับอับและร้อน ฉะนั้นพวกเขาจึง…”“หยุดเล่นลิ้นที่นี่ได้แล้ว เสื้อขนเป็ดให้ความอุ่นกว่าเสื้อทำจากฝ้าย พวกท่านแพ้แล้ว!”เมื่อสวมเสื้อขนสัตว์เดินวนในท้องพระโรงหนึ่งรอบเสร็จ ชุยต๋าหลุนที่ร้อนจนเหงื่อออกทั้งตัว พูดขัดจังหวะการพูดของเสิ่นหยวนฮวาอย่างไม่เกรงใจแม้ว่าตำแหน่งของเสิ่นหยวนฮวาสูงกว่าเขา แต่ชุยต๋าหลุนไม่เคยมองเสิ่นหยวนฮวาผู้ไม่มีความสามารถของเสิ่นหมิงหยวนอยู่ในสายตายิ่งเห็นสีหน้าที่แย่มากของพ่อลูกตระกูลเสิ่น ชุยต๋าหลุนยิ่งฮึกเหิม “ในเมื่อเดิมพันด้วยกัน ถ้าเช่นนั้นก็ควรกล้าได้กล้าเสีย เป็นมนุษย์ต้องให้ความสำคัญกับความน่าเชื่อถือ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงขุนนางชั้นสูง ใต้เท้าอัครเสนาบดีเบื้องขวา ท่านคิดว่าข้าน้อยพูดถูกหรือไม่”“นายกองชุยพูดถูก” เสิ่นหมิงหยวนตอบกลับอย่างไม่เต็มใจ“อืม!” ช
เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 626
“ใต้เท้าเสิ่นน้อย เดิมทีเรื่องนี้เกิดขึ้นจากการที่ใต้เท้าอัครเสนาบดีไม่เชื่อว่าเสื้อขนเป็ดขาวให้ความอุ่นกว่าเสื้อทำจากฝ้ายและจะฆ่าเสนาบดีเฉิน เหตุใดตอนนี้ถึงไม่เกี่ยวกับเขาแล้วล่ะ?”ชุยต๋าหลุนตอกกลับเสิ่นหยวนเลี่ยง ตอกกลับอย่างหนำใจ นี่คือฝีปากที่ดีที่สุดตั้งแต่เขามีชีวิตมาแล้วยี่สิบกว่าปีเบื้องหลังของทั้งหมดนี้เพราะเฉินฝานทั้งนั้นถ้าไม่ใช่เพราะเฉินฝานทำเสื้อขนเป็ดอันน่าอัศจรรย์เพียงนั้นออกมา เขาจะมีโอกาสหนำใจเช่นนี้ได้อย่างไรเมื่อก่อนทุกครั้งที่กลับมาขอเสบียงอาหารและหญ้าที่ใช้เลี้ยงกับเสื้อผ้า เสิ่นหมิงหยวนและคนอื่น ๆ จงใจทำให้ลำบากด้วยวิธีต่าง ๆ และเขาไม่สามารถตอบโต้กลับไปได้ ทุกครั้งที่กลับมาภายในใจก็รู้สึกอัดอั้นน้อยใจหนึ่งครั้งถ้าไม่ใช่เพราะเพ่ยจี้แจ้งเตือนเขาครั้งแล้วครั้งเล่า เขายกดาบฟันคนตั้งแต่นานแล้วเสิ่นหมิงหยวนไม่สามารถทำหน้าตานิ่งเฉยได้อีก สีหน้าแสดงความจนมุมและลำบากใจน้อย ๆ แต่ชุยต๋าหลุนไม่มีทางปล่อยเขาไปเพียงเท่านี้ “ใต้เท้าอัครเสนาบดีเบื้องขวา หยุดเป็นเต่าหดหัวในกระดองได้แล้ว”“ท่านพี่ พี่จะให้ท่านพ่อร้องและเรียกเองจริงหรือ?” เสิ่นหยวนเลี่ยงดึงเสิ่นหยวนฮวามา
เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 627
