บทที่ 550

“ฝ่าบาท ได้โปรดสืบสอบการปลดออกจากตำแหน่งทันที!”

ในท้องพระโรง ขุนนางจำนวนนับไม่ถ้วนคุกเข่าอยู่ด้านหลังเสิ่นหยวนฮวาเสิ่นหยวนเลี่ยง

มวลเสียงร้องขอให้ฉินเย่ว์เหมยตัดหัวหงอิงพุ่งทะยานดังขึ้นเรื่อยๆ

“เสิ่นหมิงหยวน เจ้าโจรเฒ่าสมควรตาย!” หงอิงโมโหจนหน้าดำหน้าแดง “เห็นชัดๆอยู่ว่าเจ้าใส่ความข้า ฝ่าบาท ท่านอย่าหลงนะเพคะ!”

มือของฉินเย่ว์เหมยสั่นเทาจนดูไม่ได้ กลัวว่าเหล่าขุนนางจะเห็น นางจึงทำได้เพียงซ่อนไว้ใต้ร่าง

ใบหน้าที่งดงาม ซีดเซียวเล็กน้อย หลับตาลง ออกคำสั่งเสียงดังอย่างเจ็บปวดใจ “ปลดหงอิงออกจากตำแหน่งแม่ทัพกองกำลังสืบราชการลับ ขับไล่ออกจากพระราชวัง ไม่สามารถกลับเข้าวังได้ตลอดกาล!”

“ฝ่าบาท ทำเช่นนี้ไม่ได้เด็ดขาดนะเพคะ!” หงอิงเคียดแค้นชิงชังเป็นอย่างยิ่ง “หากไม่มีหม่อมฉัน เช่นนั้นความปลอดภัยของท่าน......”

ไร้ซึ่งหงอิง เช่นนั้นฉินเย่ว์เหยก็ไร้ซึ่งที่พึ่งพาจริงๆ

“ทหาร ลากหงอิงออกไป โบยอย่างหนักห้าสิบที จึงค่อยขับไล่ออกจากวัง!”

ฉินเย่ว์เหมยจะชักช้าไม่ได้ จะไม่รุนแรงก็ไม่ได้เช่นกัน

หากนางไม่ทำเช่นนี้ หงอิงจะไม่ได้เสียแค่ตำแหน่ง แต่ต้องเสียชีวิต

เพื่อที่จะช่วยหงอิง นางไม่เพียงแต่ขับไล