เฉินฝานคลี่ยิ้ม ทำท่าเหมือนคนซื่อแบบนั้นอีกครั้ง “กระหม่อมมีฝ่าบาทไง!”ฉินเย่ว์เหมยถลึงตาคู่งามตอกกลับ “ยังจะปากแข็งอีก!”เฉินฝานยักไหล่แสดงว่าไม่กล้าทำอีกชุยต๋าหลุนเห็นการโต้ตอบหยุมหยิมของเฉินฝานกับฉินเย่ว์เหมยแล้วอดไม่ได้ที่จะขนลุกไปทั้งตัวพวกเขาไม่เหมือนกับเป็นฮ่องเต้กับขุนนาง แต่เหมือน…หยุด ๆ ชุยต๋าหลุนไม่กล้าคิดต่อไปผู้ชายกับผู้ชายเฮ้อ!ชุยต๋าหลุนมองเฉินฝานอย่างเจ็บใจที่ไม่สามารถหลอกเหล็กให้เป็นเหล็กกล้าได้ไม่ต้องสงสัยอีกว่าเขาเป็นบุรุษให้สตรียั่วเย้าก่อนหน้านี้ ไม่ได้ถูกบังคับแต่เป็นการสมัครใจเป็นผู้ชายที่มีพรสวรรค์เพียงนี้ เหตุใดถึงมีความชอบแบบนี้ได้เขายังคิดจะให้น้องสาวแต่งงานกับเขาอยู่เลย ช่างน่าเสียดายจริง ๆเวลามีจำกัด เฉินฝานดึงรอยยิ้มกลับ พูดสั้น ๆ ไม่กี่คำก็เตรียมตัวไปวางแผนงานที่ฝ่ายเครื่องแต่งกายทันทีทำงานหนักจนถึงกลางดึก เมื่อเครื่องจักรเย็บผ้าหกร้อยกว่าเครื่องเปิดใช้งานทั้งหมด เขาถึงถอนหายใจอย่างโล่งอกเครื่องจักรเย็บผ้าหกร้อยเครื่องทำงานพร้อมกัน ภาพเหตุการณ์นี้สร้างความตื่นตะลึงให้กับฉินเย่ว์เหมย ชุยต๋าหลุนและคนอื่น ๆ เป็นอย่างมากไม่ต้องพูดถึ
เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 628
“เดิมทีก็…”“พรวด!”เสียงหลุดหัวเราะดังขึ้นจากข้าง ๆ ในเวลาที่ไม่เหมาะสมเฉินฝานและฉินเย่ว์เหมยหันมองต้นทางของเสียงพร้อมกันหงอินกล่าวอย่างเขินอาย “หม่อมฉันไม่ได้หัวเราะ ไม่ได้หัวเราะ มีบางอย่างเข้าไปในจมูก หม่อมฉันเลยจามออกมา จามออกมา พวกท่านพูดต่อได้เลย ต่อได้เลย…”“ไม่พูดต่อแล้ว ไม่พูดต่อแล้ว” เฉินฝานยิ้มและส่ายหัว “ดึกมาก แล้ว ฝ่าบาท รีบเข้าบรรทมเถอะ เมื่อคืนไม่ได้กลับมาทั้งคืน พวกเย่ว์เจียวคงเป็นห่วงกระหม่อมแย่ กระหม่อมขอกลับจวนก่อน”“เฮ้อ ไล่จนเขากลับไปแล้ว ตอนนี้ทำใจไม่ลงแล้วสินะ?”หงอิงกล่าวขณะมองฉินเย่ว์เหมยที่มองแผ่นหลังของเฉินฝานอย่างไม่ละสายตา“ถ้าพูดมากอีก ข้าจะส่งเจ้าไปแต่งงานกับเขา!”“…” ตีให้ตาย หงอิงก็คิดไม่ถึงว่าฉินเย่ว์เหมยจะตอบโต้นางกลับเช่นนี้ “ไม่ ๆ ๆ หม่อมฉันอยู่ข้างฝ่าบาทยังดีกว่า”ค่ำคืนนี้ หงอิงที่น้อยครั้งจะนอนฝันก็ฝันถึงเรื่องหนึ่งที่สำคัญความฝันนั้น…หลังจากตื่นขึ้นมา หงอิงเขินอายอยู่ครึ่งค่อนวัน เนื้อตัวร้อนรุ่ม ออกไปฝึกกระบี่ที่ลานข้างนอกอยู่นานก็ไม่ได้ทำให้สงบลงในสมองอัดแน่นไปด้วยภาพในความฝันในความฝันนางถูกฉินเย่ว์เหมยพระราชทานงานแต่งก
เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 629
“กลับมา เป็นคนมือไม่พายยังเอาเท้าราน้ำจริง ๆ !” เสิ่นหมิงหยวนกล่าวตำหนิ“ท่านพ่อ ท่านเอายาพิษให้ข้า ไม่ได้ให้วางยาเฉินฝานหรอกหรือ?” เสิ่นหยวนฮวาแสดงสีหน้าไร้เดียงสา“ท่านพี่ เคยวางยาพิษแล้วครั้งหนึ่ง ถ้าใช้อีกก็ไม่เกิดผลแล้ว หากเจ้าเฉินฝานโง่ขนาดนั้น ศีรษะของเขาคงถูกท่านพ่อบิดจนหักนานแล้ว” เสิ่นหยวนเลี่ยงอธิบาย“ถ้าเช่นนั้น เจ้าลองพูดมาว่าท่านพ่อให้ยานี่กับข้า ไม่ได้ให้วางยา แล้วให้ส่งเป็นของขวัญให้คนอื่นรึ?” เสิ่นหยวนฮวากล่าวอย่างไม่พอใจเสิ่นหยวนเลี่ยงพูดขึ้นมา สีหน้าที่ดำหมองของเสิ่นหยวนเลี่ยงก็จางลงทันที เสิ่นหยวนฮวามองแล้วรู้สึกไม่พอใจมาก ทั้ง ๆ ที่เขาต่างหากที่เป็นพี่ชาย แต่เสิ่นหยวนเลี่ยงมักทำตัวเป็นที่สนใจมากกว่าเขา“ท่านพี่ พอพี่พูดแบบนี้ก็อาจเป็นเช่นนั้นจริง ท่านพ่อให้พี่ส่งเป็นของขวัญให้คนอื่นจริง ๆ”“อืม ให้คนอื่น” เสิ่นหมิงหยวนพยักหน้า“เจ้ามันโง่เง่า!” เสิ่นหมิงหยวนกระทืบเตะเสิ่นหยวนฮวา “ยังชักช้าอยู่ไย? ยังไม่รีบออกไปส่งอีก!”-เฉินฝานเพิ่งลุกจากที่นอน ยังไม่ทันเปลี่ยนเสื้อผ้า หน้าก็ยังไม่ได้ชำระล้าง“ปัง”ประตูห้องนอนถูกใครบางคนเปิดจากข้างนอกอย่างแรงข้างนอก
เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 630
“ฝ่าบาท!” เมื่อเข้ามาถึงพระราชวังและพบกับฉินเย่ว์เหมย เฉินฝานฟ้องเรื่องหงอิงกับนางทันที “ผู้นำหงอิง โลภในตัวกระหม่อม ลวนลามกระหม่อมบนรถม้า”“ใคร ใครลวนลามเจ้า หยุดพูดเอาดีเข้าใส่ตัวซะที” หนึ่งประโยคของเฉินฝาน ทำให้หิงอิงตกอยู่ในภาวะสงคราม“ยังโต้เถียงอีก เมื่อครู่นี้ถ้าไม่ใช่เพราะข้าเรียกเจ้า มือของเจ้าคงจับไปแล้ว”“ข้าจะจับเจ้าที่ไหนกัน ข้า ตอนนั้น…” หงอิงหน้าแดงจนแทบซึมออกมาเป็นเลือด “ตอนนั้นเพียงแค่รู้สึกว่าในรถม้าอากาศไม่ถ่ายเท เลยอยากเปิดผ้าม่านออกเท่านั้น”“อย่ามาไม้นี้! เจ้าอยากจับตัวข้า!” เฉินฝานไม่อยากปล่อยหงอิงไปง่าย ๆ เช่นนี้ตั้งแต่เช้า เสื้อผ้าไม่ทันเปลี่ยน หน้าก็ไม่ทันได้ชำระล้าง เขาก็ถูกนางแบกขึ้นรถม้าทันที แล้วเขาไม่อยากได้หน้าบ้างหรือ?“ตั้งแต่ขึ้นบรถม้า ตาของเจ้าก็จับจ้องที่หน้าอกของข้าไม่ขยับไปไหน! ถ้าเจ้าอยากแต่งงานกับข้าก็พูดตรง ๆ สิ! ข้าบอกให้ฝ่าบาทพระราชทานงานแต่งให้กับพวกเราได้ เจ้าเองก็ไม่ต้องใช้วิธีแบบนั้นด้วย”“หงอิง นี่เป็นความผิดของเจ้านะ เมื่อวานข้าพูดว่าจะพระราชทานงานเจ้าให้กับเฉินฝาน เจ้าตอบว่าไม่ยินยอม”“ฝ่าบาท หม่อมฉันไม่…”“เอาล่ะ!” ฉินเย่ว์เ
เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 631
ความรู้สึกไม่สู้ดีพลั่งพรูขึ้นในใจของเฉินฝานการวางยาพิษถูกคนจับกุมได้ง่าย เช่นนั้นก็ไปตายเอาดาบหน้าแล้ว รับมือยากกว่าคนที่อยากตายกว่าคนที่อยากอยู่เสียอีก“หัวหน้ากองเฝิง!”“เป็นนางอีกแล้ว!” ฉินเย่ว์เหมยสีหน้าแค้นเคือง “ข้าลืมนางไปได้อย่างไร!”ผ่านการทำความเข้าใจหนึ่งรอบ เฉินฝานเข้าใจแล้วว่าหัวหน้ากองเฝิงนี้เป็นคนแบบใดในตอนแรกนางวางยาพิษซูซิวฉีจนตาย ไปขอหลบภัยกับหมัวมัวของเสิ่นหมิงหยวนหลังจากซูซิวฉีสิ้นชีวี เสิ่นหมิงหยวนให้หลี่เต๋อฉวนจัดสรรให้นางรับตำแหน่งหัวหน้าจัดหาวัสดุฝ่ายเครื่องแต่งกายพระราชวัง ถึงแม้ตำแหน่งนั้นจะไม่สูง ทว่าสินบนมหาศาลพ่อค้าทุกคนล้วนต้องจ่ายค่าจัดหาวัสดุให้ หากไม่จ่ายหรือจ่ายน้อยไป ก็ปฏิเสธการรจัดหาวัสดุให้โดยให้เหตุผลว่าคุณภาพไม่ดีตำแหน่งนั้นไม่สูง และวัสดุการทำเสื้อขนสัตว์ครั้งนี้ ไม่จำเป็นต้องผ่านคลังวัสดุแม้แต่น้อย ผนวกกับช่วงนี้มีเรื่องมากมาย ฉินเย่ว์เหมยไม่ได้จำคนผู้นี้ได้ทันทีตอนที่เฉินฝานและคนอื่นๆรีบรุดหน้าไปฝ่ายเครื่องแต่งกาย คนงานหญิงทั้งหมดอ่อนแรงนอนเรียบไปกับพื้นยังไม่ตาย ทว่าอย่าว่าถักทอเสื้อผ้าเลย แม้แต่แรงที่จะพูดก็ไม่มีแม้แต่น้
บทล่าสุด
เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 730
เหอกังนิ่งเงียบไปเพียงหนึ่งวินาที“ทหารทั้งหมดจงฟังคำสั่ง!” เหอกังยกป้ายสั่งการทหารขึ้นสูง “ถอยทัพกลับลำไปทางเดิม!”ระหว่างที่ถอยกลับทางเดิม เฉินฝานยังให้เหอกังออกคำสั่งอีกสองเรื่องคำสั่งแรก นายทหารทุกคนถอดชุดเกราะเครื่องหัวออก ก็คือให้ทุกคนถอดหมวกเหล็กบนหัวออก นำเสื้อผ้าห่อไว้ มัดไว้ที่เอวกองกำลังยุคโบราณ เพื่อที่แยกมิตรและศัตรู ชุดเกราะเครื่องหัวจะมีสัญลักษณ์สัญลักษณ์บนชุดเกราะเครื่องหัวของกองกำลังลาดตระเวนคือพู่ระย้าสีแดงสีแดงสะดุดตาเกินไป ไม่สะดวกในการหลบหลีกคำสั่งที่สอง ทุกคนต้องเก็บกิ่งที่มีใบไม้มาสองสามชิ้น มัดรวมให้เป็นวงกลม สวมไว้บนศีรษะตอนที่ออกคำสั่งทั้งสองนี้ เหอกังก็ตัดหัวนายทหารไปอีกหนึ่งคนเพราะสองคำสั่งนี้ ก็ไม่ต่างอันใดกับการล่าถอยกลับทางเดิม เหลวไหลสิ้นดีไม่ว่าจะเป็นหัวหน้าหรือลูกน้องในกองกำลังลาดตระเวนทั้งหมด คิดอย่างไรก็ไม่เข้าใจที่คาดหัวใบไม้หนึ่งชิ้น จะสามารถรักษาชีวิตได้กว่าชุดเกราะเครื่องหัวที่ทำจากเหล็กงั้นหรือ?เฉินฝานไม่ได้ผิดปกติจริงๆใช่หรือไม่?กลับไปถึงสถานที่กวาดล้างพลทหารม้าสามพันคนของเหยียนอิง เฉินฝานออกคำสั่งให้หยุดเคลื่อนทัพในขณ
เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 729
เฉินฝานอมยิ้มพลางพยักหน้า “ถูกต้อง หากไม่ยั่วโมโหอ๋องเจิ้งหนาน หลี่เทียนจะออกมาได้อย่างไร”“ทว่า ทำเช่นนี้เป็นการทำให้พวกเราเข้าสู่สภาวะจนตรอกมิใช่หรือ?”“ท่านแม่ทัพ ทำเช่นนี้ สามารถทำให้พวกเรามีชีวิตต่อไปได้!”“เช่นนี้พวกเราจึงสามารถมีชีวิตต่อไปได้งั้นหรือ? ใต้เท้าเฉิน...”เหอกังที่อยู่ด้านข้างหยุดพูดไปครู่หนึ่ง “เจ้าต้องการล่อกองกำลังเมืองเตียนที่เมืองฝูตูให้ออกมา หลังจากนั้นพวกเราก็กลับลำไปยึดโจมตีเมืองฝูตูงั้นหรือ?”“ปิดบังท่านแม่ทัพไม่ได้จริงๆ ข้าน้อยก็มีความประสงค์เช่นนี้ มีเพียงการทำเช่นนี้ เมืองหรงตูและพวกเราจึงยังมีโอกาสที่จะมีชีวิตอยู่”“น้องฝาน วิธีนี้น่าอัศจรรย์ก็จริง ทว่า...” สีหน้าของเหอจื่อหลินเปลี่ยนจากสดใสเป็นหม่นหมอง “กองกำลังสามหมื่นคนของหลี่เทียนนั้น ห่างจากพวกเราไม่ถึงห้าสิบลี้แล้ว อิงจากความเร็วของกองกำลังเตียนตู ต้านทานไว้ครึ่งชั่วยาม ก็จะไล่ตามพวกเราทัน พวกเราต้องการโจมตีโต้กลับเมืองฝูตู ก็ต้องหลบหลีกพวกเขาก่อน”“กองกำลังลาดตระเวนมีสองหมื่นเจ็ดพันกว่าคน และมีม้าสงครามที่ไปยึดครองมาเมื่อครู่สามพันตัว เป้าหมายยิ่งใหญ่เช่นนี้ ความยากในหลบหลีกหลี่เทียนยากยิ่งนั
เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 728
“ข่าวที่ข้าได้รับมาเมื่อครู่ กองกำลังเมืองเตียนตูหนึ่งแสนคนที่เหยียนเชียงนำทัพไม่ได้ข้ามฝั่งมา”“ไม่ได้ข้ามฝั่งรึ?” เหอกังตกใจอย่างมาก กล่าวด้วยความโมโหทันที “เวลาครึ่งก้านธูปที่แล้วพลส่งข่าวมารายงานว่ากองกำลังหนึ่งแสนคนนั้นของเหยียนเชียงเริ่มข้ามฝั่งแล้วมิใช่หรือ? พลส่งข่าวของเจ้าเป็นอันใดไป จึงรายงานไม่แม่นยำเช่นนี้!”“ท่านพ่อ เมื่อครู่กองกำลังเมืองเตียนข้ามฝั่งจริงๆ ทว่าผ่านไปไม่นานพวกเขาทั้งหมดก็กลับลำ ตอนนี้เดินทางมุ่งสู่เมืองหรงตูแล้ว”“กล่าวเช่นนี้...” สีหน้าของเหอกังเปลี่ยนเป็นเข้มงวด “กองกำลังเตียนตูไม่คิดที่จะสนใจพวกเรา ทว่ามุ่งตรงไปบุกโจมตีเมืองหรงตู หากสูญเสียเมืองหรงตูไป เช่นนั้นพวกเรา...”เช่นนั้นกองกำลังลาดตระเวนก็เหมือนกับเด็กกำพร้าไร้บ้านหากไปเยือนหรงตูมิได้ พวกเขาก็เป็นทหารเร่ร่อนกลุ่มหนึ่งที่ไม่กำลังสนับสนุนใดๆจากแนวหลัง“เร็วเข้า พวกเราต้องเร่งฝีเท้าในการเคลื่อนทัพ” เหอกังกล่าวเสียงดัง “แผนการเดียวในตอนนี้ พวกเราทำได้เพียงแข่งความเร็วกับเหยียนเชียง”“ข้าว่าวิธีนี้ก็ไร้ผล” เย่ว์หนูที่อยู่ด้านข้างเฉินฝานส่ายหน้ากล่าวเสียงเบา “พละกำลังของกองกำลังเมืองเตียนตูมีม
เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 727
เฉินฝานเดินอยู่ด้านหน้า ฉินเย่ว์เจียวลากศพของเหยียนอิง สองคนเรียงรายเดินออกจากกระโจมไปสถานการณ์รบด้านนอกจวนจะเข้าใกล้จุดสิ้นสุดแล้วห่าธนูในคราเดียว กองกำลังเมืองเตียนตูสามพันกว่าคนนี้ ทุกคนล้วนถูกลูกธนูของกองกำลังลาดตระเวนปักราวกับเม่นเหอจื่อหลินพาคนไปตรวจสอบว่ามีกองกำลังเมืองเตียนตูที่ยังตายไม่สนิทหรือไม่ ดังนั้นจึงเกิดเสียงการแทงซ้ำและเสียงโอดครวญเป็นครั้งคราว“ถวายบังคมใต้เท้าเฉิน!”“ถวายบังคมใต้เท้าเฉิน!”เมื่อเห็นเฉินฝานแล้ว เหล่านายทหารพากันคุกเข่าเฉินฝานลนลานรีบทำท่าขอให้ลุกขึ้น “ทุกท่านไม่ต้องมากพิธี รีบลุกขึ้นเถอะ”นายทหารเหล่านั้นโน้มศีรษะติดกับพื้นจึงยอมลุกขึ้นยืนนับตั้งแต่ที่เข้ากระโจมจนมาถึงตอนที่ออกจากกระโจมมา ห่างกันไม่ถึงครึ่งชั่วโมง เหล่ากองกำลังลาดตระเวนด้านหน้าเฉินฝาน ทุกคนล้วนมีชีวิตชีวาพวกเขาทหารผู้ดีทหารไร้ประโยชน์ที่ถูกฝูงชนหัวเราะเยาะ ในเวลาสั้นๆครึ่งชั่วโมง สามารถกำจัดพลทหารม้าของกองกำลังเมืองเตียนตูหนึ่งกลุ่มได้ทั้งหมดต่อจากนี้ จะคอยดูว่าผู้ใดจะกล้ากล่าวว่าพวกเขาไร้ประโยชน์ได้อีก!เหล่าทหารเพิ่งจะลุกขึ้นยืน เหอกังรีบรุดหน้าเข้ามาทันที สีหน
เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 726
เหยียนอิงถูกฉินเย่ว์เจียวนำน้ำเย็นหนึ่งถังราดใส่จนตื่น“อ้าก!”“ใครกัน? ชาติชั่วผู้ใดรนหาที่ตาย บังอาจใช้น้ำราดใส่ข้า!”เหยียนอิงที่ถูกปลุกให้ตื่นด้วยความตกใจเด้งตัวกระโดดลงจากเตียง คว้าดาบใหญ่ข้างกายขึ้นมา ต้องการจะฟันออกไปตอนที่เขาเห็นชัดเจนว่าคนที่ยืนข้างเตียงเขาคือฉินแย่ว์เจียว วางดาบลงทันที พลันปรากฏรอยยิ้มสัปดน“เจ้าหนุ่มหน้าปลาเก๋านั้น สามารถจัดการเรื่องต่างๆ เพราะถวิลหาสาวน้อยที่งดงามเช่นนี้ ข้าก็แปลกใจหรอก”“แม่สาวน้อย เจ้าจะมาด้วยตนเองหรือต้องการให้ข้าช่วย!”“ข้าว่าข้าช่วยเจ้าดีกว่า เจ้าจะได้ไม่ต้องเหนื่อย”เหยียนอิงหัวเราะร่าลุกขึ้นยืน กำลังจะโถมตัวใส่ร่างของฉินเย่ว์เจียว“ปึก!”จอกสุราหนึ่ง ลอยมาจากด้านหลังฉินเย่ว์เจียว ชนเข้ากับใบหน้าของเหยียนอิงอย่างรุนแรง“อ้าก!”เหยียนอิงที่ได้รับบาดเจ็บตะโกนลั่น ยื่นมือออกไปคิดที่จะคว้าดาบใหญ่ของเขาอีกครั้ง“ปึก!”มีวัตถุหนึ่งชิ้นลอยมาจากด้านหลังฉินเย่ว์เจียวอีกครั้ง ครั้งนี้ไม่ใช่จอกสุรา ทว่าเป็นเกาทัณฑ์ดอกเหมยหนึ่งลูกนี่เป็นหนึ่งในอาวุธลับมากมายที่ฉินเย่ว์เหมยมอบให้เฉินฝาน เกาทัณฑ์ดอกเหมยใช้งานง่ายที่สุด วันที่สองข
เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 725
ฉกฉวยโอกาสยามราตรี กองกำลังลาดตระเวนสองหมื่นนาย สามารถข้ามแม่น้ำลวี่สุ่ยครั้งที่สองได้แล้วคนมากมายเพียงนี้ กล่าวไม่มีลาดเลาอันใดแม้แต่น้อย นั้นเป็นเรื่องโกหกตอนที่กองกำลังลาดตระเวนข้ามฝั่ง ทำให้กองกำลังเมืองเตียนตูที่ลาดตระเวนผู้หนึ่งพบเห็น“คน มีคนจำนวนมากกำลังข้ามฝั่ง” กองกำลังเมืองเตียนตูผู้นั้นกล่าวกับสหายร่วมรบของตนคำพูดของกองกำลังเมืองเตียนตูผู้นั้น ไม่เพียงไม่ได้รับความใส่ใจจากสหายร่วมรบเท่านั้น ยังถูกสหายร่วมเขกกะโหลกหนึ่งที“เป็นเพราะไม่นอน ตาพร่ามัวไปแล้วหรือ ข้ามฝั่งอันใดกัน?” สหายร่วมรบชี้ไปที่แม่น้ำ “ดูสิ ด้านบนมีเรือหรือไม่? ไม่มีเรือจะข้ามฝั่งมาได้เยี่ยงไร”“ทว่า...”กองกำลังเมืองเตียนตูผู้นั้นหันกลับไปชำเลืองมองอีกครั้ง “ข้าเห็นจริงๆ เหมือนว่าพวกเขาไม่ได้นั่งเรือข้ามมา ทว่าเดินบนผิวน้ำมา”สะพานลอยไม่โผล่ขึ้นมาผิวน้ำทั้งหมด ดูแล้วก็เหมือนกับคนกำลังเดินผิวน้ำจริงๆกองกำลังเมืองเตียนตูผู้นั้นถูกสหายร่วมรบของตนเขกกะโหลกอีกครั้ง “เดินบนผิวน้ำ? นับถือที่เจ้าพูดเช่นนี้ออกมาได้ ที่เจ้าเห็นมิใช่คน แต่เจ้าเห็นผีแล้วต่างหาก!”“ที่ข้าเห็นเป็นผีงั้นรึ?”“จะไม่ใช่ได้อย่
เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 724
“สร้างสะพานลอยเช่นนี้ กองกำลังเมืองเตียนตูฝั่งตรงข้ามคงไม่ให้พวกเราสร้างได้อย่างสบายๆหรอกกระมัง”“พวกเจ้าพูดถูก” เฉินฝานกล่าว “กองกำลังเมืองเตียนตูคงไม่ให้พวกเราสร้างได้อย่างสบายๆ ดังนั้นที่พวกเราสามารถสร้างได้เป็นสะพานลอยใต้น้ำ”เฉินฝานนำแผนที่ออกมา มือวางไว้ที่แม่น้ำลวี่สุ่ย “ตรงส่วนนี้ พื้นที่แม่น้ำค่อนข้างแคบ สายน้ำก็ค่อนข้างไหลเชี่ยวเช่นกัน กองกำลังเมืองเตียนตูจะต้องคาดไม่ถึงว่าพวกเราจะกลับมาบุกโจมตีอย่างไม่ทันตั้งตัวเป็นแน่ ดังนั้นช่วงนี้การลาดตระเวนของกองกำลังเตียนตูต้องไม่เข้มงวดเพียงนั้นเป็นแน่ ความสามารถทางน้ำของกองกำลังหญิงยอดเยี่ยม พวกนางสามารถฉกฉวยโอกาสยามราตรี ดำน้ำลงไปในแม่น้ำสร้างสะพาน”ในตอนแรกที่ฝึกกองกำลังหญิง ตามปกติแล้วก็ฝึกตามที่หน่วยรบพิเศษฝึกฝน ดังนั้นการดำน้ำสร้างสะพานประเภทนี้ชำนาญเป็นธรรมดาอยู่แล้ว“สหายกองกำลังลาดตระเวน เพียงแค่ตระเตรียมเถาวัลย์และกิ่งไม้ให้พร้อมก็ใช้ได้แล้ว”ขั้นตอนในการสร้างสะพาน เป็นดังที่เฉินฝานคาดการณ์ไว้ กองกำลังเมืองเตียนตูคาดไม่ถึงว่าพวกเฉินฝานจะกลับมาบุกโจมตีอย่างไม่ทันตั้งตัว และสิ่งที่คาดไม่ถึง คิดเหนือชั้นไปอีก คือพวกเฉินฝ
เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 723
“ใต้เท้าเฉิน ไยเจ้ายังคิดที่จะล้อเล่นอีก!” เหอกังสีหน้าจริงจัง เขาออกคำสั่งกับเหอจื่อหลิน “จื่อหลิน เจ้าปกป้องใต้เท้าเฉินให้ออกจากป่าไปในคืนนี้ มุ่งหน้าสู่หรงตู”“ท่านแม่ทัพใหญ่ ข้า...”“ใต้เท้าเฉิน ข้ารู้ว่าเจ้าอยากอยู่ ทว่าพวกเราไม่สามารถเสี่ยงอันตรายเรื่องนี้ได้ หากสูญเสียเจ้าไป ต้าชิ่งของพวกเราก็ถึงจุดจบจริงๆแล้ว”เหอกังพูดขัดคำพูดเฉินฝานก่อนที่จะออกเดินทางครั้งนี้ ฉินเย่ว์เหมยลอบนัดพบพ่อลูกตระกูลเหอลับๆ ไม่ว่าจะเกิดอันใดขึ้นให้พ่อลูกตระกูลเหอต้องปกป้องชีวิตของเฉินฝานไว้กล่าวว่า หากไร้ซึ่งเฉินฝาน ต้าชิ่งก็สูญสลายเช่นกันคำพูดของฉินเย่ว์เหมย เหอกังเห็นด้วยทั้งหมดตอนนี้ต้าชิ่งมีทั้งศึกภายในและภายนอก ขุนนางทุจริตกุมอำนาจ หากไม่มีเฉินฝาน ก็มิมีใครสามารถต่อกรกับเสิ่นหมิงหยวนได้“ท่านแม่ทัพใหญ่!” เฉินฝานทำมือเคารพให้เหอกัง “ขอบคุณความไว้วางใจของท่านแม่ทัพใหญ่ที่มีต่อข้าน้อย ในเมื่อท่านแม่ทัพคิดว่าข้าน้อยสามารถช่วยต้าชิ่งให้รอดพ้นได้ เช่นนั้นไยไม่เชื่อมั่นให้ข้าน้อยทำให้กองกำลังเมืองเตียนตูพ่ายแพ้กันล่ะ?”“ใต้เท้าเฉิน ข้าเชื่อมั่นว่าท่านมีความสามารถเช่นนั้นอยู่แล้ว ทว่าการจะหล
เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 722
ระเบิดดินที่ฝังไว้ จวนจะได้แผลงฤทธิ์แล้ว ม้าและพลทหารที่ถูกระเบิดจนลอยขึ้นจะบรรเทาการปิดล้อมของกองกำลังเมืองเตียนตูได้ชั่วคราวผ่านไปไม่นานนัก ท้องฟ้าก็มืดสนิทเมื่อท้องฟ้ามืดแล้ว เหล่าทหารลาดตระเวนล้วนถอนหายใจอย่างโล่งอกพวกเขาปลอดภัยชั่วคราวแล้วต่อให้กองกำลังเมืองเตียนตูจะเก่งกาจเพียงใด ก็ไม่สามารถจะหาญกล้าบุกโจมตีเข้ามาในป่าตอนกลางคืนเหยียนเชียงที่เป็นผู้นำกองกำลังหนึ่งแสนคนของเมืองเตียนอันก็ไม่ได้รีบร้อน ตอนที่ฟ้ายังไม่ทันมืด เขาก็ออกคำสั่งให้คนไปตั้งค่ายทหารแล้ว“ท่านเจ้านครฝ่ายขวา เส้นทางที่จะระเบิด จวนจะไม่มีแล้ว กองทัพของข้าสามารถโจมตีตามไปได้ จัดการพวกเขาให้หมด เพื่อขจัดอุปสรรคในการเข้าเมืองหลวงของท่านอ๋อง”แม่ทัพสองสามคนเป็นฝ่ายขอออกทัพกับเหยียนเชียงก่อนปัญญาชนหน้าใสเฉินฝานอยู่ในป่า จับเป็นเขาได้สามารถได้เงินห้าหมื่นตำลึงทองการบุกเข้าป่ายามราตรีเรื่องต้องห้ามเช่นนี้ กองทัพเมืองเตียนตูมิได้หวาดกลัวอย่างไรเสียก็เป็นเงินห้าหมื่นตำลึงทองเชียวนะใครจะไม่อยากได้กันเหยียนเชียงจ้องแม่ทัพที่มาขอออกรบก่อนเหล่านั้น “เรื่องที่ว่าจะขจัดอุปสรรคทางไปเมืองหลวงให้ท่านอ๋องอะไ
